Παζολίνι

[vantono]

αρχιδια ειδες

4-5 ταινιες του τις εδινε μια εφημεριδα σε VCD, οχι DVD

γενικα εισαι χαμηλοταβανος

Απλα δεν μου αρεσει ο Παζολινι,ενω σε εσενα αρεσει, so what;
Χουλιγκανισμος και στην τεχνη;

Ναι γιατί όχι; Είστε μουνιά όσοι δεν γουστάρετε Παζολίνι.

Καλώστονα κι ας άργησε
Εσένα σε είχα για φουλ Παζολινόφιλο (δεν ξερω γιατί, ή προαίσθημα ή μπορει να ειχα πετύχει κανενα σχετικό ποστ σου στο παλιό πχορουμ) και επεσα μέσα.

[Χαοτικός]

Απλα δεν μου αρεσει ο Παζολινι,ενω σε εσενα αρεσει, so what;
Χουλιγκανισμος και στην τεχνη;

Ναι γιατί όχι; Είστε μουνιά όσοι δεν γουστάρετε Παζολίνι.

Καλώστονα κι ας άργησε
Εσένα σε είχα για φουλ Παζολινόφιλο (δεν ξερω γιατί, ή προαίσθημα ή μπορει να ειχα πετύχει κανενα σχετικό ποστ σου στο παλιό πχορουμ) και επεσα μέσα.

Ε ναι ρε. Αφού έκανε γαμιστερή δουλειά ο άνθρωπος.

[Παρταλι]

αρχιδια ειδες

4-5 ταινιες του τις εδινε μια εφημεριδα σε VCD, οχι DVD

γενικα εισαι χαμηλοταβανος

Απλα δεν μου αρεσει ο Παζολινι,ενω σε εσενα αρεσει, so what;
Χουλιγκανισμος και στην τεχνη;

δεν ειναι θεμα χουλιγκανιζμου
αλλα οτι δεν εχεις δει ουτε μιαμιση και βγαζεις αποψις

γενικα ρε μπομπο, βουλωνε και λιγο, ελεος

[zteo]

Ο Παζολινι ειναι ο μεγαλος αιρετικος του κινηματογραφου.Ανθρωπος των αντιθεσεων οπου μεσα απο αυτες φτιαχνει η υψηλου επιπεδου.Περα απο το Σαλος αλλη μεγαλη και προκλητικη του ταινια ειναι το Κατα Ματθαιων Παθοι.

[Υπερκουλτουριάρης]

αρχιδια ειδες

4-5 ταινιες του τις εδινε μια εφημεριδα σε VCD, οχι DVD

γενικα εισαι χαμηλοταβανος

Απλα δεν μου αρεσει ο Παζολινι,ενω σε εσενα αρεσει, so what;
Χουλιγκανισμος και στην τεχνη;

δεν ειναι θεμα χουλιγκανιζμου
αλλα οτι δεν εχεις δει ουτε μιαμιση και βγαζεις αποψις

γενικα ρε μπομπο, βουλωνε και λιγο, ελεος

Ενταξει, με συγχωρεις.

[Cavaliere]

Ως νέος είχα έρωτα με τις ταινίες του Παζολίνι, η αλήθεια είναι πως όταν είσαι φοιτητής σε καλλιτεχνικό αντικείμενο, 20 χρονών, ανακαλύπτεις την Αμερική, μαθαίνεις αλφάβητο, και ο Παζολίνι είναι must. Σήμερα πια, τον θεωρώ μια καλλιτεχνική μεγαλοφυΐα, μάθημα σκηνοθεσία και άποψης σε κάθε του θέμα. Οι ταινίες του ακόμα θεωρώ αξεπέραστες είναι Accattone, Το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, Uccellacci E Uccellini, Edipo Re, Θεώρημα, και βέβαια, το Salò είναι μεγάλη δουλειά, πολύ μεγάλη, τεράστιο έργο. Πολύ ανώτερο της Μήδειας και της Mamma Roma. Κατά τα άλλα πάντα δίνει τέλεια σκηνοθεσία, αλλά όλες οι ταινίες του στο τελικό αποτέλεσμα δεν είναι και γαμώ. Ας πούμε, η Mamma Roma έχει πράγματα που με ενοχλούν, μία εξαιρετική Anna Magnani, ενώ η Μήδεια...Συγγνώμη που θα το πω, αλλά η Κάλλας είναι αποτυχημένη επιλογή.

[σούπερ δημήτριος]

ίσως σου φαίνεται αποτυχημένη επιλογή γιατι είναι η μόνη ωραία φάτσα ανάμεσα στις κωλομπαρόφατσες και τις τσογλανόφατσες του παζολίνι

[Daje]

Tα εχω δει κι εγω τα εργα του, αναγκαστικα, για να γαμησω.
Accattone μου αρεσε πολυ.

Μετα φυσικα κατεληξα σε Jerry Cala, Lino Banfi, Pozzetto και δε συμμαζευεται.

[Drexler]

ελα μωρομου τωρα...
[img]https://i.postimg.cc/66bT3Kdp/026- ... .jpg[/img]

Γυφτια και κακομοιρια πουλατε.Αλλα δεν αγοραζουμε

[vantono]

Tα εχω δει κι εγω τα εργα του, αναγκαστικα, για να γαμησω.

[Drexler]

Tα εχω δει κι εγω τα εργα του, αναγκαστικα, για να γαμησω.

[ΓΑΛΗ]

Τον θεωρώ καλό σκηνοθέτη αλλά δεν ήταν μόνο σκηνοθέτης. Οι ταινίες του αν και ήταν απολύτως αντισυμβατικές δεν είχαν το επιφανειακό/φτηνό στοιχείο της πρόκλησης για την πρόκληση, ήταν πολύ πιο σύνθετες.

Είχα διαβάσει το βιβλίο του "Μια βίαιη ζωή" που είχε πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία.

[Papa John]

Ο Παζολινι ειναι ο μεγαλος αιρετικος του κινηματογραφου.Ανθρωπος των αντιθεσεων οπου μεσα απο αυτες φτιαχνει η υψηλου επιπεδου.Περα απο το Σαλος αλλη μεγαλη και προκλητικη του ταινια ειναι το Κατα Ματθαιων Παθοι.

Αυτή είναι καταπληκτική ταινία.

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

Το αυτοβιογραφικο Amado mio που έχω διαβάσει είναι εξαιρετικό. Τρομερά βαθιά, τρυφερή, και ποιητική γραφή. Αν ξεφύγεις βέβαια από το θέμα, που είναι πως όταν ήταν 20χρονος καθηγητής κυνηγούσε πιτσιρίκια να πηδηξει. Τα παιδιά της ζωής που είναι μυθοπλασία με κούρασε, μπορεί να μην μεταφράζεται κιόλας, η επειδή ήταν το πρώτο του να μην το είχε τόσο. Κάποια πολιτικά δοκίμια του που διάβασα μου άρεσαν επίσης, έχει τρομερά ποιητική γραφή σε ότι γράψει και ριζοσπαστική σκέψη, ακόμα και αν διαφωνείς. Και με τους φοιτητές ήταν μαζί, μην μένετε στο γνωστό ποίημα που έγραψε για να προκαλέσει. Απλά ήθελε να τους δείξει πως ο πρώτος εχθρός ήταν ο καταναλωτισμος, που ήταν ο πιο ύπουλος, και σε αυτόν θα αντιπαρατεθουν με τη γνώση μαζί με τους καθηγητές τους, κι όχι απλά με πολιτικά τσιτάτα και αντί εξουσιαστική ρητορική.