Η ερήμωση της Eλληνικής επαρχίας.

[The Rebel]

Καλάμι: Το άλλοτε ζωντανό χωριό που πλέον το αποκαλούν και χωριό-φάντασμα.
Νομίζεις ότι από κάποια πόρτα θα εμφανιστεί μια οικογένεια.



Αποτελούσε ένα χωριό που έσφυζε από ζωή και κάποτε μετρούσε μέχρι και 600 κατοίκους. Σήμερα η εικόνα της εγκατάλειψης είναι εμφανής σε σημείο που το αποκαλούν ακόμη και χωριό-φάντασμα.
Ο λόγος για ένα ελληνικό χωριό, το χωριό Καλάμι στην Κρήτη που γνώρισε μεγάλη ζωντάνια αλλά σταδιακά εγκαταλείφθηκε (όπως πολλά χωριά της Ελλάδας) από τους κατοίκους του και ερήμωσε. Όταν κοιτάς τις εικόνες από ψηλά νομίζεις ότι θα δεις κάποια νοικοκυρά να βγαίνει από ένα παράθυρο ή ότι ξαφνικά ο δρόμος θα ζωντανέψει και παιδιά θα αρχίζουν να παίζουν εκεί. Αυτό που κάνει ιδιαίτερο την εγκατάλειψη σε αυτό το χωριό είναι το μέγεθός του μιας και κάποτε ζούσαν εκεί δεκάδες οικογένειες. Σήμερα οι κάτοικοί του μετριούνται στα δάχτυλα…

Το Καλάμι βρίσκεται στο νομό Ηρακλείου και συγκεκριμένα στο νοτιοανατολικό τμήμα του Δήμου Βιάννου. Θα το συναντήσεις κάνοντας μια διαδρομή 31 χιλιομέτρων από την Ιεράπετρα. Πρόκειται για ένα πραγματικά γραφικό και όμορφο χωριό χτισμένο σε υψόμετρο σχεδόν 500 μέτρων στην άκρη ενός μικρού λεκανοπεδίου. Περιβόλια, λόφοι και ποτάμια το περιτριγυρίζουν με τα πέτρινα σπίτια να δημιουργούν ένα σκηνικό σαν βγαλμένο από ταινία. Ωστόσο αυτή η ερημιά το κάνει συχνά να το αποκαλούν ως το χωριό – φάντασμα.

Καθώς κοιτά κανείς τις εικόνες της εγκατάλειψης και της ερήμωσης τού δημιουργείται ένα μελαγχολικό και κάποιες φορές ανατριχιαστικό συναίσθημα. Ο θεατής νομίζει ότι πίσω από τις πόρτες κρύβονται οικογένειες που ξαφνικά θα εμφανιστούν και θα δώσουν πάλι ζωντάνια στο χωριό Καλάμι.

Η δημιουργία αυτού του οικισμού μοιάζει λίγο πολύ με την ιστορία πολλών χωριών στην Ελλάδα μιας και δεν είναι λίγα τα χωριά που χτίστηκαν γιατί οι κάτοικοι έψαχναν τρόπο να προστατευθούν. Έτσι και το ελληνικό αυτό χωριό,το Καλάμι θεωρείται ότι χτίστηκε ανάμεσα στα τέλη της ενετοκρατίας και τις αρχές της τουρκοκρατίας. Ο πιο βασικός λόγος για την κατασκευή του και μάλιστα σε τέτοιο σημείο ήταν η προστασία των ανθρώπων από εχθρικές επιδρομές. Γι’ αυτό και επιλέχθηκε να χτιστεί σε μια τέτοια ημιορεινή περιοχή.

Τα χρόνια όμως πέρασαν, οι ανάγκες των ανθρώπων άλλαξαν και κατά τη δεκαετία του ’70 οι οικογένειες άρχισαν να το εγκταλείπουν σταδιακά. Το αποτέλεσμα είναι πλέον να βλέπουμε ακόμη και μισάνοιχτες πόρτες λες και οι άνθρωποι έφυγαν βιαστικά και τα άφησαν όλα πίσω τους.

Οι εικόνες από το κανάλι Sarantos Nikos στο Youtube δείχνουν ακριβώς αυτή την εγκατάλειψη και την ερημιά αυτού του χωριού-φαντάσματος όπως συνηθίζουν πια να το αποκαλούν.



Τα έρημα ελληνικά χωριά.
Ταξιδεύοντας στην ελληνική ύπαιθρο θα συναντήσει συχνά αυτό το φαινόμενο της εγκατάλειψης των χωριών. Οικισμών που κάποτε έσφυζαν από ζωή, είχαν σχολεία, μπακάλικα και διαφόρων ειδών επιχειρήσεις και πλέον είναι παντελώς έρημα.

Οι κάτοικοί τους είτε προς αναζήτηση εργασίας είτε για να έχουν περισσότερες ανέσεις, αποφάσισαν να τα εγκαταλείψουν. Το ελληνικό χωριό για το οποίο μιλήσαμε σήμερα, το Καλάμι είναι ένα τέτοιο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Και φαίνεται πιο έντονα λόγω του μεγέθους του. Γιατί εκεί κάποτε έζησαν εκατοντάδες άνθρωποι. Είχαν τα νοικοκυριά τους. Είχαν τις δουλειές και τα χωράφια τους. Και τώρα… ερημιά.
https://exploringgreece.tv/destinations ... sma/28012/

[The Rebel]

Σέσοβο: Το άγνωστο χωριό-φάντασμα στην Ήπειρο.
Το σοβαρό συμβάν που οδήγησε στην εγκατάλειψή του.



