"Ρουμπίνα Σάρδα": ήπιαν οι Εβραίοι το αίμα της Μαρίας;

[Σενέκας]

ταν 1η Απριλίου του 1891, στην εβραϊκή συνοικία της Κέρκυρας, όταν βρέθηκε το πτώμα μια οκτάχρονης κοπέλας μέσα σε ένα σακί στην οδό Παλαιολόγου. Το πτώμα ήταν άγρια κακοποιημένο και όπως αναφέρεται και στο ιατροδικαστικό πόρισμα δεν υπήρχε σταγόνα αίματος. Πρόκειται για την Ρουμπίνα Σάρδα, η δολοφονία της οποίας έγινε η αφορμή για να ξεσπάσουν τα περίφημα «Εβραϊκά του 1891».

Η μικρή Ρουμπίνα είχε βγει να παίξει με την μικρότερη αδελφή της στα σοκάκια της συνοικίας των Εβραίων. Σύμφωνα με τις πληροφορίες οι οποίες υπάρχουν, κάποια στιγμή η μητέρα τους τις έστειλε στο κοντινό παντοπωλείο. Τα δύο μικρά κορίτσια φαίνεται πως διάλεξαν διαφορετικούς δρόμους με την πιο μικρή, την Ρουμπίνα, να παίρνει το δρόμο ο οποίος βρίσκονταν μέσα στα όρια της εβραϊκής συνοικίας και στα σύνορα με την χριστιανική. Αυτό ήταν και το σημείο όπου εξαφανίστηκε…

Οι γονείς της βλέποντας την μικρή κόρη να επιστρέφει και την Ρουμπίνα να μην φαίνεται πουθενά, βγήκαν στους δρόμους να την ψάξουν. Έπειτα από αρκετή ώρα άκαρπης αναζήτησης αποφάσισαν να ειδοποιήσουν την αστυνομία, μαζί με την οποία συνέχισαν τις έρευνες.

Οι ώρες περνούσαν χωρίς να έχει εντοπιστεί κανένα ίχνος από την εξαφανισμένη κοπέλα. Ο πατέρας της μαζί με άλλους Εβραίους, όταν πια είχε σκοτεινιάσει, πήγαν σε ένα καφενείο για να ξεκουραστούν και να συνεχίσουν την έρευνα. Τότε ανακάλυψαν στον δρόμο τους ένα σάκο όπου μέσα βρισκόταν το πτώμα της οκτάχρονης με το κεφάλι προς τα κάτω. Ο πατέρας, κατευθυνόμενος προς το σπίτι και τη γυναίκα του, πήρε το σακί και άρχιζε να φωνάζει «εδώ την είχαν».

Τον άνδρα όμως αντιλήφθηκε ένας αστυνομικός, ο οποίος βρισκόταν στην περιοχή για τις έρευνες, με αποτέλεσμα να πιστέψει και στην συνέχεια να κατηγορήσει τον ίδιο για την δολοφονία της κόρης του. Ο αστυνομικός ενημέρωσε αμέσως τον προϊστάμενό του. Ο ανακριτής όμως είχε διαφορετική άποψη, καθώς δεν πίστευε ότι ο δολοφόνος ήταν ο πατέρας και οι άλλοι Εβραίοι που ήταν μαζί του. Την ίδια ώρα ο εισαγγελέας θεώρησε υπεύθυνους τους Εβραίους.

Τα μακάβρια στοιχεία της ιατροδικαστικής έκθεσης
Ο ιατροδικαστής εξέτασε το άψυχο πτώμα του κοριτσιού για να βγάλει τα εξής ανατριχιαστικά συμπεράσματα:

1ον) Το έγκλημα διαπράχθηκε στις 2 η ώρα το πρωί της 1ης Απριλίου. Εξετάστηκε το πτώμα στις 8:30 το πρωί και η νεκροτομή έγινε στη 1 μ.μ. Αδικαιολόγητη καθυστέρηση, όπως τονίζει η ιατροδικαστική εξέταση.

2ον) Ο σάκος που μέσα βρέθηκε το πτώμα ήταν γεμάτος ασβέστη.

3ον) Το αυτί ήταν κομμένο στο πάνω μέρος με ψαλίδι.

4ον) Το τραύμα στον λαιμό ήταν βαθύ με μήκος 8 εκατοστών και ταπωμένο με μαλλιά από το κεφάλι της κοπέλας.

5ον) Τα ρούχα της κοπέλας δεν είχαν σταγόνα αίμα.

6ον) Το βέβαιο είναι ότι η μικρή είχε κατά καιρούς παρά φύση ασέλγεια.

