Sergio Leone's 'Duck, You Sucker!' : Επανάσταση, προδοσία και αντρική φιλία...

[georgebi]

John H. Mallory: When I started using dynamite... I believed in... many things, all of it! Now, I believe only in dynamite........


https://retromaniax.gr/threads/a-fistfu ... 971.18998/
Ενα κυνηγημένο μέλος του IRA (προδομένος απ τον καλύτερο του φίλο..) ο John H. Mallory και ενας μεξικάνος παράνομος ο Juan Miranda συναντιούνται κατά τύχη και σταδιακά αρχίζουν να παίζουν σημαντικό ρόλο στα δρώμενα της Μεξικάνικης Επανάστασης.

Το "Α Fistful of Dynamite" είναι όμως το πιο περίπλοκο και μελαγχολικό από τα πέντε συνολικά western που σκηνοθέτησε ο Leone.

Ενώ ξεκινάει χαλαρά, με αρκετό χιούμορ, σταδιακά το χιούμορ αρχίζει και χάνεται, βγάζοντας εν τέλει μια μελαγχολική και αντιηρωική διάθεση. Καθώς οι δυο ήρωες της ταινίας αρχίζουν να μπλέκονται με την Μεξικάνικη Επανάσταση, ο τόνος της ταινίας γίνεται πιο σκοτεινός και απαισιόδοξος.

Η ταινία αποτελεί ίσως την πιο ειλικρινή καταγραφή των θέσεων του ίδιου του σκηνοθέτη, των σκέψεών του για τη ζωή, για την πολιτική, για την ελευθερία, για τον ηρωισμό, για τον πόλεμο. Η ταινία ξεκινάει σαν κωμωδία για να καταλήξει τελικά σε τραγωδία. Φυσικά υπάρχει η καταπληκτική σκηνοθεσία του Leone, με την ποιητική κινηματογράφηση, τα μεγάλα πλάνα, την εμμονή στα πρόσωπα και στις εκφράσεις, ενώ πολύ όμορφα είναι και τα flash-back γυρισμένα μέσα από μια θολή, ονειρική εικόνα.

Το τέλος της ταινίας θυμίζει λίγο το μεταγενέστερο "Once Upon a Time in America", που αρκετοί θεώρησαν διφορούμενο. Πολύ καλές ερμηνείες από τους Rod Steiger και James Coburn, και φυσικά καταπληκτικό το soundtrack από τον μαέστρο Ennio Morricone. Η αρχική σεκάνς της ταινίας μέσα στην άμαξα είναι από τις αγαπημένες μου. Σίγουρα η πιο αδικημένη ταινία του Sergio Leone.

[georgebi]

Juan Miranda: A revolution? "Little revolution"? Please, don't try to tell me about revolution! I know all about the revolutions and how they start! The people that read the books, they go to the people that don't read the books, and say "Ho-ho! The time has come to have a change, eh?"

John H. Mallory: ............

Juan Miranda: [mimicking John] I know what I am talking about when I am talking about revolutions! The people who read the books go to the people who can't read the books, the poor people, and say, "We have to have a change." So, the poor people make the change, ah? And then, the people who read the books, they all sit around the big polished tables, and they talk and talk and talk and eat and eat and eat, eh? But what has happened to the poor people? THEY ARE DEAD! That's your revolution! Sh... so, please... don't tell me about revolutions. And what happens afterwards? The same fucking thing starts all over again!

John H. Mallory: .............

[throws a book he was reading into the mud: Mikhael A. Bakunin, The Patriotism]

[georgebi]

https://en.wikipedia.org/wiki/Duck,_You_Sucker!

The development of Duck, You Sucker! began during the production of Once Upon a Time in the West (1968), when Sergio Leone's collaborator Sergio Donati presented him with an early treatment of the film.Around the same time, political riots had broken out in Paris, and the ideals of revolution and left-wing nationalism had become popular among university students and filmmakers across Europe. Leone, who had used his previous films to deconstruct the romanticization of the American Old West, decided to use Duck, You Sucker! to deconstruct the romanticized nature of revolution, and to shed light on the political instability of contemporary Italy.

[ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ]

.

Δε λέτε τι έγινε ..... καί μέ την Ιωνική Επανάσταση.....

Η μέ τήν Επανάσταση τού Γένους.....

Η μέ τήν Επανάσταση τού Εωσφόρου.....

Αυτοί δέν έχουν πσυχή δηλαδής ;;;

.

[neon imposter]

Μια και παραπέμπεις, τα λόγια του Miranda μου θύμισαν αυτό που λένε

Rebellions happen; Revolutions are made