Τελείωσε ο Εμφύλιος το 1974;Θεωρητικά ναι...στην πράξη η δεξια ρητορική παρέπεμπει στον Εμφύλιο και σπέρνει το μίσος..

[Γιάννης]

Συγκρίνω την δράση των μεν και των δε.

Ναι, αλλά συγκρίνεις τελείως μονόπλευρα. Get your facts right.

Όχι, προσπαθώ να ισορροπησω την μονόπλευρα καθιερωμενη στην μεταπολιτευση άποψη ότι ο κομουνιστές ήταν οι καλοί και οι δεξιοί οι κακοί.

Λάθος στόχο διάλεξες.

[Marios]

Δυστυχώς η αριστερά είναι σαν την λερναία ύδρα.Κόβεις ένα κεφάλι και φυτρώνουν δύο.Ούτε στην Ισπανία,ούτε στην Πορτογαλία και φυσικά ούτε στην Ελλάδα κατορθώθηκε να παταχθεί το αριστερό τέρας και τα ξερνήσια αντί να βοηθήσουν την κατάσταση οδήγησαν στηνε ξάπλωση της αριστερής ιδεολογίας.Συμφιλίωση με την αριστερά δεν είναι δυνατόν να υπάρξει γιατί αφενός η αριστερά πολεμά πατρία-θρησκεία και οικογένεια ενώ ιστορικά έχει παίξει τον ρόλο του σπιούνου των Τούρκων(βλέπε Μικρασιατική εκστρατεία και εθνοπροδοτική στάση στην Μακεδονία στον εμφύλιο).

[georgebi]

Πολλή κουβέντα για τον Εμφυλιο τώρα τελευταία στα Αριστερά... Τι γίνετε παιδιά..το όπλο δεν είναι παρά πόδα;
ΣΗΜ. να πω την αμαρτία μου, τα σεντόνια που παραθέτω εδώ δεν τα διάβασα ολόκληρα...

Αν ο ΕΛΑΣ καταλάμβανε την Αθήνα - Διονύσης Χαριτόπουλος
https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/25 ... tin-athina

Αν είχε επιτραπεί στον EΛAΣ να μπει τον Οκτώβριο του '44 στην Αθήνα, θα είχαμε μια εντελώς διαφορετική εξέλιξη της χώρας. Δεν θα υπήρχε λόγος για το αιματοκύλισμα στα Δεκεμβριανά και στον Εμφύλιο που ακολούθησε, ούτε θα πρωταγωνιστούσαν μεταπολεμικά οι ακροδεξιές δυνάμεις που οδήγησαν στη δικτατορία του 1967 και την προδοσία της Κύπρου το 1974.

Στις 12 Οκτωβρίου 1944 οι Γερμανοί εγκαταλείπουν την Αθήνα.

Η κυβέρνηση Παπανδρέου θα αφιχθεί στις 18 του μήνα.

Η πρωτεύουσα ήταν ορθάνοιχτη, μα ο ΕΛΑΣ δεν μπήκε.

Παρά τις καυχησιολογίες και τους παλικαρισμούς διαφόρων ακροδεξιών, ο καθ’ ύλην αρμόδιος στρατιωτικός διοικητής της Αθήνας, στρατηγός Σπηλιωτόπουλος, δεν είχε αυταπάτες:

«Εάν επιχειρούσε ο EΛAΣ να καταλάβει την εξουσίαν, και αν ακόμη έδιδα διαταγήν αντιστάσεως εις την εισβολήν, η απόκρουσίς της θα ήτο αδύνατος».

«Αν το EAM-EΛAΣ ήταν αποφασισμένο να καταλάβει την εξουσία με τη βία, αμέσως με την απελευθέρωση της Ελλάδας, η πρωτεύουσα ήταν απόλυτα στη διάθεσή του την ίδια μέρα που έφυγαν οι Γερμανοί. Αν το αποφάσιζε, μόνο με μια εισβολή που θα στοίχιζε ακριβά θα ήταν δυνατό να εκδιωχθεί – την οποία η συμμαχική πίεση και η κοινή γνώμη θα την έκαναν αδύνατη». (Woodhouse)

Δεν υπάρχει Ελληνας ή ξένος ιστορικός που να διαφωνεί.

«Το EAM είχε αποφασίσει να μην καταλάβει την εξουσία, σε μια στιγμή που θα μπορούσε εύκολα να το κάνει». (Mazower)

Το ερώτημα που επιχειρήθηκε να απαντηθεί εκ των υστέρων είναι τι θα γινόταν αν ο EΛAΣ καταλάμβανε την Αθήνα.

Επί πολλά χρόνια η μαύρη προπαγάνδα προεξοφλούσε ένα ζοφερό μέλλον: Ο EΛAΣ θα εγκαθιστούσε κομμουνιστική κυβέρνηση και η Ελλάδα θα γινόταν ένα ακόμη στρατόπεδο του ανατολικού μπλοκ.

Ενα φτωχό, καθυστερημένο κράτος με καταπιεστικό καθεστώς σαν του Χότζα και του Τσαουσέσκου.

Σε αυτήν τη θεωρία, που προεξοφλεί τη σοβιετοποίηση της χώρας, μπορεί βάσιμα να αντιταχθεί ότι -αντιθέτως- μέγα πλήγμα για την Ελλάδα ήταν η αγγλοσοβιετική συμπαιγνία που εμπόδισε τον EΛAΣ να καταλάβει την Αθήνα.

Αν γινόταν αυτό, η θέση της Ελλάδας δεν θα άλλαζε.

Θα παρέμενε ούτως ή άλλως στο δυτικό μπλοκ.

Στον καθορισμό των μεταπολεμικών ζωνών επιρροής, οι Μεγάλες Δυνάμεις υπολόγισαν μόνο τα δικά τους συμφέροντα και αδιαφόρησαν, σκανδαλωδώς, για τον κυρίαρχο ιδεολογικό προσανατολισμό των μικρότερων κρατών.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα -και όχι το μόνο- η Ρουμανία, στην οποία επικρατούσαν οι συντηρητικές, αντικομμουνιστικές δυνάμεις. Παρότι το Κομουνιστικό Κόμμα ήταν σχεδόν ανύπαρκτο, επειδή η Ρουμανία ήταν πολύτιμη για τη Σοβιετική Ενωση, δεν πέρασε στο δυτικό, αλλά στο ανατολικό μπλοκ.

Αντιστοίχως, η Ελλάδα από το 1830 ήταν για τους Δυτικούς κυριολεκτικά αδιαπραγμάτευτη. Δεν επρόκειτο σε καμία περίπτωση να της επιτρέψουν να περάσει στον ανατολικό συνασπισμό.

Για τον Στάλιν ήταν «απαγορευμένος καρπός». (Απόδειξη ότι, ενώ ενίσχυε με όπλα όλα τα αντιστασιακά κινήματα στα Βαλκάνια, στην Ελλάδα καθ’ όλη τη διάρκεια της Αντίστασης δεν έστειλε ούτε μία σφαίρα. Η Ελλάδα ήταν εκτός δυνατοτήτων του.)

Και έκανε ό,τι μπορούσε για να συνδράμει τον Τσόρτσιλ. Οταν του ζητήθηκε, έσπευσε να στείλει στα ελληνικά βουνά μια επιτροπή αξιωματικών και κομισάριων να πιέσει το ΚΚΕ να μπει με υπουργούς στο βρετανικό μαντρί και να αποτρέψει την κατάληψη της εξουσίας.

Ο Στάλιν δεν επρόκειτο ποτέ να τα χαλάσει με τους Δυτικούς για την Ελλάδα, πριν ακόμα τελειώσει ο πόλεμος.

Αν λοιπόν ο EΛAΣ καταλάμβανε την εξουσία, ήταν παντελώς αδύνατον να εγκαταστήσει κυβέρνηση σοβιετικού τύπου – ακόμη και στην απίθανη περίπτωση που θα το επιδίωκε.

