Παράδοξη συνάντηση

[John Brown Gun Club]

Και έλεγα ποιος θα το πει πρώτος

γραψε και τη συνεχεια ομως. Ποιος ηταν αυτος ο μυστηριωδης αγνωστος; Τον ξαναδες; Ξαναμιλησατε; Τι βιβλιο διαβαζε;
Ειπαμε να καλλιεργεις την προσμονη αλλα μην χανεις την επιτακτικοτητα του ρυθμου.

Ναι βέβαια τον είδα πίναμε ούζα και όταν ξύπνησα έτσουζε ο κώλος μου

γραφτο ρε παιδι μου πιο λογοτεχνικα, φτιαξε μια ιστορια εκει, καλα ξεκινησες γιατι ξεφουσκωσες τωρα;

[ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ]

όχι η υποβολή ακολούθησε αυτής της συνάντησης, όταν μου ειπώθηκε ότι ήταν ψυχικό βαμπίρ και δόθηκαν κάποιες ερμηνείες. Κράτησε 3-4 μέρες, βίωνα τα απλά πραγματάκια που ζούνε οι κοινοί θνητοί, τίποτα το σπουδαίο, Μόρα, Πτήσεις στο δωμάτιο, άκουσμα πόρτας να κλείνει δυνατά ενώ ήταν ανοιχτή, απροσδιόριστο αίσθημα φόβου. Μέχρι που με πλησίασε ο τύπος όλα ήταν μια χαρά, δεν είχα βάλει στο μυαλό μου κάτι για να με υποβάλλει σε κάποια ιδέα ότι κάτι τρέχει με αυτόν. Η τραγική σύμπτωση, την τέταρτη ημερα στο διώροφο που έμενα η απο κάτω φώναξε παπά να κάνει ευχέλαιο και το πρότεινε και σε μένα.

.

Πτήσεις στό δωμάτιο.....

Τί εννοείς Βίρνα ;;;



.

Αιώρηση του αιθερικού σώματος. Δεν ήταν η πρώτη φορά που μου συνέβη, αλλά τότε η πρώτη. Τη τρίτη μπόρεσα και πήγα και σε άλλους χώρους

.

Τόκανες από μικρός αυτό ;;;..... .....

.

[anax81]

.

Πτήσεις στό δωμάτιο.....

Τί εννοείς Βίρνα ;;;



.

Αιώρηση του αιθερικού σώματος. Δεν ήταν η πρώτη φορά που μου συνέβη, αλλά τότε η πρώτη. Τη τρίτη μπόρεσα και πήγα και σε άλλους χώρους

.

Τόκανες από μικρός αυτό ;;;..... .....

.

Το 2004 ήμουν 23 χρονών. Δεν ξέρω να το κάνω απλά συμβαίνει σε σπάνιες περιπτώσεις. Δεν είναι δα και κάτι φοβερό, συμβαίνει σε πολλούς. Απλά τότε, τη πρώτη φορά συνέπεσε σε συγκεκριμένο πλαίσιο. Το σπίτι είχε αρνητισμό, το αισθανόμουν και κατά την αιώρηση

[anax81]

γραψε και τη συνεχεια ομως. Ποιος ηταν αυτος ο μυστηριωδης αγνωστος; Τον ξαναδες; Ξαναμιλησατε; Τι βιβλιο διαβαζε;
Ειπαμε να καλλιεργεις την προσμονη αλλα μην χανεις την επιτακτικοτητα του ρυθμου.

Ναι βέβαια τον είδα πίναμε ούζα και όταν ξύπνησα έτσουζε ο κώλος μου

γραφτο ρε παιδι μου πιο λογοτεχνικα, φτιαξε μια ιστορια εκει, καλα ξεκινησες γιατι ξεφουσκωσες τωρα;

Με συγχωρείς δεν είχα πρόθεση να υποτιμήσω τη νοημοσύνη σου αν το εξέλαβες έτσι. Μπορείς να το δεις και ω μυθοπλασία, κανένα πρόβλημα

[AlienWay]

Εγώ είχα μια ανάλογη εμπειρία. Ήμουν φοιτητής και επέστρεφα από βραδινό ξενύχτι στο σπίτι μου, χρησιμοποιώντας το πρώτο πρωινό λεωφορείο. Είχε μόλις χαράξει. Στο λεωφορείο ήμουν μόνο εγώ κι ο οδηγός.

Σε κάποια στάση η πόρτα άνοιξε και μπήκε μέσα ένα αγόρι, γύρω στα 14-15 χρονών.

