JOKER

[ΓΑΛΗ]

Εσένα σε κόβω της παλιάς κινηματογραφικής σχολής, αλλά σκέψου ότι οι πιτσιρικάδες που κατακλύζουν τα multiplex βλέπουν κυρίως ποπ-κορν ταινίες όπου όλη την ώρα γκρεμίζονται ψηφιακά κτήρια και εφέ φτιαγμένα με υπολογιστή. Αυτοί βαριούνται πιο πολύ σε ταινίες τύπου Τζόκερ.

Δεν χρειάζεται να σκεφτώ τους πιτσιρικάδες και την εικονική τους εκτόνωση.

Είδα να καίγεται η Αθήνα το 2008 επειδή σκότωσε τον Γρηγορόπουλο ένας Τζόκερ.

Αυτήν την εκδοχή πως την βλέπεις;

Ούτε ο Γρηγορόπουλος, ούτε αυτός που τον σκότωσε φίμωσαν κανέναν. Ειδικά αυτός που τον σκότωσε δεν φιμώθηκε από κανέναν.

Εγώ εκείνο το διάστημα υπηρετούσα και δεν είχα επαφή με τα δρώμενα, αλλά απ' όσα άκουσα να λένε γι' αυτό το παιδί στη μονάδα μου, μάλλον είχε περισσότερες ομοιότητες με τον Ντέμιαν από την "προφητεία" (έτσι τον παρουσίαζαν οι ανώτεροί μου) . Πάλι, καμία σχέση με το τζόκερ.

Εμένα, το όνομα "Ντέμιαν" με παραπέμπει μόνον στο ομώνυμο βιβλίο του Έσσε. Τους υπόλοιπους δεν τους θυμάμαι καν.

Με τον συγκεκριμένο χαρακτήρα που αναφέρω, καμμία σχέση.

[AlienWay]

Εμένα, το όνομα "Ντέμιαν" με παραπέμπει μόνον στο ομώνυμο βιβλίο του Έσσε. Τους υπόλοιπους δεν τους θυμάμαι καν.

Με τον συγκεκριμένο χαρακτήρα που αναφέρω, καμμία σχέση.

Η επανάστασις δεν είναι προνόμιο της αριστεράς. Αν ο Γρηγορόπουλος είχε τη δυνατότητα να μεγαλώσει, να ωριμάσει, να γνωρίσει τον κόσμο, δεν γνωρίζουμε ποια οδό θα επέλεγε.

Ενα παιδί ήταν. Που του είχε κάνει τα μυαλά πουρέ μια κοινωνία με βαθύτατα αναρχοκομμουνιστικό πρόσημο.

[Bazoomba]

Προσωπικώς τουλάχιστον, θεωρώ συγκοινωνούντα δοχεία τη λογική με τη φαντασία, οπότε δεν αντιμετωπίζω φοβικά τις παράλογες εκφράσεις, έχουν τον πρωτογονισμό της παιδικής ματιάς που δεν μπήκε ακόμη σε καλούπια.

Και ακριβώς γι' αυτό, βλέπω τον κάθε διαλυμένο ψυχισμό ως ένα "καμμένο" παιδί.
Ως ψυχισμός (ή εκπεφρασμένη άποψη) μπορεί να είναι ενδιαφέρων αλλά συνεχίζει να είναι στείρος.

Και αυτό ακριβώς λες κι εσύ, στην τελευταία σου παράγραφο.

Εκτός αν κατάλαβα κάτι λάθος.

Φοβικα πρέπει να αντιμετωπίζονται οι ψύχωσεις...(όχι οι ψυχωτικόι) και αυτό λόγω των αιτίων τους.

Εγώ στον διαλυμένο ψυχισμο βλεπω την αμμετρη μανιωδη αντίδραση στα καλούπια.Δεν γεννιέται κανείς ψυχωτικός αλλά γίνεται, υπό αυτήν την έννοια, θα έπρεπε κάνεις να αξιολογήσει ποιος είναι στην ουσία το καμένο παιδί? Αυτός που ζει μια ζωή ανέχειας στις αιτίες που εξωθούν υπάρξεις στην τρέλα ή αυτός που έχασε την μάχη?

