Παρατηρητήριο πολιτικής ορθότητας, SJW και Woke culture

[Yochanan]

Jimmy81 πήρε το χρίσμα με την Αγια Μπλε Βαφή μαλλιών και το Ιερό Λευκαντικό πρωκτού από τον Αρχιερέα σταβρομανουρα και την Πρεσεβυτέρα Μπλάκι και αγωνίζεται τον αγώνα τον δίκαιον

[AlienWay]

https://ucr.fbi.gov/crime-in-the-u.s/20 ... x_2011.xls

Το να διαπράττει το ανδρικό φύλο κατά 25% περισσότερο τα ίδια ακριβώς αδικήματα, δικαιολογεί τη διάκριση ενός όρου που χαρακτηρίζει αποκλειστικά αυτό;

[hellegennes]

Μια χαρά υπαρκτό φαινόμενο είναι και το έχουμε βιώσει οι περισσότεροι άνδρες από μικρή ηλικία. Ξεκινάει από τις πιο απλές νουθεσίες που έχουμε ακούσει όλοι όπως «οι άντρες δεν κλαίνε» ή το «μην κάνεις σαν γυναικούλα»

Αυτά ισχύουν και είναι ηλίθια στερεότυπα αλλά ούτε τοξικά είναι ούτε έχουν σχέση με την αρρενωπότητα, είναι κοινωνικές κατασκευές με βιολογική αρχή και υπάρχουν αντίστοιχα για τις γυναίκες, απλά επειδή δεν είσαι γυναίκα έχεις μια νεφελώδη εικόνα για τις αντίστοιχες ατάκες.

Είναι τοξικά διότι το να κρατάς μέσα σου τα συναισθήματά σου (π.χ. οι άντρες δεν κλαίνε) μπορεί να οδηγήσει σε κακή ψυχική υγεία μέχρι και επιθετικότητα. Τοξική είναι και η απεικόνιση της γυναίκας ως «αδύναμο ον» («μην κάνεις σαν γυναικούλα») διότι έτσι δημιουργείται στο παιδί μια στρεβλή εικόνα για το άλλο φύλο με ανεπιθύμητες προεκτάσεις (π.χ. ότι είσαι ανώτερος, ότι πρέπει να την ελέγχεις, να είσαι εσύ το αφεντικό του σπιτιού κλπ).

Όταν λέμε ότι ισχύουν, δεν εννοούμε έτσι ακριβώς. «Μην κάνεις σαν μωρό» είναι η αληθινή, μη κινηματογραφική, έκφραση και την χρησιμοποιούμε και για τα δυο φύλα.

Η βία είναι σύνθετο φαινόμενο. Υπάρχουν βιολογικοί παράγοντες που την τροφοδοτούν (π.χ. αυξημένη τεστοστερόνη) και κοινωνικοί. Από τους δεύτερους κάποιοι εντάσσονται στην τοξική αρρενωπότητα. Υπάρχουν έρευνες που το έχουν διαπιστώσει αυτό.

Έρευνες που είναι μη επαναλήψιμες είναι για τα σκουπίδια, δεν είναι επιστήμη. Είναι όσο έρευνα είναι να βγω και να ρωτάω στον δρόμο πότε έγινε η Ελληνική Επανάσταση και να βγάλω συμπεράσματα για το μορφωτικό επίπεδο των Ελλήνων από το ράντομ γκάλοπ μου.

Έρευνες με forcing είναι μη επαναλήψιμες. Δεν μπορεί κανείς να τις πάρει σοβαρά. Δημιουργούν όμως προηγούμενο, γιατί όποιος έχει προδιάθεση να συμφωνήσει -καλή ώρα-, θα τις χρησιμοποιήσει ως αποδεικτικό στοιχείο, αν και δεν έχουν καμμία αξία.

Δυστυχώς στις μη φυσικές επιστήμες ο καθένας μπορεί να γράφει ό,τι παπαριά τού κατέβει και να δημοσιευτεί. Γι' αυτό και μπορείς να βρεις ό,τι έρευνα θέλεις για να στηρίξεις κάτι που σκέφτεσαι και συγκεκριμένα οτιδήποτε, γιατί υπάρχει όλο το φάσμα των αντιφατικών αποτελεσμάτων.

