Αυτή η σειρά μου είχε μείνει πολύ αμυδρά, σαν ένα όνειρο σχεδόν, στο μυαλό από τα πολύ παιδικάτα μου, κάτι πάντα θυμόμουν ένα κάποιο πράγμα ως έργο με ελληνική, αλλά περίεργα ελληνική, με βασιλειάδες και βασιλοπούλες και ιππότες, ιστορία, σαν ένα πραγματιό παραμύθι, κάπως έτσι περίεργα νοσταλγικά είχε χαραχτεί μέσα μου κάτι και πολλά χρόνια αργότερα κατάλαβα οτι κάποτε είχαμε "Βυζάντιο" και οτι η σειρά αυτή που μόνο μια δυο σκηνές φευγαλέα ερχόντουσαν στο μυαλό μου αναφερόταν στο τότε.
Είχα ψάξει κάποτε να βρω κάτι από αυτό στο youtube αλλά αρχικά είχα φάει πόρτα, δεν ήξερα τίτλους και πολλά πολλά και δεν υπήρχαν νομίζω αρχεία διαθέσιμα στο νετ.
Ιστορίες απο το Βυζάντιο
Re: Ιστορίες απο το Βυζάντιο
...δι᾿ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι...
-
George_V
- Δημοσιεύσεις: 34470
- Εγγραφή: 17 Ιούλ 2018, 23:08
- Phorum.gr user: George_V
- Τοποθεσία: Kαλαμαι
Re: Ιστορίες απο το Βυζάντιο
Που να βρεις? Οι μισες κοπιες χρησιμοποιηθηκαν για να γραψουν δελτια ειδησεων και οι αλλες μισες πουληθηκαν στο μοναστηρακι για να δενουν οι παλιατζηδες το εμπορευμα.
Ειμαστε η μοναδικη χωρα με Χατζηαβατη στην Κυβερνηση και Καραγκιοζη στην Αντιπολιτευση.
Re: Ιστορίες απο το Βυζάντιο
τώρα στα σχόλια του βίντεο στα γρήγορα διάβασα οτι αυτό είναι από προσωπική συλλογή κτλ, θα ήθελα να υπήρχει καπου ολόκληρο ή αρκετά επεισόδια να κάνω λίγο χάζι (πάντως, εδώ που τα λέμε, Φώσκωλος ξεφώσκωλος αλλά μόνο αυτός έκατσε και σκέφτηκε να κάνει "κάτι" με αυτό το έρμο το Βυζάντιο. Αυτός και ο ...Ρώμας 
)
)...δι᾿ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι...
-
George_V
- Δημοσιεύσεις: 34470
- Εγγραφή: 17 Ιούλ 2018, 23:08
- Phorum.gr user: George_V
- Τοποθεσία: Kαλαμαι
Re: Ιστορίες απο το Βυζάντιο
O Mιχαήλ εκτος απο παραδομένος στις ηδονές και στις ιπποδρομίες ηταν και ασεβης. Συχνά έντυνε τους φίλους του με άμφια που εκλεβε απο το Βεστιαριο και το Πατριαρχείο και σατυριζαν τις εκκλησιαστικές τελετές, παρωδουσαν την Θεια Λειτουργία και διακωμωδουσαν τα μυστήρια. Ειχε ονομάσει τον φίλο του Γρύλλο (το κανονικο του ονομα ηταν Θεοφιλος και ηταν Πρωτοσπαθάριος) "Πατριάρχη" και τους υπολοιπους 11 της παρέας "Μητροπολίτες" ενω για τον ίδιο είχε κρατήσει τον τίτλο του "Μητροπολίτη Κολωνείας" και με συνοδεια κιθάρων σατυριζαν την Εκκλησια και τις τελετες της. Γεμιζαν χρυσα ποτηρια με ξυδι και μουστάρδα και με αυτά "κοινωνουσαν" με τον τροπο που κοινωνουν οι ιερείς. Μάλιστα σε μια εξοδο τους ενα βράδυ ντυμενοι ως ιερεις διακωμωδώντας τη λιτανεία επεσαν πάνω σε μια κανονικη λιτανεία με τον Πατριάρχη.
Οταν τους ειδε ο Γρύλλος που ηταν ο ασεβέστερος ολων τους εκοψε τον δρόμο μη αφηνοντας τους να περάσουν και τους κοροιδευε σηκώνοντας το ράσο του και δειχνοντας τους τα οργανα του ενω με συνοδεία κιθάρας τους εβριζαν και τους βλασφημουσαν. Μια αλλη φορά οταν η Θεοδώρα ζουσε ακομα στο Παλάτι ο Μιχαήλ έστειλε να την φωνάξουν δηθεν για να την ευλογησει ο Πατριαρχης. Η Θεοδώρα ηρθε και επεσε στα γόνατα μπροστα στον Μιχαηλ ζητώντας την ευλογία του Πατριάρχη. Δεν ειχε καταλάβει πως εκει βρισκόταν ο Γρύλλος μεταμφιεσμένος σε Πατριάρχη ο οποιος ηρθε μπροστά της και βριζοντας την χυδαιοτατα την εκλασε στα μουτρα.
Η Θεοδώρα σηκώθηκε αιφνιδιασμένη και βλεποντας τον Μιχαηλ να εχει σκάσει στα γέλια με την παρέα του εφυγε κοκκινη απο θυμο καταρώμενη τον γιο της πως δεν θα αργήσει η ωρα να πέσει απο χάρη του Θεου. Ομως ο Μιχαήλ ηταν αδιόρθωτος και σε αυτο ευθυνόταν ο αδελφός της Βαρδας που συνεχώς τον έσπρωχνε στην ακολασια για να μπορει αυτός να διοικει το κρατος ανενοχλητος και καποια στιγμη να διεκδικήσει τον θρόνο. Αλλα συντομα και αυτός επρόκειτο να ακολουθησει την τυχη του Θεόκτιστου. Ενας ακομα οιωνος εμφανίστηκε στην Κωνσταντινουπολη οταν ενας κοκκινος κομητης εκανε ξαφνικα την εμφανιση του και χάθηκε πολυ συντομα. Ηταν σημάδι πως κάποιος πολυ ισχυρος θα πεθαινε.
Αλλα και ο Βάρδας βασανιζόταν απο προφητικα ονειρα τα οποια προμηνυαν και την πτώση του. Καποτε ονειρεύτηκε οτι βρέθηκε στην Αγία Σοφία για σημαντικη γιορτη και μπαίνοντας βρηκε πολλους ντυμένους στα λευκά οι οποιοι τον οδήγησαν στο Βήμα. Εκει κάτω απο την κόγχη στον Θρόνο του Πατριάρχη είδε εναν γεροντα με ασπρα γένια τον οποιο αμέσως αναγνώρισε ως τον Απόστολο Πέτρο. Στα πόδια του Θρόνου βρισκόταν στα γόνατα ο Πατριάρχης Ιγνάτιος που ζητουσε εκδικηση για τις αδικιες που ειχε υποστει. Ο Απόστολος Πέτρος τοτε εριξε ενα οργισμένο βλέμμα στον Βάρδα και έδωσε ενα σπαθι σε εναν απο τους λευκοντυμένους νέους που βρισκοταν διπλα του λεγοντας "Τον ανδρα που προκάλεσε την οργη του Θεου καταταξε τον στα αριστερά και μετα κοψτον σε κομμάτια! Όσο για τον ασεβή νεανία βάλτον στα δεξια αλλα πεστου πως και αυτον η ιδια τιμωρία τον περιμένει!" Εκει ο Βάρδας ξυπνησε αλλα αφου συμβουλευτηκε τους αστρολόγους του δεν εδωσε σημασία.
Κι αλλα σημεια ακολουθησαν που προμηνυαν την πτώση και τον θανατο του Βάρδα. Πριν ξεκινησει εκστρατεια κατα της Κρήτης μαζι με τον Μιχαήλ πήγαν στην Εκκλησία της Παναγίας οπου μπηκαν μεσα με λαμπάδες για να προσευχηθουν. Ομως μολις μπηκε μέσα ο Βάρδας έσπασε ξαφνικά η πόρπη του και ο μανδύας του Καίσαρα έπεσε στο πάτωμα του ναου. Και παλι δεν εδωσε πολυ σημασία και ξεκινησε την εκστρατεία. Φευγοντας απο την Κωνσταντινουπολη με τον στρατο κατευθυνθηκαν στο Θέμα των Θρακησίων και στρατοπεδευσαν κοντα στην περιοχη Χώρος. Απο καιρο ομως εξυφαινόταν συνομωσία του με την συμμετοχή του Μιχαήλ κααι υπηρχε σχέδιο δολοφονίας του. Ειχε ομως ισχυρές βάσεις. Ο γιος του Αντιγονος ηταν Δομεστικος των Σχολών και ο γαμπρός του Συμβάτιος ηταν Λογοθέτης του Δρόμου. Ο Βάρδας πιστευε πως ο Συμβάτιος ηταν φανατικά πιστος σε αυτόν αλλα ο Μιχαήλ τον ειχε δωροδοκησει να αλλαξει πλευρές. Οι συνομώτες αναμεσα τους και ο Βασιλειος Μακεδων ο μελλοντικος αυτοκράτορας συμφώνησαν πως ο Βαρδας επρεπε να δολοφονηθεί. Το συνθημα για την δολοφονια θα το εδινε ο Συμβάτιος οταν ο Βαρδας θα ηταν μονος του στην σκηνη του κανοντας το σημειο του σταυρου. Ετσι το βράδυ της 21ης Απριλίου 866 ο Συμβάτιος παρέδωσε τις ημερήσιες αναφορές στον Βάρδα και βγήκε απο την σκηνη του κάνοντας το σημείο του σταυρου.
Οι συνομώτες το είδαν αλλα οταν εφτασαν στην σκηνη του Βαρδα ειδαν απ'εξω τους σωματοφυλακες του και δειλιασαν. Ο Μιχαήλ σάστισε προς στιγμην αλλα συνήλθε και φοβουμενος μηπως ο Βαρδας καταλάβει κάτι και ανακαλύψει οτι και αυτος ειναι μπλεγμένος και τον σκοτώσει έστειλε τον Βασίλειο τον Μακεδόνα να τους συνεφέρει για να κάνουν την πράξη. Οι συνομώτες συνήλθαν και αφου ο Βασίλειος με τεχνασμα απομάκρυνε τους σωματοφυλακες του Βάρδα μπηκε ο Μιχαηλ με τους υπολοιπους στην σκηνη του Βάρδα με σπαθια στα χέρια.
Ο Βαρδας ξαφνιάστηκε και αντιληφθηκε οτι μάλλον εχει ερθει η ωρα του. Έπεσε στα ποδια του Μιχαήλ παρακαλώντας για ελεος αλλα δεν προλαβε καθως τον επιασαν οι υπολοιποι συνομώτες και τον εκοψαν σε κομμάτια. Τα γεννητικα του οργανα καρφωθηκαν σε μια λογχη και τα παρέλασαν στο στρατόπεδο. Προς στιγμην ομως δημιουργηθηκε αναταραχη καθως στρατιωτες πιστοι στον Βάρδα στασιασαν και προσπάθησαν να δολοφονήσουν τον Μιχαήλ αλλα εφτασε γρηγορα ο Δρουγγάριος της Βιγλας Κωνσταντινος Μανιακης με το αποσπασμα του και κατέστειλε την στάση. Οσοι παραδόθηκαν γονάτισαν μαζι με τον υπολοιπο στρατό και επευφημησαν τον Μιχαήλ ως Αυτοκράτορα. Με την δολοφονια του Βάρδα εληξε άδοξα η εκστρατεια κατα της Κρητης και ο Μιχαηλ γυρισε στην Κωνσταντινουπολη διαλυοντας τον στρατό.
Ο Μιχαήλ ευνοησε τον Βασιλειο χαρις στον οποιο ξεφορτώθηκε τον Βαρδα. Οταν δειλιασαν οι συνομώτες αυτος τους εμψυχωσε κκαι τον δολοφονησαν. Ετσι ο Μιχαηλ διορισε τον Βασιλειο Μάγιστρο και του έδωσε για συζυγο του την ερωμένη του Ευδοκια Ιγγερινη (η οποια πιθανότατα ηταν ηδη εγκυος απο τον Μιχαήλ. Αυτο ο Βαρδας το ηξερε και καταλαβε οτι ο εαν ο Λεων αποκτησει γιο χάνει την ευκαιρια να τον διαδεχτει. Και ο Μιχαήλ εχοντας διαδοχο δεν θα ειχε αναγκη τον Βαρδα οποτε για αυτο συμμετειχε στην δολοφονια) αφου πρωτα χωρίσει την πρωτη του συζυγο Μαρια με την οποια ειχε ενα γιο τον Κωνσταντίνο. Η συμφωνία ηταν για τα ματια του κόσμου και ο Μιχαήλ θα συνέχιζε να εχει σχέσεις με την Ευδοκια. Για να αποζημιωσει ομως τον Βασίλειο έβγαλε την αδελφη του Θέκλα απο το μοναστηρι και την έδωσε στον Βασίλειο για ερωμένη. Λιγο καιρό μετά τον υιοθέτησε και τον έκανε συναυτοκράτορα ελπίζοντας καποια στιγμη οταν θα μεγάλωνε ο Λεων (ο οποιος ηταν γιος του Μιχαήλ) να ξεκανε τον Βασιλειο και να διοριζε τον Λεοντα ως διαδοχο του.
Ο Βασιλειος αποδειχτηκε ικανος διαχειριστης της βασιλειας σε σχέση με τον Μιχαήλ και ουσιαστικά εξελισσόταν σε δεύτερο Βάρδα στα μάτια του Αυτοκράτορα. Λιγο καιρό μετα μετάνιωσε για την επιλογη του Βασιλειου λαο 'εφερε στο Παλάτι εναν κωπηλάτη του Βασιλικου Δρομωνα τον Βασιλίκινο τον οποιο παρουσιασε στην Συγκλητο επισημα ως την επιλογή του να αντικαταστήσει τον Βασιλειο στη θέση του Συναυτοκράτορα λεγοντας στους Συγκλητικους "Φιλοι επρεπε να ειχα διορίσει αυτόν αντι του Βασιλειου στη θέση του Συναυτοκράτορα. Μετανιωνω για οτι εκανα. Η θεση του Αυτοκράτορα ανηκει σε αυτον που πρωτον εχει την οψη Αυτοκράτορα, δευτερον εχει τα προσοντα για τη θεση και ολα πανω του συνηγορουν οτι ειναι ικανος για αυτο"
Ο Βασιλειος καταλαβε οτι δεν εχει χρόνο. Επρεπε να δράσει άμεσα για να διατηρήσει την εξουσία. Ο Μιχαήλ ομως αντιληφθηκε οτι ο Βασιλειος εχει πλεον στραφει εναντιον του και διοργάνωσε αυτος αποπειρα δολοφονίας του Βασιλείου. Ετσι οργάνωσε ενα κυνηγι οπου ειπε σε εναν ακολουθο να σκοτώσει τον Βασιλειο με λογχη και να μασκαρεψει την δολοφονια σε κυνηγετικο ατυχημα. Ομως ο ακολουθος πριν κανει την πράξη τα επινε με τον Μιχαηλ πιο πριν και μεθυσμένος οπως ηταν αστόχησε.
Ο Βασιλειος πηρε το μηνυμα ομως. Επρεπε να βγάλει τον Μιχαηλ απο την μέση πριν να ηταν αργά. Ετσι στις 24 Σεπτεμβριου 867 ο Μιχαηλ βρισκόταν στο Παλάτι του Αγιου Μάμα με την παρέα του και με τον Βασιλειο που επαιζε τον ανηξερο και επιναν μεχρι αργά. Καποια στιγμη αποκοιμηθηκαν ολοι τυφλα στο μεθυσι και ο Βασιλειος σηκώθηκε τρεκλίζοντας απο το πολυ ποτο και εφυγε. Γυρισε μετα απο λιγο σέρνοντας ενα σπαθι μαζι με μερικους αλλους συνομώτες.
Το σηκωσε και προσπάθησε να αποκεφαλίσει τον κοιμισμένο Μιχαηλ αλλα το βάρος του σπαθιου και το μεθυσι του τον εριξαν πισω. Σηκώθηκε με τη βοηθεια των υπολοιπων και ξαναπροσπάθησε. Το κατέβασε με δυναμη αλλα πέτυχε το τραπέζι διπλα απο τον Μιχαηλ. Ξαναπροσπάθησε αλλα πέτυχε την διπλανη καρέκλα.
Σηκωσε για τριτη φορά το σπαθι. Εκεινη την στιγμή ο Μιχαήλ ξυπνησε και βλεποντας απο πανω του τον Βασιλειο με το σπαθι εβαλε τα χέρια του μπροστα να καλυφθεί. Ο Βασίλειος κατεβασε το σπαθι αλλα οπως ηταν μεθυσμένος εχασε για αλλη μια φορά το κεφάλι του Μιχαήλ αλλα του εκοψε τα χέρια απο τους καρπους. Ο Μιχαήλ άρχισε να ουρλιαζει απο τον πόνο και ο Βασιλειος εμεινε ξαφνιασμένος να τον κοιτάει ως που ενας απο τους αλλους συνομώτες του πηρε το σπαθι απο τα χέρια και αποκεφάλισε τον Μιχαήλ για να μη μαζευτει ολη η φρουρα απο τις φωνες του.
Ετσι πέθανε ο Μιχαήλ Γ' εχοντας βασιλευσει 25 χρόνια και 9 μηνες και μαζι του πέθανε και η Φρυγικη Δυναστεια η οποια αντικαταστάθηκε απο την Μακεδονικη Δυναστεία υπο τον Βασίλειο Α'
Οταν τους ειδε ο Γρύλλος που ηταν ο ασεβέστερος ολων τους εκοψε τον δρόμο μη αφηνοντας τους να περάσουν και τους κοροιδευε σηκώνοντας το ράσο του και δειχνοντας τους τα οργανα του ενω με συνοδεία κιθάρας τους εβριζαν και τους βλασφημουσαν. Μια αλλη φορά οταν η Θεοδώρα ζουσε ακομα στο Παλάτι ο Μιχαήλ έστειλε να την φωνάξουν δηθεν για να την ευλογησει ο Πατριαρχης. Η Θεοδώρα ηρθε και επεσε στα γόνατα μπροστα στον Μιχαηλ ζητώντας την ευλογία του Πατριάρχη. Δεν ειχε καταλάβει πως εκει βρισκόταν ο Γρύλλος μεταμφιεσμένος σε Πατριάρχη ο οποιος ηρθε μπροστά της και βριζοντας την χυδαιοτατα την εκλασε στα μουτρα.
Η Θεοδώρα σηκώθηκε αιφνιδιασμένη και βλεποντας τον Μιχαηλ να εχει σκάσει στα γέλια με την παρέα του εφυγε κοκκινη απο θυμο καταρώμενη τον γιο της πως δεν θα αργήσει η ωρα να πέσει απο χάρη του Θεου. Ομως ο Μιχαήλ ηταν αδιόρθωτος και σε αυτο ευθυνόταν ο αδελφός της Βαρδας που συνεχώς τον έσπρωχνε στην ακολασια για να μπορει αυτός να διοικει το κρατος ανενοχλητος και καποια στιγμη να διεκδικήσει τον θρόνο. Αλλα συντομα και αυτός επρόκειτο να ακολουθησει την τυχη του Θεόκτιστου. Ενας ακομα οιωνος εμφανίστηκε στην Κωνσταντινουπολη οταν ενας κοκκινος κομητης εκανε ξαφνικα την εμφανιση του και χάθηκε πολυ συντομα. Ηταν σημάδι πως κάποιος πολυ ισχυρος θα πεθαινε.
Αλλα και ο Βάρδας βασανιζόταν απο προφητικα ονειρα τα οποια προμηνυαν και την πτώση του. Καποτε ονειρεύτηκε οτι βρέθηκε στην Αγία Σοφία για σημαντικη γιορτη και μπαίνοντας βρηκε πολλους ντυμένους στα λευκά οι οποιοι τον οδήγησαν στο Βήμα. Εκει κάτω απο την κόγχη στον Θρόνο του Πατριάρχη είδε εναν γεροντα με ασπρα γένια τον οποιο αμέσως αναγνώρισε ως τον Απόστολο Πέτρο. Στα πόδια του Θρόνου βρισκόταν στα γόνατα ο Πατριάρχης Ιγνάτιος που ζητουσε εκδικηση για τις αδικιες που ειχε υποστει. Ο Απόστολος Πέτρος τοτε εριξε ενα οργισμένο βλέμμα στον Βάρδα και έδωσε ενα σπαθι σε εναν απο τους λευκοντυμένους νέους που βρισκοταν διπλα του λεγοντας "Τον ανδρα που προκάλεσε την οργη του Θεου καταταξε τον στα αριστερά και μετα κοψτον σε κομμάτια! Όσο για τον ασεβή νεανία βάλτον στα δεξια αλλα πεστου πως και αυτον η ιδια τιμωρία τον περιμένει!" Εκει ο Βάρδας ξυπνησε αλλα αφου συμβουλευτηκε τους αστρολόγους του δεν εδωσε σημασία.
