1204>1453

[Ζαποτέκος]

Η κατάκτηση μιας ελληνικής πόλης ( με κυρίαρχο ποσοτικά ελληνικό πληθυσμό ) απ' τους Βενετούς κατά την διάρκεια των ενετοτουρκικών πολέμων , καθόλου δεν σήμαινε πως οι χριστιανοί κατακτητές δεν θα στρέφονταν κατά του ελληνικού πληθυσμού. Παρακάτω οι Βενετοί το 1467 καταλαμβάνουν την Αίνο της Ανατολικής Θράκης :



https://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager. ... obottom=99

[Κατσαρίδης]

Η κατάκτηση μιας ελληνικής πόλης ( με κυρίαρχο ποσοτικά ελληνικό πληθυσμό ) απ' τους Βενετούς κατά την διάρκεια των ενετοτουρκικών πολέμων , καθόλου δεν σήμαινε πως οι χριστιανοί κατακτητές δεν θα στρέφονταν κατά του ελληνικού πληθυσμού.

Επι τουρκοκρατίας οι δυτικοί πειρατες εκτος από Τούρκους πολλες φορες στόχευαν και Έλληνες ως "σχισματικούς".

[Ζαποτέκος]

Γνωρίζει κάποιος τη χρονολογία και το δημιουργό αυτής της εικόνας;

Ζαποτέκος μήπως;

Γράφει απάνω βρε κορωνάκι.

Είναι αυτός που έχει φτιάξει αυτό. https://commons.wikimedia.org/wiki/File ... _XVIIw.jpg

edit
Ουπς ! Λάθος νήμα.

[Ζαποτέκος]

[ Πριν την Άλωση του 1204 ] Οι διομολογήσεις στους ξένους εμπόρους είχαν υποτάξει σε τέτοιο βαθμό το Βυζάντιο, ώστε οι «Λατίνοι» διέθεταν αυτόνομα τελωνεία και εισέπρατταν δασμούς για λογαριασμό τους στο εσωτερικό της Αυτοκρατορίας, ακόμα και στην ίδια την Κωνσταντινούπολη. Σύμφωνα με τον Γρηγορά, λίγο πριν από την Άλωση, οι Γενοβέζοι εισέπρατταν, από το τελωνείο τους στην Κωνσταντινούπολη, δασμούς αξίας διακοσίων χιλιάδων υπερπύρων (περίπου 100.000 χρυσών λιρών), ενώ το βυζαντινό τελωνείο εισέπραττε μόλις τριάντα χιλιάδες.

Η Πόλη έπεφτε μετά από εννιακόσια χρόνια, ενώ οι ίδιοι οι κατακτητές είχαν μείνει περιδεείς μπροστά στο κατόρθωμά τους, όπως φαίνεται από την περιγραφή του Γοδεφρείδου Βιλλαρδουίνου, που συμμετείχε στην πολιορκία, στο Χρονικό της Κατάκτησης της Κωνσταντινούπολης:

Τώρα μπορείτε να μάθετε πώς κοίταζαν επίμονα την Κωνσταντινούπολη εκείνοι που δεν την είχαν δει ποτέ. Γιατί δεν μπορούσαν καθόλου να σκεφτούν πως μπορεί να υπάρχει σε όλο τον κόσμο μια τόσο ΠΛΟΥΣΙΑ πόλη, όταν είδαν αυτά τα ψηλά της τείχη και τους ΠΛΟΥΣΙΟΥΣ πύργους κι αυτά τα ΠΛΟΥΣΙΑ παλάτια με τις ψηλές εκκλησίες, που ήταν τόσες πολλές που κανείς δεν θα το πίστευε αν δε το έβλεπε με τα μάτια του, και ακόμα το μήκος της πόλης που κυβερνούσε τις υπόλοιπες. [... ]
Εκείνη τη νύχτα [12η προς 13η Απριλίου 1204], μπροστά στο στρατόπεδο του Βονιφάτιου του Μονφερατικού, δεν ξέρω ποιοι άνθρωποι [... ] βάλανε φωτιά στο χώρο ανάμεσα σε αυτούς και στους Έλληνες. Και η πόλη άρχισε να αρπάζει φωτιά και να καίγεται πολύ άσχημα, όλη εκείνη τη νύχτα και την άλλη μέρα. Και τούτη ήταν η τρίτη πυρκαγιά στην Κωνσταντινούπολη από τότε που ήρθανε οι Φράγκοιστην χώρα. Και υπήρχαν περισσότερα καμένα σπίτια από όσα υπήρχαν στις τρεις πιο μεγάλες πόλεις του βασιλείου της Γαλλίας.
Και τα λάφυρα ήταν τόσα πολλά που κανείς δεν ήξερε να πει πόσα, [... ] από τότε που χτίστηκε ο κόσμος δεν πάρθηκαν τόσα λάφυρα από μια μόνο πόλη.

