Juno έγραψε: ↑15 Νοέμ 2018, 23:15Επί τουρκοκρατίας στη καθημερινή ζωή; Και από, επί αιώνες, αμόρφωτους ανθρώπους; Ναι, τότε είχαν άλλη δυναμική τα τουρκικά, εντελώς διαφορετική κατάσταση από την σημερινή.Βινόσαυρος έγραψε: ↑14 Νοέμ 2018, 20:02φαντάσου την δυναμική των τουρκικων και το επίπεδο των ελληνικών για ναJuno έγραψε: ↑14 Νοέμ 2018, 17:06
Έχω την εντύπωση πως για τις τουρκικές λέξεις, υπάρχουν και χρησιμοποιούνται στην ελληνική και οι αντίστοιχες ελληνικές. Δεν έχω κάνει έρευνα για πω με σιγουριά πως ισχύει για όλες (υπάρχει η αντίστοιχη ελληνική λέξη για κάθε γλωσσικό δάνειο, αλλά δεν ξέρω μήπως κάποιες από αυτές ακούγονται πολύ αρχαϊκές), απλώς για οποιαδήποτε λέξη ξέρω πως είναι τουρκικό δάνειο, χρησιμοποιούμε και την αντίστοιχη ελληνική.
πέσουν σε αχρηστία οι ελληνικές και να υπάρχει διευρημένος ο τουρκικος όρος
Το γεγονός ότι η σύνθετη, πιο πολύπλοκη λέξη, παραμένει αρχαία, μάλλον δείχνει επιβολή των λέξεων και όχι επιλογή. Όταν λέμε φρατζόλα, αλλά αρτοποιείο και όχι πχ φρατζολάδικο, φαίνεται πως η λέξη με την καθημερινή χρήση δεν μπόρεσε να εξαφανίσει την αρχαία λέξη.
Και από μία πρόχειρη ματιά στη λίστα, οι ελληνικές λέξεις υπάρχουν και χρησιμοποιούνται και αυτές, άσε που οι περισσότερες αντίστοιχες τούρκικες ακούγονται πολύ ξεπερασμένες σήμερα.
Ο τουρκικός όρος είναι διευρυμένος μόνον στο "ρουσφέτι" και το "χαρμάνι", χάρισμά τους. Αυτοί να δω πώς θα πουν δημοκρατία, πολιτική, μουσική, ηλεκτρισμός, μαθηματικά κλπ


το αρτοποιειο λέει

η σημερινή χρήση της γλώσσας δεν έγινε από την ίδια την ζωή και τις ανάγκες της
αλλά μέσω της κρατικής εκπαίδευσης. Και για να κρατάνε ακόμα αυτές οι λέξεις
φαντάσου τι ζωτική δύναμη κρύβουν μέσα τους παρα της αντιξοοτητες που τους επιφύλασσε
η βια και νοθεία της εθνικιστικής εκπαιδευσης.
Είχα ανοίξει και ένα νήμα για τα τοπωνύμια και το σχέδιο των μεγκελε της γλώσσας.