Ήταν το Βυζάντιο Ελληνικό;

[Ρουμ]

Αυτά για τους γίγαντες σε τίποτε φραγκοκρατούμενες περιοχές θα τα έλεγαν. Αυτοί οι λαοί γενικά έχουν τέτοιους μύθους.

Οχι Σελε...
Είναι όχι μονάχα Πανελλαδικο αλλά Πανελλήνιοι και μάλιστα μέχρι και τον Πόντο .
Απλά είναι μια επιβεβαίωση οτι οι λαοι ''γιγαντοποιούν'-'''ηρωοποιούν''' τους προγόνους τους
Ειδικά λαοί που βρίσκοντε υπό κατοχή Φραγκική η Τουρκική και έρχοντε σε'''συγκριση''' με τους προγόνους τους,
οι οποίοι ήταν ''αθανατοι''-''γιγαντόμορφοι'' και κουβαλούσανε ως και οι γυναίκες ''τεράστιες ''πέτρες για να χτίσουν κάστρα

[Ρουμ]

Λέει ο Fourmont ( 1730 ) για μια αρχαία ελληνική πόλη που είχε κτιστεί από τους προγόνους "αυτών των αχρείων" ( δηλαδή των σκλαβωμένων Ελλήνων ) και την οποία "γκρέμισε συθέμελα" :

Το γκρέμισμα αυτό έκανε τους Τούρκους να θαυμάζουν , τους Έλληνες να τρέμουν από λύσσα και τους Εβραίους ν' απορούν .

( Βακαλόπουλος , τόμος 3 , σελ. 392 )

Περίεργη η αντίδραση αυτή των Ελλήνων που θεώρησαν ιερόσυλο τον Fourmont . Δεν γνώριζαν πως αυτές τις αρχαίες πόλεις τις είχαν φτιάξει οι πρόγονοι των Φράγκων ;

[Ρουμ]

Του νοτιους Αλβανοτσάμηδες ποιος τους έμαθε να θεωρουν οτι ειναι ''''σπορα των Ελληνων''''.

παράδοση ότι οι γίγαντες Έλληνες ήταν πρόγονοι των Ρωμιών, αυτοί οι Αλβανοί δεν θα την υιοθετούσαν. Ειδικά από τη στιγμή που βρίσκονταν τόσο κοντά στους Ρωμιούς που θα τους έπαιρναν με τα γιαούρτια.

Ναι βρε Περτ οι Ελληνες[ δουλοι] θα πέρνανε τους τους Αλβανοτσάμηδες [ κατακτητές] με τα γιαούρτια
Βρε μπας και μας δουλευεις;;;;
Εκει έχω αρχίσει να καταλήγω

[Ρουμ]

η τρισχιλιετής συνέχεια δεν έχει σχέση με το βυζάντιο γιατί δεν γεννήθηκε στο Βυζάντιο, είναι εφεύρημα του Ζαμπέλιου

Το άρθρο του Νικολαΐδη στο οποίο παραπέμπεις, με τίτλο "Εθνικιστική ιστοριογραφία", είναι πολύ χρήσιμο για εμάς, διότι αποτελεί μια επισκόπηση με όλες τις μαλακίες που έχουν γραφτεί από ιδεοληπτικούς και άλλους παντελώς άσχετους με τις πηγές, στα τελευταία 30 χρόνια.

Ασε τους βρε Χρον να ηδονιζοντε νομιζοντας οτι ο Ζαμπελιος εφηβρε το οικοδομημα της συνεχειας και ο Κωλλετης το ιδεολογημα της Μεγαλης ιδεας

[Pertinax]

Ο Δαπόντες που κατά κανόνα αυτοπροσδιορίζεται ως Ρωμαίος, θεωρούσε μεν τους Έλληνες αρχαίους προπάτορες, τους κρατούσε όμως και σε κάποια προφανή απόσταση.

Αυτός ο πάντων ο Θεός, και παλαιών και νέων,
η Πίστις των Χριστιανών, το σέβας των Ρωμαίων
[...]
Το ενικόν και το τρισσόν, το ένα και το τρία,
αυτό είναι η πίστις μας, η υψηλή και θεία.
Αυτό οπού δεν δέχονται, αλλ΄ουδέ το χωρούσι,
Τούρκοι, Εβραίοι, Έλληνες, διο δεν το τιμούσι

Εδώ το Έλληνες έχει θρησκευτική σημασία.

