Βυζαντινή Reconquista;

[Δημοκράτης]

στην Ιβιρική η Ρικονκίστα πέτυχε σε μια περίοδο που τα μουσλίμια σφάζονταν μεταξύ τους. Βρήκαν ευκαιρία οι Ευρωπάίοι και τους πήγαν αίμα. Αντίστοιχα στην μικρά Ασία οι Τούρκοι επεκτάθηκαν σε μια περίοδο που οι ελληνορωμαίοι σφάζονταν μεταξύ τους και μαζί είχαν επιδρομές από τους δυτικοευρωπαίους. Οι Τούρκοι μάλιστα. τον 11ο αιώνα έσωσαν τους ελληνορωμαίους από τους Λομβαρδούς που είχαν κάνει την ελλάδα χωράφι.
Γενικότερα οι μεγάλες αυτοκρατορίες δύσκολα πέφτουν από έξω, από μέσα γίνεται η δουλειά

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Δεν μπορούσε να κάνει Ρεκονκίστα το Βυζάντιο, πολύ απλά γιατί είχε μπει σε τροχιά αναπόφευκτης παρακμής.
Η παρακμή του Βυζαντίου μπορεί να αποδοθεί σε πολλούς παράγοντες αλλά όλοι τους κρύβουν την ουσία των
πραγμάτων. Η αυτοκρατορία υπήρχε όσο εξυπηρετούσε έναν ιστορικό ρόλο: Του μεσάζοντα, οικονομικού και
διπλωματικού μεταξύ της υπανάκτυκτης μέχρι τον 11ο αιώνα Δυτικής Ευρώπης και της ανεπτυγμένης Ανατολής.
Όταν ο ρόλος αυτός πέρασε στα χέρια των ιταλικών πόλεων, το Βυζάντιο άρχισε να παρακμάζει και έτσι ήταν
θέμα χρόνου η διανομή των εδαφών του ανάμεσα σε Δυτικούς και Ανατολικούς. Τελικά, οι Ανατολικοί επικράτησαν
γιατί ως Τούρκοι διέθεταν την πολεμική ορμή που είχαν αποκτήσει μετά από αιώνες πολέμων στις στέππες. Με
δεδομένη τη φθορά του Βυζαντίου, μπορεί κανείς να πει πως αργήσαν κιόλας.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Γενικά πάντως μιλάμε για την ένδοξη βυζαντινή περίοδο, αλλά αν κοιτάξει κανείς τους χάρτες θα διαπιστώσει μάλλον
πως το Βυζάντιο ήταν ο αργός θάνατος της Ρώμης. Η εν λόγω διαπίστωση βέβαια παραγνωρίζει κάποιους παράγοντες
πολιτιστικούς και οικονομικούς και εστιάζει σε μία γεωγραφική προσέγγιση της Ιστορίας αλλά αυτή είναι κυρίαρχη
στα μυαλά πολλών εκεί έξω(ένεκα και της παιδείας που έχουν λάβει από το σχολείο ή εθνικιστικών τοποθετήσεων).

[foscilis]

αφου εχουμε πει, κι ας την ακουνε καποιοι, πως ειμασταν αχρηστοι και πηραμε μια αυτοκρατορια που ειχε εξελιχθει επεκτατικά απο ρεπουμπλικα με συνολικη διάρκεια 1000 ετών (από μυθολογικής ιδρύσεως της ρώμης) και την κάναμε χιλια κομμάτια σε χίλια χρόνια...

Τίποτα δεν πήρατε, είσαι απλά ένα νεότερο έθνος που φτιάχτηκε πάνω στα συντρίμια των συντριμιών αυτών που είχαν την αυτοκρατορία, οι οποίοι ήταν Ρωμαίοι, και έχεις φτιάξει μια ψευδοϊστορία με υλικά και από αυτούς.

Και 1000 χρόνια δεν είναι αστείο διάστημα btw.

[taxalata xalasa]

αφου εχουμε πει, κι ας την ακουνε καποιοι, πως ειμασταν αχρηστοι και πηραμε μια αυτοκρατορια που ειχε εξελιχθει επεκτατικά απο ρεπουμπλικα με συνολικη διάρκεια 1000 ετών (από μυθολογικής ιδρύσεως της ρώμης) και την κάναμε χιλια κομμάτια σε χίλια χρόνια...

Τίποτα δεν πήρατε, είσαι απλά ένα νεότερο έθνος που φτιάχτηκε πάνω στα συντρίμια των συντριμιών αυτών που είχαν την αυτοκρατορία, οι οποίοι ήταν Ρωμαίοι, και έχεις φτιάξει μια ψευδοϊστορία με υλικά και από αυτούς.

