Νίκος και Μαρία ( Ταντριδό-Ιστορία )

[Λόρδος Ταντρίδης]

Ο Νίκος πήγε να ελέγξει τα δελτία τζόκερ που έπαιζε τόσο καιρό . Όσο περπατούσε , ο νους του 25χρονου νέου ταξίδευε στην Σαντορίνη , όπου δούλευε σεζόν η αγαπημένη του φίλη , η Μαρία . Εφτά χρόνια μετά από την πρώτη στιγμή που την είδε , μπορεί να μην της το έχει παραδεχτεί ποτέ , αλλά την αγαπάει αδυσώπητα . Ανυπομονούσε να ξαναδεί το χαμόγελο της , να μυρίσει τα μαλλιά της , να ακούσει την φωνούλα της ... Λίγες ημέρες είχανε απομείνει . Ενώ ήθελε πολύ να την δει , λόγω του επαγγέλματος του ( ταξιτζής ) δεν ήταν εφικτό να την επισκεφθεί . Καλοκαίρι στην Αλεξανδρούπολη , και η δουλειά του πήγαινε πολύ καλά . Μπήκε στο πρακτορείο ΟΠΑΠ με βαριεστημάρα . Δέκα εκατομμύρια Τζακ Ποτ . Αλλά σιγά να μην τα κέρδιζε αυτός . Έβαλε το δελτίο στο μηχάνημα . Άργησε λιγάκι να ανταποκριθεί . Ώσπου βγήκε η ένδειξη << ΚΕΡΔΙΣΑΤΕ >> . Ο Νίκος περίμενε να λέει δύο ευρώ όπως συνήθως . Όμως όχι . Έγραφε δέκα εκατομμύρια ευρώ . Το ξαναχτύπησε . Το ίδιο αποτέλεσμα . Βγήκε από το πρακτορείο τρέχοντας . Θα πήγαινε κατευθείαν στην Αθήνα να το παραλάβει από τα κεντρικά του ΟΠΑΠ . Και μετά θα έπαιρνε το πρώτο πλοίο για την Σαντορίνη . Ήτανε πλούσιος . Τι άλλο μπορούσε να ζητήσει ; Χτύπησε το τηλέφωνο . Ήτανε η Φιλίτσα , η κολλητή της Μαρίας . Το σήκωσε βιαστικά . - Πες γρήγορα πηγαίνω στην Αθήνα . Η Φιλίτσα έκλαιγε . - Ένα μαύρο τζιπ χθες το βράδυ απήγαγε την Μαρία . Την ψάχνουν σε ολόκληρη την Σαντορίνη αλλά δεν μπορούνε να την βρουν . Ο Νίκος για λίγα δευτερόλεπτα άκουγε σιωπηλός το κλάμα της κοπέλας . Έπειτα κοίταξε λιγάκι τον ουρανό . Έπειτα σωριάσθηκε αναίσθητος στο καυτό από τον ήλιο έδαφος .
2022 , Θεσσαλονίκη . Ο Νίκος ξύπνησε και βγήκε στο μπαλκόνι . Απόλαυσε την θέα από το καταπληκτικό ρετιρέ που κατείχε στο κέντρο της Μακεδονικής πρωτεύουσας . Μία τζούρα δροσερού αέρα ήταν ότι πρέπει για να ανταποκριθεί στην δύσκολη μέρα του . Άναψε τσιγάρο . Το σιχαινόταν , αλλά δεν μπορούσε να το κόψει . Ίσα ίσα τα τελευταία τρία χρόνια , έκανε τα διπλάσια από παλιά ... Τα δέκα εκατομμύρια του τζόκερ τα έκανε εκατό . Ξεκίνησε ιδρύοντας μία μεταφορική εταιρεία . Ένα γραφείο και δέκα φορτηγά . Μετά από μερικές καλές συμφωνίες , είδε τα κέρδη του να αυξάνονται κατακόρυφα . Επέλεξε να επενδύσει στην θάλασσα . Ξόδευε σχεδόν όπλα του τα χρήματα για την ναυπήγηση δύο εμπορικών πλοίων . Μέρα με την μέρα , τα πήρε πίσω και με το παραπάνω . Έμενε μόνιμα στην νύμφη του Θερμαϊκού και προσπαθούσε να διατηρεί ένα καλό προφίλ ώστε να μαθαίνει συνέχεια τα γινόμενα στον επιχειρηματικό κόσμο . Επισκεπτόταν συχνά τους δικούς του στην Αλεξανδρούπολη . Αλλά δεν μπορούσε να μένει και πολύ . Κάθε τι του την θύμιζε ... Έκανε υπεράνθρωπες