Λοξίας έγραψε: ↑06 Απρ 2025, 16:47
Niki έγραψε: ↑06 Απρ 2025, 09:52
Τα νέα παιδιά ειδικά στην ηλικία των 17 ετών μόλις συνειδητοποιούν ότι ανεξάρτητα των φροντιστηρίων ανεξάρτητα σπουδών γεννήθηκαν σε μια χώρα που για τα επόμενα 25 χρόνια ακόμα θα χαροπαλεύει με ότι σημαίνει αυτό , μετανάστευση η δουλειά χωρίς μέλλον.
Σε αυτήν την ηλικία μόλις συνειδητοποιούν ότι οι προηγούμενες γενιές τους έχουν καταστρέψει χώρα και ζωή.
Σε αυτήν την ηλικία που οι ορμόνες τους κτυπάνε κόκκινο. Παράλληλα με την απαξίωση της ζωής τους βλέπουν καθημερινά την προκατάληψη των ηλικιωμένων απέναντι τους.
Τους αποκαλούν πιτσιρίκια και σκατόπαιδα σαν να μην έχουν οντότητα η θέση στην κοινωνία.
Τους συγχαίρω που βρίσκουν την δύναμη και το κουράγιο να το ρίξουνε στο αστείο και να βρούνε μέσα από το χιούμορ αυτοσυγκράτηση.
Τους εύχομαι όταν όλοι αυτοί οι γέροι φύγουνε με το καλό να φτιάξουν τον κόσμο τους καλύτερο.
Να θυμούνται τι τους έκαναν και να μην κάνουν το ίδιο στα παιδιά τους
Θα κάνω ένα εκτενές σχόλιο πάνω στο ποστ σου, αν δεν σε πειράζει...
Ανήκω στην γενιά των πρώτων/πρώϊμων boomers (1950) και δεν έχω καμία αμφιβολία πως αυτή γενιά έπαιξε το μέλλον των παιδιών της (Gen X) στα ζάρια. Και το έχασε. Το αν κάποιοι (θέλεις το 10% ; παραπάνω δεν ήταν), δεν συμμετείχαν στον τζόγο, δεν παίζει κανέναν ρόλο παρά μόνον στην ατομική συνείδησή τους.
Βάζοντας στο χρονικό παράθυρο ένα σημερινό άτομο με ηλικία +/- 17 ετών, μιλάς για την Gen Z, που έχουν γεννηθεί μεταξύ 1995 και 2015. Δηλαδή θα πρέπει να έχουν γονείς είτε τους τελευταίους Gen X είτε τους πρώιμους Millenials. Σωστά; Ναι, σωστά.
Έτσι όμως, είναι σαν να βγάζεις από το κάδρο τους μπούμερς, που, στην ουσία, αυτοί έβαλαν ταμπέλα "
Πωλούνται τα πάντα και σε καλή τιμή".
Ναι, γράφεις "
οι προηγούμενες γενιές" αλλά έτσι χρεώνεις και την "Ήσυχη γενιά", η οποία διαδραμάτισε άλλον ρόλο.
Αλλά κρατάω μικρό καλάθι για το υπογραμμισμένο στο ποστ σου και αυτό, διότι υπάρχει κάτι που έχω δει, μια νοοτροπία που έχω διαπιστώσει, συζητώντας με πολλούς
** της Gen X και Millenials, είτε παιδιά των boomers (δικά μου και φίλων μου/γνωστών μου boomers) είτε εγγόνια των πρώιμων boomers.
Δεν θα προσπαθήσω, με κανέναν τρόπο, να δικαιολογήσω την γενιά μου. Τα κάναμε σκατά και αυτό είναι γεγονός αυταπόδεικτο. Πλην όμως, με όσους νέους συζήτησα, διέκρινα μία "απροθυμία", μία "βαριεστημάρα" και κάτι σαν "
εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα;"...
Σαν παράδειγμα...
Στην Ελλάδα, η πενθήμερη εργασία και το 40ωρο, καθιερώθηκαν οριστικά στα τέλη της δεκαετίας του '70 και αρχές δεκαετίας του '80.
Απεργίες, διαδηλώσεις, ξύλο...τελικά τα κατάφεραν. Οι boomers! Αλλά, σαν ηλίθιοι, μετά από μερικές δεκαετίες το "πουλήσαμε" (μαζί με άλλα δικαιώματα), βυθίζοντας σε εργασιακό μεσαίωνα τα παιδιά μας...
Τα παιδιά μας (και τα εγγόνια μας) λοιπόν, δεν έχουν καμία διάθεση να κατέβουν στον δρόμο και να παλέψουν για να αλλάξει κάτι.
"Εσείς τα κάνατε σκατά", λένε, "
εσείς να τα φτιάξετε".
**Λέγοντας "πολλούς", εννοώ φυσικά έναν μικρό αριθμό ( +/- 20 άτομα), που δεν συνάδει για στατιστικό συμπέρασμα με κανέναν τρόπο.
Μακάρι, λοιπόν, να κάνω λάθος και να "διορθώσουν" το μέλλον τους τα παιδιά μας/σας.
Αλλά αν δεν κάνω, τότε πρέπει να ξέρουμε πως και αυτή η "νοοτροπία", δημιούργημα δικό μας είναι. Εμείς μεγαλώσαμε τα παιδιά μας σαν πρίγκηπες/πριγκήπισσες που όλα τους οφείλονται. Οπότε η ανάπτυξη "πριγκηπικής τρυφηλότητας", ήταν αναπόφευκτη.
Καταλαβαίνω πως ο καθένας θα μπορεί να φέρει τα δικά του παραδείγματα, που θα συμφωνούν με την δική μου άποψη ή θα αντιτίθενται.
Θα μπλέξουμε με περιπτωσιολογίες, έτσι...