Ο χρονικογράφος της Άλωσης, Νικήτας Χωνιάτης, στη Χρονικήν Διήγησίν του, θα προσδώσει ελεγειακούς τόνους σε αυτή την κοσμοϊστορική πτώση:

Κι έτσι, καθένας είχε πόνο, στα στενά θρήνος και κλάματα, στα τρίστρατα οδυρμοί, στους ναούς ολοφυρμοί, φωνές των ανδρών, κραυγές των γυναικών, απαγωγές, υποδουλώσεις, τραυματισμοί και βιασμοί σωμάτων. [... ] Χριστέ μου, τι θλίψη και φόβος υπήρχαν τότε στους ανθρώπους… Τέτοιες παρανομίες έκαναν οι στρατοί από τη Δύση εναντίον της κληρονομιάς του Χριστού. Αυτά έκαναν αυτοί που όλα τα ξέρουν από μόνοι τους, και είναι σοφοί, και δίνουν αληθινούς όρκους, και αγαπούν την αλήθεια, και μισούν το κακό, και είναι ευσεβέστεροι και δικαιότεροι από εμάς τους Γραικούς, [... ] αυτοί που πήραν το σταυρό στους ώμους και πολλές φορές ορκίστηκαν σε αυτόν και στα θεία λόγια ότι θα περάσουν δίχως να πειράξουν τις χώρες των Χριστιανών. [... ]
Οι δε Σαρακηνοί δεν έκαναν έτσι, και φέρθηκαν πολύ φιλάνθρωπα και ευγενικά όταν κυρίευσαν την Ιερουσαλήμ. Γιατί ούτε πείραξαν τις γυναίκες των Λατίνων, ούτε τον κενό τάφο του Χριστού έκαναν ομαδικό τάφο, [ ...] αφήνοντας όλους να φύγουν με ένα ορισμένο αριθμό χρυσών νομισμάτων. [... ] Κι έτσι φέρθηκε το γένος που μάχονταν το Χριστό προς τους αλλόπιστους Λατίνους, ούτε με ξίφος ούτε με φωτιά ούτε με λιμό ούτε με διωγμούς ούτε με άλλα δεινά. Σε εμάς όμως τα προκάλεσαν αυτά τα παραπάνω οι φιλόχριστοι και ομόδοξοι, [... ] αν και δεν είχαμε κάνει κάποιο αδίκημα….

Ο ίδιος, εγκαταλείποντας την Πόλη, αφού ξέφυγε από τους Δυτικούς αναφώνησε:

Ω Πόλη, βασίλισσα των πόλεων, ποιος μας χωρίζει από σένα, σα τη μητέρα από τα αγαπημένα παιδιά της; Τι θα απογίνουμε; Πού θα πάμε; Ποια παρηγοριά θα βρούμε ξεριζωμένοι από τον κόρφο σου; Θα γίνουμε τραγούδι και θρύλος στο στόμα των εθνών, σύντροφοι των πουλιών, εξασφαλίζοντας την τροφή μας όπως τύχει και πίνοντας αντί για νερό χολή;

Τέλος, δηλώνει πως σταματά αηδιασμένος την Ιστορία του με την Άλωση του 1204. Αρνείται να συνεχίσει ένα έργο, όπως η ιστορία, που υπήρξε η ευγενέστερη εφεύρεση των Ελλήνων, περιγράφοντας τις πράξεις των Δυτικών βαρβάρων: «Πῶς ἄν εἴ­ην ἐ­γὼ τὸ βέλ­τι­στον χρῆ­μα, τὴν ἱ­στο­ρί­αν, τὸ κάλ­λι­στον εὕ­ρη­μα τῶν Ἑλ­λή­νων, βαρ­βα­ρι­καῖς κα­θ’ Ἑλ­λή­νων πρά­ξε­σι χα­ρι­ζό­με­νος;».

Τέλος, ένας σύγχρονός μας, ο Στήβεν Ράνσιμαν, θα γράψει:

Η λεηλασία της Κωνσταντινουπόλεως δεν έχει το αντίστοιχό της στην ιστορία. Επί εννέα αιώνες η μεγάλη πόλη υπήρξε η πρωτεύουσα του χριστιανικού πολιτισμού. Είχε γεμίσει με έργα τέχνης που είχαν επιζήσει από την αρχαία Ελλάδα και με τα αριστουργήματα των δικών της έξοχων καλλιτεχνών. Οι Ενετοί ήξεραν την αξία αυτών των πραγμάτων. Όσοι μπόρεσαν άρπαξαν θησαυρούς και τους μετέφεραν για να στολίσουν τις πλατείες και τις εκκλησίες και τα παλάτια της πόλεώς των. Αλλά οι Γάλλοι και οι Φλαμανδοί είχαν κυριευθεί από μία μανία καταστροφής. Ξεχύθηκαν ένας ωρυόμενος όχλος στους δρόμους και στα σπίτια, αρπάζοντας οτιδήποτε γυάλιζε και καταστρέφοντας ό,τι δεν μπορούσαν να κουβαλήσουν, σταματώντας μόνο για να σκοτώσουν και για να βιάσουν ή για ν’ ανοίξουν τα κελάρια για να πιουν. Δεν γλύτωσαν ούτε τα μοναστήρια, ούτε οι βιβλιοθήκες. Στη ίδια την Αγιά Σοφιά έβλεπε κανείς μεθυσμένους στρατιώτες να σχίζουν τις μεταξωτές κουρτίνες και να γκρεμίζουν και να κομματιάζουν το μεγάλο ασημένιο εικονοστάσιο, ενώ ποδοπατούσαν ασεβέστατα άγιες εικόνες και ιερά βιβλία. Επί τρεις ημέρες εξακολούθησαν οι φρικιαστικές σκηνές της λεηλασίας και της αιματοχυσίας, ώσπου η τεράστια και ωραία πόλη έγινε ένα ερείπιο .

