Η ιστορία του συγγραφικού μου ονείρου. (Ή αλλιώς, "Η νέα υπαρξιακή μου κρίση.")

[Εκτωρ]

Τις τελευταίες μέρες, περνάω μια νέα υπαρξιακή κρίση. Ας πάρουμε τα πράγματα απ'την αρχή.

Από μικρό παιδί, η φιλοδοξία της ζωής μου ήταν να γίνω συγγραφέας. Δεν το είχα συνειδητοποιήσει στην αρχή. Πέρασα διάφορες φάσεις. Τη φάση που ήθελα να σχεδιάζω κινούμενα σχέδια. Τη φάση που ήθελα να σχεδιάζω εικονογραφημένα. Τη φάση που ήθελα να σχεδιάζω ηλεκτρονικά παιχνίδια. Ώσπου κατάλαβα ότι αυτό που πραγματικά με ενδιέφερε ήταν η συγγραφή των ιστοριών που είχα κατά καιρούς στο μυαλό μου, όχι η μετατροπή τους σε κινούμενα σχέδια, εικονογραφημένα, ή ηλεκτρονικά παιχνίδια. Εξάλλου οι ικανότητές μου στο σχέδιο ήταν και θα παραμείνουν ανύπαρκτες.

Άρχισα να γράφω βιβλία το 2014. Τα αρχικά μου χειρόγραφα ήταν κυρίως παρωδίες κλασικών παραμυθιών, ιστοριών της Βίβλου, και άλλων μύθων. Τώρα που τα κρίνω από χρονική απόσταση, ήταν άθλια.

Παρόλα αυτά, εκείνα τα χρόνια που τα έγραφα, τα θεωρούσα αριστουργήματα. Τα έγραφα με την ελπίδα ότι ο πατέρας μου, που γνωρίζει έναν εκδότη, θα του τα έδειχνε κάποτε. Αυτός όλο έλεγε, "Καλά, θα τα δω μετά, καλά, θα δούμε κτλ." ΄Δε νομίζω όμως ότι είχε σκοπό να το κάνει ποτέ. Θες γιατί βαριόταν ν'ασχολήθεί, θες γιατί με ήξερε αρκετά καλά για να γνωρίζει εκ των προτέρων τι είδους λογοτεχνία θα παρήγαγε κάποιος σαν εμένα. Δεν τον κατηγορώ γι αυτό. Είμαι όμως θυμωμένος που αντί να μου πει, "Ξεφορτώσουμε, δε θ'ασχοληθώ ποτέ με την πάρτη σου," προτιμούσε, ως κλασικός βολεμένος αρσενικός μεσήλικας, για να'χει την ησυχία του, να μου λέει τα ίδια που έλεγε στη μάνα μου 30+ χρόνια όποτε τον ρώταγε πότε θα φτιάξει το γραφείο του: "Αύριο, θα δούμε, θα το κοιτάξω κτλ."

Αλλά ας μην ξεφεύγουμε.

Όταν συνειδητοποίησα ότι τα συγγράματά μου ήταν όντως μαλακίες, τα έσκισα τα περισσότερα. Και αυτά που κράτησα τα κράτησα για συναισθηματικούς λόγους, όχι επειδή σκοπεύω να κάνω ποτέ τίποτα μ'αυτά.

Το 2019 πέρασα στη δεύτερη περίοδο της προσπάθειάς μου να γίνω συγγραφέας. Τώρα έγραφα ιστορίες απ'το μηδέν αντί να διακωμωδώ υπάρχοντες μύθους. Επίσης, δεν ήταν πια χειρόγραφες. Έχοντας ανακαλύψει τις δυνατότητες που προσέφερε το διαδίκτυο για αυτοέκδοση, τις έγραφα στον υπολογιστή, στ'αγγλικά, και τις εξέδιδα στην Άμαζον. Οι συγγραφικές μου ικανότητες είχαν πια βελτιωθεί, αλλά (και πάλι χωρίς να το συνειδητοποιώ παρά μόνο τώρα πια από χρονική απόσταση) ακόμα δεν ήμουν έτοιμος να το κυνηγήσω πραγματικά το όνειρό μου. Όπως και να χει, αυτοεξέδωσα 6-7 βιβλία, και όλα μαζί πούλησαν καμιά 20ρια αντίτυπα.