Μάλλον κατάλαβες λάθος.. Είπα ότι η ταινία δεν επιτρέπει την διάχυση συναισθηματων, και όχι η τραγική φιγούρα του ψυχωτικόυ Τζόκερ. Αυτό που πετυχαινει(για να κάνω την σύνδεση με τα προηγούμενα σχόλια) είναι το να επικοινωνήσει το φαινόμενο σε αποχαυνωμενους wannabe intellectuals και στο πλατύ κοινό των νέων, κατευθύνοντας μια διάχυτη υποχθόνια ενέργεια, προς ένα πρόσωπο.

[ΓΑΛΗ]

Sergei Eisenstein

Καλά, αυτός και αν έφαγε κοψίματα σκηνών και ταινιών λόγω κομμουνιστικού νοικοκυρισμού.

[nemo]

Ο μισός πληθυσμός της γης γεννιέται ψυχωτικός

[ΓΑΛΗ]

Προσωπικώς τουλάχιστον, θεωρώ συγκοινωνούντα δοχεία τη λογική με τη φαντασία, οπότε δεν αντιμετωπίζω φοβικά τις παράλογες εκφράσεις, έχουν τον πρωτογονισμό της παιδικής ματιάς που δεν μπήκε ακόμη σε καλούπια.

Και ακριβώς γι' αυτό, βλέπω τον κάθε διαλυμένο ψυχισμό ως ένα "καμμένο" παιδί.
Ως ψυχισμός (ή εκπεφρασμένη άποψη) μπορεί να είναι ενδιαφέρων αλλά συνεχίζει να είναι στείρος.

Και αυτό ακριβώς λες κι εσύ, στην τελευταία σου παράγραφο.

Εκτός αν κατάλαβα κάτι λάθος.

Φοβικα πρέπει να αντιμετωπίζονται οι ψύχωσεις...(όχι οι ψυχωτικόι) και αυτό λόγω των αιτίων τους.

Δεν θα έλεγα φοβικά αλλά επιφυλακτικά. Δηλαδή με το ένα πόδι μέσα και το άλλο έξω από τη φάση. Αν θες, μπορώ να το πω πιο αναλυτικά.

Εγώ στον διαλυμένο ψυχισμο βλεπω την αμμετρη μανιωδη αντίδραση στα καλούπια.Δεν γεννιέται κανείς ψυχωτικός αλλά γίνεται, υπό αυτήν την έννοια, θα έπρεπε κάνεις να αξιολογήσει ποιος είναι στην ουσία το καμένο παιδί? Αυτός που ζει μια ζωή ανέχειας στις αιτίες που εξωθούν υπάρξεις στην τρέλα?

Εγώ πάλι βλέπω ένα κλισέ στον όρο "καλούπια". Βλέπω τη συγκεκριμένη έκφραση ως έναν ευφημισμό της κατάστασης "εντάξει, δεν φταίω εγώ, δεν είναι δική μου επιλογή αυτό, άλλοι με έχουν βάλει μέσα". Για να το κάνω πιο σαφές, πιστεύω ότι κανείς "λογικός" άνθρωπος δεν μπαίνει σε ένα καλούπι που δεν θέλει*.

Διευκρινίζω εδώ ότι δεν γράφω το "θέλει" με την έννοια της επιθυμίας αλλά και με την επιλογή που προκύπτει για την αντιμετώπιση της χ ή ψ υπαρκτής ανάγκης.

Μάλλον κατάλαβες λάθος.. Είπα ότι η ταινία δεν επιτρέπει την διάχυση συναισθηματων, και όχι η τραγική φιγούρα του ψυχωτικόυ Τζόκερ. Αυτό που πετυχαινει(για να κάνω την σύνδεση με τα προηγούμενα σχόλια) είναι το να επικοινωνήσει το φαινόμενο σε αποχαυνωμενους wannabe intellectuals και στο πλατύ κοινό των νέων, κατευθύνοντας μια διάχυτη υποχθόνια ενέργεια, προς ένα πρόσωπο.