Δε νομίζω να έχει μόνο θρησκευτική.
Στο ίδιο έργο (Λόγος ή Ευχή Εξαγορευτική και Ιστορική και Θεολογική, 1776), σε άλλο σημείο, γράφει:

Οι Έλληνες αληθινά ήταν πεπλανημένοι,
και νόμους τους Μωσαϊκούς δεν είχαν οι καημένοι.
Πολλοί δ’ επολιτεύοντο εννόμως και εζούσαν,
και τα του νόμου άνομοι έκαναν, εποιούσαν.

Αν και θρησκευτικά πλανεμένοι, ήταν ευσεβείς με το δικό τους τρόπο, λόγω της σοφίας τους. Είναι μια επανάληψη αυτού που λέει στον Κήπο των Χαρίτων για τους προπάτορες Έλληνες:

των ασεβών, αλλ΄ ευσεβών κατά ψυχήν και τρόπον

Άρα και στο χωρίο που αντιπαραβάλει τους Ρωμαίους (στο έθνος) και χριστιανούς (στο θρήσκευμα) απέναντι σε Τούρκους, Εβραίους και Έλληνες, οι Έλληνες είναι συγκεκριμένα η εθνο-θρησκευτική ομάδα των αρχαίων Ελλήνων και όχι γενικά όλοι οι ειδωλολάτρες.

[Pertinax]

Που την είδες την ηλιθιότητα; Στο χώρο Μακεδονία δεν κατοικούσαν όλον τον 19ο αιώνα, όταν αναβίωσε πάλι ο όρος; Γιατί να μην ταυτιστούν με αυτόν;

Το λέει και ο Κωφός (που δεν χρειάζεται συστάσεις):

«κατά τη διάρκεια του 19ου αι. το όνομα Makedontsi χρησιμοποιήθηκε για τη διάκριση των Βούλγαρων της Μακεδονίας από εκείνους της Βουλγαρικής Ηγεμονίας αλλά και του βιλαετίου της Αδριανούπολης, οι οποίοι προσδιορίζονταν ως Trakiitsi (Θρακιώτες). Το μακεδονικό όνομα απέκτησε ιδιαίτερη γεωγραφική σημασία, προσδιορίζοντας όλους τους κατοίκους της Μακεδονίας. Οι Έλληνες αυτοαποκαλούνταν "Μακεδόνες", οι Βούλγαροι "Makedontsi" και οι Βλάχοι "Macedoneni”».
[Ε. Κωφός, Εθνική ταυτότητα και εθνική κληρονομιά στη Μακεδονία, στο «Εθνική Ταυτότητα και εθνικισμός στη Νεότερη Ελλάδα, σ. 215-216]

Από εκεί και πέρα τι σε χαλάει; Που τα έσπασαν με τους Βούλγαρους και δημιούργησαν δικό τους έθνος;
Και γιατί οι Βούλγαροι Μακεδόνες όταν τα έσπασαν με τους Βούλγαρους να μην καταλήξουν να γίνουν σκέτα Μακεδόνες; Πώς ήθελες δλδ να ονομαστούν; Δαρδανοί, όνομα εντελώς ξεχασμένο;

Είναι γελοίο και τους γελοιοποιεί γιατί αυτοί όπως ίσως δεν καταλαβαίνουν πολλοί δεν θέλουν να λέγονται Μακεδόνες για τους λόγους που λες εσύ. Θεωρούν ότι η γλώσσα τους είναι εξέλιξη της αρχαίας μακεδονικής και ότι αυτοί είναι οι μοναδικοί απευθείας και κανονικοί μακεδόνες απο το 600 π.χ. Γιατί δεν δεχόμαστε την δική τους πίστη αντί να τους δικαιολογούμε φτιάχνοντας μια δικιά μας παραλλαγή; Αν πρέπει να αντιμετωπιστούν είναι για αυτό που πιστεύουν όχι για κατασκευασμένες δικαιολογίες.
Αυτά που λεέι ο Κωφός είναι μαγειρέματα σε γραφεία που βγάλαν κάποιοι απο το μυαλό τους. Κανένας λαός δεν ξυπνάει μια μέρα και αλλάζει όνομα απο μόνος του και μάλλιστα αλλάζει και το όνομα της γλώσσας του.