Το EAM θα ερχόταν οπωσδήποτε σε συμβιβασμό με τους Βρετανούς, οι οποίοι ως έμπειροι παίχτες είχαν έτοιμα εναλλακτικά σενάρια για την Ελλάδα.

Ηδη από το 1943 ο Ιντεν είχε δηλώσει στον Ελληνα πρωθυπουργό Τσουδερό πως, «εάν στην Ελλάδα κατά την ώρα της απελευθερώσεως θα είναι στην εξουσία εαμική κυβέρνηση, θα την αναγνωρίσουν και θα συνεργασθούν μαζί της». (Tσουδερός)

Η βρετανική ηγεσία ήταν προετοιμασμένη για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Το σημειώνει ο Ιντεν προς τον Τσόρτσιλ στις 10 Oκτωβρίου 1944: «Είτε με μοναρχία είτε με δημοκρατία, εμείς πρέπει να διατηρήσουμε και να ενισχύσουμε τις σχέσεις μας με την Ελλάδα».

O Βρετανός πρωθυπουργός δεν έχει αγκυλώσεις, το μυαλό του τρέχει: «Ναι. Η πολιτική μας δεν πρέπει να κρέμεται σε μια κλωστή». Στην ανάγκη μπορεί να θυσιαστεί ένας βασιλιάς που δεν τον θέλει το «95% του λαού». (Ανδρικόπουλος)

Αν, λοιπόν, είχε επιτραπεί στον EΛAΣ να μπει τον Οκτώβριο στην Αθήνα, θα είχαμε μια εντελώς διαφορετική εξέλιξη της χώρας.

Δεν θα υπήρχε λόγος για το αιματοκύλισμα στα Δεκεμβριανά και στον Εμφύλιο που ακολούθησε, ούτε θα πρωταγωνιστούσαν μεταπολεμικά οι ακροδεξιές δυνάμεις που οδήγησαν στη δικτατορία του 1967 και την προδοσία της Κύπρου το 1974.

Ηδη τις λιγοστές μέρες ηρεμίας μετά την απελευθέρωση, είχαν αρχίσει ελπιδοφόρες πολιτικές ζυμώσεις και νέες πολιτικές συμμαχίες κυοφορούνταν.

Παράγοντες της Δεξιάς, εθνικώς αδιάβλητοι, συνομιλούν με το δυτικόφιλο εαμικό κόμμα της EΛΔ των Σβώλου - Tσιριμώκου και με προσωπικότητες της Αντίστασης. Οι έντιμοι δεξιοί δεν θέλουν τη συνύπαρξη με τους προδότες και τους νεόπλουτους εκμεταλλευτές της κατοχικής δυστυχίας.

Την ανεξαρτησία της Ελλάδας και τις ομαλές μεταπολεμικές εξελίξεις τις υπέσκαψαν οι Βρετανοί, σε αγαστή συνεργασία με τους Σοβιετικούς.

Ο Μιλτιάδης Πορφυρογέννης, μέλος του Π.Γ. του ΚΚΕ, που έζησε της καταστροφικές σοβιετικές παρεμβάσεις εκ των έσω, καταλογίζει στη Σοβιετική Ενωση τις ευθύνες που της αναλογούν:

«Αν οι Σοβιετικοί δεν επεμβαίναν και μας αφήναν ήσυχους, εμείς μπορούσαμε να εξασφαλίσουμε μια κατάσταση εσωτερικά το λιγότερο σαν της Γαλλίας. Θα εξασφαλίζαμε τις δημοκρατικές ελευθερίες, θα αναγνωριζόταν η Εθνική Αντίσταση, δεν θα είχαμε αγγλική κατοχή, δεν θα είχαμε το Δεκέμβρη κι όλο το κακό που έγινε».

Υπάρχει λοιπόν και αυτή η εκδοχή, πολύ πιο αληθοφανής από τη ζοφερή που καλλιεργήθηκε μετεμφυλιακά.

Αν έμπαινε ο EΛAΣ στην Αθήνα, η Ελλάδα θα απολάμβανε από τότε μια κοινοβουλευτική δημοκρατία δυτικού τύπου, δεν θα έχανε πολύτιμα χρόνια αυτοκαταστρεφόμενη, και οι αριστεροί δεν θα κατέληγαν οι νέγροι της πολιτικής ζωής.

Μια απάντηση στις αθλιότητες και στην ιστορική παραχάραξη που επιχειρεί ο Διονύσης Χαριτόπουλος
https://tsak-giorgis.blogspot.com/2020/ ... st_48.html

Ούτε σε ιστορικό πόνημα που θα υπέγραφαν Μουμτζής, Καλύβας και Μαραντζίδη, δεν θα συναντούσαμε τόσες συσσωρευμένες αθλιότητες, ανοησίες και ιστορικές ανακρίβειες, όπως αυτές που αντικρίσαμε διαβάζοντας το κείμενο που υπογράψει ο Διονύσης Χαριτόπουλος στην "ΕφΣυν".

Κατανοητό είναι. ότι "το τιμωρό χέρι του λαού", η Οργάνωση Προστασίας Λαϊκού Αγώνα (Ο.Π.Λ.Α) και οι αγωνιστές της, θα χαρακτηρίζοντας "δολοφόνοι" από τον Χαριτόπουλο και τους ομοίους του.
Αυτό όμως ας το προσπεράσουμε.
Αλλωστε για τους διανοουμένους τύπου Χαριτόπουλου, το ξέσπασμα ενός ταξικού μίσους, όπως τότε που η ΟΠΛΑ εκδικήθηκε για το μαρτυρικό θάνατο της Ηλέκτρας Αποστόλου, εκτελώντας δεκάδες καθάρματα, είναι "δολοφονίες".

Με μια υπεροψία απ' αυτή που χαρακτηρίζει τους κατά έλξη αυτοαναφορικούς ανθρώπους, ο αρθρογράφος της "ΕφΣυν", πάει να μας παρουσιάσει ένα ιστορικό γεγονός, με σκεπτικό που διδάσκεται στην Αδώνιο σχολή "Ελληνική Αγωγή".
(Για να αιτιολογήσουμε τους παραπάνω χαρακτηρισμούς που αποδίδουμε στον Χαριτόπουλο να σημειώσουμε ότι σε κείμενα του θα τον συναντήσετε να μιλάει συνέχεια, ότι "στα μαθητικά συλλαλητήρια (Κυπριακά,15%, 1 -1 -4) ήταν από τους υποκινητές", στην στρατιωτική του θητεία κατά την διάρκεια της Απριλιανής δικτατορίας, ως ανθυπολοχαγός, με μονάδα του Εβρου, έκανε "βανδαλισμούς και δολιοφθορές" σε χουντικά εμβλήματα, ενώ κατά την εξέγερση του Πολυτεχνείου "πρόσφερε λεφτά και φάρμακα" για τους έγκλειστους φοιτητές κ.α.
Εξυπακούεται ότι δεν μας ενδιαφέρει να δούμε αν ισχύουν οι ισχυρισμοί του ή όχι. Και μόνο όμως ότι αισθάνεται την ανάγκη να τους επαναλαμβάνει δείχνει την ποιότητα του ανθρώπου).

Δεν ξέρεις από που να αρχίσεις που που να τελειώσεις με την ιστορική παραχάραξη που επιχειρεί, ο Χαριτόπουλος, εντρυφώντας στα γνωστά κείμενα απ' την εποχή του Γεωργαλά, περί "λαθολογίας" του ΚΚΕ και ειδικά του τότε ηγέτη του Ν. Ζαχαριάδη.

"O Εμφύλιος ήταν το αποκορύφωμα σε μια σειρά λανθασμένων αποφάσεων της πολιτικής καθοδήγησης του ΚΚΕ... Ο ηγέτης του KKE Ζαχαριάδης αποφάσισε τη δυναμική αναμέτρηση με την κυβέρνηση, που άρχισε με τις «ομάδες αυτοάμυνας» των διωκόμενων και συνεχίστηκε με τον ΔΣE (Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας)", μας γράφει ο "ιστορικός" Δ. Χαριτόπουλος.

