Ο άγνωστος φάκελος της 17Ν

[Golden Age]

Το 2003 γίνονται κάποιες ελάχιστες συλλήψεις για τον ΕΛΑ και την ίδια χρονιά κλείνει ο κύκλος ερευνών για την τρομοκρατία. Λίγο μετά προκύπτει η νεοτρομοκρατία. Εαν δεν υπήρχε το θέμα των Ολυμπιακών Αγώνων, ίσως ούτε η 17Ν δεν θα 'χε συλληφθεί. Για τον δε ΕΛΑ δεν θα 'χε γίνει απολύτως τίποτα. Κι απο τη στιγμή που δεν ξανασκοτώθηκαν στελέχη ξένων κρατών, δεν υπήρξε ιδιαίτερη πολιτική βούληση για την εξάρθρωση της νεοτρομοκρατίας...

Ολοκληρώνεται το παζλ της τρομοκρατίας

Η σύλληψη των τεσσάρων ρίχνει την αυλαία. Ο,τι ακολουθήσει θα είναι μόνο συμπληρωματικό της εικόνας που ήδη διαμορφώθηκε Ολοκληρώνεται το παζλ της τρομοκρατίας Η έκρηξη στον Πειραιά τον περασμένο Ιούνιο και πώς δεν συνελήφθη τότε ο Κανάς Τ. ΤΕΛΛΟΓΛΟΥ

Με τη σύλληψη τεσσάρων ατόμων που η Αστυνομία και ο ανακριτής θεωρούν ότι συμμετείχαν στον ηγετικό πυρήνα του Επαναστατικού Λαϊκού Αγώνα (ΕΛΑ) πέφτει η αυλαία της «αντιτρομοκρατικής εκστρατείας» που οδήγησε στην εξάρθρωση της 17Ν το καλοκαίρι. Οπως διαβεβαίωσε ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. στρατηγός κ. Φώτης Νασιάκος την περασμένη Πέμπτη, οι «ουρές» του τρομοκρατικού φαινομένου («1η Μάη», «Επαναστατικοί Πυρήνες») είναι μάλλον συμπληρωματικές μιας «εικόνας» που έχει για τις διωκτικές αρχές τουλάχιστον σχηματισθεί.


Οπως δείχνουν και τα στοιχεία που συνέλεξε «Το Βήμα» και δημοσιεύονται παρακάτω, ο ΕΛΑ και ορισμένοι από τους ανθρώπους οι οποίοι φέρονται από τις αρχές ως μέλη του, όπως ο Αγγελέτος Κανάς, ήταν στο «στόχαστρο» της Αστυνομίας τον Ιούνιο του 2002, όταν εξερράγη ο πυροκροτητής στα χέρια του Σάββα Ξηρού. Για την ακρίβεια, ο κ. Κανάς, ο οποίος «σύχναζε» στον Πειραιά, ήταν ο λόγος που η Αστυνομία βρέθηκε τόσο γρήγορα τόσο κοντά στην Ακτή Μιαούλη το βράδυ της 29ης Ιουνίου 2002. Ο ηλεκτρολόγος από την Κίμωλο παρακολουθείτο αδιάκοπα μετά την κατάθεση της πρώτης συζύγου του αλλά και ενός τουλάχιστον μάρτυρα που είχε βοηθήσει την Αστυνομία να καταλάβει το πλαίσιο της τρομοκρατίας στη χώρα μας.

Αν ο Σάββας Ξηρός δεν «αποσπούσε την προσοχή» των αρχών, τότε πιθανότατα ο κ. Κανάς θα συνελαμβάνετο με την κατηγορία του μέλους του ηγετικού πυρήνα του ΕΛΑ και ασφαλώς η εξάρθρωση της 17Ν θα ήταν δύσκολη και ίσως ελλιπής. Η ΕΛ.ΑΣ., σύμφωνα με πληροφορίες του «Βήματος», ερεύνησε κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού το σύνολο των «σπιτιών» που αναφέρονται στην κατάθεση της Σοφίας Κυριακίδου, χωρίς ωστόσο να φθάσει σε αποτελέσματα χρήσιμα για την ανάκριση. Οταν ο κ. Διώτης άρχισε να επισκέπτεται στις φυλακές Κορυδαλλού τους κατηγορουμένους για συμμετοχή στη 17Ν και να τους ρωτάει για τον ΕΛΑ και την «1η Μάη» στα τέλη του καλοκαιριού, οι έρευνες για τις γιάφκες του ΕΛΑ είχαν ολοκληρωθεί. Τότε αποφασίστηκε από τον Πρωθυπουργό και τον υπουργό Δημόσιας Τάξης να μη γίνουν συλλήψεις αλλά να ακολουθηθεί η τακτική της συγκέντρωσης όσο το δυνατόν περισσοτέρων στοιχείων. Καρπός αυτής της προσπάθειας ήταν τα δύο αποτυπώματα. Τα εγκληματολογικά εργαστήρια της Αστυνομίας λέγουν ότι αυτά ανήκουν στον Κώστα Αγαπίου και στην Ειρήνη Αθανασάκη.


Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης είχε πάντοτε ως πολιτική του για τον ΕΛΑ ­ που «δεν ήταν πια επικίνδυνος», όπως εκτιμούν αστυνομικές πηγές ­ την αποκάλυψη των μελών της ηγεσίας του και διά αυτής την εξουδετέρωσή τους. Ο χρόνος των συλλήψεων επεβλήθη κατά κάποιον τρόπο από τις «διαρροές» της περασμένης εβδομάδας και την απόφαση του Κανά να «πετάξει το γάντι» στις αρχές. Επιβλήθηκε και από το γεγονός ότι στις 5 Μαρτίου αρχίζει στο Βερολίνο η δίκη του υπαρχηγού του Κάρλος Βάινριχ για την επίθεση κατά της διπλωματικής αποστολής της Σαουδικής Αραβίας στην Αθήνα. Η Εισαγγελία του Βερολίνου θεωρεί ότι μέλη του ΕΛΑ είχαν συμβάλει στην οργάνωση της επίθεσης.


Η τελευταία εβδομάδα μοιάζει λοιπόν να ρίχνει την αυλαία στην «παράσταση της εξάρθρωσης της τρομοκρατίας».


Ποιους παρακολουθούσαν μετά το 1995 * Πώς η κατάθεση ενός «μετανοημένου» οδήγησε την ΕΛ.ΑΣ. στην πρώην σύζυγο του κοινοτάρχη της Κιμώλου


Μόνο ο Χρ. Τσιγαρίδας και ο Κ. Αγαπίου παρακολουθούνται από την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία ανελλιπώς την τελευταία οκταετία, αμέσως μετά την παραλαβή από τη Γερμανία των αρχείων της Στάζι. Τα ονόματα του Αγγελέτου Κανά και της Ειρήνης Αθανασοπούλου έγιναν γνωστά αργότερα: του πρώτου ύστερα από παρακολούθηση το 1996-97 και της δεύτερης μετά την κατάθεση της Σοφίας Κυριακίδου. Παρά το γεγονός ότι η ηγεσία του υπουργείου Δημόσιας Τάξης εκτιμούσε ήδη από το 1996 πως ο ΕΛΑ είχε αποφασίσει να αναστείλει τη δράση του, συγχέοντας μάλιστα τον ΕΛΑ με τη 17Ν, οι διωκτικές αρχές παρακολουθούσαν αδιάκοπα όσους υποπτεύονταν για συμμετοχή στην οργάνωση. Δύο από τους ανθρώπους που συνελήφθησαν αυτή την εβδομάδα είχαν θεαθεί μετά την αναστολή των εργασιών του ΕΛΑ να μεταφέρουν δύο μεγάλες βαλίτσες από διαμέρισμα που οι αρχές θεωρούσαν γιάφκα κάπου στο κέντρο της Αθήνας. Ο αστυνομικός ο οποίος παρακολουθούσε τους δύο με μηχανή γλίστρησε στα… σκαλιά ενός δρόμου κοντά στη λεωφόρο Αλεξάνδρας και οι δύο κατάφεραν να ξεφύγουν από τους διώκτες τους.