Ποιο πρόσωπο; Προς το πρόσωπο του κάθε τζόκερ ή προς το πρόσωπο ή τα πρόσωπα που θεωρούνται ή είναι όντως υπεύθυνα για την κατάσταση του κάθε τζόκερ;

[Bipsco]

Θα προτιμούσα η ιστορία να ήταν πιστή στα κόμιξ. Μια κακή μέρα είναι αρκετή για να πάρεις το στραβό δρόμο. Δεν ειδα τίποτα επαναστατικό στην ταινία. Ο Φοίνιξ ήταν πολύ καλός στον ρόλο του. Μπορούμε να πούμε ότι ο τζόκερ είναι η Γκρέτα των ακροδεξιών.

[AlienWay]

Θα προτιμούσα η ιστορία να ήταν πιστή στα κόμιξ. Μια κακή μέρα είναι αρκετή για να πάρεις το στραβό δρόμο. Δεν ειδα τίποτα επαναστατικό στην ταινία. Ο Φοίνιξ ήταν πολύ καλός στον ρόλο του. Μπορούμε να πούμε ότι ο τζόκερ είναι η Γκρέτα των ακροδεξιών.

Σκηνοθέτης του Joker: Οι ακροαριστεροί ακούγονται σαν τους ακροδεξιούς όταν τους βολεύει

https://www.aftodioikisi.gr/diethni/ski ... s-voleyei/

[Bipsco]

Θα προτιμούσα η ιστορία να ήταν πιστή στα κόμιξ. Μια κακή μέρα είναι αρκετή για να πάρεις το στραβό δρόμο. Δεν ειδα τίποτα επαναστατικό στην ταινία. Ο Φοίνιξ ήταν πολύ καλός στον ρόλο του. Μπορούμε να πούμε ότι ο τζόκερ είναι η Γκρέτα των ακροδεξιών.

Σκηνοθέτης του Joker: Οι ακροαριστεροί ακούγονται σαν τους ακροδεξιούς όταν τους βολεύει

https://www.aftodioikisi.gr/diethni/ski ... s-voleyei/

?

[AlienWay]

Θα προτιμούσα η ιστορία να ήταν πιστή στα κόμιξ. Μια κακή μέρα είναι αρκετή για να πάρεις το στραβό δρόμο. Δεν ειδα τίποτα επαναστατικό στην ταινία. Ο Φοίνιξ ήταν πολύ καλός στον ρόλο του. Μπορούμε να πούμε ότι ο τζόκερ είναι η Γκρέτα των ακροδεξιών.

Σκηνοθέτης του Joker: Οι ακροαριστεροί ακούγονται σαν τους ακροδεξιούς όταν τους βολεύει

https://www.aftodioikisi.gr/diethni/ski ... s-voleyei/

?

Λέει ότι και οι ακροαριστεροί τα ίδια "κακά" είναι.

[Bazoomba]

Δεν θα έλεγα φοβικά αλλά επιφυλακτικά. Δηλαδή με το ένα πόδι μέσα και το άλλο έξω από τη φάση. Αν θες, μπορώ να το πω πιο αναλυτικα

Εγώ πάλι βλέπω ένα κλισέ στον όρο "καλούπια". Βλέπω τη συγκεκριμένη έκφραση ως έναν ευφημισμό της κατάστασης "εντάξει, δεν φταίω εγώ, δεν είναι δική μου επιλογή αυτό, άλλοι με έχουν βάλει μέσα". Για να το κάνω πιο σαφές, πιστεύω ότι κανείς "λογικός" άνθρωπος δεν μπαίνει σε ένα καλούπι που δεν θέλει*.