Φυσικά δεν ήταν καμιά προσωπική απόφαση του τότε γ.γ να ξεκινήσει εμφύλιος. Ηταν συλλογική απόφαση του ΚΚΕ.

Η τρομοκρατία και η βία κατά των κομμουνιστών, κατά των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, που ακολούθησαν μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς, η "λευκή τρομοκρατία" που βασίλευε σε όλη την Ελλάδα, το πιστόλι του μοναρχοφασίστα ληστοσυμμορίτη που "επέβαλε τον νόμο", είναι οι παράγοντες εκείνοι που γέννησαν την ανάγκη του ΔΣΕ, όχι μόνο ως άμυνα, αλλά και ως ηρωική προσπάθεια για να πάρουν σάρκα και οστά τα οράματα της Εθνικής Αντίστασης.

Οχι, δεν μπορεί, ο Δ. Χαριτόπουλος να αγνοεί τι επακολούθησε μετά την συμφωνία της Βάρκιζας. Οι αντικομουνιστικές υπηρεσίες όμως πάντα είναι χρήσιμες σε ένα βιογραφικό. (Ο ίδιος δηλώνει αμετακίνητος ψηφοφόρος του ΚΚΕ, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία)

Μια εικόνα για την κατάσταση που επικρατούσε στην Ελλάδα 4 μήνες μετά την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας, και το τρομοκρατικό όργιο που υπήρχε σε βάρος των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, μας δίνει το τηλεγράφημα που έστειλε η ΚΕ του ΕΑΜ, στις 26 Ιούνη 1945, προς τους ηγέτες της ΕΣΣΔ, των ΗΠΑ και της Βρετανίας.

Το υπογράφει ο Γραμματέας της Κ.Ε του ΕΑΜ, Δημήτρης Παρτσαλίδης, και ανάμεσα στα άλλα αναφέρει:

Το Κίνημα Εθνικής Αντίστασης βρίσκεται κάτω από ένα πρωτοφανή διωγμό που ενεργείται από ληστοσυμμορίες μοναρχικές και ένοπλες εθνοπροδοτικές οργανώσεις που είχαν οπλιστεί και χρησιμοποιηθεί από τους κατακτητές....
Κυριαρχούν εγκληματίες πολέμου Ταγμάτων Ασφαλείας και φασιστικοί σύνδεσμοι αποτελούντες παρακυβέρνηση και δοσίλογα εθνοπροδοτικά στοιχεία παραμένοντα στον κρατικό μηχανισμό.

Δεν περνάει μέρα χωρίς δολοφονίες δημοκρατικών πατριωτών. Βασανιστήρια, βιασμοί γυναικών, μπλόκα συλλήψεις, κατασχέσεις εφημερίδων, ανατινάξεις τυπογραφείων.

Μέσα σε τέσσερις μέρες δολοφονημένοι πατριώτες ανέρχονται σε 500, φυλακισμένοι δημοκρατικοί σε 50.000, ληστοσυμμορίες υπαίθρου 150 και παρανόμως οπλοφορούντες 20.000.

Απειλούνται ανοιχτά πραξικοπήματα και ετοιμάζεται κατάλογος προγραφών, δεκάδες χιλιάδες δημοκρατικών πολιτών

Ο "ιστορικός" μας στο κείμενο του ούτε κουβέντα για τα παραπάνω. Πόσο μάλλον να κάνει την παραμικρή αναφορά για το Υπόμνημα του Αρχηγείου του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας που έστειλε στον Ο.Η.Ε. τον Μάρτης του 1947 «για τα αίτια που προκάλεσαν τον εμφύλιο πόλεμο και η γνώμη μας για το σταμάτημά του».

Ανούσιες λεπτομέρειες αυτά για τον Χαριτόπουλο. Του αρκεί ότι "ανακάλυψε" ότι έτσι ξαφνικά ένα πρωί, του ήρθε του Ζαχαριάδη και λέει ... δεν ξεκινάω έναν εμφύλιο πόλεμο;

(Ιστορικά πάντα οι εμφύλιοι πόλεμοι είναι αντικειμενική φυσιολογική εξέλιξη της σύγκρουσης ανάμεσα σε ριζικά αντιτιθέμενα κοινωνικά, ταξικά συμφέροντα, και παίρνουν κάθε φορά μορφή, ανάλογα την εποχή και τις συνθήκες. Δεν είναι όμως τώρα αυτό το θέμα μας).

Αυτά τα τρελά πάλι, που γράφει ο Χαριτόπουλος, ότι η καθοδήγηση του ΚΚΕ χαρακτήρισε «προδότες», «δειλούς» και «συμβιβασμένους». όσους ΕΑΜίτες δεν στελέχωσαν τον ΔΣΕ, που τα βρήκε;
Προφανώς εκεί που ανακάλυψε ότι "στον ΔΣE επικρατούσε μια απροκάλυπτη εχθρότητα για τον ΕΛΑΣ, όπου «είχαν τις διοικήσεις οι καραβανάδες και οι κατσαπλιάδες, οι καπεταναίοι με τα γένια και τις χαντζάρες». Για τη γραφειοκρατική ηγετική ομάδα του ΚΚΕ, οι πρώην ΕΛΑΣίτες εθεωρούντο ύποπτοι και απροσάρμοστοι. Και, αν προέρχονταν από το περιβάλλον του Αρη, ακόμη χειρότερα".

Ο Δ. Χαριτόπουλος δεν έγραψε ένα ιστορικό κείμενο αλλά μια μυθοπλασία απ' την αρχή μέχρι το τέλος.

Ναι το ΚΚΕ σ' αυτή την ιστορική περίοδο έκανε λάθη και μάλιστα σοβαρά. Και ένα απ' αυτά ήταν ότι η ηγεσία του ΚΚΕ δεν επέλεξε έγκαιρα την κήρυξη γενικευμένου ένοπλου αγώνα έστω από το τέλος του 1945.
Αν συνέβαινε αυτό τότε «η νίκη του Ζαχαριάδη ήταν σχεδόν βεβαία» (Ε. Αβέρωφ, «Φωτιά και τσεκούρι»). Αρκεί να αναλογιστούμε πως το 1946 ο αστικός στρατός δεν είχε αναδιοργανωθεί, παρέμεναν ελεύθεροι χιλιάδες ΕΑΜίτες, και το αστικό κράτος δεν είχε ακόμα ερημώσει τα χωριά, που θα αποτελούσαν την δεξαμενή εφεδρειών για τον ΔΣΕ. Τα λάθη όμως αυτά τα μελετάμε και διδασκόμαστε απ' αυτά.

Από κει και πέρα, όμως, τι διάολο ιστορικός είναι ο Χαριτόπουλος όταν αναφέρεται σε μια τόσο ιστορικά ταραγμένη εποχή και δεν βρίσκει μια λέξη να γράψει για τις ωμές και ένοπλες επεμβάσεις των Αγγλοαμερικάνων ιμπεριαλιστών;,

Δεν έτυχε να ακούσει για τα Αμερικάνικα αεροσκάφη που βομβάρδιζαν με βόμβες Ναπάλ τους αντάρτες του ΔΣΕ σε Γράμμο Βίτσι;
Για την απεριόριστη στρατιωτική βοήθεια που πρόσφερε η Αμερική στον λεγόμενο "Εθνικό Στρατό";

Η τρομοκρατία και η βία κατά των κομμουνιστών, κατά των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, οι δολοφονίες και οι απίστευτες διώξεις, εναντίον κάθε προοδευτικού πολίτη ήταν οι παράγοντες εκείνοι που γέννησαν την ανάγκη της ίδρυσης του ΔΣΕ,