https://ardin-rixi.gr/archives/217717

[Feindflug]

Την επανάσταση κατά των πραιτωριανών κατά το έτος 1312, δεν θα την σχολιάσετε, τύποι;

[Ζαποτέκος]

Πολιορκίες - Αποκλεισμοί - Απειλές κατά της Κωνσταντινούπολης


324 : Ο Λικίνιος κλείνεται στην Πόλη απ' τον Μεγάλο Κωνσταντίνο. Ηττάται στην Χρυσούπολη και η Πόλη παραδίδεται.

378 : Οι Βησιγότθοι , μετά τη νίκη τους στην μάχη της Αδριανούπολης απειλούν την Πόλη. Αποχωρούν όμως καθώς δεν διαθέτουν τα μέσα να καταλάβουν οχυρωμένες πόλεις.

395 : Οι Βησιγότθοι και ο Αλάριχος απειλούν την Πόλη. Ο αξιωματούχος Ρουφίνος τον πείθει να στραφεί κατά του δυτικού ρωμαίικού κράτους , στο οποίο ανήκε εκείνη την εποχή κατά μεγάλο μέρος ο σημερινός ελλαδικός χώρος.

443 : Οι Ούννοι του Αττίλα φτάνουν μπροστά απ' την Πόλη. Τα πολιορκητικά τους όμως μέσα είναι πενιχρά και αποχωρούν.

476 : Ο Ζήνων προελαύνει και μπαίνει αμαχητί στην Πόλη , αφού ο αυτοκράτωρ Βασιλίσκος δεν είχε κανέναν υποστηρικτή.

479 : Οι Οστρογότθοι του Θεοδώριχου Στράβωνος απειλούν την Πόλη. Παίρνουν όμως χρήματα και αποχωρούν.

487 : Οι Οστρογότθοι του Θεοδώριχου του Μεγάλου έξω απ΄την Πόλη. Διακόπτουν την υδροδότησή της. Οι Βυζαντινοί πείθουν όμως τον Θεοδώριχο να στραφεί κατά του Οδόακρου στην Ιταλία.

513 : Ανταρσία του Βιταλιανού κατά του Αναστασίου Α΄. Ο Βιταλιανός αποκλείει την Πόλη. Αποχωρεί όμως γιατί αξιωματικοί του δωροδοκήθηκαν από τον Αναστάσιο.

515 : Ξανά ο Βιταλιανός μπροστά στην Πόλη . Την πολιορκεί με στρατό και στόλο. Αποκρούεται όμως.

559: Οι Κουτρίγουροι Ούννοι περισφίγγουν την Πόλη επί Ιουστινιανού Α΄. Ο γηραιός στρατηγός Βελισάριος με το ιππικό του τους απομακρύνει.


609 : Οι Πέρσες φτάνουν μέχρι την Χαλκηδόνα , απέναντι απ' την Κωνσταντινούπολη. Δεν πολιορκούν όμως την Πόλη και αποχωρούν.

610 : Ο Ηράκλειος αποκλείει την Πόλη και επιτίθεται στον Φωκά απ' τα θαλάσσια τείχη. Ο στόλος του Ηρακλείου νικά αυτόν του Φωκά. Ξεσπά και επανάσταση κατά του Φωκά εντός των τειχών . Ο Ηράκλειος μπαίνει στην Πόλη και παραδίδει τον Φωκά στον όχλο , ο οποίος τον διαμελίζει.

614 : Οι Πέρσες , όπως πριν 5 χρόνια , φτάνουν μέχρι την Χαλκηδόνα , απέναντι απ' την Κωνσταντινούπολη. Δεν πολιορκούν όμως την Πόλη και αποχωρούν.

617 : Οι Άβαροι απειλούν την Πόλη. Αποχωρούν όμως γιατί δεν έχουν την δυνατότητα να την καταλάβουν.

626 : Άβαροι και Πέρσες πολιορκούν ανεπιτυχώς την Πόλη .