Κι αλλα σημεια ακολουθησαν που προμηνυαν την πτώση και τον θανατο του Βάρδα. Πριν ξεκινησει εκστρατεια κατα της Κρήτης μαζι με τον Μιχαήλ πήγαν στην Εκκλησία της Παναγίας οπου μπηκαν μεσα με λαμπάδες για να προσευχηθουν. Ομως μολις μπηκε μέσα ο Βάρδας έσπασε ξαφνικά η πόρπη του και ο μανδύας του Καίσαρα έπεσε στο πάτωμα του ναου. Και παλι δεν εδωσε πολυ σημασία και ξεκινησε την εκστρατεία. Φευγοντας απο την Κωνσταντινουπολη με τον στρατο κατευθυνθηκαν στο Θέμα των Θρακησίων και στρατοπεδευσαν κοντα στην περιοχη Χώρος. Απο καιρο ομως εξυφαινόταν συνομωσία του με την συμμετοχή του Μιχαήλ κααι υπηρχε σχέδιο δολοφονίας του. Ειχε ομως ισχυρές βάσεις. Ο γιος του Αντιγονος ηταν Δομεστικος των Σχολών και ο γαμπρός του Συμβάτιος ηταν Λογοθέτης του Δρόμου. Ο Βάρδας πιστευε πως ο Συμβάτιος ηταν φανατικά πιστος σε αυτόν αλλα ο Μιχαήλ τον ειχε δωροδοκησει να αλλαξει πλευρές. Οι συνομώτες αναμεσα τους και ο Βασιλειος Μακεδων ο μελλοντικος αυτοκράτορας συμφώνησαν πως ο Βαρδας επρεπε να δολοφονηθεί. Το συνθημα για την δολοφονια θα το εδινε ο Συμβάτιος οταν ο Βαρδας θα ηταν μονος του στην σκηνη του κανοντας το σημειο του σταυρου. Ετσι το βράδυ της 21ης Απριλίου 866 ο Συμβάτιος παρέδωσε τις ημερήσιες αναφορές στον Βάρδα και βγήκε απο την σκηνη του κάνοντας το σημείο του σταυρου.
Οι συνομώτες το είδαν αλλα οταν εφτασαν στην σκηνη του Βαρδα ειδαν απ'εξω τους σωματοφυλακες του και δειλιασαν. Ο Μιχαήλ σάστισε προς στιγμην αλλα συνήλθε και φοβουμενος μηπως ο Βαρδας καταλάβει κάτι και ανακαλύψει οτι και αυτος ειναι μπλεγμένος και τον σκοτώσει έστειλε τον Βασίλειο τον Μακεδόνα να τους συνεφέρει για να κάνουν την πράξη. Οι συνομώτες συνήλθαν και αφου ο Βασίλειος με τεχνασμα απομάκρυνε τους σωματοφυλακες του Βάρδα μπηκε ο Μιχαηλ με τους υπολοιπους στην σκηνη του Βάρδα με σπαθια στα χέρια.
Ο Βαρδας ξαφνιάστηκε και αντιληφθηκε οτι μάλλον εχει ερθει η ωρα του. Έπεσε στα ποδια του Μιχαήλ παρακαλώντας για ελεος αλλα δεν προλαβε καθως τον επιασαν οι υπολοιποι συνομώτες και τον εκοψαν σε κομμάτια. Τα γεννητικα του οργανα καρφωθηκαν σε μια λογχη και τα παρέλασαν στο στρατόπεδο. Προς στιγμην ομως δημιουργηθηκε αναταραχη καθως στρατιωτες πιστοι στον Βάρδα στασιασαν και προσπάθησαν να δολοφονήσουν τον Μιχαήλ αλλα εφτασε γρηγορα ο Δρουγγάριος της Βιγλας Κωνσταντινος Μανιακης με το αποσπασμα του και κατέστειλε την στάση. Οσοι παραδόθηκαν γονάτισαν μαζι με τον υπολοιπο στρατό και επευφημησαν τον Μιχαήλ ως Αυτοκράτορα. Με την δολοφονια του Βάρδα εληξε άδοξα η εκστρατεια κατα της Κρητης και ο Μιχαηλ γυρισε στην Κωνσταντινουπολη διαλυοντας τον στρατό.
Ο Μιχαήλ ευνοησε τον Βασιλειο χαρις στον οποιο ξεφορτώθηκε τον Βαρδα. Οταν δειλιασαν οι συνομώτες αυτος τους εμψυχωσε κκαι τον δολοφονησαν. Ετσι ο Μιχαηλ διορισε τον Βασιλειο Μάγιστρο και του έδωσε για συζυγο του την ερωμένη του Ευδοκια Ιγγερινη (η οποια πιθανότατα ηταν ηδη εγκυος απο τον Μιχαήλ. Αυτο ο Βαρδας το ηξερε και καταλαβε οτι ο εαν ο Λεων αποκτησει γιο χάνει την ευκαιρια να τον διαδεχτει. Και ο Μιχαήλ εχοντας διαδοχο δεν θα ειχε αναγκη τον Βαρδα οποτε για αυτο συμμετειχε στην δολοφονια) αφου πρωτα χωρίσει την πρωτη του συζυγο Μαρια με την οποια ειχε ενα γιο τον Κωνσταντίνο. Η συμφωνία ηταν για τα ματια του κόσμου και ο Μιχαήλ θα συνέχιζε να εχει σχέσεις με την Ευδοκια. Για να αποζημιωσει ομως τον Βασίλειο έβγαλε την αδελφη του Θέκλα απο το μοναστηρι και την έδωσε στον Βασίλειο για ερωμένη. Λιγο καιρό μετά τον υιοθέτησε και τον έκανε συναυτοκράτορα ελπίζοντας καποια στιγμη οταν θα μεγάλωνε ο Λεων (ο οποιος ηταν γιος του Μιχαήλ) να ξεκανε τον Βασιλειο και να διοριζε τον Λεοντα ως διαδοχο του.
Ο Βασιλειος αποδειχτηκε ικανος διαχειριστης της βασιλειας σε σχέση με τον Μιχαήλ και ουσιαστικά εξελισσόταν σε δεύτερο Βάρδα στα μάτια του Αυτοκράτορα. Λιγο καιρό μετα μετάνιωσε για την επιλογη του Βασιλειου λαο 'εφερε στο Παλάτι εναν κωπηλάτη του Βασιλικου Δρομωνα τον Βασιλίκινο τον οποιο παρουσιασε στην Συγκλητο επισημα ως την επιλογή του να αντικαταστήσει τον Βασιλειο στη θέση του Συναυτοκράτορα λεγοντας στους Συγκλητικους "Φιλοι επρεπε να ειχα διορίσει αυτόν αντι του Βασιλειου στη θέση του Συναυτοκράτορα. Μετανιωνω για οτι εκανα. Η θεση του Αυτοκράτορα ανηκει σε αυτον που πρωτον εχει την οψη Αυτοκράτορα, δευτερον εχει τα προσοντα για τη θεση και ολα πανω του συνηγορουν οτι ειναι ικανος για αυτο"
Ο Βασιλειος καταλαβε οτι δεν εχει χρόνο. Επρεπε να δράσει άμεσα για να διατηρήσει την εξουσία. Ο Μιχαήλ ομως αντιληφθηκε οτι ο Βασιλειος εχει πλεον στραφει εναντιον του και διοργάνωσε αυτος αποπειρα δολοφονίας του Βασιλείου. Ετσι οργάνωσε ενα κυνηγι οπου ειπε σε εναν ακολουθο να σκοτώσει τον Βασιλειο με λογχη και να μασκαρεψει την δολοφονια σε κυνηγετικο ατυχημα. Ομως ο ακολουθος πριν κανει την πράξη τα επινε με τον Μιχαηλ πιο πριν και μεθυσμένος οπως ηταν αστόχησε.
Ο Βασιλειος πηρε το μηνυμα ομως. Επρεπε να βγάλει τον Μιχαηλ απο την μέση πριν να ηταν αργά. Ετσι στις 24 Σεπτεμβριου 867 ο Μιχαηλ βρισκόταν στο Παλάτι του Αγιου Μάμα με την παρέα του και με τον Βασιλειο που επαιζε τον ανηξερο και επιναν μεχρι αργά. Καποια στιγμη αποκοιμηθηκαν ολοι τυφλα στο μεθυσι και ο Βασιλειος σηκώθηκε τρεκλίζοντας απο το πολυ ποτο και εφυγε. Γυρισε μετα απο λιγο σέρνοντας ενα σπαθι μαζι με μερικους αλλους συνομώτες.
Το σηκωσε και προσπάθησε να αποκεφαλίσει τον κοιμισμένο Μιχαηλ αλλα το βάρος του σπαθιου και το μεθυσι του τον εριξαν πισω. Σηκώθηκε με τη βοηθεια των υπολοιπων και ξαναπροσπάθησε. Το κατέβασε με δυναμη αλλα πέτυχε το τραπέζι διπλα απο τον Μιχαηλ. Ξαναπροσπάθησε αλλα πέτυχε την διπλανη καρέκλα.
Σηκωσε για τριτη φορά το σπαθι. Εκεινη την στιγμή ο Μιχαήλ ξυπνησε και βλεποντας απο πανω του τον Βασιλειο με το σπαθι εβαλε τα χέρια του μπροστα να καλυφθεί. Ο Βασίλειος κατεβασε το σπαθι αλλα οπως ηταν μεθυσμένος εχασε για αλλη μια φορά το κεφάλι του Μιχαήλ αλλα του εκοψε τα χέρια απο τους καρπους. Ο Μιχαήλ άρχισε να ουρλιαζει απο τον πόνο και ο Βασιλειος εμεινε ξαφνιασμένος να τον κοιτάει ως που ενας απο τους αλλους συνομώτες του πηρε το σπαθι απο τα χέρια και αποκεφάλισε τον Μιχαήλ για να μη μαζευτει ολη η φρουρα απο τις φωνες του.
Ετσι πέθανε ο Μιχαήλ Γ' εχοντας βασιλευσει 25 χρόνια και 9 μηνες και μαζι του πέθανε και η Φρυγικη Δυναστεια η οποια αντικαταστάθηκε απο την Μακεδονικη Δυναστεία υπο τον Βασίλειο Α'
Ειμαστε η μοναδικη χωρα με Χατζηαβατη στην Κυβερνηση και Καραγκιοζη στην Αντιπολιτευση.
Re: Ιστορίες απο το Βυζάντιο
"Το σηκωσε και προσπάθησε να αποκεφαλίσει τον κοιμισμένο Μιχαηλ αλλα το βάρος του σπαθιου και το μεθυσι του τον εριξαν πισω. Σηκώθηκε με τη βοηθεια των υπολοιπων και ξαναπροσπάθησε. Το κατέβασε με δυναμη αλλα πέτυχε το τραπέζι διπλα απο τον Μιχαηλ. Ξαναπροσπάθησε αλλα πέτυχε την διπλανη καρέκλα."
Αυτά τα έχουν γράψει με τέτοιου είδους λεπτομέρειες και τα ξέρουμε; Monty Pythons κατάσταση...
Αυτά τα έχουν γράψει με τέτοιου είδους λεπτομέρειες και τα ξέρουμε; Monty Pythons κατάσταση...
-
George_V
- Δημοσιεύσεις: 34470
- Εγγραφή: 17 Ιούλ 2018, 23:08
- Phorum.gr user: George_V
- Τοποθεσία: Kαλαμαι
Re: Ιστορίες απο το Βυζάντιο
Συνδυασα αρκετες ιστοριες (και παλι εγραψα μονο τα κυριοτερα γεγονοτα) και εβαλα μεσα και μερικα αποκρυφα. Το συγκεκριμενο ειτε εγινε ετσι ειτε οχι ηταν αρκετα αστειο και αποφάσισα να το συμπεριλάβω. Το ειχα βρει σε ενα παλιο βιβλιο εκδόσεως 1898 απο την Κωνσταντινουπολη σχετικα με τον Βασιλειο Α'.ksmyrn έγραψε: ↑07 Σεπ 2018, 02:22"Το σηκωσε και προσπάθησε να αποκεφαλίσει τον κοιμισμένο Μιχαηλ αλλα το βάρος του σπαθιου και το μεθυσι του τον εριξαν πισω. Σηκώθηκε με τη βοηθεια των υπολοιπων και ξαναπροσπάθησε. Το κατέβασε με δυναμη αλλα πέτυχε το τραπέζι διπλα απο τον Μιχαηλ. Ξαναπροσπάθησε αλλα πέτυχε την διπλανη καρέκλα."
Αυτά τα έχουν γράψει με τέτοιου είδους λεπτομέρειες και τα ξέρουμε; Monty Pythons κατάσταση...
Ειναι γεγονος παντως οτι την νυχτα που δολοφονηθηκε ο Μιχαηλ ο Βασιλειος ηταν τυφλα και του εκοψε τα χέρια πριν τον δολοφονησουν καθως εξαιτιας του μεθυσιου δεν εβλεπε. Αυτο δεν ειναι αποκρυφο αναφέρεται στους περισσοτερους τα υπολοιπα θα μπορουσαν να ειναι και μια αστεια πινελια καποιου που ηθελε να βαλει μια αστεια σκηνη σε ενα δραματικο επεισοδιο.
Ειμαστε η μοναδικη χωρα με Χατζηαβατη στην Κυβερνηση και Καραγκιοζη στην Αντιπολιτευση.
Re: Ιστορίες απο το Βυζάντιο
http://www.mixanitouxronou.gr/vasilios- ... tokratora/Ο Βασίλειος ο Ά (811-886) ήταν ένας αγράμματος χωρικός από τα περίχωρα της Αδριανούπολης. Πιθανότατα Αρμένικης ή Σλάβικης καταγωγής, από πολύ φτωχή οικογένεια. Σύμφωνα με τις πηγές επρόκειτο για έναν γεροδεμένο και όμορφο νέο. Ανέβηκε στην ιεραρχία πολύ γρήγορα χάρις στην φιλοδοξία και την γοητεία του. Όταν ο νεαρός Βασίλειος ξεκίνησε να βρει την τύχη του, ο δρόμος τον έφερε έξω από την εκκλησία του Αγίου Διομήδη. Ο ηγούμενος Νικόλαος που τον βρήκε, τον πήρε υπό την προστασία του. «Τη δευτέρα ημέρα απελθών μετ’ αυτού εις το λουτρόν ήλλαξεν αυτόν και ελθών εν τη εκκλησία εποίησεν αδελφοποίησιν μετ’ αυτού και συνηυφραίνοντο εν αλλήλοις». Η εκκλησιαστική κάλυψη της ομοφυλοφιλίας στο Βυζάντιο δε προϋπόθετε κάποια κοινωνική ανοχή, αλλά μια προσπάθεια του κλήρου να συμβαδίσει με τα συμφέροντα της εξουσίας. Για να «νομιμοποιήσει» τις σχέσεις μεταξύ ανδρών οδηγήθηκε στην λεγόμενη «αδελφοποιία». Η πνευματική Αδελφοποίηση διατηρεί τα ίδια στοιχεία με την Ακολουθία του ετερόφυλου γάμου, πρόκειται για μια ένωση ενώπιον Θεού, συγγενών και του ιερατικού κλήρου...
Αυτή ήταν η πρώτη αδελφοποίηση του μετέπειτα αυτοκράτορα. Στη συνέχεια, μέσω του αδερφού του ηγούμενου, ενός γιατρού, έρχεται σε επαφή με τον Θεοφιλίτση ο οποίος ήταν συγγενής του καίσαρα Βάρδα και του ίδιου του Μιχαήλ Γ’. Ο Θεοφιλίτσης, εντυπωσιασμένος από τον νέο, τον παίρνει αμέσως στην υπηρεσία του. Μετά από κάποια χρόνια, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στην Πελοπόννησο, θα γνωρίσει, μέσω του αφέντη του, την Δανιηλίδα, μια χήρα από την Πάτρα με τεράστιες εκτάσεις γης και σημαντική περιουσία. Οι δυο τους θα δημιουργήσουν στενές σχέσεις με αποκορύφωμα την δεύτερη αδελφοποίηση του Βασιλείου, με τον γιο της χήρας, Ιωάννη! Το γεγονός απεικονίζεται και από σχέδια του Ιωάννη Σκυλίτζη στην Χρονογραφία του. Όταν έφυγε από την Πάτρα, η Δανιηλίδα του έδωσε τριάντα δούλους, φορεσιές και χρήματα. Ήταν πλέον ένας άνθρωπος υπολογίσιμος. Στην Κωνσταντινούπολη κάποτε παρευρέθηκε με τον Θεοφιλίτση σε ένα δείπνο που διοργάνωνε ο αυτοκράτορας Μιχαήλ ο Γ’, ο επονομαζόμενος Μέθυσος. Σε μια επίδειξη δύναμης, νίκησε έναν ανίκητο Βούλγαρο παλαιστή και δάμασε ένα ατίθασο άλογο. Ο αυτοκράτορας γοητευμένος μαζί του τον παίρνει από τον Θεοφιλίτση και τον βάζει στην υπηρεσία του. Στην αρχή ως πρωτοστράτορα (ιπποκόμος) και μετέπειτα ως παρακοιμώμενο (αυτός που κοιμάται έξω από την πόρτα του αυτοκράτορα). Το τελευταίο ήταν ένα αξίωμα, που συνήθως δινόταν σε ευνούχους. Ήταν ένα είδος άμεσου βοηθού με τεράστια δύναμη. Ο Μιχαήλ ήταν εντυπωσιασμένος με τον Βασίλειο και έλεγε ότι ήταν ο μόνος άνθρωπος που μπορούσε να εμπιστευτεί. Τέτοια ήταν η εμπιστοσύνη που του έδειχνε, ώστε τον πάντρεψε με την ερωμένη του, Ευδοκία Ιγγερίνα και τον συμβουλευόταν για όλες τις σημαντικές υποθέσεις του κράτους. Παράλληλα ο Βασίλειος διατηρούσε σχέση και με την Θέκλα, την αδελφή του αυτοκράτορα. Η επιρροή του μεγάλωνε συνεχώς. Ο Καίσαρας Βάρδας αποτελούσε εμπόδιο στις φιλοδοξίες του Βασιλείου και έτσι αυτός τον συκοφάντησε στον Μιχαήλ, με αποτέλεσμα την δολοφονία του. Ο Μιχαήλ είχε πλέον νέο συμβασιλεά. Ο Μιχαήλ, ο οποίος «ξόδευε τους θησαυρούς του Κράτους σκορπίζοντας το χρήμα με το φτυάρι με κίναιδους, οργανοπαίκτες, χορεύτριες κι ένα πλήθος από ακόλαστους ανθρώπους», ήταν το τελευταίο εμπόδιο προς την απόλυτη εξουσία. Ο Βασίλειος οργάνωσε την δολοφονία του και ανέβηκε στον θρόνο. Μέσα από ραδιουργίες, έρωτες και αδελφοποιήσεις ο αγράμματος χωρικός έγινε μονάρχης της Ανατολής. Η δυναστεία που δημιούργησε ήταν μια από τις πιο δυνατές, που γνώρισε ο ρωμαϊκός κόσμο.
Αυτη θα ειναι η πρωτη σεζον στην σειρα που θα γραψω.
Υ.Γ.George_V Μηπως μπορεις να μας διαφωτησεις για το ζητημα της «αδελφοποιία»?
Κουλης για Τέμπη
Και εγω υπάλληλος ειμαι
Και εγω υπάλληλος ειμαι
-
George_V
- Δημοσιεύσεις: 34470
- Εγγραφή: 17 Ιούλ 2018, 23:08
- Phorum.gr user: George_V
- Τοποθεσία: Kαλαμαι
Re: Ιστορίες απο το Βυζάντιο
Μπερδεμενο ζητημα ισως αξιζει ενα νημα μονο του. Σε καποια φάση το κοψε και η ιδια η εκκλησια γιατι γινοταν καταχρηση του με οτι αυτο συνεπαγεται.zteo έγραψε: ↑07 Σεπ 2018, 02:43http://www.mixanitouxronou.gr/vasilios- ... tokratora/Ο Βασίλειος ο Ά (811-886) ήταν ένας αγράμματος χωρικός από τα περίχωρα της Αδριανούπολης. Πιθανότατα Αρμένικης ή Σλάβικης καταγωγής, από πολύ φτωχή οικογένεια. Σύμφωνα με τις πηγές επρόκειτο για έναν γεροδεμένο και όμορφο νέο. Ανέβηκε στην ιεραρχία πολύ γρήγορα χάρις στην φιλοδοξία και την γοητεία του. Όταν ο νεαρός Βασίλειος ξεκίνησε να βρει την τύχη του, ο δρόμος τον έφερε έξω από την εκκλησία του Αγίου Διομήδη. Ο ηγούμενος Νικόλαος που τον βρήκε, τον πήρε υπό την προστασία του. «Τη δευτέρα ημέρα απελθών μετ’ αυτού εις το λουτρόν ήλλαξεν αυτόν και ελθών εν τη εκκλησία εποίησεν αδελφοποίησιν μετ’ αυτού και συνηυφραίνοντο εν αλλήλοις». Η εκκλησιαστική κάλυψη της ομοφυλοφιλίας στο Βυζάντιο δε προϋπόθετε κάποια κοινωνική ανοχή, αλλά μια προσπάθεια του κλήρου να συμβαδίσει με τα συμφέροντα της εξουσίας. Για να «νομιμοποιήσει» τις σχέσεις μεταξύ ανδρών οδηγήθηκε στην λεγόμενη «αδελφοποιία». Η πνευματική Αδελφοποίηση διατηρεί τα ίδια στοιχεία με την Ακολουθία του ετερόφυλου γάμου, πρόκειται για μια ένωση ενώπιον Θεού, συγγενών και του ιερατικού κλήρου...