Κάπου στις πλαγιές του Ζαλόγγου, σε μια τοποθεσία που δεν προσεγγίζεται συχνά και όχι πολύ εύκολα, βρίσκεται ένα από τα χωριά – φαντάσματα της Ελλάδας, που τα τελευταία χρόνια δεν είναι λίγα. Πρόκειται για ένα χωριό που μοιάζει πλέον με ερειπωμένη πολιτεία και το μόνο που μπορεί να παρατηρήσει κανείς πια είναι μια εγκατάλειψη. Ο λόγος για το χωριό Σέσοβο όπου το ξέρουν πολλοί ή Πολύβρυσο όπως είναι η νεότερη ονομασία του. Ένα χωριό με ιδιαίτερη ιστορία όσον αφορά την εγκατάλειψή τους μιας και αυτή δεν έγινε σταδιακά ως αποτέλεσμα της αστυφιλίας και της μετακίνησης των κατοίκων σε άλλους πιο κεντρικούς οικισμούς. Το χωριό αυτό της Πρέβεζας έχει τη δική του δύσκολη ιστορία εγκατάλειψης.


Σέσοβο ή Πολύβρυσο: Το άγνωστο χωριό – φάντασμα στην Ήπειρο.



Το Σέσοβο δεν είναι ένα από τα γνωστά χωριά – φαντάσματα της Ελλάδας ενώ δεν το γνωρίζουν καλά – καλά ούτε οι κάτοικοι της Ηπείρου. Το νεότερο όνομά του που είναι Πολύβρυσο το έχει πάρει πιθανόν από τις πολλές πηγές που υπάρχουν στην περιοχή και οι οποίες είναι οι μόνες που θυμίζουν ζωή στο χωριό αυτό καθώς τρέχουν σήμερα. Αν το επισκεφθεί κανείς θα δει σπίτια ερείπια που μοιάζουν να εγκαταλείφθηκαν βιαστικά από τους κατοίκους τους. Και έτσι κάπως έγινε.



Αιτία πίσω από την ερήμωση του χωριού αυτού είναι ένας ισχυρός σεισμός που προκάλεσε αρκετές καθιζήσεις και κατολισθήσεις του εδάφους αρχές της δεκαετίας του ’70.
Τότε και μην διακινδυνεύοντας τη ζωή τους μέσα στα σπίτια ή και στους δρόμους οι κάτοικοι αποφάσισαν να το εγκαταλείψουν. Το να φτάσει κανείς σε αυτό τον έρημο τόπο δεν είναι εύκολη υπόθεση.



Αν του αρέσει, βέβαια, να γνωρίζει τα χωριά – φαντάσματα της Ελλάδας μπορεί να το κάνει από τον οικισμό του Παλιού Ωρωπού μέσω χωματόδρομου ή μέσω της Κρυοπήγης αλλά με 30 λεπτά πεζοπορίας. Αν βρεθείς στην περιοχή μην παραλείψεις να επισκεφθείς το μνημείο για τον Χορό του Ζαλόγγου αλλά και και τον Αρχαιολογικό Χώρο Κασσώπης.


https://exploringgreece.tv/destinations ... iro/54119/

[The Rebel]

06/10/2021
Ρόδος – Το ανατριχιαστικό χωριό που είναι συνδεδεμένο με το θάνατο.



Λίγοι γνωρίζουν για την ύπαρξη ενός ανατριχιαστικού χωριού στη Ρόδο, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το θάνατο.

Οι περισσότεροι, και όχι άδικα, έχουν στο μυαλό τους το νησί των Ιπποτών ως τον απόλυτο καλοκαιρινό προορισμό, με τις ονειρικές παραλίες, τους όμορφους και γραφικούς οικισμούς και την Μεσαιωνική Πόλη- κόσμημα για όλα τα Δωδεκάνησα. Ωστόσο, υπάρχει ένα χωριό με ανατριχιαστική ιστορία και έντονο το στοιχείο του θανάτου σε όλες τις γωνιές του.

Αγία Ελεούσα – Ένα χωριό στη Ρόδο στα πρότυπα των ιταλικών χωριών στα δάση των Ιταλικών Άλπεων.
Το χωριό, που ακούει στο όνομα Αγία Ελεούσα, βρίσκεται σε ένα καταπράσινο περιβάλλον στους πρόποδες του βουνού Προφήτης Ηλίας, πολύ κοντά στο σημερινό σύγχρονο χωριό Ελεούσα. Στην ουσία πρόκειται για έναν ερημωμένο οικισμό, που ακόμη και σήμερα τόσα χρόνια μετά, «μυρίζει» ακόμη αρρώστια και θανατικό, κάνοντας τους επισκέπτες του στην κυριολεξία να ανατριχιάσουν και μόνο στη θεάσή του.

Γνωστό και ως Καμποκιάρο, σύμφωνα με την ονομασία που του είχαν δώσει οι Ιταλοί, το χωριό δημιουργήθηκε το 1935, προκειμένου να αποτελέσει ιταλική αποικία, βασισμένη στα πρότυπα των χωριών στα δάση των Ιταλικών Άλπεων.

Σε αυτό κατοίκησαν πρώτοι οι υλοτόμοι με καταγωγή από την Βόρεια Ιταλία, οι οποίοι και έχτισαν το χωριό ώστε να παραθερίζουν σε αυτό καλοβαλμένοι Ιταλοί. Κτίρια με καμπυλωτά μπαλκόνια, εντυπωσιακές καμάρες και έντονα χρώματα στα βασικά χαρακτηριστικά του, όπως συνέβαινε τότε και με όλα τα ιταλικά χωριά. Στα σημεία αναφοράς της Αγίας Ελεούσας τόσο η καταπράσινη φύση, που ήταν πάντα περιποιημένη, όσο και η τεχνητή του λίμνη, που αποτελούσε σημείο αναφοράς για τους κατοίκους, αλλά και τους επισκέπτες του χωριού.



Πώς μετατράπηκε σε χωριό- φάντασμα.
Σήμερα, ωστόσο, μόλις βρεθεί κανείς στην Αγία Ελεούσα της Ρόδου, θα συνειδητοποιήσει ότι όλα τα παραπάνω ανήκουν στο παρελθόν. Η εγκατάλειψη και η ερήμωση πρωταγωνιστούν στο χωριό- φάντασμα, το οποίο εγκαταλείφθηκε πλήρως παρατημένο σαν έρμαιο στο πέρασμα του χρόνου από το 1970.

