Κι όμως μια καλούτσικη ιδέα μπορούμε να σχηματίσουμε. Πχ μάλλον αποκλείεται να υπήρχε ιωτακισμός ή σιωπηλή δασεία στην Ομηρική.hellegennes έγραψε: ↑20 Δεκ 2023, 15:31Αυτό είναι αδύνατον να το ξέρουμε. Θα μείνει για πάντα άλυτο γιατί δεν υπάρχουν γλωσσικές κατευθυντήριες ενδείξεις. Εδώ δεν ξέρουμε καλά-καλά γιατί στην ιωνική το σύμπλεγμα [ρσ] γίνεται [ρρ] και πώς στα κομμάτια το πρόφεραν. Γιατί το αρσενικό (άρσην) γίνεται αρρενικό (άρρεν) και πώς το πρόφεραν; Ήταν ίδια η προφορά του με το δασυνόμενο ρο (καταρροή);
Οι περισσότεροι που μαθαίνουν Κοινή, ή New Testament Greek όπως πιο σωστά λέγεται είναι Χριστιανούτσι/Ιεραπόστολοι. Στα παπάρια τους η προφορά. Όχι δεν τους νοιάζει να την μελετήσουν. Εφ όσον η κλασσική είναι ήδη εδραιωμένη στις σχολές εδώ και 500 χρόνια, αυτήν θα χρησιμοποιήσουν. Σιγά μην έρθουν να σε ρωτήσουν για τον Κέλσο, που ούτως ή άλλως φαντάζει ύποπτος.Δεν είμαι αυστηρός γιατί για κάποιον που θέλει να μελετήσει την προφορά του Σαίξπηρ, που υπάρχουν τέτοιες απόπειρες, θα φαινόταν τελείως κουλό να χρησιμοποιήσει την ίδια προφορά για κείμενα που γράφτηκαν τον 19ο αιώνα, παρότι οι διαφορές προφοράς μεταξύ Σαίξπηρ και Λόρδου Μπάιρον είναι σαφέστατα μικρότερες από ό,τι μεταξύ Πλάτωνα και Κέλσου.
Όσοι μελετούν Κλασσική Αρχαία Ελλάδα/ Ομηρο, εννοείται οτι θα στραφούν προς κάποια ανακατασκευασμένη Ερασμιακή ή εξέλιξή της. Τι θα ήθελες να κάνουν; Να μάθουν την προφορά του Ιάμβλιχου ή κάποιου άλλου πετσετοκέφαλου;
