Θεωρείτε ότι το συναίσθημα και η λογική είναι αντίπαλες ή συμμαχικές δυνάμεις;

[ΓΑΛΗ]

Εγώ θεωρώ ότι είναι συμμαχικές.

Εσείς;

Εαν εισαι υπερβολικα συναισθηματικος τοτε η λογικη σε κοντρολλαρει λιγο, σε ισορροπει, εαν εισαι υπερβολικα λογικος/ρεαλιστης, τοτε το συναισθημα σε βοηθαει να εισαι λιγοτερο κυνικος, υπο αυτη την εννοια ειναι συμμαχικες δυναμεις.

Δεν θα ελεγα αντιπαλες απαραιτητα, αλλα σιγουρα αντιρροπες.

Eύστοχος προσδιορισμός, που και πάλι σημαίνει όμως αντιπαλότητα, αντίθεση κλπ

Όταν όμως το συναίσθημα και η λογική ρέπουν αμφότερα προς μία κατεύθυνση, χωρίς να πιστεύουμε/νοιώθουμε ότι χρειάζεται έλεγχος/εξισορρόπηση, τί γίνεται;

[Nostalgia]

Εγώ θεωρώ ότι είναι συμμαχικές.

Εσείς;

Εαν εισαι υπερβολικα συναισθηματικος τοτε η λογικη σε κοντρολλαρει λιγο, σε ισορροπει, εαν εισαι υπερβολικα λογικος/ρεαλιστης, τοτε το συναισθημα σε βοηθαει να εισαι λιγοτερο κυνικος, υπο αυτη την εννοια ειναι συμμαχικες δυναμεις.

Δεν θα ελεγα αντιπαλες απαραιτητα, αλλα σιγουρα αντιρροπες.

Eύστοχος προσδιορισμός, που και πάλι σημαίνει όμως αντιπαλότητα, αντίθεση κλπ

Όταν όμως το συναίσθημα και η λογική ρέπουν αμφότερα προς μία κατεύθυνση, χωρίς να πιστεύουμε/νοιώθουμε ότι χρειάζεται έλεγχος/εξισορρόπηση, τί γίνεται;

Προκειται για ατομο που εχει λυσει ολα τα θεματα με τον εαυτο του, ξερει 1000% ποιος ειναι, εχει κατασταλλαξει, ξερει ανα παση στιγμη τι θελει κλπ. Δεν ειναι κακο, απλα ενεχει ο κινδυνος να εχει θαψει τελειως ενα απο τα δυο και να νομιζει οτι συμβαδιζουν, ενω στην ουσια ακολουθει μονο την μια γραμμη. Ουτε αυτο ειναι παλι κακο διοτι λειτουργει χωρις φιοριτουρες και πισωγυρισματα.

Για την ωρα, δεν με εξυπηρετει να σου πω την αληθεια, μου φαινεται λιγο μονοτονο, θελω να εχω αντιφασεις ή αντιστιξεις αν θες μεσα μου, μου αρεσει η ακροβασια αναμεσα σε λογικη και συναισθημα, ειναι κατι που προσπαθω να κρατησω γιατι μεγαλωνοντας φθινει.

[ΓΑΛΗ]

Εαν εισαι υπερβολικα συναισθηματικος τοτε η λογικη σε κοντρολλαρει λιγο, σε ισορροπει, εαν εισαι υπερβολικα λογικος/ρεαλιστης, τοτε το συναισθημα σε βοηθαει να εισαι λιγοτερο κυνικος, υπο αυτη την εννοια ειναι συμμαχικες δυναμεις.

Δεν θα ελεγα αντιπαλες απαραιτητα, αλλα σιγουρα αντιρροπες.

Eύστοχος προσδιορισμός, που και πάλι σημαίνει όμως αντιπαλότητα, αντίθεση κλπ

Όταν όμως το συναίσθημα και η λογική ρέπουν αμφότερα προς μία κατεύθυνση, χωρίς να πιστεύουμε/νοιώθουμε ότι χρειάζεται έλεγχος/εξισορρόπηση, τί γίνεται;

Προκειται για ατομο που εχει λυσει ολα τα θεματα με τον εαυτο του, ξερει 1000% ποιος ειναι, εχει κατασταλλαξει, ξερει ανα παση στιγμη τι θελει κλπ. Δεν ειναι κακο, απλα ενεχει ο κινδυνος να εχει θαψει τελειως ενα απο τα δυο και να νομιζει οτι συμβαδιζουν, ενω στην ουσια ακολουθει μονο την μια γραμμη. Ουτε αυτο ειναι παλι κακο διοτι λειτουργει χωρις φιοριτουρες και πισωγυρισματα.

