Λόγοι για να ζεις

[Unicex]

Κάποιον που να εκτιμάς; που να νοιάζεσαι

Τα αδέρφια μου. Και κάποια άλλα άτομα που πέρασαν απ' τη ζωή μου αλλά δεν είναι σε αυτή πια.

Τα αδέλφια σου πώς το διαχειρίζονται;

Και κάτι άλλο. Ο λόγος που δεν έχεις φίλους ήταν μήπως η φροντίδα των γονιών σου, που δεν σου άφηνε περιθώρια χρόνου και διάθεσης για κοινωνικά ανοίγματα;

Ο μεγάλος μου αδερφός το πήρε αρκετά βαριά. Μου είπε να μην τον πολυαπασχολώ. Οι άλλοι δύο πιο ψύχραιμα. Ο δεύτερος έχει και δυο κοριτσάκια. Είμαι 2 φορές θείος!

Μέχρι τα 21 ήμουν πολύ κοινωνικός μετά άρχισαν τα προβλήματα.

[micmic]

Αν δεν είχες κανένα οικονομικό πρόβλημα, τί ζωή φαντάζεσαι ότι θα ζούσες;

[Unicex]

Αν δεν είχες κανένα οικονομικό πρόβλημα, τί ζωή φαντάζεσαι ότι θα ζούσες;

Αν δεν είχα κανένα οικονομικό πρόβλημα τα πράγματα θα γινόντουσαν πολύ πιο εύκολα.

[Beria]

Δες αν ο δήμος σου έχει μαθήματα κεραμικής, χορού, γυμναστήριο, χορωδία και πήγαινε.
Θα περάσεις καλά χωρίς έξοδα και θα γνωρίσεις κοσμο.
Γραψου σε ορειβατικό σύλλογο και ανέβαινε βουνά.
Θα ανοίξει η ψυχή σου

Εχει πολλά να κάνεις και είσαι σε καλή ηλικία. Μην αφεθεις

[Unicex]

Δες αν ο δήμος σου έχει μαθήματα κεραμικής, χορού, γυμναστήριο, χορωδία και πήγαινε.
Θα περάσεις καλά χωρίς έξοδα και θα γνωρίσεις κοσμο.
Γραψου σε ορειβατικό σύλλογο και ανέβαινε βουνά.
Θα ανοίξει η ψυχή σου

Εχει πολλά να κάνεις και είσαι σε καλή ηλικία. Μην αφεθεις

Ευχαριστώ ρε.

[micmic]

Αν δεν είχες κανένα οικονομικό πρόβλημα, τί ζωή φαντάζεσαι ότι θα ζούσες;

Αν δεν είχα κανένα οικονομικό πρόβλημα τα πράγματα θα γινόντουσαν πολύ πιο εύκολα.

Προφανώς, αλλά τί ζωή θα ζούσες; Θα ήθελες να ξεκινήσεις αμέσως οικογένεια; Θα έκανες πρώτα πολλά ταξίδια; Θα ξενυχτούσες με γυναίκες κάθε βράδυ; Θα αφιερωνόσουν στο να βοηθάς κόσμο που έχει ανάγκη; Θα έφτιαχνες ένα σπίτι στο βουνό και θα ζούσες εκεί μέσα στη φύση;

[Unicex]

Αν δεν είχες κανένα οικονομικό πρόβλημα, τί ζωή φαντάζεσαι ότι θα ζούσες;

Αν δεν είχα κανένα οικονομικό πρόβλημα τα πράγματα θα γινόντουσαν πολύ πιο εύκολα.

Προφανώς, αλλά τί ζωή θα ζούσες; Θα ήθελες να ξεκινήσεις αμέσως οικογένεια; Θα έκανες πρώτα πολλά ταξίδια; Θα ξενυχτούσες με γυναίκες κάθε βράδυ; Θα αφιερωνόσουν στο να βοηθάς κόσμο που έχει ανάγκη; Θα έφτιαχνες ένα σπίτι στο βουνό και θα ζούσες εκεί μέσα στη φύση;

Θα ήθελα να κάνω οικογένεια. Νιώθω ό,τι το χάνω αυτό. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ιερό.

[micmic]

Αν δεν είχα κανένα οικονομικό πρόβλημα τα πράγματα θα γινόντουσαν πολύ πιο εύκολα.