Αυτή ήταν η πρώτη αδελφοποίηση του μετέπειτα αυτοκράτορα. Στη συνέχεια, μέσω του αδερφού του ηγούμενου, ενός γιατρού, έρχεται σε επαφή με τον Θεοφιλίτση ο οποίος ήταν συγγενής του καίσαρα Βάρδα και του ίδιου του Μιχαήλ Γ’. Ο Θεοφιλίτσης, εντυπωσιασμένος από τον νέο, τον παίρνει αμέσως στην υπηρεσία του. Μετά από κάποια χρόνια, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στην Πελοπόννησο, θα γνωρίσει, μέσω του αφέντη του, την Δανιηλίδα, μια χήρα από την Πάτρα με τεράστιες εκτάσεις γης και σημαντική περιουσία. Οι δυο τους θα δημιουργήσουν στενές σχέσεις με αποκορύφωμα την δεύτερη αδελφοποίηση του Βασιλείου, με τον γιο της χήρας, Ιωάννη! Το γεγονός απεικονίζεται και από σχέδια του Ιωάννη Σκυλίτζη στην Χρονογραφία του. Όταν έφυγε από την Πάτρα, η Δανιηλίδα του έδωσε τριάντα δούλους, φορεσιές και χρήματα. Ήταν πλέον ένας άνθρωπος υπολογίσιμος. Στην Κωνσταντινούπολη κάποτε παρευρέθηκε με τον Θεοφιλίτση σε ένα δείπνο που διοργάνωνε ο αυτοκράτορας Μιχαήλ ο Γ’, ο επονομαζόμενος Μέθυσος. Σε μια επίδειξη δύναμης, νίκησε έναν ανίκητο Βούλγαρο παλαιστή και δάμασε ένα ατίθασο άλογο. Ο αυτοκράτορας γοητευμένος μαζί του τον παίρνει από τον Θεοφιλίτση και τον βάζει στην υπηρεσία του. Στην αρχή ως πρωτοστράτορα (ιπποκόμος) και μετέπειτα ως παρακοιμώμενο (αυτός που κοιμάται έξω από την πόρτα του αυτοκράτορα). Το τελευταίο ήταν ένα αξίωμα, που συνήθως δινόταν σε ευνούχους. Ήταν ένα είδος άμεσου βοηθού με τεράστια δύναμη. Ο Μιχαήλ ήταν εντυπωσιασμένος με τον Βασίλειο και έλεγε ότι ήταν ο μόνος άνθρωπος που μπορούσε να εμπιστευτεί. Τέτοια ήταν η εμπιστοσύνη που του έδειχνε, ώστε τον πάντρεψε με την ερωμένη του, Ευδοκία Ιγγερίνα και τον συμβουλευόταν για όλες τις σημαντικές υποθέσεις του κράτους. Παράλληλα ο Βασίλειος διατηρούσε σχέση και με την Θέκλα, την αδελφή του αυτοκράτορα. Η επιρροή του μεγάλωνε συνεχώς. Ο Καίσαρας Βάρδας αποτελούσε εμπόδιο στις φιλοδοξίες του Βασιλείου και έτσι αυτός τον συκοφάντησε στον Μιχαήλ, με αποτέλεσμα την δολοφονία του. Ο Μιχαήλ είχε πλέον νέο συμβασιλεά. Ο Μιχαήλ, ο οποίος «ξόδευε τους θησαυρούς του Κράτους σκορπίζοντας το χρήμα με το φτυάρι με κίναιδους, οργανοπαίκτες, χορεύτριες κι ένα πλήθος από ακόλαστους ανθρώπους», ήταν το τελευταίο εμπόδιο προς την απόλυτη εξουσία. Ο Βασίλειος οργάνωσε την δολοφονία του και ανέβηκε στον θρόνο. Μέσα από ραδιουργίες, έρωτες και αδελφοποιήσεις ο αγράμματος χωρικός έγινε μονάρχης της Ανατολής. Η δυναστεία που δημιούργησε ήταν μια από τις πιο δυνατές, που γνώρισε ο ρωμαϊκός κόσμο.
Αυτη θα ειναι η πρωτη σεζον στην σειρα που θα γραψω.
Υ.Γ.George_V Μηπως μπορεις να μας διαφωτησεις για το ζητημα της «αδελφοποιία»?
Ειμαστε η μοναδικη χωρα με Χατζηαβατη στην Κυβερνηση και Καραγκιοζη στην Αντιπολιτευση.
-
George_V
- Δημοσιεύσεις: 34470
- Εγγραφή: 17 Ιούλ 2018, 23:08
- Phorum.gr user: George_V
- Τοποθεσία: Kαλαμαι
Re: Ιστορίες απο το Βυζάντιο
Υ.Γ. @Ζteo αμα θες βοηθεια στην πρωτη σαιζον εδω ειμαστε. 
Η επομενη ιστορια θα ειναι για την Μακεδονικη δυναστεια και θα ξεκιναει με τον Βασιλειο Α.
Η επομενη ιστορια θα ειναι για την Μακεδονικη δυναστεια και θα ξεκιναει με τον Βασιλειο Α.
Ειμαστε η μοναδικη χωρα με Χατζηαβατη στην Κυβερνηση και Καραγκιοζη στην Αντιπολιτευση.
-
George_V
- Δημοσιεύσεις: 34470
- Εγγραφή: 17 Ιούλ 2018, 23:08
- Phorum.gr user: George_V
- Τοποθεσία: Kαλαμαι
Re: Ιστορίες απο το Βυζάντιο
Μακεδονική Δυναστεία και η ακμη της Αυτοκρατοριας
Μετα την δολοφονία του Μιχαήλ ο Βασίλειος εμεινε μονος Αυτοκράτορας. Ηταν ταπεινης καταγωγης γεννημενος στην Μακεδονια αλλα μολις ανέβηκε στον θρόνο αρχισε να διαδίδει οτι η οικογένεια του ηταν Αρμενικης καταγωγης και απογονοι του Βασιλικου Οικου των Αρσακιδών οι οποιοι ηταν Βασιλιαδες της Παρθίας και της Περσιας. Μαλιστα για να στηρίξει το ευφυολογημα αυτο ειχε πλασει την ιστορια πως οταν οι Αρσακίδες ανατράπηκαν απο τους Σασσανίδες οι τελευταίοι απογονοι τους Αρτάβανος και Κλεινης εφτασαν στο Βυζάντιο οπου τους δέχτηκε ο Αυτοκράτορας Λέων Α' και τους παραχώρησε οικια να μένουν στην Κωνσταντινουπολη χωρις να ξερει οτι ειναι πριγκιπες.
Συμφωνα με την ιστορια που εφτιαξε ο Βασιλειος οταν το εμαθε ο Βασιλιας της Περσίας εστειλε επιστολη στους εξοριστους πριγκιπες για να τους φέρει πισω για να χωρίσουν το Βασιλειο στα δυο και να κρατήσει ο Σασσανίδης Βασιλιας την Περσια και τα δυο αδέλφια να παρουν την Παρθία. Οι πριγκιπες δελεαστηκαν απο την προσφορα και σκεφτονταν να δεχτουν αλλα ενας υπηρέτης τους αποκάλυψε τι ειχε συμβει στον Λέοντα και αυτος κατέσχεσε την επιστολη και εμαθε πως τα δυο αδελφια ειναι οι κληρονόμοι του Βασιλειου της Παρθιας. Ετσι για να τους προφυλάξει εστειλε τους ιδιους και τις οικογένειες τους στο Κάστρο Νικαια στην Μακεδονία. Αργοτερα μετα την πτώση της Περσιας απο τους Αραβες ο Χαλιφης υποτιθεται οτι εκανε το ιδιο αλλα η επιστολη επεσε στα χέρια του Ηράκλειου ο οποιος εστειλε τις οικογένειες στους Φιλιππους και απο εκει στην Αδριανουπολη.
100 χρόνια μετα σχεδον επι Κωνσταντινου ΣΤ' και Ειρήνης εφτασε στην Κωνσταντινουπολη ενας Αρμένιος φύλαρχος ονοματι Μαίκτης για καποια δουλεια και εκει κατα τυχη βρήκε εναν αλλο Αρμένιο ονοματι Λέοντα και έγιναν φιλοι. Με τον καιρο διαπίστωσαν οτι και οι δυο κατάγονταν απο τους Αρσακίδες. Ετσι αποφάσισαν να ενώσουν τις οικογένειες τους και ο Λέοντας παντρευτηκε την κόρη του Μαίκτη.
Απο αυτο τον γάμο γεννηθηκε γιος του οποιου το ονομα δεν διασώζεται και ηταν ο πατέρας του Βασιλείου Α' (βεβαια κρινοντας απο το γεγονός οτι ο Βασίλειος ειχε ονομάσει τον πρωτοτοκο γιο του Βαρδα ισως ο πατέρας του να λεγόταν Βαρδας επισης).
Ο Ανωνυμος αυτος πατηρ παντρευτηκε μια γυναικα με το όνομα Παγκαλώ η οποια καταγόταν απο τον Αυτοκρατορα Κωνσταντινο Α' απευθειας και απο αυτον τον γάμο γεννηθηκε ο Βασίλειος.
Προφανώς βεβαια τιποτα απο τα ανωτέρω δεν ειναι αληθινα αλλα ειναι ενα παραμυθι που επλασε ο Βασιλειος για να στηρίξει την Βασιλεια του μιας και μετα την δολοφονια του Μιχαηλ Γ' φαινοταν ως σφετεριστης και τιποτα παραπανω. Η αληθεια ειναι πως πιθανότατα ο Βασιλειος ηταν Αρμενικης καταγωγης εγκατεστημένος χρονια στην Μακεδονια/Θράκη αλλα χωρις να εχει καμια σχέση με Αρσακίδες και τον Μ. Κωνσταντινο.
Εν τουτοις back to facts ο Βασιλειος βρεφος ακόμα αιχμαλωτίστηκε μαζι με την οικογένεια του σε μια απο τις επιδρομές του Κρούμου στην Αδριανουπολη η οποια λεηλατηθηκε απο τους Βουλγάρους. Ετσι παρέμεινε στην Βουλγαρία για 15 χρόνια τουλαχιστον οταν ο Ηγεμονας Ομουρταγκ αναγκάστηκε να απελευθερώσει τους αιχμαλώτους μετα την ηττα του απο τους Βυζαντινους. Και σε ηλικια 16-17 ετών ο Βασιλειος και η οικογένεια του επέστρεψαν στην Αδριανούπολη.
Ομως πολυ συντομα ο πατέρας του Βασιλείου πέθανε και ολο το βαρος της ευθυνης επεσε πλεον στο 16χρονο Βασίλειο που επρεπε να φροντισει την χηρα μητέρα του και τα αδέλφια του. Αρχικά σκέφτηκε να ασχοληθει με την γεωργία για να μπορέσει να επιβιώσει αλλα γρηγορα σκεφτηκε πως για να βγάλει χρηματα επρεπε να παει στην Κωνσταντινουπολη. Η μανα του ομως δεν ηθελε να φύγει ο Βασίλειος και τον κράτησε πισω για να την γηροκομήσει λεγοντας του οτι μπορει να φυγει μονο αφου πεθάνει και κανονισει την κηδεία της.
Ο Βασιλειος ομως ηταν τοσο επιμονος που τελικα εκαμψε τις αντιρρήσεις της μητέρας του και εφυγε για την Κωνσταντινουπολη. Μετα απο δρομη ημερών εφτασε απόγευμα στην Χρυσή Πύλη και καθως ειχε ηδη νυχτώσει εξαντλημένος οπως ηταν αποκοιμηθηκε στα σκαλια της Μονής του Αγιου Διομηδους.
Το ιδιο βράδυ εμφανιστηκε σε ονειρο ο Αγιος Διομηδης στον Ηγουμενο του Μοναστηριου και του ειπε να παει στην πόρτα της Μονης να φωνάξει το ονομα Βασιλειος και οποιος εμφανιστει να τον φέρει μεσα γιατι αυτος ο ανθρωπος ειναι χρισμένος απο τον Θεο να γινει Αυτοκρατορας.
Ο Ηγουμενος δεν εδωσε σημασια σε αυτο και ξανακοιμηθηκε αμέσως. Εμφανιστηκε ξανα ο Αγιος Διομηδης και του ειπε τα ιδια αλλα ο Ηγουμενος παλι δεν εδωσε σημασια και ξανακοιμηθηκε. Ετσι εμφανιστηκε για τριτη φορα ο Αγιος Διομηδης ο οποιος κρατώντας ενα μαστίγιο απειλησε οτι θα δείρει τον Ηγουμενο αν δεν παει τώρα να εκτελεσει την διαταγη του. Ο Ηγουμενος τρομοκρατημένος ετρεξε αμέσως στην πόρτα του Μοναστηριου και φώναξε "Βασίλειε".
Ο Βασιλειος ξύπνησε και είπε στον Ηγουμενο "Εδω ειμαι. Τι διατάζεις?". Ο Ηγουμενος τον εφερε μέσα και τον φιλοξένησε με ολες τις τιμές. Μετα απο μερες και εχοντας κερδισει πλεον την εμπιστοσυνη του του αποκάλυψε το οραμα που ειδε με τον Αγιο Διομηδη και του ειπε να μην τον ξεχάσει αυτον και το μοναστηρι οταν γίνει Αυτοκράτορας. Ο Βασιλειος ομως γελασε καθως δεν πιστευε οτι μπορει να γινει Αυτοκράτορας και ζητησε απλά απο τον Ηγουμενο να τον συστήσει στους ευγενεις της Αυλης για να μπορεσει να βρει μια δουλεια.
Ετσι ο Ηγουμενος τον συστησε στον Θεόφιλο Κομητα των Τειχών καθως και Κομητα των Νουμεραριων συγγενη του Αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ' και του Καισαρα Βάρδα ο οποιος ηταν γνωστος με το παρατσουκλι Θεοφιλίτζης καθως ηταν κοντός. Εν τουτοις ο συγκεκριμένος ευγενης ειχε μια αδυναμία στους ωραίους, γυμνασμένους και ψηλους ανδρες και παντα περιτριγυριζόταν απο την ακολουθια του που ειχε επιλέξει ο ιδιος εναν προς εναν. Οποιον επελεγε να τον εντάξει στην ακολουθία του τον εντυνε με μετάξινες στολές και του δώριζε χρυσα κοσμήματα. Για ολους αυτους τους νεαρους κυκλοφορουσαν εντονες φημες στην Κωνσταντινουπολη οτι ηταν κατι παραπάνω για τον Θεοφιλιτζη απο μια απλη ακολουθια.
Ο Βασίλειος εκανε τρομερη εντυπωση στον Θεοφιλίτζη ο οποιος τον πηρε αμέσως στην ακολουθια του και συντομα τον προήγαγε σε Πρωτοστράτορα παρα τη ζηλοφθονια των αλλων νεαρών που συνόδευαν τον Θεοφιλιτζη.
Λιγο καιρό μετα ο Αυτοκράτορας διέταξε τον Θεοφιλίτζη να μεταβει στην Πελοποννησο για να κανει φορολογικο ελεγχο στην αρχοντισα της Πατρας Δανιηλιδα η οποια ειχε κληρονομησει τεράστια περιουσια απο τον συζυγο της Δανιηλ η οποια περιελάμβανε 80 περιοχές σε ολη την Πελοποννησο και 3000 σκλαβους και υπηρχαν υποψίες οτι φοροδιεφευγε. Ετσι ο Βασίλειος πήγε μαζί του. Φτάνοντας στην Πάτρα ο Θεοφιλίτζης πηγε να προσευχηθει στον Ναο του Αγιου Ανδρέα ενω ο Βασιλειος εμεινε στον σταβλο να φροντισει τά αλογα. Λιγο αργοτερα ομως αφου τελειωσε την δουλεια του πηγε μονος του στην εκκλησια. Εκει βρισκόταν ενας ασκητης καλόγερος φημισμένος για την αρετη του και το προορατικο του χάρισμα. Οταν μπηκε στην εκκλησια ο Θεοφιλιτζης με την μεγάλη στολη και την ακολουθα του ο ασκητης συνεχισε την προσευχη μη δινοντας καμια σημασια στον Αυτοκρατορικο απεσταλμένο.
Οταν ομως μπηκε ο Βασιλειος ο καλογερος σηκώθηκε και τον προσκυνησε με τον τροπο που προσκυνειται μονο ο Αυτοκράτορας. Οσοι βρισκονταν στην εκκλησια ετρεξαν και το ειπαν στη αρχοντισα της περιοχης την Δανιηλιδα την χήρα του αρχοντα της Πάτρας Δανιήλ. Αυτη ξεροντας το προφητικο χάρισμα του μοναχου κατάλαβε οτι ο νεος αυτος εχει λαμπρο μέλλον και εστειλε να τον φέρουν στο σπιτι της τον καλόγερο για να τον ρωτησει τι ακριβώς ειδε.
Οταν ηρθε ο καλόγερος του ειπε: "Σε ξερω τοσο καιρό και ξερω οτι δεν μιλάς σε κανεναν απο την περιοχη ουτε καν σε μενα. Ουτε στο γιο μου ουτε στον εγγονο μου που ειναι αρχοντες εχεις κανει τετοια τιμη. Γιατι τωρα προσκυνάς εναν απένταρο ξενο, εναν υπηρέτη με τον τροπο που προσκυνουμε τον Αυτοκράτορα μονο?"
Ο καλογερος απαντησε: "Δεν ειδα μονο εναν ανδρα. Ειδα αυτον που εχει χριστει απο τον Χριστό να γινει Αυτοκράτορας των Ρωμαιων και εκπροσωπος του Θεου. Για αυτο τον προσκυνησα. Πρεπει να τιμουμε οσους εχει τιμησει ο Θεος".
Μετα απο καποιο διάστημα ο Θεοφιλιτζης ολοκληρωσε την αποστολη του στην Πελοποννησο (οπου η Δανιηλιδα με την βοηθεια του Βασιλειου καταφερε να βγει αθωα των κατηγοριων) και αποφάσισε να γυρίσει στην Κωνσταντινουπολη. Ετυχε ομως ο Βασιλειος να αρρωστήσει και ο Θεοφιλιτζης αναγκάστηκε να τον αφήσει στην Πάτρα για να αναρρώσει. Οταν συνήλθε 60 μερες μετα και ετοιμαστηκε να φυγει και να βρει τον Θεοφιλίτζη η Δανιηλιδα τον κάλεσε σπίτι της και τον παρακαλεσε να μεινει μαζί της δινοντας του αμυθητα δώρα και μαλιστα προσφερθηκε να τον κανει αδελφοποιτό με τον γιο της Ιωάννη.
Ο Βασιλειος αρχικα αρνηθηκε με το σκεπτικο οτι αυτος ειναι υπηρέτης και αυτη αρχόντισα της Πάτρας αλλα καθως αυτη επεμενε ο Βασιλειος δέχτηκε οταν του αποκάλυψε τι ακριβως της ειπε ο καλόγερος. Παίρνοντας τον Βασίλειο ιδιαιτέρως του ειπε: "Πρεπει να ξερεις νεαρέ οτι ο Θεος σε προοριζει για πολυ ψηλά και θα σε κανει αρχοντα της Οικουμένης. Το μονο που ζητώ ειναι να αγαπάς εμενα και τους απογόνους μου οταν φτάσεις ψηλά". Ο Βασίλειος της υποσχέθηκε πως εαν φτάσει τοσο ψηλά οσο του λεει τοτε θα την διορίσει αρχοντισα ολοκληρης της Πελοποννήσου. Φυσικα τα κουτσομπολια ηταν εντονα στην Πατρα οτι η Δανιηλιδα ειχε ερωτικη σχέση με τον νεαρό Βασίλειο και για αυτο καταφερε να ξεφυγει απο τον φορολογικο ελεγχο και για αυτο ο Βασιλειος προσποιηθηκε τον αρρωστο επι 2 μηνες για να μπορεσει να μεινει στην Πάτρα.