Για την ωρα, δεν με εξυπηρετει να σου πω την αληθεια, μου φαινεται λιγο μονοτονο, θελω να εχω αντιφασεις ή αντιστιξεις αν θες μεσα μου, μου αρεσει η ακροβασια αναμεσα σε λογικη και συναισθημα, ειναι κατι που προσπαθω να κρατησω γιατι μεγαλωνοντας φθινει.

Κάτι σαν να κρατάς τα γκέμια σ' ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα...

[Communio Sancta]

Η λογική είναι πολλές φορές επηρεασμένη από το συναίσθημα, και το συναίσθημα σχεδόν πάντα μια κωδικοποιημένη λογική που χρειάζεται ανάλυση. Πιστεύω στον άνθρωπο ως ολότητα και σύνολο, όχι σαλαμοποιημένο.

[student]

Eύστοχος προσδιορισμός, που και πάλι σημαίνει όμως αντιπαλότητα, αντίθεση κλπ

Όταν όμως το συναίσθημα και η λογική ρέπουν αμφότερα προς μία κατεύθυνση, χωρίς να πιστεύουμε/νοιώθουμε ότι χρειάζεται έλεγχος/εξισορρόπηση, τί γίνεται;

Προκειται για ατομο που εχει λυσει ολα τα θεματα με τον εαυτο του, ξερει 1000% ποιος ειναι, εχει κατασταλλαξει, ξερει ανα παση στιγμη τι θελει κλπ. Δεν ειναι κακο, απλα ενεχει ο κινδυνος να εχει θαψει τελειως ενα απο τα δυο και να νομιζει οτι συμβαδιζουν, ενω στην ουσια ακολουθει μονο την μια γραμμη. Ουτε αυτο ειναι παλι κακο διοτι λειτουργει χωρις φιοριτουρες και πισωγυρισματα.

Για την ωρα, δεν με εξυπηρετει να σου πω την αληθεια, μου φαινεται λιγο μονοτονο, θελω να εχω αντιφασεις ή αντιστιξεις αν θες μεσα μου, μου αρεσει η ακροβασια αναμεσα σε λογικη και συναισθημα, ειναι κατι που προσπαθω να κρατησω γιατι μεγαλωνοντας φθινει.

Κάτι σαν να κρατάς τα γκέμια σ' ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα...

Όμορφο...

θα μπορούσε να είναι και ο επίλογος του νήματος...

[Nostalgia]

Eύστοχος προσδιορισμός, που και πάλι σημαίνει όμως αντιπαλότητα, αντίθεση κλπ

Όταν όμως το συναίσθημα και η λογική ρέπουν αμφότερα προς μία κατεύθυνση, χωρίς να πιστεύουμε/νοιώθουμε ότι χρειάζεται έλεγχος/εξισορρόπηση, τί γίνεται;

Προκειται για ατομο που εχει λυσει ολα τα θεματα με τον εαυτο του, ξερει 1000% ποιος ειναι, εχει κατασταλλαξει, ξερει ανα παση στιγμη τι θελει κλπ. Δεν ειναι κακο, απλα ενεχει ο κινδυνος να εχει θαψει τελειως ενα απο τα δυο και να νομιζει οτι συμβαδιζουν, ενω στην ουσια ακολουθει μονο την μια γραμμη. Ουτε αυτο ειναι παλι κακο διοτι λειτουργει χωρις φιοριτουρες και πισωγυρισματα.

Για την ωρα, δεν με εξυπηρετει να σου πω την αληθεια, μου φαινεται λιγο μονοτονο, θελω να εχω αντιφασεις ή αντιστιξεις αν θες μεσα μου, μου αρεσει η ακροβασια αναμεσα σε λογικη και συναισθημα, ειναι κατι που προσπαθω να κρατησω γιατι μεγαλωνοντας φθινει.

Κάτι σαν να κρατάς τα γκέμια σ' ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα...