Τριτοκοσμικοι νοτιοανατολιτες επιτεθηκαν στον μπουταρη

[Ίφιδα]

Μπορεί-ίσως να είναι για όσους ήξεραν ότι θα πάει. Ποιοι ήξεραν ότι θα πάει;

[ΟΥΤΙΣ]

κάπου ξεχνάς να βάλεις και εμάς ΟΥΤΙΣ. Αν δεν δικάζαμε και καταδικάζαμε με χαρά πάλι, η μπάλα δεν θα είχε πάει πουθενά, εμείς την σουτάρουμε, οι σοβαροί πολίτες.

Εγώ δεν δήλωσα ποτέ σοβαρός!

[enaon]

α τότε οκ, είμαστε σε καλό δρόμο

[enaon]

οργανωμένη αυτή η επίθεση ήταν απο τέτοιους καιροσκόπους

Οργανωμένη επίθεση σε κάποιον που πήγε σκαστός εκεί και είχε κάτι χρόνια να πατήσει; Δεν παίζει.

τι καταλαβαίνεις σαν οργανωμένο; Κάτι που το κάνουμε οργανωμένα κάθε μέρα;
δεν μπορεί να οργανώσει την μία μέρα που θα πάει, να φάει ξύλο;

λέμε τώρα, απλά για την λογική του θέματος

[Golden Age]

Μπορεί-ίσως να είναι για όσους ήξεραν ότι θα πάει. Ποιοι ήξεραν ότι θα πάει;

Αυτός και η κομπανία του.

[Beria]

γιατί όχι με γαρύφαλο αλά Μπελογιάννη;

Ο Άνθρωπος με το Καρούμπαλο

[Dwarven Blacksmith]

[hellegennes]

Το τι "θα έλεγες", άσε καλύτερα να το πεις όταν με το καλό θα μπορείς να το πεις όντας και γονιός. Γιατί με τη φράση σου "ο γονιός νοιάζεται για το πώς θα μεγαλώσει το παιδί του καλύτερα", την οποία μαζί με τα συμφραζόμενά της τη λες σαν κανέναν απαράβατο κανόνα, αφήνεις να εννοηθεί ότι ο γονιός θα πρέπει να καταλαβαίνει πότε δεν είναι άξιος να μεγαλώσει το παιδί του σωστά και να το δίνει αλλού, εκεί που θα το μεγαλώσουν καλύτερα.
Αν όντως το πιστεύεις αυτό κι αν όντως σκοπεύεις να το εφαρμόσεις όταν και αν κάποτε κάνεις παιδιά, καλύτερα να το σκεφτείς καλά πριν προχωρήσεις σε τεκνοποιία, φίλε. Γιατί η σχέση γονέα-παιδιού δεν βασίζεται σε τέτοιους κανόνες, ούτε ανατρέφεις τα παιδιά σου με μοναδικό γνώμονα τη λογική και ψυχρούς υπολογισμούς. Με αυτήν τη λογική, πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα μπορεί να μεγαλώσει το παιδί σου καλύτερα από σένα (πάντα, όμως), οπότε γιατί να ασχοληθείς καν να κάνεις παιδιά; Άσε να κάνει αυτός, που είναι και καλύτερος.

Μισώ το επιχείρημα «όταν θα κάνεις παιδιά», αφενός γιατί δεν βρίσκω νόημα σ' αυτό, είναι σαν να μου λες ότι το συναίσθημα -και δη του εγωισμού- θα επικρατήσει οπωσδήποτε της λογικής, αφετέρου γιατί είναι επιχείρημα εκ του ασφαλούς. Το λες επειδή δεν έχω παιδιά. Αν είχα παιδιά, και έκανα αυτήν την δήλωση, θα έβρισκες κάτι άλλο να πεις, πράγμα που καθιστά αυτό το επιχείρημα αποκούμπι και όχι πραγματικό αντίλογο. Νομίζω ότι καταλαβαίνεις τι λέω. Αν ένα επιχείρημα έχει βάση σαν αντίλογος δεν εξαρτάται από τον αποδέκτη του. Είναι σαν το «κάνε πρώτα δική σου ταινία και μετά κριτίκαρε την δική μου».

Όταν λέμε «θα μεγαλώσει καλύτερα», εννοούμε πολύ συγκεκριμένα πράγματα, που είναι και μετρήσιμα και αποδεκτά. Γιατί το άλλο που λες είναι γενικό κι αόριστο. Θεωρητικά θα υπάρχει πάντα κάποιος καλύτερος γονιός από σένα, αλλά δεν ξέρεις εκ των προτέρων ποιος θα είναι αυτός, οπότε δεν έχει νόημα να πεις ότι θα το αφήσεις σε εκείνον. Αντιθέτως, αν το παιδί σου μαζί σου κινδυνεύει ψυχικά, σωματικά ή και τα δύο, τότε είναι βέβαιο ότι μπορεί να μεγαλώσει καλύτερα κάπου αλλού και αυτό το κάπου αλλού είναι σχεδόν οπουδήποτε αλλού. Αν ένιωθα ότι κάνει κακό στο παιδί μου να μένει μαζί μου, γιατί έχω κάποιο πάθος, ψυχολογικά θέματα ή δεν μπορώ να συγκρατήσω την οργή μου απέναντί του, θα αποδεχόμουν ότι δεν κάνω για γονιός.

