Φαντάσματα/Βρυκολακες/Στοιχεια κλπ. Υπαρχουν η οχι? Τι πιστευετε?

[kongrosian]

έχω δει πολλά, σε λίγο διαφοροποιημένες βιοχημικές (αν)ισορροπίες του εγκεφάλου.

[Fata_Morgana]

για όλα υπάρχει μια λογική εξήγηση.βόρεια εύβοια έχει εξοχικό ο καρβέλας

είσαι θεότητα.

[Fata_Morgana]

Στα 12 μας ;
Δύσκολο.

Νομίζω το έχω ξαναγράψει στο παλιό αλλά δεν είναι σίγουρος.

για πέ...

Στην Βόρεια Εύβοια, καλοκαίρι και βράδυ. Έχουμε αποφασίσει με την παρέα να πάμε στην παραλία του Καβου στην άλλη μεριά του χωριού, όχι ομως από τον παραλιακό δρόμο κλασικό δρόμο αλλά από την πίσω πλευρά μέσα από τον χωματόδρομο μεταξύ δάσους, κτημάτων και πλαγιάς βουνού.

Φυσικά απόλυτο σκοτάδι. Όταν μπήκαμε αρκετά βαθιά μέσα, κόψαμε ταχύτητα και πηγαίναμε όλοι ο ένας δίπλα στον άλλο. Κάποιον είχαμε και φώτα μπροστά στα ποδήλατα (όσο φώτιζαν δηλαδή ).

Κάποια στιγμή ο ένας και μετά όλοι μας, παρατηρήσαμε στα δεξιά του δρόμου κάποια μέτρα μπροστά μια ηλικιωμένη γυναίκα κλασική μαυροφορρεμενη με τσεμπερι κλπ. Περπατούσε μόνη στο σκοτάδι. Κόψαμε ταχύτητα και άλλο μέχρι που φτάσαμε σχεδόν 10 μετρα πισω της. Έβγαλε μια κραυγή* και άρχισε να τρέχει αρχικά προς εμας και μετά έστριψε προς τα δέντρα (Ναι να τρέχει. Ατσουμπαλα αλλά πολύ γρήγορα για ηλικιωμένη γυναίκα που σχεδόν έσερνε τα πόδια της).

Χεστηκαμε τόσο που σχεδόν πέσαμε από τα ποδήλατα και που αντί να τρέξουμε με αυτά τα πήραμε στα χέρια και τρέχαμε με τα πόδια

Ποτέ δεν μάθαμε τι έγινε ή την ήταν, μα τα ερωτήματα πολλά:

1. Τι δουλειά είχε μέσα στην ερημιά να περπατάει μόνη της. Δεν είχε τίποτα εκεί.

2. Πώς γίνεται να περπατάς μόνη σου στην ερημιά και να μην γυρίζεις καν το κεφάλι όταν ακούς 7-8 ποδήλατα να έρχονται από πίσω σου ;

3. Τι τρέξιμο ήταν αυτό και μάλιστα κατά πάνω μας έστω και για λίγο.

4. * η Κραυγή. Δεν έχω ξανακούσει κάτι τέτοιο ποτέ μου, δεν το έχουμε ξεχάσει ποτέ ακόμα και σήμερα. Τουλάχιστον οι 4 από μας που έχουμε ακόμα επαφές.

Το θέμα είναι γιατί έστρεψε προς άλλη κατεύθυνση ενώ ερχόταν καταπάνω σας. Είστε σίγουροι ότι ήταν γρια;

[George_V]

για πέ...

Στην Βόρεια Εύβοια, καλοκαίρι και βράδυ. Έχουμε αποφασίσει με την παρέα να πάμε στην παραλία του Καβου στην άλλη μεριά του χωριού, όχι ομως από τον παραλιακό δρόμο κλασικό δρόμο αλλά από την πίσω πλευρά μέσα από τον χωματόδρομο μεταξύ δάσους, κτημάτων και πλαγιάς βουνού.