Προφανώς, αλλά τί ζωή θα ζούσες; Θα ήθελες να ξεκινήσεις αμέσως οικογένεια; Θα έκανες πρώτα πολλά ταξίδια; Θα ξενυχτούσες με γυναίκες κάθε βράδυ; Θα αφιερωνόσουν στο να βοηθάς κόσμο που έχει ανάγκη; Θα έφτιαχνες ένα σπίτι στο βουνό και θα ζούσες εκεί μέσα στη φύση;

Θα ήθελα να κάνω οικογένεια. Νιώθω ό,τι το χάνω αυτό. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ιερό.

Σαφώς δεν το χάνεις, έχεις άνετα μια δεκαετία για να μην πω 15ετία. Αν λοιπόν η οικογένεια είναι το όνειρό σου, πρέπει να γνωρίσεις μια κατάλληλη γυναίκα. Προσωπικά θα επικεντρωνόμουν σε 2 πράγματα: 1) γνωριμίες μέσω ίντερνετ (και one-to-one με σκοπό σχέση, και εντατική συμμετοχή σε fora ή άλλα social media όπου κανονίζονται έξοδοι με παρέες) και 2) μαθήματα χορού, κατά προτίμηση latin. Η αναλογία γυναικών προς άνδρες σε latin τμήματα είναι εξευτελιστικά ευνοϊκή για τους άντρες. Θέλεις δραστηριότητες που να υπάρχει έντονη κοινωνικοποίηση. Πχ το γυμναστήριο καλό είναι, αλλά αφιερώνεις πολλές ώρες χωρίς να έχεις σίγουρες γνωριμίες. Και επίσης πρέπει να έχεις και μια στοχοπροσήλωση, μη χάνεις χρόνο σε πράγματα που δεν έχουν προοπτική γνωριμιών ή δεν σου κάνουν κέφι.

[Dwarven Blacksmith]

Προφανώς, αλλά τί ζωή θα ζούσες; Θα ήθελες να ξεκινήσεις αμέσως οικογένεια; Θα έκανες πρώτα πολλά ταξίδια; Θα ξενυχτούσες με γυναίκες κάθε βράδυ; Θα αφιερωνόσουν στο να βοηθάς κόσμο που έχει ανάγκη; Θα έφτιαχνες ένα σπίτι στο βουνό και θα ζούσες εκεί μέσα στη φύση;

Θα ήθελα να κάνω οικογένεια. Νιώθω ό,τι το χάνω αυτό. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ιερό.

Σαφώς δεν το χάνεις, έχεις άνετα μια δεκαετία για να μην πω 15ετία. Αν λοιπόν η οικογένεια είναι το όνειρό σου, πρέπει να γνωρίσεις μια κατάλληλη γυναίκα. Προσωπικά θα επικεντρωνόμουν σε 2 πράγματα: 1) γνωριμίες μέσω ίντερνετ (και one-to-one με σκοπό σχέση, και εντατική συμμετοχή σε fora ή άλλα social media όπου κανονίζονται έξοδοι με παρέες) και 2) μαθήματα χορού, κατά προτίμηση latin. Η αναλογία γυναικών προς άνδρες σε latin τμήματα είναι εξευτελιστικά ευνοϊκή για τους άντρες. Θέλεις δραστηριότητες που να υπάρχει έντονη κοινωνικοποίηση. Πχ το γυμναστήριο καλό είναι, αλλά αφιερώνεις πολλές ώρες χωρίς να έχεις σίγουρες γνωριμίες. Και επίσης πρέπει να έχεις και μια στοχοπροσήλωση, μη χάνεις χρόνο σε πράγματα που δεν έχουν προοπτική γνωριμιών ή δεν σου κάνουν κέφι.

Συμφωνώ μαζί σου, αλλά κι αυτά, το δεύτερο τουλάχιστον, θέλουν λεφτά. Αν μπορεί να μπατζετάρει 60 ευρώ το μήνα τουλάχιστον, αξίζει.

[ΓΑΛΗ]

Κάποιον που να εκτιμάς; που να νοιάζεσαι

Τα αδέρφια μου. Και κάποια άλλα άτομα που πέρασαν απ' τη ζωή μου αλλά δεν είναι σε αυτή πια.