Προσωπικά έχω δει πατέρα να ενθαρρύνει τον γιο του να επιτεθεί σε μέλος της παρέας μου (εποχές εφηβείας) με τον οποίο λίγο νωρίτερα είχαν πλακωθεί.

Κι εγώ έχω δει μητέρα να εγκαταλείπει το μωρό της μόνο στο σπίτι για να βγει για ποτά με τις φίλες της. Άρα οι γυναίκες είναι εγκληματικά εγωιστικά πλάσματα που διακατέχονται από τοξική θηλυκότητα. Σ' αυτό το συμπέρασμα οδηγούμαστε με αυτήν την λογική.

Άκου μια πιο στέρεη λογική: υπάρχουν άνθρωποι που είναι σκουπίδια, άνθρωποι που είναι κατά βάση καλοί αλλά παραπλανημένοι ή θερμοκέφαλοι και άνθρωποι που είναι φυσιολογικοί. Κανένα απ' αυτά δεν έχει την βάση του σε ηλίθια φαινόμενα που επινοούν κοινωνιολόγοι της πούτσας. Έχουν την βάση του στον χαρακτήρα, την μόρφωση, την καλλιέργεια και την παιδεία του ατόμου και φυσικά στην ψυχική του υγεία.

Θυμάμαι το μπούλινγκ κατά του αγοριού της τάξης που ήταν πιο «θηλυπρεπές», που «αδέρφιζε». Και έχουμε ακούσει για τόσες ακόμα περιπτώσεις μπούλινγκ εις βάρος πιο αδύναμων ή έξω από τη νόρμα παιδιών.

Το μπούλινγκ των κοριτσιών προς άλλα κορίτσια το θυμάσαι; Ή ακόμα και προς πιο μικροκαμωμένα αγόρια; Ή επειδή δεν έκανες παρέα με κορίτσια δεν διανοείσαι καν ότι συνέβαινε;

Απ' την μια μου κάνει εντύπωση που σκέφτεσαι έτσι για κοινωνικά ζητήματα, εσύ, που σε άλλα θέματα είσαι ο ορισμός του ξυραφιού του Όκαμ, απ' την άλλην αναγνωρίζω πόσο ισχυρή επίδραση μπορεί να έχει η προδιάθεση και η προκατάληψη. Όταν έχεις προαποφασίσει μια άποψη είναι πολύ εύκολο να βρεις πατήματα να την στηρίζουν, ακόμα κι αν φωνάζουν ότι είναι τόσο πιο περίπλοκα από την άλλη οπτική που προκαλούν ανεπανόρθωτη στόμωση στο ξυράφι του Όκαμ.

Η εγκληματικότητα, ας πούμε, είναι ένα φαινόμενο που εξηγείται μακράν καλύτερα, με πολύ λιγότερα κενά και πολύ πιο απλά, με ανάλυση κοινωνικοοικονομικού και ψυχολογικού προφίλ, όπου υπάρχουν ξεκάθαρες συσχετίσεις, καλά μελετημένες και άπειρα συγκριτικά δεδομένα μεταξύ χωρών, τάξεων, πολιτικών συστημάτων, κτλ.

Αντιθέτως, εισάγοντας μπουρδοόρους όπως "τοξική αρρενωπότητα", θολώνονται τα αίτια και καταλήγουμε σε κουλά συμπεράσματα για το επίπεδο τοξικής αρρενωπότητας κάθε χώρας ή κάθε κοινωνικής τάξης, που δεν βγάζουν νόημα, ενώ εξηγούνται μια χαρά με τον κλασικό τρόπο.