Η αλητεία όμως και η ιστορική παραχάραξη του Δ. Χαριτόπουλου χτυπάει κόκκινο όταν γράφει: "Ο ΔΣE ούτε καθ’ υποψίαν πλησίασε τη μαζικότητα, τη συνοχή ούτε, φυσικά, τη λαϊκή αποδοχή του EΛAΣ. Στον κολοφώνα της ακμής του, με όλα τα μέλη του KKE στο βουνό και με τους χιλιάδες προερχόμενους από υποχρεωτική στρατολόγηση (άνδρες και γυναίκες), ζήτημα είναι αν έφτασε τους 20.000 μαχητές".
Από που στο διάολο κατέληξε σ' αυτό το νούμερο;

Στο βιβλίο του "Ιστορία του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου 1946-1949", ο ιστορικός Γιώργος Μαργαρίτη, αναφέρει ότι απ' τις γραμμές του ΔΣΕ πέρασαν συνολικά 100.000 άνθρωποι, ενώ έχασαν την ζωή τους σε μάχες 25.000 άντρες και γυναίκες του ΔΣΕ.
Στην ίδια διαπίστωση συμφωνεί σε πόνημα του και ο Αλέκος Αναγνωστάκης που συμπληρώνει ότι στις τάξεις του ΔΣΕ υπήρχαν 4.550 ένοπλες γυναίκες, ενώ χιλιάδες είναι οι αντάρτες του ΔΣΕ που βρέθηκαν στο εκτελεστικό απόσπασμα με απόφαση των έκτακτων στρατοδικείων και των δικαστηρίων σκοπιμότητας.

Και να κάνουμε έναν επίλογο στον σχολιασμών των ανοησιών που έγραψε ο Δ. Χαριτόπουλος με ένα απόσπασμα απ' το βιβλίο του Β. Ραφαηλίδη "Ιστορία του νεοεληνικού κράτους":

Στον τριετή εμφύλιο πόλεμο του 1946-1949 δεν νίκησε ο λεγόμενος Εθνικός Στρατός, νίκησαν οι Αμερικανοί. Στρατιωτικά, οργανωτικά, πολιτικά

Στρατιωτικά, γιατί τους πολέμους δεν τους κερδίζουν οι ήρωες αλλά οι καλά εξοπλισμένοι στρατοί.
Αν τους πολέμους τους κέρδιζαν οι οι ήρωες τον εμφύλιο πόλεμο θα τον είχε κερδίσει ο Δημοκρατικός Στρατός που αποτελούνταν από εθελοντές.

Είναι άλλο να αναλαμβάνεις προσωπικά το ρίσκο του ενδεχόμενου θανάτου σου πηγαίνοντας εθελοντικά σ’ έναν πόλεμο, κι άλλο να σε πετούν στη μάχη θέλεις δεν θέλεις σαν επίστρατο.

Μυθιστόρημα αντικομμουνιστή πλαστογράφου της Ιστορίας σε ...εβδομαδιαίες συνέχειες!
http://tsak-giorgis.blogspot.com/2020/0 ... t_393.html

Όπως αποδεικνύεται και από το προηγούμενο, της 8ης Αύγουστου, αλλά και από το τωρινό, της 14ης Αυγούστου, άρθρο του κατ' επάγγελμα μυθιστοριογράφου και πλαστογράφου της ιστορίας Διονύση Χαριτόπουλου στην γνωστή " .. των Συντακτών", οι σκοποί των "ιστορικών" άρθρων του για τον ΕΛΑΣ και το ΔΣΕ, είναι βασικά τρεις:

Α) Να συκοφαντήσει και να λασπώσει -όσο περισσότερο γίνεται- το κόμμα που ήταν η ψυχή της Αντίστασης, και του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ - δηλ.το επαναστατικό ΚΚΕ της Τρίτης Διεθνούς, σαν κόμμα δήθεν ξενοκίνητο, εγκληματικό, ανάξιο.
Ό,τι ακριβώς έλεγε επί δεκαετίες για το ΚΚΕ το μοναρχοφασιστικό, το ξεπουλημένο κι ολότελα εξαρτημένο από τους αγγλοαμερικάνους εγχώριο καθεστώς...
Ό,τι αναμασούν ακόμα και σήμερα τα ακροδεξιά και τα ναζιστικά αποβράσματα, οι επίγονοι των ταγματαλητών και των "σουρλαίων".

Το ίδιο ακριβώς είχε επιχειρήσει να κάνει ο αισχρός αντικομμουνιστής πλαστογράφος Χαριτόπουλος και πριν 20 χρόνια, όταν κυκλοφόρησε τη γνωστή του (αληθινά μπεστ σέλλερ!) μυθοπλασία για κάποιον Άρη "αρχηγό ατάκτων" (!!!) τον οποίο αντιπαρέθετε εξολοκλήρου στο... κόμμα του, στο κόμμα που τον διέπλασε και τον ανέδειξε κορυφαίο του στέλεχος και αρχηγό του στρατού της Αντίστασης!

Εκείνο το παραμύθι του Χαριτόπουλου, τότε, είχε γίνει η σημαία των ΠΑΣΟΚων αντικομμουνιστών κι όχι μόνο. (Αν ευκαιρήσω κάποια στιγμή, θα σας στείλω παλιότερα γραπτά μου για κάτι παρόμοια μυθεύματα επαρχιακών "Χαριτόπουλων" σε εφημερίδες του Βόλου)

Σήμερα ο Χαριτόπουλος προσβάλλει βάναυσα τη μνήμη των μαχητών της ΟΠΛΑ και του ΔΣΕ, παριστάνοντας υποκριτικά τον ...οπαδό του ΕΛΑΣ (!!!), ενώ γίνεται ολότελα γελοίος, όταν γράφει ότι κορυφαία στρατιωτικά στελέχη του ΔΣΕ, όπως ο (αντάρτης στον ΕΛΑΣ) από το 1943... Χαρίλαος Φλωράκης ήταν ...άκαπνοι και δεν ήξεραν να περάσουν τον αορτήρα του όπλου!
Τέτοιες απύθμενες ανοησίες ούτε οι μοναρχοφασίστες και οι χουντικοί δεν είχαν αποκοτήσει ποτέ τους να ισχυριστούν στα σοβαρά. (Αφήστε δηλαδή που ακόμα τους τσούζει η Καρδίτσα και το Καρπενήσι!)

Β) Να συκοφαντήσει αναίσχυντα τη Σοβιετική Ένωση, το ΚΚ των μπολσεβίκων και προσωπικά τον Στάλιν, αναμασώντας εναντίον τους όλες τις μεταπολεμικές ιμπεριαλιστικές απατεωνιές και πλαστογραφίες για από κοινού συνέργεια στο ... μοίρασμα του κόσμου, για στυγνό ξεπούλημα της Ελλάδας και των Ελλήνων κομμουνιστών, και όλη αυτή τη μαύρη σαβούρα δεκαετιών που συσκοτίζει την απλή αλήθεια: ο αγώνας του ΕΑΜ, η νικηφόρα επανάσταση, για να θυμηθούμε την έκφραση του Θανάση Χατζή, χάθηκε από ανεπίτρεπτους συμβιβασμούς της ηγεσίας του δικού μας κόμματος και του Μετώπου, το 1944, πριν την απελευθέρωση (αποκήρυξη του αντιφασιστικού δημοκρατικού κινήματος των στρατιωτών στη Μέση Ανατολή, Λίβανος, Καζέρτα ...άφιξη Σκόμπυ) αλλά και από τον τρόπο με τον οποίο έδωσε υποχρεωτικά τη μάχη του Δεκέμβρη, για να καταλήξουμε έτσι στο αναπάντεχο αίσχος της Βάρκιζας, στην τραγωδία ενός ολάκερου μαχόμενου λαού...
Υπαίτιος των λαθών ήταν ο ηττοπαθής και οπορτουνιστικός τρόπος σκέψης και ανάλυσης των καταστάσεων εκ μέρους των βασικών ηγετών της εποχής (Σιάντου, Ιωαννίδη, Παρτσαλίδη κλπ) και η καταπάτηση των κομματικών κανόνων συλλογικής λήψης των αποφάσεων.