Τα αδέρφια σου είναι λοιπόν λόγος για να ζεις.
Δεν είμαι στη θέση σου οπότε θα απάντησω θεωρητικά.
Θες γκόμενά; μπες στα σοσιαλς, της πουτανας γινεται. Μην ακούς τοκ κάθε τελειωμένο που λέει "ουυυυυ γκόμενά από σοσιαλς; καημένε"
Αυτοί δε γαμανε ούτε από σοσιαλς ούτε αλλιώς.
Θες παρέα; Έλα πιο κοντά με άτομα της εργασίας σου.
Εδώ πηγαίνουμε κάνα δυο φορές το μήνα σε καμία ταβέρνα, έλα αν θες να ξεσκάσεις.

Ερμή, σόρυ που κάνω το δικηγόρο του διαβόλου αλλά νομίζω ότι σε φάσεις συναισθηματικής έντασης, αυτό που χρειάζεσαι είναι ανθρώπους που να σε ξέρουν ώστε να νοιώθεις χαλαρός μαζί τους, να ακολουθούν και να αποδέχονται το ρυθμό σου και τις εναλλαγές της διάθεσης σου.

Η σχεδόν απότομη μετάβαση σε μηχανικές κοινωνικές ευκολίες που προσφέρονται στα σοσιαλ, στη δουλειά ή σε "έτοιμες" χαρούμενες παρέες, μπορεί να σε ξυπνήσει ή να σε κάνει να ξεχαστείς (στην καλή περίπτωση) αλλά μπορεί και να σε κάνει να νοιώσεις περισσότερο "ξένος" με τη φάση και να μεγαλώσει το χάσμα με τον έξω κόσμο.

Και φυσικά έχει σημασία και το οικονομικό πλαίσιο. Γιατί κάποιες φορές οι γονείς εκτός από συναισθηματικό παρέχουν και ένα οικονομικό "κουκούλι", οπότε όταν φεύγουν, τα ζόρικα μέτωπα γίνονται περισσότερα.

Στην περίπτωση του φίλου, είναι καλό που υπάρχουν τα αδέλφια. Ακόμη και αν δεν μπορούν να προσφέρουν οικονομική στήριξη, είναι μία σταθερά που δεν την έχουν όλοι.

Σε κάθε περίπτωση, στο διαδίκτυο κυκλοφορούν πολλά άρθρα αναφορικά με τα 5 στάδια του πένθους. Ίσως κάποια τον βοηθήσουν.

[Μπίστης]

Δες αν ο δήμος σου έχει μαθήματα κεραμικής, χορού, γυμναστήριο, χορωδία και πήγαινε.
Θα περάσεις καλά χωρίς έξοδα και θα γνωρίσεις κοσμο.
Γραψου σε ορειβατικό σύλλογο και ανέβαινε βουνά.
Θα ανοίξει η ψυχή σου

Εχει πολλά να κάνεις και είσαι σε καλή ηλικία. Μην αφεθεις

Καλύφθηκα, τέτοιες συμβουλές δίνω


Και υπομονή, ετοιμότητα, θα πεις σε δύο ή πεντε χρόνια: δεν το πιστεύω ότι ο έρωτας θα με έβρισκε τόσο λυτρωτικά, ότι είναι τόσο δυνατά τα αισθήματα στα αντα

Και κυρίως Εκκλησία
Όχι με το ζόρι, όσο υπάρχει η προδιάθεση
Δεν γίνεται να είσαι μακρια από την Πηγή όλων των ευεργεσιών , ούτε να δώσεις μόνο ένα εξωτερικό νόημα

[Μπίστης]

2) μαθήματα χορού, κατά προτίμηση latin. Η αναλογία γυναικών προς άνδρες σε latin τμήματα είναι εξευτελιστικά ευνοϊκή για τους άντρες. Θέλεις δραστηριότητες που να υπάρχει έντονη κοινωνικοποίηση.

Έλα σε παραδοσιακά τύπε, θα εκπλαγείς και με την αναλογία

Δεν θα βρεις καλύτερο αντικαταθλιπτικό από τον χορό

[ΓΑΛΗ]

Αν δεν είχα κανένα οικονομικό πρόβλημα τα πράγματα θα γινόντουσαν πολύ πιο εύκολα.