[hellegennes]

https://ucr.fbi.gov/crime-in-the-u.s/20 ... x_2011.xls

Το να διαπράττει το ανδρικό φύλο κατά 25% περισσότερο τα ίδια ακριβώς αδικήματα, δικαιολογεί τη διάκριση ενός όρου που χαρακτηρίζει αποκλειστικά αυτό;

Όταν η θεωρία σου είναι ότι το Χ φαινόμενο οφείλεται στο Υ χαρακτηριστικό που είναι μη μετρήσιμο, τότε οποιαδήποτε έκφανση του Χ φαινομένου μπορείς να την αποδίδεις σ' αυτό κατά το δοκούν. Αυτό λέγεται μη επαληθεύσιμη θεωρία. Είναι ό,τι και η θεώρηση πως υπάρχει θεός. Μπορείς να πιστεύεις ότι υπάρχει, δεν σε εμποδίζει κανείς, αλλά είναι μη διαψεύσιμο και κατά συνέπεια αντιεπιστημονικό (ή μη επιστημονική θεώρηση, αν θέλετε).

[AlienWay]

https://ucr.fbi.gov/crime-in-the-u.s/20 ... x_2011.xls

Το να διαπράττει το ανδρικό φύλο κατά 25% περισσότερο τα ίδια ακριβώς αδικήματα, δικαιολογεί τη διάκριση ενός όρου που χαρακτηρίζει αποκλειστικά αυτό;

Όταν η θεωρία σου είναι ότι το Χ φαινόμενο οφείλεται στο Υ χαρακτηριστικό που είναι μη μετρήσιμο, τότε οποιαδήποτε έκφανση του Χ φαινομένου μπορείς να την αποδίδεις σ' αυτό κατά το δοκούν. Αυτό λέγεται μη επαληθεύσιμη θεωρία. Είναι ό,τι και η θεώρηση πως υπάρχει θεός. Μπορείς να πιστεύεις ότι υπάρχει, δεν σε εμποδίζει κανείς, αλλά είναι μη διαψεύσιμο και κατά συνέπεια αντιεπιστημονικό (ή μη επιστημονική θεώρηση, αν θέλετε).

Το ίδιο πιστεύω κι εγώ.

[ik_90]

https://ucr.fbi.gov/crime-in-the-u.s/20 ... x_2011.xls

Το να διαπράττει το ανδρικό φύλο κατά 25% περισσότερο τα ίδια ακριβώς αδικήματα, δικαιολογεί τη διάκριση ενός όρου που χαρακτηρίζει αποκλειστικά αυτό;

Κυρίως προς Jimmy81, μιας και εσύ εκφράζεις για την ώρα τον αντίλογο:

Ξεχνάτε (όλοι) μια πολύ σημαντική πτυχή του θέματος και επιμένετε στη συζήτηση περί ύπαρξης ή όχι της τοξικής αρρενωπότητας. Σε περιπτώσεις γυναικοκτονιών γίνεται -λίγες φορές, είναι η αλήθεια- λόγος για διαταραχές όπως η αντικοινωνική και η ναρκισσιστική.
Στην πρώτη περίπτωση, όπου έχουμε την παλιά καλή ψυχοπάθεια (στη νέα, πολιτικά ορθή ονομασία της), μιλάμε για άτομα με αντικοινωνική και βίαιη μορφή συμπεριφοράς, επιθετικότητα, κακομεταχείριση και χειραγώγηση των άλλων και έλλειψη ενοχών γι' αυτό κ.λπ.
Όσον αφορά στους νάρκισσους, πέρα από την λεγόμενη «αίσθηση μεγαλείου», έχουμε την εκμετάλλευση των άλλων για την επίτευξη ιδίων οφελών, έλλειψη ενσυναίσθησης κ.ο.κ.
Γιατί τα θεωρώ αυτά σχετικά με το θέμα; Μα, γιατί στην αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας έχουμε επιπολασμό τριπλάσιο στους άντρες και παρόμοια ποσοστά και στη ναρκισσιστική.*

Τα παραπάνω σημαίνουν ότι οι άντρες έχουν μια μεγαλύτερη τάση προς τη βία από ό,τι οι γυναίκες. Και δεν χρειαζόμαστε ούτε έρευνες ούτε πολλή σκέψη για να το διαπιστώσουμε αυτό. Ο άντρας είναι βιολογικά κατασκευασμένος να έχει μεγαλύτερη ροπή προς τη βία. Στα πρωτόγονα χρόνια αυτός ήταν ο κυνηγός που εξασφάλιζε την τροφή, έπειτα αυτός έγινε ο στρατιώτης κ.ο.κ. Η γυναίκα, από την άλλη, ακριβώς επειδή κυοφορεί και μεγαλώνει παιδιά, έχει περισσότερη ενσυναίσθηση, παροχή φροντίδας και άλλα, παρόμοια χαρακτηριστικά.
Το θέμα, τώρα, είναι ότι η κοινωνία μας εξελίχτηκε, άλλαξε. Και δεν δέχεται τη βία του άντρα, οπότε αυτή (επειδή είναι φυσική) πρέπει να καμουφλαριστεί, μιας και δεν γίνεται να εξαφανιστεί. Ένας τρόπος είναι ο μηχανισμός άμυνας της μετουσίωσης, που ανέφερα τις προάλλες, όπου έχουμε βίαιες τάσεις να μετουσιώνονται σε κοινωνικά αποδεκτές μορφές συμπεριφοράς (πχ δυναμικά αθλήματα). Στις γυναίκες, από την άλλη, επειδή δεν μπορεί να δεχτεί, προσπαθεί να κάνει όσο περισσότερο ασήμαντο γίνεται τον ρόλο της μητέρας και τις κάνει να υιοθετούν αντρικά πρότυπα.

Από τα παραπάνω εξάγεται το συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει τοξική αρρενωπότητα, γιατί τίποτα το τοξικό δεν έχει η φύση. Υπάρχει αρρενωπότητα και θηλυκότητα, δύο απόλυτα φυσιολογικά, υπαρκτά και, κυρίως, έμφυτα χαρακτηριστικά των ανθρώπων. Οπότε, η μείωση της βίαιης συμπεριφοράς δεν θα γίνει με το brainwashing εννοιών όπως η «τοξική αρρενωπότητα» ούτε με άθλιες και επιζήμιες τακτικές του τύπου να μεγαλώνουν τα παιδιά σαν ουδέτερα, χωρίς να γίνεται διάκριση του φύλου και των ρόλων του.

*πηγή: Μάνος, Ν. (1988). Βασικά στοιχεία κλινικής ψυχοπαθολογίας Θεσσαλονίκη: University studio press Α.Ε.

[AlienWay]

https://ucr.fbi.gov/crime-in-the-u.s/20 ... x_2011.xls

Το να διαπράττει το ανδρικό φύλο κατά 25% περισσότερο τα ίδια ακριβώς αδικήματα, δικαιολογεί τη διάκριση ενός όρου που χαρακτηρίζει αποκλειστικά αυτό;

Κυρίως προς Jimmy81, μιας και εσύ εκφράζεις για την ώρα τον αντίλογο:

Ξεχνάτε (όλοι) μια πολύ σημαντική πτυχή του θέματος και επιμένετε στη συζήτηση περί ύπαρξης ή όχι της τοξικής αρρενωπότητας. Σε περιπτώσεις γυναικοκτονιών γίνεται -λίγες φορές, είναι η αλήθεια- λόγος για διαταραχές όπως η αντικοινωνική και η ναρκισσιστική.
Στην πρώτη περίπτωση, όπου έχουμε την παλιά καλή ψυχοπάθεια (στη νέα, πολιτικά ορθή ονομασία της), μιλάμε για άτομα με αντικοινωνική και βίαιη μορφή συμπεριφοράς, επιθετικότητα, κακομεταχείριση και χειραγώγηση των άλλων και έλλειψη ενοχών γι' αυτό κ.λπ.
Όσον αφορά στους νάρκισσους, πέρα από την λεγόμενη «αίσθηση μεγαλείου», έχουμε την εκμετάλλευση των άλλων για την επίτευξη ιδίων οφελών, έλλειψη ενσυναίσθησης κ.ο.κ.
Γιατί τα θεωρώ αυτά σχετικά με το θέμα; Μα, γιατί στην αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας έχουμε επιπολασμό τριπλάσιο στους άντρες και παρόμοια ποσοστά και στη ναρκισσιστική.*

Τα παραπάνω σημαίνουν ότι οι άντρες έχουν μια μεγαλύτερη τάση προς τη βία από ό,τι οι γυναίκες. Και δεν χρειαζόμαστε ούτε έρευνες ούτε πολλή σκέψη για να το διαπιστώσουμε αυτό. Ο άντρας είναι βιολογικά κατασκευασμένος να έχει μεγαλύτερη ροπή προς τη βία. Στα πρωτόγονα χρόνια αυτός ήταν ο κυνηγός που εξασφάλιζε την τροφή, έπειτα αυτός έγινε ο στρατιώτης κ.ο.κ. Η γυναίκα, από την άλλη, ακριβώς επειδή κυοφορεί και μεγαλώνει παιδιά, έχει περισσότερη ενσυναίσθηση, παροχή φροντίδας και άλλα, παρόμοια χαρακτηριστικά.
Το θέμα, τώρα, είναι ότι η κοινωνία μας εξελίχτηκε, άλλαξε. Και δεν δέχεται τη βία του άντρα, οπότε αυτή (επειδή είναι φυσική) πρέπει να καμουφλαριστεί, μιας και δεν γίνεται να εξαφανιστεί. Ένας τρόπος είναι ο μηχανισμός άμυνας της μετουσίωσης, που ανέφερα τις προάλλες, όπου έχουμε βίαιες τάσεις να μετουσιώνονται σε κοινωνικά αποδεκτές μορφές συμπεριφοράς (πχ δυναμικά αθλήματα). Στις γυναίκες, από την άλλη, επειδή δεν μπορεί να δεχτεί, προσπαθεί να κάνει όσο περισσότερο ασήμαντο γίνεται τον ρόλο της μητέρας και τις κάνει να υιοθετούν αντρικά πρότυπα.

Από τα παραπάνω εξάγεται το συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει τοξική αρρενωπότητα, γιατί τίποτα το τοξικό δεν έχει η φύση. Υπάρχει αρρενωπότητα και θηλυκότητα, δύο απόλυτα φυσιολογικά, υπαρκτά και, κυρίως, έμφυτα χαρακτηριστικά των ανθρώπων. Οπότε, η μείωση της βίαιης συμπεριφοράς δεν θα γίνει με το brainwashing εννοιών όπως η «τοξική αρρενωπότητα» ούτε με άθλιες και επιζήμιες τακτικές του τύπου να μεγαλώνουν τα παιδιά σαν ουδέτερα, χωρίς να γίνεται διάκριση του φύλου και των ρόλων του.

*πηγή: Μάνος, Ν. (1988). Βασικά στοιχεία κλινικής ψυχοπαθολογίας Θεσσαλονίκη: University studio press Α.Ε.

Επίσης μπορούμε να παρατηρήσουμε το εξής: Υπάρχει αντιστοίχηση μεταξύ της μυικής υπεροχής με την εκδήλωση της βίας.

Το ποσοστό ανδρών που βιαιοπραγούν είναι μεγαλύτερο από το γυναικείο.

Τα παιδιά που υπολείπονται μυικά, εισπράττουν βία και από τους δύο γονείς.

Αυτό με προβληματίζει. Σε περίπτωση που έχουμε μια πανύψηλη, μυώδη και νταρντάνα γυναίκα η οποία είναι παντρεμένη με μυικά καχεκτικό σύντροφο, τότε ποιες οι πιθανότητες να μη βιαιοπραγήσει εναντίον του αν έχει κάποια ψυχική διαταραχή με βίαια ξεσπάσματα;

Αρα υπάρχει κάτι πολύ σκοτεινό στην ανθρώπινη φύση που επιβάλλει τη βία του ισχυρού.

