Το ερωτικό έπος κάποιου Κανενός

[Γραφικός]

"Κανένα" με βγάλανε οι γονείς μου. Ακούς εκεί "Κανένας". Χάθηκε ο κόσμος να με βγάζανε Παναγιώτη, Γιάννη, Κώστα; Είχανε αυτή την πώρωση με την Οδύσσεια, κάποια στιγμή ο πατέρας μου πρότεινε "θα τον πούμε Κανένα" κι η μάνα μου απάντησε "Φοβερή ιδέα, μπράβο". Μιλάμε για μυαλά, όχι αστεία!
Το όνομά μου ήτανε μεγάλο εμπόδιο στην ζωή μου. Κάθε φορά που συστηνόμουν όλοι γελάγανε. Μάλιστα, στο "Κανένας", δεν μπορείς να βρεις κανένα υποκοριστικό της προκοπής. Μόνο "Άκης", αλλά αυτό είναι χειρότερο. Από πολύ μικρός έπρεπε να επιβάλλω με πυγμή το να με αντιμετωπίζουν αξιοπρεπώς. Για να αποφύγω ενοχλητικά πειράγματα κι υποτιμητικά σχόλια έπρεπε να είμαι δυνατός. Το κίνητρό μου για να είμαι ο ισχυρότερος ήταν πολύ μεγαλύτερο από των υπόλοιπων παιδιών της ηλικίας μου. Στα πέντε μου χρόνια είχα μαύρη ζώνη στο καράτε, στα επτά έπαιζα στο πρωτάθλημα ενηλίκων στο μποξ (γιατί το να παίζω με συνομηλίκους μου είχε θεωρηθεί άνισο), στα δέκα έβγαζα τα δικά μου χρήματα συμμετέχοντας σε αγώνες σε κλουβιά. Κέρδιζα κάθε ενήλικα αθλητή, κάποιοι από αυτούς τρομεροί, και θεωρούμουν αδιαμφισβήτητο φαβορί σε κάθε αγώνα που συμμετείχα. Όμως έβλεπα τις παραμορφώσεις από τα χτυπήματα στους συναθλητές μου, κι επειδή εάν σε λένε "κανένα" πρέπει να προσέχεις την εξωτερική σου εμφάνιση για να έχεις κάποια ελπίδα στις γυναίκες, στα 13, με το που άρχισαν να με απασχολούν τα κορίτσια, εγκατέλειψα την πολλά υποσχόμενη καριέρα μου.
Δεν σταμάτησα βέβαια την άσκηση. Η δύναμη και το θεϊκό σώμα, ήταν δυο προνόμια που δεν ήθελα να αποχωριστώ. Λίγο αφού παράτησα την πάλη, μια μέρα που καθόμουν κι απολάμβανα τον ήλιο σε μία ξαπλώστρα ήρθε μία κοπέλα από πάνω μου. Τα δύο μέτρα ύψος της εμποδίζανε την έκθεσή μου στον ήλιο. Ήταν μέτρια: Αν και ξανθιά, με γαλάνά μάτια, μαυρισμένη, με πλούσιο ντεκολτέ οπίσθια που κάποιο ξωτικό θα μπορούσε να κάνει τραμπολίνο πάνω τους και με ολόισια δόντια, κάποια από τα πολύ μακριά μαλλιά της είχανε ίχνη ψαλίδας και το μικρό δάχτυλο του αριστερού ποδιού της είχε μια ελίτσα σε άσχημο σημείο, οπότε δεν θα μπορούσα να της βάλω πάνω από πέντε στα δέκα. Φάνηκε όμως να την ενδιαφέρει κάτι πάνω μου.
-Γεια σου, είμαι πράκτορας ανδρικών μοντέλων, μου είπε στα Αγγλικά. Έχεις κάτι το πολύ ιδιαίτερο πάνω σου. Είσαι η επιτομή του άνδρα. Θα σε ενδιέφερε να ποζάρεις σε ένα περιοδικό;
-Η κοψιά σου δεν μου φαίνεται ούτε Αγγλική ούτε Αμερικάνικη. Ρωσίδα; της απάντησα στα Ρώσικα, που τα είχα μάθει άπταιστα μελετώντας από μισή ώρα την ημέρα την τελευταία 'βδομάδα. Το μπερδεμένο βλέμμα της με έκανε να την λυπηθώ. Η καημένη... Επανέλαβα το ίδιο στα Γερμανικά, αλλά αντί για Ρωσίδα ρώτησα "Γερμανίδα;" Είχα πέσει μέσα. "Ας μιλήσουμε Γερμανικά λοιπόν".
-Ποιο είναι το όνομά σου;
-Κανένας (το είπα αμετάφραστο "kanenas")
-Πολύ ωραίο, εξωτικό, δεν το έχω ξανακούσει.
-Λίγοι έχουν την αξία να ονομαστούν έτσι. Είναι τίτλος που κερδίζει κανείς με κόπο. Στα ελληνικά σημαίνει "μεγάλος πολεμιστής".
Κλείσαμε ραντεβού για το βράδυ στο μπαρ της πισίνας. Πήγα στο δωμάτιό μου για να ξεκουραστώ λίγο. Η νύχτα προβλεπόταν περιπετειώδης.

