Γάτες.... μιάου!

[aLiCat]

Ίσως και να μπερδεύτηκες λίγο, γιατί δεν με έχεις πετύχει να κατσαδιάζω...

[Λοξίας]

Ίσως και να μπερδεύτηκες λίγο, γιατί δεν με έχεις πετύχει να κατσαδιάζω...

Βάλε κι άλλο , διότι δεν αρκείται στο κατσάδιασμα...
Εμένα, μια φορά που της είπα ότι η γάτα της είναι άσχημη, μου έριξε δυο ηλεκτρονικές σφαλιάρες που η οθόνη μου κουνήθηκε πέρα δώθε...
Ναι αμέ...

[Airman68]

Ίσως και να μπερδεύτηκες λίγο, γιατί δεν με έχεις πετύχει να κατσαδιάζω...

Βάλε κι άλλο , διότι δεν αρκείται στο κατσάδιασμα...
Εμένα, μια φορά που της είπα ότι η γάτα της είναι άσχημη, μου έριξε δυο ηλεκτρονικές σφαλιάρες που η οθόνη μου κουνήθηκε πέρα δώθε...
Ναι αμέ...

[Λοξίας]

Βάλε κι άλλο , διότι δεν αρκείται στο κατσάδιασμα...
Εμένα, μια φορά που της είπα ότι η γάτα της είναι άσχημη, μου έριξε δυο ηλεκτρονικές σφαλιάρες που η οθόνη μου κουνήθηκε πέρα δώθε...
Ναι αμέ...

Έτσι!

[Λοξίας]

Airman68,

Για το θέμα που ρώταγες στο άλλο νήμα, η aLiCat απάντησε σωστά.

Εγώ είχα δυο γάτες (όχι ταυτόχρονα), που επέμεναν να βγαίνουν έξω. Χάλαγαν τον κόσμο να βγουν έξω, να κάνουν τη περατζάδα τους και τον έλεγχό τους και να γυρίσουν. Θηλυκές και οι δύο και, φυσικά, στειρωμένες.
Η ιατρική φροντίδα ήταν αυξημένη. Εξω-αποπαρασίτωση κάθε 15 μέρες και έσω κάθε μήνα ανελλιπώς.
Τσαμπουκάδες και οι δύο...έβγαιναν για να σφαλιαρίσουν τις γάτες της γειτονιάς και να δηλώσουν αρχηγηλίκι στην περιοχή!
Η πρώτη έζησε κάπου 13 χρόνια.
Την δεύτερη, την πέρναμε σε διακοπές μαζί! Κανένα πρόβλημα η κυρία! Προσαρμοζόταν μια χαρά.
Αυτή, δυστυχώς, 12 χρονών, πήγε από φόλα που κάποιο καθίκι έριξε.

Οπότε, η απόφαση είναι, στην κυριολοξία, δίκοπο μαχαίρι.

[Airman68]

Airman68,

Για το θέμα που ρώταγες στο άλλο νήμα, η aLiCat απάντησε σωστά.

Εγώ είχα δυο γάτες (όχι ταυτόχρονα), που επέμεναν να βγαίνουν έξω. Χάλαγαν τον κόσμο να βγουν έξω, να κάνουν τη περατζάδα τους και τον έλεγχό τους και να γυρίσουν. Θηλυκές και οι δύο και, φυσικά, στειρωμένες.
Η ιατρική φροντίδα ήταν αυξημένη. Εξω-αποπαρασίτωση κάθε 15 μέρες και έσω κάθε μήνα ανελλιπώς.
Τσαμπουκάδες και οι δύο...έβγαιναν για να σφαλιαρίσουν τις γάτες της γειτονιάς και να δηλώσουν αρχηγηλίκι στην περιοχή!
Η πρώτη έζησε κάπου 13 χρόνια.
Την δεύτερη, την πέρναμε σε διακοπές μαζί! Κανένα πρόβλημα η κυρία! Προσαρμοζόταν μια χαρά.
Αυτή, δυστυχώς, 12 χρονών, πήγε από φόλα που κάποιο καθίκι έριξε.

Οπότε, η απόφαση είναι, στην κυριολοξία, δίκοπο μαχαίρι.

I see what you did there!!!

Ευχαριστώ!