Εγώ ήμουν καθισμένος στις μονές καρέκλες και αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι ο 15χρονος ήρθε και κάθισε ακριβώς από πίσω μου.

Σε κάποια φάση τον άκουσα να λέει "να σε ρωτήσω κάτι;".

Ασφαλώς κατάλαβα ότι η ερώτηση απευθυνόταν σε μένα, εφόσον το λεωφορείο είναι άδειο. Γύρισα και τον κοίταξα. Είχε κάτι το ανησυχητικό το χαμόγελό του και πάνω στα δόντια του υπήρχαν κάποιες μαύρες ραβδώσεις, σαν να ήταν χαλασμένα.

Του απάντησα "Ναι, λέγε".

"Πηγαίνεις στην εκκλησία;", ήταν η επόμενη ερώτηση.

"Μόνο στις γιορτές" απάντησα.

Αυτό άρχισε να χαχανίζει σαν σπαστικό. Εγώ θίχτηκα και γύρισα προς τα μπρος, ενοχλημένος.

Μερά από λίγο, ένιωσα ένα απότομο, σαν χούφτωμα, τράβηγμα, στο δεξί μου κωλομέρι.

Λειτούργησα ενστικτωδώς. Στράφηκα προς το μέρος του σαν αφηνιασμένος και άρχισα να φωνάζω "ΠΟΙΟΝ ΧΟΥΦΤΩΝΕΙΣ, ΡΕ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΟ;" και άλλα τέτοια κοσμιτικά επίπεδα.

Αυτό το βλαμμένο γελούσε.

Τότε ο οδηγός σταμάτησε το λεωφορείο και αναφώνησε εκνευρισμένος "ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΙΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΑΣ ΠΕΤΑΞΩ ΕΓΩ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ".

Εγώ εξωργίστηκα ακόμη περισσότερο. Σηκώθηκα όρθιος και του φώναξα "ΕΙΣΑΙ ΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ; ΜΕ ΧΟΥΦΤΩΝΟΥΝΕ ΚΑΙ ΕΣΥ ΜΕ ΒΑΖΕΙΣ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΟΙΡΑ ΜΕ ΑΥΤΟΝ;"

"Κατεβείτε κάτω κύριε", ήταν η απάντηση του οδηγού.

"Να πάς να γαμηθείς", είπα και κατέβηκα από το λεωφορείο. Το τρελό παιδί δεν με ακολούθησε.

Επέστρεψα στο σπίτι με τα πόδια. Αλλωστε, απείχε μονάχα 4 στάσεις από εκεί.

[1451]

Τα λάθος σου ήταν ότι έδωσες σημασία στην οντότητα. Αν την αγνοούσες δεν θα είχε τη δύναμη να σε πειράξει.

[anax81]

Τα λάθος σου ήταν ότι έδωσες σημασία στην οντότητα. Αν την αγνοούσες δεν θα είχε τη δύναμη να σε πειράξει.

Το λάθος το έχω καταλάβει, είναι η εσωτερική ταραχή και το άγχος. Η αταραξία και άμβλυνση των εσωτερικών συγκρούσεων, αυτό δηλαδή που άργησα να πετύχω και επήλθε μοιραία μετά την οξεία ψυχωσική εμπειρία, είναι η λύση

[ksk]

Φίλε συγνώμη για αυτά που έλεγα στο άλλο νήμα. Συνέχισε τα χάπια.

Πάλι καλα...

[Feindflug]

Εγώ είχα μια ανάλογη εμπειρία. Ήμουν φοιτητής και επέστρεφα από βραδινό ξενύχτι στο σπίτι μου, χρησιμοποιώντας το πρώτο πρωινό λεωφορείο. Είχε μόλις χαράξει. Στο λεωφορείο ήμουν μόνο εγώ κι ο οδηγός.

Σε κάποια στάση η πόρτα άνοιξε και μπήκε μέσα ένα αγόρι, γύρω στα 14-15 χρονών.

Εγώ ήμουν καθισμένος στις μονές καρέκλες και αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι ο 15χρονος ήρθε και κάθισε ακριβώς από πίσω μου.

Σε κάποια φάση τον άκουσα να λέει "να σε ρωτήσω κάτι;".

Ασφαλώς κατάλαβα ότι η ερώτηση απευθυνόταν σε μένα, εφόσον το λεωφορείο είναι άδειο. Γύρισα και τον κοίταξα. Είχε κάτι το ανησυχητικό το χαμόγελό του και πάνω στα δόντια του υπήρχαν κάποιες μαύρες ραβδώσεις, σαν να ήταν χαλασμένα.