Προφανώς, αλλά τί ζωή θα ζούσες; Θα ήθελες να ξεκινήσεις αμέσως οικογένεια; Θα έκανες πρώτα πολλά ταξίδια; Θα ξενυχτούσες με γυναίκες κάθε βράδυ; Θα αφιερωνόσουν στο να βοηθάς κόσμο που έχει ανάγκη; Θα έφτιαχνες ένα σπίτι στο βουνό και θα ζούσες εκεί μέσα στη φύση;

Θα ήθελα να κάνω οικογένεια. Νιώθω ό,τι το χάνω αυτό. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ιερό.

Είσαι νέος για να νοιώσεις ότι το χάνεις. Αυτό είναι σίγουρο.

Εγώ θα ήθελα να σε ρωτήσω και κάτι άλλο. Στην αρχή ανέφερες ότι έχασες τη θετική σου ενέργεια, που υποθέτω ότι είχες όταν ζούσαν οι δικοί σου. Ποια ήταν τα στοιχεία που σου τη δημιουργούσαν τότε σε σχέση με τα θέλω σου;

[Σπίρτο]

Μετά από μια προσωπική απώλεια, έχασα και τους δύο μου γονείς σε διάστημα 1 έτους είμαι απαρηγόρητος. Εχω χάσει πολύ από τη θετική μου ενεργεία και έχω υποπέσει σε ένα τέλμα. Κατάθλιψη σχεδόν. Θέλω να μου πείτε κάποιους λόγους για να ζει κανείς. Εσείς για πιο λόγο πιστεύετε οτι "καλώς" ζείτε. Τι όραμα έχετε?

Κανένα όραμα. Απλά δεν θέλω να πεθάνω.

[Ερμής]

Τα αδέρφια μου. Και κάποια άλλα άτομα που πέρασαν απ' τη ζωή μου αλλά δεν είναι σε αυτή πια.

Τα αδέρφια σου είναι λοιπόν λόγος για να ζεις.
Δεν είμαι στη θέση σου οπότε θα απάντησω θεωρητικά.
Θες γκόμενά; μπες στα σοσιαλς, της πουτανας γινεται. Μην ακούς τοκ κάθε τελειωμένο που λέει "ουυυυυ γκόμενά από σοσιαλς; καημένε"
Αυτοί δε γαμανε ούτε από σοσιαλς ούτε αλλιώς.
Θες παρέα; Έλα πιο κοντά με άτομα της εργασίας σου.
Εδώ πηγαίνουμε κάνα δυο φορές το μήνα σε καμία ταβέρνα, έλα αν θες να ξεσκάσεις.

Ερμή, σόρυ που κάνω το δικηγόρο του διαβόλου αλλά νομίζω ότι σε φάσεις συναισθηματικής έντασης, αυτό που χρειάζεσαι είναι ανθρώπους που να σε ξέρουν ώστε να νοιώθεις χαλαρός μαζί τους, να ακολουθούν και να αποδέχονται το ρυθμό σου και τις εναλλαγές της διάθεσης σου.

Η σχεδόν απότομη μετάβαση σε μηχανικές κοινωνικές ευκολίες που προσφέρονται στα σοσιαλ, στη δουλειά ή σε "έτοιμες" χαρούμενες παρέες, μπορεί να σε ξυπνήσει ή να σε κάνει να ξεχαστείς (στην καλή περίπτωση) αλλά μπορεί και να σε κάνει να νοιώσεις περισσότερο "ξένος" με τη φάση και να μεγαλώσει το χάσμα με τον έξω κόσμο.

Και φυσικά έχει σημασία και το οικονομικό πλαίσιο. Γιατί κάποιες φορές οι γονείς εκτός από συναισθηματικό παρέχουν και ένα οικονομικό "κουκούλι", οπότε όταν φεύγουν, τα ζόρικα μέτωπα γίνονται περισσότερα.

Στην περίπτωση του φίλου, είναι καλό που υπάρχουν τα αδέλφια. Ακόμη και αν δεν μπορούν να προσφέρουν οικονομική στήριξη, είναι μία σταθερά που δεν την έχουν όλοι.

Σε κάθε περίπτωση, στο διαδίκτυο κυκλοφορούν πολλά άρθρα αναφορικά με τα 5 στάδια του πένθους. Ίσως κάποια τον βοηθήσουν.

Γιαυτό είπα πως επειδή δεν είμαι στη θέση του απαντώ θεωρητικά