Αυτά, συμβαίνουν

[Αχθος Αρουρης]

[nostromos]

ακομη μια αθλητρια βεληνεκους εγκαταλειπει την ποδηλασια απο τη στιγμη που το αθλημα εχει γεμισει ψωλαραδες που σαρωνουνε τις πρωτιες ως γυναικες

[Αχθος Αρουρης]

προηγουνται, τα μαλακα,
ακολουθουν τα σκληρα,
τελος, αυταπαρνηση φυλου,
αν θες να μη πεινασης .........

[Jimmy81]

Από τα παραπάνω εξάγεται το συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει τοξική αρρενωπότητα, γιατί τίποτα το τοξικό δεν έχει η φύση. Υπάρχει αρρενωπότητα και θηλυκότητα, δύο απόλυτα φυσιολογικά, υπαρκτά και, κυρίως, έμφυτα χαρακτηριστικά των ανθρώπων. Οπότε, η μείωση της βίαιης συμπεριφοράς δεν θα γίνει με το brainwashing εννοιών όπως η «τοξική αρρενωπότητα» ούτε με άθλιες και επιζήμιες τακτικές του τύπου να μεγαλώνουν τα παιδιά σαν ουδέτερα, χωρίς να γίνεται διάκριση του φύλου και των ρόλων του.

*πηγή: Μάνος, Ν. (1988). Βασικά στοιχεία κλινικής ψυχοπαθολογίας Θεσσαλονίκη: University studio press Α.Ε.

Ο όρος "τοξική" αφορά κοινωνικές διεργασίες μάθησης και όχι την φύση. Επίσης κανείς δεν λέει να μεγαλώνουν τα παιδιά σαν ουδέτερα ούτε να μην γίνεται διάκριση του φύλου τους. Οι "ρόλοι των φύλων" όμως είναι κοινωνικό κατασκεύασμα και μπορούν να αλλάξουν όπως έχει αποδειχτεί από τις γυναίκες που έχουν μπει αποτελεσματικά στην αγορά εργασίας κι από τους άντρες που ασχολούνται επιτυχώς με οικιακές εργασίες (μαγείρεμα, καθάρισμα, φροντίδα παιδιών κλπ). Ελευθερία επιλογών πρέπει να υπάρχει και όχι διατήρηση με το ζόρι παρωχημένων στερεοτύπων.

[Jimmy81]

https://ucr.fbi.gov/crime-in-the-u.s/20 ... x_2011.xls

Το να διαπράττει το ανδρικό φύλο κατά 25% περισσότερο τα ίδια ακριβώς αδικήματα, δικαιολογεί τη διάκριση ενός όρου που χαρακτηρίζει αποκλειστικά αυτό;

Όχι από μόνο του αλλά μαζί με τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά που αναφέρθηκαν(και που δεν είναι όλα αδικήματα).

[Jimmy81]

Τα στερεότυπα οποιασδήποτε κατηγορίας δεν τα θεωρώ καλά διότι θολώνουν την κρίση. Τώρα εσύ αναρωτήσου...μήπως μερικά από αυτά που αναφέρεις όπως «τα παιδιά στο διαζύγιο τα παίρνει η γυναίκα» οφείλονται σε δηλητηριώδεις αντιλήψεις που ευδοκιμούν σε περιβάλλον πατριαρχίας και τοξικής αρρενωπότητας όπως η αντίληψη ότι η γυναίκα πρέπει να ασχολείται με το νοικοκυριό και την φροντίδα των παιδιών; Λέω εγώ τώρα...

Στο παρελθόν οφειλόταν στην "δηλητηριώδη" πραγματικότητα ότι ο άντρας δούλευε και η γυναίκα όχι, πράγμα που σήμαινε ότι ο άντρας δεν μπορούσε να μεγαλώσει τα παιδιά, να τα προσέχει, να τα φροντίζει, κτλ. γιατί έλειπε όλη μέρα.