( 654 : Ο Αρμένιος ιστορικός του 7ου αι. λέει πως οι Άραβες πολιόρκησαν ανεπιτυχώς την Πόλη.Οι αραβικές πηγές δεν αναφέρουν τίποτα. Η wiki κάνει λάθος που λέει πως το αναφέρει και ο Θεοφάνης. )

674-678 : Οι Άραβες πολιορκούν ανεπιτυχώς την Πόλη

698 : Ο επαναστάτης Τιβέριος - Αψίμαρος πολιορκεί στη Πόλη τον αυτοκράτορα Λεόντιο. Την κυριέυει με προδοσία εισερχόμενος δια του μονοτείχους των Βάχερνών και την λεηλατεί.

705 : O Ιουστινιανός Β΄με Βούλγαρους και Σλάβους πολιορκεί την Πόλη για 3 ημέρες. Εισέρχεται με μερικούς πιστούς του στην Πόλη μέσω του υδραγωγείου, ανοίγει τις πύλες στον στρατό του και την καταλαμβάνει.

715 : Οψικιανοί και Γοτθογραίκοι καταλαμβάνουν την Πόλη εισερχόμενοι δια του μονοτείχους των Βάχερνών και την λεηλατούν.

718 : Οι Άραβες πολιορκούν ανεπιτυχώς την Πόλη.

743 : Ο Κωνσταντίνος ο Ε΄ πολιορκεί την Πόλη που την κατείχε ο στασιαστής Αρτάβασδος. Καταφέρνει να την εκπορθήσει.

813 : Ο Κρούμος με τους Βουλγάρους του απειλεί την Πόλη.

822 : Ο Θωμάς ο Σλάβος πολιορκεί ανεπιτυχώς την Πόλη.

860 : 1η επίθεση απ' τους Ρως.

907 : 2η επίθεση των Ρως.

913 : Ο Συμεών με τους Βουλγάρους του μπροστά στην Πόλη.

924 : Ο Συμεών με τους Βουλγάρους του μπροστά στην Πόλη για 2η φορά.

941 : 3η επίθεση των Ρως.

959 : Οι Ούγγροι φτάνουν μπροστά στην Πόλη , αλλά αποκρούονται.

1043 : 4η επίθεση των Ρως.

1047 : Ο στασιαστής Λέων Τορνίκης πολιορκεί την Πόλη. Ηττήθηκε όμως.

1071 : Ο Λατίνος μισθοφόρος Ρουσέλιος φτάνει στην Χρυσούπολη και απειλεί την Πόλη. Τον ίδιο περίπου καιρό απειλεί την Πόλη ο σλαβικής καταγωγής Βυζαντινός αξιωματούχος Νέστωρ επικεφαλής Σλάβων ομοεθνών του.

1091 : Οι Πετσενέγκοι και ο εμίρης της Σμύρνης Τζαχάς συμμαχούν και αποκλείουν την Πόλη από στεριά και θάλασσα.

1203 : Οι Σταυροφόροι πολιορκούν και καταλαμβάνουν την Πόλη. Ανεβάζουν στον θρόνο τον Αλέξιο Δ΄Άγγελο.

1204 : Οι Σταυροφόροι ξαναπολιορκούν και ξανακαταλαμβάνουν την Πόλη. Ακολουθεί λεηλασία.

1236 : Ο αυτοκράτορας της Νίκαιας Ιωάννης Βατάτζης πολιορκεί την λατινοκρατούμενη Πόλη.

1260 : Ο Μιχαήλ Η΄Παλαιολόγος αποτυγχάνει να καταλάβει την Πόλη.

1261 : Ο στρατηγός Αλέξιος Στρατηγόπουλος επικεφαλής Ρωμαίων και Σκυθών ( Κουμάνων ) στρατιωτών καταλαμβάνει την Πόλη.

Όπως λέει ο Μιχαήλ Η΄Παλαιολόγος μετά την ανακατάληψη



1328 : Ο Ανδρόνικος Γ΄Παλαιολόγος καταλαμβάνει την Πόλη και ανατρέπει τον παππού του.

1347 : Ο Καντακουζηνός μπαίνει με 1000 άνδρες στην Πόλη και την καταλαμβάνει.

1348 : Οι Γενουάτες επιτίθενται στην Πόλη απ' την θάλασσα , αλλά αποκρούονται.

1349 : Νέα γενουατική απειλή κατά της Πόλης.

1354 : Ο Ιωάννης Ε΄Παλαιολόγος καταλαμβάνει αμαχητί την Πόλη και ανατρέπει τον Καντακουζηνό.

1359 : Οι Οθωμανοί Τούρκοι μπροστά στα τείχη της Πόλης για πρώτη φορά.

1376 : Ο Ανδρόνικος Δ΄Παλαιολόγος με την βοήθεια των Οθωμανών και των Γενουατών καταλαμβάνει την Πόλη και ανατρέπει τον πατέρα του Ιωάννη Ε΄.

1379 : Ο Ιωάννης Ε΄και ο γιος του Μανουήλ Β΄Παλαιολόγοι , με την βοήθεια Οθωμανών και Βενετών , εισέρχονται στην Πόλη και ανατρέπουν τον Ανδρόνικο Δ΄.

