«Νομίζω ότι τείνουμε να υποτιμούμε τους συνταγματάρχες, τους θυμόμαστε ως κωμικούς με τους αστείους λόγους και το κιτς και δεν πιστεύουμε ότι μπορεί να χρησιμοποιούσαν τόσο εξελιγμένες μεθόδους. Από την άλλη, αυτή είναι η επιτυχία αυτού του είδους του βασανισμού. Δεν το βλέπεις, δεν το υπολογίζεις», λέει στην «Κ» η κ. Παπαέτη και συμπληρώνει ότι ο «Ταρζάν» ήταν κοινή αναφορά σε όλα τα θύματα με τα οποία μίλησε για την έρευνά της.
«Οταν το ακούω το μυαλό μου πάει εκεί. Δεν μπορώ να το ξεχάσω», λέει στην «Κ» ο Διονύσης Μαυρογένης, συλληφθείς το 1973. Η επαναλαμβανόμενη μουσική του «Ταρζάν» και ορισμένων ακόμη τραγουδιών της εποχής, και ορισμένα ακόμα, όπως η «Μαρία με τα κίτρινα», τα «Φιλαράκια τα καλά» και το «Ασπρα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε», ο εξαναγκασμός των βασανισθέντων να στέκονται όρθιοι για ώρες και να τραγουδάνε, η συνακόλουθη στέρηση ύπνου, καταδεικνύουν ένα σχεδιασμένο σύστημα ψυχολογικού βασανισμού που εφαρμοζόταν σε συνδυασμό με τις εκτεταμένες σωματικές βλάβες. «Εκεί μέσα καταλάβαμε την εξάντληση από την αγρυπνία. Τι σημαίνει να μην μπορείς να κοιμηθείς και να ηρεμήσεις. Κοιμόμαστε όρθιοι με κραυγές και αλαλαγμούς. Περάσαμε ένα έντονο ψυχολογικό και σωματικό βασανιστήριο. Σε 3,5 μήνες στην απομόνωση διαλύεσαι»,
Ωστόσο, το ψυχολογικό κομμάτι των βασανιστηρίων δεν αναδείχθηκε στις δίκες των βασανιστών, όπως μας λέει η κ. Παπαέτη, καθώς υποτιμήθηκε από τους τότε δικαστές σε σχέση με τις σωματικές βλάβες.
https://www.kathimerini.gr/857669/artic ... th-moysikh