ενδεικτικά για επιληψία και αρκετές από τις συχνές ψυχικές διαταραχές. Το άρθρο 110Α και το σωφρονιστικό σύστημα πιθανά, ευθύνεται για την αποφυλάκιση.ST48410 έγραψε: ↑24 Αύγ 2018, 19:25Ο Φλώρος επικαλείται κρίσεις επιληψίας και σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα για να αποφυλακιστεί.
https://www.protothema.gr/greece/articl ... is-floros/
Συγκεκριμένα, ο 39χρονος επιχειρηματίας στήριξε το αίτημά του για αποφυλάκιση στο άρθρο 110Α του Ποινικού Κώδικα, σύμφωνα με το οποίο κρατούμενος που πάσχει από διαγνωσμένη αναπηρία άνω του 67% αποφυλακίζεται με όρους εφόσον έχει εκτίσει το ένα πέμπτο της ποινής του.
«Πατώντας» πάνω στο συγκεκριμένο άρθρο και υποστηρίζοντας ότι αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας ο Αρ. Φλώρος κατάφερε να βρεθεί εκτός φυλακής. Όπως αναφέρουν οι πληρηφορίες, ο 39χρονος επικαλέστηκε κρίσεις επιληψίας αλλά και σοβαρά ψυχιατρικά προβλήματα και προς ενίσχυση των ισχυρισμών του προσκόμισε - όπως ο νόμος ορίζει - και τα έγγραφα του αρμόδιου δημοσίου φορέα, τα οποία πιστοποιούν πως αντιμετωπίζει τα συγκεκριμένα προβλήματα με την υγεία του
Αν κάποιος έχει επαρκείς ιατρικές γνώσεις μπορεί να μας πει πόσο έγκυρη μπορεί να είναι η γνωμάτευση τέτοιων προβλημάτων; Δηλαδή ο καθένας δεν θα μπορούσε να υποκριθεί ψυχιατρικό πρόβλημα και να τύχει παρόμοιας αντιμετώπισης; Μήπως ο σχετικός νόμος έχει αδικαιολόγητα κενά; Ο τύπος δεν ήταν ΟΚ όταν υπεξαιρούσε τρελά ποσά; Μετά άρχισαν τα ψυχιατρικά;
Η αναπηρία και τα ποσοστά της δεν είναι αμιγώς ιατρικός όρος, αλλά ιατρο-νομικός.
Δηλαδή αφορά ανικανότητα λειτουργίας και εργασίας (με την έννοια της δημόσιας υγείας και της κοινωνίας) και όχι αναπηρία (με την κλασική ιατρική έννοια, π.χ. 40% νευρολογικό έλλειμμα).
Ενιαίος Πίνακας Προσδιορισμού Ποσοστού Αναπηρίας
Τεύχος Β’ 4591/27.12.2017
https://www.esamea.gr/pressoffice/annou ... -anapirias
Νευρωσικές, συνδεόμενες με το στρες και σωματόμορφες διαταραχές
Ι. Διαταραχές φοβικού άγχους (αγοραφοβία, κοινωνική φοβία, ειδικές φοβίες): .......... Π.Α. 5% - 20% για δύο ή τρία έτη
ΙΙ. Φοβίες με διαταραχή πανικού: ............... Π.Α. 10% - 30% για δύο ή τρία έτη
ΙΙΙ. Αγχώδης διαταραχή: .............................. Π.Α. 5% - 20% για δύο ή τρία έτη
ΙV. Μεικτή διαταραχή άγχους και κατάθλιψης: .......................Π.Α. 5% - 30% για δύο ή τρία έτη
V. Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή: ......... Π.Α. 35% - 50% για δύο ή τρία έτη Και σε παρουσία ψυχωτικών συμπτωμάτων Π.Α. ≤67% για δύο ή τρία έτη
VI. Διαταραχή μετατραυματικού στρες: Π.Α. 25% - 50% για δύο ή τρία έτη (μετά 10 έτη μεταπίπτει σε «επιμένουσα μεταβολή της προσωπικότητας μετά από καταστροφική εμπειρία», βλ. 11.7)
VII.Διαταραχή προσαρμογής: ..................... Π.Α. 5% - 30% για δύο ή τρία έτη
VIII.Ψυχοαποσυνδετικές διαταραχές: ......... Π.Α. 5% - 30% για δύο ή τρία έτη
ΙX. Σωματόμορφες διαταραχές: ............. Π.Α. 5% - 30% για δύο ή τρία έτη
Συναισθηματικές διαταραχές
I. Διπολική συναισθηματική διαταραχή: .......... Π.Α. 50% - 67% για δύο ή τρία έτη (συνεκτιμώνται αριθμός επεισοδίων, διάρκεια αυτών, ύπαρξη συμπτωμάτων στα μεσοδιαστήματα, αριθμός ημερών ελεύθερων συμπτωμάτων, παρουσία ψυχωτικών συμπτωμάτων, κ.λπ.)
