Ήταν ο Καλλίνικος εβραίος;

[Saturn]

εντι για πριν που το έγραψα "υγρού πυρ"

"υγρού πυρός" , βεβαίως βεβαίως

[Καβαλάρης]

Επίσης ενδιαφέρον ήταν καιρό τρόπος παραγωγής του.

Κάνεις δεν είχε ποτέ ολόκληρη την συνταγή.

Αλλά 1 άτομο γνώριζε 1 υλικό και την αναλογία του.

Επίσης κανένα άτομο από αυτά δεν γνώριζε άλλο άτομο που ήξερε άλλο υλικό.

Όταν υπήρχε ανάγκη να φτιαχτεί νέο στοκ καλούσαν στο Παλάτι ξεχωριστά κάθε άτομο με το υλικό που ήξερε σε ξεχωριστή ώρα ο καθένας και από ξεχωριστή πύλη όπου αφού έριχναν το υλικό στα καζάνια αποχωρούσαν χωρίς να συναντήσουν κανέναν άλλο.

Πού τα διάβασες αυτά;

[George_V]

Επίσης ενδιαφέρον ήταν καιρό τρόπος παραγωγής του.

Κάνεις δεν είχε ποτέ ολόκληρη την συνταγή.

Αλλά 1 άτομο γνώριζε 1 υλικό και την αναλογία του.

Επίσης κανένα άτομο από αυτά δεν γνώριζε άλλο άτομο που ήξερε άλλο υλικό.

Όταν υπήρχε ανάγκη να φτιαχτεί νέο στοκ καλούσαν στο Παλάτι ξεχωριστά κάθε άτομο με το υλικό που ήξερε σε ξεχωριστή ώρα ο καθένας και από ξεχωριστή πύλη όπου αφού έριχναν το υλικό στα καζάνια αποχωρούσαν χωρίς να συναντήσουν κανέναν άλλο.

Πού τα διάβασες αυτά;

Hταν μια μελέτη για το Υγρό Πυρ. Δεν τη θυμάμαι τώρα αλλά πρέπει να την έχω ακόμα στη βιβλιοθήκη στο σπίτι.

[Καβαλάρης]

Hταν μια μελέτη για το Υγρό Πυρ.

Δηλαδή σύγχρονη πηγή. Το ερώτημα είναι ποια πρωτογενής πηγή δίνει μια τέτοια λεπτομέρεια.

[George_V]

Hταν μια μελέτη για το Υγρό Πυρ.

Δηλαδή σύγχρονη πηγή. Το ερώτημα είναι ποια πρωτογενής πηγή δίνει μια τέτοια λεπτομέρεια.

Ε αν τη βρω θα έχει βιβλιογραφία φαντάζομαι.

[George_V]

Hταν μια μελέτη για το Υγρό Πυρ.

Δηλαδή σύγχρονη πηγή. Το ερώτημα είναι ποια πρωτογενής πηγή δίνει μια τέτοια λεπτομέρεια.

Tη βρήκα τη μελέτη.

Secrecy, Technology, and War: Greek Fire and the Defense of Byzantium by Alex Roland.

Αν την έχω σπίτι ακόμα θα τη δω το απόγευμα.

[Δημοκράτης]

Το Υγρό Πυρ είναι ένα ενδιαφέρον χημικό.

Ένα παχυρρευστο υγρό το οποίο ερχόμενο σε επαφή με εύφλεκτο στοιχείο (ξύλο, ύφασμα κτλ.) άναβε φωτιά.

Αλλά η κυρία ιδιότητα του ήταν ότι μόλις ερχόταν σε επαφή με νερό προκαλούνταν βίαιη έκρηξη ικανή να καταστρέψει πλοίο.

Η φωτιά που άναβε προφανώς δεν έσβηνε με κοινό νερό. Αν κάποιος έκανε τη μαλακια να ρίξει ένα κουβά νερό σε φωτιά από υγρο πυρ είχε μόλις στείλει το καράβι του στον πάτο της θάλασσας.

Έσβηνε μόνο με άμμο, ξύδι η ουρα.

Επίσης ενδιαφέρον ήταν καιρό τρόπος παραγωγής του.