Άλλο να μην κάνεις για γονιός κι άλλο να υπάρχουν καλύτεροι γονείς από σένα. Αυτό είναι το ζουμί.

[hellegennes]

Χέλι, σου ξαναλέω με όλη μου την αγάπη κι αφού έχω ηρεμήσει πίνοντας τον καφέ μου πως τις παπαριές τις λες εσύ. Το να δώσεις σ ενα δίχρονο καραμέλα το θέτεις σε άμεσο κίνδυνο, ξέρεις πόσοι γονείς το κάνουν; Ιδίως όταν το "προστατεύουν" δίνοντας του συνεχώς αλεσμένη τροφή (το οποίο είναι εξίσου επικίνδυνο λένε οι νέες έρευνες και γι αυτό προτείνουν την blw μέθοδο, δηλαδή να δίνεις κομμάτια στο παιδί αντί για αλεσμένα, πράγμα που θέτει και πάλι το παιδί σε κίνδυνο). Το να μην καρφώσεις την συρταριέρα στο τοίχο θέτεις το παιδί σε άμεσο κίνδυνο, το να το βάλεις σε μια βαρκα για να μπεις σε μια χώρα παράνομα χωρίς να βομβαρδίζεσαι στη στεριά, θέτεις το παιδί σε άμεσο κίνδυνο, το να μην το εμβολιάσεις το θέτει σε άμεσο κίνδυνο κι όχι δεν ειναι ατύχημα.

Τίποτα απ' αυτά που λες δεν είναι άμεσος κίνδυνος και στην χειρότερη είναι αμέλεια. Έλεος, πια, ρε συ! Σε λίγο θα μας πεις ότι εκθέτεις σε άμεσο κίνδυνο το παιδί αν δεν έχει ασανσέρ η οικοδομή και πρέπει να κατέβει σκαλοπάτια.

Μίλησα για ενεργητική και παθητική δράση. Θέλεις να το ξαναπώ; Δεν εκτέθηκε σε κίνδυνο παθητικά το παιδί, δηλαδή επειδή ο τύπος το πήρε μαζί του στην συγκέντρωση (όπου η πολυκοσμία από μόνη της είναι παθητικός κίνδυνος), μπλέχτηκε σε καβγά που έπεσε ξύλο κι αντικείμενα. Δεν βρέθηκε απλώς εκεί, χώθηκε εκεί. Ενεργητική δράση.

[hellegennes]

με το να το εκθέτεις σε πιθανό θανάσιμο τραυματισμό; Πας καλά;

Απο που κι ως που το εξέθεσε σε θανάσιμο τραυματισμό ρε;;; Επειδή το πήγε σε εκδήλωση της γενοκτονίας ή επειδή του έδειχνε πόσο κακός είναι ο Μπουτάρης;

Γινόταν καβγάς κι έτρεξε να χωθεί. Μια αδέσποτη και θα μπορούσε κάλλιστα να το βρει στο δόξα πατρί.

[Nero]

Δε νομίζω να ξαναβγει Μπουτάρης.
Εντωμεταξύ αν ακολουθήσεις τη λογική "follow the money" αν απο καπου ήταν οργανωμένη αυτή η επίθεση ήταν απο τέτοιους καιροσκόπους

Ωπ, δεν ήταν τελικά αυθόρμητη κίνηση αγανάκτησης απο αδικημένους πατριώτες η επίθεση στον Μπουτάρη,ήταν στημένη προβοκάτσια απο έμμισθα όργανα των εβρ του Σόρος? Μίλησε μας γι'αυτή την εξέλιξη

[shrike]

Το τι "θα έλεγες", άσε καλύτερα να το πεις όταν με το καλό θα μπορείς να το πεις όντας και γονιός. Γιατί με τη φράση σου "ο γονιός νοιάζεται για το πώς θα μεγαλώσει το παιδί του καλύτερα", την οποία μαζί με τα συμφραζόμενά της τη λες σαν κανέναν απαράβατο κανόνα, αφήνεις να εννοηθεί ότι ο γονιός θα πρέπει να καταλαβαίνει πότε δεν είναι άξιος να μεγαλώσει το παιδί του σωστά και να το δίνει αλλού, εκεί που θα το μεγαλώσουν καλύτερα.
Αν όντως το πιστεύεις αυτό κι αν όντως σκοπεύεις να το εφαρμόσεις όταν και αν κάποτε κάνεις παιδιά, καλύτερα να το σκεφτείς καλά πριν προχωρήσεις σε τεκνοποιία, φίλε. Γιατί η σχέση γονέα-παιδιού δεν βασίζεται σε τέτοιους κανόνες, ούτε ανατρέφεις τα παιδιά σου με μοναδικό γνώμονα τη λογική και ψυχρούς υπολογισμούς. Με αυτήν τη λογική, πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα μπορεί να μεγαλώσει το παιδί σου καλύτερα από σένα (πάντα, όμως), οπότε γιατί να ασχοληθείς καν να κάνεις παιδιά; Άσε να κάνει αυτός, που είναι και καλύτερος.