Σήμερα οφείλονται στην αληθινά και χωρίς εισαγωγικά δηλητηριώδη αντίληψη των φεμινιστριών ότι οι άντρες είναι συναισθηματικά ακατάλληλοι να φροντίζουν παιδιά, ότι η μητέρα είναι αναντικατάστατη ενώ ο πατέρας όχι και ότι η γυναίκα μόνο μπορεί να παρέχει στα παιδιά φροντίδα και αγάπη, ενώ ο άντρας είναι καλός μόνο για... κάτσε... α, ναι, για τίποτα.

Βέβαια αν έχεις χτίσει στο μυαλό σου κουλές θεωρίες περί τοξικότητας, που σου θολώνουν την κρίση, δυσκολεύεσαι να δεις την πραγματικότητα και τα βλέπεις όλα υπό το πρίσμα των θεωριών σου.

Και ποιου πλέγματος ιδεών ήταν απόρροια αυτή η δηλητηριώδης πραγματικότητα που περιγράφεις;

Όσο για τις φεμινίστριες θα πρέπει να κάνουμε διάκριση ανάμεσα σε αυτές που υποστηρίζουν τοξικές απόψεις για τον άνδρα και τον σύζυγο και σε αυτές που προσκαλούν τον άνδρα να ασχολείται με την ανατροφή των παιδιών του προσβλέποντας σε ένα δικαιότερο μέλλον και για τα δύο φύλα. Π.χ. ένας φεμινιστικός οργανισμός της Αυστραλίας παροτρύνει τους άνδρες να συμμετέχουν στην φροντίδα των παιδιών τους και μάλιστα παραθέτει μια επιστημονική έρευνα που παρουσιάζει τα οφέλη που αποκομίζουν τα παιδιά από την πατρική φροντίδα(4ο point).
https://www.ywca.org.au/news/5-reasons- ... archy-too/
https://www.un.org/esa/socdev/family/do ... obbins.pdf
Τέτοιο κόσμο θέλουμε να χτίσουμε.

[Jimmy81]

Κι εγώ έχω δει μητέρα να εγκαταλείπει το μωρό της μόνο στο σπίτι για να βγει για ποτά με τις φίλες της. Άρα οι γυναίκες είναι εγκληματικά εγωιστικά πλάσματα που διακατέχονται από τοξική θηλυκότητα. Σ' αυτό το συμπέρασμα οδηγούμαστε με αυτήν την λογική.

Όχι εγώ δεν το απομονώνω. Θα το λάβω υπόψη μαζί με τα υπόλοιπα παραδείγματα και τις διαβαθμίσεις στερεοτυπικών νουθεσιών προς τα αγόρια που μπορούν να οδηγήσουν σε βίαιες ή επιθετικές συμπεριφορές.

Άκου μια πιο στέρεη λογική: υπάρχουν άνθρωποι που είναι σκουπίδια, άνθρωποι που είναι κατά βάση καλοί αλλά παραπλανημένοι ή θερμοκέφαλοι και άνθρωποι που είναι φυσιολογικοί. Κανένα απ' αυτά δεν έχει την βάση του σε ηλίθια φαινόμενα που επινοούν κοινωνιολόγοι της πούτσας. Έχουν την βάση του στον χαρακτήρα, την μόρφωση, την καλλιέργεια και την παιδεία του ατόμου και φυσικά στην ψυχική του υγεία.