Και 1000 χρόνια δεν είναι αστείο διάστημα btw.

μαλλον δεν καταλαβες την φραξη... το πηραμε δεν σημαινει ολοι μαζι... ουτε τους βαζω ολους στον κουβα... ουτε υπηρχαν συντριμμια το 300 μ.Χ.

τωρα πως στο μυαλο σου συνδεσες το 300 μ.Χ. που αναφερω, με το 1821, και λες ειμαστε νεοτερο εθνος στον taxalataxalasa, που με μερικες λεξουλες θα σε πει την μοιρα σου και ριζικο σου και πουθε βαστει η σκουφια σ΄, ειναι ενα θεμα τακι που πρεπει να το δεις ο ιδιος....

και 1000 χρονια κατρακυλας ειναι και γαμω τα rides προς τον αδη... τιποτα θετικο σε 1000 χρονια... μονο οι παπαδες ειναι happy....

[Antipnevma]

Το Βυζάντιο είχε πάντοτε (όχι μόνο στη φάση της παρακμής του) δύο γενικά προβλήματα που είναι μόνιμα χαρακτηριστικά των Ελλήνων στην ιστορία. Το πρώτο είναι η στρατιωτική ανικανότητα. Ένας αντικειμενικός κριτής της ιστορίας οφείλει να ομολογήσει ότι οι Έλληνες σε γενικές γραμμές ποτέ δεν το είχαν με τα όπλα. Η επιτυχία στον πόλεμο θέλει πολλές αρετές πέραν της ανδρείας που οι Έλληνες δεν συγκεντρώνουν σε ικανοποιητικό βαθμό. Θέλει για παράδειγμα οργανωτική ικανότητα, πειθαρχία και φιλοπονία. Οποίος έχει διαβάσει τα έργα του Ξενοφώντα ξέρει ότι οι Έλληνες υστερούσαν στα δύο πρώτα. Ο Πολύβιος μας λέει ότι οι Έλληνες υστερούσαν και στο τρίτο καθώς ήταν οκνηροί και σε αντίθεση με τους Ρωμαίους δεν ξέρανε να φτιάχνουν οχυρά και στρατόπεδα της προκοπής.

2 Το δεύτερο είναι η τρομερή ανωριμότητα και επιπολαιότητα των Ελλήνων. Αυτά τα χαρακτηριστικά μεταφράζονται στην γνωστή μας υπερβολική υπερηφάνεια που με τη σειρά της οδηγεί σε μόνιμη διχόνοια και εσωτερικές συγκρούσεις αλλά και σε χοντροειδής και αψυχολόγητη διπλωματία σε ό, τι αφορά τις σχέσεις με άλλα κράτη.

Το Βυζάντιο εν τέλει απέδειξε αυτό που απέδειξαν ακόμα πιο θεαματικά και οι επίγονοι του Αλέξανδρου. Ότι ακόμα και ένα μεγάλο και ισχυρό κράτος να δώσεις στον Έλληνα αυτός θα το εκμηδενήσει. Η ιστορία των Ελλήνων είναι γενικά μια ιστορία ενός λαού χαμένων.

[Αλιόσα]

Το Βυζάντιο είχε πάντοτε (όχι μόνο στη φάση της παρακμής του) δύο γενικά προβλήματα που είναι μόνιμα χαρακτηριστικά των Ελλήνων στην ιστορία. Το πρώτο είναι η στρατιωτική ανικανότητα. Ένας αντικειμενικός κριτής της ιστορίας οφείλει να ομολογήσει ότι οι Έλληνες σε γενικές γραμμές ποτέ δεν το είχαν με τα όπλα. Η επιτυχία στον πόλεμο θέλει πολλές αρετές πέραν της ανδρείας που οι Έλληνες δεν συγκεντρώνουν σε ικανοποιητικό βαθμό. Θέλει για παράδειγμα οργανωτική ικανότητα, πειθαρχία και φιλοπονία. Οποίος έχει διαβάσει τα έργα του Ξενοφώντα ξέρει ότι οι Έλληνες υστερούσαν στα δύο πρώτα. Ο Πολύβιος μας λέει ότι οι Έλληνες υστερούσαν και στο τρίτο καθώς ήταν οκνηροί και σε αντίθεση με τους Ρωμαίους δεν ξέρανε να φτιάχνουν οχυρά και στρατόπεδα της προκοπής.