Με τα λεφτά που πηρε ο Βασιλειος απο την Δανιηλιδα επεστρεψε στην Κωνσταντινουπολη και αγόρασε γη στην Μακεδονια την οποια την μοιρασε σε ολους τους συγγενεις του για να μπορουν να εχουν ενα κληρο γης για να ζουνε. Εν τουτοις ομως παρέμεινε υπηρέτης του Θεοφιλίτζη. Αργοτερα μια μερα ο Δομέστικος των Σχολαρίων Αντιγονος ο γιος του Καισαρα Βάρδα εδωσε επίσημο δειπνο στο παλατι του και καλεσμένος ηταν και ο Θεοφιλιτζης με τον Βασιλειο. Μετα απο λιγο εφτασε και ο Καισαρας Βαρδας με την ακολουθεια του.
Ενω το δειπνο κυλουσε ομαλα οι Βουλγαροι της ακολουθιας του Βαρδα μέθυσαν και προκάλεσαν οποιονδηποτε απο τους καλεσμένους σε αγωνα πάλης με τον πρωταθλητη τους ο οποιος ηταν αηττητος. Ο Θεοφιλίτζης πηγε στον Βαρδα και του ειπε: "Εαν ευχαριστει την μεγαλειοτητα σας υπαρχει εδω ενας απο τους υπηρέτες μου που μπορει να τσακίσει αυτον τον Βουλγαρο. Θα ηταν ντροπη μας εαν αυτος γυρίσει στην Βουλγαρία και καυχηθει πως κανεις δεν δεχτηκε την προκληση του"
Ο Βαρδας δέχτηκε και διέταξε να του παρουσιάσουν τον Βασίλειο ενω παράλληλα να καθαριστει ο χώρος για τον αγώνα. Στο μεταξυ ο Πατρίκιος Κωνσταντινος πατέρας του Θωμα Λογοθέτη παρατηρησε οτι ο χωρος ηταν υγρος απο κρασια και νερα που ειχαν χυθει και έριξε στο πατωμα στάχτη και πριονιδι για να μην γλιστράει. Ετσι ξεκίνησε η παλη μεταξυ Βασιλειου και Βουλγάρου η οποια υπηρξε σφοδρή αλλα τελικα ο Βασιλειος κατάφερε να πιάσει τον Βουλγαρο να τον σηκώσει ψηλά και να τον πετάξει στο τραπέζι του Βάρδα σπάζοντας το υπο τις επευφημιες των Βυζαντινών ενω οι Βουλγαροι ντροπιασμένοι εφυγαν απο την γιορτη. Ετσι ο Βασιλειος αρχισε να γινεται γνωστος και στην Αυτοκρατορικη Αυλη και συχναζε πλεον στο Παλατι μαζι με τον Βαρδα και τον Θεοφιλίτζη.
Ο Αυτοκράτορας Μιχαηλ ειχε τοτε ενα αλογο πολυ δυνατο και μεγάλο αλλα εαν ξεφευγε ηταν σχεδον αδύνατον να το πιασει κανεις και να το φέρει πισω και οι Στρατωρες ειχαν πολυ δυσκολία στο να το ελεγξουν. Μια μερα ο Μιχαήλ ειχε παει για κυνηγι με αυτο το άλογο και βρηκε ενα λαγό. κατέβηκε απο το άλογο για να τον λογχισει αλλα το άλογο μενοντας αλυτο και χωρις αναβάτη ξέφυγε και ετρεξε μακρια. Οι Αυτοκρατορικοι Στράτωρες το κυνήγησαν αλλα κανεις δεν μπορεσε να το πλησιασει. Ο Μιχαηλ εξοργισμένος ειπε πως αν το πιασουν ποτε να του κοψουν τους τενοντες απο τα ποδια για να μην ξανακαλπασει ποτε. Ο Βαρδας προσπαθησε να τον ηρεμήσει και να τον πεισει να μην κανει κατι τετοιο σε ενα τοσο θαυμασιο αλογο και οσο η συζητηση μεταξυ Μιχαηλ και Βαρδα συνεχιζόταν μπηκε σφήνα ο Βασίλειος και ειπε: "Εαν καταφέρω να πηδηξω απο το αλογο μου στο αλογο του Αυτοκράτορα και να το φέρω πίσω τοτε ο Αυτοκράτορας θα θυμωσει μαζι μου που θα καθίσω στην Αυτοκρατορική σέλα?"
Ο Θεοφιλιτζης ψιθυρισε κατι στο αυτι του Μιχαήλ και ο Αυτοκράτορας τον διέταξε να φέρει πισω το άλογο. Ο Βασιλειος κυνηγησε το αλογο και φέρνοντας το δικο του παράλληλα στο αφηνιασμένο με μια γρηγορη κινηση πηδηξε και προσγειωθηκε στην Αυτοκρατορικη σελα ηρεμησε το άλογο και το εφερε πισω στον Μιχαήλ ο οποιος εντυπωσιάστηκε τοσο πολυ που διέταξε τον Θεοφιλίτζη να τον απελευθερώσει αμεσα απο την υπηρεσία του και τον προσέλαβε αμεσα στην δικη του ως Αυτοκρατορικο Πρωτοστράτωρα.
Λιγο καιρό μετα ο Μιχαήλ ειχε παει παλι για κυνηγι στο Φιλοπάτιον. Μπροστα απο τον Μιχαήλ πηγαινε ο Βασιλειος ο οποιος ειχε το ροπαλο του Αυτοκράτορα περασμένο στη ζώνη του. Εκαναν ομως φασαρία και οι φωνές τους ενοχλησαν ενα τεράστιο λυκο ο οποιος πετάχτηκε απο τους θάμνους και επιτέθηκε στον Μιχαήλ. Ο Βασίλειος γύρισε αμέσως πισω το άλογο του και με το ρόπαλο του Αυτοκράτορα πέτυχε το λυκο στο κεφάλι ανοιγοντας το στα δυο.
Ο Καισαρας Βαρδας που ακολουθουσε απο πισω ειπε σε εναν ακολουθο του "Φιλε μου αυτος ο ανθρωπος θα καταστρέψει την δυναστεια μας".
Μια αλλη φορα ο Μιχαήλ ειχε παει για κυνηγι στο Αρμαμεντον και καποια στιγμη καθισαν να φάνε μαζι με την μητέρα του Θεοδώρα και φιλους στην εξοχη. Στο τραπέζι καθόταν και ο Βασιλειος τον οποιο η Θεοδώρα κοιταζε συνέχεια. Σε καποια στιγμη η Αυτοκράτειρα εγινε κατωχρη και λιποθυμησε και ολοι ετρεξαν να την συνεφέρουν με αρωματα και νερο.
Οταν συνήλθε, ο Μιχαήλ τη ρώτησε τι έπαθε και αυτη απάντησε "Παιδι μου αυτος ο φιλος σου ο Βασιλειος θα καταστρέψει την δυναστεία. Τοση ωρα τον κοιτούσα και ειδα πανω του ενα σημάδι για το οποιο με ειχε προειδοποιησει ο πατέρας σου οτι θα ειναι καταστροφη μας. Μολις το ειδα μου κοπηκαν τα ποδια και λιποθυμησα" . Ο Μιχαήλ ομως δεν εδωσε σημασια υπερασπιζόμενος τον Βασίλειο.
Στο μεταξυ στο Παλάτι ο Καίσαρας Βαρδας ειχε τα δικα του προβληματα. Ο Ευνουχος Δαμιανός ο Κουβικουλάριος που ηταν Παρακοιμωμενος του εβαζε εμποδια στην διακυβερνηση του και τον ελεγχε για την προσωπικη του ζωη (ο Βαρδας ειχε σχέση με την γυναικα του γιου του) και αποφάσισε να τον ξεφορτωθει. Ετσι συνομώτησε εναντιον του και τον κατηγόρησε με τον μισο ποινικο κωδικα πετυχαινοντας ετσι την καθαιρεση του και την εξορία του. Ο Βαρδας προσπάθησε να επιβάλλει στον Μιχαήλ δικους του ανθρωπους για τη θεση του Παρακοιμωμενου αλλα ο Μιχαηλ τους απέρριπτε και τελικα διόρισε τον Βασίλειο ως Παρακοιμώμενο προάγοντας τον παράλληλα σε Πατρίκιο.
Επίσης τον υποχρέωσει να παρει διαζύγιο απο την πρωτη του γυναικα Μαρια με την οποια ειχε 3 παιδια τον Βαρδα ο οποιος πεθανε μικρος, την Αναστασια που παντρέυτηκε τον Στρατηγο Χριστόφορο και τον Κωνσταντινο και τον παντρεψε με την ερωμένη του Ευδοκία Ιγγερινή η οποια ηταν πιθανοτατα ηδη εγκυος απο τον Μιχαήλ. Φυσικα η συμφωνια ηταν οτι ο Βασιλειος δεν θα ειχε σχεσεις με την Ευδοκια η οποια θα παρέμενε ερωμένη του Μιχαήλ και για επανόρθωση ο Μιχαήλ εβγαλε την αδελφη του Θεκλα απο το μοναστηρι και την εδωσε στον Βασιλειο για ερωμένη.
Οταν ο Βαρδας ειδε οτι ξεφορτώνοντας τον Δαμιανο στη θεση του μπηκε ενας πιο επικινδυνος αντιπαλος ειπε σε οσους τον συμβουλευσαν να πετυχει την αποπομπη του Δαμιανου "Συγχαρητηρια για τις συμβουλες σας! Διώξαμε την αλεπου και βαλαμε μεσα το λιοντάρι" και δεν ειχε αδικο καθως ο Βασιλειος επαιξε σημαντικο ρόλο στην δολοφονία του Βαρδα το 866 οπως ειπωθηκε και παραπανω και σαν επιβραβευση για αυτο ο Μιχαήλ τον υιοθετησε και τον εκανε Μαγιστρο.
Ο γαμπρος ομως του Βαρδα Συμβάτιος ο Λογοθέτης του Δρομου που εποφθαλμιουσε και αυτος τον θρόνο δηλωσε οτι με αυτές τις συνθηκες ειναι αδυνατον να μεινει στην Κωνσταντινουπολη και ζήτησε απο τον Μιχαήλ να διοριστει Στρατηγός των Θρακησίων οπως και εγινε σκοπευοντας απο εκει να εξεγερθει και να καταλαβει τον Θρονο.
Με την δολοφονια του Βαρδα ο Μιχαηλ ανελαβε προσωπικα την διακυβέρνηση αλλα επειδη το μυαλο του ηταν στις γυναικες και στα αρματα η Αυτοκρατορία πηγαινε απο το κακο στο χειρότερο. Οσο ζουσε ο Βαρδας η Αυτοκρατορια δουλευε ρολοι αλλα τωρα με τον Μιχαήλ αποσυγχρονιστηκε πληρως. Η δολοφονια του Βαρδα ανεδειξε την ανικανότητα του Μιχαήλ. Ο λαος διαμαρτυρόταν για την κακοδιαχειριση, η Συγκλητος φωναζε για τις σπατάλες και η Εκκλησια για τον εκλυτο βιο του. Ετσι ο Μιχαήλ αποφάσισε να στέψει τον Βασιλειο Συναυτοκρατορα, αλλωστε τον ειχε υιοθετησει ηδη, και να του αναθεσει την διακυβερνηση του κρατους ενω αυτος θα μεθουσε με γυναικες στον Ιπποδρομο. Ετσι στις 26 Μαιου 866 ο Βασιλειος στεφθηκε Συναυτοκρατορας.
Οταν το εμαθε ο Στρατηγος των Θρακησίων Συμβάτιος συμμαχησε με τον Κομητα του Οψικου Γεώργιο Πηγάνη και επαναστάτησαν οχι κατα του Μιχαηλ αλλα κατα του Βασιλειου. Θελοντας ετσι να διατηρήσουν την δυναστεία αλλα να θεσουν τον Μιχαήλ υπο τη δικη τους εξουσια. Ο Βασιλειος ομως δεν εκανε κατι εναντιον τους απλα τους συγκράτησε και οταν ηρθε ο χειμώνας η υποστηριξη προς τους επαναστάτες μειωθηκε δραματικα και ο Συμβάτιος με τον Πηγάνη δραπέτευσαν. Ο μεν Συμβάτιος κλειστηκε στο φρουριο Πλατεια Πέτρα στην Ασια ο δε Πηγάνης στο Κοτυαιον. Και οι δυο συνεληφθησαν μετα απο συντομες πολιορκιες και μεταφέρθηκαν σιδηροδεσμιοι στην Κωνσταντινουπολη οπου καταδικάστηκαν και οι δυο σε τυφλωση και σε προσθετη ποινη ο μεν Συμβάτιος σε αποκοπή της δεξιας χειρός ο δε Γεωργιος Πηγάνης σε ρινοκοπία. Μετα εξορίστηκαν και οι δυο ισόβια.
Συνεχίζεται
Μετα την δολοφονία του Μιχαήλ ο Βασίλειος εμεινε μονος Αυτοκράτορας. Ηταν ταπεινης καταγωγης γεννημενος στην Μακεδονια αλλα μολις ανέβηκε στον θρόνο αρχισε να διαδίδει οτι η οικογένεια του ηταν Αρμενικης καταγωγης και απογονοι του Βασιλικου Οικου των Αρσακιδών οι οποιοι ηταν Βασιλιαδες της Παρθίας και της Περσιας. Μαλιστα για να στηρίξει το ευφυολογημα αυτο ειχε πλασει την ιστορια πως οταν οι Αρσακίδες ανατράπηκαν απο τους Σασσανίδες οι τελευταίοι απογονοι τους Αρτάβανος και Κλεινης εφτασαν στο Βυζάντιο οπου τους δέχτηκε ο Αυτοκράτορας Λέων Α' και τους παραχώρησε οικια να μένουν στην Κωνσταντινουπολη χωρις να ξερει οτι ειναι πριγκιπες.
Συμφωνα με την ιστορια που εφτιαξε ο Βασιλειος οταν το εμαθε ο Βασιλιας της Περσίας εστειλε επιστολη στους εξοριστους πριγκιπες για να τους φέρει πισω για να χωρίσουν το Βασιλειο στα δυο και να κρατήσει ο Σασσανίδης Βασιλιας την Περσια και τα δυο αδέλφια να παρουν την Παρθία. Οι πριγκιπες δελεαστηκαν απο την προσφορα και σκεφτονταν να δεχτουν αλλα ενας υπηρέτης τους αποκάλυψε τι ειχε συμβει στον Λέοντα και αυτος κατέσχεσε την επιστολη και εμαθε πως τα δυο αδελφια ειναι οι κληρονόμοι του Βασιλειου της Παρθιας. Ετσι για να τους προφυλάξει εστειλε τους ιδιους και τις οικογένειες τους στο Κάστρο Νικαια στην Μακεδονία. Αργοτερα μετα την πτώση της Περσιας απο τους Αραβες ο Χαλιφης υποτιθεται οτι εκανε το ιδιο αλλα η επιστολη επεσε στα χέρια του Ηράκλειου ο οποιος εστειλε τις οικογένειες στους Φιλιππους και απο εκει στην Αδριανουπολη.
100 χρόνια μετα σχεδον επι Κωνσταντινου ΣΤ' και Ειρήνης εφτασε στην Κωνσταντινουπολη ενας Αρμένιος φύλαρχος ονοματι Μαίκτης για καποια δουλεια και εκει κατα τυχη βρήκε εναν αλλο Αρμένιο ονοματι Λέοντα και έγιναν φιλοι. Με τον καιρο διαπίστωσαν οτι και οι δυο κατάγονταν απο τους Αρσακίδες. Ετσι αποφάσισαν να ενώσουν τις οικογένειες τους και ο Λέοντας παντρευτηκε την κόρη του Μαίκτη.
Απο αυτο τον γάμο γεννηθηκε γιος του οποιου το ονομα δεν διασώζεται και ηταν ο πατέρας του Βασιλείου Α' (βεβαια κρινοντας απο το γεγονός οτι ο Βασίλειος ειχε ονομάσει τον πρωτοτοκο γιο του Βαρδα ισως ο πατέρας του να λεγόταν Βαρδας επισης).
Ο Ανωνυμος αυτος πατηρ παντρευτηκε μια γυναικα με το όνομα Παγκαλώ η οποια καταγόταν απο τον Αυτοκρατορα Κωνσταντινο Α' απευθειας και απο αυτον τον γάμο γεννηθηκε ο Βασίλειος.
Προφανώς βεβαια τιποτα απο τα ανωτέρω δεν ειναι αληθινα αλλα ειναι ενα παραμυθι που επλασε ο Βασιλειος για να στηρίξει την Βασιλεια του μιας και μετα την δολοφονια του Μιχαηλ Γ' φαινοταν ως σφετεριστης και τιποτα παραπανω. Η αληθεια ειναι πως πιθανότατα ο Βασιλειος ηταν Αρμενικης καταγωγης εγκατεστημένος χρονια στην Μακεδονια/Θράκη αλλα χωρις να εχει καμια σχέση με Αρσακίδες και τον Μ. Κωνσταντινο.
Εν τουτοις back to facts ο Βασιλειος βρεφος ακόμα αιχμαλωτίστηκε μαζι με την οικογένεια του σε μια απο τις επιδρομές του Κρούμου στην Αδριανουπολη η οποια λεηλατηθηκε απο τους Βουλγάρους. Ετσι παρέμεινε στην Βουλγαρία για 15 χρόνια τουλαχιστον οταν ο Ηγεμονας Ομουρταγκ αναγκάστηκε να απελευθερώσει τους αιχμαλώτους μετα την ηττα του απο τους Βυζαντινους. Και σε ηλικια 16-17 ετών ο Βασιλειος και η οικογένεια του επέστρεψαν στην Αδριανούπολη.
Ομως πολυ συντομα ο πατέρας του Βασιλείου πέθανε και ολο το βαρος της ευθυνης επεσε πλεον στο 16χρονο Βασίλειο που επρεπε να φροντισει την χηρα μητέρα του και τα αδέλφια του. Αρχικά σκέφτηκε να ασχοληθει με την γεωργία για να μπορέσει να επιβιώσει αλλα γρηγορα σκεφτηκε πως για να βγάλει χρηματα επρεπε να παει στην Κωνσταντινουπολη. Η μανα του ομως δεν ηθελε να φύγει ο Βασίλειος και τον κράτησε πισω για να την γηροκομήσει λεγοντας του οτι μπορει να φυγει μονο αφου πεθάνει και κανονισει την κηδεία της.
Ο Βασιλειος ομως ηταν τοσο επιμονος που τελικα εκαμψε τις αντιρρήσεις της μητέρας του και εφυγε για την Κωνσταντινουπολη. Μετα απο δρομη ημερών εφτασε απόγευμα στην Χρυσή Πύλη και καθως ειχε ηδη νυχτώσει εξαντλημένος οπως ηταν αποκοιμηθηκε στα σκαλια της Μονής του Αγιου Διομηδους.
Το ιδιο βράδυ εμφανιστηκε σε ονειρο ο Αγιος Διομηδης στον Ηγουμενο του Μοναστηριου και του ειπε να παει στην πόρτα της Μονης να φωνάξει το ονομα Βασιλειος και οποιος εμφανιστει να τον φέρει μεσα γιατι αυτος ο ανθρωπος ειναι χρισμένος απο τον Θεο να γινει Αυτοκρατορας.
Ο Ηγουμενος δεν εδωσε σημασια σε αυτο και ξανακοιμηθηκε αμέσως. Εμφανιστηκε ξανα ο Αγιος Διομηδης και του ειπε τα ιδια αλλα ο Ηγουμενος παλι δεν εδωσε σημασια και ξανακοιμηθηκε. Ετσι εμφανιστηκε για τριτη φορα ο Αγιος Διομηδης ο οποιος κρατώντας ενα μαστίγιο απειλησε οτι θα δείρει τον Ηγουμενο αν δεν παει τώρα να εκτελεσει την διαταγη του. Ο Ηγουμενος τρομοκρατημένος ετρεξε αμέσως στην πόρτα του Μοναστηριου και φώναξε "Βασίλειε".
Ο Βασιλειος ξύπνησε και είπε στον Ηγουμενο "Εδω ειμαι. Τι διατάζεις?". Ο Ηγουμενος τον εφερε μέσα και τον φιλοξένησε με ολες τις τιμές. Μετα απο μερες και εχοντας κερδισει πλεον την εμπιστοσυνη του του αποκάλυψε το οραμα που ειδε με τον Αγιο Διομηδη και του ειπε να μην τον ξεχάσει αυτον και το μοναστηρι οταν γίνει Αυτοκράτορας. Ο Βασιλειος ομως γελασε καθως δεν πιστευε οτι μπορει να γινει Αυτοκράτορας και ζητησε απλά απο τον Ηγουμενο να τον συστήσει στους ευγενεις της Αυλης για να μπορεσει να βρει μια δουλεια.