Οσα μέλη του ΕΛΑ δεν είχαν «χτυπηθεί» ή ήθελαν να συνεχίσουν τη δράση δημιούργησαν την οργάνωση «Επαναστατικοί Πυρήνες». Αυτή δραστηριοποιήθηκε κυρίως στον Πειραιά. Η παρουσία ενός εκ των προσφάτως συλληφθέντων σε ξένες τράπεζες στον Πειραιά τον Δεκέμβριο του 1998 οι οποίες «χτυπήθηκαν» από τους «Επαναστατικούς Πυρήνες» είχε προβληματίσει τότε τις διωκτικές αρχές.


Αλλά στην πραγματικότητα η Αστυνομία δεν διέθετε «επαρκή στοιχεία», παρά τις παρακολουθήσεις, ως την εμφάνιση, μετά τη δολοφονία του Σόντερς, ενός «μετανοημένου» μέλους του ΕΛΑ. Η κατάθεση του «μετανοημένου» οδηγεί την Αστυνομία στη Σοφία Κυριακίδου, την πρώτη σύζυγο του Αγγελέτου Κανά. Ο Κανάς τίθεται έκτοτε σε στενότερη παρακολούθηση. Είναι εκείνος που παρακολουθεί η Αστυνομία το βράδυ της 29ης Ιουνίου 2002 στον Πειραιά, όταν εξερράγη ο πυροκροτητής στα χέρια του Σάββα Ξηρού λίγα μέτρα μακρύτερα. Ως σήμερα δεν υπάρχουν αποδείξεις συνεργασίας των μελών της 17Ν με τον Κανά τα τελευταία χρόνια.


Λίγο πριν από τις 29 Ιουνίου ο εισαγγελέας, αρμόδιος για την τρομοκρατία, κ. Ιωάννης Διώτης έχει μεταβεί στο Βερολίνο για να εξετάσει την πρώην σύζυγο του Κάρλος Μαγκνταλένα Κοπ και να της δείξει φωτογραφίες των τεσσάρων συλληφθέντων για συμμετοχή στον ΕΛΑ. Η κυρία Κοπ αρνείται να αναγνωρίσει κάποια από τα πρόσωπα που της δείχνει ο κ. Διώτης. Οταν η υπόθεση του ΕΛΑ φθάσει στο ακροατήριο, τότε η κυρία Κοπ και δύο τουλάχιστον μέλη της ελβετικής ακροαριστερής οργάνωσης Do it θα κληθούν ασφαλώς να καταθέσουν.


Κάποιο από τα μέλη αυτής της ελβετικής οργάνωσης, η οποία συνεργάστηκε για ένα διάστημα με τον Κάρλος, έχει αναγνωρίσει έναν τουλάχιστον εκ των προσφάτως συλληφθέντων. Ο υπαρχηγός του Κάρλος Γιοχάνες Βάινριχ έχει αρνηθεί να απαντήσει σε ερωτήσεις για τους έλληνες συνεργάτες του, ενώ «πέπλο μυστηρίου» καλύπτει την τύχη του Μπρούνο Μπρεγκέ.


Κατά του Μπρεγκέ η Εισαγγελία του Βερολίνου είχε εκδώσει ένταλμα σύλληψης για αυτουργία σε βομβιστική επίθεση αλλά, όπως έγραψε «Το Βήμα της Κυριακής», το ένταλμα ήρθη για άγνωστο λόγο το 2001, χωρίς να αφαιρεθούν από τη δικογραφία οι επιβαρυντικές για τον Μπρεγκέ αποδείξεις της συμμετοχής του. Ανεπισήμως η Εισαγγελία του Βερολίνου λέει ότι ο Μπρεγκέ πιθανόν να είναι νεκρός, χωρίς ωστόσο να εκφράζει βεβαιότητα.«Ακόμη και αν τον έχουν οι Αμερικανοί στα χέρια τους ως προστατευόμενο μάρτυρα, δύσκολα θα εμφανίσουν κατάθεσή του σε δικαστήριο της Αθήνας» εκτιμά γερμανός αξιωματούχος διαθέτοντας λεπτομερειακή εικόνα των ερευνών.


Στην κατάθεσή του σε εισαγγελέα και ανακριτή ο Χρ. Τσιγαρίδας είπε ότι τα αρχεία της Στάζι χαλκεύθηκαν από δύο τουλάχιστον υπηρεσίες πληροφοριών, χωρίς να τις κατονομάσει. Μέσα όμως στα αρχεία της Διεύθυνσης 22 του υπουργείου Κρατικής Ασφαλείας της ΛΔ της Γερμανίας υπήρχαν χειρόγραφες σημειώσεις του Βάινριχ για τις επαφές του στην Αθήνα που είχαν φωτοτυπήσει τα όργανα της Στάζι κλέβοντάς τες από το δωμάτιο του Βάινριχ στο Βερολίνο. Ποιον λόγο είχε ο Βάινριχ να τις παραποιήσει; Και γιατί τα ίδια ακριβώς στοιχεία υπάρχουν στα αρχεία της ουγγρικής μυστικής υπηρεσίας ATV από υποκλοπές τηλεφωνημάτων και την αλληλογραφία του Κάρλος με τον «υπαρχηγό» του; Στο σημείο αυτό της απολογίας του ο Χρ. Τσιγαρίδας αμφισβήτησε τη συνεργασία του ΕΛΑ με άλλες οργανώσεις του εξωτερικού. Είχε κάθε λόγο να το κάνει. Η βομβιστική ενέργεια στο μπαρ «Οσκαρ» της Γλυφάδας στις 20 Μαρτίου 1988 είχε γίνει εναντίον αμερικανών υπηκόων.


https://www.tovima.gr/2008/11/24/archiv ... mokratias/

[Golden Age]

Και οι λιγοστές συλλήψεις που έγιναν εκείνη την περίοδο για τον ΕΛΑ, έγιναν προφανώς επίσης για τα μάτια των ξένων. Ο ΕΛΑ συνδεόταν με την διεθνή τρομοκρατία και για τον λόγο αυτό υπήρχε ένα ενδιαφέρον των ξένων και για αυτή την οργάνωση. Έτσι, είχαμε και "με ολίγη απο ΕΛΑ". Όλα για τις εντυπώσεις στους ξένους. Για τα προβλήματα που προκαλούσε η αριστερή τρομοκρατία στο εσωτερικό της Ελλάδος, σκασίλα τους. Άλλωστε, ήθελαν με κάποιο τρόπο στο εσωτερικό να φανούν εντάξει και απέναντι στους πολιτικούς κύκλους της Μεταπολίτευσης που έβλεπαν με συμπάθεια την αριστερή τρομοκρατία, κρατώντας πολιτικές ισορροπίες. Έγινε μια μικροεξάρθρωση το 2002 και κάτι ψιλά με συλλήψεις το 2003 για τα μάτια των ξένων και η τρομοκρατία συνεχίστηκε, με την νεοτρομοκρατία να εμφανίζεται αμέσως μετά την "εξάρθρωση". Όσον αφορούσε την νεοτρομοκρατία, δολοφονίες ατόμων ξένων κρατικών στόχων δεν ξαναϋπήρξαν ώστε να αντιδρούν ξένες χώρες, οπότε η αντιμετώπιση της νεοτρομοκρατίας περιορίστηκε αποκλειστικά στο αστυνομικό ενδιαφέρον, χωρίς ιδιαίτερη πολιτική βούληση απο την Μεταπολίτευση για την αντιμετώπισή της. Κι ας υπήρξαν κάμποσες δολοφονίες και άλλοι τραυματισμοί. Κάποιες συλλήψεις που γινόντουσαν, γινόντουσαν μόνο όταν ξέφευγε πολύ η κατάσταση και μετά πάλι τα ίδια.