Κάνεις δεν είχε ποτέ ολόκληρη την συνταγή.

Αλλά 1 άτομο γνώριζε 1 υλικό και την αναλογία του.

Επίσης κανένα άτομο από αυτά δεν γνώριζε άλλο άτομο που ήξερε άλλο υλικό.

Όταν υπήρχε ανάγκη να φτιαχτεί νέο στοκ καλούσαν στο Παλάτι ξεχωριστά κάθε άτομο με το υλικό που ήξερε σε ξεχωριστή ώρα ο καθένας και από ξεχωριστή πύλη όπου αφού έριχναν το υλικό στα καζάνια αποχωρούσαν χωρίς να συναντήσουν κανέναν άλλο.

Μπορείς να εξηγήσεις γιατί η συνταγή του υγρού πυρ κρατήθηκε μυστική?
Τόσοι αυτοκράτορες και οίκοι άλλαξαν,όλοι αυτοί έπρεπε να είχαν την γνώση της συνταγής. Πως λοιπόν δεν έφτασε σε μας ή δεν διερευσε στους αντιπάλους της αυτοκρατοριας?
Μήπως τελικά όλα αυτά είναι μύθος και η συνταγή ήταν κάτι ποιο απλό από αυτό που φανταζόμαστε?

Γιατί διάβασε παραπάνω.

Ήταν ένα πολύ ισχυρό όπλο. Ήταν το αντίστοιχο των σημερινών πυραύλων.

Κάνεις δεν ήθελε να πέσει σε χέρια άλλων.

Και αποκλείεται να ήταν κάτι απλό γιατί εδώ και 200 χρόνια έχουν κάνει εκατοντάδες απόπειρες να το αναπαράγουν και έχουν αποτυχειβολες.

Καμία δεν μπορεί να κάνει replicate τις ιδιότητες του.


Ήταν τόσο well guarded μυστικό που θα ρισκαραν τα πάντα για να μην πέσει σε εχθρικά χέρια.

Κάπου τον 9ο αιώνα οι Βούλγαροι κατέλαβαν την Μεσημβρια.

Μαζί με τα άλλα λάφυρα έπεσαν στα χέρια τους 36 σιφωνες υγρού πυρός και αρκετό στοκ από αυτό.

Ευτυχώς για τους Βυζαντινούς οι Βούλγαροι δεν σκαμπαζαν γρι από κάτι τέτοια και δεν ήξεραν να το χρησιμοποιήσουν. Και ακόμα περισσότερο δε σκαμπαζαν γρι από χημεία για να αναλύσουν το υλικό.

Αλλά γρήγορα έμαθαν ότι ο Βούλγαρος ηγεμόνας είχε έρθει σε επαφή με Άραβες οι οποίοι ενδιαφερθηκαν να το αγοράσουν οσο όσο.

Αυτό θα ήταν καταστροφή. Οι Άραβες ήταν γνωστές της χημείας και αν έπεφτε στα χέρια τους θα καταλάβαινα αμέσως τη σύσταση του εάν το ανελυαν.

Ήδη ο Χαλίφης είχε στειλει 3 ειδικούς να πάνε να το αναλύσουν στη Μεσημβρια.

Χωρίς να χάσουν χρόνο οργάνωσαν καταδρομείς επιχείρηση και πρόλαβαν να ανατιναξουν ολο το αποθεμα πριν φτασουν οι χημικοι του Χαλιφη.


Μιλάμε για τέτοια ασφάλεια που ρισκαραν να μπουκάρουν μέσα στην πόλη κάτω από τη μύτη όλου του Βουλγαρικού στρατού μόνο και μόνο για να μην αποκαλυφθεί το μυστικό του Υγρού Πυρός.


Ακόμα και ο Αυτοκράτορας δεν γνώριζε τη συνταγή.

Όπως είπα 1 άτομο γνώριζε 1 υλικό και μια αναλογία. Τίποτα παραπάνω.

Έτσι κατακερματιζοντας την συνταγή διασφαλιζαν ότι κάνεις δε θα μάθει ποτέ όλα τα υλικά και όλες τις αναλογίες.

