Έλλειψη προσωπικού

[mrbingbang]

Τους χαμηλους μισθους τους φερνει ο ανταγωνισμος προς τα κατω, που πολλες φορες ειναι αθεμιτος: εαν ενα ποσοστο εργοδοτων, εστω χαμηλο, πχ 10%, καταφερουν και λειτουργουν με χαμηλους μισθους, χωρις ασφαλιση κλπ, αποκτουν πλεονεκτημα εναντι των ανταγωνιστων τους. Ετσι και οι ανταγωνιστες τους αναγκαζονται να ακολουθησουν το ιδιο μοντελο, με συνεπεια την συμπιεση των μισθων.

Το προσωπικο που μεχρι τωρα τα κουτσοβολευε με αυτους τους χαμηλους μισθους πλεον δεν μπορει, λογω ακριβειας/πληθωρισμου, να ανταπεξελθει, και ψαχνεται να φυγει.

Για να λυθει το προβλημα των μισθων, θα πρεπει να ανεβει το ΑΕΠ, και μαλιστα κατα πολυ. Αλλα το ΑΕΠ δεν μπορει να ανεβει γιατι η χωρα ουσιαστικα δεν παραγει τιποτα που να της αποφερει κερδη (ως χωρα). Χρονια πριν, οταν οι μισθοι ηταν καλυτεροι, η γενικη ευημερια βασιζονταν στον δανεισμο ή στο τυπωμα δραχμης...πλεον και τα δυο ειναι αδυνατα, και ετσι η οικονομια εχει μπει σε πορεια αργου θανατου, στην οποια οσο πεφτει το ΑΕΠ τοσο μειωνονται οι μισθοι επειδη συμπιεζονται τα κερδη των εταιρειων/μαγαζιων...

[Υδράργυρος]

Άλλη αποζημίωση απόλυσης παίρνεις μετά από 5 χρόνια, άλλες μέρες άδειας δικαιούσαι σε σχέση με έναν τρίμηνο. Αυτά όλα είναι κόστη που δεν υπάρχει κανένας λόγος να πληρώσει από τη στιγμή που θέλει να έχει όσο το δυνατόν φθηνότερη εργασία και που είναι όλοι ανειδίκευτοι άρα έχει μηδενικό κόστος εκπαίδευσης και (υπό ΚΣ) τεράστια ευκολία να βρει άλλους.

Δεν υπάρχει 'μηδενικό κόστος εκπαίδευσης' ότι και να βάλεις τον άλλον να κάνει πρέπει να τον εκπαιδεύσεις και να κρίνεις αν κάνει για την δουλειά. Με 10% conversion rate από τις αγγελίες μιλάμε για Γολγοθά.

Τότε είναι πολύ περίεργο που τόσο πολλές επιχειρήσεις δίνουν μισθούς του κώλου και αλλάζουν συνέχεια προσωπικό.

Δε συμφέρει να αλλάζεις συνέχεια προσωπικό. Για πολλούς λόγους. Ακόμα και για λόγους ασφαλείας. Δε σε συμφέρει να μπαίνει η σάρα και η μάρα μέσα.
Από κει και πέρα υπάρχουν και ανισόρροποι επιχειρημα΄τιες που τσακώνονται με το προσωπικό, με το παραμικρό απολύουν κλπ γιατι έχουν θέματα. Προσωπικά ξέρω 2 περιπτώσεις ο ένας αρτηριοσκληρωτικός μπούμερ ο οποίος στο τέλος της ημέρας πληρώνει υψηλότερα μεροκάματα από τους γύρω του γιατί πάντα παρακαλάει για προσωπικό, ο άλλος είναι μεθυσμένος από τις 11 το πρωί και τσακώνεται με όποιον βρει μπροστά οτυ.

[BillSeism]

Η ανεργία έχει πέσει. Χωρίς να κοιτάξω καν τον δείκτη το βλέπω στην πράξη με χίλιους διαφορετικούς τρόπους.