Φυσικά απόλυτο σκοτάδι. Όταν μπήκαμε αρκετά βαθιά μέσα, κόψαμε ταχύτητα και πηγαίναμε όλοι ο ένας δίπλα στον άλλο. Κάποιον είχαμε και φώτα μπροστά στα ποδήλατα (όσο φώτιζαν δηλαδή ).

Κάποια στιγμή ο ένας και μετά όλοι μας, παρατηρήσαμε στα δεξιά του δρόμου κάποια μέτρα μπροστά μια ηλικιωμένη γυναίκα κλασική μαυροφορρεμενη με τσεμπερι κλπ. Περπατούσε μόνη στο σκοτάδι. Κόψαμε ταχύτητα και άλλο μέχρι που φτάσαμε σχεδόν 10 μετρα πισω της. Έβγαλε μια κραυγή* και άρχισε να τρέχει αρχικά προς εμας και μετά έστριψε προς τα δέντρα (Ναι να τρέχει. Ατσουμπαλα αλλά πολύ γρήγορα για ηλικιωμένη γυναίκα που σχεδόν έσερνε τα πόδια της).

Χεστηκαμε τόσο που σχεδόν πέσαμε από τα ποδήλατα και που αντί να τρέξουμε με αυτά τα πήραμε στα χέρια και τρέχαμε με τα πόδια

Ποτέ δεν μάθαμε τι έγινε ή την ήταν, μα τα ερωτήματα πολλά:

1. Τι δουλειά είχε μέσα στην ερημιά να περπατάει μόνη της. Δεν είχε τίποτα εκεί.

2. Πώς γίνεται να περπατάς μόνη σου στην ερημιά και να μην γυρίζεις καν το κεφάλι όταν ακούς 7-8 ποδήλατα να έρχονται από πίσω σου ;

3. Τι τρέξιμο ήταν αυτό και μάλιστα κατά πάνω μας έστω και για λίγο.

4. * η Κραυγή. Δεν έχω ξανακούσει κάτι τέτοιο ποτέ μου, δεν το έχουμε ξεχάσει ποτέ ακόμα και σήμερα. Τουλάχιστον οι 4 από μας που έχουμε ακόμα επαφές.

Το θέμα είναι γιατί έστρεψε προς άλλη κατεύθυνση ενώ ερχόταν καταπάνω σας. Είστε σίγουροι ότι ήταν γρια;

Μηπως ηταν ο Καρβελας με φουστάνια?

[ΓΑΛΗ]

Το θέμα είναι γιατί έστρεψε προς άλλη κατεύθυνση ενώ ερχόταν καταπάνω σας. Είστε σίγουροι ότι ήταν γρια;

Έχει γίνει ήδη το ερώτημα.

Ποτέ δεν μάθαμε τι έγινε ή την ήταν, μα τα ερωτήματα πολλά:

1. Τι δουλειά είχε μέσα στην ερημιά να περπατάει μόνη της. Δεν είχε τίποτα εκεί.
Την ίδια δουλειά που είχατε κι εσείς, κάνοντας ποδήλατο, νύχτα, σε μια περιοχή που δεν ξέρατε.

2. Πώς γίνεται να περπατάς μόνη σου στην ερημιά και να μην γυρίζεις καν το κεφάλι όταν ακούς 7-8 ποδήλατα να έρχονται από πίσω σου ;
Μα το γύρισε όταν πλησιάσατε στα 10 μέτρα.

3. Τι τρέξιμο ήταν αυτό και μάλιστα κατά πάνω μας έστω και για λίγο.
Για κάποιο λόγο, σας θεώρησε απειλή και ήταν η πρώτη αντίδραση.

4. *η Κραυγή. Δεν έχω ξανακούσει κάτι τέτοιο ποτέ μου, δεν το έχουμε ξεχάσει ποτέ ακόμα και σήμερα. Τουλάχιστον οι 4 από μας που έχουμε ακόμα επαφές.
Τα περισσότερα ζωντανά όντα όταν επιτίθενται κραυγάζουν για εκφοβισμό.