Διευκρινίζω εδώ ότι δεν γράφω το "θέλει" με την έννοια της επιθυμίας αλλά και με την επιλογή που προκύπτει για την αντιμετώπιση της χ ή ψ υπαρκτής ανάγκης.
Ποιο πρόσωπο; Προς το πρόσωπο του κάθε τζόκερ ή προς το πρόσωπο ή τα πρόσωπα που θεωρούνται ή είναι όντως υπεύθυνα για την κατάσταση του κάθε τζόκερ;

Δυστυχώς Γαλή, έως έναν βαθμό δεν φταίμε εμείς. Γεννήθηκες και γεννήθηκα σε έναν παράλογα δομημένο κόσμο. Από την στιγμή που γεννιέσαι(και δεν υφίσταται καν η έννοια της επιλογής για εσένα) είσαι υπό την επήρεια ξένων δυνάμεων. Έλεγχος-καταστολη-περιορισμοι, από την στιγμή που γεννιέσαι έως την μέρα που πεθαίνεις.. Γίνεσαι φοβικος, γιατί γνωρίζεις ότι στα πλαίσια αυτού του συστήματος η αντίδραση είναι εκτός εξίσωσης. Υπό αυτή την έννοια τα καλούπια υπάρχουν πριν από εσένα..και θα υπάρχουν και μετά.. Δεν έχουν σχέση με εσένα, η μόνη επιλογή αφορά το σε ποια καλούπια θα μπεις.

Εννοώ προς το πρόσωπο του Τζόκερ. Όχι αναγκαστικά με την κακή έννοια.. Υπό την έννοια της ανακατευθυνσης προς λάθος σημείο.. Αυτό που μένει στο τέλος είναι η ταύτιση της φιγούρας του τζοκερ με τον ίδιο τον Τζόκερ, και η άμυδρη αίσθηση ότι κάποιος φταίει. Αυτήν την άγνοια την βαφτίζουμε κοινωνία, αλλά η γενίκευση δρα αντίστροφα.

[ΓΑΛΗ]

Δεν θα έλεγα φοβικά αλλά επιφυλακτικά. Δηλαδή με το ένα πόδι μέσα και το άλλο έξω από τη φάση. Αν θες, μπορώ να το πω πιο αναλυτικα

Εγώ πάλι βλέπω ένα κλισέ στον όρο "καλούπια". Βλέπω τη συγκεκριμένη έκφραση ως έναν ευφημισμό της κατάστασης "εντάξει, δεν φταίω εγώ, δεν είναι δική μου επιλογή αυτό, άλλοι με έχουν βάλει μέσα". Για να το κάνω πιο σαφές, πιστεύω ότι κανείς "λογικός" άνθρωπος δεν μπαίνει σε ένα καλούπι που δεν θέλει*.

Διευκρινίζω εδώ ότι δεν γράφω το "θέλει" με την έννοια της επιθυμίας αλλά και με την επιλογή που προκύπτει για την αντιμετώπιση της χ ή ψ υπαρκτής ανάγκης.
Ποιο πρόσωπο; Προς το πρόσωπο του κάθε τζόκερ ή προς το πρόσωπο ή τα πρόσωπα που θεωρούνται ή είναι όντως υπεύθυνα για την κατάσταση του κάθε τζόκερ;

Δυστυχώς Γαλή, έως έναν βαθμό δεν φταίμε εμείς. Γεννήθηκες και γεννήθηκα σε έναν παράλογα δομημένο κόσμο. Από την στιγμή που γεννιέσαι(και δεν υφίσταται καν η έννοια της επιλογής για εσένα) είσαι υπό την επήρεια ξένων δυνάμεων. Έλεγχος-καταστολη-περιορισμοι, από την στιγμή που γεννιέσαι έως την μέρα που πεθαίνεις.. Γίνεσαι φοβικος, γιατί γνωρίζεις ότι στα πλαίσια αυτού του συστήματος η αντίδραση είναι εκτός εξίσωσης. Υπό αυτή την έννοια τα καλούπια υπάρχουν πριν από εσένα..και θα υπάρχουν και μετά.. Δεν έχουν σχέση με εσένα, η μόνη επιλογή αφορά το σε ποια καλούπια θα μπεις.