προσπάθειες για να βρει την Μαρία . Κινητοποίησε την Interpol . Ιδιωτικούς ερευνητές . Κατάσκοπους . Καμία εξέλιξη . Πρέπει να ήταν πολύ μεγάλοι αυτοί που κρύβονταν πίσω από την απαγωγή της . Μεγαλύτεροι πάντως από έναν νεόπλουτο Έλληνα . Έναν νεαρό που , στα εικοσιοκτώ του έτη , κάθε θηλυκό λαμπάδιαζε στο πέρασμα του . Το καστανόξανθο μαλλί του , οι φαρδιά του ώμοι και η σχετικά γυμνασμένη σιλουέτα του , δεν περνούσαν απαρατήρητα ακόμα και να μην λάβουμε υπόψιν μας τις πανάκριβες προσθήκες . Ρούχα , ρολόι , παπούτσια . Όλα από πασίγνωστους οίκους μόδας . Μόλις έσβησε το τσιγάρο του πήρε το κινητό του . Θα απολάμβανε τον καφέ του χαζεύοντας παλαιές φωτογραφίες . Αλλά πριν προλάβει καλά καλά να το ανοίξει δομήθηκε . Ήταν ο ιδιωτικός ερευνητής . Του μιλούσε μία ώρα σίγουρα . Έκλεισε το τηλέφωνο και ντύθηκε . Έφυγε από το σπίτι με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά .
Ντόχα , Εμιράτο του Κατάρ . Στην πρωτεύουσα του ανεξάρτητου Αραβικού Εμιράτου οι ουρανοξύστες στέκονταν ανίκητου φρουροί , αγναντεύοντας από την μια την έρημο και από την άλλη την θάλασσα . Η κίνηση στο νεόπλουτο λιμάνι του Περσικού Κόλπου ήταν αυξημένη . Κρουαζιερόπλοια , εμπορικά , δεξαμενόπλοια , γιοτ , επιβατικά . Η πόλη προόδευε μέρα με την μέρα , χάρη στον μαύρο χρυσό . Τρία πλοία πλησίαζαν . Ένα σκάφος πολυτελείας και δύο δεξαμενόπλοια . Στην μέση το " Μαρία " , η υπερσύγχρονη θαλαμηγός του Νίκου , και αριστερά και δεξιά ο " Φάρος " και ο " Σπάρτακος " , τα δύο πελώρια δεξαμενόπλοια της εταιρείας του . Έδεσαν στο λιμάνι της Ντόχας και ο Νίκος κοιτούσε την πόλη αφηρημένα . Στο μυαλό του ήταν μόνιμα χαραγμένη η εικόνα της Μαρίας . Τα μακριά ολόμαυρα μαλλιάκια της που χύνονταν χαριτωμένα στην πλάτη της . Τα λευκά δοντάκια της . Τα λαμπερά ματάκια της που έφεγγαν σαν αστέρια . Θα τα ξανάβλεπε ; Μία μεγαλειώδη υποδοχή περίμενα τον νεαρό επιχειρηματία . Ο αρχηγός του κρατιδίου , ο εμίρης Αμπντούλ , είχε στείλει μία πολυτελή λιμουζίνα και οδηγό για να μεταφέρει τον Νίκο και τους άνδρες της φρουράς του στο πολυτελές παλάτι του . Οι δύο σωματοφύλακες , ο Ανδρέας και ο Νάσος , είχαν υπηρετήσει στις ειδικές δυνάμεις και ήταν έτοιμοι για να αντιμετωπίσουν κάθε πιθανό εχθρό του Νίκου . Ο Νίκος τους είχε εφοδιάσει με μικρούς ασυρμάτους για να μιλά μαζί τους διακριτικά , στηριγμένους στο αυτί τους . Στα πλοία παρέμεινε το πλήρωμα . Φαινομενικά άκακο , ήταν όλοι οπλισμένοι σαν αστακοί . Και τα δύο δεξαμενόπλοια δηλωμένα άδεια , ήταν γεμάτα με εκρηκτικά στο αμπάρι τους . Η λιμουζίνα έφτασε στο παλάτι του Εμίρη . Διέσχισε τους πολυτελέστατους εξωτικούς κήπους και έφτασε μπροστά στην πόρτα του παλατιού . Ο οδηγός τους άνοιξε τις πόρτες και τους έδειξε ένα αμαξίδιο με