Ετσι ο Ηγουμενος τον συστησε στον Θεόφιλο Κομητα των Τειχών καθως και Κομητα των Νουμεραριων συγγενη του Αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ' και του Καισαρα Βάρδα ο οποιος ηταν γνωστος με το παρατσουκλι Θεοφιλίτζης καθως ηταν κοντός. Εν τουτοις ο συγκεκριμένος ευγενης ειχε μια αδυναμία στους ωραίους, γυμνασμένους και ψηλους ανδρες και παντα περιτριγυριζόταν απο την ακολουθια του που ειχε επιλέξει ο ιδιος εναν προς εναν. Οποιον επελεγε να τον εντάξει στην ακολουθία του τον εντυνε με μετάξινες στολές και του δώριζε χρυσα κοσμήματα. Για ολους αυτους τους νεαρους κυκλοφορουσαν εντονες φημες στην Κωνσταντινουπολη οτι ηταν κατι παραπάνω για τον Θεοφιλιτζη απο μια απλη ακολουθια.
Ο Βασίλειος εκανε τρομερη εντυπωση στον Θεοφιλίτζη ο οποιος τον πηρε αμέσως στην ακολουθια του και συντομα τον προήγαγε σε Πρωτοστράτορα παρα τη ζηλοφθονια των αλλων νεαρών που συνόδευαν τον Θεοφιλιτζη.
Λιγο καιρό μετα ο Αυτοκράτορας διέταξε τον Θεοφιλίτζη να μεταβει στην Πελοποννησο για να κανει φορολογικο ελεγχο στην αρχοντισα της Πατρας Δανιηλιδα η οποια ειχε κληρονομησει τεράστια περιουσια απο τον συζυγο της Δανιηλ η οποια περιελάμβανε 80 περιοχές σε ολη την Πελοποννησο και 3000 σκλαβους και υπηρχαν υποψίες οτι φοροδιεφευγε. Ετσι ο Βασίλειος πήγε μαζί του. Φτάνοντας στην Πάτρα ο Θεοφιλίτζης πηγε να προσευχηθει στον Ναο του Αγιου Ανδρέα ενω ο Βασιλειος εμεινε στον σταβλο να φροντισει τά αλογα. Λιγο αργοτερα ομως αφου τελειωσε την δουλεια του πηγε μονος του στην εκκλησια. Εκει βρισκόταν ενας ασκητης καλόγερος φημισμένος για την αρετη του και το προορατικο του χάρισμα. Οταν μπηκε στην εκκλησια ο Θεοφιλιτζης με την μεγάλη στολη και την ακολουθα του ο ασκητης συνεχισε την προσευχη μη δινοντας καμια σημασια στον Αυτοκρατορικο απεσταλμένο.
Οταν ομως μπηκε ο Βασιλειος ο καλογερος σηκώθηκε και τον προσκυνησε με τον τροπο που προσκυνειται μονο ο Αυτοκράτορας. Οσοι βρισκονταν στην εκκλησια ετρεξαν και το ειπαν στη αρχοντισα της περιοχης την Δανιηλιδα την χήρα του αρχοντα της Πάτρας Δανιήλ. Αυτη ξεροντας το προφητικο χάρισμα του μοναχου κατάλαβε οτι ο νεος αυτος εχει λαμπρο μέλλον και εστειλε να τον φέρουν στο σπιτι της τον καλόγερο για να τον ρωτησει τι ακριβώς ειδε.
Οταν ηρθε ο καλόγερος του ειπε: "Σε ξερω τοσο καιρό και ξερω οτι δεν μιλάς σε κανεναν απο την περιοχη ουτε καν σε μενα. Ουτε στο γιο μου ουτε στον εγγονο μου που ειναι αρχοντες εχεις κανει τετοια τιμη. Γιατι τωρα προσκυνάς εναν απένταρο ξενο, εναν υπηρέτη με τον τροπο που προσκυνουμε τον Αυτοκράτορα μονο?"
Ο καλογερος απαντησε: "Δεν ειδα μονο εναν ανδρα. Ειδα αυτον που εχει χριστει απο τον Χριστό να γινει Αυτοκράτορας των Ρωμαιων και εκπροσωπος του Θεου. Για αυτο τον προσκυνησα. Πρεπει να τιμουμε οσους εχει τιμησει ο Θεος".
Μετα απο καποιο διάστημα ο Θεοφιλιτζης ολοκληρωσε την αποστολη του στην Πελοποννησο (οπου η Δανιηλιδα με την βοηθεια του Βασιλειου καταφερε να βγει αθωα των κατηγοριων) και αποφάσισε να γυρίσει στην Κωνσταντινουπολη. Ετυχε ομως ο Βασιλειος να αρρωστήσει και ο Θεοφιλιτζης αναγκάστηκε να τον αφήσει στην Πάτρα για να αναρρώσει. Οταν συνήλθε 60 μερες μετα και ετοιμαστηκε να φυγει και να βρει τον Θεοφιλίτζη η Δανιηλιδα τον κάλεσε σπίτι της και τον παρακαλεσε να μεινει μαζί της δινοντας του αμυθητα δώρα και μαλιστα προσφερθηκε να τον κανει αδελφοποιτό με τον γιο της Ιωάννη.
Ο Βασιλειος αρχικα αρνηθηκε με το σκεπτικο οτι αυτος ειναι υπηρέτης και αυτη αρχόντισα της Πάτρας αλλα καθως αυτη επεμενε ο Βασιλειος δέχτηκε οταν του αποκάλυψε τι ακριβως της ειπε ο καλόγερος. Παίρνοντας τον Βασίλειο ιδιαιτέρως του ειπε: "Πρεπει να ξερεις νεαρέ οτι ο Θεος σε προοριζει για πολυ ψηλά και θα σε κανει αρχοντα της Οικουμένης. Το μονο που ζητώ ειναι να αγαπάς εμενα και τους απογόνους μου οταν φτάσεις ψηλά". Ο Βασίλειος της υποσχέθηκε πως εαν φτάσει τοσο ψηλά οσο του λεει τοτε θα την διορίσει αρχοντισα ολοκληρης της Πελοποννήσου. Φυσικα τα κουτσομπολια ηταν εντονα στην Πατρα οτι η Δανιηλιδα ειχε ερωτικη σχέση με τον νεαρό Βασίλειο και για αυτο καταφερε να ξεφυγει απο τον φορολογικο ελεγχο και για αυτο ο Βασιλειος προσποιηθηκε τον αρρωστο επι 2 μηνες για να μπορεσει να μεινει στην Πάτρα.
Με τα λεφτά που πηρε ο Βασιλειος απο την Δανιηλιδα επεστρεψε στην Κωνσταντινουπολη και αγόρασε γη στην Μακεδονια την οποια την μοιρασε σε ολους τους συγγενεις του για να μπορουν να εχουν ενα κληρο γης για να ζουνε. Εν τουτοις ομως παρέμεινε υπηρέτης του Θεοφιλίτζη. Αργοτερα μια μερα ο Δομέστικος των Σχολαρίων Αντιγονος ο γιος του Καισαρα Βάρδα εδωσε επίσημο δειπνο στο παλατι του και καλεσμένος ηταν και ο Θεοφιλιτζης με τον Βασιλειο. Μετα απο λιγο εφτασε και ο Καισαρας Βαρδας με την ακολουθεια του.
Ενω το δειπνο κυλουσε ομαλα οι Βουλγαροι της ακολουθιας του Βαρδα μέθυσαν και προκάλεσαν οποιονδηποτε απο τους καλεσμένους σε αγωνα πάλης με τον πρωταθλητη τους ο οποιος ηταν αηττητος. Ο Θεοφιλίτζης πηγε στον Βαρδα και του ειπε: "Εαν ευχαριστει την μεγαλειοτητα σας υπαρχει εδω ενας απο τους υπηρέτες μου που μπορει να τσακίσει αυτον τον Βουλγαρο. Θα ηταν ντροπη μας εαν αυτος γυρίσει στην Βουλγαρία και καυχηθει πως κανεις δεν δεχτηκε την προκληση του"
Ο Βαρδας δέχτηκε και διέταξε να του παρουσιάσουν τον Βασίλειο ενω παράλληλα να καθαριστει ο χώρος για τον αγώνα. Στο μεταξυ ο Πατρίκιος Κωνσταντινος πατέρας του Θωμα Λογοθέτη παρατηρησε οτι ο χωρος ηταν υγρος απο κρασια και νερα που ειχαν χυθει και έριξε στο πατωμα στάχτη και πριονιδι για να μην γλιστράει. Ετσι ξεκίνησε η παλη μεταξυ Βασιλειου και Βουλγάρου η οποια υπηρξε σφοδρή αλλα τελικα ο Βασιλειος κατάφερε να πιάσει τον Βουλγαρο να τον σηκώσει ψηλά και να τον πετάξει στο τραπέζι του Βάρδα σπάζοντας το υπο τις επευφημιες των Βυζαντινών ενω οι Βουλγαροι ντροπιασμένοι εφυγαν απο την γιορτη. Ετσι ο Βασιλειος αρχισε να γινεται γνωστος και στην Αυτοκρατορικη Αυλη και συχναζε πλεον στο Παλατι μαζι με τον Βαρδα και τον Θεοφιλίτζη.
Ο Αυτοκράτορας Μιχαηλ ειχε τοτε ενα αλογο πολυ δυνατο και μεγάλο αλλα εαν ξεφευγε ηταν σχεδον αδύνατον να το πιασει κανεις και να το φέρει πισω και οι Στρατωρες ειχαν πολυ δυσκολία στο να το ελεγξουν. Μια μερα ο Μιχαήλ ειχε παει για κυνηγι με αυτο το άλογο και βρηκε ενα λαγό. κατέβηκε απο το άλογο για να τον λογχισει αλλα το άλογο μενοντας αλυτο και χωρις αναβάτη ξέφυγε και ετρεξε μακρια. Οι Αυτοκρατορικοι Στράτωρες το κυνήγησαν αλλα κανεις δεν μπορεσε να το πλησιασει. Ο Μιχαηλ εξοργισμένος ειπε πως αν το πιασουν ποτε να του κοψουν τους τενοντες απο τα ποδια για να μην ξανακαλπασει ποτε. Ο Βαρδας προσπαθησε να τον ηρεμήσει και να τον πεισει να μην κανει κατι τετοιο σε ενα τοσο θαυμασιο αλογο και οσο η συζητηση μεταξυ Μιχαηλ και Βαρδα συνεχιζόταν μπηκε σφήνα ο Βασίλειος και ειπε: "Εαν καταφέρω να πηδηξω απο το αλογο μου στο αλογο του Αυτοκράτορα και να το φέρω πίσω τοτε ο Αυτοκράτορας θα θυμωσει μαζι μου που θα καθίσω στην Αυτοκρατορική σέλα?"
Ο Θεοφιλιτζης ψιθυρισε κατι στο αυτι του Μιχαήλ και ο Αυτοκράτορας τον διέταξε να φέρει πισω το άλογο. Ο Βασιλειος κυνηγησε το αλογο και φέρνοντας το δικο του παράλληλα στο αφηνιασμένο με μια γρηγορη κινηση πηδηξε και προσγειωθηκε στην Αυτοκρατορικη σελα ηρεμησε το άλογο και το εφερε πισω στον Μιχαήλ ο οποιος εντυπωσιάστηκε τοσο πολυ που διέταξε τον Θεοφιλίτζη να τον απελευθερώσει αμεσα απο την υπηρεσία του και τον προσέλαβε αμεσα στην δικη του ως Αυτοκρατορικο Πρωτοστράτωρα.
Λιγο καιρό μετα ο Μιχαήλ ειχε παει παλι για κυνηγι στο Φιλοπάτιον. Μπροστα απο τον Μιχαήλ πηγαινε ο Βασιλειος ο οποιος ειχε το ροπαλο του Αυτοκράτορα περασμένο στη ζώνη του. Εκαναν ομως φασαρία και οι φωνές τους ενοχλησαν ενα τεράστιο λυκο ο οποιος πετάχτηκε απο τους θάμνους και επιτέθηκε στον Μιχαήλ. Ο Βασίλειος γύρισε αμέσως πισω το άλογο του και με το ρόπαλο του Αυτοκράτορα πέτυχε το λυκο στο κεφάλι ανοιγοντας το στα δυο.
Ο Καισαρας Βαρδας που ακολουθουσε απο πισω ειπε σε εναν ακολουθο του "Φιλε μου αυτος ο ανθρωπος θα καταστρέψει την δυναστεια μας".
Μια αλλη φορα ο Μιχαήλ ειχε παει για κυνηγι στο Αρμαμεντον και καποια στιγμη καθισαν να φάνε μαζι με την μητέρα του Θεοδώρα και φιλους στην εξοχη. Στο τραπέζι καθόταν και ο Βασιλειος τον οποιο η Θεοδώρα κοιταζε συνέχεια. Σε καποια στιγμη η Αυτοκράτειρα εγινε κατωχρη και λιποθυμησε και ολοι ετρεξαν να την συνεφέρουν με αρωματα και νερο.
Οταν συνήλθε, ο Μιχαήλ τη ρώτησε τι έπαθε και αυτη απάντησε "Παιδι μου αυτος ο φιλος σου ο Βασιλειος θα καταστρέψει την δυναστεία. Τοση ωρα τον κοιτούσα και ειδα πανω του ενα σημάδι για το οποιο με ειχε προειδοποιησει ο πατέρας σου οτι θα ειναι καταστροφη μας. Μολις το ειδα μου κοπηκαν τα ποδια και λιποθυμησα" . Ο Μιχαήλ ομως δεν εδωσε σημασια υπερασπιζόμενος τον Βασίλειο.
Στο μεταξυ στο Παλάτι ο Καίσαρας Βαρδας ειχε τα δικα του προβληματα. Ο Ευνουχος Δαμιανός ο Κουβικουλάριος που ηταν Παρακοιμωμενος του εβαζε εμποδια στην διακυβερνηση του και τον ελεγχε για την προσωπικη του ζωη (ο Βαρδας ειχε σχέση με την γυναικα του γιου του) και αποφάσισε να τον ξεφορτωθει. Ετσι συνομώτησε εναντιον του και τον κατηγόρησε με τον μισο ποινικο κωδικα πετυχαινοντας ετσι την καθαιρεση του και την εξορία του. Ο Βαρδας προσπάθησε να επιβάλλει στον Μιχαήλ δικους του ανθρωπους για τη θεση του Παρακοιμωμενου αλλα ο Μιχαηλ τους απέρριπτε και τελικα διόρισε τον Βασίλειο ως Παρακοιμώμενο προάγοντας τον παράλληλα σε Πατρίκιο.
Επίσης τον υποχρέωσει να παρει διαζύγιο απο την πρωτη του γυναικα Μαρια με την οποια ειχε 3 παιδια τον Βαρδα ο οποιος πεθανε μικρος, την Αναστασια που παντρέυτηκε τον Στρατηγο Χριστόφορο και τον Κωνσταντινο και τον παντρεψε με την ερωμένη του Ευδοκία Ιγγερινή η οποια ηταν πιθανοτατα ηδη εγκυος απο τον Μιχαήλ. Φυσικα η συμφωνια ηταν οτι ο Βασιλειος δεν θα ειχε σχεσεις με την Ευδοκια η οποια θα παρέμενε ερωμένη του Μιχαήλ και για επανόρθωση ο Μιχαήλ εβγαλε την αδελφη του Θεκλα απο το μοναστηρι και την εδωσε στον Βασιλειο για ερωμένη.
Οταν ο Βαρδας ειδε οτι ξεφορτώνοντας τον Δαμιανο στη θεση του μπηκε ενας πιο επικινδυνος αντιπαλος ειπε σε οσους τον συμβουλευσαν να πετυχει την αποπομπη του Δαμιανου "Συγχαρητηρια για τις συμβουλες σας! Διώξαμε την αλεπου και βαλαμε μεσα το λιοντάρι" και δεν ειχε αδικο καθως ο Βασιλειος επαιξε σημαντικο ρόλο στην δολοφονία του Βαρδα το 866 οπως ειπωθηκε και παραπανω και σαν επιβραβευση για αυτο ο Μιχαήλ τον υιοθετησε και τον εκανε Μαγιστρο.
Ο γαμπρος ομως του Βαρδα Συμβάτιος ο Λογοθέτης του Δρομου που εποφθαλμιουσε και αυτος τον θρόνο δηλωσε οτι με αυτές τις συνθηκες ειναι αδυνατον να μεινει στην Κωνσταντινουπολη και ζήτησε απο τον Μιχαήλ να διοριστει Στρατηγός των Θρακησίων οπως και εγινε σκοπευοντας απο εκει να εξεγερθει και να καταλαβει τον Θρονο.
Με την δολοφονια του Βαρδα ο Μιχαηλ ανελαβε προσωπικα την διακυβέρνηση αλλα επειδη το μυαλο του ηταν στις γυναικες και στα αρματα η Αυτοκρατορία πηγαινε απο το κακο στο χειρότερο. Οσο ζουσε ο Βαρδας η Αυτοκρατορια δουλευε ρολοι αλλα τωρα με τον Μιχαήλ αποσυγχρονιστηκε πληρως. Η δολοφονια του Βαρδα ανεδειξε την ανικανότητα του Μιχαήλ. Ο λαος διαμαρτυρόταν για την κακοδιαχειριση, η Συγκλητος φωναζε για τις σπατάλες και η Εκκλησια για τον εκλυτο βιο του. Ετσι ο Μιχαήλ αποφάσισε να στέψει τον Βασιλειο Συναυτοκρατορα, αλλωστε τον ειχε υιοθετησει ηδη, και να του αναθεσει την διακυβερνηση του κρατους ενω αυτος θα μεθουσε με γυναικες στον Ιπποδρομο. Ετσι στις 26 Μαιου 866 ο Βασιλειος στεφθηκε Συναυτοκρατορας.
Οταν το εμαθε ο Στρατηγος των Θρακησίων Συμβάτιος συμμαχησε με τον Κομητα του Οψικου Γεώργιο Πηγάνη και επαναστάτησαν οχι κατα του Μιχαηλ αλλα κατα του Βασιλειου. Θελοντας ετσι να διατηρήσουν την δυναστεία αλλα να θεσουν τον Μιχαήλ υπο τη δικη τους εξουσια. Ο Βασιλειος ομως δεν εκανε κατι εναντιον τους απλα τους συγκράτησε και οταν ηρθε ο χειμώνας η υποστηριξη προς τους επαναστάτες μειωθηκε δραματικα και ο Συμβάτιος με τον Πηγάνη δραπέτευσαν. Ο μεν Συμβάτιος κλειστηκε στο φρουριο Πλατεια Πέτρα στην Ασια ο δε Πηγάνης στο Κοτυαιον. Και οι δυο συνεληφθησαν μετα απο συντομες πολιορκιες και μεταφέρθηκαν σιδηροδεσμιοι στην Κωνσταντινουπολη οπου καταδικάστηκαν και οι δυο σε τυφλωση και σε προσθετη ποινη ο μεν Συμβάτιος σε αποκοπή της δεξιας χειρός ο δε Γεωργιος Πηγάνης σε ρινοκοπία. Μετα εξορίστηκαν και οι δυο ισόβια.
Συνεχίζεται
Ειμαστε η μοναδικη χωρα με Χατζηαβατη στην Κυβερνηση και Καραγκιοζη στην Αντιπολιτευση.
-
mec
Re: Ιστορίες απο το Βυζάντιο
«Εδώ μέσα γίνονται Σόδομα και Γόμορα» (Δεν βάζω το γνωστό βίντεο για να μη χαλάσω το θέμα)George_V έγραψε: ↑23 Σεπ 2018, 13:39
Επίσης τον υποχρέωσει να παρει διαζύγιο απο την πρωτη του γυναικα Μαρια με την οποια ειχε 3 παιδια τον Βαρδα ο οποιος πεθανε μικρος, την Αναστασια που παντρέυτηκε τον Στρατηγο Χριστόφορο και τον Κωνσταντινο και τον παντρεψε με την ερωμένη του Ευδοκία Ιγγερινή η οποια ηταν πιθανοτατα ηδη εγκυος απο τον Μιχαήλ. Φυσικα η συμφωνια ηταν οτι ο Βασιλειος δεν θα ειχε σχεσεις με την Ευδοκια η οποια θα παρέμενε ερωμένη του Μιχαήλ και για επανόρθωση ο Μιχαήλ εβγαλε την αδελφη του Θεκλα απο το μοναστηρι και την εδωσε στον Βασιλειο για ερωμένη.
Τελικά αυτός ο Βασίλειος ήταν ειδική περίπτωση.
ΥΓ Ωραίος George_V
-
George_V
- Δημοσιεύσεις: 34470
- Εγγραφή: 17 Ιούλ 2018, 23:08
- Phorum.gr user: George_V
- Τοποθεσία: Kαλαμαι
Re: Ιστορίες απο το Βυζάντιο
Ε καλα ηταν γνωστο οτι κατα περιοδους γινοταν του καραξεσκισματος στην Αυλη. Μερικες φορες επρεπε να πηγαινεις τοιχο-τοιχο μη μας καμια ξωφαλτση απο πισω (βλ. Θεοφιλίτζης ανωτέρω)mec έγραψε: ↑23 Σεπ 2018, 14:16«Εδώ μέσα γίνονται Σόδομα και Γόμορα» (Δεν βάζω το γνωστό βίντεο για να μη χαλάσω το θέμα)George_V έγραψε: ↑23 Σεπ 2018, 13:39
Επίσης τον υποχρέωσει να παρει διαζύγιο απο την πρωτη του γυναικα Μαρια με την οποια ειχε 3 παιδια τον Βαρδα ο οποιος πεθανε μικρος, την Αναστασια που παντρέυτηκε τον Στρατηγο Χριστόφορο και τον Κωνσταντινο και τον παντρεψε με την ερωμένη του Ευδοκία Ιγγερινή η οποια ηταν πιθανοτατα ηδη εγκυος απο τον Μιχαήλ. Φυσικα η συμφωνια ηταν οτι ο Βασιλειος δεν θα ειχε σχεσεις με την Ευδοκια η οποια θα παρέμενε ερωμένη του Μιχαήλ και για επανόρθωση ο Μιχαήλ εβγαλε την αδελφη του Θεκλα απο το μοναστηρι και την εδωσε στον Βασιλειο για ερωμένη.