Το 2021, συνειδητοποίησα ότι όλες αυτές οι ιστορίες που είχα αυτοεκδώσει ήταν πολύ φτωχές, γεμάτες λογικά κενά στην πλοκή, και δε θα έβγαινα πουθενά αν συνέχιζα έτσι. Τις κατέβασα απ'την Άμαζον, με σκοπό να τις βελτιώσω και να τις ξαναεκδώσω αργότερα. Για δύο χρόνια (μέχρι το Μάϊο που μας πέρασε) προσπάθησα να διορθώσω τα λογικά κενά των εν λόγω ιστοριών, ώσπου κατάλαβα ότι δε διορθώνονται με τίποτα.

Ξανά στο μηδέν λοιπόν. Κάτι ακόμα που κατάλαβα ήταν ότι το μεγαλύτερο πρόβλημά μου ήταν πως αναλωνόμουν σε μικρές αυτοτελείς ιστορίες (νουβέλλες 20-30 χιλιάδων λέξεων έκαστη), ενώ για να γίνω διάσημος χρειάζομαι ένα μεγαλύτερο έπος. Να δημιουργήσω απ'το μηδέν ένα σύμπαν πάνω στο οποίο θα μπορώ να χτίζω για χρόνια, μια σειρά πολλαπλών βιβλίων στο ίδιο σύμπαν. Αυτό θα μ'έκανε διάσημο, όπως έκανε τη Ρόουλινγκ το Χάρυ Πότερ, τη Μέϋερ το Twilight κτλ.

Το ερώτημα είναι, πως το δημιουργώ αυτό το σύμπαν; Για να το πετύχω αυτό, πρώτα πρέπει ν'ανακαλύψω ποιος είμαι. Μόνο αν βρω τον εαυτό μου θα μπορέσω να βγάλω το σύμπαν που έχω μέσα μου.

Ποιος είμαι όμως; Τι θέλω απ'τις γυναίκες; Αυτό το πρόβλημα το ανέλυσα εκτενώς σε παλιότερο νήμα (ζητήστε σύνδεσμο αν θέλετε). Και τώρα που κατάλαβα ότι δεν μπορώ να λύσω το ένα χωρίς να λύσω και το άλλο, τα δύο μεγάλα προβλήματα της ζωής μου (Τι θέλω απ'τις γυναίκες και Πως να γίνω μεγάλος συγγραφέας) έγιναν ένα.

Αν δημιουργήσω μια σειρά για ενήλικες, ένα σύμπαν με αισθησιασμό, μήπως αυτό θα με διαφθείρει και θα με αποσπάσει από τον πραγματικό μου σκοπό, που είναι να πολεμήσω τα πάθη μου και να γνωρίσω κάποτε την πριγκήπισσα των ονείρων μου σε μια άλλη διάσταση;

Αντιθέτως, αν δημιουργήσω μια σειρά για όλες τις ηλικίες, ένα σύμπαν με φιλτραρισμένο ρομαντισμό, μήπως έτσι απλώς αποφεύγω τα πάθη μου αντί να τα αντιμετωπίσω στα ίσα; Μήπως έτσι κλείνω τα μάτια στο πραγματικό πρόβλημα;

Είμαι τόσο μπερδεμένος που είμαι ανοιχτός σε κάθε γνώμη.

[Isildur]

Λοιπόν, εσένα σε είχα παρεξηγήσει. Λογικά εξαιτίας των θεμάτων σου. Φαίνεται πως έχεις την ικανότητα να να γράφεις καλά, απ' αυτό που διάβασα εδώ. Και το εννοώ.

Ταπεινή μου άποψη, όσο κι αν μετράει ή όχι.

[ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ]

Λες: "Για να γίνω διάσημος"/ "Πώς να γίνω μεγάλος συγγραφέας"

Ενδιαφέρουσες είναι οι φιλοδοξίες σου.