βαστάζους που θα πηγαινε τον Νίκο μέχρι την πόρτα του Εμίρη . Ο Νίκος αρνήθηκε ευγενικά . Έκανε νόημα στους άνδρες του να περιμένουν εκεί και ακολούθησε πεζός τους Άραβες . Στην πόρτα του γραφείου του Εμίρη παραφύλαγαν δύο σωματοφύλακες οπλισμένοι με σπαθιά και πιστόλια . Ο Νίκος ούτε καν τους κοίταξε . Του άνοιξαν την πόρτα . Πέρασε μέσα και αντίκρισε τον Εμίρη . Τον περίμενε όρθιος . Έκανε μια ελαφριά υπόκλιση και εκείνος την ανταπόδωσε . Ήταν γύρω στα πενήντα , ψηλός και μελαχρινός με μούσι . Φορούσε μακριές κελεμπίες και ήταν γεμάτος χρυσαφικά από την κορφή μέχρι τα νύχια . Του έδωσε το χέρι . - Μεγαλειότατε , χαίρομαι που σας γνωρίζω . - Και γω το ίδιο , του απάντησε σε άπταιστα Αγγλικά . Θα χαρώ να συνεργαστούμε . Είστε η μεγαλύτερη νέα ανερχόμενη δύναμη στην ελληνική ναυτιλία . - Υπερβολές . Ο Εμίρης του έδειξε μία πανάκριβη πολυθρόνα . - Καθίστε . Ο Νίκος κάθισε . Παρατήρησε εξονυχιστικά το γραφείο . Πάνω από την χρυσή πολυθρόνα του Εμίρη κρεμόταν ένα γιαταγάνι . Στο πάτωμα μία βαλσαμωμένη λεοπάρδαλη έστεκε σαν ζωντανή κοιτώντας τον με τα πελώρια , νεκρά από πολύ καιρό βέβαια μάτια της . - Τι τιμή θα θέλατε για την μεταφορά της ποσότητας πετρελαίου που συμφωνήσαμε τηλεφωνικώς , κύριε ; Τον ρώτησε ο Εμίρης . - Δεν θέλω χρήματα . Έχετε κάτι άλλο πολύ πολυτιμότερο για εμένα . Ο Άραβας σάστισε .
- Τι εννοείς ; είπε ξεχνώντας τον πληθυντικό . Ο Νίκος έβγαλε το χέρι από το σακάκι του και του άφησε πάνω στο γραφείο μία φωτογραφία της Μαρίας . - Την κοπέλα την είχαν απαγάγει στην Σαντορίνη πριν τρία χρόνια . Ένας Έλληνας διπλωμάτης την είδε από σύμπτωση στον παλάτι της . Και εγώ κατάφερα να το μάθω . Απαιτώ να την πάρω μαζί μου . Είτε σαν συμφωνία , είτε με άλλο τρόπο . Άφωνος ο Εμίρης τον κοιτούσε γεμάτος θυμό . - Η Μαρία αυτή την στιγμή είναι η δέκατη σύζυγος μου . Δεν την δίνω με καμία συμφωνία . Και κάθε προσπάθεια να την πάρεις με νόμιμο τρόποι θα κατέληγε στο κενό . Είμαι στους πλουσιότερους ανθρώπους του πλανήτη . Θα σε παρακαλούσα να φύγεις αμέσως από το εμιράτο μου . Ο Νίκος γέλασε . - Σήζυγος ; Δεν νομίζω να συμφώνησε ποτέ για αυτόν τον γάμο . Αφού δεν μου την δίνετε , δυστηχώς θα πρέπει να χρησιμοποιήσω την βία . Άνοιξε το σακάκι του και γυάλισαν δύο ολοκαίνουργια περίστροφα . - Τολμάς να με απειλείς μέσα στο παλάτι μου ; Με μία φωνή είσαι νεκρός . - Έχω συνδεδεμένο έναν πομπό με τον παλμό μου . Αν σταματήσει η καρδιά μου να χτυπά , θα σταλεί σήμα στα πλοία και το πλήρωμα θα διαφύγει με το προσωπικό μου αεροσκάφος αφού πρώτα τα βάλει φωτιά . Και μαντέψτε τι έχουν στα αμπάρια : Εκατό τόνους νυτρογλυκερινη . Πείτε αντίο στο υπερσύγχρονο λιμάνι σας , στα διυλιστήρια σας και στους ουρανοξύστες σας στην προκυμαία . Αν είστε