Όχι, ο ορίτζιναλ γιουγκοσλαβικός μακεδονισμός δεν πολυενδιαφερόταν για τους αρχαίους Μακεδόνες. Η ταύτιση με τον Αλέξανδρο και με τη γλώσσα των αρχαίων Μακεδόνων είναι μεταγενέστερο τρεντ που ξεκίνησε από αρχαιοβαρεμένους σλαβομακεδόνες του εξωτερικού (Αυστραλίας, ΗΠΑ). Αυτό που ενδιέφερε τους γιουγκοσλάβους Μακεδόνες ήταν α) να παρουσιάζουν τους αρχαίους Μακεδόνες σαν τελείως ξεχωριστό λαό και μη ελληνικό, β) να αυτοπροβάλλονται ως οι μοναδικοί Μακεδόνες και κληρονόμοι του μακεδονικού εδάφους από την κάθοδο των Σλάβων και μετά. Επομένως, τώρα είναι ευκαιρία να εγκαταλείψουν τον γραφικό αρχαιομακεδονισμό, αλλά και να αναθεωρήσουν τον ορίτζιναλ σλαβο-μακεδονισμό αποδεχόμενοι ότι πάντα υπήρχαν και Έλληνες Μακεδόνες.

[Pertinax]

Του νοτιους Αλβανοτσάμηδες ποιος τους έμαθε να θεωρουν οτι ειναι ''''σπορα των Ελληνων''''.

παράδοση ότι οι γίγαντες Έλληνες ήταν πρόγονοι των Ρωμιών, αυτοί οι Αλβανοί δεν θα την υιοθετούσαν. Ειδικά από τη στιγμή που βρίσκονταν τόσο κοντά στους Ρωμιούς που θα τους έπαιρναν με τα γιαούρτια.

Ναι βρε Περτ οι Ελληνες[ δουλοι] θα πέρνανε τους τους Αλβανοτσάμηδες [ κατακτητές] με τα γιαούρτια
Βρε μπας και μας δουλευεις;;;;
Εκει έχω αρχίσει να καταλήγω

Πάντως για τους αλβανοτσάμηδες δεν μας τα είπες ολοκληρωμένα. Παρέθεσες ως πηγή το λεξικό της αλβανικής μυθολογίας του Elsie

Οι Τσάμηδες του νότιου μερους της Τσαμουριάς πιστεύουν ότι προέρχονται από τους θρυλικούς «jelims», γίγαντες από τη μυθολογία του αλβανικού νότου , ονομασία η οποία σημαίνει «Ελληνες»
[Elsie, Robert (2000). Λεξικό της αλβανικής θρησκείας, της μυθολογίας και του λαϊκού πολιτισμού . London, UK: Εκδόσεις C. Hurst & Co., 2001. σελ. 131]

αλλά παρέλειψες να προσθέσεις την αναφορά του Elsie ότι οι Τσάμηδες και γενικότερα οι αλβανόφωνοι δανείστηκαν την παράδοση και το όνομα των Jelims/Ελλήνων από τους Σλάβους (with Slavic transmission). Άρα όλη η συλλογιστική σου (περί άμεσης επίδρασης από τους Ρωμιούς) πάει περίπατο.

[Ζαποτέκος]

Ο Δαπόντες που κατά κανόνα αυτοπροσδιορίζεται ως Ρωμαίος, θεωρούσε μεν τους Έλληνες αρχαίους προπάτορες, τους κρατούσε όμως και σε κάποια προφανή απόσταση.

Αυτός ο πάντων ο Θεός, και παλαιών και νέων,
η Πίστις των Χριστιανών, το σέβας των Ρωμαίων
[...]
Το ενικόν και το τρισσόν, το ένα και το τρία,
αυτό είναι η πίστις μας, η υψηλή και θεία.
Αυτό οπού δεν δέχονται, αλλ΄ουδέ το χωρούσι,
Τούρκοι, Εβραίοι, Έλληνες, διο δεν το τιμούσι

Εδώ το Έλληνες έχει θρησκευτική σημασία.

Δε νομίζω να έχει μόνο θρησκευτική.
Στο ίδιο έργο (Λόγος ή Ευχή Εξαγορευτική και Ιστορική και Θεολογική, 1776), σε άλλο σημείο, γράφει:

Οι Έλληνες αληθινά ήταν πεπλανημένοι,
και νόμους τους Μωσαϊκούς δεν είχαν οι καημένοι.
Πολλοί δ’ επολιτεύοντο εννόμως και εζούσαν,
και τα του νόμου άνομοι έκαναν, εποιούσαν.

Αν και θρησκευτικά πλανεμένοι, ήταν ευσεβείς με το δικό τους τρόπο, λόγω της σοφίας τους. Είναι μια επανάληψη αυτού που λέει στον Κήπο των Χαρίτων για τους προπάτορες Έλληνες:

των ασεβών, αλλ΄ ευσεβών κατά ψυχήν και τρόπον

Άρα και στο χωρίο που αντιπαραβάλει τους Ρωμαίους (στο έθνος) και χριστιανούς (στο θρήσκευμα) απέναντι σε Τούρκους, Εβραίους και Έλληνες, οι Έλληνες είναι συγκεκριμένα η εθνο-θρησκευτική ομάδα των αρχαίων Ελλήνων και όχι γενικά όλοι οι ειδωλολάτρες.

Απ' αυτά τα χωρία παρατηρώ ότι για τους Έλληνες με την εθνοθρησκευτική σημασία μιλάει με παρελθοντικό χρόνο ( ήταν , είχαν κ.λπ. ), ενώ για την θρησκευτική σημασία των Τούρκων , Ελλήνων και Εβραίων μιλάει με ενεστώτα ( δέχονται ). Σε κάθε περίπτωση δεν βλέπω πάντως πώς ακριβώς αισθάνεται σε απόσταση τους Έλληνες προπάτορες. Θα έλεγες το ίδιο για τον Κολοκοτρώνη ;

Εἰς τὸν τόπον, τὸν ὁποῖον κατοικοῦμε, ἐκατοικοῦσαν οἱ παλαιοὶ Ἕλληνες, ἀπὸ τοὺς ὁποίους καὶ ἡμεῖς καταγόμεθα καὶ ἐλάβαμε τὸ ὄνομα τοῦτο. Αὐτοὶ διέφεραν ἀπὸ ἡμᾶς εἰς τὴν θρησκείαν, διότι ἐπροσκυνοῦσαν τὲς πέτρες καὶ τὰ ξύλα.

[Pertinax]

Θα έλεγες το ίδιο για τον Κολοκοτρώνη ;

Εἰς τὸν τόπον, τὸν ὁποῖον κατοικοῦμε, ἐκατοικοῦσαν οἱ παλαιοὶ Ἕλληνες, ἀπὸ τοὺς ὁποίους καὶ ἡμεῖς καταγόμεθα καὶ ἐλάβαμε τὸ ὄνομα τοῦτο. Αὐτοὶ διέφεραν ἀπὸ ἡμᾶς εἰς τὴν θρησκείαν, διότι ἐπροσκυνοῦσαν τὲς πέτρες καὶ τὰ ξύλα.

Ο Κολοκοτρώνης είναι Νεοέλληνας. Λέει από τους παλαιούς Έλληνες λάβαμε το όνομα, άρα είμαστε κι εμείς Έλληνες. Ο Δαπόντες είναι καθαρά Ρωμαίος με απώτερους προγόνους Έλληνες.

[Ζαποτέκος]

Θα έλεγες το ίδιο για τον Κολοκοτρώνη ;

Εἰς τὸν τόπον, τὸν ὁποῖον κατοικοῦμε, ἐκατοικοῦσαν οἱ παλαιοὶ Ἕλληνες, ἀπὸ τοὺς ὁποίους καὶ ἡμεῖς καταγόμεθα καὶ ἐλάβαμε τὸ ὄνομα τοῦτο. Αὐτοὶ διέφεραν ἀπὸ ἡμᾶς εἰς τὴν θρησκείαν, διότι ἐπροσκυνοῦσαν τὲς πέτρες καὶ τὰ ξύλα.

Ο Κολοκοτρώνης είναι Νεοέλληνας. Λέει από τους παλαιούς Έλληνες λάβαμε το όνομα, άρα είμαστε κι εμείς Έλληνες. Ο Δαπόντες είναι καθαρά Ρωμαίος με απώτερους προγόνους Έλληνες.

Όσο Ρωμαίος ήταν ο Δαπόντες τόσο Ρωμαίος ήταν και ο Κολοκοτρώνης. Όταν λέει

- Ὁ βασιλεὺς μας ἐσκοτώθη, καμμία συνθήκη δὲν ἔκαμε·

- νὰ τιμωρήσει τοὺς προσκυνημένους καὶ νὰ τοὺς γυρίσει εἰς τὸ ρωμαίϊκο,

δεν είναι Ρωμαίος ;

[Pertinax]

Όσο Ρωμαίος ήταν ο Δαπόντες τόσο Ρωμαίος ήταν και ο Κολοκοτρώνης. Όταν λέει

- Ὁ βασιλεὺς μας ἐσκοτώθη, καμμία συνθήκη δὲν ἔκαμε·

- νὰ τιμωρήσει τοὺς προσκυνημένους καὶ νὰ τοὺς γυρίσει εἰς τὸ ρωμαίϊκο,

δεν είναι Ρωμαίος ;

Καλά, κάτι τέτοιες φράσεις ήταν κατάλοιπα. Η νέα του συνείδηση ήταν καθαρά ελληνική. Δεν ήθελε να είναι Ρωμιός, αλλά Έλληνας.

«Ο γέρων ούτος [ο Κολοκοτρώνης] αγορεύει ήδη προς τους αποβαλόντας το εθνικόν των όνομα [Έλληνες] και Ρωμαίους άχρι τούδε καλουμένους με την οποίαν εννοούσι γλώσσαν [δλδ τους μιλάει στην απλή γλώσσα που καταλαβαίνουν], τους ονομάζει με το ένδοξον όνομα των προγόνων των όπερ είχε παύσει προ αιώνων να ηχή εις τας ακοάς των, Έλληνες! τους φωνάζει δημηγορών, και τους ενθυμίζει ότι είναι ηρώων απόγονοι, και ευθύς οι απόγονοι των Ελλήνων εναβρύνονται δια την καταγωγήν των, και δεν ακούεται πλέον πού ποτέ της Πελοποννήσου η λέξις Ρωμαίοι ειμή από τους Τούρκους προφερομένη, και οι Έλληνες καλούνται προς αλλήλους Έλληνες, και υπό το ενδοξότατον των Ελλήνων όνομά των θ’ αναγνωρίζωνται εφεξής αφ’ όλον τον κόσμον»
[απομνημονεύματα Σπηλιάδη]

Από τη στιγμή που ξεκινάει η Επανάσταση, αυτός και ο Μακρυγιάννης αφήνουν στη μπάντα το Ρωμαίοι και πιάνουν το Έλληνες, όνομα με το οποίο αποκαλούν ιδιαίτερα τους στρατιώτες-ελευθερωτές, σε αντίθεση με τον ακόμα "δουλοπρεπή" άμαχο λαό.

«Μανθάνω ὅτι κάνεις προσκυνοχάρτια εἰς τοὺς Ρωμαίους, δὲν εἶναι τώρα καιρὸς διὰ τοὺς Τούρκους νὰ δίνεις προσκυνοχάρτια, ἀλλὰ εἶναι τῶν Ἑλλήνων καιρὸς νὰ δίνουν εἰς τοὺς Τούρκους».
[απομνημονεύματα Κολοκοτρώνη]

- Ὁ βασιλεὺς μας ἐσκοτώθη, καμμία συνθήκη δὲν ἔκαμε·

Και το Βυζάντιο σε δευτερό-τριτη μοίρα σε σχέση με την αρχαία Ελλάδα. Πού είναι το χιλιόχρονο βασίλειό μας στον λόγο του προς τους μαθητές στην Πνύκα; Aπό τους κατακτητές (αρχαίους) Ρωμαίους(και άλλους βάρβαρους: δλδ Φράγκους ?) πετάγεται κατευθείαν στους Οθωμανούς, θυμίζοντας εκπληκτικά τον Κοραή:

«Οι παλαιοί Έλληνες, οι πρόγονοί μας, έπεσαν εις την διχόνοια και ετρώγονταν μεταξύ τους, και έτσι έλαβαν καιρό πρώτα οι Ρωμαίοι, έπειτα άλλοι βάρβαροι και τους υπόταξαν. Υστερα ήλθαν οι Μουσουλμάνοι και έκαμαν ό,τι ημπορούσαν, δια να αλλάξη ο λαός την πίστιν του»

Γιαλατζί Ρωμιός με λίγα λόγια.