Του απάντησα "Ναι, λέγε".

"Πηγαίνεις στην εκκλησία;", ήταν η επόμενη ερώτηση.

"Μόνο στις γιορτές" απάντησα.

Αυτό άρχισε να χαχανίζει σαν σπαστικό. Εγώ θίχτηκα και γύρισα προς τα μπρος, ενοχλημένος.

Μερά από λίγο, ένιωσα ένα απότομο, σαν χούφτωμα, τράβηγμα, στο δεξί μου κωλομέρι.

Λειτούργησα ενστικτωδώς. Στράφηκα προς το μέρος του σαν αφηνιασμένος και άρχισα να φωνάζω "ΠΟΙΟΝ ΧΟΥΦΤΩΝΕΙΣ, ΡΕ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΟ;" και άλλα τέτοια κοσμιτικά επίπεδα.

Αυτό το βλαμμένο γελούσε.

Τότε ο οδηγός σταμάτησε το λεωφορείο και αναφώνησε εκνευρισμένος "ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΙΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΑΣ ΠΕΤΑΞΩ ΕΓΩ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ".

Εγώ εξωργίστηκα ακόμη περισσότερο. Σηκώθηκα όρθιος και του φώναξα "ΕΙΣΑΙ ΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ; ΜΕ ΧΟΥΦΤΩΝΟΥΝΕ ΚΑΙ ΕΣΥ ΜΕ ΒΑΖΕΙΣ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΟΙΡΑ ΜΕ ΑΥΤΟΝ;"

"Κατεβείτε κάτω κύριε", ήταν η απάντηση του οδηγού.

"Να πάς να γαμηθείς", είπα και κατέβηκα από το λεωφορείο. Το τρελό παιδί δεν με ακολούθησε.

Επέστρεψα στο σπίτι με τα πόδια. Αλλωστε, απείχε μονάχα 4 στάσεις από εκεί.

Τελικά, σε μαγάρισε το τζάνκι ρε τύπε;

[ksk]

Εγώ είχα μια ανάλογη εμπειρία. Ήμουν φοιτητής και επέστρεφα από βραδινό ξενύχτι στο σπίτι μου, χρησιμοποιώντας το πρώτο πρωινό λεωφορείο. Είχε μόλις χαράξει. Στο λεωφορείο ήμουν μόνο εγώ κι ο οδηγός.

Σε κάποια στάση η πόρτα άνοιξε και μπήκε μέσα ένα αγόρι, γύρω στα 14-15 χρονών.

Εγώ ήμουν καθισμένος στις μονές καρέκλες και αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι ο 15χρονος ήρθε και κάθισε ακριβώς από πίσω μου.

Σε κάποια φάση τον άκουσα να λέει "να σε ρωτήσω κάτι;".

Ασφαλώς κατάλαβα ότι η ερώτηση απευθυνόταν σε μένα, εφόσον το λεωφορείο είναι άδειο. Γύρισα και τον κοίταξα. Είχε κάτι το ανησυχητικό το χαμόγελό του και πάνω στα δόντια του υπήρχαν κάποιες μαύρες ραβδώσεις, σαν να ήταν χαλασμένα.

Του απάντησα "Ναι, λέγε".

"Πηγαίνεις στην εκκλησία;", ήταν η επόμενη ερώτηση.

"Μόνο στις γιορτές" απάντησα.

Αυτό άρχισε να χαχανίζει σαν σπαστικό. Εγώ θίχτηκα και γύρισα προς τα μπρος, ενοχλημένος.

Μερά από λίγο, ένιωσα ένα απότομο, σαν χούφτωμα, τράβηγμα, στο δεξί μου κωλομέρι.

Λειτούργησα ενστικτωδώς. Στράφηκα προς το μέρος του σαν αφηνιασμένος και άρχισα να φωνάζω "ΠΟΙΟΝ ΧΟΥΦΤΩΝΕΙΣ, ΡΕ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΟ;" και άλλα τέτοια κοσμιτικά επίπεδα.

Αυτό το βλαμμένο γελούσε.

Τότε ο οδηγός σταμάτησε το λεωφορείο και αναφώνησε εκνευρισμένος "ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΙΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΑΣ ΠΕΤΑΞΩ ΕΓΩ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ".