Τελικά αυτός ο Βασίλειος ήταν ειδική περίπτωση.
ΥΓ Ωραίος George_V
Ειμαστε η μοναδικη χωρα με Χατζηαβατη στην Κυβερνηση και Καραγκιοζη στην Αντιπολιτευση.
-
George_V
- Δημοσιεύσεις: 34470
- Εγγραφή: 17 Ιούλ 2018, 23:08
- Phorum.gr user: George_V
- Τοποθεσία: Kαλαμαι
Re: Ιστορίες απο το Βυζάντιο
Mετα την καταστολη της στάσης του Συμβάτιου ο Βασιλειος συνέχισε να κυβερνά το κρατος και ο Μιχαήλ συνέχισε τις ασωτείες του. Ομως αρχισαν να διαβάλλουν τον Βασιλειο διαφοροι στον Μιχαήλ και η εξουσια του αρχισε να αποσταθεροποιηται. Ο Μιχαήλ αποπειράθηκε να τον δολοφονήσει κατα τη διαρκεια ενος κυνηγιου αλλα απέτυχε και ετσι προσπαθησε να μαζεψει υποστηριξη για να διορίσει νεο Συναυτοκράτορα τον Βασιλίκιο εναν ναυτη του Αυτοκρατορικου Δρομωνα. Ο Βασιλειος που ενιωσε στριμωγμένος χτυπησε πρώτος δολοφονοντας τον Μιχαήλ στις 23 Σεπτεμβριου 867 οπως περιγραφηκε ανωτέρω.
Μετα την δολοφονία ο Βασίλειος επευφημηθηκε ως μονος Αυτοκράτορας πρωτα απο τους συνομώτες μετα απο την Συγκλητο, τον Στρατό και το Λαό. Αμεσως μετα συγκάλεσε εκτακτη συνεδριαση της Συγκλήτου και διέταξε να ανοιχτει το Βασιλικό Θησαυροφυλάκιο το οποιο ομως βρέθηκε σχεδόν άδειο καθως το μονο που βρηκαν μέσα ηταν 3 Κεντηνάρια χρυσού. Ο Βασιλειος εψαξε τους λογαριασμους του Μιχαήλ και βρήκε το βιβλίο εσόδων-εξόδων του Μιχαηλ το οποιο το ειχε εμπιστευθεί σε εναν γέρο ευνουχο. Απο εκει ειδε ακριβώς που ειχαν σπαταληθει τα τεράστια ποσά που ελειπαν απο το Θησαυροφυλάκιο. Ετσι διέταξε οποιον ειχε πάρει λεφτά απο τον Μιχαήλ να επιστρέψει το μισό αντίτιμο στο Βασιλικο Θησαυροφυλάκιο βασει των καταγραφών στο βιβλιο του Μιχαήλ.
Την Υπατεια που μοιρασε στο λαο επ' ευκαιρία της στέψης του (δλδ το παραδοσιακο πεταγμα χρυσών νομισμάτων κατα τη διαρκεια της πομπης) το πληρωσε απο την τσέπη του. Ψάχνοντας στο Παλάτι βρήκε ομως στα διαμερίσματα του Μιχαήλ τεράστιες ποσότητες χρυσου που ειχε συσσωρευσει ο προκάτοχος του οταν ελιωσε τον χρυσο Θρόνο της Αυτοκρατορίας, τους μηχανικους Γρύπες, τα μηχανικα λιοντάρια, το χρυσο υδραυλικο οργανο και διαφορα αλλα χρυσα μέρη που ειχε ξηλωσει ο Μιχαηλ απο το Παλάτι τα οποια και διέταξε να αποκατασταθουν οπως ηταν πριν.
Οι πρωτες πράξεις του ηταν η απολυση καθε διεφθαρμένου υπαλληλου και η αντικατάσταση τους απο αποδεδειγμένα αδιαφθορους και αναμόρφωσε την Δικαιοσύνη η οποια ειχε σχεδον διαλυθει απο την διαφθορα που επικρατουσε επι Μιχαήλ. Οι δικαστές που διόρισε με σταθερό μισθο (μεχρι τοτε πληρώνονταν ανα δικη) υποχρεώθηκαν να δικάζουν καθε μερα υποθέσεις και να μην αναβαλλουν περιμένοντας δωροδοκια. Μετέφερε τα δικαστηρια στον Σκεπαστο Ιππόδρομο και στην Μαγναυρα ανακαινιζοντας τα κτιρια με δικα του εξοδα. Εξέδωσε νομοθεσία η οποια προστατευσε τους φτωχους απο τις αρπακτικες ορέξεις των πλουσιων και ορισε διατροφή για τους φτωχότερους διάδικους ετσι ωστε να μπορουν να παραμείνουν στην Πολη μεχρι την εκδικαση της υποθεσης τους (μεχρι τοτε επειδη οι υποθεσεις αργουσαν να εκδικαστουν οι φτωχοτεροι δεν μπορουσαν να περιμένουν αλλο στην Πολη και γυριζαν στο χωριο τους με συνέπεια οταν εκδικαζόταν η υποθεση να μην ηταν παρόντες και να εχαναν τη δικη).
Σε πολλές περιπτώσεις οταν δεν ασχολιοταν με στρατιωτικα η διπλωματικα θέματα προεδρευε ο ιδιος του Δικαστηριου, ενω συχνά κατέβαινε στο Γενικον προσωπικα και εξεταζε τις φορολογικές υποθέσεις για να βεβαιωθει οτι δεν κατηγορουταν καποιος αδικα.
Μια μερα πηγε στο Δικαστηριο για να προεδρευσει στις δικες και εκει διαπίστωσε οτι δεν ηταν καμια δικη προγραμματισμένη για την ημερα εκεινη. Ο Βασιλειος απορησε και θεωρησε οτι κατι εγινε και δεν μπορει ο κοσμος να ερθει στο Δικαστηριο. Ετσι εστειλε τη φρουρα να μαθει τι γινεται και να φέρει διαδικους για δικη. Η φρουρα επεστρεψε και ειπε στον Βασίλειο οτι κανενας δεν εχει δικη ουτε στην αγορα ουτε στα σπιτια ουτε πουθενα δεν βρεθηκαν διαδικοι. Ο Βασιλειος ευχαριστησε τοτε τον Θεο λεγοντας οτι ειναι μια καλη αρχη να μαθει ο κοσμος χωρις δικες.
Οσον αφορά την Εκκλησία καθαίρεσε τον Πατριάρχη Φωτιο ο ιδιος κατα τη διαρκεια συνεδριασης της Ενδημουσας Συνόδου της οποιας προηδρευσε ο ιδιος και τον καταδίκασε σε εξορία για οσο καιρο ζουσε ο προκάτοχος του Ιγνάτιος τον οποιο και επανέφερε στον θρόνο στις 23 Νοεμβρίου 867 γεφυρώνοντας ετσι προσωρινα το Φωτιανο Σχίσμα μεταξυ Ρωμης και Κωνσταντινουπολης.
Το μεγάλο εργο του ομως ηταν η αναδιοργάνωση της Νομοθεσίας. Ξεκινησε τη μεταρρυθμιση και ξεκαθάρισμα της Νομοθεσίας απο παλιους και αχρηστους νομους και επανακωδικοποιησε την Νομοθεσία. Εν τουτοις ομως δεν προλαβε καθως πεθανε πριν ολοκληρωθει το εργο και το ολοκληρωσε ο Λέοντας ΣΤ'.
Για να στερεωθει η Βασιλεια του ομως εστεψε ως Συναυτοκράτορες τους γιους του Κωνσταντινο απο την πρωτη του γυναικα και Λεοντα απο την δευτερη. Ο Βασιλειος διόρισε τον Κωνσταντίνο ως μεγαλυτερο Συναυτοκράτορα αφηνοντας μονο θεωρητικη εξουσια στον Λεοντα τον οποιον παντα τον θεωρουσε γιο του Μιχαήλ και η σχέση τους ηταν παντα τεταμένη. Αντιθετα για τον Κωνσταντινο δεν ειχε καμια αμφιβολία οτι ηταν δικό του παιδι και για αυτο τον προωθουσε για διαδοχο του. Το 870 εστεψε επίσης Συναυτοκράτορα και τον νεοτερο γιο του Αλέξανδρο καθώς ουτε για αυτον ειχε καμια αμφιβολια οτι ηταν δικο του παιδι διοτι ειχε γεννηθει δυο χρόνια μετα τον θανατο του Μιχαηλ.
Οσο για τον μεσαιο γιο του Στέφανο για τον οποιο ηταν σιγουρος οτι ηταν παιδι του Μιχαηλ καθως ο νεαρός ηταν φτυστος ο Μιχαήλ τον εκανε μοναχό και αργότερα θα προωθουνταν στη θέση του Πατριάρχη Κωνσταντινουπολεως.
Επίσης ειχε και 4 κόρες την Αναστασία απο την πρωτη του γυναικα η οποια παντρευτηκε τον Στρατηγό Χριστόφορο και απο την Ευδοκια ειχε τις Πορφυρογέννητες Αννα, Ελένη και Μαρια τις οποιες τις εκλεισε στη Μονη της Αγιας Ευφημιας στο Πετρίον.
Αφου συμμάζεψε τα εσωτερικα του κράτους ασχολήθηκε και με το στρατο ο οποιος βρισκόταν σε καθεστώς διαλυσης απο την εποχη του Μιχαήλ ο οποιος ειχε μειωσει μισθους και εφόδια. Αφου αποκατέστησε μισθοδοσία και ανεφοδιασμο προχώρησε σε νεες στρατολογήσεις και αφου διπλασιασε τις δυναμεις του βαδισε κατα της Τεφρικής το 871 η οποια ηταν στα χέρια του Χρυσόχειρα ηγέτη των Παυλικιανών και την χρησιμοποιούσε σαν βάση για επιδρομές στην Αυτοκρατορία. Ο Χρυσοχειρ φοβηθηκε να τον αντιμετωπισει σε ανοικτο πεδίο και κλειστηκε στα τειχη. Ο Βασιλειος στρατοπεδευσε απ'εξω περιμενοντας να πεινασει και να παραδοθει αλλα η Τεφρικη ηταν καλα οχυρωμένη και ειχε πολλα εφοδια για να αντέξει. Ετσι ελυσε την πολιορκια αλλα λεηλατησε τις γυρω πολεις πριν φυγει, τα Αβαρα, τον Κοπτό, την Σπάθη και αλλες και γυρισε στην Κωνσταντινουπολη με πολλά λαφυρα και αιχμαλώτους. Ο γειτονικος Εμιρης στη πολη Ταράς βλεποντας τη λεηλασια αποφάσισε να εγκαταλείψει την συμμαχία με τον Χρυσόχειρα και στελνοντας πρεσβεια στον Βασίλειο υποτάχτηκε σε αυτον και υποσχέθηκε να πολεμα μαζί του.
Ο Βασιλειος εκανε δεκτη την προταση του Εμίρη. Την ιδια στιγμη και ο Κουρτίκιος ο Αρμένιος παρέδωσε την πολη του Λοκανα στον Αυτοκράτορα. Θελωντας να εδραιωσει την εξουσια του στην περιοχη ο Αυτοκράτορας εστειλε ενα αποσπασμα το οποιο με καταδρομικη επιχείρηση κατέλαβε αιφνιδιαστικα την πολη Σωζόπετρα και με μια ακομα αιφνιδιαστικη επίθεση κατέλαβαν και τα Σαμόσατα απο τους Αραβες. Η πολη λεηλατηθηκε και οσοι δεν σκοτώθηκαν μεταφέρθηκαν αιχμάλωτοι στο στρατόπεδο του Αυτοκράτορα στον ποταμο Ατζαρνούκ.
Μετα τις νικες του σε Σαμοσατα και Σωζόπετρα ο Βασιλειος κινηθηκε προς την Μελιτήνη με ολο το στρατό του. Βρηκαν ομως τον Ευφρατη πλημμυρισμένο καθως ηταν καλοκαίρι και ηταν αδυνατον να περάσουν απέναντι. Ο Αυτοκράτορας ομως διέταξε το Μηχανικο του να βρει τρόπο να περάσουν απεναντι και σε πολυ λιγο χρόνο στηθηκε μια γέφυρα για να περάσουν στην αλλη οχθη. Η γυρω περιοχη λεηλατηθηκε και κατεληφθη το φρουριο Ραψάκιον. Ο Βασιλειος χωρισε τον στρατο του στα δυο και το ενα μερος το εστειλε να λεηλατησει την περιοχη μεταξυ Αρσινου και Ευφράτη. Ο στρατος κινηθηκε πολη γρηγορα και λεηλάτησε τις πολεις Γλασκων, Αμμαν, Μουρεξ και Αβδηλα ενω ο Αυτοκράτορας πηγε με τον υπολοιπο στρατο στην Μελιτηνη.
Φτανοντας εκει βρηκε καποιες μονάδες Αραβων οι οποιες μετα απο αψιμαχία υποχώρησαν και κλειστηκαν στα τειχη της Μελιτήνης. Ο Βασιλειος προσπαθησε να γκρεμίσει τα τειχη με πολεμικές μηχανες αλλα τα τειχη ηταν γερά και αντεχαν και απο πανω εμαθε απο λιποτάκτες που βγηκαν απο την πολη οτι ειχαν εφοδια να αντέξουν για χρόνια. Ετσι ελυσε την πολιορκια και εφυγε για τη περιοχη των Παυλικιανών την οποια και λεηλάτησε. Οι πολεις Αργαουθ, Κουτακιον, Στέφανος και Αραχαχ κατεληφθησαν και πυρποληθηκαν.
Απο εκει επεστρεψε στην Κωνσταντινουπολη οπου εισηλθε στην Πολη θριαμβευτικα απο την Χρυση Πυλη με τον λαο να τραγουδα παιανες νικης και σε πομπη πηγαν μεχρι την Αγια Σοφια οπου ο Πατριάρχης Ιγνάτιος τον στεφανωσε με το χρυσο στεφάνι της Νικης το 876
Το επομενο ετος ομως οι Παυλικιανοι υπο τον Χρυσόχειρα αντεπιτέθηκαν και λεηλατώντας εφτασαν μεχρι την Αγκυρα και ο Βασιλειος εστειλε εναντιον τους τον γαμπρο του Δομέστικο των Σχολαρίων Χριστόφορο τον αντρα της κόρης του Αναστασίας. Ο Χριστοφορος παροτι ειχε μαζι του ολοκληρο τον στρατο δισταζε να προκαλέσει σε μαχη τον Χρυσοχειρα καθως δεν ηθελε να ρισκάρει ολοκληρο τον στρατο σε μια μαχη ετσι απλα ακολουθουσε τους Παυλικιανους στην λεηλασια χωρις να τους εμποδίζει.
Ο Χρυσοχειράς αποφάσισε να υποχωρησει και ο Χριστόφορος εστειλε στο κατόπι του μερος του στρατου του υπο τον Στρατηγό των Χαρσιανών και τον Στρατηγό των Αρμενιακών με διαταγές να τον ακολουθήσουν μεχρι την περιοχή Βαθυρυαξ με διαταγες εαν ο Χρυσοχειρας ξαναεισβάλλει να του το αναφέρουν αμεσως. Αν επιστρεψει στην Τεφρικη να επιστρέψουν και αυτοι πισω και να ενσωματωθουν στον στρατο.
Ο Χρυσοχειρας στρατοπεδευσε στον Βαθυρυακα στους προποδες του βουνου και οι Στρατηγοι στρατοπεδευσαν κοντα του σε ψηλοτερο επιπεδο για να τον παρακολουθουν. Αλλα συντομα επεσε διχονοια στο Βυζαντινο στρατόπεδο για το ποιος απο τους δυο Στρατηγους ηταν αρχαιοτερος οποτε θα ειχε και την γενικη διοικηση. Αυτη η διχονοια επεσε και στους στρατιωτες που χωριστηκαν σε 2 παραταξεις στηριζοντας η καθε μια αλλο Στρατηγο.
Γενικότερα υπηρχε μια ενταση στο στρατόπεδο ως που ενας στρατιωτης των Αρμενιακών απευθυνθηκε στους υπολοιπους λεγοντας: "Συναδελφοι στρατιωτες γιατι τσακωνομαστε ανώφελα ενω μπορουμε να αποδειξουμε περαν πασης αμφιβολιας την αξια μας με πράξεις? Ο εχθρος ειναι μπροστά μας και οποιος ειναι καλυτερος στρατιωτης και διοικητης ας το αποδειξη στην πράξη"
Αυτο ελατωσε την ενταση και οι Στρατηγοι αποφάσισαν να συνεργαστουν και καθως ειχαν προνομιουχα θεση σε ψηλοτερο επίπεδο αποφάσισαν να επιτεθουν. Ετσι χωρισαν το στρατο σε δυο μερη με το πρώτο να εχει 600 ανδρες και επικεφαλης τους 2 Στρατηγους θα επιτιθονταν στους Παυλικιανους. Το δευτερο μερος που ηταν μεγαλύτερο θα εμενε πισω για να δινει την ψευδαισθηση οτι ο στρατος ηταν πολυ μεγαλυτερος απο οτι φαινόταν. Επίσης συμφωνηθηκε οτι οταν εκδηλωνόταν η επιθεση του πρωτου αποσπάσματος ο υπολοιπος στρατος θα εκανε πανδαιμόνιο με φωνές και σαλπιγγες για να τρομάξει τον εχθρο.
Το πρωτο αποσπασμα πλησιασε το εχθρικο στρατόπεδο μεσα στη νυχτα αθεατο και με το πρωτο φώς της ανατολης δόθηκε το συνθημα της επιθεσης με την κραυγή "Ο Σταυρός Νικά" και αμέσως οι υπολοιποι στρατιωτες προκαλεσαν μεγάλο θόρυβο με σάλπιγγες φωνές και χτυπωντας τα οπλα τους.
Η επίθεση ειχε απολυτη επιτυχία. Οι Παυλικιανοι τρομοκρατηθηκαν ακουγοντας την φασαρία και βλεποντας τον Βυζαντινο στρατό να τους σφαγιαζει μεσα στο στρατόπεδο τους, πεταξαν τα οπλα και εφυγαν τρεχοντας. Οι Βυζαντινοι τους κυνηγησαν αλλα παράλληλα εστειλαν και μηνυμα στον Στρατηγό Χριστόφορο να ερθει για ενισχυσεις με τον υπολοιπο στρατό.
Η καταδιωξη συνεχίστηκε για 30 μιλια και η αποσταση σπάρθηκε με εκατοντάδες πτώματα. Ο Χρυσοχειρας βρισκοταν μπροστα με μερικους συντρόφους του καταδιωκομενος απο Βυζαντινο αποσπασμα οταν ξαφνικά αναγνώρισε στον επικεφαλης του αποσπάσματος που τον κυνηγουσε τον Πουλάδη τον οποιο τον ειχε κάποτε αιχμάλωτο στην Τεφρική και ειχαν γινει σχεδον φιλοι καθως ηταν μορφωμένος και καλλιεργημενος και συζητουσαν διαφορα θεματα κατα την αιχμαλωσια του.
Τοτε σταμάτησε ο Χρυσόχειρας και ειπε στον Πουλάδη "Τι κακο σου εκανα και με κυνηγάς τοσο μανιασμένα να με σκοτώσεις?" και ο Πουλάδης του απαντά "Εχω εμπιστοσύνη στο Θεό κυριε πως σημερα θα σου δώσω την δικαιη ανταμοιβή σου για τα καλα σου εργα".
Ακουγοντας αυτο ο Χρυσοχειρ σπιρουνιασε το αλογο του και αρχισε να τρεχει μανιασμενα ξανα με τους Βυζαντινους στο κατόπι του. Εφτασε σε ενα χειμαρρο και προσπάθησε να πηδήξει απέναντι αλλα το αλογο του αρνήθηκε οσο και αν το εξαναγκαζε. Τοτε ομως ο Πουλάδης πέταξε το ακοντιο του φτάνοντας εκει και ο Χρυσόχειρας χτυπηθηκε στα πλευρά απο αυτο.