Ο ιατροδικαστής που εξέτασε το πτώμα της Ρουμπίνας διαπίστωσε ότι στο «εν τω σώματι δεν υπήρχε σταγών αίματος», με την πιθανότερη εκδοχή του εγκλήματος να είναι και η πιο μακάβρια. Οι δράστες αφού σκότωσαν το παιδί, το κρέμασαν ανάποδα χτυπώντας το μέχρι να χυθεί όλο της το αίμα. Το πόρισμα διαδόθηκε πολύ γρήγορα στην πόλη της Κέρκυρας και έγινε αφορμή για να ξεκινήσει μια από τις μεγαλύτερες αναταραχές που σημάδεψαν το νησί

Η κηδεία με τα εβραϊκά έθιμα και οι βιαιοπραγίες

Για τους Εβραίους η μικρή είχε πέσει θύμα δολοφονίας από χριστιανούς και οι χριστιανοί από την πλευρά τους έριχναν τις ευθύνες στους Εβραίους, τους οποίους μάλιστα κατηγορούσαν ότι το έκαναν για να συγκεντρώσουν το αίμα της για την γιορτή του Πάσχα που πλησίαζε. Το έναυσμα για την εκδήλωση των ταραχών δόθηκε όταν ο ραβίνος παρέλαβε το πτώμα για να το κηδέψει και να το θάψει με τα εβραϊκά έθιμα, στο εβραϊκό νεκροταφείο.

Την ημέρα της κηδείας οι χριστιανοί λιθοβόλησαν τη Συνοικία, ενώ συνέχιζαν να διαμαρτύρονται και να υποστηρίζουν ότι η Ρουμπίνα δεν ήταν Εβραία, δημιουργώντας μάλιστα και το εξής στιχάκι:

«Δεν είναι κρίμα κι άδικο
δεν είναι αμαρτία
σε κοιμητήριο οβρέικο
να κείτεται η Μαρία;».

Η κατάσταση πλέον στο νησί είχε ξεφύγει από κάθε έλεγχο και οι Αστυνομικές Αρχές αδυνατούσαν πια να επιβάλλουν την τάξη. Οι χριστιανοί έκαιγαν τα σπίτια και τα καταστήματα της εβραϊκής συνοικίας, με τους Εβραίους να μην τολμούν να βγουν από τα σύνορα της «Οβριακής». Παράλληλα, φούντωναν οι φήμες ότι το κοριτσάκι ήταν χριστιανή την οποία είχαν απαγάγει οι Εβραίοι όταν ήταν μωρό, αναφέροντας ότι το πραγματικό της όνομα ήταν Μαρία. Από τη μεριά τους οι Εβραίοι συνέχισαν να προσπαθούν να αποδείξουν ότι η Ρουμπίνα ήταν κόρη Εβραίων και συγκεκριμένα του ράφτη Βήτα Σάρδα.

Η πολιτική διάσταση της υπόθεσης

Με τα σενάρια αυτά και τις κατηγορίες εκατέρωθεν, τα επεισόδια και οι αγριότητες συνεχίσθηκαν και οδήγησαν στην δολοφονία 25 Εβραίων. Μάλιστα χρειάσθηκε και η συμβολή ξένων στρατιωτικών δυνάμεων προκειμένου να σταματήσουν οι βιαιοπραγίες. Οι μέρες περνούσαν και οι εκλογές του Ιουλίου του 1891 ήταν προ των πυλών. Έτσι στην υπόθεση αναμείχθηκαν και πολιτικοί. Εκείνοι που άνηκαν στο στρατόπεδο του Τρικούπη κατηγορούσαν τους Εβραίους, ενώ εκείνοι που στήριζαν Δεληγιάννη κατηγορούσαν τους αντιπάλους τους ότι καλύπτουν τους Εβραίους. Η κάθε παράταξη είχε τα δικά της επιχειρήματα, με τα επεισόδια να εξαπλώνονται και στην Ζάκυνθο.

Οι βανδαλισμοί συνεχίσθηκαν και τα γεγονότα έγιναν γρήγορα γνωστά και εκτός Ελλάδας. Τα δημοσιεύματα του ξένου Τύπου ήταν πολλά και πλέον κανείς δεν μπορούσε να μαζέψει την κατάσταση. Μέσα σε όλο αυτό τον πανικό ξεχάστηκε και η πραγματική αίτια που ξεκίνησαν όλα. Έτσι ο δολοφόνος της μικρής Ρουμπίνας δεν βρέθηκε ποτέ, γιατί κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να συνεχίσει την έρευνα.