1390 : Ο Ιωάννης Ζ΄ ( με την στήριξη των Οθωμανών - οι υποστηρικτές του τον άφησαν να μπει στην Πόλη με τους Γραικούς στρατιώτες του , όχι όμως και με τους Οθωμανούς στρατιώτες του ) αποτυγχάνει να καταλάβει ολόκληρη την Πόλη και να ανατρέψει τον παππού του Ιωάννη Ε΄.

1394 - 1402 : Οι Οθωμανοί πολιορκούν - άλλοτε με μεγαλύτερη ένταση ( στενή πολιορκία ) και άλλοτε με μικρότερη ( αποκλεισμό ) - την Πόλη για 8 χρόνια !

1411 : Οι Οθωμανοί πολιορκούν ανεπιτυχώς την Πόλη.

1422 : Οι Οθωμανοί πολιορκούν ( Ιούνιος - Σεπτέμβριος 1422 ) ανεπιτυχώς την Πόλη χρησιμοποιώντας για πρώτη φορά στην ιστορία τους κανόνια.

1453 : Άλωση.

[Ζαποτέκος]

Ελεύθερη Ελλάδα 13/3/1947
Η εαμική αυτή εφημερίδα δημοσιεύει τις απόψεις του Κορδάτου για την Υστεροβυζαντινή περίοδο και την Τουρκοκρατία .



Πού τις βρήκε τις λαϊκές εξεγέρσεις τον 14ο και τον 15ο αι. ;

[Τζιτζιμιτζιχότζιρας]

Το λάθος του Βυζαντίου ήταν που δεν στήριξε πιο ενεργά τις Σταυροφορίες και ιδίως την Πρώτη. Τότε ήταν η ευκαιρία να απελευθερωθεί ολόκληρη η Μέση Ανατολή από την ισλαμική πληγή, αλλά δυστυχώς και οι Βυζαντινοί και οι Δυτικοί ήταν υπερβολικά επιφυλακτικοί ή καχύποπτοι έναντι αλλήλων.

Ο Λευκός άνθρωπος δεν μπόρεσε να αφήσει στην άκρη τα εσωτερικά του προβλήματα και να αμυνθεί απέναντι στον μεγάλο εχθρό . Ευτυχώς , εννιακόσια χρόνια μετά ένας ηγέτης δείχνει τον δρόμο .

[img]https://i.postimg.cc/cHzSzrcp/5508 ... .jpg[/img]

Λες ο Εμμανουήλ να είναι ο Μαρμαρωμένος Βασιλιας;

[Δημοκράτης]

Οι Σταυροφοροι δεν ηρθαν με σκοπο να καταλαβουν την Πολη αλλα να ανεβασουν στον θρονο τον Αλεξιο Δ.Το καταφεραν και περιμεναν ενα χρονο εξω απο τα τειχη να πληρωθουν τα συμφωνημενα.Οταν οι Βυζαντινοι τους εριξαν κανονι,εγινε οτι εγινε.Επισης ηταν μια εκστρατευτικη δυναμη μετριου μεγεθους με ηγετη εναν 90χρονο τυφλο!Αν η δοξασμενη Βυζαντινη αυτοκρατορια δεν μπορουσε να αντιμετωπισει μια τετοια "απειλη" δεν της απεμεναν πολλα ψωμια ετσι και αλλιως.

Ειχε φυσικά προηγηθει το να τρώνε σα σαράκι τα οικονομικά σωθικά της αυτοκράτορας οι Γενουατες και οι Ενετοί από το 1082 κυρίως και μετά

οι δυτικοί εκμεταλλεύτηκαν την αυτοκρατορία όσο δε πάει
η αυτοκρατορία αποτελούσε τον φύλακα της Ευρώπης απέναντι στις ανατολικές απειλές
οι δυτικοί αποκτούσαν όλο και περισσότερα εμπορικά προνόμια με αντάλλαγμα τη βοήθεια απέναντι σε αυτές τις απειλές
μακροπρόθεσμα αυτό υπονόμευσε σε τρομερό βαθμό την οικονομία της αυτοκρατορίας
το χρυσόβουλο του Αλέξιου ήταν η αρχή του τέλους

Δεν υπήρχαν δυτικοί τον 11ο αιώνα. Δεν υπήρχε Ευρώπη, δεν υπήρχε τίποτα από αυτούς τους όρους που έχετε στο κεφάλι σας. Ακόμα και στην εποχή της Ιεράς Συμμαχίας δύσκολο να σταθεί ο όρος Δύση. Τα διάφορα Ευυρωπαικά βασήλεια είχαν κυριολεκτικά 0 ιδεολογικό υπόβαθρο στο ότι είμαστε Ευρωπαίοι, έχουμε κάτι κοινό. Υπήρχε ως έναν βαθμό το είμαστε Χριστιανοί, καλό θα ήταν να μη σφαζόμαστε μεταξύ μας αλλά ως εκεί

[ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ]

Ειχε φυσικά προηγηθει το να τρώνε σα σαράκι τα οικονομικά σωθικά της αυτοκράτορας οι Γενουατες και οι Ενετοί από το 1082 κυρίως και μετά