Ζαλισμένος επεσε απο το άλογο στον χειμαρρο αλλα τοτε πηδηξε απο το άλογο του ο υπασπιστης του Διακονίτζης και τον εβγαλε απο το νερο. Εβαλε το κεφάλι του Χρυσοχειρα στα γονατα του και θρηνουσε το κακο που τους βρηκε.
Εκεινη την στιγμη εφτασε ο Πουλάδης μαζι με τους άλλους που ειχαν ξεβαλικέψει έδεσαν τον Διακονίτζη και εκοψαν το κεφάλι του ετοιμοθανατου Χρυσόχειρα το οποιο στάλθηκε κατευθειαν στην Κωνσταντινουπολη μαζι με εκτενεις αναφορές για την μεγάλη νικη. Με τον θανατο του Χρυσοχειρα η Τεφρικη μαράζωσε και δεν αποτέλεσε ποτε πια κινδυνο για την Αυτοκρατορια και οι αριθμοι των Παυλικιανων μειωθηκαν δραματικα.
Στις 23 Οκτωβριου 877 πέθανε ο Πατριάρχης Ιγνάτιος και ο Βασίλειος ανακαλεσε τον Φωτιο απο την εξορία και τον διόρισε εκ νεου Πατριάρχη. Το ιδιο ετος επεσε στα χέρια του Βασιλειου και το Καστρο Λουλων καθως και το Καστρο Μελωη ενω η πρωτευουσα των Παυλικιανών Κάμα λεηλατηθηκε.
Την ανοιξη του 878 ο Βασιλειος εφυγε για εκστρατεία στην Συρία παιρνοντας μαζι του τον μεγαλύτερο γιο του Κωνσταντίνο. Εφτασε στην Καισάρεια που ηταν η μεγαλυτερη στρατιωτικη βάση της Μ. Ασίας και στρατοπεδευσε εκει. Εκει εβαλε τον στρατο του να βοηθησει στα δημοσια εργα αλλα εστειλε αποσπασματα για αναγνώριση εδάφους. Ο ιδιος θα ακολουθουσε τα ιχνη που θα αφηναν αργοτερα. Τα αναγνωριστικα αποσπασματα κατέλαβαν και εκκαθαρισαν τα φρουρια Ψηλοκαστρον και Φυροκαστρον ενω το φρουριο Φαλακρός παραδόθηκε αμαχητί. Ο Εμίρης της Αναζαρβου που μαζευε στρατο για να αντιμετωπίσει τον Βασιλειο οταν εμαθε για την καταληψη των φρουριων και ειδε τα αναγνωριστικα αποσπασματα εγκατέλειψε την περιοχη του και ζητησε άσυλο στην Μελιτηνη.
Απο την Καισαρεια ο Βασιλειος ακολουθησε την πορεια των αποσπασματων και λεηλατησε τις πολεις Καζάρμα, Καρβα, Αρδάλα και Ερημοσυκέα ενω ο Σιμα ιμπν Τουαουιλ Εμίρης της Ταρσου παραδόθηκε στον Βασίλειο χωρις μαχη. Ο Βασίλειος περασε τον ποταμο Ονοπνικτη και τον Σάρο και εφτασε στην Κουκουσό οπου εβαλε το Μηχανικο του να φτιαξει δρόμο μεσα απο τους λογγους και απο εκει περασε στην Καλλιπολη και την Παδασία οπου οι δρόμοι ηταν τοσο κακοτραχαλοι πανω στους λοφους που με δυσκολία περασε ο στρατος του. Για να δωσει ομως το καλο παράδειγμα ο Βασιλειος μπηκε επικεφαλης και περπατησε τους δρόμους πεζός μπροστα.
Αφου περασε τον Ταυρο πολιορκησε την Γερμανίκεια αλλα δεν μπορεσε να την καταλαβει και αφου λεηλατησε την γυρω περιοχη προχώρησε στα Αδανα τα οποια και αυτά πολιορκησε χωρις να τα καταλαβει οποτε και παλι λεηλατησε την περιοχη και εφυγε.
Απο εκει πολιορκησε την μικρη πολη Γέρων την οποια θεωρησε οτι θα καταλαβει αμέσως αλλα παρολες τις επιθεσεις του οι αμυνομενοι αμυνονταν σθεναρα. Ετσι ζητησε ανακωχη και ρώτησε τους υπερασπιστες γιατι πολεμάνε με τοση λυσσα ενω η πολη ουσιαστικα εχει πεσει. Ενας γέροντας του απαντησε πως υπαρχει προφητεια οτι δεν θα την παρει την πολη αλλα η πολη θα πέσει οταν την πολιορκησει καποιος με το ονομα Κωνσταντινος. Για αυτο αμυνονταν τοσο σθεναρα γιατι η προφητεια τους εγγυοταν οτι η πολη δεν θα επεφτε.
Τοτε ομως ο Βασίλειος τους παρουσιασε τον γιο του και τους ειπε οτι ονομάζεται Κωνσταντίνος. Ο γεροντας του απαντησε οτι δεν ειναι αυτος που θα παρει την πολη αλλα καποιος απογονος του με το ονομα Κωνσταντινος.
Ο Βασιλειος εξοργιστηκε γιατι θεωρησε οτι τον εμπαιζουν και ξεκινησε να βομβαρδιζει την πολη με δεκαπλάσια ενταση αυτη τη φορά θελοντας να βγάλει ψεύτικη την προφητεία αλλα παρολες τις προσπαθειες του δεν υπηρξε καμια προοδος στην πολιορκία. Συντομα επιασε και πολυ κρυο και οι στρατιωτες του αρχισαν να διαμαρτυρονται οποτε αναγκάστηκε να λυσει την πολιορκία. Για την ιστορία η πολη έπεσε κατα την διαρκεια της Βασιλειας τους Κωνσταντίνου Ζ' εγγονου του Βασιλείου Α'. Πριν φυγουν ομως εκτέλεσαν ολους τους αιχμαλώτους καθως τους καθυστερουσαν πολυ στο ταξίδι της επιστροφής στην Κωνσταντινουπολη. Φτανοντας στην Καισάρεια εμαθε για τις νικες του στρατου στην Κολωνεια και την Μεσοποταμια και βρηκε πολλους αιχμαλώτους Αραβες και Κουρδους τους οποιους εκτελεσε ολους για να μην καθυστερουν την επιστροφη του στρατου του. Τα λαφυρα απο την Συρια και την Τεφρικη τα κράτησε.
Στο Μηδαιον παρασημοφόρησε και προηγαγε οσους διακριθηκαν στις μάχες και διέλυσε τον στρατο για το χειμώνα. Ο Βασίλειος εισήλθε θριαμβευτης στην Κωνσταντινουπολη και με πομπη πήρε ξανα το στεφάνι της Νικης απο τον Πατριαρχη Φωτιο στην Αγια Σοφία.
Στο μεταξυ ομως ο Εμίρης της Ταρσου που ειχε δηλώσει υποταγη εσπασε τις συνθηκες και αρχισε παλι επιδρομες στην Αυτοκρατορία και ο Βασίλειος εστειλε εναντιον του τον Στρατηγό Ανδρέα τον Σκύθη Κομητα του Οψικιου ο οποιος κατάφερε να τους επαναφέρει σε υποταγη. Σε επιβραβευση ο Βασιλειος τον προηγαγε σε Πατρίκιο και τον διορισε Δομέστικο των Σχολών. Ο Στρατηγος Ανδρέας εγινε ακομα πιο δημοφιλης μετα τις νικες του επι της Τεφρικης και της Μελιτηνης.
Ο Εμιρης της Ταρσου ομως του εστειλε ενα υβριστικο γράμμα στο οποιο μεταξυ αλλων του ελεγε "Θα δουμε εαν ο γιος της Μαριαμ ή αυτη που τον γέννησε θα σε βοηθησει οταν θα ερθω να σε βρώ με το στρατό μου". Οταν το διαβασε αυτο ο Ανδρέας κρέμασε την επιστολη στην εικόνα της Παναγίας και ειπε "Ιδου Μητέρα του Κοσμου και του Θεου και εσυ υιε και Θεε, ιδου, ιδου πως ο βαρβαρος σας προσβάλλει και σας υποτιμα μαζι με το λαο που ειναι αφιερωμένος σε εσας".
Με αυτά τα λογια συγκεντρωσε τον στρατό του και βαδισε κατα της Ταρσου. Στον Ποδανδό συνάντησε τον Εμίρη και δοθηκε μάχη. Η μαχη υπηρξε σφοδρη και οι Αραβες σφαγιαστηκαν με τον ιδιο τον Εμίρη να σκοτώνεται απο τους πρώτους. Ελάχιστοι καταφεραν να φτάσουν στην Ταρσό. Ο Ανδρέας εθαψε πρωτα τους νεκρους του και μετα σε μαζικο τάφο έθαψε τους Αραβες που επεσαν στην μάχη και ανηγειρε στήλη-τροπαιο για να θυμιζει τη μαχη στις επομενες γενεες. Μετα αφου πηρε λαφυρα και αιχμαλώτους εγραψε στον Αυτοκράτορα για την νικη.
Στην Κωνσταντινουπολη ομως ο Ανδρεας συκοφαντηθηκε απο αντιπαλους του που φθονουσαν την δοξα του και τον κατηγόρησαν στον Βασίλειο οτι ο Ανδρέας δεν κατέλαβε την Ταρσο ειτε απο αργοπορια ειτε γιατι συμφωνησε με τους Αραβες. Ο Βασιλειος πειστηκε για την συκοφαντία και καθαίρεσε τον Ανδρεα διορίζοντας στην θέση του τον Στρατηγό Στυππειώτη ο οποιος υποσχέθηκε στον Βασιλειο δεκαδες πράγματα που ηταν αδυνατο να πραγματοποιηθουν οπως το να καταλαβει την Ταρσο και να διαλύσει το Χαλιφάτο. Ετσι συγκεντρωσε το στρατο και βαδισε κατα της Ταρσου χωρις σχέδιο και χωρις προθεσεις για το τι θα κανει.
Ο Στυππειωτης στρατοπεδευσε κοντα στην Ταρσο στην περιοχη Χρυσοβουλλον και ξέχασε να παρει τα κατάλληλα μετρα ασφαλείας για τη νυχτα ουτε να ανοιξει ορυγματα/ταφρους και φυσικα δεν εβαλε τις κατάλληλες φρουρες.
Οι Αραβες κατάλαβαν οτι καθεται σαν την κότα εκει μεσα στη νυχτα και θα ηταν ευκολος στοχος αλλα και αυτοι ηταν λιγοι μετα την καταστροφη που επαθαν απο τον Ανδρεα οποτε σκεφτηκαν ενα κολπο για να τον καταστρέψουν.
Πηραν αλογα και στις ουρες τους εδεσαν προβιές τις οποιες αναψαν και τα αφησαν ελευθερα απο διαφορα σημεια γυρω απο το στρατόπεδο τη νυχτα. Οι Βυζαντινοι αιφνιδιαστηκαν και μεχρι να συνέλθουν και να καταλάβουν τι γινεται τους επιτέθηκαν οι Αραβες με σπαθια αλαλλαζοντας και τους πετσοκοψαν. Επικράτησε χάος. Στρατιωτες και αφηνιασμένα αλογα συγκρουονταν και οι Αραβες σκοτωναν οποιον εβρισκαν. Ο Στρατηγος κατάφερε να σωθει και γυρισε ντροπιασμένος στην Κωνσταντινουπολη.
Συνεχίζεται
Μετα την δολοφονία ο Βασίλειος επευφημηθηκε ως μονος Αυτοκράτορας πρωτα απο τους συνομώτες μετα απο την Συγκλητο, τον Στρατό και το Λαό. Αμεσως μετα συγκάλεσε εκτακτη συνεδριαση της Συγκλήτου και διέταξε να ανοιχτει το Βασιλικό Θησαυροφυλάκιο το οποιο ομως βρέθηκε σχεδόν άδειο καθως το μονο που βρηκαν μέσα ηταν 3 Κεντηνάρια χρυσού. Ο Βασιλειος εψαξε τους λογαριασμους του Μιχαήλ και βρήκε το βιβλίο εσόδων-εξόδων του Μιχαηλ το οποιο το ειχε εμπιστευθεί σε εναν γέρο ευνουχο. Απο εκει ειδε ακριβώς που ειχαν σπαταληθει τα τεράστια ποσά που ελειπαν απο το Θησαυροφυλάκιο. Ετσι διέταξε οποιον ειχε πάρει λεφτά απο τον Μιχαήλ να επιστρέψει το μισό αντίτιμο στο Βασιλικο Θησαυροφυλάκιο βασει των καταγραφών στο βιβλιο του Μιχαήλ.
Την Υπατεια που μοιρασε στο λαο επ' ευκαιρία της στέψης του (δλδ το παραδοσιακο πεταγμα χρυσών νομισμάτων κατα τη διαρκεια της πομπης) το πληρωσε απο την τσέπη του. Ψάχνοντας στο Παλάτι βρήκε ομως στα διαμερίσματα του Μιχαήλ τεράστιες ποσότητες χρυσου που ειχε συσσωρευσει ο προκάτοχος του οταν ελιωσε τον χρυσο Θρόνο της Αυτοκρατορίας, τους μηχανικους Γρύπες, τα μηχανικα λιοντάρια, το χρυσο υδραυλικο οργανο και διαφορα αλλα χρυσα μέρη που ειχε ξηλωσει ο Μιχαηλ απο το Παλάτι τα οποια και διέταξε να αποκατασταθουν οπως ηταν πριν.
Οι πρωτες πράξεις του ηταν η απολυση καθε διεφθαρμένου υπαλληλου και η αντικατάσταση τους απο αποδεδειγμένα αδιαφθορους και αναμόρφωσε την Δικαιοσύνη η οποια ειχε σχεδον διαλυθει απο την διαφθορα που επικρατουσε επι Μιχαήλ. Οι δικαστές που διόρισε με σταθερό μισθο (μεχρι τοτε πληρώνονταν ανα δικη) υποχρεώθηκαν να δικάζουν καθε μερα υποθέσεις και να μην αναβαλλουν περιμένοντας δωροδοκια. Μετέφερε τα δικαστηρια στον Σκεπαστο Ιππόδρομο και στην Μαγναυρα ανακαινιζοντας τα κτιρια με δικα του εξοδα. Εξέδωσε νομοθεσία η οποια προστατευσε τους φτωχους απο τις αρπακτικες ορέξεις των πλουσιων και ορισε διατροφή για τους φτωχότερους διάδικους ετσι ωστε να μπορουν να παραμείνουν στην Πολη μεχρι την εκδικαση της υποθεσης τους (μεχρι τοτε επειδη οι υποθεσεις αργουσαν να εκδικαστουν οι φτωχοτεροι δεν μπορουσαν να περιμένουν αλλο στην Πολη και γυριζαν στο χωριο τους με συνέπεια οταν εκδικαζόταν η υποθεση να μην ηταν παρόντες και να εχαναν τη δικη).
Σε πολλές περιπτώσεις οταν δεν ασχολιοταν με στρατιωτικα η διπλωματικα θέματα προεδρευε ο ιδιος του Δικαστηριου, ενω συχνά κατέβαινε στο Γενικον προσωπικα και εξεταζε τις φορολογικές υποθέσεις για να βεβαιωθει οτι δεν κατηγορουταν καποιος αδικα.
Μια μερα πηγε στο Δικαστηριο για να προεδρευσει στις δικες και εκει διαπίστωσε οτι δεν ηταν καμια δικη προγραμματισμένη για την ημερα εκεινη. Ο Βασιλειος απορησε και θεωρησε οτι κατι εγινε και δεν μπορει ο κοσμος να ερθει στο Δικαστηριο. Ετσι εστειλε τη φρουρα να μαθει τι γινεται και να φέρει διαδικους για δικη. Η φρουρα επεστρεψε και ειπε στον Βασίλειο οτι κανενας δεν εχει δικη ουτε στην αγορα ουτε στα σπιτια ουτε πουθενα δεν βρεθηκαν διαδικοι. Ο Βασιλειος ευχαριστησε τοτε τον Θεο λεγοντας οτι ειναι μια καλη αρχη να μαθει ο κοσμος χωρις δικες.
Οσον αφορά την Εκκλησία καθαίρεσε τον Πατριάρχη Φωτιο ο ιδιος κατα τη διαρκεια συνεδριασης της Ενδημουσας Συνόδου της οποιας προηδρευσε ο ιδιος και τον καταδίκασε σε εξορία για οσο καιρο ζουσε ο προκάτοχος του Ιγνάτιος τον οποιο και επανέφερε στον θρόνο στις 23 Νοεμβρίου 867 γεφυρώνοντας ετσι προσωρινα το Φωτιανο Σχίσμα μεταξυ Ρωμης και Κωνσταντινουπολης.
Το μεγάλο εργο του ομως ηταν η αναδιοργάνωση της Νομοθεσίας. Ξεκινησε τη μεταρρυθμιση και ξεκαθάρισμα της Νομοθεσίας απο παλιους και αχρηστους νομους και επανακωδικοποιησε την Νομοθεσία. Εν τουτοις ομως δεν προλαβε καθως πεθανε πριν ολοκληρωθει το εργο και το ολοκληρωσε ο Λέοντας ΣΤ'.
Για να στερεωθει η Βασιλεια του ομως εστεψε ως Συναυτοκράτορες τους γιους του Κωνσταντινο απο την πρωτη του γυναικα και Λεοντα απο την δευτερη. Ο Βασιλειος διόρισε τον Κωνσταντίνο ως μεγαλυτερο Συναυτοκράτορα αφηνοντας μονο θεωρητικη εξουσια στον Λεοντα τον οποιον παντα τον θεωρουσε γιο του Μιχαήλ και η σχέση τους ηταν παντα τεταμένη. Αντιθετα για τον Κωνσταντινο δεν ειχε καμια αμφιβολία οτι ηταν δικό του παιδι και για αυτο τον προωθουσε για διαδοχο του. Το 870 εστεψε επίσης Συναυτοκράτορα και τον νεοτερο γιο του Αλέξανδρο καθώς ουτε για αυτον ειχε καμια αμφιβολια οτι ηταν δικο του παιδι διοτι ειχε γεννηθει δυο χρόνια μετα τον θανατο του Μιχαηλ.
Οσο για τον μεσαιο γιο του Στέφανο για τον οποιο ηταν σιγουρος οτι ηταν παιδι του Μιχαηλ καθως ο νεαρός ηταν φτυστος ο Μιχαήλ τον εκανε μοναχό και αργότερα θα προωθουνταν στη θέση του Πατριάρχη Κωνσταντινουπολεως.
Επίσης ειχε και 4 κόρες την Αναστασία απο την πρωτη του γυναικα η οποια παντρευτηκε τον Στρατηγό Χριστόφορο και απο την Ευδοκια ειχε τις Πορφυρογέννητες Αννα, Ελένη και Μαρια τις οποιες τις εκλεισε στη Μονη της Αγιας Ευφημιας στο Πετρίον.
Αφου συμμάζεψε τα εσωτερικα του κράτους ασχολήθηκε και με το στρατο ο οποιος βρισκόταν σε καθεστώς διαλυσης απο την εποχη του Μιχαήλ ο οποιος ειχε μειωσει μισθους και εφόδια. Αφου αποκατέστησε μισθοδοσία και ανεφοδιασμο προχώρησε σε νεες στρατολογήσεις και αφου διπλασιασε τις δυναμεις του βαδισε κατα της Τεφρικής το 871 η οποια ηταν στα χέρια του Χρυσόχειρα ηγέτη των Παυλικιανών και την χρησιμοποιούσε σαν βάση για επιδρομές στην Αυτοκρατορία. Ο Χρυσοχειρ φοβηθηκε να τον αντιμετωπισει σε ανοικτο πεδίο και κλειστηκε στα τειχη. Ο Βασιλειος στρατοπεδευσε απ'εξω περιμενοντας να πεινασει και να παραδοθει αλλα η Τεφρικη ηταν καλα οχυρωμένη και ειχε πολλα εφοδια για να αντέξει. Ετσι ελυσε την πολιορκια αλλα λεηλατησε τις γυρω πολεις πριν φυγει, τα Αβαρα, τον Κοπτό, την Σπάθη και αλλες και γυρισε στην Κωνσταντινουπολη με πολλά λαφυρα και αιχμαλώτους. Ο γειτονικος Εμιρης στη πολη Ταράς βλεποντας τη λεηλασια αποφάσισε να εγκαταλείψει την συμμαχία με τον Χρυσόχειρα και στελνοντας πρεσβεια στον Βασίλειο υποτάχτηκε σε αυτον και υποσχέθηκε να πολεμα μαζί του.
Ο Βασιλειος εκανε δεκτη την προταση του Εμίρη. Την ιδια στιγμη και ο Κουρτίκιος ο Αρμένιος παρέδωσε την πολη του Λοκανα στον Αυτοκράτορα. Θελωντας να εδραιωσει την εξουσια του στην περιοχη ο Αυτοκράτορας εστειλε ενα αποσπασμα το οποιο με καταδρομικη επιχείρηση κατέλαβε αιφνιδιαστικα την πολη Σωζόπετρα και με μια ακομα αιφνιδιαστικη επίθεση κατέλαβαν και τα Σαμόσατα απο τους Αραβες. Η πολη λεηλατηθηκε και οσοι δεν σκοτώθηκαν μεταφέρθηκαν αιχμάλωτοι στο στρατόπεδο του Αυτοκράτορα στον ποταμο Ατζαρνούκ.