[Ζαποτέκος]

Γιαλατζί Ρωμιός με λίγα λόγια.

Ρωμιός είμαι και εγώ και συ και όλοι οι Νεοέλληνες. Ποιοι νομίζεις πως είναι οι Ρωμιοί ;

Oι Φαναριώται ονομάσαντες εαυτούς το περίβλεπτον γένος των Ρωμαίων , βλασφημίαν ήκουαν αν τους ωνόμαζε τις Γραικούς ή Έλληνας.

[Pertinax]

Ρωμιός είμαι και εγώ και συ και όλοι οι Νεοέλληνες. Ποιοι νομίζεις πως είναι οι Ρωμιοί ;

Οι Κωνσταντινουπολίτες και κάτι Πόντιοι εκτός Ελλάδας. Για εμάς είναι πλέον μια ταυτότητα του παρελθόντος. Άσε που το 1/3 των Νεοελλήνων, τουλάχιστον, απεχθάνεται το όνομα Ρωμιός (και το Βυζάντιο), ενώ από τους υπόλοιπους οι περισσότεροι δεν το αναγνωρίζουν καν σαν πραγματικό εθνωνύμιο: το θεωρούν πολιτειακό (Ρωμαίοι πολίτες), θρησκευτικό-πολυεθνικό (=όλοι οι ορθόδοξοι του ρουμ μιλλέτ) ή σαν λαϊκό ιδιωματισμό.

[Chronicle]

Ρωμιός είμαι και εγώ και συ και όλοι οι Νεοέλληνες. Ποιοι νομίζεις πως είναι οι Ρωμιοί ;

Δεν μπορώ να κάνω τον κόπο καν να του απαντήσω: λέει "είναι Ρωμαίοι με προγόνους Έλληνες", "είναι εθνικά Ρωμαίοι με εναλλακτικό όνομα Έλλήνες", "ο λαός βλέπει τους λόγιους Ρωμαίους, αλλά... οι λόγιοι βλέπουν τον λαό Έλληνες"(!), ότι η ταυτότητα των λογίων πήγαζε από την... Ελλάδα ενώ του λαού από τη Νέα Ρώμη, ότι αν οι πηγές έχουν "μόνο το όνομα Ρωμαίοι" τότε δηλώνει ρωμαϊκή εθνοτική ταυτότητα (π.χ. έτσι νόμιζαν για τον Σοφιανό και τους έδειξα άλλο σύγγραμμα που ταυτίζει και τα τρία...), αλλά αν οι πηγές έχουν και τα τρία, τότε το... βασικό όνομα είναι το "Ρωμαίοι" και τα Έλλην/Γραικός είναι "εναλλακτικά"...

Πώς δεν έγραψε "ανταλλακτικά"...

[Pertinax]

(π.χ. έτσι νόμιζαν για τον Σοφιανό και τους έδειξα άλλο σύγγραμμα που ταυτίζει και τα τρία...)

Πωωω δεν σε θέλει με τίποτα λέμε...

Ο Σοφιανός (16ος αιώνας) χρησιμοποιεί τα ονόματα Ρωμαίοι και Γραικοί. Σύμφωνα με τον Mackridge, ο τίτλος της γραμματικής του «Γραμματική της Κοινής των Ελλήνων Γλώσσης» δεν είναι δικός του, αλλά τον έδωσε ο Legrand στην έκδοση του 1870:

«Some later scholars have referred to Sofianos’ grammar by the misleading title that its editor [Emile Legrand] gave it in 1870: “Grammar of the Common Language of the Hellenes”; Sofianos does not use the term ‘Hellenes’ to refer to the modern Greeks»
[Peter Mackridge, Language and National Identity in Greece: 68 ]

Στο ίδιο έργο, ο Σοφιανός κάνει σαφή διάκριση ανάμεσα στην ελληνική γλώσσα και στη «δική μας ομιλία, την κοινή»:

«Διότι οι επιστήμαις μαθαίνονται όχι μόνον με την ελληνικήν γλώσσαν, αμή και με πάσαν άλλην γλώσσαν οπού νάν’ ανάμεσα στους ανθρώπους, καλά και αν ήτον η βαρβαρωτέρη του κόσμου˙ πόσω μάλλον η εδική μας ομιλία, η κοινή λέγω, οπόχει τέτοιαν ευταξίαν και αρμονίαν και καλλωπισμόν»