[Γραφικός]

Δεν κατάλαβα ακριβώς πώς θα πάει ή αν μπορεί να γράψει όποιος θέλει. Δική μου δουλειά ήταν να το αρχίσω και το άρχισα. Τώρα, εγώ θα το συνεχίσω; Άλλος θα το συνεχίσει; Άλλη θα το συνεχίσει; Περιμένω περεταίρω οδηγίες από κουλούρι Θεσσαλονίκης και ΓΑΛΗ

[Πάνας]

Δουλειά σου πρότεινε, που πήγε το μυαλό σου;

[Χουργιατς]

Περιμένω περεταίρω οδηγίες.

άλλαξε άβαταρ

[Γραφικός]

Περιμένω περεταίρω οδηγίες.

άλλαξε άβαταρ

Θα αλλάξει σύντομα. Δεν μένω με το ίδιο άβαταρ πολύ καιρό. Βαριέμαι. Τώρα όμως δεν μπορώ να κάτσω να ζωγραφίζω, έκανα το παραπάνω. Δεν έχω άλλη δημιουργία μέσα μου. Δεν φτάνει ούτε για ένα γελοίο άβαταρ.

[κουλούρι Θεσσαλονίκης]

Δεν κατάλαβα ακριβώς πώς θα πάει ή αν μπορεί να γράψει όποιος θέλει. Δική μου δουλειά ήταν να το αρχίσω και το άρχισα. Τώρα, εγώ θα το συνεχίσω; Άλλος θα το συνεχίσει; Άλλη θα το συνεχίσει; Περιμένω περεταίρω οδηγίες από κουλούρι Θεσσαλονίκης και ΓΑΛΗ

εγώ θα αναλάβω περισσότερο την οπτικοποίηση.Συνέχισε αν θες και αν είναι το βρίσκουμε στην πορεία.

[Ίφιδα]

Τί ακριβώς θέλετε; Ιστορίες ενός Κανένα; Είχα κάποτε ενα ρομαντικό βλακώδες πολιτικό κείμενο, τότε με τις πορείες παγκοσμίως γγια το Ιράκ.

Εμένα απ τα άβαταρ που είδα Γραφικέ, αυτό μ άρεσε

[Πάνας]

Με τόσες ελιές που έχει θυμίζει Σημίτη.

[Γραφικός]

Τί ακριβώς θέλετε; Ιστορίες ενός Κανένα; Είχα κάποτε ενα ρομαντικό βλακώδες πολιτικό κείμενο, τότε με τις πορείες παγκοσμίως γγια το Ιράκ.

Εμένα απ τα άβαταρ που είδα Γραφικέ, αυτό μ άρεσε

Αν θες συνεχίζεις από εκεί που το άφησα.

[κουλούρι Θεσσαλονίκης]

Τί ακριβώς θέλετε; Ιστορίες ενός Κανένα; Είχα κάποτε ενα ρομαντικό βλακώδες πολιτικό κείμενο, τότε με τις πορείες παγκοσμίως γγια το Ιράκ.

Εμένα απ τα άβαταρ που είδα Γραφικέ, αυτό μ άρεσε

περιμένουμε την Γαλή και τον καλλιτεχνικό διευθυντή Γιόχι..
(να οργανωθούμε.)