Δεν λέω το αντίθετο. Και η δική μου αίσθηση είναι ότι κάπως έχει μειωθεί. Αλλά οι μαζικές θέσεις εργασίας που προσφέρει ο τουρισμός δεν άνοιξαν σε κανένα άλλο κλάδο για να συμπεράνουμε ότι βρήκαν δουλειές αλλού. Πόσο μάλλον καλύτερες όπως αναφέρεται παραπάνω. Που ρε παιδιά;

Είναι συνδυασμός πραγμάτων. Είτε έφυγαν έξω, είτε στα logstics ή αλλού που αναφέρθηκε, είτε εσωτερικά θέματα όπως είπε ο Beria, είτε άλλοι τους τη βάρεσε και λένε πλεόν ΟΧΙ λόγω συνθηκών παίρνουν το επίδομα και ζούνε με γονείς μέχρι να βρουν κάτι καλύτερο.
Και μια άλλη παράμετρο να βάλουμε στο τραπέζι,συμβασιούχοι στο Δημόσιο. Είναι ένα γεγονός από το 2019 2020 και μετά έχουν αυξηθεί κατά πολύ οι συμβασιούχοι ειδικά στους ΟΤΑ και όχι μόνο, σε όλες τις ειδικότητες. Δεν είναι απαραίτητα κακό καθώς και εκεί υπάρχει μεγάλη υποστελέχωση μετά τα μνημόνια και κρατούν το δημόσιο οι συμβασιούχοι. Ενώ αντίθετα οι μόνιμοι όλο και μειώνονται. Οπότε εξισορροπείται με ελαστικές σχέσεις εργασίας.
Το 2020 είχαμε 100.510 συμβασιούχους και το 2022 έχουμε 144.512. Περίπου 44 χιλιάδες παραπάνω.
Ούτε είναι αυτή η αιτία άμεσα αλλά είναι μια παράμετρος που πρέπει να ληφθεί υπόψη.

[Eθνικοκοινωνιστης]

Δεν υπάρχει 'μηδενικό κόστος εκπαίδευσης' ότι και να βάλεις τον άλλον να κάνει πρέπει να τον εκπαιδεύσεις και να κρίνεις αν κάνει για την δουλειά. Με 10% conversion rate από τις αγγελίες μιλάμε για Γολγοθά.

Τότε είναι πολύ περίεργο που τόσο πολλές επιχειρήσεις δίνουν μισθούς του κώλου και αλλάζουν συνέχεια προσωπικό.

Δε συμφέρει να αλλάζεις συνέχεια προσωπικό. Για πολλούς λόγους. Ακόμα και για λόγους ασφαλείας. Δε σε συμφέρει να μπαίνει η σάρα και η μάρα μέσα.
Από κει και πέρα υπάρχουν και ανισόρροποι επιχειρημα΄τιες που τσακώνονται με το προσωπικό, με το παραμικρό απολύουν κλπ γιατι έχουν θέματα. Προσωπικά ξέρω 2 περιπτώσεις ο ένας αρτηριοσκληρωτικός μπούμερ ο οποίος στο τέλος της ημέρας πληρώνει υψηλότερα μεροκάματα από τους γύρω του γιατί πάντα παρακαλάει για προσωπικό, ο άλλος είναι μεθυσμένος από τις 11 το πρωί και τσακώνεται με όποιον βρει μπροστά οτυ.

[stavmanr]

Ναι, αλλά αυτός που κάνει αποταμιεύσεις μίας ζωής, τρώει όλο το μανίκι, ανοίγει δική του δουλειά και ρισκάρει όλο το βιός του, είναι ο κακός της συζήτησης...

Ωστόσο δεν παρανομούν όλοι εξ ανάγκης και λόγω ανταγωνισμού. Υπάρχει και ζήτημα νοοτροπίας. Πολύ χτυπητό για όποιον έχει εργαστεί σε πολύ μικρές ή οικογενειακού τύπου επιχειρήσεις.

Βλέπεις ότι συνεχίζουμε να αναλύουμε πόσο κακός είναι ο επιχειρηματίας στην Ελλάδα και ποτέ δεν αναλύουμε πόσο κακός είναι ο εργαζόμενος στην Ελλάδα;
Ο ίδιος άνθρωπος είναι, με τις ίδιες νοοτροπίες που μεγάλωσε στην ίδια κοινωνία. Είτε ως επιχειρηματίας, είτε ως εργοδότης, τα ίδια προβλήματα βγάζει.