Μετά την υπογραφή της Συνθήκης Ειρήνης της Ιταλίας με την Ελλάδα το 1947, το χωριό ερημώθηκε με την αποχώρηση των Ιταλών και αργότερα μετατράπηκε σε Σανατόριο, μυρίζοντας παντού θάνατο.

Πρόκειται για το σημείο όπου κατέφθαναν από κάθε γωνιά της χώρας όσοι είχαν φυματίωση, ώστε να απομονωθούν από εκείνους που διατηρούσαν ακόμη την υγεία τους. Πολύ λίγοι ασθενείς κατάφεραν να αφήσουν πίσω τους το χωριό ζωντανοί, ενώ οι περισσότεροι άφησαν σε αυτό την τελευταία τους πνοή. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, λοιπόν, το όνομά του στη συνείδηση των κατοίκων του νησιού, και κυρίως των μεγαλύτερων σε ηλικία που γνωρίζουν την ιστορία του, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το θάνατο.














https://www.newsbeast.gr/travel/arthro/ ... to-thanato

[The Rebel]

22.04.2023
Αυτά κατάφεραν στην Ήπειρο: Δεκάδες χωριά με λιγότερους από 30 κατοίκους – Τρία έχουν αριθμό… μηδέν!
Κανένα ενδιαφέρον για να ενισχυθεί και να συγκρατηθεί ο πληθυσμός.



Ξεχασμένη πατρίδα θυμίζει πια η Ήπειρος, με τον πληθυσμό να μειώνεται όλο και περισσότερο και με ιλιγγιώδεις ταχύτητες. Όσοι δεν έχουν φύγει για να αναζητήσουν ένα καλύτερο μέλλον στα αστικά κέντρα, είναι λίγοι ηλικιωμένοι μόνιμοι κάτοικοι που σταδιακά «σβήνουν» και τα χωριά μένουν έρημα από ζωή.

Σε αυτό το πλαίσιο, το epiruspost.gr δημοσιεύει μία λίστα με τα χωριά που πλέον μετρούν λιγότερους από 30 μόνιμους κατοίκους, ενώ στην κορυφή της κατατάσσονται τρία χωριά που έχουν επισήμως αριθμό κατοίκων… μηδέν!

Αναλυτικότερα, τρία χωριά της Ηπείρου εμφανίζονται με μηδενικό αριθμό κατοίκων, αρκετά με μονοψήφιο και ακόμη περισσότερα με λιγότερους από 30 κατοίκους.

Έτσι, η συρρίκνωση του πληθυσμού αποτυπώνεται και εγγράφως στη λίστα που ακολουθεί, βάσει των στοιχείων που προκύπτουν από την τελευταία απογραφή που διεξήχθη το 2021 και που δημοσίευσε χθες η Ελληνική Στατιστική Αρχή για το σύνολο των κοινοτήτων της χώρας.

Αυτά είναι τα 55 χωριά της Ηπείρου που έχουν κάτω από 30 κατοίκους.

-Στα όρια του Δήμου Ιωαννιτών η κοινότητα Σπόθων εμφανίζεται με μηδενικούς κατοίκους.

-Στο Δήμο Βορείων Τζουμέρκων, στη Δημοτική Ενότητα Τζουμέρκων ο Κέδρος έχει μόλις 24 κατοίκους.

-Στο Δήμο Δωδώνης, η Δραγοψά έχει 23 κατοίκους και το Ασπροχώρι 26.

-Στο Δήμο Ζαγορίου, η Αγία Παρασκευή στο Ανατολικό Ζαγόρι εμφανίζεται με μηδενικό αριθμό κατοίκων, ενώ το Δίλοφο έχει 13, η Καλουτά 16, η Μανασσή 26, ο Καστανώνας 15, το Βραδέτο 22 και το Καπέσοβο 30.

-Στο Δήμο Ζίτσας και στη Δημοτική Ενότητα Εκάλης οι Βατατάδες έχουν μόλις εννέα κατοίκους, στη Δημοτική Ενότητα Ευρυμενών η κοινότητα Κοκκινόχωμα έχει 11 κατοίκους, το Ράικο μόλις οκτώ, στη Δημοτική Ενότητα Μολοσσών η Γρανιτσοπούλα έχει 29 κατοίκους και το Φωτεινό 16.

-Στο Δήμο Κόνιτσας και στη Δημοτική Ενότητα Κόνιτσας, η Αγία Βαρβάρα έχει 11 μόνιμους κατοίκους, ο Αμάραντος 21, το Γανναδιό 20, η Εξοχή 24, η Μελισσόπετρα 23, η Μόλιστα 15, το Μοναστήρι πέντε, ο Νικάνορας 25 και ο Πύργος 27.

-Στη Δημοτική Ενότητα Μαστοροχωρίων το Ασημοχώρι έχει 16 κατοίκους, η Πλαγιά 30 και οι Χιονάδες 20.

-Στο Δήμο Πωγωνίου και στη Δημοτική Ενότητα Καλπακίου, το Μαυροβούνι έχει μόλις 19 μόνιμους κατοίκους, στη Δημοτική Ενότητα Άνω Πωγωνίου ο Κακόλακκος έχει δέκα κατοίκους, στη Δημοτική Ενότητα Δελβινακίου το Αργυροχώρι έχει δέκα κατοίκους, οι Ποντικάτες 27 και το Φαράγγι 12.

-Στο Δήμο Άρτας και στη Δημοτική Ενότητα Ξηροβουνίου, το χωριό της Φανερωμένης είναι αυτό με τους λιγότερους κατοίκους καθώς είναι μόλις 21.

-Στο Δήμο Γεωργίου Καραϊσκάκη αν και ορεινός δεν υπάρχουν χωριά με διψήφιο αριθμό κατοίκων ενώ στο Δήμο Κεντρικών Τζουμέρκων κανένα χωριό δεν έχει λιγότερους από πενήντα κατοίκους.

