η πιο τρομακτική ταινία που είδατε

[Ελβετός Τραπεζίτης]

δηλαδή εσύ τρόμαξες με την σιωπή των αμνών;
δε κοιμόσουν το βράδυ σκεπτόμενος τον χάνιμπαλ;

Εγω πουθενα δεν ειπα τιποτα.

Ρωτησα εαν καποιος την εχει αναφέρει επειδη δεν εχω διαβάσει τις προηγούμενες σελιδες.

ναι, νομίζω πως έχει αναφερθεί
από τις αγαπημένες μου ταινίες, αλλά δεν είναι ταινία τρόμου

Διαφωνώ, προκαλει φοβο και τρομο σε οσους εχουν μια ορισμενου τυπου ιδεα για το πως ειναι φτιαγμενη η κοινωνια και ποιος ειναι ο διπλανος/γειτωνας κλπ.

Για τους υπόλοιπους που δεν σκεφτόμαστε με αυτον τροπο, ήταν μια ενδιαφέρουσα ταινια, ολιγον αηδιαστική αλλα ενδιαφέρουσα.

[hellegennes]

Για παράδειγμα:

SpoilerShow

Ρεαλιστικό. Έτσι θα έκανες, δεν θα πεταγόσουν από το κρεβάτι και θα έφευγες με το που έπαιρνες το τηλεφώνημα.

[perseus]

https://goo.gl/images/nVxdFa το ειδα 7 χρονων 8 χρονια εκανα να το ξεπερασω

[Kauldron]

Κι αυτή πολύ καλή ταινιούλα επίσης:

[Lugozzi]

[Tarkovsky]

για αρκετούς, τη σκοτεινότερη τριλογία από καταβολής κινηματογράφου μας την χάρισε ένας βρωμοΠολωνός

Αποστροφή (Αγγλία) - Το μωρό της Ρόζμαρι (ΗΠΑ) - Ο ένοικος (Γαλλία)

ελεύθερη πτώση στο υποσυνείδητο κι ακόμα παραπέρα, μέσα σε ένα διαμερισματάκι

[Otto Weininger]

Η μόνη ταινία που δεν παίζει να την δω μόνος μου ούτε πρωί.

[Χαοτικός]

Η μόνη ταινία που δεν παίζει να την δω μόνος μου ούτε πρωί.

Σε τι ηλικία την είδες;

[Otto Weininger]

Η μόνη ταινία που δεν παίζει να την δω μόνος μου ούτε πρωί.

Σε τι ηλικία την είδες;

Πρώτη φορά την είδα το 2001, στα 16 μου όπου είχε βγει η extended version πάλι στους κινηματογράφους.

Εκείνο το βράδυ είχα θέμα.
Μετα την ξαναείδα 3 χρόνια μετά πάλι με τον ίδιο φίλο που είχαμε πάει σινεμά στο σπίτι, στην Ιταλία όπου είμασταν μαζί για σπουδές και συγκατοικουσαμε τον πρώτο χρόνο.
Μετα είχε ολονυχτία


Αν και το πρωτο σοκ το έπαθα λίγες μέρες πριν την δω στον κινηματογράφο.
Σηκώνομαι το βράδυ να χεσω σαν άνθρωπος, κάθομαι και δίπλα είχε περιοδικά.
Και όπως το ξεφυλλίζω, πέφτω πάνω σε ολοσέλιδη φωτογραφία της σκατοφατσας γιατί είχε άρθρο που προμοταρε την ταινία.
Ντάξει.

[hellegennes]

Εγώ το πρώτο που είδα που με έκανε να μην μπορώ να κοιμηθώ ήταν η Λάμψη. Αλλά ήμουν πιτσιρίκι. Δεν θυμάμαι ακριβώς πότε ήταν αλλά σίγουρα πήγαινα δημοτικό.

[Χαοτικός]

Η μόνη ταινία που δεν παίζει να την δω μόνος μου ούτε πρωί.

Σε τι ηλικία την είδες;

Πρώτη φορά την είδα το 2001, στα 16 μου όπου είχε βγει η extended version πάλι στους κινηματογράφους.

Εκείνο το βράδυ είχα θέμα.
Μετα την ξαναείδα 3 χρόνια μετά πάλι με τον ίδιο φίλο που είχαμε πάει σινεμά στο σπίτι, στην Ιταλία όπου είμασταν μαζί για σπουδές και συγκατοικουσαμε τον πρώτο χρόνο.
Μετα είχε ολονυχτία


Αν και το πρωτο σοκ το έπαθα λίγες μέρες πριν την δω στον κινηματογράφο.
Σηκώνομαι το βράδυ να χεσω σαν άνθρωπος, κάθομαι και δίπλα είχε περιοδικά.
Και όπως το ξεφυλλίζω, πέφτω πάνω σε ολοσέλιδη φωτογραφία της σκατοφατσας γιατί είχε άρθρο που προμοταρε την ταινία.
Ντάξει.