Όσο για την εποποιία του ΔΣΕ, αν θέλει ο Χαριτόπουλος να κάνουμε κι εμείς ορισμένες υποθέσεις, βάσιμα θα είχε πολύ καλύτερη έκβαση, αν το δεύτερο αντάρτικο είχε ξεκινήσει νωρίτερα και με καλύτερη οργάνωση, πριν προλάβει το μοναρχοφασιστικό καθεστώς να μαντρώσει την κυρία μάζα των μαχητών του ΕΛΑΣ σε φυλακές και Μακρονήσια.
Αν άρχιζε, ας πούμε, ένα χρόνο ή κι ένα οκτάμηνο νωρίτερα...

Και γ) Να προβάλει ο Χαριτόπουλος ως δήθεν αληθινό πολιτικό σκοπό και υπέρτατο στόχο του ΕΑΜ -ΕΛΑΣ, επομένως και ως ιδανικό των αγωνιστών, όχι τη Λαοκρατική Δημοκρατία, που εξελίσσεται σε σοσιαλιστική, δηλ. τη λαϊκή εξουσία των εργαζομένων μαζών, αλλά μιαν ... αβασίλευτη αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία "δυτικού τύπου", δηλαδή ένα καθεστώς αποτελεσματικής δικτατορίας του κεφαλαίου, αλλά με εξευγενισμένες μεθόδους διακυβέρνησης! Εκεί άλλωστε καταλήγουν οι πόθοι του και το άρθρο του ολόκληρο προχτές...

Και ναι μεν η αβασίλευτη κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι πολύ καλύτερη από το φασισμό και τη μοναρχία, αλλά το ΕΑΜ είχε ήδη ξεκινήσει μια πολύ βαθύτερη κοινωνική επανάσταση στην Ελεύθερη Ελλάδα, δίνοντας ήδη τα πρώτα φύτρα και τα όργανα μιας εντελώς νέας εξουσίας: της εξουσίας του κυρίαρχου εργαζόμενου λαού, της Λαϊκής Δημοκρατίας, της πραγματικής δημοκρατίας, που λύνει ουσιαστικά από την αρχή το ζήτημα της κρατικής εξουσίας και λειτουργεί, σε συνθήκες σαν της Ελλάδας, σαν πρώτο στάδιο προς τον πλήρη σοσιαλισμό.

Φυσικά, αν το ΕΑΜ δεν έπεφτε σε άκαιρους συμβιβασμούς, ήταν πιθανό οι Εγγλέζοι ιμπεριαλιστές να προσπαθούσαν να το διεμβολίσουν και να το διασπάσουν μετά την απελευθέρωση και την κατάληψη της Αθήνας από τον ΕΛΑΣ, προτρέποντας τις μικροαστικές ή και ορισμένες μειοψηφικές αστικές, σύμμαχες ως τότε με το ΚΚΕ στην αντιφασιστική πάλη, ηγεσίες να τα σπάσουν μαζί του.
Αυτό το έχει πάντα στο νου του ο πλαστογράφος Χαριτόπουλος, όταν κάνει νύξη στις ιδιαίτερες επαφές του αγγλικού ιμπεριαλισμού με τέτοιες ηγεσίες.

Ωστόσο, αν πράγματι το ΕΑΜ κι ο ΕΛΑΣ είχαν πάρει την εξουσία και στην Αθήνα, θα ήταν απείρως δυσκολότερο για τέτοιους αστούς ή μικροαστούς ηγέτες (αριστερούς φιλελευθέρους ή Σβωλοτσιριμώκους) να παίξουν το διασπαστικό παιχνίδι κόντρα στη θέληση του κυρίαρχου λαού.

Ο Χαριτόπουλος κάνει πως αγνοεί τη σχετική εμπειρία από τις γειτονικές βαλκανικές χώρες, κι όχι μόνο. Αναφέρεται υποτιμητικά στη Ρουμανία, που την θεωρεί ως ...θύμα του Στάλιν, για να θάψει και τον μεγαλειώδη αγώνα του ρουμανικού ΚΚ, αλλά καταπίνει τη γλώσσα του όταν πρέπει να αναφέρει πως έδρασαν τα ΚΚ και τα νικηφόρα αντιφασιστικά απελευθερωτικά κινήματα στην Αλβανία, τη Βουλγαρία και τη Γιουγκοσλαβία.
Λες κι ο Τσώρτσιλ δεν επεχείρησε κι εκεί τα παιχνίδια του. Λες και οι Εγγλέζοι δεν θα ήθελαν πλήρη έλεγχο της Αδριατικής Θάλασσας. Για να μην του θυμίσουμε επίσης τον καλπασμό της νικηφόρας Κινεζικής Επανάστασης!

Μιλιά λοιπόν ο κ. Χαριτόπουλος για το πώς εκεί επιδέξια οι κομμουνιστές πέρασαν από τον αντιφασιστικό αγώνα στη λαϊκή δημοκρατία. Δεν τον συμφέρει βλέπετε τον οπαδό του αστικού κοινοβουλευτισμού μυθιστοριογράφο μας, που από τα πολλά του τα μυθιστορήματα σχημάτισε την αντίληψη πως, τάχα μου, η ιστορία είναι ένα σκοτεινό παιχνίδι στα χέρια των ηγετών των Δυνάμεων, και των προσωπικών τους επιδιώξεων, και όχι υπόθεση της ταξικής πάλης εκατομμυρίων ανθρώπων του λαού σε κάθε χώρα.

Συμπερασματικά: ο μεν Διονύσης Χαριτόπουλος είναι απλώς ένας στρατευμένος αντικομμουνιστής. Πλαστογραφεί το παρελθόν της επανάστασης, πετυχημένο ή αποτυχημένο, με σκοπό σαφέστατο να αηδιάσει και να φοβηθεί ο κόσμος της εργασίας, έτσι ώστε να μην ξεδιπλωθεί εύκολα μια νέα επαναστατική άνοδος στο παρόν και στο μέλλον.
Έτσι τουλάχιστον νομίζει ο αντικομμουνιστής μυθιστοριογράφος.

Ταυτόχρονα, γράφει ακόμη ένα... μυθιστόρημα φαντασίας σε συνέχειες. Αλλά φυσικά ο κανόνας της Ιστορίας είναι ότι αυτή γράφεται και κρίνεται μόνο στη βάση πραγματικών γεγονότων, ενώ δεν έχει καμιά σχέση με υποθετικά σενάρια τύπου "αν" και "ίσως", ε, τότε θα...

Αλλά όλα αυτά που σοφίζεται ο Χαριτόπουλος, είναι -σε τελική ανάλυση- μια ακόμη καλή αφορμή για να ανεβαίνει η κυκλοφορία της " ...Συντακτών του σαββατοκύριακου", οπότε μάλλον θα έχουμε νέες συνέχειες του ίδιου παραμυθιού. Ίδωμεν...

[wooded glade]

Δεν μπορεί να με βρει σύμφωνο ότι "τελείωσε ο εμφύλιος".
Δεν μπορεί να με βρει σύμφωνο ότι ξεχάστηκε το τρία μέτρα γκολ οφσάϊτ του Λουκανίδη στο ΑΕΚ - Παναθηναϊκός του 1966 που έπεσε το ξύλο της αρκούδας ξεχάστηκε.
Δεν ξεχάστηκε αφού οι κιτρινόμαυροι παραμένουν κιτρινόμαυροι και οι βαζέλες παραμένουν βαζέλες.
Μπορεί να ξεχάστηκε υπό την στενή έννοια ότι η βαθμολογία του 1965-66 δεν ισχύει βέβαια πιά. Και τους μεν και τους δε μας ενδιαφέρει η βαθμολογία του 2020-21.
Αλλά ηθικά δεν ξεχάστηκε, η παραγκοκατάσταση εκείνη.