Μετα τις νικες του σε Σαμοσατα και Σωζόπετρα ο Βασιλειος κινηθηκε προς την Μελιτήνη με ολο το στρατό του. Βρηκαν ομως τον Ευφρατη πλημμυρισμένο καθως ηταν καλοκαίρι και ηταν αδυνατον να περάσουν απέναντι. Ο Αυτοκράτορας ομως διέταξε το Μηχανικο του να βρει τρόπο να περάσουν απεναντι και σε πολυ λιγο χρόνο στηθηκε μια γέφυρα για να περάσουν στην αλλη οχθη. Η γυρω περιοχη λεηλατηθηκε και κατεληφθη το φρουριο Ραψάκιον. Ο Βασιλειος χωρισε τον στρατο του στα δυο και το ενα μερος το εστειλε να λεηλατησει την περιοχη μεταξυ Αρσινου και Ευφράτη. Ο στρατος κινηθηκε πολη γρηγορα και λεηλάτησε τις πολεις Γλασκων, Αμμαν, Μουρεξ και Αβδηλα ενω ο Αυτοκράτορας πηγε με τον υπολοιπο στρατο στην Μελιτηνη.
Φτανοντας εκει βρηκε καποιες μονάδες Αραβων οι οποιες μετα απο αψιμαχία υποχώρησαν και κλειστηκαν στα τειχη της Μελιτήνης. Ο Βασιλειος προσπαθησε να γκρεμίσει τα τειχη με πολεμικές μηχανες αλλα τα τειχη ηταν γερά και αντεχαν και απο πανω εμαθε απο λιποτάκτες που βγηκαν απο την πολη οτι ειχαν εφοδια να αντέξουν για χρόνια. Ετσι ελυσε την πολιορκια και εφυγε για τη περιοχη των Παυλικιανών την οποια και λεηλάτησε. Οι πολεις Αργαουθ, Κουτακιον, Στέφανος και Αραχαχ κατεληφθησαν και πυρποληθηκαν.
Απο εκει επεστρεψε στην Κωνσταντινουπολη οπου εισηλθε στην Πολη θριαμβευτικα απο την Χρυση Πυλη με τον λαο να τραγουδα παιανες νικης και σε πομπη πηγαν μεχρι την Αγια Σοφια οπου ο Πατριάρχης Ιγνάτιος τον στεφανωσε με το χρυσο στεφάνι της Νικης το 876
Το επομενο ετος ομως οι Παυλικιανοι υπο τον Χρυσόχειρα αντεπιτέθηκαν και λεηλατώντας εφτασαν μεχρι την Αγκυρα και ο Βασιλειος εστειλε εναντιον τους τον γαμπρο του Δομέστικο των Σχολαρίων Χριστόφορο τον αντρα της κόρης του Αναστασίας. Ο Χριστοφορος παροτι ειχε μαζι του ολοκληρο τον στρατο δισταζε να προκαλέσει σε μαχη τον Χρυσοχειρα καθως δεν ηθελε να ρισκάρει ολοκληρο τον στρατο σε μια μαχη ετσι απλα ακολουθουσε τους Παυλικιανους στην λεηλασια χωρις να τους εμποδίζει.
Ο Χρυσοχειράς αποφάσισε να υποχωρησει και ο Χριστόφορος εστειλε στο κατόπι του μερος του στρατου του υπο τον Στρατηγό των Χαρσιανών και τον Στρατηγό των Αρμενιακών με διαταγές να τον ακολουθήσουν μεχρι την περιοχή Βαθυρυαξ με διαταγες εαν ο Χρυσοχειρας ξαναεισβάλλει να του το αναφέρουν αμεσως. Αν επιστρεψει στην Τεφρικη να επιστρέψουν και αυτοι πισω και να ενσωματωθουν στον στρατο.
Ο Χρυσοχειρας στρατοπεδευσε στον Βαθυρυακα στους προποδες του βουνου και οι Στρατηγοι στρατοπεδευσαν κοντα του σε ψηλοτερο επιπεδο για να τον παρακολουθουν. Αλλα συντομα επεσε διχονοια στο Βυζαντινο στρατόπεδο για το ποιος απο τους δυο Στρατηγους ηταν αρχαιοτερος οποτε θα ειχε και την γενικη διοικηση. Αυτη η διχονοια επεσε και στους στρατιωτες που χωριστηκαν σε 2 παραταξεις στηριζοντας η καθε μια αλλο Στρατηγο.
Γενικότερα υπηρχε μια ενταση στο στρατόπεδο ως που ενας στρατιωτης των Αρμενιακών απευθυνθηκε στους υπολοιπους λεγοντας: "Συναδελφοι στρατιωτες γιατι τσακωνομαστε ανώφελα ενω μπορουμε να αποδειξουμε περαν πασης αμφιβολιας την αξια μας με πράξεις? Ο εχθρος ειναι μπροστά μας και οποιος ειναι καλυτερος στρατιωτης και διοικητης ας το αποδειξη στην πράξη"
Αυτο ελατωσε την ενταση και οι Στρατηγοι αποφάσισαν να συνεργαστουν και καθως ειχαν προνομιουχα θεση σε ψηλοτερο επίπεδο αποφάσισαν να επιτεθουν. Ετσι χωρισαν το στρατο σε δυο μερη με το πρώτο να εχει 600 ανδρες και επικεφαλης τους 2 Στρατηγους θα επιτιθονταν στους Παυλικιανους. Το δευτερο μερος που ηταν μεγαλύτερο θα εμενε πισω για να δινει την ψευδαισθηση οτι ο στρατος ηταν πολυ μεγαλυτερος απο οτι φαινόταν. Επίσης συμφωνηθηκε οτι οταν εκδηλωνόταν η επιθεση του πρωτου αποσπάσματος ο υπολοιπος στρατος θα εκανε πανδαιμόνιο με φωνές και σαλπιγγες για να τρομάξει τον εχθρο.
Το πρωτο αποσπασμα πλησιασε το εχθρικο στρατόπεδο μεσα στη νυχτα αθεατο και με το πρωτο φώς της ανατολης δόθηκε το συνθημα της επιθεσης με την κραυγή "Ο Σταυρός Νικά" και αμέσως οι υπολοιποι στρατιωτες προκαλεσαν μεγάλο θόρυβο με σάλπιγγες φωνές και χτυπωντας τα οπλα τους.
Η επίθεση ειχε απολυτη επιτυχία. Οι Παυλικιανοι τρομοκρατηθηκαν ακουγοντας την φασαρία και βλεποντας τον Βυζαντινο στρατό να τους σφαγιαζει μεσα στο στρατόπεδο τους, πεταξαν τα οπλα και εφυγαν τρεχοντας. Οι Βυζαντινοι τους κυνηγησαν αλλα παράλληλα εστειλαν και μηνυμα στον Στρατηγό Χριστόφορο να ερθει για ενισχυσεις με τον υπολοιπο στρατό.
Η καταδιωξη συνεχίστηκε για 30 μιλια και η αποσταση σπάρθηκε με εκατοντάδες πτώματα. Ο Χρυσοχειρας βρισκοταν μπροστα με μερικους συντρόφους του καταδιωκομενος απο Βυζαντινο αποσπασμα οταν ξαφνικά αναγνώρισε στον επικεφαλης του αποσπάσματος που τον κυνηγουσε τον Πουλάδη τον οποιο τον ειχε κάποτε αιχμάλωτο στην Τεφρική και ειχαν γινει σχεδον φιλοι καθως ηταν μορφωμένος και καλλιεργημενος και συζητουσαν διαφορα θεματα κατα την αιχμαλωσια του.
Τοτε σταμάτησε ο Χρυσόχειρας και ειπε στον Πουλάδη "Τι κακο σου εκανα και με κυνηγάς τοσο μανιασμένα να με σκοτώσεις?" και ο Πουλάδης του απαντά "Εχω εμπιστοσύνη στο Θεό κυριε πως σημερα θα σου δώσω την δικαιη ανταμοιβή σου για τα καλα σου εργα".
Ακουγοντας αυτο ο Χρυσοχειρ σπιρουνιασε το αλογο του και αρχισε να τρεχει μανιασμενα ξανα με τους Βυζαντινους στο κατόπι του. Εφτασε σε ενα χειμαρρο και προσπάθησε να πηδήξει απέναντι αλλα το αλογο του αρνήθηκε οσο και αν το εξαναγκαζε. Τοτε ομως ο Πουλάδης πέταξε το ακοντιο του φτάνοντας εκει και ο Χρυσόχειρας χτυπηθηκε στα πλευρά απο αυτο.
Ζαλισμένος επεσε απο το άλογο στον χειμαρρο αλλα τοτε πηδηξε απο το άλογο του ο υπασπιστης του Διακονίτζης και τον εβγαλε απο το νερο. Εβαλε το κεφάλι του Χρυσοχειρα στα γονατα του και θρηνουσε το κακο που τους βρηκε.
Εκεινη την στιγμη εφτασε ο Πουλάδης μαζι με τους άλλους που ειχαν ξεβαλικέψει έδεσαν τον Διακονίτζη και εκοψαν το κεφάλι του ετοιμοθανατου Χρυσόχειρα το οποιο στάλθηκε κατευθειαν στην Κωνσταντινουπολη μαζι με εκτενεις αναφορές για την μεγάλη νικη. Με τον θανατο του Χρυσοχειρα η Τεφρικη μαράζωσε και δεν αποτέλεσε ποτε πια κινδυνο για την Αυτοκρατορια και οι αριθμοι των Παυλικιανων μειωθηκαν δραματικα.
Στις 23 Οκτωβριου 877 πέθανε ο Πατριάρχης Ιγνάτιος και ο Βασίλειος ανακαλεσε τον Φωτιο απο την εξορία και τον διόρισε εκ νεου Πατριάρχη. Το ιδιο ετος επεσε στα χέρια του Βασιλειου και το Καστρο Λουλων καθως και το Καστρο Μελωη ενω η πρωτευουσα των Παυλικιανών Κάμα λεηλατηθηκε.
Την ανοιξη του 878 ο Βασιλειος εφυγε για εκστρατεία στην Συρία παιρνοντας μαζι του τον μεγαλύτερο γιο του Κωνσταντίνο. Εφτασε στην Καισάρεια που ηταν η μεγαλυτερη στρατιωτικη βάση της Μ. Ασίας και στρατοπεδευσε εκει. Εκει εβαλε τον στρατο του να βοηθησει στα δημοσια εργα αλλα εστειλε αποσπασματα για αναγνώριση εδάφους. Ο ιδιος θα ακολουθουσε τα ιχνη που θα αφηναν αργοτερα. Τα αναγνωριστικα αποσπασματα κατέλαβαν και εκκαθαρισαν τα φρουρια Ψηλοκαστρον και Φυροκαστρον ενω το φρουριο Φαλακρός παραδόθηκε αμαχητί. Ο Εμίρης της Αναζαρβου που μαζευε στρατο για να αντιμετωπίσει τον Βασιλειο οταν εμαθε για την καταληψη των φρουριων και ειδε τα αναγνωριστικα αποσπασματα εγκατέλειψε την περιοχη του και ζητησε άσυλο στην Μελιτηνη.
Απο την Καισαρεια ο Βασιλειος ακολουθησε την πορεια των αποσπασματων και λεηλατησε τις πολεις Καζάρμα, Καρβα, Αρδάλα και Ερημοσυκέα ενω ο Σιμα ιμπν Τουαουιλ Εμίρης της Ταρσου παραδόθηκε στον Βασίλειο χωρις μαχη. Ο Βασίλειος περασε τον ποταμο Ονοπνικτη και τον Σάρο και εφτασε στην Κουκουσό οπου εβαλε το Μηχανικο του να φτιαξει δρόμο μεσα απο τους λογγους και απο εκει περασε στην Καλλιπολη και την Παδασία οπου οι δρόμοι ηταν τοσο κακοτραχαλοι πανω στους λοφους που με δυσκολία περασε ο στρατος του. Για να δωσει ομως το καλο παράδειγμα ο Βασιλειος μπηκε επικεφαλης και περπατησε τους δρόμους πεζός μπροστα.
Αφου περασε τον Ταυρο πολιορκησε την Γερμανίκεια αλλα δεν μπορεσε να την καταλαβει και αφου λεηλατησε την γυρω περιοχη προχώρησε στα Αδανα τα οποια και αυτά πολιορκησε χωρις να τα καταλαβει οποτε και παλι λεηλατησε την περιοχη και εφυγε.
Απο εκει πολιορκησε την μικρη πολη Γέρων την οποια θεωρησε οτι θα καταλαβει αμέσως αλλα παρολες τις επιθεσεις του οι αμυνομενοι αμυνονταν σθεναρα. Ετσι ζητησε ανακωχη και ρώτησε τους υπερασπιστες γιατι πολεμάνε με τοση λυσσα ενω η πολη ουσιαστικα εχει πεσει. Ενας γέροντας του απαντησε πως υπαρχει προφητεια οτι δεν θα την παρει την πολη αλλα η πολη θα πέσει οταν την πολιορκησει καποιος με το ονομα Κωνσταντινος. Για αυτο αμυνονταν τοσο σθεναρα γιατι η προφητεια τους εγγυοταν οτι η πολη δεν θα επεφτε.
Τοτε ομως ο Βασίλειος τους παρουσιασε τον γιο του και τους ειπε οτι ονομάζεται Κωνσταντίνος. Ο γεροντας του απαντησε οτι δεν ειναι αυτος που θα παρει την πολη αλλα καποιος απογονος του με το ονομα Κωνσταντινος.
Ο Βασιλειος εξοργιστηκε γιατι θεωρησε οτι τον εμπαιζουν και ξεκινησε να βομβαρδιζει την πολη με δεκαπλάσια ενταση αυτη τη φορά θελοντας να βγάλει ψεύτικη την προφητεία αλλα παρολες τις προσπαθειες του δεν υπηρξε καμια προοδος στην πολιορκία. Συντομα επιασε και πολυ κρυο και οι στρατιωτες του αρχισαν να διαμαρτυρονται οποτε αναγκάστηκε να λυσει την πολιορκία. Για την ιστορία η πολη έπεσε κατα την διαρκεια της Βασιλειας τους Κωνσταντίνου Ζ' εγγονου του Βασιλείου Α'. Πριν φυγουν ομως εκτέλεσαν ολους τους αιχμαλώτους καθως τους καθυστερουσαν πολυ στο ταξίδι της επιστροφής στην Κωνσταντινουπολη. Φτανοντας στην Καισάρεια εμαθε για τις νικες του στρατου στην Κολωνεια και την Μεσοποταμια και βρηκε πολλους αιχμαλώτους Αραβες και Κουρδους τους οποιους εκτελεσε ολους για να μην καθυστερουν την επιστροφη του στρατου του. Τα λαφυρα απο την Συρια και την Τεφρικη τα κράτησε.
Στο Μηδαιον παρασημοφόρησε και προηγαγε οσους διακριθηκαν στις μάχες και διέλυσε τον στρατο για το χειμώνα. Ο Βασίλειος εισήλθε θριαμβευτης στην Κωνσταντινουπολη και με πομπη πήρε ξανα το στεφάνι της Νικης απο τον Πατριαρχη Φωτιο στην Αγια Σοφία.
Στο μεταξυ ομως ο Εμίρης της Ταρσου που ειχε δηλώσει υποταγη εσπασε τις συνθηκες και αρχισε παλι επιδρομες στην Αυτοκρατορία και ο Βασίλειος εστειλε εναντιον του τον Στρατηγό Ανδρέα τον Σκύθη Κομητα του Οψικιου ο οποιος κατάφερε να τους επαναφέρει σε υποταγη. Σε επιβραβευση ο Βασιλειος τον προηγαγε σε Πατρίκιο και τον διορισε Δομέστικο των Σχολών. Ο Στρατηγος Ανδρέας εγινε ακομα πιο δημοφιλης μετα τις νικες του επι της Τεφρικης και της Μελιτηνης.
Ο Εμιρης της Ταρσου ομως του εστειλε ενα υβριστικο γράμμα στο οποιο μεταξυ αλλων του ελεγε "Θα δουμε εαν ο γιος της Μαριαμ ή αυτη που τον γέννησε θα σε βοηθησει οταν θα ερθω να σε βρώ με το στρατό μου". Οταν το διαβασε αυτο ο Ανδρέας κρέμασε την επιστολη στην εικόνα της Παναγίας και ειπε "Ιδου Μητέρα του Κοσμου και του Θεου και εσυ υιε και Θεε, ιδου, ιδου πως ο βαρβαρος σας προσβάλλει και σας υποτιμα μαζι με το λαο που ειναι αφιερωμένος σε εσας".
Με αυτά τα λογια συγκεντρωσε τον στρατό του και βαδισε κατα της Ταρσου. Στον Ποδανδό συνάντησε τον Εμίρη και δοθηκε μάχη. Η μαχη υπηρξε σφοδρη και οι Αραβες σφαγιαστηκαν με τον ιδιο τον Εμίρη να σκοτώνεται απο τους πρώτους. Ελάχιστοι καταφεραν να φτάσουν στην Ταρσό. Ο Ανδρέας εθαψε πρωτα τους νεκρους του και μετα σε μαζικο τάφο έθαψε τους Αραβες που επεσαν στην μάχη και ανηγειρε στήλη-τροπαιο για να θυμιζει τη μαχη στις επομενες γενεες. Μετα αφου πηρε λαφυρα και αιχμαλώτους εγραψε στον Αυτοκράτορα για την νικη.
Στην Κωνσταντινουπολη ομως ο Ανδρεας συκοφαντηθηκε απο αντιπαλους του που φθονουσαν την δοξα του και τον κατηγόρησαν στον Βασίλειο οτι ο Ανδρέας δεν κατέλαβε την Ταρσο ειτε απο αργοπορια ειτε γιατι συμφωνησε με τους Αραβες. Ο Βασιλειος πειστηκε για την συκοφαντία και καθαίρεσε τον Ανδρεα διορίζοντας στην θέση του τον Στρατηγό Στυππειώτη ο οποιος υποσχέθηκε στον Βασιλειο δεκαδες πράγματα που ηταν αδυνατο να πραγματοποιηθουν οπως το να καταλαβει την Ταρσο και να διαλύσει το Χαλιφάτο. Ετσι συγκεντρωσε το στρατο και βαδισε κατα της Ταρσου χωρις σχέδιο και χωρις προθεσεις για το τι θα κανει.
Ο Στυππειωτης στρατοπεδευσε κοντα στην Ταρσο στην περιοχη Χρυσοβουλλον και ξέχασε να παρει τα κατάλληλα μετρα ασφαλείας για τη νυχτα ουτε να ανοιξει ορυγματα/ταφρους και φυσικα δεν εβαλε τις κατάλληλες φρουρες.
Οι Αραβες κατάλαβαν οτι καθεται σαν την κότα εκει μεσα στη νυχτα και θα ηταν ευκολος στοχος αλλα και αυτοι ηταν λιγοι μετα την καταστροφη που επαθαν απο τον Ανδρεα οποτε σκεφτηκαν ενα κολπο για να τον καταστρέψουν.
Πηραν αλογα και στις ουρες τους εδεσαν προβιές τις οποιες αναψαν και τα αφησαν ελευθερα απο διαφορα σημεια γυρω απο το στρατόπεδο τη νυχτα. Οι Βυζαντινοι αιφνιδιαστηκαν και μεχρι να συνέλθουν και να καταλάβουν τι γινεται τους επιτέθηκαν οι Αραβες με σπαθια αλαλλαζοντας και τους πετσοκοψαν. Επικράτησε χάος. Στρατιωτες και αφηνιασμένα αλογα συγκρουονταν και οι Αραβες σκοτωναν οποιον εβρισκαν. Ο Στρατηγος κατάφερε να σωθει και γυρισε ντροπιασμένος στην Κωνσταντινουπολη.
Συνεχίζεται
Ειμαστε η μοναδικη χωρα με Χατζηαβατη στην Κυβερνηση και Καραγκιοζη στην Αντιπολιτευση.
-
- Παραπλήσια Θέματα
- Απαντήσεις
- Προβολές
- Τελευταία δημοσίευση
-
- 71 Απαντήσεις
- 2357 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από taxalata xalasa
11 Μαρ 2025, 21:07
-
- 994 Απαντήσεις
- 12958 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από taxalata xalasa
17 Μαρ 2025, 07:41
-
- 0 Απαντήσεις
- 321 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από tanipteros
10 Δεκ 2024, 00:10
-
-
Νέα δημοσίευση γιατί δεν υπάρχουν ταινίες για το Βυζάντιο;
από ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ » 19 Ιούλ 2024, 10:12 » σε Ιστορία - 32 Απαντήσεις
- 947 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από Μινώταυρος
24 Ιαν 2025, 17:41
-