διατεθειμένος να τα θυσιάσατε όλα αυτά για την Μαρία , τότε παραιτούμαι και σας την αφήνω . Ο Εμίρης κιτρίνισε . - Ποιός είσαι εσύ που τολμάς να τα βάλεις μαζί μου ; Είμαι ο Εμίρης του Κατάρ . - Και εγώ ο Νίκος από την Αλεξανδρούπολη . - Έχεις πομπό στο χέρι ; Θα σου το κόψω ! Ο Εμίρης άρπαξε το γιαταγάνι από τον τοίχο και όρμησε στον Νίκο . Εκείνος απέκρουσε το χτύπημα . Το γιαταγάνι χτύπησε στο διαμαντένιο Versace ρολόι του και έσπασε στα δύο . Ο Νίκος άρπαξε τον Εμίρη από τον λαιμό και τον βαρούσε ασταμάτητα . Τον άφησε μόνο όταν το κεφάλι του κρεμάστηκε αναίσθητο και αιμόφυρτο . Οι σωματοφύλακες άκουσαν τον θόρυβο και όρμησαν στο δωμάτιο . Ο Νίκος κλώτσησε το βαρύ γραφείο πάνω τους με δύναμη . Έπεσαν κάτω και όταν σηκώθηκαν αντίκρυσαν τις δύο κάνες του να τους σημαδεύουν . - Κάτω . Οι Άραβες άφησαν τα όπλα τους και σήκωσαν τα χέρια . Ο Νίκος τους έδεσε και στην συνέχεια έκανε το ίδιο με τον Εμίρη . Πήρε ένα μπρελόκ με κλειδιά που βρήκε και ενημέρωσε τους άνδρες του . - Όλα εντάξει . Πάω στο χαρέμι . Εξουδετερώστε την φρουρά , πάρτε την λιμουζίνα και πάντε στα πλοία . Αν πάθω κάτι , επιστρέψτε στην Ελλάδα αφού πρώτα μετατρέψετε το λιμάνι σε ερείπια . Έβγαλε το πιστόλι σε έναν Άραβα . - Που είναι το χαρέμι ; Εκείνος δεν μιλούσε . Του άδειασε το όπλο στα πόδια του . Έπειτα , αγνοώντας τους πόνους του το έβαλε στο κεφάλι . - Μία φορά θα σε ξαναρωτήσω . Εκείνος του απάντησε και άρχισε να βογγά . Τον χτύπησα στο κεφάλι με το πίσω μέρος του όπλου και αφού έκανε το ίδιο και με τον άλλον έβαλε τη στολή του Εμίρη και βγήκε στον διάδρομο .
Βρήκε το χαρέμι και ξεκλείδωσε με τα κλειδιά . Οι φρουροί ήταν δεμένοι όπως και όλοι στο κτήριο χάρη στον Ανδρέα και τον Νάσο . Γεμάτος συγκίνηση πέταξε τις κελεμπίες και προχωρούσε ανάμεσα στις έντρομες , ντυμένες όλες με μπούργκα , γυναίκες . Την είδε στο βάθος . Την γνώρισε από τα μάτια . Αυτή δεν πίστευε στα μάτια της . Έβγαλε την μπούργκα από το κεφάλι της και έτρεξε στην αγκαλιά του . Την αγκάλιασε με όλη του το είναι και την φιλούσε στα μαλλιά , το μέτωπο , τα μάγουλα ... Αυτή τον ρώτησε : - Πώς ; - Άσε τις ερωτήσεις . Πάμε να φύγουμε . Μετά θα τα πούμε . - Δεν θα μπορέσουμε να βγούμε από το παλάτι . - Όλοι είναι ακινητοποιημένοι . - Γύρω έχει ολόκληρους στρατώνες με έτοιμους και οπλισμένους στρατιώτες . - Θέλω να με πας στο γκαράζ με τα αυτοκίνητα . Τα άλλα άστα πάνω μου . Η Μαρία ξεκίνησε να φύγει , αλλά της ήρθε μια ιδέα . - Βρήκα πώς δεν θα μας πειράξουν . Ακολούθησε με . Αφού αφήσαν τα κλειδιά στις υπόλοιπες απορημένες γυναίκες , τον ρώτησε αν μπορούν να κάνουν κάτι για αυτές . - Ας επιστρέψουμε Ελλάδα και θα τα πούμε όλα στα κανάλια . Είμαι πλούσιος και έχω επιρροή . Πήγαν στα ιδιαίτερα διαμερίσματα . Μπήκε μέσα και επέστρεψε κρατώντας ένα δεκάχρονο παιδάκι από το χέρι . - Αυτός είναι ο πρίγκιπας Χασάν , ο διάδοχος του εμιράτου . Η μητέρα του έχει φύγει από την ζωή . Τον προσέχουμε τα κορίτσια του παλατιού . Εγώ είμαι η αδυναμία του . - Χασάν , θα κάνεις ένα ταξίδι μέχρι την Ελλάδα . Μετά θα σε επιστρέψουμε με αεροπλάνο . Με την προϋπόθεση όταν μεγαλώσεις να μην γίνεις σαν τον πατέρα σου . Το παιδί δεν κατάλαβε γρι . Η Μαρία του μίλησε γλυκά . - Χασάν πάμε μια βόλτα . Εκείνος την αγκάλιασε με χαμόγελο . - Ωραία , είπε ο Νίκος . Πάνε με στα γκαράζ . Οι τρεις τους πήγανε σε ένα πελώριο γκαράζ με εκατοντάδες αυτοκίνητα . Ο Νίκος τους έβαλε σε μια ολοκαίνουργια S Class που είχα τα κλειδιά πάνω και έκατσε στο τιμόνι . Άνοιξαν τις πόρτες με τα κλειδιά του Εμίρη και βγήκανε από το παλάτι τρέχοντας . Στον δρόμο τους κυνηγούσαν τρία αυτοκίνητα . Η Μαρία κοιτούσε έντρομη . - Θα μας φτάσουνε . - Μην αγχώνεσαι . Μην ξεχνάς ότι είμαι ταξιτζής , είπε ο Νίκος και γέλασε . Πάτησε γκάζι και σε μερικά λεπτά ήτανε στο λιμάνι .
Τα αυτοκίνητα του Εμίρη σταμάτησαν και κατέβηκαν με τα όπλα . Μόλις αντίκρυσαν τον Χασάν τα κατέβασαν άναυδοι και βγάλανε τα τηλέφωνα τους . Ο Νίκος η Μαρία και ο Χασάν ανέβηκαν στο << Μαρία >> και ο πλοίαρχος ξεκίνησε . Το σκάφος πήρε τον δρόμο για την Ελλάδα με τους δύο γίγαντες να το συνοδεύουν . Ο Εμίρης τηλεφώνησε τον Νίκο και έκλαιγε να μην πειράξει το παιδί . Εκείνος συμφώνησε με την προϋπόθεση να αφήσει όσες κοπέλες θέλουνε ελεύθερες . Ανταλλαγή . Ο Εμίρης είπε ναι κλαίγοντας . Ο Νίκος και η Μαρία κάθισαν οι δύο τους στο κατάστρωμα και κοιτούσαν την θάλασσα . Ο Νίκος την κοίταξε στα μάτια και της είπε : - Δεν στο έχω πει ποτέ . Αλλά τόσα χρόνια ... Η Μαρία τον έκανε νόημα να σταματήσει . - Δεν χρειάζεται να μου πεις τίποτα . Τα λένε όλα τα μάτια σου . Τον φίλησε παθιασμένη . Εκείνος την αγκάλιασε και προσπαθούσε να συνειδητοποιήσει ότι συμβαίνει . Μετά από μία εβδομάδα τα πλοία έφτασαν στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης . Ο Νίκος κρατούσε την Μαρία από το χέρι . Ο φάρος έστεκε αγέρωχος και τους κοιτούσε . Την κοίταξε . Αυτή του χαμογέλασε . Είχαν πολλά να πουν . Πρώτα θα έβλεπε την οικογένεια και τους φίλους της . Μετά θα τα έλεγαν για πολύ καιρό .

[Ζενίθεδρος]

[GoBack]

Δεν μου εκανε κλικ 5/10

[Ζενίθεδρος]

Δεν μου εκανε κλικ 5/10

Εμένα μου άρεσε. Αν εξαιρέσει κάποιος την λεπτομέρεια ότι τα μάτια των βαλσαμωμενων ζώων είναι στην πραγματικότητα γυαλινα, όλα τα άλλα είχαν αληθοφάνεια.

[Who is The 4th man]

τό διάβασα είναι φούλ από ηρωισμό,δράση,νίκη καί αποκατάσταση τής αγάπης,
κάθαρση κ' κατατρόπωση τών κακών δυνάμεων....έχει απ'όλα,
μόνο αυτοί εδώ θά μπορούσαν νά τό σκηνοθετήσουν γιά ταινία