Εγώ 14. Έπαθα κάποια ζημιά θα έλεγα που κράτησε. Εντάξει είναι και μαλάκες με αυτά που γυρνάνε. Δεν χρειάζεται τέτοιο θέαμα ο κόσμος. Αναγκαστικά μπαίνεις σε λογικές να κρίνεις τι παίζει και για ποιο λόγο τα κάνουν. Δεν μπορεί όλα να είναι ευλογημένα στο όνομα του πλουραλισμού.
Κι εγώ μαλακία βέβαια που πήγα τόσο μικρός, αλλά άμα σε ξεσηκώνουν πας. Τι να κάνεις;
Το έχω ξαναδεί βέβαια. Είχαμε πλέον και τεχνολογία VHS. Στο βίντεο είδαμε με παύση και καρέ καρέ μία παρεμβολή εικόνας στη φυσική ροή της ταινίας. Ένα καρέ μόνο (εντάξει, μπορεί δυο-τρία), όπου εκεί που έδειχνε το σατανιασμένο στο κρεβάτι βάλανε έναν με διαβολόφατσα βαμμένο σαν τον Μανσόν ένα πράγμα.
Εντάξει, μαλάκες! Αλλά κι εμείς σκατά έχουμε γίνει. Σκουπιδοφάγοι.

[ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ]

εμένα με φοβέριζε όταν ήμουν 8-10 χρονών ο μεγάλος μου ξάδερφος με τον Freddy Krueger. Μου έλεγε την ιστορία του και που έρχεται στα όνειρα όταν κοιμάσαι για να σε σκοτώσει και τέτοια. Δεν τον είχα δει καν, τον ήξερα μόνο από περιγραφές και πραγματικά ήμουν τρομοκρατημένος τότε. θυμάμαι είχε ο ξάδερφος στο walkman κασέτα με το παρακάτω κομμάτι και την άκουγα και χεζόμουν:



σκεφτείτε τώρα, μιλάμε για εποχές 96-98, τα πράγματα δεν ήταν τόσο κορεσμένα όσο τώρα, τα παιδιά ήμασταν πιο αθώα, δεν είχαμε ίντερνετ και τέτοια, δεν ήμασταν τόσο μπροστά όσο είναι τα παιδιά σήμερα

Επιχείρησα σε ηλικία περίπου 11-12 χρονών να δω πρώτη φορά το Nightmare on elm street 3: the dream warriors. Την νοίκιασα VHS από το video club της γειτονιάς
Η ταινία ξεκινάει με μία δυνατή σκηνή. Εκεί το έκλεισα και γύρισα πίσω τη κασέτα.
ένας κολλητός μου τότε, τα είχε όλα και τα είχε δει, οπότε κάμποσες μέρες μετά καθίσαμε και είδαμε το πρώτο μαζί. Μετά ήμουν χεσμένος για καιρό.
ακόμα και τώρα, μόνος στο σπίτι το βράδυ, ψιλοσκιάζομαι να δω Freddy Krueger, ίσως μου έχει μείνει από παλιά

[akirav]

Χαζεψα με την ταινια,
γιατι αυτην που επαιζε τη μανα του παπα
εμοιαζε πολυ με τη γιαγια μου κι ειχαν το ιδιο πατρικο ονομα (Καρρα).
Φαση που φοβασαι να πεις "τι στο διαολο"

[ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ]

Η μόνη ταινία που δεν παίζει να την δω μόνος μου ούτε πρωί.

Καλά ρε μάστορα, από ότι έχεις γράψει εδώ, έχεις παρακολουθήσει τα αίσχη. Και έχεις πρόβλημα με τον εξορκιστάκο; Που εντάξει, ανήκει στον Κανόνα του σινεμά, και δικαίως. Αλλά δεν είναι τόσο τρομακτική εν έτει δύο χιλιάδες δεκαενιά

[Otto Weininger]

Η μόνη ταινία που δεν παίζει να την δω μόνος μου ούτε πρωί.

Καλά ρε μάστορα, από ότι έχεις γράψει εδώ, έχεις παρακολουθήσει τα αίσχη. Και έχεις πρόβλημα με τον εξορκιστάκο; Που εντάξει, ανήκει στον Κανόνα του σινεμά, και δικαίως. Αλλά δεν είναι τόσο τρομακτική εν έτει δύο χιλιάδες δεκαενιά

Κανένα από τα αίσχη δεν μου χτυπάει χορδές.
Μόνο η θεματολογία του εξόριστη.

Και οι φάτσα αυτή, σε κάθε εκδοχή.