Κι ένα δικό μου ερώτημα. Από πού καταλάβατε ότι ήταν γριά που δεν μπορούσε να τρέξει; Επειδή είδατε την πλάτη μιας φιγούρας μπροστά σας σε ένα κακοφωτισμένο περιβάλλον;

[ΓΑΛΗ]

Μηπως ηταν ο Καρβελας με φουστάνια?

Πιθανόν.

Νομίζω ότι ο nowhere υπονόησε ότι μπορεί να πέσαν πάνω στον Καρβέλα.

[micmic]

Με τη μικρή παίζουμε καμμιά φορά "List some creatures that are products of the imagination and don't really exist":

"Angels, demons, gods, ghouls, ghosts, imps, bogeymen, leprechauns, banshees, goblins, fairies, vampires, werewolves, unicorns, dragons, griffins, trolls, orcs, genies, gnomes, giants, monsters, santa claus, monsters, elves, wizards, witches, sorcerers, zombies, centaurs, mermaids, cyclops..."

Οπότε είναι προφανές το τί πιστεύω...

[Ερμής]

για πέ...

Στην Βόρεια Εύβοια, καλοκαίρι και βράδυ. Έχουμε αποφασίσει με την παρέα να πάμε στην παραλία του Καβου στην άλλη μεριά του χωριού, όχι ομως από τον παραλιακό δρόμο κλασικό δρόμο αλλά από την πίσω πλευρά μέσα από τον χωματόδρομο μεταξύ δάσους, κτημάτων και πλαγιάς βουνού.

Φυσικά απόλυτο σκοτάδι. Όταν μπήκαμε αρκετά βαθιά μέσα, κόψαμε ταχύτητα και πηγαίναμε όλοι ο ένας δίπλα στον άλλο. Κάποιον είχαμε και φώτα μπροστά στα ποδήλατα (όσο φώτιζαν δηλαδή ).

Κάποια στιγμή ο ένας και μετά όλοι μας, παρατηρήσαμε στα δεξιά του δρόμου κάποια μέτρα μπροστά μια ηλικιωμένη γυναίκα κλασική μαυροφορρεμενη με τσεμπερι κλπ. Περπατούσε μόνη στο σκοτάδι. Κόψαμε ταχύτητα και άλλο μέχρι που φτάσαμε σχεδόν 10 μετρα πισω της. Έβγαλε μια κραυγή* και άρχισε να τρέχει αρχικά προς εμας και μετά έστριψε προς τα δέντρα (Ναι να τρέχει. Ατσουμπαλα αλλά πολύ γρήγορα για ηλικιωμένη γυναίκα που σχεδόν έσερνε τα πόδια της).

Χεστηκαμε τόσο που σχεδόν πέσαμε από τα ποδήλατα και που αντί να τρέξουμε με αυτά τα πήραμε στα χέρια και τρέχαμε με τα πόδια

Ποτέ δεν μάθαμε τι έγινε ή την ήταν, μα τα ερωτήματα πολλά:

1. Τι δουλειά είχε μέσα στην ερημιά να περπατάει μόνη της. Δεν είχε τίποτα εκεί.

2. Πώς γίνεται να περπατάς μόνη σου στην ερημιά και να μην γυρίζεις καν το κεφάλι όταν ακούς 7-8 ποδήλατα να έρχονται από πίσω σου ;

3. Τι τρέξιμο ήταν αυτό και μάλιστα κατά πάνω μας έστω και για λίγο.

4. * η Κραυγή. Δεν έχω ξανακούσει κάτι τέτοιο ποτέ μου, δεν το έχουμε ξεχάσει ποτέ ακόμα και σήμερα. Τουλάχιστον οι 4 από μας που έχουμε ακόμα επαφές.

Το θέμα είναι γιατί έστρεψε προς άλλη κατεύθυνση ενώ ερχόταν καταπάνω σας. Είστε σίγουροι ότι ήταν γρια;

Και τι μπορεί να ήταν;

[Fata_Morgana]

Και τι μπορεί να ήταν;

Κάποιο ζώο ίσως. Για αυτό λέω αν ειδαν καλά τι ήταν.