Εκείνο που ξεχάστηκε ήταν το ξύλο μεταξύ δημοτικιστών-καθαρευουσιάνων του 1910. Μπορεί κανείς να πει ότι έχει κάποιες καταβολές στην υπόθεση αυτή ;

Αντικειμενικά τώρα και χωρίς παρωπίδες, ποιός ανακινεί ;
Αν και δεν συμφωνώ ότι έχει νόημα αυτό για έναν εμφύλιο που δεν έχει λήξει, ποιός ανακινεί ;
Ο ... Γιώργης ο Παπαδόπουλος που έχει πεθάνει εδώ και 20 χρόνια ;
Τα ... αβγά (σ.σ. συριζοκατασκευή) που βρίσκονται στο 0.5% τώρα ;
Την εποχή που τα αβγά είχαν το 6% δεν θα έλεγα ότι ήταν υπεύθυνα (είναι υπεύθυνα για άλλα) αλλά τώρα έχουν το 0.5%.
Ποιός έφτιαξε ... ανδριάντα του Άρη Βελουχιώτη ;
Ποιός κάνει μνημόσυνα του ΔΣΕ στο Γράμμο ;
Ποιοί λένε "τιμημένο ΚΚΕ" ;
Ποιοί λένε "θα ξαναγυρίσουμε με τα κονσερβοκούτια" ;

[Μηχανικός]

Συνεχίζουν τον εμφύλιο οι ΕΑΜοβούλγαροι.
Αφού δεν μπορούσαν να αποκόψουν την Μακεδονία, έκλεψαν το όνομά της.

[Otto Weininger]

Να ξεκινήσουμε από τα βασικά. Δεν ήταν εμφύλιος, ήταν συμμοριτοπολεμος.

[πατησιωτης]

Δεν μπορεί να με βρει σύμφωνο ότι "τελείωσε ο εμφύλιος".

Και όμως τελείωσε.Το 1989 και όχι το 1949.

ποιός ανακινεί ;

Αυτοί που δεν έχουν χωνέψει την εξέλιξη των πραγμάτων εδώ και διεθνώς και τσακώνονται και μεταξύ τους όπως οι Χαριτόπουλοι και οι Τσακογιώργηδες.Σε μια εποχή που ο κόσμος ανησυχεί είτε για τα ελληνοτουρκικά ή για τον κορωνοιό αυτοί αλληλουβρίζονται για το ...λαοκρατικό σύστημα του Εμβέρ Χότζα. Το ότι όμως αυτοί τσακώνονται δεν σημαίνει ότι μπορούν να το επαναλάβουν.
155 χρόνια έχουν περάσει από τη λήξη του αμερικανικού εμφυλίου,το 80% του σημερινού πληθυσμού των ΗΠΑ δεν είχε προγόνους που συμμετείχαν γιατί μετανάστευσαν μετά από αυτόν στην Αμερική αλλά ακόμη κάποιοι τρώγονται για τα αγάλματα προσώπων της εποχής εκείνης.Εμμονικοί που έχουν κολλήσει υπάρχουν παντού.Οπαδοί του Ερντογάν νομίζουν ότι ξανακαταλαμβάνουν την Κωνσταντινούπολη 600 χρόνια μετά επειδή ξανάγινε η Αγία Σοφία τζαμί.
Η ελληνική αριστερά ούτε ξεπέρασε ούτε πρόκειται όσο υπάρχει να ξεπεράσει τη δεκαετία του 40,άσχετα εάν είναι πια ιστορία.

[Αρχέλαος]

Συνεχίζουν τον εμφύλιο οι ΕΑΜοβούλγαροι.
Αφού δεν μπορούσαν να αποκόψουν την Μακεδονία, έκλεψαν το όνομά της.

Αν και εγώ δεν τον θεωρώ επακριβώς εμφύλιο καθώς ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδος δεν έτυχε μεγάλης υποστήριξης του λαού ενώ προέβη και σε βίαιη στρατολόγηση, θα τον χαρακτήριζα κομμουνιστική ανταρσία, τα παράπονα σου Σαμαρόφωνο στον Σαμαρά. Φυσικά δεν είναι και αυτό που γράφεις για αυτό και δεν υπάρχει πουθενά.

[Αρχέλαος]

Το 1989 τελείωσε όχι επειδή υπέγραψε ο Σαμαράς αλλά επειδή εξαφανίσθηκε ο λόγος του εμφυλίου με την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ και την ενοποίηση της Ευρώπης.Ο εμφύλιος δεν ήταν παρά τοπικό επεισόδιο του ψυχρού πολέμου και τερματίσαντος του ψυχρού πολέμου πέρασε στην ιστορία και αυτός.
Τώρα ότι τρώνε τα ρούχα τους με αυτόν κάποιοι 30 χρόνια μετά είναι δικό τους πρόβλημα.

Δεν είναι έτσι καθώς παρότι είχε αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση, η κατάρευση του ανατολικού μπλοκ συνέβη τον Νοέμβριο του 1989 και φυσικά ουδείς μπορούσε να προβλέψει τις ακριβείς εξελίξεις.
Τα παραπάνω γεγονότα είχαν προηγηθεί και αντανακλούσαν στην ωρίμανση των γεγονότων προς εθνική συμφιλίωση.

Οι πολιτικοί ήξεραν που πάει το πράγμα ένα χρόνο πριν.Και να μην καταλάβαιναν κατά πάσα πιθανότητα είχαν ενημερωθεί αρμοδίως από τον Μάρτιο.
Τον Μάρτιο 1989 συναντήθηκαν στη Μάλτα Μπους και Γκορμπατσωφ και διεκήρυξαν το "τέλος της Γιάλτας" που χώρισε την Ευρώπη.
Βασικό στοιχείο της διάσκεψης της Γιάλτας το 1945 ήταν η αποαναγνώριση από τους Δυτικούς της εξόριστης κυβέρνησης της Πολωνίας για λογαριασμό της οποίας είχαν μπει στον πόλεμο το 1939 και η αναγνώριση της κομμουνιστικής κυβέρνησης που ήθελαν οι Σοβιετικοί και η αναγνώριση κυβέρνησης χωρίς την αριστερά στην Ελλάδα,πράγμα το οποίο υλοποιήθηκε την επόμενη ημέρα ακριβώς από τη Γιάλτα με την υπογραφή της συμφωνίας της Βάρκιζας και την κατάθεση των όπλων από τον ΕΛΑΣ.
Μετά την εξαγγελία του τέλους της Γιάλτας τον Μάρτιο ακολούθησαν εκλογές σε Ελλάδα και Πολωνία τον Ιούνιο.Η πρωτοτυπία ήταν ότι στις εκλογές της Πολωνίας επετράπη για πρώτη φορά η συμμετοχή του συνδικάτου "Αλληλεγγύη" που κέρδισε όλες τις έδρες στις οποίες κατέβηκε - επειδή κάποιες δόθηκαν στο ΚΚ αριστίνδην χωρίς αντίπαλο - και ο σχηματισμός μη κομμουνιστικής κυβέρνησης μετά από μισό αιώνα ενώ ταυτόχρονα μπήκαν στην Ελλάδα αριστεροί σε κυβέρνηση πάλι μετά από μισό αιώνα.
Τυφλός να ήταν κάποιος μετά τα όσα έγιναν τον Ιούνιο θα καταλάβαινε που πάει το πράγμα.

Το πράγμα είχε φανεί και νωρίτερα αλλά όχι οι ακριβείς εξελίξεις.
Από την περίοδο Γκορμπατσώφ και ιδίως από το 1985-87.
Ωστόσο το πρόταγμα είναι πως όλα αυτά με την εθνική συμφιλίωση έγιναν ως συνέπεια εσωτερικών καταστάσεων.
Μάλιστα έγιναν και με τριγμούς για το ΚΚΕ λόγω συγκυβέρνησης με τη δεξιά.

Αν ο Σαμαράς, άσχετα τι λένε τώρα λίγοι φανατικοί νεοδημοκράτες όπως πιο πάνω, είχε πολιτικό κόστος δεν θα το έπραττε.
Αν η Νέα Δημοκρατία είχε εκλογικό κόστος δεν θα μπορούσε να το περάσει στο όνομα του να πέσει ο Ανδρέας ή ότι τέλειωσε ο Ψυχρός Πόλεμος.