[Λοξίας]

Είδες για να μην βάζω τον γατοδιορθωτή;

[aLiCat]

SpoilerShow

Βάλε κι άλλο , διότι δεν αρκείται στο κατσάδιασμα...
Εμένα, μια φορά που της είπα ότι η γάτα της είναι άσχημη, μου έριξε δυο ηλεκτρονικές σφαλιάρες που η οθόνη μου κουνήθηκε πέρα δώθε...
Ναι αμέ...

Αλήθεια;
Μα για να το λες, έτσι θα είναι.

Κι όμως! Έχω εντελώς ξεχάσει το "καλό" σου σχόλιο για την γάτα μου.
Αυτό κάτι δεν σημαίνει;
Και μη βιαστείς να διαγνώσεις αλσχάιμερ. Η αλήθεια είναι ότι δεν (σου) κρατώ καμιά κακία.

Η γάτα μου κι εγώ σου ευχόμαστε καλή Ανάσταση, με υγεία
κι ευτυχισμένος ο καινούργιος Πάσχας.

Είδες για να μην βάζω τον γατοδιορθωτή;

[ΓΑΛΗ]

Airman68,

Για το θέμα που ρώταγες στο άλλο νήμα, η aLiCat απάντησε σωστά.

Εγώ είχα δυο γάτες (όχι ταυτόχρονα), που επέμεναν να βγαίνουν έξω. Χάλαγαν τον κόσμο να βγουν έξω, να κάνουν τη περατζάδα τους και τον έλεγχό τους και να γυρίσουν. Θηλυκές και οι δύο και, φυσικά, στειρωμένες.
Η ιατρική φροντίδα ήταν αυξημένη. Εξω-αποπαρασίτωση κάθε 15 μέρες και έσω κάθε μήνα ανελλιπώς.
Τσαμπουκάδες και οι δύο...έβγαιναν για να σφαλιαρίσουν τις γάτες της γειτονιάς και να δηλώσουν αρχηγηλίκι στην περιοχή!
Η πρώτη έζησε κάπου 13 χρόνια.
Την δεύτερη, την πέρναμε σε διακοπές μαζί! Κανένα πρόβλημα η κυρία! Προσαρμοζόταν μια χαρά.
Αυτή, δυστυχώς, 12 χρονών, πήγε από φόλα που κάποιο καθίκι έριξε.

Οπότε, η απόφαση είναι, στην κυριολοξία, δίκοπο μαχαίρι.

Εγώ εχω έναν τέτοιον, τον Κάγκουρα. Έπεσε από τον 5ο και την έβγαλε με μια γρατζουνιά, την πρώτη φορά που κατέβηκε τον πήραν στο κυνήγι οι γάτες του χοτ σποτ της πολυκατοικίας και εμφανίστηκε μετά τρεις μέρες και από τη στιγμή που ξανακατέβηκε, έχει γίνει ο τσαμπουκάς του τετράγωνου. Τον είχα μαζέψει μωρό το 2010 και μέχρι σήμερα, παραμένει ακμαίος και τεμπέλης. Όταν βαριέται, κάθεται έξω από την κεντρική πόρτα και περιμένει κάποιον γνωστό να τον ανεβάσει στον 5ο με το ασσανσέρ. Από 3ο και κάτω δεν μπαίνει.

Οι άλλες που είχα/έχω, είναι στην κυριολεξία σπιτόγατες, μέχρι ταράτσα γουστάρουν.

[Λοξίας]

Αλήθεια;
Μα για να το λες, έτσι θα είναι.

Κι όμως! Έχω εντελώς ξεχάσει το "καλό" σου σχόλιο για την γάτα μου.
Αυτό κάτι δεν σημαίνει;
Και μη βιαστείς να διαγνώσεις αλσχάιμερ. Η αλήθεια είναι ότι δεν (σου) κρατώ καμιά κακία.

Η γάτα μου κι εγώ σου ευχόμαστε καλή Ανάσταση, με υγεία
κι ευτυχισμένος ο καινούργιος Πάσχας.

SpoilerShow

Είδες για να μην βάζω τον γατοδιορθωτή;

Α καλά...το πίστεψες, ε; χιχιχιχι...
Μα καλά, υπάρχει περίπτωση να χαρακτηρίσω εγώ ένα ψιψινάκι ως άσχημο;
Ο γατογονιός πιθανόν να είναι άσχημος αλλά μια γάτα...ποτέ!