[Πάνας]

Είναι και ροζ, αυτό που το πας;

[Χουργιατς]

Δουλειά σου πρότεινε, που πήγε το μυαλό σου;

πλάκα πλάκα ο πάν έχει ένα πόηντ εδώ

γραφ, γράφεις τις 50 αποχρώσεις του γκρι για άντρες;

[Γραφικός]

Τί ακριβώς θέλετε; Ιστορίες ενός Κανένα; Είχα κάποτε ενα ρομαντικό βλακώδες πολιτικό κείμενο, τότε με τις πορείες παγκοσμίως γγια το Ιράκ.

Εμένα απ τα άβαταρ που είδα Γραφικέ, αυτό μ άρεσε

περιμένουμε την Γαλή και τον καλλιτεχνικό διευθυντή Γιόχι..
(να οργανωθούμε.)

Τί ακριβώς θέλετε; Ιστορίες ενός Κανένα; Είχα κάποτε ενα ρομαντικό βλακώδες πολιτικό κείμενο, τότε με τις πορείες παγκοσμίως γγια το Ιράκ.

Εμένα απ τα άβαταρ που είδα Γραφικέ, αυτό μ άρεσε

Αν θες συνεχίζεις από εκεί που το άφησα.

Άκυρο, αλλά αν ψήθηκες φκιάχνουμε κάτι άλλο μαζί.

Εδιτ: Τώρα φαίνεται το κουλούρι σαν κακιά αλλά
1. Όλοι ξέρουμε το κουλούρι και ξέρουμε ότι δεν είναι κακιά
2. Εγώ είμαι ο λάθος που συνεχίζω χωρίς να έχω καταλάβει τους κανόνες και το λέω και σε άλλους αθρώπους. Και το κουλούρι νομίζω είναι το ίδιο μπερδεμένη όπως εγώ.

[ΓΑΛΗ]

Δεν κατάλαβα ακριβώς πώς θα πάει ή αν μπορεί να γράψει όποιος θέλει. Δική μου δουλειά ήταν να το αρχίσω και το άρχισα. Τώρα, εγώ θα το συνεχίσω; Άλλος θα το συνεχίσει; Άλλη θα το συνεχίσει; Περιμένω περεταίρω οδηγίες από κουλούρι Θεσσαλονίκης και ΓΑΛΗ

Ε, όχι και οδηγίες.

Μια πρόταση που θυμάμαι να είχα κάνει, ήταν να γράφεις εσύ το πεζό κείμενο όπως θέλεις, να κάνει την εικονογράφηση το κουλούρι, τη μετατροπή σε στίχους εγώ και ο γιόχι να έχει την καλλιτεχνική επιμέλεια. Μπορεί φυσικά να συμμετάσχει και όποιος άλλος θέλει αλλά με στόχο να βγει κάτι στοιχειωδώς συγκροτημένο.

Για να μη χανόμαστε λοιπόν και να μην υπάρχει πίεση -ή να περιμένει αναγκαστικά ο χ τον ψ για να προχωρήσει- προτείνω να γίνεται σ' αυτό το θέμα η συλλογή και το ανέβασμα των στοιχείων (κείμενο, στίχοι, απεικονίσεις) και σε κάποιο άλλο οι τελικές συνθέσεις. Δηλαδή όπως προχωρά η κάθε συγγραφική εργασία. Σε ένα "φόλντερ" όλα τα στοιχεία και σε κάποιο άλλο τα επεξεργασμένα. Θέλετε να δουλέψετε περισσότεροι στο κείμενο; Κανένα πρόβλημα. Θέλετε να ανεβάζετε φωτο ή στίχους; Επίσης κανένα πρόβλημα. Απλά να μη χαθούμε και όποια επέμβαση γίνεται να έχει έναν στοιχειωδώς συγκροτημένο στόχο και όχι απλώς σχόλια και πλακίτσα.

Οποιαδήποτε άλλη πρόταση, δεκτή. Το "δεκτή" ρητορικά γιατί δεν αποφασίζω εγώ αν θα γίνει δεκτή.

[Πάνας]

Πολύ ωραία, σε εμένα αφήστε τον σχολιασμό.