II. Υποτροπιάζουσα καταθλιπτική διαταραχή:.. Π.Α. 35% - 50% για δύο ή τρία έτη
III. Επίμονες διαταραχές της διάθεσης (δυσθυμία, κυκλοθυμία, «νευρωσική» κατάθλιψη): .............................. Π.Α. 15% - 30% για δύο ή τρία έτη
IV. Συναισθηματική διαταραχή με ψυχωσιόμορφα στοιχεία: ...................................................... Π.Α. 35% - 50% για δύο ή τρία έτη
Διαταραχές προσωπικότητας και της συμπεριφοράς του ενηλίκου
Ειδικές διαταραχές της προσωπικότητας:
• Παρανοειδής ........................................... Π.Α. 35% - 50% για δύο ή τρία έτη
• Σχιζοειδής ............................................... Π.Α. 35% - 50% για δύο ή τρία έτη
• Δυσκοινωνική (αντικοινωνική) ................ Π.Α. 35% - 50% για δύο ή τρία έτη
• Συναισθηματική αστάθεια (παρορμητικού ή μεθοριακού) τύπου ....................... Π.Α. 35% - 50% για δύο ή τρία έτη
• Οιστριονική ............................................ Π.Α. 15% - 35% για δύο ή τρία έτη
• Καταναγκαστική ..................................... Π.Α. 15% - 35% για δύο ή τρία έτη
• Αγχώδης (αποφευκτική) ......................... Π.Α. 15% - 35% για δύο ή τρία έτη
• Εξαρτητική ............................................. Π.Α. 15% - 35% για δύο ή τρία έτη
• Επιμένουσα μεταβολή της προσωπικότητας μετά από καταστροφική εμπειρία ............................ Π.Α. 25% -50% για δύο ή τρία έτη
• Μεικτή .................................................... Π.Α. 25% - 40% για δύο ή τρία έτη
Επιληψία
Ο κλινικός νευρολόγος (αλλά και ο αξιολογητής αναπηρίας) έχει να απαντήσει σε τέσσερα ερωτήματα όταν έρχεται «αντιμέτωπος» με ένα παροξυσμικό φαινόμενο που θα μπορούσε να είναι επιληπτική κρίση:
1) ήταν η κρίση επιληπτική ή όχι; (π.χ. συγκοπτική κρίση, μετατρεπτική κρίση, κ.λπ.)
2) αν ναι, τι τύπος κρίσης είναι; (π.χ. σύνθετη εστιακή, γενικευμένη, δευτεροπαθώς γενικευόμενη, κ.λπ.)
3) με ποιο επιληπτικό σύνδρομο έχουμε να κάνουμε; (π.χ. καλοήθης παιδική επιληψία με κεντροκροταφικές αιχμές, αφαιρετική επιληψία της παιδικής ηλικίας, καλοήθης νεανική μυοκλονική επιληψία, σύνδρομο επιληπτικής εγκεφαλοπάθειας, κ.λπ.)
4) ποιά είναι η υποκείμενη αιτιολογία του επιληπτικού συνδρόμου; (π.χ. ιδιοπαθήςγενετική, όγκος, Α.Ε.Ε., ιπποκάμπεια σκλήρυνση, κ.λπ.)
ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ…………......................................................... ≥35%
Εξαρτάται από τους παρακάτω παράγοντες:
α) συχνότητα των κρίσεων
β) τύπος των κρίσεων
γ) ποσότητα των φαρμάκων, η μακροχρόνια χρήση τους και η ανταπόκριση σε αυτά
δ) ύπαρξη ΗΕΓ/φικών διαταραχών (η παρουσία τους δεν είναι υποχρεωτικά παθογνωμονική, όμως η απουσία τους δεν αποκλείει πάντα την επιληψία), πάντα σε συνδυασμό με την κλινική εικόνα ε) ύπαρξη νοητικών ή/και ψυχικών διαταραχών, όπως ψυχώσεων ή διαταραχής της προσωπικότητας ή, τέλος, η ύπαρξη κλινικών σημείων αποδιοργάνωσης.
ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ ……….......................................................... ≥ 80% * Οι καταστάσεις αυτές χαρακτηρίζονται από ειδικά ΗΕΓ-ικά ευρήματα (π.χ. υψαρρυθμία), πολύμορφους σπασμούς που δεν ανταποκρίνονται ικανοποιητικά στην αντιεπιληπτική αγωγή και συνοδές αναπτυξιακές νοητικές και νευρολογικές διαταραχές.