[ST48410]

Βλέπεις ότι συνεχίζουμε να αναλύουμε πόσο κακός είναι ο επιχειρηματίας στην Ελλάδα και ποτέ δεν αναλύουμε πόσο κακός είναι ο εργαζόμενος στην Ελλάδα;
Ο ίδιος άνθρωπος είναι, με τις ίδιες νοοτροπίες που μεγάλωσε στην ίδια κοινωνία. Είτε ως επιχειρηματίας, είτε ως εργοδότης, τα ίδια προβλήματα βγάζει.

Δεν υποστήριξα ότι οι εργαζόμενοι είναι τέλειοι ή άμοιροι ευθυνών. Ωστόσο ένας κακός επιχειρηματίας μπορεί να προκαλέσει πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα στην επιχείρηση και την ζωή των εργαζομένων από όσο ένας κακός εργαζόμενος. Η εξουσία πάει μαζί με τις ευθύνες.

[Eθνικοκοινωνιστης]

Ναι, αλλά αυτός που κάνει αποταμιεύσεις μίας ζωής, τρώει όλο το μανίκι, ανοίγει δική του δουλειά και ρισκάρει όλο το βιός του, είναι ο κακός της συζήτησης...

Ωστόσο δεν παρανομούν όλοι εξ ανάγκης και λόγω ανταγωνισμού. Υπάρχει και ζήτημα νοοτροπίας. Πολύ χτυπητό για όποιον έχει εργαστεί σε πολύ μικρές ή οικογενειακού τύπου επιχειρήσεις.

Βλέπεις ότι συνεχίζουμε να αναλύουμε πόσο κακός είναι ο επιχειρηματίας στην Ελλάδα και ποτέ δεν αναλύουμε πόσο κακός είναι ο εργαζόμενος στην Ελλάδα;
Ο ίδιος άνθρωπος είναι, με τις ίδιες νοοτροπίες που μεγάλωσε στην ίδια κοινωνία. Είτε ως επιχειρηματίας, είτε ως εργοδότης, τα ίδια προβλήματα βγάζει.

[sys3x]

Ναι, αλλά αυτός που κάνει αποταμιεύσεις μίας ζωής, τρώει όλο το μανίκι, ανοίγει δική του δουλειά και ρισκάρει όλο το βιός του, είναι ο κακός της συζήτησης...

Ωστόσο δεν παρανομούν όλοι εξ ανάγκης και λόγω ανταγωνισμού. Υπάρχει και ζήτημα νοοτροπίας. Πολύ χτυπητό για όποιον έχει εργαστεί σε πολύ μικρές ή οικογενειακού τύπου επιχειρήσεις.

Βλέπεις ότι συνεχίζουμε να αναλύουμε πόσο κακός είναι ο επιχειρηματίας στην Ελλάδα και ποτέ δεν αναλύουμε πόσο κακός είναι ο εργαζόμενος στην Ελλάδα;
Ο ίδιος άνθρωπος είναι, με τις ίδιες νοοτροπίες που μεγάλωσε στην ίδια κοινωνία. Είτε ως επιχειρηματίας, είτε ως εργοδότης, τα ίδια προβλήματα βγάζει.

Τα ολόιδγια.

[stavmanr]

Βλέπεις ότι συνεχίζουμε να αναλύουμε πόσο κακός είναι ο επιχειρηματίας στην Ελλάδα και ποτέ δεν αναλύουμε πόσο κακός είναι ο εργαζόμενος στην Ελλάδα;
Ο ίδιος άνθρωπος είναι, με τις ίδιες νοοτροπίες που μεγάλωσε στην ίδια κοινωνία. Είτε ως επιχειρηματίας, είτε ως εργοδότης, τα ίδια προβλήματα βγάζει.

Δεν υποστήριξα ότι οι εργαζόμενοι είναι τέλειοι ή άμοιροι ευθυνών. Ωστόσο ένας κακός επιχειρηματίας μπορεί να προκαλέσει πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα στην επιχείρηση και την ζωή των εργαζομένων από όσο ένας κακός εργαζόμενος. Η εξουσία πάει μαζί με τις ευθύνες.

Ποια εξουσία βρε St;
Πιστεύεις ότι ο μέσος επιχειρηματίας στην Ελλάδα την έχει δει Βαρδινογιάννης;
Οι περισσότεροι παλεύουν καθημερινά για τον άρτο τον επιούσιο.