[Golden Age]

Κάπου στα άρθρα της εποχής των ερευνών του 2002

Εκτός τούτου, οι διωκτικές αρχές διερευνούν δύο ακόμη παραμέτρους: πρώτον, αναζητούν ακόμη ένα πρόσωπο που, όπως πιστεύουν, ήταν πολύ κοντά στον Αλ. Γιωτόπουλο, δεν είχε καμία σχέση με τον εκτελεστικό πυρήνα ή τους εκτελεστικούς πυρήνες της οργάνωσης, παρείχε στη 17Ν πληροφορίες που ήταν αναγκαίες για την επιλογή των στόχων, μετείχε ακόμη και στη συγγραφή των προκηρύξεων και εργάζεται ή εργάστηκε κάποτε σε κάποια κρατική υπηρεσία.

https://www.tovima.gr/2008/11/24/archiv ... toy-mitoy/

[Golden Age]

Είχα την εντύπωση ότι ο Κουφοντίνας πρώτα αποχώρησε απο την νεολαία του ΠΑΣΟΚ, μετά εντάχθηκε στην ακροαριστερά και στην συνέχεια στον ΕΛΑ.

Εδώ όμως αναφέρεται ότι είχε βρεθεί στον προθάλαμο του ΕΛΑ, ενώ ακόμη ήταν εγγεγραμμένος στην νεολαία ΠΑΣΟΚ αν και πολιτικά πλέον είχε αποστασιοποιηθεί απο αυτή απο καιρό. Πως όμως απο την νεολαία ΠΑΣΟΚ βρέθηκε απευθείας στον προθάλαμο του ΕΛΑ;

Τί γνωριμίες έκανε και που και βρέθηκε εκεί;

«Εκλεισα και τυπικά τους λογαριασμούς μου με τα κεντρικά γραφεία και όργανα του ΠΑΣΟΚ στις αρχές Ιουνίου του 1977. Ηταν πολύς καιρός που δεν πήγαινα εκεί, έμενε όμως η τυπική επικύρωση της αποχώρησής μου. Μίλησα σε τρία στελέχη της Επιτροπής Νεολαίας, τους είπα ότι αποχωρώ, ότι θα δουλέψω πλέον στο εργατικό κίνημα. Μου πρότειναν να συνεργαστώ με το συνδικαλιστικό τους. Εγώ τους είπα ότι μιλάω για το αυτόνομο εργατικό κίνημα, πέρα από παρατάξεις» (σ. 54).

Στην πραγματικότητα, όπως διαπιστώνουμε από άλλο σημείο της αφήγησής του, βρισκόταν ήδη στον προθάλαμο του ΕΛΑ (σ. 79-81).

https://www.efsyn.gr/arheio/fantasma-ti ... g_rewarded

Επίσης, με ποιες γνωριμίες είχε ενταχθεί στο "αυτόνομο εργατικό κίνημα";

[Golden Age]

Λεωνίδας Κύρκος... Το ΚΚΕ Εσωτερικού και ο Κύρκος κατακεραύνωναν δημοσίως την τρομοκρατία με ανακοινώσεις τους, αλλά με το που είχε διαρρεύσει το όνομα του καθηγητή Τσεκούρα ως υπόπτου, ο Κύρκος του είχε τηλεφωνήσει για να του συμπαρασταθεί και να του δηλώσει ότι θα του παράσχει υποστήριξη! Πως ήταν εκ των προτέρων πεπεισμένος ο Κύρκος ότι ο Τσεκούρας ήταν αθώος ώστε να σπεύσει να του συμπαρασταθεί; Ή μήπως απλά αρκούσε το γεγονός ότι θα μπορούσε να συλληφθεί κάποιος αριστερός για αριστερή τρομοκρατία προκειμένου να του συμπαρασταθεί, χωρίς περαιτέρω κριτήρια;

Γιάννης Τσεκούρας: Ο σύντροφος που έγινε «αρχιτρομοκράτης»



Η περιπέτεια του ιδρυτικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Τσεκούρα όταν «φωτογραφήθηκε» ως αρχηγός της «17Ν»

Η 8η Απριλίου 1986 θα μείνει βαθιά χαραγμένη στη ζωή του Γιάννη Τσεκούρα, καθηγητή τότε της Ανωτάτης Βιομηχανικής Σχολής Θεσσαλονίκης (σημερινό Πανεπιστήμιο Μακεδονίας).

Ηταν ημέρα Τρίτη και στις 9 το πρωί η τρομοκρατική οργάνωση «17 Νοέμβρη» δολοφόνησε στην Αθήνα τον πρόεδρο της Χαλυβουργικής Δημήτρη Αγγελόπουλο. Η είδηση έσκασε σαν βόμβα προκαλώντας αποτροπιασμό και εκθέτοντας για μια ακόμη φορά την Ελλάδα διεθνώς ως «παράδεισο της τρομοκρατίας».

Προς το απόγευμα η κοινή γνώμη δέχθηκε νέο σοκ: από το Πεκίνο όπου βρισκόταν σε επίσημη επίσκεψη, ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου δήλωσε σε έκτακτη συνέντευξη Τύπου ότι ο «εγκέφαλος» της οργάνωσης ήταν πανεπιστημιακός.

Την επομένη, φιλική προς τον Ανδρέα εφημερίδα, σε συνέχεια της δήλωσής του, «έδινε» κανονικά, χωρίς να τον κατονομάζει, τον Τσεκούρα, πρώην στενό συνεργάτη του στο ΠΑΚ και το ΠΑΣΟΚ. Οπως ήταν αναμενόμενο, προκλήθηκε σάλος. Ολη η Ελλάδα μάθαινε διά στόματος πρωθυπουργού ότι ο αρχηγός της διαβόητης οργάνωσης ήταν γνωστός και άρα η σύλληψή του (θα) ήταν θέμα ωρών, αν δεν τον είχαν ήδη οι αρχές στα χέρια τους.

Στην ανατολική Θεσσαλονίκη, στον οδό Εθνικής Αντιστάσεως, το μαρτύριο του καθηγητή Τσεκούρα ξεκινούσε. Πόσο γενναίος πρέπει να ήταν κανείς για να επωμισθεί ένα τόσο βαρύ φορτίο και να περιμένει, ανά πάσα στιγμή, η αντιτρομοκρατική και η ΚΥΠ να του χτυπήσουν το κουδούνι και να του ζητήσουν να τους ακολουθήσει «για μια απλή κατάθεση;».

Κοντά σαράντα χρόνια μετά ο υποτιθέμενος κατά Ανδρέα «αρχηγός» της «17Ν» αφηγείται, για πρώτη φορά, την περιπέτειά του που μοιάζει με μυθιστόρημα, σε ένα βιβλίο-ποταμό με τίτλο «Π.Α.Κ. – ΠΑ.ΣΟ.Κ., Βιώματα – Αναμνήσεις – Αποτίμηση, Ματιές στο Αύριο», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γερμανός στη Θεσσαλονίκη.

Πλην της ιστορίας με τη «17Ν», περιγράφει την κοινή διαδρομή του με τον Ανδρέα, από το ΠΑΚ στο οποίο δραστηριοποιούνταν με τα ψευδώνυμα Πύρρος (ο ίδιος) και Αγησίλαος ο Παπανδρέου, αλλά και την επεισοδιακή διαγραφή του από το ΠΑΣΟΚ με την κατηγορία του «τροτσκιστή».

Επικαλούμενος αρχεία του ΠΑΚ που φέρεται να κατέχει ως επικεφαλής κατά τη δικτατορία του παράνομου βραχίονα, αλλά και μεταξύ τους συζητήσεις, αναφέρει μεταξύ άλλων το τι του είπε ο Ανδρέας για τη σχεδιαζόμενη(;) ανατίναξη των γραφείων του συγκροτήματος Λαμπράκη στην Αθήνα, την οργάνωση ένοπλου αγώνα για την ανατροπή της χούντας –επαναστατικές επιτροπές, αρπαγή όπλων από αστυνομικά τμήματα και τμήματα χωροφυλακής– την «επιχείρηση» απελευθέρωσης εξόριστων από τη Γυάρο με κομάντος Παλαιστινίους, τη σχέση του με τη Βάσω Παπανδρέου και τον αντίκτυπο στην οργάνωση, κ.ά.