Ο λαός όλος, ακόμα και όσοι είμεθα αντίθετοι στην κομμουνιστική ανταρσία και εγκλήματα που έγιναν ήταν υπέρ της περαιτέρω εξομάλυνσης.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο αντικομμουνιστής Τσακαλώτος που έδωσε τα χέρια με τον κομμουνιστή αντίπαλο του Μάρκο Βαφειάδη.
Αρχικά το ΠΑΣΟΚ και στην συνέχεια η Νέα Δημοκρατία αποκατέστησε διάφορα ζητήματα.
Σε κάθε περίπτωση ενώ εσύ τα λες καλά, προκαλεί θυμηδία διάφοροι νεοδημοκράτες να ψηφίζουν αυτούς που ρητά και κατηγορηματικά τον θεωρούν Εμφύλιο Πόλεμο και απέδωσαν και συντάξεις στους μαχητές του ΔΣΕ.

[AlienWay]

Οι πηγαδες που παραπεμπουν?

[wooded glade]

Δεν μπορεί να με βρει σύμφωνο ότι "τελείωσε ο εμφύλιος".

Και όμως τελείωσε.Το 1989 και όχι το 1949.

ποιός ανακινεί ;

Αυτοί που δεν έχουν χωνέψει την εξέλιξη των πραγμάτων εδώ και διεθνώς και τσακώνονται και μεταξύ τους όπως οι Χαριτόπουλοι και οι Τσακογιώργηδες.Σε μια εποχή που ο κόσμος ανησυχεί είτε για τα ελληνοτουρκικά ή για τον κορωνοιό αυτοί αλληλουβρίζονται για το ...λαοκρατικό σύστημα του Εμβέρ Χότζα. Το ότι όμως αυτοί τσακώνονται δεν σημαίνει ότι μπορούν να το επαναλάβουν.
155 χρόνια έχουν περάσει από τη λήξη του αμερικανικού εμφυλίου,το 80% του σημερινού πληθυσμού των ΗΠΑ δεν είχε προγόνους που συμμετείχαν γιατί μετανάστευσαν μετά από αυτόν στην Αμερική αλλά ακόμη κάποιοι τρώγονται για τα αγάλματα προσώπων της εποχής εκείνης.Εμμονικοί που έχουν κολλήσει υπάρχουν παντού.Οπαδοί του Ερντογάν νομίζουν ότι ξανακαταλαμβάνουν την Κωνσταντινούπολη 600 χρόνια μετά επειδή ξανάγινε η Αγία Σοφία τζαμί.
Η ελληνική αριστερά ούτε ξεπέρασε ούτε πρόκειται όσο υπάρχει να ξεπεράσει τη δεκαετία του 40,άσχετα εάν είναι πια ιστορία.

Στην Αμερική οι ντίξηδες θέλουν να επανέλθει το καθεστώς των φυλετικών διακρίσεων κατά των μαύρων.
Δεν μπορείς να πεις ότι δεν έχουν αντικείμενο, άσχετα αν συμφωνείς ή όχι, άσχετα αν μπορεί να ξανασηκωθεί ο νότος ή όχι, άσχετα αν είναι μερικοί ελάχιστοι ονειροπαρμένοι ή όχι.

Για το 89 δεν ξέρω τι λες. Μην ξεχνάς ότι κινούσε τα νήματα ο Γκόρμπης τότε και τους έλεγε "σβαρλούτ" των δικών μας.
Δεν είναι δυνατόν βέβαια ούτε κατά φαντασίαν να υποστηριχθεί ότι ο Περισσός είχε τότε ιδέα περί ... καλών σκληροπυρηνικών του Κρεμλίνου και κακού Γκόρμπυ ή περί αναζωωγωνήσεως του Στάλιν. Αυτά προέκυψαν μετά, αφού έγινε και ο αγώνας Μαρίας-Αλέκας που έληξε υπέρ της Αλέκας.
Για τον Περισσό ήταν και θέμα να μην εμπλακεί σε περιπέτειες τύπου Τσεαουσέσκου - θείου Εμβέρη, αποδεχόμενος το ... βύσσινο που του προσέφερε η πράσινη Κίρκη.

Για μένα το συνεχίζουν.
Ακόμα και όταν λένε "φταίνε οι ... Αλφόνσοι" όπως λένε, είναι ύπουλη παραπλάνα - διότι πρώτα και κύρια οι Αλφόνσοι της εποχής εκείνης δεν ήταν οι ίδιοι με τους σημερινούς και το μόνο που έκαναν ήταν να εμποδίσουν ένα πραξικόπημα (στέλνοντες μικρές και ανεπαρκέστατες δυνάμεις σημειωτέον).

Θα δεχόμουνα βέβαια την ένσταση ότι αυτοί που "συνεχίζουν" τον εμφύλιο είναι ως επί το πλείστον οι άκαπνοι ζαίοι.
Εγώ αν ήμουνα του ΚΚΕ και έβλεπα τους ζαίους να το παίζουν "εμφύλιος" θα πάθαινα επιτόπιο τριλιλί.

[wooded glade]

Αριστερά χωρίς εμφύλιο βασικά δεν νοείται και φυσικά ο Σύριζα είναι αυτός που το έχει τερματίσει, χωρίς να πηγαίνει πίσω και το ΚΚΕ.
Πρόκειται για ένα ιστορικό θέμα στο οποίο κάποιος ωφείλει να τοποθετηθεί ή έτσι ή γιουβέτσι.
Δεν είναι κάποιοι παλιοί αυτοκράτορες, ο Ασουρμπανιμπάλ και ο Τεγλαταφαλασάρ που βρέθηκαν εμπόλεμοι μεταξύ τους.
Κάπως πλησίασε να γίνει η λεγόμενη "λήθη" επί Γκορμπατσώφ και επίσης σε ότι αφορά την "αναθεωρητική αριστερά", την εποχή του παλιού Συνασπισμού. Πως όμως έγινε αυτό ; Έγινε γιατί οι αριστεροί το μισοπαραδέχτηκαν τότε ότι αυτοί έφταιγαν. Αλλά από εποχής Αλέκας και μετά το ΚΚΕ μας είπε "όχι, όχι, δεν πάει - ζήτω ο εμφύλιος". Ακολούθησε δε και ο Σύριζα από εποχής Τσίπρα και μετά.

[πατησιωτης]

Αριστερά χωρίς εμφύλιο βασικά δεν νοείται και φυσικά ο Σύριζα είναι αυτός που το έχει τερματίσει, χωρίς να πηγαίνει πίσω και το ΚΚΕ.
Πρόκειται για ένα ιστορικό θέμα στο οποίο κάποιος ωφείλει να τοποθετηθεί ή έτσι ή γιουβέτσι.
Δεν είναι κάποιοι παλιοί αυτοκράτορες, ο Ασουρμπανιμπάλ και ο Τεγλαταφαλασάρ που βρέθηκαν εμπόλεμοι μεταξύ τους.
Κάπως πλησίασε να γίνει η λεγόμενη "λήθη" επί Γκορμπατσώφ και επίσης σε ότι αφορά την "αναθεωρητική αριστερά", την εποχή του παλιού Συνασπισμού. Πως όμως έγινε αυτό ; Έγινε γιατί οι αριστεροί το μισοπαραδέχτηκαν τότε ότι αυτοί έφταιγαν. Αλλά από εποχής Αλέκας και μετά το ΚΚΕ μας είπε "όχι, όχι, δεν πάει - ζήτω ο εμφύλιος". Ακολούθησε δε και ο Σύριζα από εποχής Τσίπρα και μετά.