[stavmanr]

Δεν υπάρχει 'μηδενικό κόστος εκπαίδευσης' ότι και να βάλεις τον άλλον να κάνει πρέπει να τον εκπαιδεύσεις και να κρίνεις αν κάνει για την δουλειά. Με 10% conversion rate από τις αγγελίες μιλάμε για Γολγοθά.

Τότε είναι πολύ περίεργο που τόσο πολλές επιχειρήσεις δίνουν μισθούς του κώλου και αλλάζουν συνέχεια προσωπικό.

Δε συμφέρει να αλλάζεις συνέχεια προσωπικό. Για πολλούς λόγους. Ακόμα και για λόγους ασφαλείας. Δε σε συμφέρει να μπαίνει η σάρα και η μάρα μέσα.
Από κει και πέρα υπάρχουν και ανισόρροποι επιχειρημα΄τιες που τσακώνονται με το προσωπικό, με το παραμικρό απολύουν κλπ γιατι έχουν θέματα. Προσωπικά ξέρω 2 περιπτώσεις ο ένας αρτηριοσκληρωτικός μπούμερ ο οποίος στο τέλος της ημέρας πληρώνει υψηλότερα μεροκάματα από τους γύρω του γιατί πάντα παρακαλάει για προσωπικό, ο άλλος είναι μεθυσμένος από τις 11 το πρωί και τσακώνεται με όποιον βρει μπροστά οτυ.

Εξαρτάται από την περίπτωση.
Στις καφετέριες και τα μπαρς αποτελεί θεμιτή πρακτική καθώς η ανανέωση του προσωπικού συνήθως αποτελεί και κομμάτι της ανανέωσης της επιχείρησης. Εξάλλου, είναι αρκετά δύσκολο να πέσεις σε κάποιον που δεν μπορεί να μεταφέρει ένα δίσκο από τη μία πλευρά του καταστήματος στην άλλη.
Σε θέσεις ευθύνης και υψηλών απαιτήσεων, συνήθως δεν θέλεις να αλλάζεις προσωπικό.

[ST48410]

Ποια εξουσία βρε St;
Πιστεύεις ότι ο μέσος επιχειρηματίας στην Ελλάδα την έχει δει Βαρδινογιάννης;
Οι περισσότεροι παλεύουν καθημερινά για τον άρτο τον επιούσιο.

Έχω ξαναγράψει ότι έχω βρεθεί κατά κάποιο τρόπο κι από τις δυο πλευρές του φράχτη. Προφανώς για τους περισσότερους είναι καθημερινή πάλη και μάλιστα σε συνθήκες μη ευνοϊκές. Και όλοι οι γνωστοί μου πήγαν με το σταυρό στο χέρι, αργά ή γρήγορα έκλεισαν. Όλοι.

Ωστόσο έχω δει και επιχειρηματίες με μαγαζιά των 3-5 ατόμων που νομίζουν ότι είναι ο Μπιλ Γκέιτς και το καλάμι εκφράζεται κυρίως με κακή συμπεριφορά. Το σύνηθες πχ να ξεσπάνε τα νεύρα τους στους υπαλλήλους ακόμα κι όταν αυτοί δεν έφταιγαν. Κάποιοι μάλιστα θεωρούσαν ότι αν προσφέρουν δουλειά σε κοπελίτσα θα πρέπει να τους κάτσει για το ευχαριστώ.

Ακόμα και πιο ισορροπημένες περιπτώσεις υπάρχει η νοοτροπία ότι το μαγαζί είναι τσιφλίκι. Ότι αυτός βάζει τους κανόνες και τους καταπατά όποτε γουστάρει. Και η κακοδιαχείριση πάει σύννεφο με ένα σωρό προσωπικά έξοδα να συγκαταλέγονται στα της επιχείρησης. Πως να σε σεβαστεί υπάλληλος ή να κάνει υπομονή όταν του λες ότι δεν βγαίνεις να τον πληρώσεις ενώ την ίδια στιγμή σκορπάς τα λεφτά της εταιρείας σε προσωπικά γούστα;

Κατά την γνώμη μου σπανίζουν τα καλά πρότυπα και η κουλτούρα του σοβαρού επιχειρείν. Μπορεί να υπάρχουν σε αφθονία και να μην προβάλλονται επαρκώς. Αλλά δεν το πιστεύω. Ακόμα και σε συζητήσεις σπάνια ακούς ένα καλό λόγο επειδή κάποιος είναι συνεπής, τυπικός και έντιμος. Θαυμασμό για "επιτυχημένους" ψιλοαπατεώνες βλέπω.