Παραθέτει πλήθος εγγράφων, επιστολών και μαρτυριών για τη δράση του ΠΑΚ στο εξωτερικό και αφιερώνει πολλές σελίδες στον απηνή διωγμό του μετά τη διαγραφή με αποκορύφωμα την εμπλοκή του στη «17Ν», που έδινε την εντύπωση επιχείρησης ηθικής και επαγγελματικής του εξόντωσης.

«Μια μακρά, πολύ επικίνδυνη περίοδος για την ίδια τη ζωή μου, είχε αρχίσει», γράφει για τα όσα έγιναν εκείνη την ημέρα.

«Οφείλω να ομολογήσω ότι αιφνιδιάστηκα διότι κατά το λεγόμενο “στα καλά καθούμενα”, όντας μια δεκαετία μακράν του ΠΑΣΟΚ και μη έχοντας σχέση με καμία άλλη οργάνωση, αίφνης με εμφανίζουν ως τον “αρχιτρομοκράτη”. Εκτός του αιφνιδιασμού, η σκέψη μου έτρεξε στις πιθανές συνέπειες αυτής της δήλωσης του πρωθυπουργού, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τον αντίκτυπο στους δικούς μου ανθρώπους, ακόμα και στον επαγγελματικό μου χώρο και στην κοινωνία. Σκέφθηκα τα τραβήγματά μου και την ταλαιπωρία με την Ασφάλεια και την Αντιτρομοκρατική, καθώς και με τη Δικαιοσύνη λόγω του “τυλίγματός μου” σε μια κόλλα χαρτί. Ομως περισσότερο με φόβιζε ο κίνδυνος για την ίδια τη ζωή μου. Και τούτο διότι όταν αρκετές οικογένειες έχασαν προσφιλή τους πρόσωπα από το 45άρι πιστόλι της “17Ν” και ο πρωθυπουργός της χώρας από τη μακρινή Κίνα με δείχνει ως τον εγκέφαλο της οργάνωσης, όπερ έδει δείξε, μπορούσε η μία ή η άλλη οικογένεια ή μέλος αυτών άμεσα ή έμμεσα να με εκδικηθεί.

Μετά τη δημοσίευση του ονόματός μου παρατήρησα ότι οι ένοικοι της οικοδομής στην οποία μένω, διακριτικά με απέφευγαν. Στις γωνίες της οικοδομής έβλεπε ο προσεκτικός ένοικος ή γείτονας άγνωστα στη γειτονιά μας πρόσωπα. Το τηλέφωνο χτυπούσε “χωρίς ανάσα”. Απαντούσε συνήθως η ανεψιά, σπάνια η σύζυγός μου λέγοντας πως δεν βρίσκομαι στο σπίτι και ακόμη σπανιότερα ο ίδιος. Και τούτο γιατί δεν ήθελα ούτε να κάνω πρόχειρες δηλώσεις, ούτε να εμπλακώ σε δημοσιογραφικές ερωτο-αποκρίσεις και μάλιστα χωρίς διακρίσεις μεταξύ καλούντων στο τηλέφωνο, οι οποίοι προέρχονταν τόσο από τα έντυπα, όσο και από ηλεκτρονικά, τηλεόραση, ραδιόφωνο, μέσα. Αρνητική απάντηση έδωσα ο ίδιος και στο BBC.

Ομως ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε ένα τηλεφώνημα που δέχτηκα λίγο πριν τα μεσάνυχτα. Ηταν από τον Λεωνίδα Κύρκο, ο οποίος μου είπε: “Γιάννη, είμαστε μαζί σου. Εχουν δικαίωμα να σε συλλάβουν. Μην προβάλεις αντίσταση. Εμείς θα σε στηρίξουμε με τους καλύτερους δικηγόρους”. Ευτυχώς δεν με συνέλαβαν.

Εκτός από το τηλεφώνημα του Λεωνίδα Κύρκου με επισκέφθηκαν ο συνάδελφός μου καθηγητής Αρης Ιγνατιάδης μαζί με τον, νεαρό τότε, δημοσιογράφο στα “Νέα”, φοιτητή μου και συμπατριώτη –καθότι Ηπειρώτης– Σταύρο Τζίμα, οι οποίοι παρέμειναν επί αρκετές ώρες. Από τον Σταύρο Τζίμα ζήτησα να μη δημοσιοποιήσει τίποτα μέχρις ότου βγει δήλωσή μου, πράγμα που σεβάστηκε. Αλλοι σύντροφοί μου δεν αποτόλμησαν εκείνες τις πρώτες ώρες να μου τηλεφωνήσουν. Δεν ένιωσα εγκαταλειμμένος γιατί σκέφτηκα ότι αποφεύγουν την επικοινωνία, ώστε να μη θεωρηθούν συνεργοί μου…».

Η συνάντηση στο σπίτι του

Στην τηλεφωνική επικοινωνία μας, νωρίς το βράδυ, ο Γιάννης Τσεκούρας μου ζήτησε να πάω από το σπίτι του. Πήγα αφού ενημέρωσα πρώτα τον διευθυντή μου Λέοντα Καραπαναγιώτη. Εμεινα μαζί του, μαζί με τον Ιγνατιάδη, έως το χάραμα. Εδειχνε πολύ ταραγμένος. Δεν ήταν μικρό πράγμα να σου φορτώνουν άδικα μια τέτοια κατηγορία. Μας είπε πολλά. Για τα δύο αρχεία του ΠΑΚ, ένα στην Ελλάδα και ένα φυλαγμένο σε συγγενικό του σπίτι στην Ελβετία, την ταραχώδη του σχέση με τον Ανδρέα, ο οποίος του έστελνε διαρκώς την ασφάλεια και την ΚΥΠ πίσω του και προσπάθησε να εμποδίσει την εκλογή του στη θέση του καθηγητή, κ.ά.

Το σημαντικότερο: «φωτογράφισε» το κορυφαίο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ που υποπτευόταν ότι τον «έδωσε» στον Ανδρέα και στον τότε διευθυντή του «Εθνους» Αλέκο Φιλιππόπουλο, καταλογίζοντάς του ταπεινά κίνητρα.

Με δέσμευσε να μη γράψω τίποτα. Φεύγοντας, με το ξημέρωμα, αντίκρισα στο πρώτο φως της ημέρας στις γωνίες γύρω από την οικοδομή περίεργους τύπους ακροβολισμένους παντού. Ενας έκανε ότι ουρούσε, άλλος τον δήθεν περαστικό, ένας τρίτος ότι επιδιόρθωνε το αυτοκίνητο κ.λπ. Η πολυκατοικία ήταν πράγματι υπό πολιορκία. Δεν πέρασε καν από το μυαλό μου ότι θα μπορούσαν να με σύρουν στην ασφάλεια ως ύποπτο, για να με ρωτήσουν τι δουλειά είχα στο σπίτι του «εγκεφάλου» της τρομοκρατικής οργάνωσης.

Ενημέρωσα, όπως είχαμε συνεννοηθεί, τον Καραπαναγιώτη για όλα και η απάντησή του ήταν ότι θα πρέπει να τηρήσουμε τη δέσμευσή μας.

Ούτε όμως και τώρα μπορώ να αναφέρω το όνομα του στελέχους, φίλου και συνοδοιπόρου στα δύσκολα χρόνια της χούντας, του Τσεκούρα, καθότι δεν έχω την άδειά του.

Τέσσερις μέρες μετά τη νύχτα αγωνίας, ο «αρχηγός» αντέδρασε με μια πρώτη δήλωση στην οποία εξέφραζε την έκπληξή του και αναρωτιόταν «αν η επίθεση αυτή που σε τελική ανάλυση είναι επίθεση στη διανόηση, στοχεύει στον περιορισμό της ελεύθερης και κριτικής φωνής και στη φίμωση του αυτόνομου λόγου…».

