Εμπεδοκλής έγραψε: ↑26 Νοέμ 2022, 14:14
sharp έγραψε: ↑26 Νοέμ 2022, 13:50
Τότε νόμιμη κυβέρνηση ήταν και εκείνη επί Ναζί 1941-44, αφού κατείχε τις μεγάλες πόλεις και την πρωτεύουσα.
Νομίζω αυτή έδινε εντολές στην αστυνομία και τη χωροφυλακή. Επίσης σύναψε και κάτι δάνεια που δεν ακυρώθηκαν.
Ακριβώς.
Η κατοχική δύναμη της Γερμανίας άρχισε αμέσως να απογυμνώνει τη χώρα από κάθε χρήσιμο αγαθό. Πρώτο μέλημα της ήταν να κατάσχει τα διαθέσιμα αποθέματα και να εγκαταστήσει μηχανισμούς που θα εξασφάλιζαν την πληρέστερη δυνατή απόσπαση αγαθών/προϊόντων σε συνεχή βάση.
Το εγχείρημα ήταν εξόχως οργανωμένο με συμμετοχή και στελεχών της γερμανικής βιομηχανίας. Μάλιστα η απόσπαση αγαθών αφορούσε και τις ζώνες που διοικούσαν ιταλικές και βουλγάρικες δυνάμεις αντίστοιχα.
Πως γινόταν η απόσπαση αγαθών:
α) Με άμεσες κατασχέσεις ειδών
β) Τα δάνεια από το ελληνικό δημόσιο προκειμένου δήθεν να αντιμετωπιστούν οι δαπάνες κατοχής
Τα δάνεια αυτά
ήταν ουσιαστικά συνεχή εκτύπωση μεγάλων ποσοτήτων χαρτονομίσματος, το οποίο χρησιμοποιούσαν οι γερμανοί για να προμηθεύονται τα αγαθά που εμφανίζονταν στην ελληνική αγορά ή για να διατηρεί σε λειτουργία βιομηχανικές μονάδες που παρήγαν για τις ανάγκες της.
Μικρό μέρος των αγαθών αυτών προορίζονταν για τον στρατό κατοχής, τα περισσότερα στέλνονταν σε άλλα μέτωπα ή και στη Γερμανία.
Η αύξηση της ποσότητας χρήματος
οδηγούσε σε ολοένα και μεγαλύτερο πληθωρισμό ο οποίος ενισχυόταν από την αποδιοργάνωση της παραγωγής, τη μείωση της προσφοράς αγαθών και προφανώς η ανάπτυξη της σκιώδους αγοράς.
Το εκδοθέν χαρτονόμισμα που εισαγόταν σε κυκλοφορία αύξανε τον πληθωρισμό με ξέφρενους ρυθμούς όχι μόνο επειδή η προσφορά αγαθών ήταν ανελαστική αλλά και επειδή η χρήση του οδηγούσε σε άμεση απόσυρση αγαθών από την αγορά.
Ο πληθωρισμός δεν προβλημάτιζε τις αρχές κατοχής, οι οποίες μάλιστα προσάρμοζαν το ρυθμό έκδοσης χαρτονομίσματος σύμφωνα με τις ανάγκες τους.
Μάλιστα συνέβαινε το εξής:
Διαθέτοντας τον πλήρη έλεγχο,
η γερμανική επιμελητεία επωφελείτο και από την αρχική καθυστέρηση της διάδοσης κάθε νέου πληθωριστικού κύματος αφού με φρεσκοτυπωμένο χρήμα στα χέρια μπορούσαν καθημερινά να προμηθεύονται τα αγαθά που εντόπιζαν στην αγορά προτού το καινούργιο αυτό χρήμα προκαλέσει νέα ώθηση του πληθωρισμού και χάσει την αξία του.
Αυτός ο μηχανισμός λειτούργησε επιτυχώς στο μεγαλύτερο διάστημα της κατοχικής περιόδους.
Τα φρεσκοτυπωμένα χαρτονομίσματα που διέθεταν σε αφθονία δεν τους κόστιζαν τίποτε, αφού τα είχαν αποσπάσει από την Τράπεζα της Ελλάδος χωρίς ανταλλάγματα.
Μάλιστα ο πληθωρισμός και η σκιώδης αγορά έπληξε ασύμμετρα την αγοραστική δύναμη του πληθυσμού οδηγώντας σε βίαιη ανακατανομή εισοδημάτων και περιουσιών.
Η φτωχολογιά είδε τα ημερομίσθια να κατρακυλούν στο 10% της αξίας των προπολεμικών ημερομισθίων και όσοι διέθεταν σταθερά εισοδήματα, καταθέσεις ή μετοχές αναγκάστηκαν να πουλήσουν τα κινητά και ακίνητα υπάρχοντα τους σε εξευτελιστικές τιμές για να επιβιώσουν.
"Πως μπορεί να είμαστε 20 χρόνια πίσω από την Αμερική, χωρίς αυτή να είναι 20 χρόνια μπροστά από εμάς;"
