Άντε, ας γράψω κι εγώ μια μικρή ιστορια.
Την Παρασκευή το απόγευμα, μου λέει μια από τις κοπελιές που έχουμε στο Sales, ξέρεις μόλις βγήκαν τα αποτελέσματα της πεθεράς μου και έχει κορονοϊό.
Τι είχε συμβεί. Η κοπέλα είχε άδεια και επέστρεψε από διακοπές την Παρασκευή.
Την Τριτη, είχε μείνει στην πεθερά της όλη μέρα γιατί ήταν άρρωστη. Την Πέμπτη η πεθερά χειροτερεύει και κάνει το τεστ.
Και ενώ το γίδι των sales ξέρει από την Πέμπτη για το τεστ της πεθεράς, και ξέρει πως την νταντεύε για μια ολόκληρη μέρα, σηκώθηκε και ήρθε γραφείο την Παρασκευή σα να μην τρέχει τίποτα. Και στις 4μμ λέει, α, έχουμε προβλημα.
4 άτομα που ήρθαμε σε επαφή μαζί της, σπίτια μας σε αυτοπεριορισμό. Με μεγαλύτερο ρίσκο για μένα που πέρασα 3 ώρες συντροφιά μαζί της για κάτι συμβόλαια.
Τέλος πάντων, τα αποτελέσματά της βγήκαν αρνητικά τη Δευτέρα οπότε φτου ξελευθερία για μένα. Αυτή βέβαια έχει και δεύτερο τεστ και άλλες 10 μέρες καραντίνα.
Αναγκάστηκα λοιπόν Παρασκευή με Δευτέρα να μπω σε αυτοπεριορισμό. Ούτε γυναίκες, ούτε παιδιά ούτε τίποτα.
Ευτυχώς οι κοπέλες που βοηθάνε με τα παιδιά, μού αφήναν ένα πιάτο φαί κι ένα ποτήρι νερό έξω από την πόρτα του δωματίου μου.

Κι όλα αυτά για ένα σκουπίδι που δεν καταλαβαίνει τι σημαίνει κοινωνική υπευθυνότητα. Δε μπορώ να της δώσω τα παπούτσια στο χέρι γι αυτό που έκανε αλλά για τους μη υπεύθυνους ανθρώπους το μέλλον δεν προβλέπεται καλό.