Oκ, νομίζω ότι αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις με διαφορετική ματιά. Ναι, αυτό που αναφέρω ως επιλογή, είναι η επιλογή του καλουπιού. Και αυτή η επιλογή είναι συνήθως μια συνειδητή διαδικασία. Συνήθως επιλέγουμε "αυτό" όχι γιατί το θεωρούμε κάλλιστο αλλά απλώς ως καλύτερο από τις άλλες διαθέσιμες επιλογές στο χ ή ψ πλαίσιο, που γεννηθήκαμε και ζούμε. Θέλω να πω ότι αυτό που εσύ βλέπεις ως "καλούπια" εγώ το βλέπω ως "κανόνες" και το δέχομαι ψύχραιμα, απλώς γιατί δεν μπορώ να διανοηθώ μια κοινωνία -ή κοινότητα- χωρίς κανόνες και δεν βλέπω αυτήν την άποψη ως φοβία για την ελευθερία. Ναι, η ελευθερία είναι επιλογή τυπικών ή άτυπων δεσμών και τίποτα περισσότερο. Και πάντα υπάρχει η δυνατότητα σπασίματος αυτών των δεσμών, σε μια κορφή βουνού παραδείγματος χάριν. Έχεις αναρωτηθεί γιατί χρησιμοποιούμε τον όρο "ζούγκλα" ως κάτι αρνητικό ενώ αφορά σε μια κατάσταση πλήρους ελευθερίας;

Εννοώ προς το πρόσωπο του Τζόκερ. Όχι αναγκαστικά με την κακή έννοια.. Υπό την έννοια της ανακατευθυνσης προς λάθος σημείο.. Αυτό που μένει στο τέλος είναι η ταύτιση της φιγούρας του τζοκερ με τον ίδιο τον Τζόκερ, και η άμυδρη αίσθηση ότι κάποιος φταίει. Αυτήν την άγνοια την βαφτίζουμε κοινωνία, αλλά η γενίκευση δρα αντίστροφα.

Νομίζω ότι αυτή η αμυδρή αίσθηση ότι "κάποιος φταίει" είναι αυτό που συγκροτεί (θετικά κι αρνητικά) τις κοινωνίες. Και ότι όλες οι γενικεύσεις δρουν αντίστροφα. Σκέψου απλώς τις τελευταίες σκηνές του Τζόκερ και την κατάσταση που θα επικρατούσε αν όλοι αυτοί που "έφταιγαν" γιατί είχαν υποταχθεί στο σύστημα ήταν νεκροί, πληρώνοντας το τίμημα της υποταγής τους (και την αδικία που προκάλεσε σε άλλους ανθρώπους) αυτή η επιλογή τους.

...Τι είδους κοινωνία θα έφτιαχναν μετά το διάλειμμα της εκδικητικής κάθαρσης οι αθώοι;

[Bazoomba]

Oκ, νομίζω ότι αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις με διαφορετική ματιά. Ναι, αυτό που αναφέρω ως επιλογή, είναι η επιλογή του καλουπιού. Και αυτή η επιλογή είναι συνήθως μια συνειδητή διαδικασία. Συνήθως επιλέγουμε "αυτό" όχι γιατί το θεωρούμε κάλλιστο αλλά απλώς ως καλύτερο από τις άλλες διαθέσιμες επιλογές στο χ ή ψ πλαίσιο, που γεννηθήκαμε και ζούμε. Θέλω να πω ότι αυτό που εσύ βλέπεις ως "καλούπια" εγώ το βλέπω ως "κανόνες" και το δέχομαι ψύχραιμα, απλώς γιατί δεν μπορώ να διανοηθώ μια κοινωνία -ή κοινότητα- χωρίς κανόνες και δεν βλέπω αυτήν την άποψη ως φοβία για την ελευθερία. Ναι, η ελευθερία είναι επιλογή τυπικών ή άτυπων δεσμών και τίποτα περισσότερο. Και πάντα υπάρχει η δυνατότητα σπασίματος αυτών των δεσμών, σε μια κορφή βουνού παραδείγματος χάριν. Έχεις αναρωτηθεί γιατί χρησιμοποιούμε τον όρο "ζούγκλα" ως κάτι αρνητικό ενώ αφορά σε μια κατάσταση πλήρους ελευθερίας;
...Τι είδους κοινωνία θα έφτιαχναν μετά το διάλειμμα της εκδικητικής κάθαρσης οι αθώοι;

Στην πραγματικότητα τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα, δεν μπορούμε να μιλάμε για συνειδητες επιλογές.. Επιλογές ναι..οχι όμως συνειδητες, τουλάχιστον όχι έως το σημείο που δεν υπάρχει αυτεπιγνωση, άρα είναι λάθος η ενεργητική σύνταξη. Δεν επιλέγουμε, αλλά γίνονται επιλογές.. Και αυτό έχει διαφορά.