Καλό Πάσχα να έχετε, πάντα με υγεία ΚΑΙ Τύχη!

[aLiCat]

Α καλά...το πίστεψες, ε; χιχιχιχι...
Μα καλά, υπάρχει περίπτωση να χαρακτηρίσω εγώ ένα ψιψινάκι ως άσχημο;
Ο γατογονιός πιθανόν να είναι άσχημος αλλά μια γάτα...ποτέ!

Καλό Πάσχα να έχετε, πάντα με υγεία ΚΑΙ Τύχη!

Αντεύχομαι.

[The Rebel]

19.04.2025
Αγριόγατα εντοπίστηκε δίπλα στον Σπερχειό ποταμό στη Φθιώτιδα.



Η Ελληνική και κοινή Ευρωπαϊκή αγριόγατα (Felis silvestris), θεωρείται σπάνιο είδος που φωτογραφίζεται παγκοσμίως, ειδικά στην Ελλάδα!

Την Ευρωπαϊκή αγριόγατα (Felis silvestris) συνάντησε τυχαία και πρόλαβε να την αποθανατίσει με τον φακό του ο συμπατριώτης μας βιντεογράφος Μιχάλης Σούλτος (AlienProduce), ο οποίος έκανε κάποια γυρίσματα στον Σπερχειό ποταμό, μεταξύ των χωριών Βίτωλης & Πτελέας.



Η αγριόγατα τρόμαξε όταν είχε την απρόσμενη συνάντηση και αμέσως ανέβηκε στην κορυφή ενός νεαρού, αλλά μισοξεραμένου πλάτανου, και έκατσε εκεί για ελάχιστα δευτερόλεπτα, πριν κατέβει αστραπιαία και κυριολεκτικά εξαφανιστεί μέσα στο πλατανόδασος της περιοχής.

Ευτυχώς ο Μιχάλης κατάφερε και έβγαλε δύο φωτογραφίες.





Εγκυκλοπαιδικά για τον Ελληνικό αγριόγατο:
Η Ελληνική και κοινή Ευρωπαϊκή αγριόγατα (Felis silvestris), η οποία απαντάται σε δασωμένες περιοχές όλης, σχεδόν, της Ευρώπης και της Δυτικής Ασίας, μοιάζει με την κατοικίδια γάτα αλλά έχει μακρύτερα πόδια, μεγαλύτερο και πλατύτερο κεφάλι και σχετικά κοντύτερη ουρά με μακρύ τρίχωμα και στρογγυλεμένο άκρο.

Το χρώμα του τριχώματος είναι σταχτοκίτρινο με σκοτεινόχρωμες ραβδώσεις στο σώμα και μαύρους δακτυλίους στην ουρά.

Το μήκος του σώματος των ενηλίκων,από την άκρη του στόματος έως την αρχή της ουράς, είναι 50-80 εκατοστά και της ουράς 25-35 εκατοστά.

Το ύψος στους ώμους φτάνει τα 35-40 εκατοστά και το βάρος του κυμαίνεται από 3 έως 10 κιλά.



Η ευρωπαϊκή αγριόγατα έχει άγρια ένστικτα και δεν εξημερώνεται.

Τα θηράματά της είναι πτηνά και θηλαστικά, αλλά αναφέρεται ότι κάνει επιδρομές σε αγροικίες, όπου αρπάζει πουλερικά και μικρά αρνιά. Γεννάει 1 φορά τον χρόνο, την άνοιξη, από 3 έως 6 μικρά.

Η αγριόγατα μπορεί να διασταυρωθεί με κοινές Γάτες. Πρέπει να θεωρείται πλέον ωφέλιμο ζώο επειδή εξοντώνει πολλά επιβλαβή τρωκτικά, παρά το γεγονός ότι παράλληλα κυνηγάει θηραματικά πτηνά.

Επίσης στην Κρήτη ζει μια απομονωμένη φυλή, ο Κρητικός αγριόγατος (Felis silvestris cretensis), όπως επίσης άλλες φυλές απαντούν στα νησιά της Μεσογείου: Σαρδηνία, Κορσική και Μαγιόρκα.