Θα ακολουθήσουν και άλλες δημόσιες επιστολές με αποστολέα τον «Πύρρο» και αποδέκτη τον «Αγησίλαο», δίχως όμως απαντήσεις από τον Παπανδρέου.

«Επιστρέφοντας στον κίνδυνο για τη ζωή μου», αφηγείται ο Τσεκούρας, «είτε από εκδίκηση οικογενειών που έχασαν προσφιλή τους πρόσωπα, είτε από “άλλους κύκλους”, π.χ. ξένες μυστικές υπηρεσίες που έχασαν στελέχη-συνεργάτες τους, είτε από φανατικούς “αντιτρομοκράτες”, είτε από ακροδεξιούς, είτε από προβοκάτορες που θα ήθελαν να συνδέσουν τον Ανδρέα με τη βιολογική μου εξόντωση, έπρεπε να γίνω πιο προσεκτικός στις μετακινήσεις μου εν γνώσει βέβαια ότι η ζωή μου δεν ήταν διασφαλισμένη έναντι εκείνων που θα είχαν λάβει την απόφαση να μου την αφαιρέσουν, οι οποίοι κινούνταν στο “απόλυτο σκοτάδι” για να μη διαρρεύσει το παραμικρό που να σχετίζεται με τον στόχο και τα επιχειρησιακά τους σχέδια…».

«…Αποφεύγοντας να αναφερθώ στο πώς κινούμουν από το σπίτι προς το πανεπιστήμιο και αντίστροφα τις πρώτες μέρες μετά τη δημοσίευση του ονόματός μου, αρκούμαι στη μνεία μιας ιδιαίτερης πρακτικής συμπαράστασης από τον συμπατριώτη μου (Αρτινός αυτός, Πρεβεζάνος εγώ) διευθυντή της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης, Κωνσταντίνο Οικονόμου, ο οποίος μαζί με τον (Γιαννιώτη) Νίκο Γκεσούλη, γνωστό μου από το ΠΑΣΟΚ (σ.σ. μετέπειτα υφυπουργό του Σημίτη) με επισκέφθηκε στο σπίτι μου ένα από τα πρώτα βράδια. Ο Κων. Οικονόμου με μετέφερε ορισμένες φορές με συμβατικό αυτοκίνητο στο πανεπιστήμιο.

Εκτίμησα ιδιαίτερα τη βοήθειά του ως γνήσια και αυθόρμητη συμπατριωτική πρωτοβουλία και δεν διανοήθηκα να τον ρωτήσω αν επρόκειτο για άνωθεν απόφαση που απέβλεπε και στο να μου προσφέρει προστασία από ενδεχόμενη δολοφονική ενέργεια η οποία θα έβλαπτε το ΠΑΣΟΚ και τον ίδιο τον Ανδρέα ή και να “σπουδάσει” εκ του σύνεγγυς τη συμπεριφορά μου και τις σκέψεις-κουβέντες μου εκείνες τις μέρες. Μιλώντας πρόσφατα μαζί τους μου είπαν, μάλλον χαριτολογώντας, πως βγαίνοντας από το σπίτι μου μετά τη βραδινή επίσκεψή τους είπε ο ένας στον άλλον: «σκέψου να μας αναγνωρίσουν και να μας συνδέσουν με τον “εγκέφαλο” της “17Ν”».

Το «σίριαλ» είχε πολλά επεισόδια

Μετά την καταιγίδα των πρώτων ημερών, ο Γιάννης Τσεκούρας άρχισε να ερευνά τα αίτια και τους ανθρώπους που οργάνωσαν αυτή την εις βάρος του «δολοφονία χαρακτήρα».

Παραθέτει στο βιβλίο πολλά στοιχεία, από δημοσιεύματα της εποχής, συζητήσεις με συντρόφους του. Οπως σημειώνει, «το σίριαλ “17Ν” – Τσεκούρας, είχε και άλλα επεισόδια», ακόμα και όταν ο ίδιος ήταν βουλευτής του ΠΑΣΟΚ επί Σημίτη (2000-2004).

«Οταν κάποια μέρα επισκέφθηκα τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη στο γραφείο του ως υπουργό Δημόσιας Τάξης για θέματα του νομού Πρέβεζας άκουσα να μου λέει, μάλλον μεταξύ σοβαρού και αστείου: “Γιάννη, θα ήθελα μια μέρα να περπατήσουμε στο δάσος και να μιλήσουμε για τη 17Ν”, εννοείται πριν από την εξάρθρωσή της. Του απάντησα και εγώ, επίσης μεταξύ σοβαρού και αστείου, “αυτό μπορούμε να το κάνουμε όταν δεν θα είσαι υπουργός Δημόσιας Τάξης”».

Σε μια άλλη περίπτωση αναφέρεται στην επίσκεψη στο βουλευτικό του γραφείο του, του διοικητή της ΕΥΠ Παύλου Αποστολίδη. «Ηθελε να συζητήσει μαζί μου, περισσότερο να ακούσει απόψεις και σκέψεις μου για την τρομοκρατία – “17Ν”. Η συζήτηση έγινε σε ευγενικό κλίμα χωρίς να αποφέρει κάτι αξιοποιήσιμο για το θέμα.

Πρέπει να πω πως επειδή θεωρούσα ότι το πρόσωπό μου είχε βγει πλέον από το κάδρο της Ασφάλειας και της Αντιτρομοκρατικής μου κακοφάνηκε να έρχεται στο γραφείο μου ο διοικητής της ΕΥΠ επί κυβερνήσεως Σημίτη, τον οποίο είχα διαδεχθεί στον ΣΠΙΘΑ και συνεργαστήκαμε στενά στο εξωτερικό. Αραγε να πίστευε και αυτός ό,τι και ο Ανδρέας;

Γι’ αυτό σε μια συνάντησή μας στην αίθουσα του κοινοβουλίου τον ρώτησα: “Κώστα, γιατί μου έστειλες τον διοικητή της ΕΥΠ;”. Η απάντησή του ήταν: “Γιάννη, η Υπηρεσία Πληροφοριών έχει αρχίσει έναν κύκλο επαφών και συζητήσεων με διάφορα άτομα προκειμένου να συλλέξει πληροφορίες χρήσιμες για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας”. Δεν θέλησα να δώσω συνέχεια διότι μια περαιτέρω συζήτηση θα ήταν και για τους δυο μας δυσάρεστη και δεν θα οδηγούσε πουθενά…».

Κλείνοντας στο βιβλίο το «κεφάλαιο 17Ν», ο ομότιμος σήμερα καθηγητής πανεπιστημίου, ο «Πύρρος» του ΠΑΚ στη δικτατορία, απευθύνεται σε συναισθηματικό τόνο, ρητορικά, στον εκλιπόντα από το 1996, «Αγησίλαο»:

«Ανδρέα νομίζω πως πρέπει να σου κάνω τη σκληρή ερώτηση: γιατί αυτό το τυφλό αίσθημα εχθρότητας εναντίον μου; Πού και πότε σε έκαμα τόσο μεγάλο κακό ώστε να αξίζω τη μνησικακία σου; Πάντως, Ανδρέα, μ’ εκείνη τη δήλωσή σου με έβαλες ίσως στην πρώτη γραμμή συνεχούς παρακολούθησης των κινήσεών μου, των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων από τις μυστικές υπηρεσίες, εγχώριες και διεθνείς.

Δεν πρόκειται περί δικών μου υποψιών ή και εκτιμήσεων, αλλά και πληροφοριών που μου έδωσε ο στενός σου συνεργάτης Κώστας Τσίμας, τον οποίο είχες ορίσει διοικητή της ΕΥΠ. Ο “Μάρκος” (σ.σ. ψευδώνυμο του Τσίμα στο ΠΑΚ) ήρθε στη Θεσσαλονίκη ως διευθυντής της ΕΥΠ, συναντηθήκαμε, κατόπιν επιθυμίας του μυστικά, κουβεντιάσαμε διάφορα θέματα και σε ό,τι αφορά την παρακολούθησή μου, μου ορκίστηκε στις κόρες του ότι δεν με παρακολουθεί ο ίδιος και ούτε θα επέτρεπε να με παρακολουθούν υφιστάμενοί του, αλλά η Ασφάλεια, ξένες μυστικές υπηρεσίες, ενδεχομένως ιδιωτικοί ντετέκτιβ, χωρίς να αποκλείει μέλη της ΕΥΠ, διότι δυστυχώς η ΕΥΠ δεν είναι στεγανή απέναντι σε μυστικές υπηρεσίες ξένων χωρών».