2 Το δεύτερο είναι η τρομερή ανωριμότητα και επιπολαιότητα των Ελλήνων. Αυτά τα χαρακτηριστικά μεταφράζονται στην γνωστή μας υπερβολική υπερηφάνεια που με τη σειρά της οδηγεί σε μόνιμη διχόνοια και εσωτερικές συγκρούσεις αλλά και σε χοντροειδής και αψυχολόγητη διπλωματία σε ό, τι αφορά τις σχέσεις με άλλα κράτη.

Το Βυζάντιο εν τέλει απέδειξε αυτό που απέδειξαν ακόμα πιο θεαματικά και οι επίγονοι του Αλέξανδρου. Ότι ακόμα και ένα μεγάλο και ισχυρό κράτος να δώσεις στον Έλληνα αυτός θα το εκμηδενήσει. Η ιστορία των Ελλήνων είναι γενικά μια ιστορία ενός λαού χαμένων.

Σαν να διαβάζω τις περιγραφες των Σταυροφορων για τους "δειλους" και "ανικανους" πολεμιστες Βυζαντινους;

τους οποιους Σταυροφορους ο Βατατζης και οι Λασκαρηδες τους πηγαν γαμιωντας μετά την άλωση του 1204.

[taxalata xalasa]

Το Βυζάντιο είχε πάντοτε (όχι μόνο στη φάση της παρακμής του) δύο γενικά προβλήματα που είναι μόνιμα χαρακτηριστικά των Ελλήνων στην ιστορία. Το πρώτο είναι η στρατιωτική ανικανότητα. Ένας αντικειμενικός κριτής της ιστορίας οφείλει να ομολογήσει ότι οι Έλληνες σε γενικές γραμμές ποτέ δεν το είχαν με τα όπλα. Η επιτυχία στον πόλεμο θέλει πολλές αρετές πέραν της ανδρείας που οι Έλληνες δεν συγκεντρώνουν σε ικανοποιητικό βαθμό. Θέλει για παράδειγμα οργανωτική ικανότητα, πειθαρχία και φιλοπονία. Οποίος έχει διαβάσει τα έργα του Ξενοφώντα ξέρει ότι οι Έλληνες υστερούσαν στα δύο πρώτα. Ο Πολύβιος μας λέει ότι οι Έλληνες υστερούσαν και στο τρίτο καθώς ήταν οκνηροί και σε αντίθεση με τους Ρωμαίους δεν ξέρανε να φτιάχνουν οχυρά και στρατόπεδα της προκοπής.

2 Το δεύτερο είναι η τρομερή ανωριμότητα και επιπολαιότητα των Ελλήνων. Αυτά τα χαρακτηριστικά μεταφράζονται στην γνωστή μας υπερβολική υπερηφάνεια που με τη σειρά της οδηγεί σε μόνιμη διχόνοια και εσωτερικές συγκρούσεις αλλά και σε χοντροειδής και αψυχολόγητη διπλωματία σε ό, τι αφορά τις σχέσεις με άλλα κράτη.

Το Βυζάντιο εν τέλει απέδειξε αυτό που απέδειξαν ακόμα πιο θεαματικά και οι επίγονοι του Αλέξανδρου. Ότι ακόμα και ένα μεγάλο και ισχυρό κράτος να δώσεις στον Έλληνα αυτός θα το εκμηδενήσει. Η ιστορία των Ελλήνων είναι γενικά μια ιστορία ενός λαού χαμένων.

Σαν να διαβάζω τις περιγραφες των Σταυροφορων για τους "δειλους" και "ανικανους" πολεμιστες Βυζαντινους;

τους οποιους Σταυροφορους ο Βατατζης και οι Λασκαρηδες τους πηγαν γαμιωντας μετά την άλωση του 1204.

Κατούρα και λίγο, ρε!

[Antipnevma]

Το Βυζάντιο είχε πάντοτε (όχι μόνο στη φάση της παρακμής του) δύο γενικά προβλήματα που είναι μόνιμα χαρακτηριστικά των Ελλήνων στην ιστορία. Το πρώτο είναι η στρατιωτική ανικανότητα. Ένας αντικειμενικός κριτής της ιστορίας οφείλει να ομολογήσει ότι οι Έλληνες σε γενικές γραμμές ποτέ δεν το είχαν με τα όπλα. Η επιτυχία στον πόλεμο θέλει πολλές αρετές πέραν της ανδρείας που οι Έλληνες δεν συγκεντρώνουν σε ικανοποιητικό βαθμό. Θέλει για παράδειγμα οργανωτική ικανότητα, πειθαρχία και φιλοπονία. Οποίος έχει διαβάσει τα έργα του Ξενοφώντα ξέρει ότι οι Έλληνες υστερούσαν στα δύο πρώτα. Ο Πολύβιος μας λέει ότι οι Έλληνες υστερούσαν και στο τρίτο καθώς ήταν οκνηροί και σε αντίθεση με τους Ρωμαίους δεν ξέρανε να φτιάχνουν οχυρά και στρατόπεδα της προκοπής.