-Σε τριψήφιους αριθμούς διατηρείται ο πληθυσμός και στα περισσότερα χωριά του Δήμου Νικολάου Σκουφά.

-Στο Δήμο Ηγουμενίτσας και στη Δημοτική Ενότητα Ηγουμενίτσας, η Κρυόβρυση εμφανίζεται με έναν μόλις μόνιμο κάτοικο, ενώ στη Δημοτική Ενότητα Παραποτάμου ο Γεροπλάτανος έχει 29 κατοίκους και η Δρίμιτσα 14.

-Στο Δήμο Σουλίου και στη Δημοτική Ενότητα Παραμυθιάς, η Αγία Κυριακή έχει 17 κατοίκους, η Ελαταριά μόλις τέσσερις και η Σαλονίκη 20.

-Με μηδενικούς μόνιμους κατοίκους εμφανίζεται το χωριό Αναβρυτό στη Δημοτική Ενότητα Φιλιατών του Δήμου Φιλιατών. Στην ίδια δημοτική ενότητα, η κοινότητα Βαβουρίου έχει 15 κατοίκους, το Γαρδίκι 28, το Κερασοχώρι 29, το Κεφαλοχώρι 26, το Κουρεμάδι έχει οκτώ κατοίκους, το Κρυονέρι 11, η Λίστα 22 κατοίκους, η Μηλέα 10, ο Παλαμπάς 16, ο Πλάτανος επτά, η Φανερωμένη με 19 και η Χαραυγή 26.

-Στο Δήμο Πρέβεζας, στη Δημοτική Ενότητα Λούρου, το Τρίκαστρο είναι το χωριό με μόλις 11 μόνιμους κατοίκους.

-Στο Δήμο Πάργας, στη Δημοτική Ενότητα Φαναρίου, η Άνω Σκαφιδωτή έχει έξι μόνιμους κατοίκους και η Κορυφούλα 30.


https://www.pronews.gr/koinonia/ayta-ka ... hmo-miden/

[The Rebel]

03/05/2023
Δημογραφικό: Χάρτης-σοκ, ποιες περιοχές της Ελλάδας συρρικνώνονται πληθυσμιακά πιο γρήγορα από άλλες.


Ηλικιωμένος σε καφενείο χωριού -Δεξιά ο χάρτης με την πληθυσμιακή συρρίκνωση της χώρας / Φωτογραφία: EUROKINISSI/ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΛΛΙΑΡΑΣ

Το μείζον θέμα του δημογραφικού απασχολεί δεκαετίες τώρα την Ελλάδα. Ωστόσο, ένας χάρτης αποτυπώνει με σοκαριστικά ανάγλυφο τρόπο την ερήμωση της ελληνικής επαρχίας.

Ο Τσάβι Ρουίθ, μάνατζερ επικοινωνίας του European Jewish Congress, δημοσίευσε έναν συγκλονιστικό χάρτη της Ελλάδας που δείχνει τα αποτελέσματα της πληθυσμιακής γήρανσης.

«Ο ελληνικός πληθυσμός συρρικνώνεται, αλλά ορισμένες περιοχές συρρικνώνονται ταχύτερα από άλλες. Ο χάρτης δείχνει την πληθυσμιακή αλλαγή στην Ελλάδα ανά επαρχία (2011-2021)», γράφει.



Σύμφωνα με τον χάρτη, οι περιοχές που είναι με βαθύ κόκκινο εμφανίζουν πιο γοργούς ρυθμούς πληθυσμιακής συρρίκνωσης.

Στην πρώτη θέση είναι ο νομός Γρεβενών με μείωση 16,1%, ακολουθεί ο νομός Δράμας με -14,3% και ο νομός Ευρυτανίας με -13%.

Σημαντική μείωση παρουσιάζουν και οι νομοί Φθιώτιδας (-12,9%) Πέλλας και Κιλκίς (-12,2%) καθώς και Αρκαδίας (-10,5%).

Από όλα τα γεωγραφικά διαμερίσματα της Ελλάδας αύξηση στον πληθυσμό τους παρουσιάζουν μόλις δύο νομοί: Δωδεκανήσων με αύξηση 7,4% και Λασιθίου με +0,7%.

Δείτε τον χάρτη με την πληθυσμιακή γήρανση της Ελλάδας:


https://www.iefimerida.gr/ellada/dimogr ... hes-hartis

[The Rebel]

Παλιά Περιθεία: Το χωριό που ερωτεύτηκαν οι ξένοι και βοήθησαν ν’ αναγεννηθεί!
Η πορεία από την εγκατάλειψη μέχρι την αναβίωση και το αφιέρωμα του Guardian.



Η Παλιά Περιθεία είναι ένα από τα πιο όμορφα χωριά της Κέρκυρας που κουβαλάει στις πλάτες του μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία.

Κατοικήθηκε το 14ο αιώνα λειτουργώντας ως καταφύγιο, για να εγκαταλειφθεί λίγο μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο κατά την δεκαετία του 1960. Παρόλα αυτά τα τελευταία χρόνια μοιάζει πραγματικά να αναγεννιέται από τις στάχτες της, τραβώντας τα βλέμματα της παγκόσμιας κοινότητας των μέσων ενημέρωσης, όπως αυτό της Guardian. Πάμε λοιπόν να ανακαλύψουμε τον ανεπανάληπτο ιστορικό τόπο της Παλιάς Περιθείας.

Παλιά Περιθεία: Το χρονικό της εγκατάστασης και της εγκατάλειψης.