«…Ανδρέα λυπήθηκα πολύ για σένα, για εμάς, όταν έβλεπα στην τηλεόραση τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, “τον μεγαλύτερο φαύλο πολιτικό στην Ελλάδα” όπως μου τον είχες χαρακτηρίσει σ’ ένα ταξίδι μας στην Τοσκάνη της Ιταλίας το 1973, κατά τη συζήτηση στη Βουλή για την τρομοκρατία να σε “βομβαρδίζει” με την επαναλαμβανόμενη αναφορά του ότι εσύ έδειξες ως εγκέφαλο της “17Ν” τον φίλο σου καθηγητή Γιάννη Τσεκούρα και εσύ, αδύναμος κάπως από την ταλαιπωρία της υγείας σου να απαντάς, πως δεν κατονόμασες τον καθηγητή, κρίμα Ανδρέα για την κατάντια μας…».

«…Ανδρέα ο μικρός σου γιος, Αντρίκος, με πληροφόρησε πως του είπες ότι “αδίκησα τον Γιάννη…”. Δεν ξέρω αν αυτά τα λόγια ήταν κάτι σαν μετάνοια ή σαν εξομολόγηση προς τον γιο σου τον οποίο βοήθησα σύμφωνα με τα ακαδημαϊκά κριτήρια, να εκλεγεί μέλος ΔΕΠ στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας».

Περισσότερα:

https://www.kathimerini.gr/society/5634 ... omokratis/

[πατησιωτης]

https://www.facebook.com/sakispapatheod ... cale=el_GR


Πολύ, πάρα πολύ χαίρομαι που αρχίζει να γράφεται η Ιστορία γιά τον μεγάλο ΟΛΕΤΗΡΑ της Πατρίδας πρίν εγκαταλείψω τον μάταιο τούτο κόσμο.
Διαβάστε το ΟΛΟΚΛΗΡΟ.
Μεγάλο αλλά λίαν κατατοπιστικό.

[Golden Age]

Ο Κουφοντίνας στο βιβλίο του είχε γράψει τα εξής:

«Αυτονόητα, δεν μπορεί να ειπωθεί σήμερα όλη η αλήθεια – θα έρθει η ώρα να ειπωθεί ολόκληρη, να δοθεί όνομα στα πάντα. Όσα ειπωθούν σήμερα, όμως, πρέπει να είναι όλα αλήθεια».

http://www.matrix24.gr/2014/03/%CE%B4%C ... %BF%CE%AD/

Πότε περιμένει να ειπωθεί αυτή η "ολόκληρη η αλήθεια"; Πότε "θα δοθεί όνομα στα πάντα"; Στις γενιές που δεν έζησαν την 17Ν;

Τι άλλο περιμένει; Απο την τελευταία δολοφονία της 17Ν έχουν παρέλθει 25 χρόνια. Ακόμη και να την τράβηξε ο εισαγγελέας στα 25 χρόνια την παραγραφή, το αδίκημα πλέον έχει παραγραφεί και κανείς τους πια δεν κινδυνεύει με δίωξη.

Απο το τέλος της οργάνωσης, επίσης έχει παρέλθει πάνω 20ετία και κατ' επέκταση και το αδίκημα της συμμετοχής έχει προ πολλού παραγραφεί. Ούτε για εκεί υπάρχει κίνδυνος διώξεως.

Απαγωγές οι Αμερικάνοι και πόσο μάλλον σε πολίτες μιας συμμαχικής χώρας για μια οργάνωση που δεν υπάρχει πια, δεν πρόκειται να κάνουν. Οι Αμερικάνοι δεν ασχολούνται πια ούτε με την Αλ Κάιντα. Δεν πρόκειται να ασχοληθούν με την 17Ν που αποτελεί παρελθόν.

Απο θύματα κλπ δεν πρόκειται να υπάρξει αντεκδίκηση. Μόνο ένας φέρεται να είχε εκφράσει τέτοια υπονοούμενα κι αυτό σε περίπτωση που κατάφερνε να τους εντοπίσει πριν τους πιάσουν και πλέον δεν ζει.

Τα χρόνια περνούν και οι γενιές που δεν έζησαν την 17Ν δεν πρόκειται να έχουν το ίδιο ενδιαφέρον με όσους την έζησαν.

[Golden Age]

Ένα ερώτημα είναι γιατί το ΠΑΣΟΚ αποφάσισε ξαφνικά να κάνει βουλευτή, τον διεγραμένο απο το 1976, καθηγητή Γιάννη Τσεκούρα, στις εκλογές του 2000, δηλαδή για την περίοδο 2000 - 2004 που ήταν και οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Εκείνη την περίοδο, ο Σημίτης επεδίωκε πάση θυσία και είχε ως κύρια προτεραιότητα τον εντοπισμό και την σύλληψη της 17Ν. Αλλά αφού είχε τέτοια προτεραιότητα, γιατί επέλεξε να δώσει βουλευτική ασυλία σε κάποιον που ο Ανδρέας είχε διαγράψει απο το κόμμα το '76 και επιπλέον τον θεωρούσαν ύποπτο για τρομοκρατία; Κι όταν λέω τον θεωρούσαν ύποπτο για τρομοκρατία, τον υποψιαζόντουσαν πραγματικά. Όχι μόνο ο Ανδρέας στην δεκαετία του '80, αλλά και ο Σημίτης το 2000...

«Οταν κάποια μέρα επισκέφθηκα τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη στο γραφείο του ως υπουργό Δημόσιας Τάξης για θέματα του νομού Πρέβεζας άκουσα να μου λέει, μάλλον μεταξύ σοβαρού και αστείου: “Γιάννη, θα ήθελα μια μέρα να περπατήσουμε στο δάσος και να μιλήσουμε για τη 17Ν”, εννοείται πριν από την εξάρθρωσή της. Του απάντησα και εγώ, επίσης μεταξύ σοβαρού και αστείου, “αυτό μπορούμε να το κάνουμε όταν δεν θα είσαι υπουργός Δημόσιας Τάξης”».

Σε μια άλλη περίπτωση αναφέρεται στην επίσκεψη στο βουλευτικό του γραφείο του, του διοικητή της ΕΥΠ Παύλου Αποστολίδη. «Ηθελε να συζητήσει μαζί μου, περισσότερο να ακούσει απόψεις και σκέψεις μου για την τρομοκρατία – “17Ν”. Η συζήτηση έγινε σε ευγενικό κλίμα χωρίς να αποφέρει κάτι αξιοποιήσιμο για το θέμα.

Πρέπει να πω πως επειδή θεωρούσα ότι το πρόσωπό μου είχε βγει πλέον από το κάδρο της Ασφάλειας και της Αντιτρομοκρατικής μου κακοφάνηκε να έρχεται στο γραφείο μου ο διοικητής της ΕΥΠ επί κυβερνήσεως Σημίτη, τον οποίο είχα διαδεχθεί στον ΣΠΙΘΑ και συνεργαστήκαμε στενά στο εξωτερικό. Αραγε να πίστευε και αυτός ό,τι και ο Ανδρέας;

Γι’ αυτό σε μια συνάντησή μας στην αίθουσα του κοινοβουλίου τον ρώτησα: “Κώστα, γιατί μου έστειλες τον διοικητή της ΕΥΠ;”. Η απάντησή του ήταν: “Γιάννη, η Υπηρεσία Πληροφοριών έχει αρχίσει έναν κύκλο επαφών και συζητήσεων με διάφορα άτομα προκειμένου να συλλέξει πληροφορίες χρήσιμες για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας”. Δεν θέλησα να δώσω συνέχεια διότι μια περαιτέρω συζήτηση θα ήταν και για τους δυο μας δυσάρεστη και δεν θα οδηγούσε πουθενά…».

https://www.kathimerini.gr/society/5634 ... omokratis/

Αλλα αν ο Σημίτης τον υποψιαζόταν ως πιθανό εμπλεκόμενο με την 17Ν, τότε γιατί τον έκανε βουλευτή; Και μάλιστα σε μια εποχή που είχε θέσει ως άμεσο στόχο να πιάσει την 17Ν;

[Golden Age]

Αντίθετα, η 17Ν ήταν μια οργάνωση πειθαρχημένη, μιλιταριστικά οργανωμένη, «που ελεγχόταν από τη Μόσχα και την KGB...».