Το τελικό αποτέλεσμα ήταν η φυγή περίπου 2.500 Εβραίων από το νησί. Απέμειναν περίπου 2.000, οι οποίοι αφανίσθηκαν τελικά από τους Ναζί χρόνια αργότερα…

https://www.newsbeast.gr/greece/arthro/ ... non-evreon

Αρίστος, Beria

[Σενέκας]

Για την Κέρκυρα πλήρη περιγραφή των γεγονότων δίνει η Έκθεση του Εισαγγελέα Θεογένη Μεταξά με ημερομηνία 15/12/1891 που συμπεριλαμβάνεται στο εξαιρετικό βιβλίο της Ευτυχίας Λιάτα «Η ΚΕΡΚΥΡΑ ΚΑΙ Η ΖΑΚΥΝΘΟΣ ΣΤΟΝ ΚΥΚΛΩΝΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΣΜΟΥ Η «ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ 1891» ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ ΑΘΗΝΑ 2006»

Σε σημερινή και ελεύθερη απόδοση:

Υπόμνημα: Περί της συμπεριφοράς και των ενεργειών της στην Κέρκυρα Αστυνομίας και των φίλων αυτής(!!!) κατά τα Εβραϊκά συμβάντα.

Την νύκτα της 1ης – 2ης Απριλίου 1891 έγινε ο φόνος της Ισραηλίτισσας Ρουμπίνας Σάρδας του Βήτα.

Στις 11 η ώρα το πρωί της 1ης Απριλίου, η οκταετής κόρη Ρουμπίνα Σάρδα βρισκόταν κάτω από το σπίτι της και έπαιζε με την μεγαλύτερη αδελφή της. Κάποια στιγμή η μητέρα έδωσε από μία πεντάρα στην κάθε μια, για να πάνε ν’ αγοράσουν χαλβά. Η πιο μεγάλη πήγε προς την Εβραϊκή συνοικία και, η πιο μικρή, η Ρουμπίνα, πήρε το δρόμο των Αγ.Πατέρων (Σχολεμβούργου), ο οποίος βρίσκονταν μέσα στα όρια της Εβραϊκής συνοικίας και στα σύνορα με την Χριστιανική ,από τον οποίον και εξαφανίστηκε.

Οι γονείς της αφού είδαν την μια κόρη να επιστρέφει και την άλλη να μην έχει γυρίσει μέχρι το μεσημεριανό γεύμα, άρχισαν να ανησυχούν. Μετά από λίγο βγήκαν στους δρόμους για να ψάξουν και, αφού δεν την εύρισκαν απελπίστηκαν και ειδοποίησαν την Αστυνομία, για να βρεθεί η χαμένη Ρουμπίνα.

Όταν διαδόθηκε, ότι χάθηκε το κορίτσι, όλη η Εβραϊκή κοινότητα ξεχύθηκε στους δρόμους μέσα και έξω από τα όρια της, για την ανεύρεσή της. Ντελάλης γύριζε σε όλη την πόλη και ειδοποιούσε για την εξαφάνιση της κοπέλας. Οι Κερκυραίοι χριστιανοί μαζεύονταν από περιέργεια στην Εβραϊκή συνοικία. Τα αστυνομικά όργανα έψαχναν γι’ αυτήν, ενώ οι συγγενείς και οι φίλοι της οικογένειας Σάρδα είχαν μαζευτεί στο σπίτι της και, περίμεναν μαζί με τους γονείς της να μάθουν νέα. Κατά τις 1 ½ το βράδυ ο πατέρας αυτής Βήτας με δύο άλλους Εβραίους, τον Σολομώντα Γουστάϊο και τον Ρουβίν Όσμο, πήγαν προς το καφενείο να πιούνε ένα καφέ. Στο δρόμο παρατηρούσαν τις ανοιχτές πόρτες των σπιτιών, μήπως δουν κρυμμένη την Ρουμπίνα. Μέσα στην πόρτα του εβραίου Νάξιου είδαν ριγμένο έναν σάκο, τον οποίον αφού άνοιξαν είδαν το άψυχο σώμα της κοπέλας.

Όταν προσπάθησαν να βγάλουν το κορίτσι είδαν πως το κεφάλι ήταν προς το κάτω μέρος του σάκου, τότε ο αγανακτισμένος πατέρας άρπαξε τον σάκο και, έτρεξε προς το σπίτι του, για να τον δείξει στην γυναίκα του, ενώ φώναζε «εδώ μέσα την είχαν». Οι άλλοι δύο μετέφεραν το άψυχο σώμα της κοπέλας.