Εγώ εξωργίστηκα ακόμη περισσότερο. Σηκώθηκα όρθιος και του φώναξα "ΕΙΣΑΙ ΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ; ΜΕ ΧΟΥΦΤΩΝΟΥΝΕ ΚΑΙ ΕΣΥ ΜΕ ΒΑΖΕΙΣ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΟΙΡΑ ΜΕ ΑΥΤΟΝ;"

"Κατεβείτε κάτω κύριε", ήταν η απάντηση του οδηγού.

"Να πάς να γαμηθείς", είπα και κατέβηκα από το λεωφορείο. Το τρελό παιδί δεν με ακολούθησε.

Επέστρεψα στο σπίτι με τα πόδια. Αλλωστε, απείχε μονάχα 4 στάσεις από εκεί.

Φοιτητής εσύ...μικρό παιδί αυτο( 14 στα 15) μια χαρά φυσιολογική απάντηση σου δώσε ο οδηγός...

[Πάνας]

Φίλε συγνώμη για αυτά που έλεγα στο άλλο νήμα. Συνέχισε τα χάπια.

Πάλι καλα...

Πάλι καλά τι, αμφισβητείς ότι συμβαίνουν τέτοιες καταστάσεις;
Τα συμπτώματα είναι ακριβώς τα ίδια. και στο κάτω κάτω να μαθαίνει ο κόσμος και να πονηρεύεται. Υπάρχουν άτομα που δρουν ύπουλα και μάλιστα μπορεί να είναι και πολύ κοντινά σου. Οι εξετάσεις αίματος σε τέτοιες περιπτώσεις είναι απαραίτητες.

[ksk]

Φίλε συγνώμη για αυτά που έλεγα στο άλλο νήμα. Συνέχισε τα χάπια.

Πάλι καλα...

Πάλι καλά τι, αμφισβητείς ότι συμβαίνουν τέτοιες καταστάσεις;
Τα συμπτώματα είναι ακριβώς τα ίδια. και στο κάτω κάτω να μαθαίνει ο κόσμος και να πονηρεύεται. Υπάρχουν άτομα που δρουν ύπουλα και μάλιστα μπορεί να είναι και πολύ κοντινά σου. Οι εξετάσεις αίματος σε τέτοιες περιπτώσεις είναι απαραίτητες.

Σημασία δεν εχει εγώ τι αμφισβητώ αλλα το τι τελικά εσύ απεφάνθης στο συγκεκριμένο θεμα...

[Πάνας]

Πάλι καλα...

Πάλι καλά τι, αμφισβητείς ότι συμβαίνουν τέτοιες καταστάσεις;
Τα συμπτώματα είναι ακριβώς τα ίδια. και στο κάτω κάτω να μαθαίνει ο κόσμος και να πονηρεύεται. Υπάρχουν άτομα που δρουν ύπουλα και μάλιστα μπορεί να είναι και πολύ κοντινά σου. Οι εξετάσεις αίματος σε τέτοιες περιπτώσεις είναι απαραίτητες.

Σημασία δεν εχει εγώ τι αμφισβητώ αλλα το τι τελικά εσύ απεφάνθης στο συγκεκριμένο θεμα...

Μπορώ να κάνω ντρίπλα και να ρωτήσω πάλι αν έκανε εξετάσεις... αλλά δεν θα το κάνω.

[Papa John]

Εγώ είχα μια ανάλογη εμπειρία. Ήμουν φοιτητής και επέστρεφα από βραδινό ξενύχτι στο σπίτι μου, χρησιμοποιώντας το πρώτο πρωινό λεωφορείο. Είχε μόλις χαράξει. Στο λεωφορείο ήμουν μόνο εγώ κι ο οδηγός.

Σε κάποια στάση η πόρτα άνοιξε και μπήκε μέσα ένα αγόρι, γύρω στα 14-15 χρονών.

Εγώ ήμουν καθισμένος στις μονές καρέκλες και αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι ο 15χρονος ήρθε και κάθισε ακριβώς από πίσω μου.

Σε κάποια φάση τον άκουσα να λέει "να σε ρωτήσω κάτι;".

Ασφαλώς κατάλαβα ότι η ερώτηση απευθυνόταν σε μένα, εφόσον το λεωφορείο είναι άδειο. Γύρισα και τον κοίταξα. Είχε κάτι το ανησυχητικό το χαμόγελό του και πάνω στα δόντια του υπήρχαν κάποιες μαύρες ραβδώσεις, σαν να ήταν χαλασμένα.

Του απάντησα "Ναι, λέγε".

"Πηγαίνεις στην εκκλησία;", ήταν η επόμενη ερώτηση.

"Μόνο στις γιορτές" απάντησα.