Από διαβάσματα πώς είσαι; Θέλω να πω, έχεις μακρά θητεία ως αναγνώστης; Έχεις πολύχρονη και επίπονη τριβή με έργα Α΄ ή και Β΄ Εθνικής;

[Λεγεών]

Από τη δική μου εμπειρία το δύσκολο πλέον είναι το πως θα ξεχωρίσεις από τον σωρό και την ασταμάτητη υπερπροσφορά ιστοριών (ποικίλης ποιότητας) που υπάρχει ακόμα και δωρεάν παντού στο ίντερνετ. Για κάθε ημέρα που περνάς γράφοντας, (αυτο)εκδίδονται 5 χιλιάδες ιστορίες και βιβλία εκεί έξω.

Σε δεύτερο επίπεδο το μεγάλο πρόβλημα είναι το πως μπορείς να εμπνεύσεις να σε διαβάσουν άτομα που έχουν ξεκουτιάνει από το διαδίκτυο, έχουν χαμηλή αναγνωστική προσήλωση, υψηλή διάσπαση προσοχής, βαριούνται εύκολα αν περάσουν 2-3 σελίδες χωρίς καταιγιστική δράση, και έχουν αγκυλωτικές απόψεις και απαιτήσεις επειδή muh opineeuns!

[Kappa]

Δεν είναι κάθε αυτοεκφραση, ακόμα και καλογραμμένη, ικανη να σταθεί ως λογοτεχνική απόπειρα. Αυτό δεν το καταλαβαίνουν οι χιλιαδες ψωνισμενοι Έλληνες που αυτοεκδιδονται από πολλούς πλέον οίκους που το έχουν κάνει μπίζνα. Άρα, αρχικά πρέπει να κάνεις μια εκτενη αυτοκριτική για το κατά πόσο τα γραπτα σου είναι όντως αξια εκδοσης.


Πλέον το πιο εύκολο πράγμα είναι να εκδοθεις, στην Ελλάδα τουλάχιστον. Το πρόβλημα είναι ότι ακόμα και μια κάποια αναγνώριση να έχεις, είναι αρκετά φαιδρη, το επίπεδο είναι πολύ χαμηλό, ακόμα και όσον αφορά τα βραβεία (δεν υπάρχουν καν επίσημα ανακοινωσιμα κριτήρια για τα κρατικά βραβεια). Η συμβουλή μου είναι να κινηθείς αρχικά μέσα από διαγωνισμούς. Υπάρχουν πολλοί διαγωνισμοί που οδηγούν σε συμμετοχή σε συλλογικές ανθολογιες. Εγώ έτσι συμμετείχα σε αρκετούς τόμους και ανέπτυξα κάποιες περαιτέρω συνεργασίες με εκδοτικους.


Το δεύτερο βιβλίο μου που θα κυκλοφορήσει σε λίγο το είχαν αποδεχτεί περίπου 25 εκδοτικοι. Κατεληξα σε έναν αρκετά μικρό και ανεξάρτητο οίκο γιατί ένιωσα να με σέβονται ως συγγραφέα και δεν με έβλεπαν ως μπιζνα. Ένας αρκετά μεγάλος οίκος μου είχε κάνει πρόταση συνεκδοσης και ειχα αρχισει να το σκέφτομαι λόγω της προβολής που θα είχα μέσα από το δίκτυο τους, μέχρι που μίλησα τηλεφωνικώς με τον υπεύθυνο και εκεί που μιλουσαμε του ξέφυγε μια λεπτομέρεια από την οποία κατάλαβα πως ο ίδιος δεν είχε αναγνωσει καν το βιβλίο. Ακόμα και μεγάλοι οίκοι έχουν ρίξει το επίπεδο στο τι εκδίδουν και για ποιους λόγους. Το 80% της παραγωγής των ελληνικών εκδόσεων είναι σκουπίδια.

[Πασιφάη]

Λοιπόν, εσένα σε είχα παρεξηγήσει. Λογικά εξαιτίας των θεμάτων σου. Φαίνεται πως έχεις την ικανότητα να να γράφεις καλά, απ' αυτό που διάβασα εδώ. Και το εννοώ.

Ταπεινή μου άποψη, όσο κι αν μετράει ή όχι.

Του τα έχω πει κι εγώ, αλλά με ''έγραψε''. Γιατί είναι βλαμμένο.