Απλωμένο στην πλαγιά του βουνού του Παντοκράτορα κοντά στο πιο ψηλό του σημείο με υψόμετρο που πλησιάζει παραπάνω από 500 μέτρα θα βρεις χτισμένο τον οικισμό της Παλιάς Περιθείας, σε απόσταση μόλις οχτώ χιλιομέτρων από την Κασσιόπη, το πιο παλιό χωριό ολόκληρου του νησιού. Άλλοτε αποκαλούμενος ως Άνω Περιθεία, ο μοναδικός τόπος του ξεκίνησε να αποκτά μόνιμους κατοίκους από το 14ο αιώνα, όταν οι ντόπιοι άρχισαν να αναζητούν ένα ασφαλές μέρος για να προστατευτούν από τους πειρατές και τις επιθέσεις τους. Με την βουνίσια τοποθεσία του οικισμού, περικυκλωμένη από ένα κατάφυτο δάσος να αποτελεί την πλέον ιδανική επιλογή. Με τις πειρατικές επιδρομές να αποτελούν πια παρελθόν, οι Κερκυραίοι έπρεπε τώρα να αντιμετωπίσουν την επόμενη βαρυσήμαντη δυσκολία, αυτή της ελονοσίας. Η λιμνοθάλασσα Αντινιώτη ευνοούσε την εμφάνιση των κουνουπιών, με τους γηγενείς να επισκέπτονται το χωριό με τα πρώτα σημάδια της Άνοιξης, ώστε να αποφύγουν τα μολυσματικά τσιμπήματα.



Ο υπέροχος τόπος της Παλιάς Περιθείας μετρούσε πια πάνω από χίλιους κατοίκους. Τους δρόμους στολίζουν 130 στον αριθμό σπίτια αρχοντικής αύρας, τα όποια και χτίστηκαν χρησιμοποιώντας ως έμπνευση τους τα Ενετικά δείγματα αρχιτεκτονικής, ενώ σε αμφιθεατρική διάταξη τριγύρω από το χωριό στέκουν και οι εκπληκτικές οχτώ εκκλησίες του, τραβώντας το βλέμμα κάθε επισκέπτη. Ένας άκρως εντυπωσιακός ιερός ναός του χωριού είναι αυτός που βρίσκεται στο σημείο εισόδου του αφιερωμένος στον Άγιο Ιάκωβο τον Πέρση, με σήμα κατατεθέν του το καμπαναριό του σε έντονη κόκκινη απόχρωση, που αποτελεί ένα εξέχον μνημείο θρησκευτικότητας. Στην ακριβώς απέναντι μεριά του οικισμού στέκει η εκκλησία του Αγίου Νικολάου της Πέτρας που χρονολογείται από την εποχή πριν από την εμφάνιση του Χριστιανισμού.



Η λύση για την ελονοσία δίνεται στις αρχές της δεκαετίας του 1950 κι έτσι πλέον ο οικισμός αρχίζει να γεμίζει ζωή μονάχα τους καλοκαιρινούς μήνες, έχοντας ως αποτέλεσμα και την παύση της λειτουργίας του σχολείου στο χωριό. Δέκα χρόνια αργότερα και η Παλιά Περιθεία έχει σταδιακά εγκαταλειφθεί, αφού η ενασχόληση με τον τουρισμό τους οδηγεί στο να μετακινούνται στις γειτονικές περιοχές που γνώριζαν ανάπτυξη σ’ αυτόν τον τομέα. Τα άλλοτε καλοφτιαγμένα πέτρινα σπίτια μοιάζανε να μένουν στο έλεος της φθοράς, μέχρι που ο πρώτος αέρας αλλαγής άρχισε να φυσά στον ορίζοντα.

Για να ξέρεις: Το σενάριο που έχει επικρατήσει για την προέλευση του ονόματος της Παλιάς Περιθείας είναι αυτό που αναφέρει πως ονομάστηκε κατά αυτόν τον τρόπο λόγω του ότι ο οικισμός είναι θεατός από τα βουνά που τον περικλείουν.

Παλιά Περιθεία: Η σταδιακή ανάκαμψη και το αφιέρωμα της Guardian.



Παρά το γεγονός πως στα σαράντα αυτά χρόνια η Παλιά Περιθεία άρχισε να μοιάζει με «χωριό- φάντασμα», το τελευταίο διάστημα γίνονται εντατικές προσπάθειες πλήρους αποκατάστασης του οικισμού. Σπίτια, δρόμοι και εκκλησίες σταδιακά ανακτούν την πάλαι ποτέ τους λάμψη, πάντα με σεβασμό στην μοναδικότητα της αύρας του τόπου, αφού ο οικισμός έχει ανακηρυχθεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο από τη δεκαετία του '80. Η προσπάθεια αυτή δεν άφησε ασυγκίνητους όχι μόνο τους επισκέπτες που βρίσκονται να ταξιδεύουν στο χωριό για να απολαύσουν την ηρεμία της φύσης του, αλλά ακόμα και τη Βρετανική εφημερίδα Guardian.



Σε ένα από τα ρεπορτάζ της, αναφέρθηκε στην μοναδική περίπτωση της Παλιά Περιθείας και ήρθε σε επαφή με ντόπιους κατοίκους, αλλά και ανθρώπους από το εξωτερικό που ερωτεύτηκαν το μέρος και αποφάσισαν να μετακομίσουν εκεί για να συνδράμουν ενεργά στην αναβίωση του. Κατά αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκαν εστιατόρια και ξενοδοχεία που προσκαλούν όλους μας να τα επισκεφτούμε, με τους ανθρώπους των τεχνών να έχουν κάνει το περιβάλλον του ήδη στέκι τους.

Η Παλιά Περιθεία μοιάζει στο σήμερα να αφήνει εντελώς πίσω της το ερειπωμένο παρελθόν της και να κάνει συνεχώς βήματα για να ένα καλύτερο αύριο για τον τόπο της.
https://exploringgreece.tv/destinations ... hei/64256/

[The Rebel]

18/01/2024
Γάβρος: Το χωριό στην Καστοριά με την κινηματογραφική αύρα.



Ο Γάβρος είναι ένα χωριό στην Καστοριά με άκρως κινηματογραφική και ατμοσφαιρική αύρα. Δεν είναι τυχαίο, μάλιστα, το γεγονός ότι αποτέλεσε φυσικό σκηνικό για τα γυρίσματα ταινίας του θρυλικού Τζέιμς Μποντ.