Αυτό άρχισε να χαχανίζει σαν σπαστικό. Εγώ θίχτηκα και γύρισα προς τα μπρος, ενοχλημένος.

Μερά από λίγο, ένιωσα ένα απότομο, σαν χούφτωμα, τράβηγμα, στο δεξί μου κωλομέρι.

Λειτούργησα ενστικτωδώς. Στράφηκα προς το μέρος του σαν αφηνιασμένος και άρχισα να φωνάζω "ΠΟΙΟΝ ΧΟΥΦΤΩΝΕΙΣ, ΡΕ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΟ;" και άλλα τέτοια κοσμιτικά επίπεδα.

Αυτό το βλαμμένο γελούσε.

Τότε ο οδηγός σταμάτησε το λεωφορείο και αναφώνησε εκνευρισμένος "ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΙΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΑΣ ΠΕΤΑΞΩ ΕΓΩ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ".

Εγώ εξωργίστηκα ακόμη περισσότερο. Σηκώθηκα όρθιος και του φώναξα "ΕΙΣΑΙ ΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ; ΜΕ ΧΟΥΦΤΩΝΟΥΝΕ ΚΑΙ ΕΣΥ ΜΕ ΒΑΖΕΙΣ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΟΙΡΑ ΜΕ ΑΥΤΟΝ;"

"Κατεβείτε κάτω κύριε", ήταν η απάντηση του οδηγού.

"Να πάς να γαμηθείς", είπα και κατέβηκα από το λεωφορείο. Το τρελό παιδί δεν με ακολούθησε.

Επέστρεψα στο σπίτι με τα πόδια. Αλλωστε, απείχε μονάχα 4 στάσεις από εκεί.

Αυτό μου θύμισε μία εμπειρία που είχε μία φίλη,σε λεωφορείο αστικό και αυτή.
Επιβιβάστηκε στο τελευταίο της βραδιάς,για να πάει από τη δουλειά στο σπίτι της και συνειδητοποίησε ότι επάνω σε αυτό ήταν μόνο αυτή και ο οδηγός.
Για ασφάλεια πήγε και κάθησε ακριβώς από πίσω από το κάθισμα του οδηγού.
Ξεκινώντας όμως το λεωφορείο από τη στάση,η κοπέλλα είδε πως ο οδηγός την κοίταζε επίμονα από τον καθρέφτη που είχε κρεμασμένο ψηλά μπροστά του και το βλέμμα του ήταν μάλλον... απειλητικό !
Προσπάθησε να μην δώσει πολύ σημασία και το λεωφορείο έφτασε στην επόμενη στάση.Ο οδηγός άνοιξε τις πόρτες με το κουμπί,γύρισε το σώμα του όλο σχεδόν προς το μέρος της και την αποκάλεσε : "Ηλίθια" !
Η κοπέλλα πανικοβλήθηκε τόσο πολύ που δεν μπόρεσε καν να αντιδράσει,ώστε να σηκωθεί από το κάθισμά της και να κατέβει άμεσα από το λεωφορείο με τον τρελλό οδηγό,οπότε αυτός έκλεισε τις πόρτες ξανά και ξεκίνησε για την επόμενη στάση.
Και εντωμεταξύ,στο λεωφορείο δεν ανέβηκε κανείς άλλος επιβάτης !
Ήταν ξανά μόνοι,οι δυό τους !
Η φίλη,αν και δεν κατέβαινε κανονικά στην επόμενη στάση,παρ' όλα αυτά επιτέλους σηκώθηκε και πήγε κατευθείαν στο κουμπί που πατάμε και το χτύπησε δύο τρεις φορές, για να σιγουρευτεί.Είδε έντρομη τον οδηγό να συνεχίζει να την κοιτάζει απειλητικά από τον καθρέφτη.Από μέσα της παρακαλούσε πότε επιτέλους θα φτάσουν στην επόμενη στάση.

Και επιτέλους έφτασαν.Ο οδηγός δεν άνοιξε άμεσα τις πόρτες αλλά έμεινε για μερικά δευτερόλεπτα με το βλέμμα καρφωμένο στον καθρέφτη.Η καρδιά της κοπέλλας πήγαινε να σπάσει.
Και επιτέλους ο οδηγός έκανε την κίνηση να πατήσει το κουμπί για να ανοίξουν οι πόρτες και ταυτόχρονα,γυρίζοντας ξανά προς το μέρος της,με ένα δαιμονικό σπινθίρισμα στα μάτια του,της είπε : "Πατήθια"

[1451]