οι δυτικοί εκμεταλλεύτηκαν την αυτοκρατορία όσο δε πάει
η αυτοκρατορία αποτελούσε τον φύλακα της Ευρώπης απέναντι στις ανατολικές απειλές
οι δυτικοί αποκτούσαν όλο και περισσότερα εμπορικά προνόμια με αντάλλαγμα τη βοήθεια απέναντι σε αυτές τις απειλές
μακροπρόθεσμα αυτό υπονόμευσε σε τρομερό βαθμό την οικονομία της αυτοκρατορίας
το χρυσόβουλο του Αλέξιου ήταν η αρχή του τέλους

Δεν υπήρχαν δυτικοί τον 11ο αιώνα. Δεν υπήρχε Ευρώπη, δεν υπήρχε τίποτα από αυτούς τους όρους που έχετε στο κεφάλι σας. Ακόμα και στην εποχή της Ιεράς Συμμαχίας δύσκολο να σταθεί ο όρος Δύση. Τα διάφορα Ευυρωπαικά βασήλεια είχαν κυριολεκτικά 0 ιδεολογικό υπόβαθρο στο ότι είμαστε Ευρωπαίοι, έχουμε κάτι κοινό. Υπήρχε ως έναν βαθμό το είμαστε Χριστιανοί, καλό θα ήταν να μη σφαζόμαστε μεταξύ μας αλλά ως εκεί

έχεις δίκιο, όταν λέω δυτικοί εννοώ δυτικά βασίλεια/κράτη/κρατίδια κτλ όχι κάτι ενιαίο, και πιο συγκεκριμένα στην περίπτωσή μας αναφέρομαι κυρίως στη Βενετία

[Ζαποτέκος]

Μερικά ενδιαφέροντα απ' το Π. ΓΟΥΝΑΡΙΔΗΣ, Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΩΝ ΛΑΤΙΝΩΝ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΚΟΜΝΗΝΩΝ
https://www.researchgate.net/publicatio ... mnenon.pdf

- Μια άλλη κατηγορία κατά του ( αυτοκράτορα ) Μανουήλ ( Κομνηνού ) ήταν ότι χρησιμοποιούσε μια στρατιά από ξένους, κυρίως Λατίνους, τόσο για τις υπηρεσίες της αυλής, όσο και στη διοίκηση. Στους ανθρώπους αυτούς ο Μανουήλ παραχωρούσε υψηλά αξιώματα και μάλιστα, πολλές φορές, μη έχοντας εμπιστοσύνη στην συμπεριφορά των βυζαντινών υπαλλήλων, έστελνε στις επαρχίες ως απογραφείς Λατίνους, τους οποίους συνόδευαν βυζαντινοί, που όφειλαν να υπακούουν στους Λατίνους και να φροντίζουν για τη γραφειοκρατική διεκπεραίωση. Η περιγραφή που κάνει ο Χωνιάτης των Λατίνων που ήταν στην υπηρεσία του Μανουήλ είναι χαρακτηριστική: αγνοούσαν την ελληνική γλώσσα *, ήταν ανδράρια κακοδαίμονα, χωρίς καμιά παιδεία, που αγνοούσαν τα πραγματικά προβλήματα των επαρχιών σε αντίθεση με τους βυζαντινούς υπαλλήλους, οι οποίοι τους συνόδευαν και που χαρακτηρίζονται ως ευγενείς, γεμάτοι φρόνηση και που ήξεραν όλα τα προβλήματα του τόπου, αλλά είχαν στερηθεί κάθε εξουσίας.

* παιδείας απάσης εστερημένοις καί φωνής Ελληνίδος

- Τρεις λόγιοι ιεράρχες δίνουν το κλίμα που κυριάρχησε στους κύκλους τους απέναντι στους Λατίνους: ο μητροπολίτης Εφέσου Γεώργιος Τορνίκης γράφει στον μητροπολίτη Αθηνών, ο οποίος είχε ξεκινήσει για κάποιο ταξίδι στην Ιταλία, αλλά επέστρεφε από το Δυρράχιο: Χαίρε μοι καί αντί τού Καπιτολίου καί τού Άπίου φόρου καί τών Τριών Ταβερνών άπερ αν εξ Ιταλίας αν εληλύθεις, ήμϊν σαφώς εξηγούμένος, τοις ελληνικοϊς εντρυφά θεάμασι καί αντί τής βαρβάρου γλώττης καί αλαζόνος τής περικεκοσμημένης Ατθίδος κατεμφορού .