[ΓΑΛΗ]

Είμαι τόσο μπερδεμένος που είμαι ανοιχτός σε κάθε γνώμη.

[Λοξίας]

SpoilerShow

Δεν είναι κάθε αυτοεκφραση, ακόμα και καλογραμμένη, ικανη να σταθεί ως λογοτεχνική απόπειρα. Αυτό δεν το καταλαβαίνουν οι χιλιαδες ψωνισμενοι Έλληνες που αυτοεκδιδονται από πολλούς πλέον οίκους που το έχουν κάνει μπίζνα. Άρα, αρχικά πρέπει να κάνεις μια εκτενη αυτοκριτική για το κατά πόσο τα γραπτα σου είναι όντως αξια εκδοσης.

Πλέον το πιο εύκολο πράγμα είναι να εκδοθεις, στην Ελλάδα τουλάχιστον.

SpoilerShow

Το πρόβλημα είναι ότι ακόμα και μια κάποια αναγνώριση να έχεις, είναι αρκετά φαιδρη, το επίπεδο είναι πολύ χαμηλό, ακόμα και όσον αφορά τα βραβεία (δεν υπάρχουν καν επίσημα ανακοινωσιμα κριτήρια για τα κρατικά βραβεια). Η συμβουλή μου είναι να κινηθείς αρχικά μέσα από διαγωνισμούς. Υπάρχουν πολλοί διαγωνισμοί που οδηγούν σε συμμετοχή σε συλλογικές ανθολογιες. Εγώ έτσι συμμετείχα σε αρκετούς τόμους και ανέπτυξα κάποιες περαιτέρω συνεργασίες με εκδοτικους.


Το δεύτερο βιβλίο μου που θα κυκλοφορήσει σε λίγο το είχαν αποδεχτεί περίπου 25 εκδοτικοι. Κατεληξα σε έναν αρκετά μικρό και ανεξάρτητο οίκο γιατί ένιωσα να με σέβονται ως συγγραφέα και δεν με έβλεπαν ως μπιζνα. Ένας αρκετά μεγάλος οίκος μου είχε κάνει πρόταση συνεκδοσης και ειχα αρχισει να το σκέφτομαι λόγω της προβολής που θα είχα μέσα από το δίκτυο τους, μέχρι που μίλησα τηλεφωνικώς με τον υπεύθυνο και εκεί που μιλουσαμε του ξέφυγε μια λεπτομέρεια από την οποία κατάλαβα πως ο ίδιος δεν είχε αναγνωσει καν το βιβλίο. Ακόμα και μεγάλοι οίκοι έχουν ρίξει το επίπεδο στο τι εκδίδουν και για ποιους λόγους. Το 80% της παραγωγής των ελληνικών εκδόσεων είναι σκουπίδια.

Ισχύει...
Από την Φρύνη μέχρι την Γαβριέλα και από την Θαΐδα μέχρι τα καλντερίμια της οδού Αθηνάς και της Νοταρά στον Πειραιά, το μόνο εύκολο ήταν να εκδοθείς...εκεί να δεις εκδόσεις και εκδιδόμενες...

[aLiCat]

Από τη δική μου εμπειρία το δύσκολο πλέον είναι το πως θα ξεχωρίσεις από τον σωρό και την ασταμάτητη υπερπροσφορά ιστοριών (ποικίλης ποιότητας) που υπάρχει ακόμα και δωρεάν παντού στο ίντερνετ. Για κάθε ημέρα που περνάς γράφοντας, (αυτο)εκδίδονται 5 χιλιάδες ιστορίες και βιβλία εκεί έξω.

Σε δεύτερο επίπεδο το μεγάλο πρόβλημα είναι το πως μπορείς να εμπνεύσεις να σε διαβάσουν άτομα που έχουν ξεκουτιάνει από το διαδίκτυο, έχουν χαμηλή αναγνωστική προσήλωση, υψηλή διάσπαση προσοχής, βαριούνται εύκολα αν περάσουν 2-3 σελίδες χωρίς καταιγιστική δράση, και έχουν αγκυλωτικές απόψεις και απαιτήσεις επειδή muh opineeuns!