Ούτε εγώ δεν μπορώ να φανταστώ κοινωνία χωρίς νόμους. Αλλά κατά πόσο αυτοί οι νόμοι είναι πηγαίοι? Κάποτε οι κοινότητες, ανέθεταν στους σοφούς νομοθέτες να φτιάξουν νόμους, και αυτοί επιβεβαίωναν την σοφία τους επικυρωνοντας τον ήδη υπάρχοντα τρόπο ζωής των κοινοτήτων, γιατί γνώριζαν.

Κάποτε πιο παλιά από αυτή τη περίοδο, οι νομοθέτες δεν χρειάζονταν καν..
Σήμερα κατά πόσο οι κανόνες που επισημαίνεις συμπλεουν με τους νόμους της αρχαικης ή της ελληνιστικής εποχής?

Καθόλου, γιατί είναι κανόνες συντήρησης, θεσμοθετημενοι από δυνάμεις συντήρησης.

Ελευθερία είναι κάτι πολύ πιο ευρύ
Απλά επιμένεις να μιλάς για συνειδητες επιλογές, ενώ ο κόσμος θα έπρεπε να κινείται με βάση το πηγαίο.

Με βάση το πηγαίο δεν σημαίνει τελείως άναρχα, γιατί είμαστε αγελαια οντα. Ούτε σημαίνει στατικα, γιατί είμαστε ζώντα όντα.

Έχοντας αυτά υπόψιν, πως μπορουμε να ισχυριστούμε ότι οι αθώοι θα "εφτιαχναν"? Θα ήμασταν αφελείς αν αγνοουσαμε την δυναμική των σχέσεων συντήρησης-καταστροφης,οπως αφελείς θα ήμασταν εάν πιστεύαμε ότι η ψύχωση είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο, και ότι από αυτήν προκύπτει κάποιο ενεργό αποτέλεσμα.

[ΓΑΛΗ]

Oκ, νομίζω ότι αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις με διαφορετική ματιά. Ναι, αυτό που αναφέρω ως επιλογή, είναι η επιλογή του καλουπιού. Και αυτή η επιλογή είναι συνήθως μια συνειδητή διαδικασία. Συνήθως επιλέγουμε "αυτό" όχι γιατί το θεωρούμε κάλλιστο αλλά απλώς ως καλύτερο από τις άλλες διαθέσιμες επιλογές στο χ ή ψ πλαίσιο, που γεννηθήκαμε και ζούμε. Θέλω να πω ότι αυτό που εσύ βλέπεις ως "καλούπια" εγώ το βλέπω ως "κανόνες" και το δέχομαι ψύχραιμα, απλώς γιατί δεν μπορώ να διανοηθώ μια κοινωνία -ή κοινότητα- χωρίς κανόνες και δεν βλέπω αυτήν την άποψη ως φοβία για την ελευθερία. Ναι, η ελευθερία είναι επιλογή τυπικών ή άτυπων δεσμών και τίποτα περισσότερο. Και πάντα υπάρχει η δυνατότητα σπασίματος αυτών των δεσμών, σε μια κορφή βουνού παραδείγματος χάριν. Έχεις αναρωτηθεί γιατί χρησιμοποιούμε τον όρο "ζούγκλα" ως κάτι αρνητικό ενώ αφορά σε μια κατάσταση πλήρους ελευθερίας;
...Τι είδους κοινωνία θα έφτιαχναν μετά το διάλειμμα της εκδικητικής κάθαρσης οι αθώοι;

Στην πραγματικότητα τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα, δεν μπορούμε να μιλάμε για συνειδητες επιλογές.. Επιλογές ναι..οχι όμως συνειδητες, τουλάχιστον όχι έως το σημείο που δεν υπάρχει αυτεπιγνωση, άρα είναι λάθος η ενεργητική σύνταξη. Δεν επιλέγουμε, αλλά γίνονται επιλογές.. Και αυτό έχει διαφορά.