[stavmanr]

Ποια εξουσία βρε St;
Πιστεύεις ότι ο μέσος επιχειρηματίας στην Ελλάδα την έχει δει Βαρδινογιάννης;
Οι περισσότεροι παλεύουν καθημερινά για τον άρτο τον επιούσιο.

Έχω ξαναγράψει ότι έχω βρεθεί κατά κάποιο τρόπο κι από τις δυο πλευρές του φράχτη. Προφανώς για τους περισσότερους είναι καθημερινή πάλη και μάλιστα σε συνθήκες μη ευνοϊκές. Και όλοι οι γνωστοί μου πήγαν με το σταυρό στο χέρι, αργά ή γρήγορα έκλεισαν. Όλοι.

Ωστόσο έχω δει και επιχειρηματίες με μαγαζιά των 3-5 ατόμων που νομίζουν ότι είναι ο Μπιλ Γκέιτς και το καλάμι εκφράζεται κυρίως με κακή συμπεριφορά. Το σύνηθες πχ να ξεσπάνε τα νεύρα τους στους υπαλλήλους ακόμα κι όταν αυτοί δεν έφταιγαν. Κάποιοι μάλιστα θεωρούσαν ότι αν προσφέρουν δουλειά σε κοπελίτσα θα πρέπει να τους κάτσει για το ευχαριστώ.

Ακόμα και πιο ισορροπημένες περιπτώσεις υπάρχει η νοοτροπία ότι το μαγαζί είναι τσιφλίκι. Ότι αυτός βάζει τους κανόνες και τους καταπατά όποτε γουστάρει. Και η κακοδιαχείριση πάει σύννεφο με ένα σωρό προσωπικά έξοδα να συγκαταλέγονται στα της επιχείρησης. Πως να σε σεβαστεί υπάλληλος ή να κάνει υπομονή όταν του λες ότι δεν βγαίνεις να τον πληρώσεις ενώ την ίδια στιγμή σκορπάς τα λεφτά της εταιρείας σε προσωπικά γούστα;

Κατά την γνώμη μου σπανίζουν τα καλά πρότυπα και η κουλτούρα του σοβαρού επιχειρείν. Μπορεί να υπάρχουν σε αφθονία και να μην προβάλλονται επαρκώς. Αλλά δεν το πιστεύω. Ακόμα και σε συζητήσεις σπάνια ακούς ένα καλό λόγο επειδή κάποιος είναι συνεπής, τυπικός και έντιμος. Θαυμασμό για "επιτυχημένους" ψιλοαπατεώνες βλέπω.

Συνεχίζεις να γράφεις μόνο για τη μία ...πλευρά του φράχτη.

Πες μας για τις εμπειρίες σου και για την άλλη πλευρά του φράχτη. Για τους εργαζόμενους.
Πόσοι ήταν κοιμισμένοι; Πόσοι προσπαθούσαν να λουφάρουν με κάθε ευκαιρία; Πόσοι νοιάζονταν μόνο για το μισθό και τις διακοπές;
Γενικά, ποια η εμπειρία σου από τους συναδέλφους;

[ST48410]

Πες μας για τις εμπειρίες σου και για την άλλη πλευρά του φράχτη. Για τους εργαζόμενους.
Πόσοι ήταν κοιμισμένοι; Πόσοι προσπαθούσαν να λουφάρουν με κάθε ευκαιρία; Πόσοι νοιάζονταν μόνο για το μισθό και τις διακοπές;
Γενικά, ποια η εμπειρία σου από τους συναδέλφους;

Προφανώς υπάρχουν και αυτοί που λες. Και όχι τόσο συχνά αλλά τέλος πάντως υπήρχαν και αυτοί που ήθελαν να κάνουν συνειδητά κακό στην εταιρεία και στους συναδέλφους τους. Εκδίκηση, ζήλια, ανοησία, όλα αυτά μαζί.

Ωστόσο τους κανόνες τους βάζει η διοίκηση. Όταν ένα πλοίο πάει στα βράχια δεν είναι ίδια η ευθύνη του καπετάνιου και του καμαρότου. Και ένας κακός καπετάνιος συνήθως επηρεάζει πολύ περισσότερο την πορεία του πλοίου σε σχέση με 10 ανίκανους καμαρότους.