2 Το δεύτερο είναι η τρομερή ανωριμότητα και επιπολαιότητα των Ελλήνων. Αυτά τα χαρακτηριστικά μεταφράζονται στην γνωστή μας υπερβολική υπερηφάνεια που με τη σειρά της οδηγεί σε μόνιμη διχόνοια και εσωτερικές συγκρούσεις αλλά και σε χοντροειδής και αψυχολόγητη διπλωματία σε ό, τι αφορά τις σχέσεις με άλλα κράτη.

Το Βυζάντιο εν τέλει απέδειξε αυτό που απέδειξαν ακόμα πιο θεαματικά και οι επίγονοι του Αλέξανδρου. Ότι ακόμα και ένα μεγάλο και ισχυρό κράτος να δώσεις στον Έλληνα αυτός θα το εκμηδενήσει. Η ιστορία των Ελλήνων είναι γενικά μια ιστορία ενός λαού χαμένων.

Σαν να διαβάζω τις περιγραφες των Σταυροφορων για τους "δειλους" και "ανικανους" πολεμιστες Βυζαντινους;

τους οποιους Σταυροφορους ο Βατατζης και οι Λασκαρηδες τους πηγαν γαμιωντας μετά την άλωση του 1204.

Ναι είχαν κάτι Τούρκους μισθοφόρους και κάτι ανίσχυρα κρατίδια στον ελλαδικό χώρο και κάτι κάνανε. Θέλετε και τα λέτε ή σας ξεφεύγουν ρε παιδιά; Δεν είδατε που κατέληξε η ιστορία;

[Αλιόσα]

Ναι είχαν κάτι Τούρκους μισθοφόρους και κάτι ανίσχυρα κρατίδια στον ελλαδικό χώρο και κάτι κάνανε. Θέλετε και τα λέτε ή σας ξεφεύγουν ρε παιδιά; Δεν είδατε που κατέληξε η ιστορία;

Και για τους Σερβους, τους Κροάτες, τους Βουλγαρους, τους Αλβανους, τους Ρουμάνους, τους Ουγγρους, τους Αραβες. Οι Οθωμανοι εκεινη την εποχη ηταν ασταματητοι και οι βαλκανικοι λαοι διαιρεμένοι και σε παρακμή. Υπήρχε περιπτωση να νικήσουν το Βυζάντιο ή τους Βουλγάρους στην ακμή τους;

Επιπλέον οι τουρκοι δεν κατελαβαν την Κωνσταντινουπολη σε μια μερα, απο το 1071 έως το 1453 περασαν κοντά 400 χρονια και μεσολάβησαν πολλα πράματα που τελικά ευνοησαν τους τουρκους.

[Antipnevma]

Ναι είχαν κάτι Τούρκους μισθοφόρους και κάτι ανίσχυρα κρατίδια στον ελλαδικό χώρο και κάτι κάνανε. Θέλετε και τα λέτε ή σας ξεφεύγουν ρε παιδιά; Δεν είδατε που κατέληξε η ιστορία;

Και για τους Σερβους, τους Κροάτες, τους Βουλγαρους, τους Αλβανους, τους Ρουμάνους, τους Ουγγρους, τους Αραβες. Οι Οθωμανοι εκεινη την εποχη ηταν ασταματητοι και οι βαλκανικοι λαοι διαιρεμένοι και σε παρακμή. Υπήρχε περιπτωση να νικήσουν το Βυζάντιο ή τους Βουλγάρους στην ακμή τους;

Από τα μέσα του 14ου όντως το Βυζάντιο ήταν χαμένο ωστόσο δεν ήταν καθόλου προδιαγεγραμμένη η εδραίωση των Οθωμανών. Η ελληνική αχρηστοσύνη στάθηκε καθοριστική σε αυτό. Οι Οθωμανοί μπόρεσαν και εγκαταστάθηκαν στην Ευρώπη για πρώτη φορά στα πλαίσια ενός ακόμα γελοίου ελληνικού εμφυλίου. Επιπλέον μια χούφτα Καταλανοί τους είχαν τους Οθωμανούς στον κλώτσο και τον μπάτσο αλλά δυστυχώς οι ηλίθιοι οι Έλληνες τους έκαναν εχθρούς και αυτούς σκοτώνοντας τον αρχηγό τους.