Μιχάλης Σούλτος.

* Ο Μιχάλης Σ. / AlienProduce κατάγεται από την δυτική Φθιώτιδα και είναι βιντεογράφος και δημιουργός βίντεο εναλλακτικού περιεχομένου στην πλατφόρμα του YouTube τα τελευταία χρόνια.
Μπορείτε να δείτε κάποια από τα βίντεο εδώ: https://www.youtube.com/@alienproduce
https://www.lamiareport.gr/topika/topik ... tografies/

[The Rebel]

13.04.2025
Η περίεργη ιστορία της γάτας που προέβλεψε τη βύθιση του Τιτανικού.
Ο θρύλος της Jenny συνεχίζει να ζει.



Στις 14 Απριλίου του 1912, όταν 2.240 άνθρωποι επέβαιναν στον Τιτανικό τη νύχτα που προσέκρουσε στο παγόβουνο, μαζί τους βρίσκονταν λίγο περισσότερα από 10 κατοικίδια.

Οι σκύλοι του πλοίου, που μόνο τρεις από αυτούς κατάφεραν να φύγουν ζωντανοί, έγιναν κι αυτά ένα μέρος της τραγικής ιστορίας του ναυαγίου.

Ωστόσο λιγότερα είναι γνωστά για την γάτα που βρισκόταν στο πλοίο κατά τις τελευταίες εβδομάδες της σύντομης ζωής του. Και όπως πολλά από τα στοιχεία της ιστορίας του Τιτανικού, η Jenny, η «γάτα του Τιτανικού», έχει μπει στη σφαίρα του θρύλου.

Η γάτα λοιπόν έγινε κάτοικος του πλοίου όσο αυτό βρισκόταν ακόμα στο Μπελφαστ. Ήταν η γάτα του πλοίου, κάτι που σημαίνει ότι τριγύριζε στα καταστρώματα ελεύθερα και σε αντάλλαγμα προσπαθούσε να κρατήσει των πληθυσμό των αρουραίων σε χαμηλά νούμερα. Αρχικά όλοι πίστευαν ότι βρίσκεται στο πλοίο. Και πως κανείς δεν την έβγαλε στην βάρκα, οπότε θεωρήθηκε ότι πέθανε.

Αλλά οι φήμες είπαν άλλα. Η νοσοκόμα Violet Jessop, που κατάφερε να βγει ζωντανή από τον Τιτανικό αλλά και άλλα δυο ναυάγια, είπε πως η γάτα είχε γεννήσει στις αρχές του Απρίλη, πριν το πλοίο φύγει για τη Νέα Υόρκη. Όσο βρισκόταν ακόμα στο πλοίο, είχε στρατοπεδεύσει σε μια γωνία της κουζίνας, οπού την φρόντιζε, μαζί με τα μικρά της, ένας Ιρλανδός θερμαστής που λεγόταν Joseph Mulholland.

Όπως αναφέρει η ιστορία, η Jenny δεν κράτησε τα μικρά της στο πλοίο για πολύ. Όταν ο Τιτανικός έφυγε από το Μπέλφαστ και έφτασε στο Σαουθάμπτον, για να προετοιμαστεί για το πρώτο του ταξίδι, ο Mullholland είδε τη γάτα να μεταφέρει τα γατάκια της στη στεριά ένα- ένα και να εγκαταλείπει το πλοίο. Το θεώρησε κακό οιωνό και παραιτήθηκε, ακολουθώντας τη γάτα στη στεριά. Λίγες ημέρες αργότερα τα ένστικτά τους βγήκαν αληθινά.



Η Jenny Κατάφερε να προβλέψει αυτό που σχεδιαστές και οι εργάτες του πλοίου έλεγαν πως ήταν αδύνατο. Εκτός από το ότι έσωσε τα γατάκια της και τον εαυτό της, η Jenny έσωσε και τη ζωή τουλάχιστον ενός μέλους του πληρώματος. Αυτή η αισιόδοξη ιστορία δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ, αλλά όσο η αληθινή μοίρα της Τζένης παραμένει ένα μυστήριο, ο θρύλος της «γάτας του Τιτανικού» θα συνεχίσει να ζει.
https://www.pronews.gr/istoria/i-perier ... tanikou-2/