[ΟΥΤΙΣ]

Ποια εξουσία βρε St;
Πιστεύεις ότι ο μέσος επιχειρηματίας στην Ελλάδα την έχει δει Βαρδινογιάννης;
Οι περισσότεροι παλεύουν καθημερινά για τον άρτο τον επιούσιο.

Έχω ξαναγράψει ότι έχω βρεθεί κατά κάποιο τρόπο κι από τις δυο πλευρές του φράχτη. Προφανώς για τους περισσότερους είναι καθημερινή πάλη και μάλιστα σε συνθήκες μη ευνοϊκές. Και όλοι οι γνωστοί μου πήγαν με το σταυρό στο χέρι, αργά ή γρήγορα έκλεισαν. Όλοι.

Ωστόσο έχω δει και επιχειρηματίες με μαγαζιά των 3-5 ατόμων που νομίζουν ότι είναι ο Μπιλ Γκέιτς και το καλάμι εκφράζεται κυρίως με κακή συμπεριφορά. Το σύνηθες πχ να ξεσπάνε τα νεύρα τους στους υπαλλήλους ακόμα κι όταν αυτοί δεν έφταιγαν. Κάποιοι μάλιστα θεωρούσαν ότι αν προσφέρουν δουλειά σε κοπελίτσα θα πρέπει να τους κάτσει για το ευχαριστώ.

Ακόμα και πιο ισορροπημένες περιπτώσεις υπάρχει η νοοτροπία ότι το μαγαζί είναι τσιφλίκι. Ότι αυτός βάζει τους κανόνες και τους καταπατά όποτε γουστάρει. Και η κακοδιαχείριση πάει σύννεφο με ένα σωρό προσωπικά έξοδα να συγκαταλέγονται στα της επιχείρησης. Πως να σε σεβαστεί υπάλληλος ή να κάνει υπομονή όταν του λες ότι δεν βγαίνεις να τον πληρώσεις ενώ την ίδια στιγμή σκορπάς τα λεφτά της εταιρείας σε προσωπικά γούστα;

Κατά την γνώμη μου σπανίζουν τα καλά πρότυπα και η κουλτούρα του σοβαρού επιχειρείν. Μπορεί να υπάρχουν σε αφθονία και να μην προβάλλονται επαρκώς. Αλλά δεν το πιστεύω. Ακόμα και σε συζητήσεις σπάνια ακούς ένα καλό λόγο επειδή κάποιος είναι συνεπής, τυπικός και έντιμος. Θαυμασμό για "επιτυχημένους" ψιλοαπατεώνες βλέπω.

Συνεχίζεις να γράφεις μόνο για τη μία ...πλευρά του φράχτη.

Πες μας για τις εμπειρίες σου και για την άλλη πλευρά του φράχτη. Για τους εργαζόμενους.
Πόσοι ήταν κοιμισμένοι; Πόσοι προσπαθούσαν να λουφάρουν με κάθε ευκαιρία; Πόσοι νοιάζονταν μόνο για το μισθό και τις διακοπές;
Γενικά, ποια η εμπειρία σου από τους συναδέλφους;

Κι όλα αυτά πως αποτελούν δικαιολογία για να μην πληρώνει ο εργοδότης τα συμφωνηθέντα, να μην πληρώνει δώρα, υπερωρίες, Κυριακές. Πως δικαιολογείται να σου λέει δεν βγαίνω μάνα μου και να κυκλοφορεί με Πόρσε; Πως αποτελούν δικαιολογία για να συμπεριφέρεται ως άνθρωπος των σπηλαίων;

[ST48410]

Κι όλα αυτά πως αποτελούν δικαιολογία για να μην πληρώνει ο εργοδότης τα συμφωνηθέντα, να μην πληρώνει δώρα, υπερωρίες, Κυριακές. Πως δικαιολογείται να σου λέει δεν βγαίνω μάνα μου και να κυκλοφορεί με Πόρσε; Πως αποτελούν δικαιολογία για να συμπεριφέρεται ως άνθρωπος των σπηλαίων;

Υποθέτω ότι θέλει να πει πως γενικά μας λείπει ο επαγγελματισμός από όποιο πόστο κι αν βρισκόμαστε κάτι που δεν απέχει της πραγματικότητας.