Ο Αστυνομικός Μιχαήλ Κουβαράς, που βρίσκονταν εκείνη τη ώρα στο σημείο αυτό, βλέποντας τον πατέρα να τρέχει με τον σάκο και, τους άλλους δύο να μεταφέρουν το πτώμα, διέδωσε αμέσως, ότι αυτοί ήταν οι φονιάδες και, ότι έτρεχαν να θάψουν το σώμα της μικρής.

Αυτά κατέθεσε στην ανάκριση ο αστυνομικός Κουβαράς, η οποία αφού εξέτασε και τον πατέρα της νεκρής και τους δύο Ισραηλίτες δεν πείστηκε για την κατάθεση Κουβαρά, δηλαδή οι ανακριτές δεν πίστεψαν, ότι αυτοί ήταν οι δολοφόνοι και δεν τους προφυλάκισε. Οι αστυνομικοί διέδωσαν σ’ όλη την πόλη, ότι συνέλαβαν επ’ αυτοφώρω τους δράστες και φονιάδες της μικρής, έκαναν αντίγραφα της κατάθεσης του Κουβαρά και, τα μοίρασαν σε όλη την Κέρκυρα κατηγορώντας την ανακριτική αρχή, ότι κώφευσε και, ότι αποτελούσε σκάνδαλο, ερεθίζοντας τους Χριστιανούς εναντίον των Εβραίων .Το ότι ο πατέρας ήταν ο δολοφόνος διαβεβαίωνε και ο Αστυνόμος Ναπολ. Πιέρρης, ο βοηθός αυτού Νικολ. Αλβάνας και ο Αρχικλητήρας Αντων.Πηλός, προσπαθώντας όλοι να πείσουν τους ανακριτές και τους εισαγγελείς, ότι οι φονιάδες ήταν οι γονείς, διαδίδοντας παράλληλα στον κόσμο ότι εφόσον οι φονιάδες ήταν Εβραίοι, η μικρή θα πρέπει να ήταν Χριστιανή.

Την πιο πάνω φήμη του Κουβαρά ενίσχυσε και η ιατρική έκθεση των ιατρών Ηλία Πολίτη, του αστυνομικού γιατρού Δημητρίου Παππανικόλα και του δημοτικού γιατρού Φραγκίσκου Θερμογιάννη. Η φήμη διαδόθηκε ακαριαία στην πόλη και, έλεγε, ότι το θανάσιμο τραύμα ήταν αυτό που έγινε στον λαιμό του θύματος και, ότι στο σώμα του θύματος δεν βρέθηκε σταγόνα αίματος. Αυτή η γνωμάτευση έδωσε το έναυσμα στους επιθυμούντες περαιτέρω επεισόδια εναντίων των Εβραίων, να διαδώσουν, ότι η κοπέλα ήταν Χριστιανή και το αίμα της αφαιρέθηκε, για να το χρησιμοποιήσουν οι Εβραίοι για τα άζυμα, χωρίς τα οποία δεν μπορούσαν να γιορτάσουν το Πάσχα τους.

Διέδιδαν, ότι οι εισαγγελείς, οι δικαστές και όλες οι στρατιωτικές αρχές ήταν ευμενώς διακείμενες προς του Εβραίους και πως δωροδοκήθηκαν αφήνοντας ελεύθερους τους δολοφόνους εξ’ αιτίας των μελλοντικών εκλογών.(Για την πολιτική κατάσταση της εποχής θα μιλήσουμε πιο κάτω).Όλα αυτά έφεραν μεγάλο μίσος στο Χριστιανικό κόσμο προς τους Εβραίους με αποτέλεσμα τραυματισμούς και φόνους εναντίον τους.

Σημειώνεται ότι η ανωτέρω Ιατρική Έκθεσης μετά από λίγο χρονικό διάστημα αναιρέθηκε από τον Γάλλο καθηγητή των Παρισίων Βροναρδίλ και άλλους επιστήμονες του Παρισιού.

Τα πιο πάνω διαδοθέντα από την Ιατρική έκθεση και από τα Αστυνομικά όργανα έκαναν τους δικαστικούς και τους εισαγγελείς να ενεργήσουν από μόνοι τους και μυστικά από τις αστυνομικές δυνάμεις. Εξέτασαν μάρτυρες, κάλεσαν αστυνομικούς σε ανάκριση και διαβεβαιώθηκαν, ότι η αστυνομία ήταν ο κύριος μοχλός της διάδοσης ψευδών φημών. Για τον λόγο αυτό οι αστυνομικοί Χρήστος Λαβράνος και Δημήτριος Αγάθος καταδικάστηκαν από το πλημμελειοδικείου σε φυλάκιση με αποφάσεις Νο 323/17.5.1891 και Νο 348/24.5.1891.