Ο Ευστάθιος Θεσσαλονίκης αναφέρει ότι εκτός των άλλων καταστροφών που προκάλεσαν οι Νορμανδοί όταν κατέλαβαν την πόλη του, κατέστρεψαν και το παλιό καλό κρασί. Άνθρωποι χωρίς παιδεία, οι Νορμανδοί δεν ήταν σε θέση να εκτιμήσουν τα πράγματα που κάνουν πιο ευχάριστη τη ζωή, αυτά που ο Ευστάθιος ονομάζει πολιτικά και εμείς θα τα αποκαλούσαμε αγαθά πολιτισμού. Έτσι, δεν έδιναν παρά μόνον λίγες δεκάρες για ό,τι ήταν πολύτιμο ενώ για τα προϊόντα των βιοτεχνών δεν έδιναν πεντάρα. Τα μυρωδικά, τα στακτά εύοδμα, τα ξηρά (οι πούδρες) τα κατά νόσων, τα προς τρυφήν, τα προς βαφήν, τάλλα οϊς διοικονομειται βίος καθάριος δεν είχαν καμιά αξία για τους κατακτητές. Η κανέλλα ήταν για τους Νορμανδούς ένα ροκανίδι, η σταφίδα ένα κομμάτι κάρβουνο και το ροδόνερο απλά ύδωρ άχρεϊον. Για τους Νορμανδούς ήταν πολύτιμα αντικείμενα, πράγματα που για τον Ευστάθιο ήταν ευτελή: εκτιμούσαν τους σιδερένιους κρίκους, τα καρφιά, τα μαχαιρίδια, τις τσακμακόπετρες και τις βελόνες.

- Ο σκοπός της εκστρατείας των σταυροφόρων, η απελευθέρωση των αγίων τόπων για τους Βυζαντινούς ήταν απλά το πρόσχημα για την κατάκτηση της αυτοκρατορίας ώς εξ Ευρώπης επί την Άσίαν διαβήσονται, γράφει ο Κίνναμος, Πέρσαις τ ε μαχησόμενοι ... καί τον εν Παλαιστίνη καταληψόμενοι νεών τόπους τε τους ιερούς ίστορήσοντες τη γε μην αλήθεια ώς την τε χώραν 'Ρωμαίων εξ εφόδου καθέξαντες καί τα εν ποσΐ καταστρέφαντες. Και ο Νικήτας Χωνιάτης γράφει ότι η αγγελία της β' σταυροφορίας τάραξε τον Μανουήλ, ο οποίος, ωστόσο, επαίνεσε υπερβάλλοντος το δρόμενον και υποσχέθηκε να φροτίσει για τον εφοδιασμό των σταυροφόρων. Όμως φοβούμενος ότι εν δέρμα προβάτων, λυκιδείς έρχονται ... τάς Ρωμαϊκάς αθροίζει δυνάμεις.

Εξαφάνισαν τις αρκούδες μας οι κατουροπότες .

[taxalata xalasa]

Μερικά ενδιαφέροντα απ' το Π. ΓΟΥΝΑΡΙΔΗΣ, Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΩΝ ΛΑΤΙΝΩΝ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΚΟΜΝΗΝΩΝ
https://www.researchgate.net/publicatio ... mnenon.pdf

- Μια άλλη κατηγορία κατά του ( αυτοκράτορα ) Μανουήλ ( Κομνηνού ) ήταν ότι χρησιμοποιούσε μια στρατιά από ξένους, κυρίως Λατίνους, τόσο για τις υπηρεσίες της αυλής, όσο και στη διοίκηση. Στους ανθρώπους αυτούς ο Μανουήλ παραχωρούσε υψηλά αξιώματα και μάλιστα, πολλές φορές, μη έχοντας εμπιστοσύνη στην συμπεριφορά των βυζαντινών υπαλλήλων, έστελνε στις επαρχίες ως απογραφείς Λατίνους, τους οποίους συνόδευαν βυζαντινοί, που όφειλαν να υπακούουν στους Λατίνους και να φροντίζουν για τη γραφειοκρατική διεκπεραίωση. Η περιγραφή που κάνει ο Χωνιάτης των Λατίνων που ήταν στην υπηρεσία του Μανουήλ είναι χαρακτηριστική: αγνοούσαν την ελληνική γλώσσα *, ήταν ανδράρια κακοδαίμονα, χωρίς καμιά παιδεία, που αγνοούσαν τα πραγματικά προβλήματα των επαρχιών σε αντίθεση με τους βυζαντινούς υπαλλήλους, οι οποίοι τους συνόδευαν και που χαρακτηρίζονται ως ευγενείς, γεμάτοι φρόνηση και που ήξεραν όλα τα προβλήματα του τόπου, αλλά είχαν στερηθεί κάθε εξουσίας.

* παιδείας απάσης εστερημένοις καί φωνής Ελληνίδος

- Τρεις λόγιοι ιεράρχες δίνουν το κλίμα που κυριάρχησε στους κύκλους τους απέναντι στους Λατίνους: ο μητροπολίτης Εφέσου Γεώργιος Τορνίκης γράφει στον μητροπολίτη Αθηνών, ο οποίος είχε ξεκινήσει για κάποιο ταξίδι στην Ιταλία, αλλά επέστρεφε από το Δυρράχιο: Χαίρε μοι καί αντί τού Καπιτολίου καί τού Άπίου φόρου καί τών Τριών Ταβερνών άπερ αν εξ Ιταλίας αν εληλύθεις, ήμϊν σαφώς εξηγούμένος, τοις ελληνικοϊς εντρυφά θεάμασι καί αντί τής βαρβάρου γλώττης καί αλαζόνος τής περικεκοσμημένης Ατθίδος κατεμφορού .