Μισώ το επιχείρημα «όταν θα κάνεις παιδιά», αφενός γιατί δεν βρίσκω νόημα σ' αυτό, είναι σαν να μου λες ότι το συναίσθημα -και δη του εγωισμού- θα επικρατήσει οπωσδήποτε της λογικής, αφετέρου γιατί είναι επιχείρημα εκ του ασφαλούς. Το λες επειδή δεν έχω παιδιά. Αν είχα παιδιά, και έκανα αυτήν την δήλωση, θα έβρισκες κάτι άλλο να πεις, πράγμα που καθιστά αυτό το επιχείρημα αποκούμπι και όχι πραγματικό αντίλογο. Νομίζω ότι καταλαβαίνεις τι λέω. Αν ένα επιχείρημα έχει βάση σαν αντίλογος δεν εξαρτάται από τον αποδέκτη του. Είναι σαν το «κάνε πρώτα δική σου ταινία και μετά κριτίκαρε την δική μου».

Όταν λέμε «θα μεγαλώσει καλύτερα», εννοούμε πολύ συγκεκριμένα πράγματα, που είναι και μετρήσιμα και αποδεκτά. Γιατί το άλλο που λες είναι γενικό κι αόριστο. Θεωρητικά θα υπάρχει πάντα κάποιος καλύτερος γονιός από σένα, αλλά δεν ξέρεις εκ των προτέρων ποιος θα είναι αυτός, οπότε δεν έχει νόημα να πεις ότι θα το αφήσεις σε εκείνον. Αντιθέτως, αν το παιδί σου μαζί σου κινδυνεύει ψυχικά, σωματικά ή και τα δύο, τότε είναι βέβαιο ότι μπορεί να μεγαλώσει καλύτερα κάπου αλλού και αυτό το κάπου αλλού είναι σχεδόν οπουδήποτε αλλού. Αν ένιωθα ότι κάνει κακό στο παιδί μου να μένει μαζί μου, γιατί έχω κάποιο πάθος, ψυχολογικά θέματα ή δεν μπορώ να συγκρατήσω την οργή μου απέναντί του, θα αποδεχόμουν ότι δεν κάνω για γονιός.

Άλλο να μην κάνεις για γονιός κι άλλο να υπάρχουν καλύτεροι γονείς από σένα. Αυτό είναι το ζουμί.

Βαριέμαι. Βαριέμαι αφάνταστα να περιστρέφουμε την κουβέντα γύρω από λεπτομέρειες και ερμηνείες φράσεων, παρ' όλο που το έκανα κι εγώ ως έναν βαθμό νωρίτερα.
Εν συντομία και για να το κλείσω (απ' την μεριά μου πάντα, εσύ συνέχισέ το όσο θες), θα κάνω μόνο δύο παρατηρήσεις:

Ψέματα, δεν θα κάνω καμιά. Ξεκίνησα να γράφω κάτι, είδα ότι ανακυκλώνω τα ίδια πράγματα... τέλος.

Ναι, Χέλη μου. Έχεις δίκιο. Τέλος. Είπαμε, βαρέθηκα, δεν αντέχω άλλο. Ειλικρινά απορώ με κάποιους που δεν βαριούνται ποτέ να επαναλαμβάνουν τα ίδια πράγματα 100 φορές...

[Lugozzi]

μουαχαχχαχαχ

[Dwarven Blacksmith]

"Νέα μεταπολίτευση";
ΕΛΕΟΣ. Δεν μπορούμε απλά να σκοτώσουμε αυτή την ηλίθια λέξη και να μην την ξαναπει ποτέ κανείς;

[shrike]

"Νέα μεταπολίτευση";
ΕΛΕΟΣ. Δεν μπορούμε απλά να σκοτώσουμε αυτή την ηλίθια λέξη και να μην την ξαναπει ποτέ κανείς;

Πω πω... κάψιμο. Μόλις συνειδητοποίησα ότι το "ηλίθια λέξη" μπορεί να διαβαστεί και σαν "η λήθη, Αλέξη".

Πώς το λέγανε εκείνο το χαζό παιχνίδι με τις λέξεις που είχε σε κάτι "Ζωή του παιδιού", "Προς τη νίκη" κλπ πριν 140 χρόνια;
Που έλεγε πχ "-Καλυψώ, Μηνά ελάτε να φάτε. -Τι;. -Μα, σας το είπα"...



ΟΚ, άκυρον. Αγνοήστε το ποστ. Βαριέμαι όντως πολύ, όλο μαλακίες σκέφτομαι. Στη λήθη, Αλέξη.