[aLiCat]

Λες: "Για να γίνω διάσημος"/ "Πώς να γίνω μεγάλος συγγραφέας"

Ενδιαφέρουσες είναι οι φιλοδοξίες σου.

Από διαβάσματα πώς είσαι; Θέλω να πω, έχεις μακρά θητεία ως αναγνώστης; Έχεις πολύχρονη και επίπονη τριβή με έργα Α΄ ή και Β΄ Εθνικής;

[Εκτωρ]

Από διαβάσματα πώς είσαι; Θέλω να πω, έχεις μακρά θητεία ως αναγνώστης; Έχεις πολύχρονη και επίπονη τριβή με έργα Α΄ ή και Β΄ Εθνικής;

Διάβασα πρόσφατα την "Πύλη των Δράκων", μεσαιωνική φαντασία της Γερμανοβιετναμέζας Jenny Mai Nuyen.

[ΓΑΛΗ]

Για να ξεκαθαρίζουν κάποια πράγματα, συγγραφέας μπορεί να γίνει ο οποιοσδήποτε έγραφε καλές εκθέσεις στο σχολείο, χωρίς να χρειάζεται φροντιστήριο γι' αυτό.

Και ακριβώς αυτός είναι ο λόγος της απεργίας των σεναριογράφων στις ΗΠΑ. Αν δώσεις 5 ή 10 βασικά στοιχεία σε ένα πρόγραμμα ΑΙ, μετά το πράγμα πηγαίνει αυτόματα.

Οπότε, το ζητούμενο είναι τί ακριβώς θέλει ο καθένας από τη δική του συγγραφική απόπειρα, πέρα από την εξασφάλιση της επιβίωσης μέσω συγγραφής.

Τον τίτλο του συγγραφέα που έχει κατιτίς το τιμητικόν; Αυτό ήταν λαστ γίαρς, δεν ισχύει πια.
Εύκολο χρήμα; Επίσης δεν ισχύει γιατί ειδικώς σήμερα, η συγγραφή είναι "δουλειά".

Με λίγα λόγια η "ασπρόμαυρη" εποχή που ειδικώς οι άντρες συγγραφείς ήταν παθιασμένοι μοναχικοί λύκοι που με το τσιγάρο στο στόμα πληκτρολογούσαν σε παλιές γραφομηχανές, έσκιζαν τις σελίδες και φτου και πάλι από την αρχή, δημιουργώντας έτσι την εικόνα του δύσκολου άντρα που μόνον συναρπαστικές γυναίκες μπορούσαν να τον κατακτήσουν, έχει περάσει οριστικά.

[aLiCat]

Από διαβάσματα πώς είσαι; Θέλω να πω, έχεις μακρά θητεία ως αναγνώστης; Έχεις πολύχρονη και επίπονη τριβή με έργα Α΄ ή και Β΄ Εθνικής;

Διάβασα πρόσφατα την "Πύλη των Δράκων", μεσαιωνική φαντασία της Γερμανοβιετναμέζας Jenny Mai Nuyen.

Νομίζω σ'αυτό το είδος να εστιάσεις, για να ξεδιπλώσεις το συγγραφικό σου ταλέντο.

[Εκτωρ]

Από διαβάσματα πώς είσαι; Θέλω να πω, έχεις μακρά θητεία ως αναγνώστης; Έχεις πολύχρονη και επίπονη τριβή με έργα Α΄ ή και Β΄ Εθνικής;

Διάβασα πρόσφατα την "Πύλη των Δράκων", μεσαιωνική φαντασία της Γερμανοβιετναμέζας Jenny Mai Nuyen.

Νομίζω σ'αυτό το είδος να εστιάσεις, για να ξεδιπλώσεις το συγγραφικό σου ταλέντο.

Ωραία, διάβασε όμως τις τέσσερις τελευταίες παραγράφους της αρχικής ανάρτησης.

[ΓΑΛΗ]

Ωραία, διάβασε όμως τις τέσσερις τελευταίες παραγράφους της αρχικής ανάρτησης.

Στις συγκεκριμένες παραγράφους διευκρινίζεται ότι δεν έχεις ακόμη καταλάβει αν θέλεις να γίνεις συγγραφέας ή να βρεις γκόμενα μέσω συγγραφής.