Ο Ευστάθιος Θεσσαλονίκης αναφέρει ότι εκτός των άλλων καταστροφών που προκάλεσαν οι Νορμανδοί όταν κατέλαβαν την πόλη του, κατέστρεψαν και το παλιό καλό κρασί. Άνθρωποι χωρίς παιδεία, οι Νορμανδοί δεν ήταν σε θέση να εκτιμήσουν τα πράγματα που κάνουν πιο ευχάριστη τη ζωή, αυτά που ο Ευστάθιος ονομάζει πολιτικά και εμείς θα τα αποκαλούσαμε αγαθά πολιτισμού. Έτσι, δεν έδιναν παρά μόνον λίγες δεκάρες για ό,τι ήταν πολύτιμο ενώ για τα προϊόντα των βιοτεχνών δεν έδιναν πεντάρα. Τα μυρωδικά, τα στακτά εύοδμα, τα ξηρά (οι πούδρες) τα κατά νόσων, τα προς τρυφήν, τα προς βαφήν, τάλλα οϊς διοικονομειται βίος καθάριος δεν είχαν καμιά αξία για τους κατακτητές. Η κανέλλα ήταν για τους Νορμανδούς ένα ροκανίδι, η σταφίδα ένα κομμάτι κάρβουνο και το ροδόνερο απλά ύδωρ άχρεϊον. Για τους Νορμανδούς ήταν πολύτιμα αντικείμενα, πράγματα που για τον Ευστάθιο ήταν ευτελή: εκτιμούσαν τους σιδερένιους κρίκους, τα καρφιά, τα μαχαιρίδια, τις τσακμακόπετρες και τις βελόνες.

- Ο σκοπός της εκστρατείας των σταυροφόρων, η απελευθέρωση των αγίων τόπων για τους Βυζαντινούς ήταν απλά το πρόσχημα για την κατάκτηση της αυτοκρατορίας ώς εξ Ευρώπης επί την Άσίαν διαβήσονται, γράφει ο Κίνναμος, Πέρσαις τ ε μαχησόμενοι ... καί τον εν Παλαιστίνη καταληψόμενοι νεών τόπους τε τους ιερούς ίστορήσοντες τη γε μην αλήθεια ώς την τε χώραν 'Ρωμαίων εξ εφόδου καθέξαντες καί τα εν ποσΐ καταστρέφαντες. Και ο Νικήτας Χωνιάτης γράφει ότι η αγγελία της β' σταυροφορίας τάραξε τον Μανουήλ, ο οποίος, ωστόσο, επαίνεσε υπερβάλλοντος το δρόμενον και υποσχέθηκε να φροτίσει για τον εφοδιασμό των σταυροφόρων. Όμως φοβούμενος ότι εν δέρμα προβάτων, λυκιδείς έρχονται ... τάς Ρωμαϊκάς αθροίζει δυνάμεις.

Εξαφάνισαν τις αρκούδες μας οι κατουροπότες .

όλα ψέμματα...

[Annibas]

οι δυτικοί εκμεταλλεύτηκαν την αυτοκρατορία όσο δε πάει
η αυτοκρατορία αποτελούσε τον φύλακα της Ευρώπης απέναντι στις ανατολικές απειλές
οι δυτικοί αποκτούσαν όλο και περισσότερα εμπορικά προνόμια με αντάλλαγμα τη βοήθεια απέναντι σε αυτές τις απειλές
μακροπρόθεσμα αυτό υπονόμευσε σε τρομερό βαθμό την οικονομία της αυτοκρατορίας
το χρυσόβουλο του Αλέξιου ήταν η αρχή του τέλους

Δεν υπήρχαν δυτικοί τον 11ο αιώνα. Δεν υπήρχε Ευρώπη, δεν υπήρχε τίποτα από αυτούς τους όρους που έχετε στο κεφάλι σας. Ακόμα και στην εποχή της Ιεράς Συμμαχίας δύσκολο να σταθεί ο όρος Δύση. Τα διάφορα Ευυρωπαικά βασήλεια είχαν κυριολεκτικά 0 ιδεολογικό υπόβαθρο στο ότι είμαστε Ευρωπαίοι, έχουμε κάτι κοινό. Υπήρχε ως έναν βαθμό το είμαστε Χριστιανοί, καλό θα ήταν να μη σφαζόμαστε μεταξύ μας αλλά ως εκεί

έχεις δίκιο, όταν λέω δυτικοί εννοώ δυτικά βασίλεια/κράτη/κρατίδια κτλ όχι κάτι ενιαίο, και πιο συγκεκριμένα στην περίπτωσή μας αναφέρομαι κυρίως στη Βενετία

Μέχρι τον 10ο αιώνα ήταν επαρχεία του Βυζαντίου που είχε αποκρούσει και τους Λομβαρδούς και τους Φράγκους, μετά ξαφνικά εκτοξεύτηκε.