Ούτε εγώ δεν μπορώ να φανταστώ κοινωνία χωρίς νόμους. Αλλά κατά πόσο αυτοί οι νόμοι είναι πηγαίοι? Κάποτε οι κοινότητες, ανέθεταν στους σοφούς νομοθέτες να φτιάξουν νόμους, και αυτοί επιβεβαίωναν την σοφία τους επικυρωνοντας τον ήδη υπάρχοντα τρόπο ζωής των κοινοτήτων, γιατί γνώριζαν.

Κάποτε πιο παλιά από αυτή τη περίοδο, οι νομοθέτες δεν χρειάζονταν καν..
Σήμερα κατά πόσο οι κανόνες που επισημαίνεις συμπλεουν με τους νόμους της αρχαικης ή της ελληνιστικής εποχής?

Καθόλου, γιατί είναι κανόνες συντήρησης, θεσμοθετημενοι από δυνάμεις συντήρησης.

Ελευθερία είναι κάτι πολύ πιο ευρύ
Απλά επιμένεις να μιλάς για συνειδητες επιλογές, ενώ ο κόσμος θα έπρεπε να κινείται με βάση το πηγαίο.

Με βάση το πηγαίο δεν σημαίνει τελείως άναρχα, γιατί είμαστε αγελαια οντα. Ούτε σημαίνει στατικα, γιατί είμαστε ζώντα όντα.

Έχοντας αυτά υπόψιν, πως μπορουμε να ισχυριστούμε ότι οι αθώοι θα "εφτιαχναν"? Θα ήμασταν αφελείς αν αγνοουσαμε την δυναμική των σχέσεων συντήρησης-καταστροφης,οπως αφελείς θα ήμασταν εάν πιστεύαμε ότι η ψύχωση είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο, και ότι από αυτήν προκύπτει κάποιο ενεργό αποτέλεσμα.

Nαι, επιμένω στις συνειδητές επιλογές για την πλειοψηφία των αποφάσεων που παίρνουν οι άνθρωποι. Και δεν αντιλαμβάνομαι τι ακριβώς εννοείς "πηγαίο". Το ένστικτο αυτοσυντήρησης που ωθεί τα όντα σε δημιουργίες αγέλης; Αν ναι, οι αγέλες κινούνται με τους νόμους της και την ιεραρχία της "ζούγκλας" που ανέφερα πιο πάνω.

Οπότε, επανερχόμαστε στο ίδιο σημείο. Γιατί αν μπούμε στη διαδικασία να βάλουμε το στοιχείο της ηθικής ως αυτό που διαφοροποιεί τις ανθρώπινες από τις άλλες αγέλες, τότε θα κινηθούμε πάλι στις συντηρητικές τροχιές διαχωρισμού "καλού" και "κακού" που δεν υφίστανται στη φύση.

Αυτό που εννοώ είναι ότι τόσο η ελευθεριακή όσο και η συντηρητική άποψη για τη λειτουργία των κοινωνιών, βασίζονται στο μεταφυσικό (συντηρητικό) στοιχείο. Αν βάλεις ένα "γιατί" μπροστά από κάθε "πρέπει" μιας ελευθεριακής κοινωνίας, σύντομα θα φτάσεις σε λογικό αδιέξοδο και θα πρέπει να χρησιμοποιήσεις αποσπάσματα από τα ηθικά λυσάρια της συντήρησης για να ανταπεξέλθεις. Δοκίμασε το.

[Eθνικοκοινωνιστης]

ο τζοκερ ειναι ο κορκονεας?

εντελως λανθασμενες αφετηριακα οι αναλυσεις των μικροαστουληδων


φυσικα απολυτως αναμενομενες αφου δεν αναγνωριζουν οτι το προβλημα ειναι οι ιδιοι