[George_V]

Και τι μπορεί να ήταν;

Κάποιο ζώο ίσως. Για αυτό λέω αν ειδαν καλά τι ήταν.

Αυτο ειχα πει και εγω πιο πριν.

Την ειχα πατησει με μεγάλο μπουφο μια νυχτα και προς στιγμην χέστηκα πανω μου. Νομιζα οτι μου την επεσε ο Βουρδουλακας.

[Fata_Morgana]

Και τι μπορεί να ήταν;

Κάποιο ζώο ίσως. Για αυτό λέω αν ειδαν καλά τι ήταν.

Αυτο ειχα πει και εγω πιο πριν.

Την ειχα πατησει με μεγάλο μπουφο μια νυχτα και προς στιγμην χέστηκα πανω μου. Νομιζα οτι μου την επεσε ο Βουρδουλακας.

Εντάξει μπουφος σε μέγεθος ανθρώπου δύσκολο να είναι.

[George_V]

Κάποιο ζώο ίσως. Για αυτό λέω αν ειδαν καλά τι ήταν.

Αυτο ειχα πει και εγω πιο πριν.

Την ειχα πατησει με μεγάλο μπουφο μια νυχτα και προς στιγμην χέστηκα πανω μου. Νομιζα οτι μου την επεσε ο Βουρδουλακας.

Εντάξει μπουφος σε μέγεθος ανθρώπου δύσκολο να είναι.

Προφανως και δεν ηταν σε μεγεθος ανθρωπινο αλλα ηταν αρκετα μεγαλοσωμο πουλι με τεράστια ματια που γυαλιζαν στο σκοτάδι 3 το πρωι και εγω ψιλοζαλισμενος απο τα ουισκια να εχω κοψει δρομο απο ενα παρκο με πυκνα δεντρα.

Ε οταν διασταυρωθηκαμε ξαφνικα η πρωτη μου σκεψη δεν ηταν "α ενας μπουφος".

Ηταν "γαμωτηπουταναμου γαμωτηπουταναμου ο Βουρδουλακας!!!! Τη γαμησαααααα"

[ΓΑΛΗ]

Την εφαρμογή της εικόνας γκεστάλτ, σε όλες τις πτυχές της καθημερινότητας, την έχετε σκεφτεί παίδες;

Γιατί σε μια σαφή εικονική αποτύπωση σε τέρμα χαλαρή φάση, σπανίως κάποιοι βλέπουν το ίδιο;

[Fata_Morgana]

Αυτο ειχα πει και εγω πιο πριν.

Την ειχα πατησει με μεγάλο μπουφο μια νυχτα και προς στιγμην χέστηκα πανω μου. Νομιζα οτι μου την επεσε ο Βουρδουλακας.

Εντάξει μπουφος σε μέγεθος ανθρώπου δύσκολο να είναι.

Προφανως και δεν ηταν σε μεγεθος ανθρωπινο αλλα ηταν αρκετα μεγαλοσωμο πουλι με τεράστια ματια που γυαλιζαν στο σκοτάδι 3 το πρωι και εγω ψιλοζαλισμενος απο τα ουισκια να εχω κοψει δρομο απο ενα παρκο με πυκνα δεντρα.

Ε οταν διασταυρωθηκαμε ξαφνικα η πρωτη μου σκεψη δεν ηταν "α ενας μπουφος".

Ηταν "γαμωτηπουταναμου γαμωτηπουταναμου ο Βουρδουλακας!!!! Τη γαμησαααααα"

Καλά ναι. Το σκοτάδι και το μυαλό παίζει περίεργα παιχνίδια.

[ΓΑΛΗ]

Και τι μπορεί να ήταν;

Κάποιο ζώο ίσως. Για αυτό λέω αν ειδαν καλά τι ήταν.

Εννοείς ότι αν ήσουν στη θέση τους, θα το αντιμετώπιζες πιο ψύχραιμα;