Το χωριό βρίσκεται στον οδικό άξονα που συνδέει την Καστοριά με τις υπέροχες Πρέσπες, μεταξύ των δύο διάσημων λιμνών τους –Ορεστιάδας και Πρεσπών- σε απόσταση περίπου 25 χλμ. βόρεια από την πόλη της Καστοριάς. Από το χωριό, μάλιστα, ξεκινάει και ο Λαδοπόταμος που καταλήγει στον Αλιάκμονα, με τις εικόνες που αντικρίζει κανείς κατά την διαδρομή να συγκλονίζουν.

Το όνομα του χωριού οφείλεται στο ομώνυμο δέντρο που απαντάται στα δάση της Σαρακίνας, ενώ μετά το τέλος του εμφυλίου οι κάτοικοί του το εγκατέλειψαν, προκειμένου να αναζητήσουν ένα καλύτερο αύριο για τους ίδιους και τις οικογένειές τους στην Αυστραλία και τον Καναδά.

Τα πλίνθινα χωριά της Καστοριάς.
Ο Γαύρος ανήκει στα λεγόμενα «πλίνθινα χωριά» της Καστοριάς, τα οποία στην ουσία είναι ένα «συγκρότημα» χωριών με μοναδικό πολιτισμικό και αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον, το οποίο οφείλεται στην πρώτη ύλη με την οποία έχουν χτιστεί τα σπίτια, αλλά και στο χαρακτηριστικό τους χρώμα.

Τα σπίτια στο Γάβρο χρονολογούνται από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα, ενώ έχουν κατασκευαστεί από μάστορες με συγκεκριμένο τρόπο. Νερό, άχυρα και λάσπη από κοκκινόχωμα αποτελούν τον κορμό της κατασκευής τους. Ωστόσο, σήμερα, με το πέρασμα του χρόνου, τα περισσότερα από τα σπίτια του χωριού είναι εγκαταλελειμμένα και σχεδόν μισογκρεμισμένα.

Ο Γάβρος «πρωταγωνιστής» στον κινηματογράφο.
Ο Γάβρος, λοιπόν, δεν είναι σαν όλα τα άλλα χωριά. Έχει ένα χαρακτηριστικό στοιχείο που το κάνει τόσο διαφορετικό, ώστε να έχει παρακινήσει πολλούς ιθύνοντες ταινιών -εγχώριων ή και διεθνών παραγωγών- ώστε να αποτελέσει σκηνικό για τα γυρίσματά τους. Ο λόγος για τα εντυπωσιακά σπίτια στο ζεστό χρώμα του πορτοκολακόκκινου -όπως εκείνο του ηλιοβασιλέματος- που δύσκολα συναντά κανείς σε άλλον προορισμό στη χώρα.

Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, το γεγονός ότι το χωριό αποτέλεσε το φυσικό σκηνικό για πλήθος επιτυχημένων κινηματογραφικών παραγωγών, ανάμεσα στις οποίες το «Μετέωρο Βήμα του Πελαργού» του Θόδωρου Αγγελόπουλου, το «Ψυχή Βαθιά» του Παντελή Βούλγαρη, αλλά και η διεθνής παραγωγή του θρυλικού πράκτορα Τζέιμς Μποντ «Για τα μάτια σου μόνο», με πρωταγωνιστή τον Ρότζερ Μουρ.












https://www.newsbeast.gr/travel/arthro/ ... afiki-avra

[axilmar]

Η συγχρονη ζωη απαιτει πολη, δυστυχως. Το παλαιο μοντελο της ζωης στο χωριο, της ενασχολησης με την κτηνοτροφια, εχει πεθανει.

Και ιδιαιτερα σε μια χωρα με το γεωγραφικο αναγλυφο της χωρας μας, οπου υπαρχουν μεγαλες δυσκολιες επικοινωνιας και συγκοινωνιας μεταξυ των χωριων...

[The Rebel]

07|06|2024
Η ερημιά του Σουλίου… Πέντε χωριά, 349 κάτοικοι! -24% σε 10 χρόνια.



Το Σούλι πριν μερικές ημέρες συγκέντρωσε τα φώτα της δημοσιότητας με αφορμή τις ετήσιες εκδηλώσεις για το ολοκαύτωμα των Σουλιωτών και του Κουγκίου.

Και μετά επέστρεψε στη σιωπή του..

Η υλοποίηση του μεγαλεπίβολο σχεδίου για την αναγέννηση του Σουλίου που έχει εξαγγελθεί από την Περιφέρεια Ηπείρου και το Υπουργείου Πολιτισμού και αποτυπώνεται στο σχέδιο της ΟΧΕ, προς το παρόν έχει σκαλώσει.. Κι αυτό γιατί η νομοθετική ρύθμιση για το ιδιοκτησιακό δεν έχει ολοκληρωθεί.



Η ερήμωση των χωριών στο μεταξύ συνεχίζεται..

«Κάθε χρόνο, λιγοστεύουν τα σπίτια που καπνίζουν τα τζάκια τους ενώ αυξάνουν εκείνα που είναι κλειστά. Αυτό προκύπτει και από τα επίσημα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΛΣΤΑΤ), που μας πληροφορούν πως ο μόνιμος πληθυσμός στα 5 χωριά της Δημοτικής Ενότητας Σουλίου (απαρτίζεται από τις Τοπικές Κοινότητες Αυλοτόπου Τσαγγαρίου, Κουκουλιών, Σαμωνίβας και Φροσύνης), μειώθηκε στην τελευταία δεκαετία κατά 23,8%.

Από 458 που ήταν ο συνολικός αριθμός των κατοίκων στις 5 Τοπικές Κοινότητες το 2011, μειώθηκε το 2021 στα 349 άτομα», αναφέρει ο Πρόεδρος της Αδελφότητας το Ηρωικό Σούλι Λάμπρος Τόκας.

Ο ίδιος επεξεργάστηκε τα στοιχεία της απογραφής και αποτυπώνει την μεταβολή του πληθυσμού μέσα σε μία δεκαετία, από το 2011 ως το 2021.





Τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, σημειώνει ο κ. Τόσκας, δεν αποτυπώνουν την δραματική μείωση του πληθυσμού που παρατηρείται στα Σουλιωτοχώρια. Η πραγματική μείωση στα 5 χωριά της Δημοτικής Ενότητας Σουλίου- και όχι μόνο- είναι πολύ μεγαλύτερη από την εικόνα που εμφανίζουν οι απογραφές της ΕΛΣΤΑΤ. Κι’ αυτό γιατί στα επίσημα στοιχεία έχουν απογραφεί και άτομα, εξ αποστάσεως, μέσω της ηλεκτρονικής διαδικασίας, που δεν ζουν στο νομό αλλά είναι απόδημοι.

Η “ταφόπλακα” εγκατάλειψης, που κυριαρχεί στα Σουλιωτοχώρια- αλλού μεγαλύτερη αλλού μικρότερη, είναι- σε κάθε περίπτωση- αποκαρδιωτική. Λίγοι αποκαμωμένοι γέροντες, λίγες γερόντισσες, ελάχιστοι μεσήλικες και, σχεδόν, καθόλου παιδιά, που κάποτε με τα γέλια και τα παιχνίδια τους ομόρφαιναν τα χωριά. Αποτελεί κοινό μυστικό ότι οι νέοι δεν έχουν περιθώρια να μείνουν στα χωριά τους, αφού η ενασχόληση με τη γεωργία και την κτηνοτροφία, δεν τους αποδίδει πλέον τίποτα και δεν αρκεί για να επιβιώσουν.

Για να σχηματίσει κάποιος, μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα, για τη δραματική μείωση του πληθυσμού στα Σουλιωτοχώρια, αρκεί να τη συγκρίνει με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, που μας πληροφορούν ότι στην περίοδο από το 2011 ως το 2021 (τελευταία απογραφή), ο μόνιμος πληθυσμός σε ολόκληρη την Ελλάδα μειώθηκε κατά 3,1% και από 10.816.286 που ήταν ο συνολικός αριθμός των κατοίκων το 2011 μειώθηκε το 2021 σε 10.482.487. Στην ίδια περίοδο το ποσοστό μείωσης σε ολόκληρη την Ήπειρο ήταν 4,2% ενώ στο νομό Θεσπρωτίας ήταν 6,4% (το μεγαλύτερο συγκριτικά με τους άλλους 3 νομούς της Ηπείρου).



Έτσι, ίσως, εξηγείται και το γεγονός ότι η “νεκρική” σιγή, που εξαπλώνεται στη Θεσπρωτία (το ίδιο συμβαίνει και σε άλλα ακριτικά χωριά της Ηπείρου), γίνεται όλο και πιο αισθητή. Και είναι βέβαιο, πως αν η Πολιτεία και οι αρμόδιοι φορείς της δεν προχωρήσουν άμεσα στην εφαρμογή ουσιαστικών μέτρων για την αντιμετώπιση του οξύτατου δημογραφικού προβλήματος στα Σουλιωτοχώρια, στην ιστορική περιοχή του Σουλίου θα ζουν σε λίγα χρόνια μόνο λύκοι και τσακάλια.
https://www.paramythia-online.gr/53039/ ... 0-chronia/

[The Rebel]

13.07.2024
Πληθυσμός Ελλάδας: Το 50% των πολιτών μένει σε μόλις 66 δήμους από τους 1.036!
Ερημώνει η χώρα έξω από την Αττική.



Ο μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδας που ανέρχεται στην πρόσφατη απογραφή σε 10,482 εκατομμύρια, είναι εξαιρετικά άνισα κατανεμημένος στον ελλαδικό χώρο καθώς οι δύο πολυπληθέστερες Περιφερειακές Ενότητες (ΠΕ), αυτές της Θεσσαλονίκης και του Κεντρικού Τομέα Αθηνών, συγκεντρώνουν 2,09 εκατομμύρια (το 20,0% του συνολικού πληθυσμού) ενώ καταλαμβάνουν μόλις το 2,8% της έκτασης της Ελλάδας.

Οι 10 δε πολυπληθέστερες από τις 74 ΠΕ -οι 6εκ των οποίων βρίσκονται στην Περιφέρεια Αττικής-, συγκεντρώνουν το 53,0% του πληθυσμού στο 12,8% της έκτασης της χώρας μας, ενώ στον αντίποδα, οι 10 με τον λιγότερο πληθυσμό (που είναι όλες νησιώτικες) συγκεντρώνουν μόνον το 0,86% του πληθυσμού μας (89,9χιλ.) στο 2,1% της επιφάνειας.

Πρόκειται για κάποια από τα πρώτα συμπεράσματα που αναφέρονται στο πρόσφατο ψηφιακό δελτίο του Ινστιτούτου Δημογραφικών Ερευνών και Μελετών (ΙΔΕΜ) με θέμα «Η εξαιρετικά άνιση κατανομή του πληθυσμού στον ελλαδικό χώρο».

Ο συγγραφέας του άρθρου αυτού, ο καθηγητής Βασίλης Παππάς (ιδρυτικό μέλος του ΙΔΕΜ), αναλύοντας τα δεδομένα της τελευταίας απογραφής αναδεικνύει την ανισοκατανομή του πληθυσμού μας, μια ανισοκατανομή που είναι ακόμη εντονότερη αν εξετάσουμε την κατανομή του σε «χαμηλότερα» των Περιφερειακών Ενοτήτων επίπεδα (Δήμους και Δημοτικές Ενότητες).

Σε επίπεδο π.χ. των Δήμων (332 ενότητες) ο κ. Παππάς σημειώνει ότι στους 10 πολυπληθέστερους από αυτούς (Αθηναίων, Θεσσαλονίκης, Πατρέων, Ηρακλείου, Πειραιώς, Λαρισαίων, Βόλου, Περιστερίου, Ρόδου και Ιωαννιτών) βρίσκεται συγκεντρωμένο το 21,0% του συνολικού πληθυσμού (2,2 εκατομμύρια) ενώ οι 10 ολιγοπληθέστεροι (Τήλου, Φολεγάνδρου, Μεγίστης, Χάλκης, Η.Ν. Ψαρών, Ανάφης, Αγίου Ευστρατίου, Σικίνου, Αγαθονησίου και Γαύδου) συγκεντρώνουν συνολικά μόλις 4,1 χιλ. κατοίκους (0,04% του συνολικού πληθυσμού).