[Annibas]

Ναι είχαν κάτι Τούρκους μισθοφόρους και κάτι ανίσχυρα κρατίδια στον ελλαδικό χώρο και κάτι κάνανε. Θέλετε και τα λέτε ή σας ξεφεύγουν ρε παιδιά; Δεν είδατε που κατέληξε η ιστορία;

Και για τους Σερβους, τους Κροάτες, τους Βουλγαρους, τους Αλβανους, τους Ρουμάνους, τους Ουγγρους, τους Αραβες. Οι Οθωμανοι εκεινη την εποχη ηταν ασταματητοι και οι βαλκανικοι λαοι διαιρεμένοι και σε παρακμή. Υπήρχε περιπτωση να νικήσουν το Βυζάντιο ή τους Βουλγάρους στην ακμή τους;

Από τα μέσα του 14ου όντως το Βυζάντιο ήταν χαμένο ωστόσο δεν ήταν καθόλου προδιαγεγραμμένη η εδραίωση των Οθωμανών. Η ελληνική αχρηστοσύνη στάθηκε καθοριστική σε αυτό. Οι Οθωμανοί μπόρεσαν και εγκαταστάθηκαν στην Ευρώπη για πρώτη φορά στα πλαίσια ενός ακόμα γελοίου ελληνικού εμφυλίου. Επιπλέον μια χούφτα Καταλανοί τους είχαν τους Οθωμανούς στον κλώτσο και τον μπάτσο αλλά δυστυχώς οι ηλίθιοι οι Έλληνες τους έκαναν εχθρούς και αυτούς σκοτώνοντας τον αρχηγό τους.

Δεν είναι θέμα Ελληνικής αχρηστοσύνης, είχαν σαβουρωθεί τα μυαλά τους από τα κυρήγματα των ανθενωτικών παπάδων που είχαν την εξουσία τους στα πάντα, ακόμα και πάνω στον αυτοκράτορα που συχνότερα διαφωνούσε μαζί τους.

[Τζιτζιμιτζιχότζιρας]

Είναι κυρίως θέμα γεωγραφίας. Η Ιβηρική είναι το απώτατο άκρο της Ευρώπης, ενώ η Μικρά Ασία είναι η φυσική συνέχεια της Ασίας.
Οι τουρκικές και τουρκομανικες φυλές έρχονταν κατά κύματα μεταναστεύοντας προς τα δυτικά. Το Βυζάντιο είχε αποκτούσε άπειρες ορδές από τα βόρεια και τα ανατολικά.
Στη Ισπανία δεν έφτασε τίποτα από αυτά.

[Τζιτζιμιτζιχότζιρας]

Διπλο

[Υδράργυρος]

Γιατι οι Χριστιανοι της Ιβηρικής κατάφεραν να πετάξουν τα μουσλιμια στη θάλασσα ενω οι Βυζαντινοι δεν κατάφεραν να εκδιώξουν τους μογγολοτουρκους απο την Μικρα Ασια; Να θυμησω εδώ πως οι μουσουλμάνοι κατέκτησαν σχεδον ολοι την Ιβηρική αλλά στο τέλος μετά απο πολλους πολεμους με τα χριστιανικά βασιλεια της Ιβηρικής πήραν τον πούλο, κάτι το οποιο δεν κατάφεραν να κανουν οι Βυζαντινοι με τους εξ ανατολών τζιχαντιστές ούτε καν επι Κομνηνών οταν η δυναμη τους ειχε αναγεννηθει σε πολύ μεγάλο βαθμό. Τι συνέβη, οι Βυζαντινοι ήταν άχρηστοι και φλώρεψαν ενω οι Ιβηρες ήταν πιο "badass" και άγριοι πολεμιστές; Οι Βυζαντινοι έπαψαν να έχουνε αγωνιστικο πνεύμα ενώ οι Ιβηρες ειχανε με το παραπάνω και γαμουσαν και δέρναν τα τζιχάντια; Παραθετω σχετικο τραγουδι.

Φαίνεται οτι στη Μικρά Ασία προτιμούσαν να γινονται μουσουλμάνοι από το να παραμένουν δούλοι των ορθόδοξων μοναστηριών