Η αντίθετη μερίδα, δηλ. οι αστυνομικοί κ.ά. διέδιδε, ότι οι δικαστικές αρχές έβγαλαν από την μέση την αστυνομία και με αυτό τον τρόπο κάλυπταν τους Εβραίους και τους ενόχους της δολοφονίας. Οι διαδόσεις αυτές, δήθεν από αξιόπιστες αρχές, μεταφέρονταν από στόμα σε στόμα από τις ανώτερες έως τις κατώτερες τάξεις ανθρώπων.

Γιατροί, δικηγόροι, κτηματίες, έμποροι, αχθοφόροι, αλλά κυρίως οι απασχολούμενοι με την πολιτική, αναμασούσαν τις διαδόσεις, για να κερδίσουν πολιτικό όφελος. Η εκμετάλλευση των φημών είχε σκοπό να εκδιωχθούν οι Εβραίοι από την πατρική τους γη, για να προσπορισθούν οι υπόλοιποι τα οφέλη από την αποχώρησή τους. Αυτή ήταν η ευκαιρία, για να αρχίσουν όλες οι βιαιότητες και οι βανδαλισμοί εναντίον των Εβραίων. Άμεσα άρχισαν οι βιαιοπραγίες των πολιτών μέσα στην Εβραϊκή συνοικία τραυματίζοντας, δέρνοντας, υβρίζοντας και πυροβολώντας τους Εβραίους. Άλλοι πολίτες παρέμεναν έξω από την Εβραϊκή συνοικία απειλώντας και κάνοντας φασαρία με κάθε είδους όργανο, ούτως ώστε να διασπείρεται φόβος και τρόμος στους απελπισμένους Ισραηλίτες. Την 2α Απριλίου τραυματίστηκαν από χριστιανούς ο Σάββας Βελέλης, Ο Ιάκωβος Τσεζάνας κ.α. Την 3η Απριλίου ο Υποπρόξενος της Γαλλίας Φίλιππος Φαύλδ , ο Ρουβίν Μουστάκης, ο Δαυίδ Ιωνάς, ο Μόρδος Λέων, ο Ναούμ Νοσιάν, ο Ιωνάς Πολίτης, ο Πάρης Βελέλης , ο Αβραάμ Βελέλης κ.α. Την 4η Απριλίου ο Μεναχέμ Μπεχιάρ, ο Χανανέν Σφόρνος κ.α. Την 5η Απριλίου ο Αβραάμ Μπάλιστρας, ο Ψιάκος γιος του Αβραάμ Βιτάλ, ο Σαμουήλ Βιτάλ, ο Βιβάντες Αβραάμ και πολλοί άλλοι. Επίσης, οι πολίτες έμπαιναν στα σπίτια των Ισραηλιτών, όπου πυροβολούσαν, έσπαζαν με πέτρες τα κεραμίδια, τα τζάμια των παραθύρων και ότι Εβραϊκό έβρισκαν εκτεθειμένο. Άλλοι πολίτες, έριχναν Εβραίους στην θάλασσα αναγκάζοντάς τους με αυτόν τον τρόπο να φύγουν για άλλα μέρη, άλλοι έσπαζαν τα μνημεία τους και έπρατταν κάθε είδους βανδαλισμούς προς αυτούς και άλλοι μιλούσαν εναντίον των Εβραίων δημόσια στην Πλατεία ,στα καφενεία στις ταβέρνες και, όπου υπήρχαν όμιλοι πολιτών. Αυτοί ήταν κυρίως με το μέρος της αντιπολίτευσης, οι οποίοι επιδέξια στρέβλωναν κάθε Κυβερνητική κίνηση που αφορούσε την διατήρηση της τάξης χρησιμοποιώντας κάθε ψευδή διάδοση, ώστε να ερεθίζουν τα πνεύματα των πολιτών και, να γίνονται αιματοχυσίες, έστελναν δε διατριβές και άρθρα στις αντιπολιτευόμενες εφημερίδες της Αθήνας. Σκοπός ήταν να γενικεύσουν το κακό. Όλα αυτά γίνονταν ενώπιον των αστυνομικών οργάνων, τα οποία ήταν διασκορπισμένα σε διάφορα κέντρα και της Εβραϊκής συνοικίας και εντός της πόλεως, προκειμένου να γλιτώσουν τους Εβραίους και να συλλάβουν τους αυτουργούς.