'Εφθασες στην αλήθεια που θα έπρεπε να υποψιάζεσαι από απλή πολιτική ανάλυση.Τι νόημα έχει να ψάχνεις για κάποιο κέντρο καθοδήγησης όταν αυτό βρίσκεται στο Κρεμλίνο;
Απλώς αποφασίσθηκε να σταματήσει η δράση και να συλληφθούν κάποια βασικά μέλη της οργάνωσης μετά τις επιθέσεις της 11/9. Ο Πούτιν ήθελε διακαώς να μπει στην αντιτρομοκρατική συμμαχία του Μπους και για να γίνει αυτό έπρεπε να αποσείσει κάθε υποψία συνεργασίας με την τρομοκρατία.Έτσι έληξε αυτό που ήταν στην πραγματικότητα ένας ιδιότυπος τέταρτος γύρος στην Ελλάδα όπως και οι προηγούμενοι με την παύση της δράσης τους για λόγους παγκόσμιας πολιτικής.Τώρα που οι σχέσεις Ρωσίας και Δύσης οξύνθηκαν πάλι,θα ξαναρχίσουν. Τα βασικά στην ελληνική ιστορία είναι γνωστά εδώ και δεκαετίες.

Θα εχεις ακουσει για το το στρατοπεδο "Τρικοντινενταλ" (για την "Τρικοντινενταλε" κινημα 3 ηπειρων για την παγκοσμια υποτιθεται απελευθερωση, γινεται αναφορα σε αρθρο που εβαλε πιο πριν ο Γκολντεν) και για τον συνταγματαρχη Β Κοτσεργκονιν της GRU που ειχε ανοιξει το 1966 κεντρα εκπαιδευσης στην Καραϊβικη, για την εκπαιδευση και την υποστηριξη ακροαριστερων οργανωσεων στο πλανητη, αλλα και αρκετα χρονια αργοτερα για τις συναντησεις αξιωματικων της KGB με μελη του Κοκκινου Στρατου (RAF)Red Army Faction στην Γερμανια.Περιγραφεται και στο βιβλιο ΒΛΑΝΤΙΜΙΡ ΠΟΥΤΙΝ
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΙΧΩΣ ΠΡΟΣΩΠΟ της GESSEN MASHA (Μυθιστορηματα Aστυνομικα-Kατασκοπειας)



Did Vladimir Putin support anti-Western terrorists as a young KGB officer?

Most of what Putin did during the Dresden years remains shrouded in mystery, in part because the KGB was so effective at destroying and transferring documents before the collapse of East Germany

Across the Middle East, the KGB had forged ties with numerous Marxist-leaning terror groups, most notably with the PFLP, the Popular Front for the Liberation of Palestine, a splinter group of the Palestine Liberation Organization that carried out a string of plane hijackings and bomb attacks in the late sixties and seventies. Top-secret documents retrieved by a researcher in the early 1990s from the archives of the Soviet Politburo illustrate the depth of some of these connections. They show the then-KGB chief Yury Andropov signing off three requests for Soviet weapons from PFLP leader Wadi Haddad, and describing him as a “trusted agent” of the KGB.

In East Germany, or the German Democratic Republic (GDR), the KGB actively encouraged the Stasi to assist in its “political activities” in developing countries. In fact, support for international terrorism became one of the most important services the Stasi rendered to the KGB, according to a paper written by Dr. Marian K. Leighton, a former Soviet analyst at the Central Intelligence Agency. The East German security services had always been subservient to the KGB and closely followed orders handed down by their Soviet masters. By 1969 the Stasi had opened a clandestine training camp outside East Berlin for members of Yassar Arafat’s PLO. Markus Wolf’s Stasi foreign-intelligence unit became deeply involved in working with terrorist groups across the Arab world, including with the PFLP’s notorious Carlos Ramirez Sanchez, otherwise known as Carlos the Jackal. Stasi military instructors set up a network of terrorist training camps across the Middle East.

One former KGB general who defected to the United States, Oleg Kalugin, later called these activities “the heart and soul of Soviet intelligence.” The former head of Romania’s foreign intelligence service, Ion Mihai Pacepa, who became the highest-ranking eastern-bloc intelligence officer to defect to the United States, had been the first to speak openly about the KGB’s operations with terrorist groups. Pacepa wrote of how the former head of the KGB’s foreign intelligence, General Alexander Sakharovsky, had frequently told him, “In today’s world, when nuclear arms have made military force obsolete, terrorism should become our main weapon.” Pacepa also stated that KGB chief Andropov had launched an operation to stoke anti-Israeli and anti-U.S. sentiment in the Arab world. At the same time, he said, the KGB unleashed domestic terrorism in the West.

West Germany had been on edge ever since the far-left militant Red Army Faction—also known as the Baader-Meinhof Group after its early leaders Andreas Baader and Ulrike Meinhof — launched a string of bombings, assassinations, kidnappings and bank robberies in the late 1960s. In the name of toppling the country’s “imperialism and monopoly capitalism,” they’d killed prominent West German industrialists and bankers, including the head of Dresdner Bank in 1977, and had bombed U.S. military bases, killing and injuring dozens of servicemen.

Πηγη https://www.politico.eu/article/did-vla ... b-officer/


KGB-Σταζι-Ανατολικη Γερμανια
KGB-Σταζι-Ανατολικη Γερμανια

Τρομοκρατία: σε αναζήτηση των ασύλληπτων "εγκεφάλων"

13/5/2014 - Πηγή: Antinews

Δεν ήθελαν να επισημοποιήσουν τα αρχεία της Στάζι για τρείς κυρίους λόγους:

1. Για να τα χειρισθεί δεόντως η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και να μην αποκαλυφθεί ποτέ η αλήθεια, όπως οι σχέσεις με τις μυστικές υπηρεσίες, οι σχέσεις με τον περιβόητο Κάρλος και τους Παλαιστίνιους, η καθοδήγηση από την Σταζί και την KGB κλπ

Βασίλης Π. Ζήσης

https://www.inewsgr.com/87/tromokratia- ... efalon.htm

Το σίγουρο είναι ότι τις ημέρες που κατέρρεε το Ανατολικογερμανικό καθεστώς, κατέστρεφε αρχεία της KGB στην Ανατολική Γερμανία:

Με τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης να επίκειται, και τις διαδηλώσεις των ανατολικογερμανών να κορυφώνονται στις 9 Νοεμβρίου του 1989, όταν και έπεσε το τείχος του Βερολίνου, το παράρτημα της Κα Γκε Μπε στη Δρέσδη, βάλθηκε να καίει νυχθημερόν έγγραφα και στοιχεία που έπρεπε να εξαφανιστούν. Στις 6 Δεκεμβρίου, ο Πούτιν ήρθε αντιμέτωπος με διαδηλωτές που ευρισκόμενοι μπροστά στα γραφεία της Στάζι, έστρεψαν την προσοχή τους και στη σοβιετική υπηρεσία πληροφοριών, απειλώντας να εισέλθουν στο χώρο και να τον βανδαλίσουν. Σύμφωνα με το μύθο που έχει δημιουργηθεί, ο κατάσκοπος της Κα Γκε Μπε, με ένα πιστόλι στο χέρι, και αποφασισμένος να πυροβολήσει αν παραβίαζαν σοβιετικό έδαφος, εμπόδισε την είσοδο των διαδηλωτών στο κτίριο. Ωστόσο, αν και η πληροφορία έχει αναπαραχθεί πολλές φορές, δεν ταιριάζει στην πραγματικότητα. Η εμφάνιση μιας μικρής ομάδας οπλισμένων σοβιετικών αλεξιπτωτιστών, ήταν η αιτία που ανάγκασε τους διαδηλωτές να απομακρυνθούν και να διαλυθούν ήσυχα.[40]

