Spiros252 έγραψε: ↑23 Μαρ 2019, 10:20
ΓΑΛΗ έγραψε: ↑23 Μαρ 2019, 01:48
Μηχανισμοί για δίκαιη φορολόγηση με το υπάρχον σύστημα, δεν μπορούν να υπάρξουν γιατί εκ των πραγμάτων το επιχειρείν (ανεξαρτήτως μεγέθους) τεκμηριώνεται ως κάτι κερδοφόρο μόνον και ως σκέψη. Και υποθέτω ότι πολλές γυναίκες που έχουν πρόβλημα επιβίωσης, θα μπορούσαν να βγάλουν ένα εισόδημα αν είχαν τη δυνατότητα να βάζουν δυο ταψιά τυρόπιτες στο φούρνο τους και να τις πουλάνε όπως τα κουλούρια ή τα κάστανα. Τι ακριβώς θα έχανε το κράτος από αυτό; Βάσει ποιας λογικής μοιράζουν επιδόματα από τα ταμεία του κράτους για "να τονωθεί η αγορά" και τα ευρώ που θα βγάλει η χ κυρία από τις τυρόπιτες της, τα πλεκτά της ή τα χόρτα της είναι ζημιά ή απώλεια εσόδων; Κι αυτή στην αγορά θα τα διαθέσει, χωρίς να της τα χαρίσει το κράτος.

αυτό είναι το νόημα. Όταν τα βλέπει το κράτος ΟΛΑ εμπόριο, ακόμα και την ύπαρξη μας, είναι μια στρέβλωση της πραγματικότητας και παραβίαση της φύσης του ανθρώπου.
Για μένα το πρόβλημα ξέρεις ποιο είναι; Ότι υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι μεγάλης ηλικίας, γυναίκες και άντρες, που έχουν χάσει τις δουλειές τους, τόσο λόγω κρίσης, όσο και επειδή η όποια εμπειρία τους σε συνδυασμό με την ηλικία τους, δεν είναι πλέον επιθυμητή στην αγορά εργασίας. Δηλαδή αυτοί τι πρέπει να κάνουν μέχρι να πάρουν σύνταξη στα 67 χρόνια; Και με ποια λογική ένας μικροσυνταξιούχος, που έχει τη δυνατότητα της χ ή ψ απασχόλησης για να αυξήσει το εισόδημα του, πρέπει να μείνει αδρανής για να μη "φοροδιαφύγει", την ίδια στιγμή που υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων που υποαπασχολούνται σε διακοσμητικές πλην τίμιες θέσεις του δημόσιου τομέα ή έχουν ήδη συνταξιοδοτηθεί σε πολύ μικρότερες ηλικίες; Με βάση ποια λογική ο κάθε τύπος ή τύπισσα που χρησιμοποιεί καθαρίστριες, αποκλειστικές, μάστορες κλπ χωρίς απόδειξη ή ασφάλεια ή ψωνίζει από μικροπωλητές για να καλύψει τις δικές του ανάγκες, φωνάζει "κλέφτης" κάθε φορά που συλλαμβάνουν κάποιον που δεν χρησιμοποιεί ο ίδιος; Και μετά από όλα αυτά, το ρίχνουμε στο ηθικό μέρος της ηλικίας της γιαγιάς, επειδή εκεί μόνον βρίσκουμε την "υπέρβαση"; Δηλαδή αν αυτή που πουλούσε τα καλτσάκια ήταν 60 χρόνων, θα έπρεπε να τη συλλάβουν;
Στην τελική, ας κάνουν ένα πείραμα. Ας δώσουν τη δυνατότητα σε νέους και ηλικιωμένους να κάνουν έναρξη εργασιών, για χειροτεχνίες, μαστορέματα και λοιπές υπηρεσίες (μασάζ, κομμωτική, καθαριότητα, μπείμπι σίτινγκ, φροντίδα ηλικιωμένων, ιδιαίτερα κλπ) χωρίς την απαράδεκτη βλακεία του τεκμήριου και με μια ελάχιστη εισφορά για ασφαλιστικά ένσημα -με δυνατότητα επιλογής κλίμακας- και ας δούμε τι αποτελέσματα θα υπάρξουν. Τι ακριβώς θα χάσει το κράτος από αυτό;
Απολύτως τίποτα. Αλλά θέλει να διατηρεί αυτούς τους ανθρώπους σε μια κατάσταση εξάρτησης από το καροτάκι του των κρατικών επιδοματικών μπιχλιμπιδιών, για να μπορεί να χρησιμοποιεί το μαστίγιο του όταν γουστάρει.
Κι αυτή την κουτοπονηριά την ονομάζει "κοινωνική πολιτική".
Αυτό δεν είναι κοινωνική πολιτική είναι άτυπη εφαρμογή δουλείας.