Ενώ πολλές από τις προαναφερόμενες πράξεις τελούνταν ενώπιον του Αστυνομικού Πιέρρη, του βοηθού του Αλβάνα, και, του αρχικλητήρα του Αντώνιο Πηλό, δεν κατάφεραν να αναγνωρίσουν κανέναν από τους δράστες και κανέναν από αυτούς δεν ανέφεραν στον Εισαγγελέα. Το αντίθετο μάλιστα συνέβαινε. Τους ενθάρρυναν, δηλαδή, με την αρνητική υπηρεσία που προσέφεραν, μιας και κανέναν δεν συνέλαβαν, αλλά ούτε και ανέφεραν εγκληματικές πράξεις.

Ο Αστυνομικός κλητήρας Σπυρίδωνας Λιτσιαρδόπουλος, απολύθηκε από την υπηρεσία του με διαταγή του Νομάρχη, διότι παρέλειψε να πράξει το καθήκον του, δηλαδή, να προστατέψει Ισραηλίτες που ξυλοκοπούταν έξω από το Οθωμανικό Προξενείο. Ο Αστυνόμος Λ. Πιέρρης , αποπειράθηκε να δικαιολογήσει τον επικεφαλή των ταραξιών, Ιερέα Σπυρίδων Πλιατσαίο, ο οποίος επιτέθηκε και εξύβρισε την Στρατιωτική Αρχή αναφέροντας, ότι αυτός απλώς παραπονέθηκε κατά των Στρατιωτών, διότι κακοποίησαν κάποιον γέροντα.

Εκτός των πιο πάνω, την 4η Απριλίου, Χριστιανοί εισέβαλαν στην Εβραϊκή συνοικία, η οποία φρουρούνταν από Στρατιωτική δύναμη και αφού συνάντησαν στην δημόσια οδό την Ισραηλινή Ροζίνα Μουζάν, την πυροβόλησαν με τα περίστροφά τους εξ’ επαφής και χωρίς καμιά αιτία, η δε σφαίρα διαπέρασε την κοιλιά της γυναίκας. Το γεγονός εκτυλίχθητε ενώπιον των Στρατιωτών και του Αστυνομικού κλητήρα, οι οποίοι δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν την πράξη των αυτουργών. Ο δε Αστυνόμος Πιέρρης, ο οποίος πήγε αμέσως επί τόπου για να κάνει ο ίδιος έρευνα για την ανακάλυψη των αυτουργών, τελικά δεν μπόρεσε να τους εντοπίσει. Τους ανακάλυψαν, όμως, άμεσα οι Εισαγγελικές Αρχές. Έτσι παραπέμφθηκαν ενώπιον του αρμόδιου Κακουργιοδικείου με την κατηγορία της απόπειρας φόνου.

Από το σημείο αυτό η Εισαγγελία πείστηκε για την αδράνεια και την εκτός Νόμου στάση της Αστυνομίας. Τότε ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών, διέταξε τον αστυνομικό Πιέρρη να αναφέρει, εάν βρήκε και συνέλαβε κάποιον από τους δράστες της και, αν τους βρήκε ποιοι ήταν αυτοί. Ο Πιέρρης στην αναφορά του έγραψε πως τα αστυνομικά όργανα δεν παραβρίσκονταν κατά την διάρκεια των τραυματισμών και των βιαιοπραγιών, αλλά πληροφορήθηκε, ότι τα όργανα βρίσκονταν σε διάφορα σημεία με αποτέλεσμα να μην γνωρίζει τους δράστες.

https://www.corfu-museum.gr/index.php/el/286-t-1891

[Σενέκας]

Το Μαρία βέβαια προκύπτει απο τη χριστιανική εκδοχή, σύμφωνα με την οποία δεν υπήρχε "Ρουμπίνα Σάρδα", η μικρή ήταν χριστιανή ονόματι Μαρία, την οποία δολοφόνησε ο πατέρας της "Ρουμπίνας"

[Καραμελίτσα]

Το μουσείο γράφει και αυτό.

Χαρακτηριστική για τη ζωή στην Εβραϊκή συνοικία είναι η ανταπόκριση που στέλνει στην «Ακρόπολη» ο απεσταλμένος της στην Κέρκυρα.

…Εκεί κοντά που μένει ο Σάρδας (πατέρας της Ρουμπίνας) υπάρχει κάποια τυφλή με το όνομα Μαρία. Κάνει την χαρτομάντισσα και είναι και προαγωγός. Το βέβαιο είναι ότι εκεί πήγαινε και η Ρουμπίνα. Θεωρείται επίσης βέβαιο ότι στο σπίτι αυτό συναντιόνταν με την Ρουμπίνα ο Κόττης (αυγοπώλης) Αργυρίου ….είναι βεβαιωμένο επιστημονικά ότι η Ρουμπίνα ήταν φθαρμένη παρά φύση και ότι αντί αγνώστου αμοιβής παρέδιδε η Μαρία αυτήν σε φαύλους για παρά φύση ασέλγεια.