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE ... E%B9%CE%BD

Μήπως όμως κατέστρεφε και αρχεία της Στάζι; Η επίσημη βιογραφία του λέει ότι κατέστρεψε μόνο αρχεία της KGB:

According to Putin's official biography, during the fall of the Berlin Wall that began on 9 November 1989, he saved the files of the Soviet Cultural Center (House of Friendship) and of the KGB villa in Dresden for the official authorities of the would-be united Germany to prevent demonstrators, including KGB and Stasi agents, from obtaining and destroying them. He then supposedly burnt only the KGB files, in a few hours, but saved the archives of the Soviet Cultural Center for the German authorities. Nothing is told about the selection criteria during this burning; for example, concerning Stasi files or about files of other agencies of the German Democratic Republic or of the USSR. He explained that many documents were left to Germany only because the furnace burst but many documents of the KGB villa were sent to Moscow.[61]

https://en.wikipedia.org/wiki/Vladimir_Putin

Και κάτι άλλο ενδιαφέρον:

Η δημοσιογράφος Κάθριν Μπέλτον από την άλλη, σε βιβλίο της σχετικό με την περίοδο του Πούτιν στη Δρέσδη, υποστηρίζει ότι η πραγματική αποστολή του εκεί ήταν ο συντονισμός και η υποστήριξη της επαναστατικής οργάνωσης Φράξια Κόκκινος Στρατός, μέλη της οποίας κρύβονταν συχνά στη Δρέσδη με την ανοχή της Στάζι.[44]

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE ... E%B9%CE%BD

[AlienWay]

Θέλω να σχολιάσετε το παρακάτω podcast, αφού όμως πρώτα βρείτε χρόνο να το ακούσετε προσεκτικά

https://www.lifo.gr/podcasts/wraia-prag ... 17-noembri

[hades]

Θέλω να σχολιάσετε το παρακάτω podcast, αφού όμως πρώτα βρείτε χρόνο να το ακούσετε προσεκτικά

https://www.lifo.gr/podcasts/wraia-prag ... 17-noembri

To άκουσα .Οπως παρουσιάζεται πρέπει να ήταν ενδιαφέρουσα γυναίκα τώρα για την 17Ν δεν ξέρω

Εσύ πιστεύεις ότι ήταν στο αρχικό σχήμα της 17N;

[AlienWay]

Θέλω να σχολιάσετε το παρακάτω podcast, αφού όμως πρώτα βρείτε χρόνο να το ακούσετε προσεκτικά

https://www.lifo.gr/podcasts/wraia-prag ... 17-noembri

To άκουσα .Οπως παρουσιάζεται πρέπει να ήταν ενδιαφέρουσα γυναίκα τώρα για την 17Ν δεν ξέρω

Εσύ πιστεύεις ότι ήταν στο αρχικό σχήμα της 17N;

Ακόμη κι αν πραγματικά ήταν στο αρχικό, τόσο χάλια που τα κάνανε οι τραγκες και οι Κακαουνάκηδες να εμπλέκουν οποιοδήποτε όνομα τους κατέβαινε, δεν πιστεύω ότι ηταν.

Το πιο πιθανό ήταν ότι η γυναίκα της οργάνωσης ήταν μια εκ των συζύγων. Η Σωτηροπούλου ίσως η η Ισπανίδα.

[hades]

Θέλω να σχολιάσετε το παρακάτω podcast, αφού όμως πρώτα βρείτε χρόνο να το ακούσετε προσεκτικά

https://www.lifo.gr/podcasts/wraia-prag ... 17-noembri

To άκουσα .Οπως παρουσιάζεται πρέπει να ήταν ενδιαφέρουσα γυναίκα τώρα για την 17Ν δεν ξέρω

Εσύ πιστεύεις ότι ήταν στο αρχικό σχήμα της 17N;

Ακόμη κι αν πραγματικά ήταν στο αρχικό, τόσο χάλια που τα κάνανε οι τραγκες και οι Κακαουνάκηδες να εμπλέκουν οποιοδήποτε όνομα τους κατέβαινε, δεν πιστεύω ότι ηταν.

Το πιο πιθανό ήταν ότι η γυναίκα της οργάνωσης ήταν μια εκ των συζύγων. Η Σωτηροπούλου ίσως η η Ισπανίδα.

Καλά αυτό με τα ονόματα ήταν απίστευτο τότε. Πάντως υπέθεσα ότι το έβαλες γιατί είχε κάποια υποψία

[Golden Age]

Θέλω να σχολιάσετε το παρακάτω podcast, αφού όμως πρώτα βρείτε χρόνο να το ακούσετε προσεκτικά

https://www.lifo.gr/podcasts/wraia-prag ... 17-noembri

To άκουσα .Οπως παρουσιάζεται πρέπει να ήταν ενδιαφέρουσα γυναίκα τώρα για την 17Ν δεν ξέρω

Εσύ πιστεύεις ότι ήταν στο αρχικό σχήμα της 17N;

Ακόμη κι αν πραγματικά ήταν στο αρχικό, τόσο χάλια που τα κάνανε οι τραγκες και οι Κακαουνάκηδες να εμπλέκουν οποιοδήποτε όνομα τους κατέβαινε, δεν πιστεύω ότι ηταν.

Το πιο πιθανό ήταν ότι η γυναίκα της οργάνωσης ήταν μια εκ των συζύγων. Η Σωτηροπούλου ίσως η η Ισπανίδα.

Γυναίκες στην οργάνωση υπήρξαν τουλάχιστον τρεις. Η "Άννα" που ήταν στις δολοφονίες του Γουέλς και του Μάλλιου και ήταν αυτή που έδωσε την οργάνωση στις αρχές στην Λουίζης Ριανκούρ (πράγμα που σημαίνει ότι μέχρι το '92 είχε γνώση του τί γινόταν στην οργάνωση), η "Πωλίνα" ή "Παυλίνα" και η "Μιλένα". Για την "Πωλίνα" και την "Μιλένα" έχω βάλει παραπίσω αναφορές.

Απο εκεί και πέρα υπάρχει και μια αναφορά για μία "Λένα" απο το Παρίσι (στα δημοσιογραφικά άρθρα αναφερόταν ως "Λένα των Παρισίων") που φέρεται να ήταν αυτή που έδωσε την πρώτη προκύρηξη της 17Ν στον Ζαν Πολ Σαρτρ και αυτός δημοσίευσε αποσπάσματά της στην εφημερίδα Λιμπερασιόν. Το πια ήταν αυτή η "Λένα" και αν ήταν μέλος της 17Ν ή αν συχετιζόταν με την οργάνωση με άλλο τρόπο, είναι άγνωστο.

Στα δημοσιογραφικά ρεπορτάζ του 2002 κυκλοφόρησε το όνομα της Λασιθιωτάκη ως πιθανότητα να ήταν αυτή η πιθανή Λένα, αλλά κάτι τέτοιο δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ.

Δύσκολο θα μαθευτεί ποια ήταν η "Λένα" των Παρισίων, εκτός κι αν μιλήσει η ίδια (αν ζει) ή κάποιος απο τους παλιούς που γνωρίζει. Το δε νόημα πλέον του να μαθευτεί ποια ήταν είναι καθαρά ιστορικό.

[pylothess]

Η ηθοποιός Κατερίνα Γώγου είχε συλληφθεί και ανακριθεί ως ύποπτη για συμμετοχή στην 17 Νοέμβρη αλλά αφέθηκε ελεύθερη γιατί δεν υπήρχαν στοιχεία.