Κοίταξε και εγώ μπορεί να πιστεύω ότι ζω στην εποχή του ναπολεοντείων πολέμων και να θρηνώ για τη νικηφόρα μάχη του Βατερλώ που χάθηκε και να πιστεύω ότι μπορεί να ανατρέψω το αποτέλεσμα.Το Δαφνί έχει μερικούς τροφίμους που νομίζουν ότι είναι μετενσαρκώσεις του Ναπολέοντα.
Εάν όμως βρεθώ σε θέση εξουσίας και πάω να κάνω κάτι με εκπληξη θα διαπιστώσω ότι δεν υπάρχει Ναπολέων και ότι όλες οι χώρες που πολέμησαν στο Βατερλώ είναι στην ίδια συμμαχία του ΝΑΤΟ.Ισως να αναθαρρήσω και να νομίσω ότι θα δώσω μια μάχη όταν ακούσω για το Brexit αλλά εάν εμφανισθώ στην αίθουσα διαπραγματεύσεων θα προσγειωθώ ανώμαλα ακούγοντας όχι για κανόνια και προελάσεις αλλά για δασμούς πουλερικών.
Κατά τον ίδιο τρόπο πολλοί συριζαίοι έγραφαν στους τοίχους "Βάρκιζα τέλος" αλλά όταν έγιναν κυβέρνηση κατάλαβαν ότι η Βάρκιζα δεν είναι παρά μια παραλία και όταν νόμισαν ότι θα ανατινάξουν τον Σόιμπλε στον Γοργοπόταμο για να μην τους καταπιέζει αυτός τους είπε παιδιά να σας ξεφορτωθώ και εγώ θέλω και σας δίνω και μπόνους,τι λέτε θα μου αδειάσετε τη γωνιά από το....Δ΄Ράιχ για να μην ξανασχοληθώ μαζί σας ούτε εσείς με μένα;

[wooded glade]

Αριστερά χωρίς εμφύλιο βασικά δεν νοείται και φυσικά ο Σύριζα είναι αυτός που το έχει τερματίσει, χωρίς να πηγαίνει πίσω και το ΚΚΕ.
Πρόκειται για ένα ιστορικό θέμα στο οποίο κάποιος ωφείλει να τοποθετηθεί ή έτσι ή γιουβέτσι.
Δεν είναι κάποιοι παλιοί αυτοκράτορες, ο Ασουρμπανιμπάλ και ο Τεγλαταφαλασάρ που βρέθηκαν εμπόλεμοι μεταξύ τους.
Κάπως πλησίασε να γίνει η λεγόμενη "λήθη" επί Γκορμπατσώφ και επίσης σε ότι αφορά την "αναθεωρητική αριστερά", την εποχή του παλιού Συνασπισμού. Πως όμως έγινε αυτό ; Έγινε γιατί οι αριστεροί το μισοπαραδέχτηκαν τότε ότι αυτοί έφταιγαν. Αλλά από εποχής Αλέκας και μετά το ΚΚΕ μας είπε "όχι, όχι, δεν πάει - ζήτω ο εμφύλιος". Ακολούθησε δε και ο Σύριζα από εποχής Τσίπρα και μετά.

Κοίταξε και εγώ μπορεί να πιστεύω ότι ζω στην εποχή του ναπολεοντείων πολέμων και να θρηνώ για τη νικηφόρα μάχη του Βατερλώ που χάθηκε και να πιστεύω ότι μπορεί να ανατρέψω το αποτέλεσμα.Το Δαφνί έχει μερικούς τροφίμους που νομίζουν ότι είναι μετενσαρκώσεις του Ναπολέοντα.
Εάν όμως βρεθώ σε θέση εξουσίας και πάω να κάνω κάτι με εκπληξη θα διαπιστώσω ότι δεν υπάρχει Ναπολέων και ότι όλες οι χώρες που πολέμησαν στο Βατερλώ είναι στην ίδια συμμαχία του ΝΑΤΟ.Ισως να αναθαρρήσω και να νομίσω ότι θα δώσω μια μάχη όταν ακούσω για το Brexit αλλά εάν εμφανισθώ στην αίθουσα διαπραγματεύσεων θα προσγειωθώ ανώμαλα ακούγοντας όχι για κανόνια και προελάσεις αλλά για δασμούς πουλερικών.
Κατά τον ίδιο τρόπο πολλοί συριζαίοι έγραφαν στους τοίχους "Βάρκιζα τέλος" αλλά όταν έγιναν κυβέρνηση κατάλαβαν ότι η Βάρκιζα δεν είναι παρά μια παραλία και όταν νόμισαν ότι θα ανατινάξουν τον Σόιμπλε στον Γοργοπόταμο για να μην τους καταπιέζει αυτός τους είπε παιδιά να σας ξεφορτωθώ και εγώ θέλω και σας δίνω και μπόνους,τι λέτε θα μου αδειάσετε τη γωνιά από το....Δ΄Ράιχ για να μην ξανασχοληθώ μαζί σας ούτε εσείς με μένα;

Μία περίεργη φάση από την εποχή της 21st ήταν με το γραφείο του κόμματος της Ενώσεως Κέντρου στη γειτονιά μου. Οδός Δημητρακοπούλου, εκεί που είναι τώρα ο Σκλαβενίτης. Το γραφείο ήταν κλειστό φυσικά αλλά οι διάφορες αφίσσες και εικόνες στη βιτρίνα παρέμεναν. Σε ένα σημείο έλεγε "ζήτω ο Ανδρέας Παπανδρέου". Αλλά ακριβώς δίπλα είχε τοποθετηθεί μία άλλη επιγραφή που έλεγε "ζήτω ο στρατός". Δεν θυμάμαι για πόσους μήνες έμεινε έτσι, αλλά μου φαινόταν περίεργο. Δεν είχαν καιρό να κατεβάσουν όλα τα παπανδρεϊκά διακοσμητικά ; Την επιγραφή "ζήτω ο στρατός" που την βρήκαν ; Μάλιστα αυτό το είδα μιά-δυό μέρες μετά την 21st, ή την αμέσως επομένη Σάββατο 22/4, ή την μεθεπομένη.
Ένα άλλο περίεργο ήταν με έναν μπακάλη που τον είχαν πιάσει. Μετά που τον άφησαν μου έλεγε ο μπακάλης "κοίτα ρε, ήρθαν και με έπιασαν και μου έκλεισαν το μαγαζί". Μετά μου έδειξε κάτι τεράστια γουδοχέρια που είχε για να κοπανάει το κρέας και να σπάει τα κόκκαλα. Είχαν πάει λοιπόν και είχαν χαράξει πάνω στα γουδοχέρια -δεν ξέρω πως- γράμματα που έλεγαν "ζήτω ο στρατός" και "ζήτω η επανάστασις" !
Μυστήριες φάσεις - μυστήρια γούρια του Πατακού.
Οι συριζαίοι τα ακούνε αυτά και σκάνε από τη ζήλεια τους. Δεν τους νοιάζουν τα μπόνους, δεν τους νοιάζουν οι δασμοί στα πουλερικά. Θα υπάρχουν και σοσιαλιστικές Κάντιλακ και σοσιαλιστικές διώροφες πισίνες - το είπε και ο Κυρίτσης, ο οποίος φιλοδοξούσε να βρει τους ψηφοφόρους της ΝΔ με ειδικό αλγόριθμο τύπου Εύα από τα εκλογικά αποτελέσματα του Υπουργείου Εσωτερικών. Η Μέρκελ θα έπαιρνε τα ευρώ που της χρωστάμε, πάει που θα γινόταν "έλεγξε το - διάγραψε το" - είχε πεθάνει αυτό.

Όλα σ' αυτή τη ζωή είναι ποιός διοικεί τα άρματα μάχης.
Θέλετε να είναι στην εξουσία το freedom party που να επιτρέπει τη δημοκρατία σε όλη της την έκταση ; Κι αυτό στα άρματα μάχης στηρίζεται.

[Στύγιος]

Η γιαγιά μου ήταν αντάρτισσα του ΕΑΜ κι "έφαγε" μερικούς Γερμανούς και Ιταλούς. ΠΗΞΤΕ ΤΩΡΑ.