[Σενέκας]

Το μουσείο γράφει και αυτό.

Χαρακτηριστική για τη ζωή στην Εβραϊκή συνοικία είναι η ανταπόκριση που στέλνει στην «Ακρόπολη» ο απεσταλμένος της στην Κέρκυρα.

…Εκεί κοντά που μένει ο Σάρδας (πατέρας της Ρουμπίνας) υπάρχει κάποια τυφλή με το όνομα Μαρία. Κάνει την χαρτομάντισσα και είναι και προαγωγός. Το βέβαιο είναι ότι εκεί πήγαινε και η Ρουμπίνα. Θεωρείται επίσης βέβαιο ότι στο σπίτι αυτό συναντιόνταν με την Ρουμπίνα ο Κόττης (αυγοπώλης) Αργυρίου ….είναι βεβαιωμένο επιστημονικά ότι η Ρουμπίνα ήταν φθαρμένη παρά φύση και ότι αντί αγνώστου αμοιβής παρέδιδε η Μαρία αυτήν σε φαύλους για παρά φύση ασέλγεια.

allegedly

[Καραμελίτσα]

Το μουσείο γράφει και αυτό.

Χαρακτηριστική για τη ζωή στην Εβραϊκή συνοικία είναι η ανταπόκριση που στέλνει στην «Ακρόπολη» ο απεσταλμένος της στην Κέρκυρα.

…Εκεί κοντά που μένει ο Σάρδας (πατέρας της Ρουμπίνας) υπάρχει κάποια τυφλή με το όνομα Μαρία. Κάνει την χαρτομάντισσα και είναι και προαγωγός. Το βέβαιο είναι ότι εκεί πήγαινε και η Ρουμπίνα. Θεωρείται επίσης βέβαιο ότι στο σπίτι αυτό συναντιόνταν με την Ρουμπίνα ο Κόττης (αυγοπώλης) Αργυρίου ….είναι βεβαιωμένο επιστημονικά ότι η Ρουμπίνα ήταν φθαρμένη παρά φύση και ότι αντί αγνώστου αμοιβής παρέδιδε η Μαρία αυτήν σε φαύλους για παρά φύση ασέλγεια.

allegedly

Η σελίδα λέει το ότι βιαζόταν συστηματικά το επιβεβαιώνει η ιατρική έκθεση.

[Σενέκας]

Το μουσείο γράφει και αυτό.

allegedly

Η σελίδα λέει το ότι βιαζόταν συστηματικά το επιβεβαιώνει η ιατρική έκθεση.

Καλά, η "ιατροδικαστική έκθεση" δεν είναι και η πιο αξιόπιστή, ήταν ένα πρόχειρο συμβούλιο τοπικών αρχών και ενός γιατρού που αποφάνθηκε ότι είχαν στραγγίξει το αίμα του κοριτσιού για να το βάλουν στα άζυμα

[Καραμελίτσα]

allegedly

Η σελίδα λέει το ότι βιαζόταν συστηματικά το επιβεβαιώνει η ιατρική έκθεση.

Καλά, η "ιατροδικαστική έκθεση" δεν είναι και η πιο αξιόπιστή, ήταν ένα πρόχειρο συμβούλιο τοπικών αρχών και ενός γιατρού που αποφάνθηκε ότι είχαν στραγγίξει το αίμα του κοριτσιού για να το βάλουν στα άζυμα

Τρεις γιατροί διαβάζω και δεν είπαν τίποτα για στράγγιγμα άιματος.

Άξια παρατήρησης είναι και κάποια σημεία της συνέντευξης του γιατρού Ηλία Πολίτη που μαζί με τον Δημοτικό γιατρό Θερμογιάννη και τον Αστυνομικό γιατρό Παπανικολάου, έκαναν την ιατροδικαστική εξέταση.

1ον ).Το έγκλημα διαπράχθηκε στις 2 η ώρα το πρωί της 1ης Απριλίου. Εξετάστηκε το πτώμα στις 8 ½ το πρωί και η νεκροτομή έγινε στη 1 μ.μ. Αδικαιολόγητη καθυστέρηση, όπως τονίζει η ιατροδικαστική εξέταση.

2ον ).Ο σάκος που μέσα βρέθηκε το πτώμα ήταν γεμάτος ασβέστη.

3ον ).Το αυτί ήταν κομμένο στο πάνω μέρος με ψαλίδι.

