Τελικα μας τα καταφερε και το εσκασε ο δραπετης μας με την αλητισσα και αλανιαρικη ψυχη...
Μετακομισαμε 5 του μηνα, ο Μουκης εννοειται μαζι μας.
Ειχε συνηθισει και ηταν φρονιμος, ηταν ανοιχτες οι μπαλκονοπορτες στο παλιο διαμερισμα και δεν εκανε καμια κινηση για να πηδηξει, ουτε καν κοιτουσε ψηλα. Την πρωτη νυχτα στο καινουριο διαμερισμα ειχαμε κλειστα. Την επομενη τον επεβλεπα με την κολλητη μου επειδη με βοηθουσε με την μετακομιση. Εβλεπε και εκεινη το υψος απο το ρουφ γκαρτεν του 3ου και λεγαμε και οι 2 οτι δεν εχει προσβαση για να φυγει και οτι ουτως ή αλλως ειναι πολυ ψηλα, και ο Μουκης βολταρε συνεχως στο ρουφ και ηταν χαρουμενος. Οποτε την 2η νυχτα, στις 6, του αφησαμε ανοιχτη την μπαλκονοπορτα, αφου και η λατρεια εκρινε οτι θα ειναι ενταξει.
7 του μηνα, την επομενη μερα το πρωι, ξυπναμε και παθαινουμε το σοκ της ζωης. Ο Μουκης αγνοειται απο παντου... Ψαξαμε καααθε πιθανη κρυψωνα του σπιτου, πετουσαμε drone στην γειτονια, στις γειτονισσες (κοντεψαμε να μπλεξουμε), ενημερωσα ολη την πολυκατοικια, περαστικους, γειτονες, καναμε αφισες με 200 ευρω αμοιβη με φωτογραφιες του, πηραμε τις αφισες και σε 3 ξεχωριστα πετ σοπς, περναμε μερα παρα μερα απο το παλιο διαμερισμα και κανουμε βολτες γυρω, εκανα ποστς σε ολα τα φιλοζωικα γκρουπς στο φβ και εχει πανω απο 300 shares (αρα το ειδαν παααρα πολλοι)...
Παρασκευη ειχα αδεια για να παρω με την λατρεια την φιλη της μανας μου κλινικη στην Παφο για εγχειρηση. Μετα θα πηγαιναμε λιμανακι για να φαμε κατι και να επιστρεψουμε. 8:30 το πρωι, μας παιρνει τηλ ενας "γειτονας" (λιγο πιο "μακρια" απο το σπιτι) να μας πει οτι νομιζει οτι ειδε τον Μουκη! Την ιδια στιγμη, ξεκινησαμε για επιστροφη, 1,5 ωρα δρομος. Φτασαμε και τελικα διαπιστωνουμε, αφου ψαξαμε ΟΛΗ την γειτονια, οτι δεν ηταν ο Μουκης αυτος που ειδε και δυστυχως το επιβεβαιωσε. Ηταν καποιος που του εμοιαζε.
Το ιδιο απογευμα, μας πηρε τηλ μια αλλη κοπελα. Παλι σε κοντινη γειτονια. Σηκωθηκαμε παλι αρων αρων, ψαχναμε, του φωναζαμε, τελικα ηταν αλλος...
Εκεινη την μερα τον ψαχναμε 6 ωρες παντου, και στο παλιο διαμερισμα και σε γυρω γυρω γειτονιες.
Το ιδιο βραδυ η λατρεια κατεβηκε να πεταξει τα σκουπιδια. Συνεχιζε να σφυραει στον Μουκη (του αρεσει το σφυριγμα και παντα ερχεται, οποτε τον ψαχνουμε και με σφυριγματα), και οπως σφυρουσε εμφανιστηκαν 3 αδεσποτα. Ο ενας δεν ξεκολλουσε απο πανω του. Με πηρε τηλ και κατεβηκα με νερο και κονσερβες γατου για να τα ταϊσαμε. Ηταν τοσο φιλικο που μας ακολουθουσε. Αποφασισαμε τοτε μες τον καημο μας να τον ανεβασουμε στο διαμερισμα, δοκιμαστικα για μιση ωρα, για να δουμε πώς θα αντιδρασει.
Το γατακι μεσα σε 10 λεπτα εκανε το σπιτι δικο του και δεν ξεκολλουσε απο πανω μας
Και απο τοτε ειναι δικο μας, 5η μερα σημερα
This is Pixel!
O Pixel πηγε κτηνιατρο, εβαλε εμβολιο, εβαλε αμπουλα για παρασιτα, εκλεισε ραντεβου για στειρωσε σε ενα μηνα, εχει κολαρο (θα βαλουμε και το τηλεφωνο μας πανω) και η μπαλκονοπορτα θα ειναι ΠΑΝΤΑ κλειστη για τουλαχιστον ενα μηνα... Και αυτο που με παρηγορει ειναι οτι ξερει ηδη καλα την γειτονια και ηταν αδεσποτο, επειδη τον βρηκαμε εξω απο την πολυκατοικια με 2 αλλους.
Οι κοπελες εδω στη δουλεια μου ειπαν οτι απο τοτε που το πηραμε, αλλαξα "οψη" και εγινα πιο χαρουμενη.
Χθες εβαλα background στο τηλεφωνο τον Μουκη ενω ημουν κουζινα στη δουλεια για διαλειμμα με τα παιδια... Γεμισαν τα ματια μου, πηγα κατευθειαν τουαλετα και εβαλα τα κλαματα. Γυρισα γραφειο μετα για να μην με δουν με κοκκινα ματια, και οταν γυρισε η φιλη/συναδελφος, με ρωτησε τι επαθα και αρχισα να της δειχνω τον Μουκη που εβαλα στο background και ξεσπασα παλι σε κλαματα μπροστα της... Οσο περνανε οι μερες, τοσο χανονται οι ελπιδες. Δεν θελω να το συνειδητοποιησω.
(λυπαμαι τον Μουκη).. και επισης καθε πρωι που παμε δουλεια ή την νυχτα που παμε να κοιμηθουμε, τον ταϊζουμε και αφηνουμε ανοιχτη την πορτα της βεραντας για να μπαινει αερας και να βολταρει και εξω. Δεν μπορω να τους εχω ξεχωριστα. Το πόιντ ειναι να εχουνε και παρεα (οοοταν συνηθισει ο ενας την παρουσια του αλλου 