Ο χαρακτήρας, η μόρφωση, η καλλιέργεια, η παιδεία και σε ορισμένες περιπτώσεις η ψυχική υγεία δεν ειναι ουρανοκατέβατες έννοιες χωρίς υπόβαθρο. Μπορούν να διαμορφωθούν κάτω από όρους που περιγράφει και η τοξική αρρενωπότητα. Π.χ. στον «παραπλανημένο» χωράνε επεξηγήσεις. Πώς κατέληξε αυτός ο άνθρωπος να είναι παραπλανημένος; Τι πρότυπα και τις συμβουλές λάμβανε από το οικείο περιβάλλον του; Μήπως έγινε έτσι επειδή μεγάλωσε σε υπερσυντηρητικό περιβάλλον, με αυταρχικούς γονείς (ή και αυταρχικό μεγαλύτερο αδερφό), βαθιά θρησκευόμενο δάσκαλο και που όλοι αυτοί του πέρασαν αρνητικές εικόνες για τους ομοφυλόφιλους, τους πιο «αδύναμους», τις γυναίκες κλπ; Ομοίως για τον θερμοκέφαλο πρέπει να αναρωτηθούμε μήπως σε κάποια περίοδο της ζωής του τού μετέδωσαν πρότυπα συμπεριφοράς αχρείαστου ρίσκου και γι’ αυτό ας πούμε προβαίνει σε φθορές ξένης περιουσίας, οδηγεί εφετζίδικα και επικίνδυνα, πουλάει μαγκιά σε κανέναν μικρόσωμο με γυαλάκια στο δρόμο κλπ και συνήθως αυτά τα κάνει μπροστά σε φίλους του για να αναδειχθεί ως τολμηρός και dominant; Εδώ λοιπόν έρχεται να μας απασχολήσει το πλαίσιο εννοιών της τοξικής αρρενωπότητας που διεισδύει στις αιτίες που κάποιος έγινε παραπλανημένος, θερμοκέφαλος, ανήθικο σκουπίδι κλπ. Προφανώς δεν εξηγεί όλες τις περιπτώσεις και κάποιες άλλες ίσως τις εξηγεί μερικώς. Αυτό όμως δεν την καθιστά ανύπαρκτη.

Το μπούλινγκ των κοριτσιών προς άλλα κορίτσια το θυμάσαι; Ή ακόμα και προς πιο μικροκαμωμένα αγόρια; Ή επειδή δεν έκανες παρέα με κορίτσια δεν διανοείσαι καν ότι συνέβαινε;

Προς μικρόσωμα αγόρια ναι. Προς κορίτσια όχι αλλά το έχω ψάξει στο διαδίκτυο. Τα αγόρια κάνουν συχνότερα μπούλινγκ και σε αγόρια και σε κορίτσια, συνήθως μέσω σωματικής βίας και είναι πολύ πιο επικίνδυνο για το θύμα από ό,τι το μπούλινγκ των κοριτσιών (συκοφαντίες, αποκλεισμός). Στην ακραία μορφή του μπούλινγκ των αγοριών φτάνουμε σε τραγικά συμβάντα τύπου δολοφονίας μικρού Άλεξ...

Η εγκληματικότητα, ας πούμε, είναι ένα φαινόμενο που εξηγείται μακράν καλύτερα, με πολύ λιγότερα κενά και πολύ πιο απλά, με ανάλυση κοινωνικοοικονομικού και ψυχολογικού προφίλ, όπου υπάρχουν ξεκάθαρες συσχετίσεις, καλά μελετημένες και άπειρα συγκριτικά δεδομένα μεταξύ χωρών, τάξεων, πολιτικών συστημάτων, κτλ.

Είναι ένα φαινόμενο πολυπαραγοντικό. Προσωπικά δεν βλέπω το λόγο να μην χωράνε και όροι της θεωρίας της τοξικής αρρενωπότητας για την εξήγηση κάποιων εγκλημάτων, πόσο μάλλον στα ψυχολογικά προφίλ.

Και κάτι τελευταίο για τις προηγούμενες έρευνες που απαξιώνεις. Εγώ δέχομαι ότι η κοινωνιολογία και η ψυχολογία δεν είναι τόσο «ακριβείς» επιστήμες όσο άλλες και πάντα μπορεί να υπάρχει ένα περιθώριο διαφορετικών ερμηνειών. Όμως δεν μπορώ να δεχτώ την απλοϊκή, ισοπεδωτική απόρριψή τους, λες και πετάνε ζαριές στην τύχη, λες και αυτοί οι πολλοί και διαφορετικοί ερευνητές είναι ανίκανοι να διαπιστώσουν επαναλαμβανόμενα μοτίβα συμπεριφοράς σε ανθρώπους που εξετάζουν. Κράτα και μια πισινή.

[Scouser]