Και κατέληξαν να χάσουν την συνταγή ακόμα και οι ίδιοι

[George_V]

Μπορείς να εξηγήσεις γιατί η συνταγή του υγρού πυρ κρατήθηκε μυστική?
Τόσοι αυτοκράτορες και οίκοι άλλαξαν,όλοι αυτοί έπρεπε να είχαν την γνώση της συνταγής. Πως λοιπόν δεν έφτασε σε μας ή δεν διερευσε στους αντιπάλους της αυτοκρατοριας?
Μήπως τελικά όλα αυτά είναι μύθος και η συνταγή ήταν κάτι ποιο απλό από αυτό που φανταζόμαστε?

Γιατί διάβασε παραπάνω.

Ήταν ένα πολύ ισχυρό όπλο. Ήταν το αντίστοιχο των σημερινών πυραύλων.

Κάνεις δεν ήθελε να πέσει σε χέρια άλλων.

Και αποκλείεται να ήταν κάτι απλό γιατί εδώ και 200 χρόνια έχουν κάνει εκατοντάδες απόπειρες να το αναπαράγουν και έχουν αποτυχειβολες.

Καμία δεν μπορεί να κάνει replicate τις ιδιότητες του.


Ήταν τόσο well guarded μυστικό που θα ρισκαραν τα πάντα για να μην πέσει σε εχθρικά χέρια.

Κάπου τον 9ο αιώνα οι Βούλγαροι κατέλαβαν την Μεσημβρια.

Μαζί με τα άλλα λάφυρα έπεσαν στα χέρια τους 36 σιφωνες υγρού πυρός και αρκετό στοκ από αυτό.

Ευτυχώς για τους Βυζαντινούς οι Βούλγαροι δεν σκαμπαζαν γρι από κάτι τέτοια και δεν ήξεραν να το χρησιμοποιήσουν. Και ακόμα περισσότερο δε σκαμπαζαν γρι από χημεία για να αναλύσουν το υλικό.

Αλλά γρήγορα έμαθαν ότι ο Βούλγαρος ηγεμόνας είχε έρθει σε επαφή με Άραβες οι οποίοι ενδιαφερθηκαν να το αγοράσουν οσο όσο.

Αυτό θα ήταν καταστροφή. Οι Άραβες ήταν γνωστές της χημείας και αν έπεφτε στα χέρια τους θα καταλάβαινα αμέσως τη σύσταση του εάν το ανελυαν.

Ήδη ο Χαλίφης είχε στειλει 3 ειδικούς να πάνε να το αναλύσουν στη Μεσημβρια.

Χωρίς να χάσουν χρόνο οργάνωσαν καταδρομείς επιχείρηση και πρόλαβαν να ανατιναξουν ολο το αποθεμα πριν φτασουν οι χημικοι του Χαλιφη.


Μιλάμε για τέτοια ασφάλεια που ρισκαραν να μπουκάρουν μέσα στην πόλη κάτω από τη μύτη όλου του Βουλγαρικού στρατού μόνο και μόνο για να μην αποκαλυφθεί το μυστικό του Υγρού Πυρός.


Ακόμα και ο Αυτοκράτορας δεν γνώριζε τη συνταγή.

Όπως είπα 1 άτομο γνώριζε 1 υλικό και μια αναλογία. Τίποτα παραπάνω.

Έτσι κατακερματιζοντας την συνταγή διασφαλιζαν ότι κάνεις δε θα μάθει ποτέ όλα τα υλικά και όλες τις αναλογίες.

Και κατέληξαν να χάσουν την συνταγή ακόμα και οι ίδιοι

Το σημαντικότερο το πέτυχαν όμως.

Δεν την πήρε κανένας άλλος. Άλλωστε η συνταγή χάθηκε μετά το 1204.

Εδώ και 200+ χρόνια που προσπαθούν να την κανουν replicate έχουν αποτύχει όλες οι προσπάθειες.

Ενώ καταφέρνουν να πετύχουν την ανάφλεξη κάνεις δεν μπορεί να πετύχει την βιαη έκρηξη σε επαφή της ουσίας με νερό.