4ον ).Το τραύμα στον λαιμό ήταν βαθύ με μήκος 8 εκατοστών και ταπωμένο με μαλλιά από το κεφάλι της κοπέλας.

5ον ).Τα ρούχα της κοπέλας δεν είχαν σταγόνα αίμα.

6ον ).Το βέβαιο είναι ότι η κόρη είχε κατά καιρούς παρά φύση ασέλγεια

[Σενέκας]

Η σελίδα λέει το ότι βιαζόταν συστηματικά το επιβεβαιώνει η ιατρική έκθεση.

Καλά, η "ιατροδικαστική έκθεση" δεν είναι και η πιο αξιόπιστή, ήταν ένα πρόχειρο συμβούλιο τοπικών αρχών και ενός γιατρού που αποφάνθηκε ότι είχαν στραγγίξει το αίμα του κοριτσιού για να το βάλουν στα άζυμα

Τρεις γιατροί διαβάζω και δεν είπαν τίποτα για στράγγιγμα άιματος.

Άξια παρατήρησης είναι και κάποια σημεία της συνέντευξης του γιατρού Ηλία Πολίτη που μαζί με τον Δημοτικό γιατρό Θερμογιάννη και τον Αστυνομικό γιατρό Παπανικολάου, έκαναν την ιατροδικαστική εξέταση.

1ον ).Το έγκλημα διαπράχθηκε στις 2 η ώρα το πρωί της 1ης Απριλίου. Εξετάστηκε το πτώμα στις 8 ½ το πρωί και η νεκροτομή έγινε στη 1 μ.μ. Αδικαιολόγητη καθυστέρηση, όπως τονίζει η ιατροδικαστική εξέταση.

2ον ).Ο σάκος που μέσα βρέθηκε το πτώμα ήταν γεμάτος ασβέστη.

3ον ).Το αυτί ήταν κομμένο στο πάνω μέρος με ψαλίδι.

4ον ).Το τραύμα στον λαιμό ήταν βαθύ με μήκος 8 εκατοστών και ταπωμένο με μαλλιά από το κεφάλι της κοπέλας.

5ον ).Τα ρούχα της κοπέλας δεν είχαν σταγόνα αίμα.

6ον ).Το βέβαιο είναι ότι η κόρη είχε κατά καιρούς παρά φύση ασέλγεια

έστω, άφησαν υπόνοιες. Αυτές ήταν οι τοπικές αρχές του Θεοτόκη, οι αντικυβερνητικοί

[Μπίστης]

ναι

[πατησιωτης]

Το Μαρία βέβαια προκύπτει απο τη χριστιανική εκδοχή, σύμφωνα με την οποία δεν υπήρχε "Ρουμπίνα Σάρδα", η μικρή ήταν χριστιανή ονόματι Μαρία, την οποία δολοφόνησε ο πατέρας της "Ρουμπίνας"

Είμαστε σε άλλη φάση τώρα.Τώρα Μαρίες ονομάζονται μουσουλμάνες λαθρομετανάστριες που δαγκώνονται από σκορπιούς στα σύνορα.

[Καραμελίτσα]

Τα επεισόδια που ακολούθησαν κάλυψαν το αρχικό έγκλημα, έτσι δεν είναι; Ποτέ δεν έπιασαν τον δολοφόνο.

[Σενέκας]

Τα επεισόδια που ακολούθησαν κάλυψαν το αρχικό έγκλημα, έτσι δεν είναι; Ποτέ δεν έπιασαν τον δολοφόνο.

Ισχύει. Η οικογένεια πάντως απ'ότι καταλαβαίνω ήταν σε καλή κατάσταση και μάλιστα ήταν στο κέντρο της εβραϊκής αντιπολίτευσης στον Θεοτόκη, που ήταν μεν αντιπολίτευση πανελλαδικά, αλλά η Κέρκυρα ήταν ακόμα ουσιαστικά φέουδό του και ο αδερφός του ήταν δήμαρχος. Δεν είχε ανάγκη να εκδίδει τη μικρή δηλαδή

[Καραμελίτσα]

Αν ήταν ταινία, ο δολοφόνος θα ήταν ένας από τους μπάτσους που προκάλεσαν τα επεισόδια, ή αν είχε ανατροπή, ο πατέρας.

[Σενέκας]

Αν ήταν ταινία, ο δολοφόνος θα ήταν ένας από τους μπάτσους που προκάλεσαν τα επεισόδια, ή αν είχε ανατροπή, ο πατέρας.

ο πατέρας τεχνικά δεν είναι τουιστ, αφού σύμφωνα με την αντιπολίτευση ήταν ο βασικός ύποπτος