Το φαινόμενο της πληθυσμιακής ανισοκατανομής καταγράφεται ακόμα πιο έντονα όταν αλλάξουμε κλίμακα και εξετάσουμε τις Δημοτικές Ενότητες σημειώνει ο κ. Παππάς, καθώς μόνον 8 από τις υφιστάμενες 1.036 έχουν μόνιμο πληθυσμό που υπερβαίνει τις 100.000 (Αθηναίων, Θεσσαλονίκης, Πατρέων, Πειραιώς, Ηρακλείου, Λαρισαίων, Περιστερίου και Αχαρνών) με τις μισές να βρίσκονται στην Περιφέρεια Αττικής, 66 δε Δημοτικές Ενότητες που βρίσκονται σχεδόν όλες στην Περιφέρεια Αττικής, στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης ή αποτελούν ακόμη μέρος των πρωτευουσών αρκετών Περιφερειακών Ενοτήτων συγκεντρώνουν το 50,1% του συνολικού πληθυσμού το 2021 (5,25 εκατομμύρια) στο 4,3% της επιφάνειας.



Ταυτόχρονα, το 80% του μόνιμου πληθυσμού μας το 2021 (8,39 εκατομμύρια) συγκεντρώνεται σε 277 Δημοτικές Ενότητες που καλύπτουν το 25,2% της συνολικής έκτασης, ένα ποσοστό που μειώθηκε στο μισό ανάμεσα στο 1951 και το 2021 καθώς στην πρώτη μεταπολεμική απογραφή, 8 στους 10 κατοίκους διέμεναν στο 55,5% της επιφάνειας.

Ανισοκατανομή όμως, όπως αναφέρει ο συγγραφέας του άρθρου, χαρακτηρίζει και το εσωτερικό πολλών Περιφερειακών Ενοτήτων (ΠΕ) καθώς ο πληθυσμός της πολυπληθέστερης Κοινότητας σε κάθε μιας από αυτές, είναι συχνά δυσανάλογα «μεγάλος». Από την ανάλυση δε των δεδομένων προκύπτει ότι

i) σε 6 Περιφερειακές Ενότητες (Πατρέων, Λαρισαίων, Ξάνθης, Κομοτηνής, Δράμας και Τρικκαίων) η πολυπληθέστερη Δημοτική Κοινότητα κάθε φορά συγκεντρώνει πάνω από το 50% του πληθυσμού της αντίστοιχης ΠΕ ενώ, ταυτόχρονα καταλαμβάνει λιγότερο από το 3% της έκτασής της,

ii) σε 31 Περιφερειακές Ενότητες η πολυπληθέστερη ΔΚ συγκεντρώνει το 20 – 49,6% του πληθυσμού στο 0,31-4,72% της έκτασης της ΠΕ στην οποία ανήκει

iii) οι νησιώτικες ΠΕ διαθέτουν διαφορετικά μοτίβα που εξαρτώνται από το μέγεθος και τον χαρακτήρα του κάθε νησιού, και τέλος,

iv) οι ΔΚ των μεγάλων αστικών συμπλεγμάτων της Αττικής και της Θεσσαλονίκης παρουσιάζουν διαφορετική εικόνα γιατί οι ΠΕ στις οποίες ανήκουν είναι κυρίως αστικές με μεγάλες πληθυσμιακές συγκεντρώσεις.

Μιλώντας δε στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο ο κ. Βασίλης Παππάς αναφέρει ότι δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι το 80% του πληθυσμού μας διαμένει πλέον σε μόνον 710 από τους 13.589 οικισμούς της χώρας μας, και ότι, η εξαιρετικά άνιση αυτή κατανομή στο χώρο, αποτέλεσμα του μεταπολεμικού μοντέλου ανάπτυξης και της απουσίας χωροταξικού σχεδιασμού, συνοδεύεται και από την άνιση χωρική κατανομή του εργατικού δυναμικού, των οικονομικών δραστηριοτήτων και του παραγομένου πλούτου.

Επισημαίνει δε ότι αυτό δημιουργεί, εκτός των άλλων, σοβαρά προβλήματα στην κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη της χώρας μας και στην εδαφική της συνοχή, ενώ, όπως συνδυάζεται και με μια προβληματική κατανομή του πληθυσμού ανά ηλικία (αυξημένη γήρανση), έχει ήδη επηρεάσει και τον δημογραφικό δυναμισμό πολλών περιοχών με μικρές πληθυσμιακές πυκνότητες. Σε αυτές έχουμε συνήθως κάθε χρόνο, υψηλές αναλογίες θανάτων ανά γέννηση και συνεχή μείωση του πληθυσμού, γεγονός που εγείρει βάσιμες αμφιβολίες ως προς τη δυνατότητα αποφυγής της δημογραφικής τους κατάρρευσης.
https://www.thrakitoday.com/2024/07/20-28.html
https://www.pronews.gr/koinonia/plithys ... ous-1-036/

[The Rebel]

13 Σεπτεμβρίου, 2024
Δασκάλα και ιερέας γεμίζουν ξανά το χωριό που έβαλε αγγελία – Λίστα αναμονής με 100 οικογένειες.



Πάνω από 100 οικογένειες έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον. Από την Γερμανία η πρώτη οικογένεια με 6 παιδιά που εγκαταστάθηκε ήδη στα Φουρνά.

Πριν από λίγες εβδομάδες στα ελληνικά social media έγινε viral μια ιδιαίτερη αγγελία, με τη φωτογραφία ενός χωριού με πέτρινα σπίτια σε μια πλαγιά «πνιγμένη» στα δέντρα.

Η αγγελία έγραφε: «Ζητούνται οικογένειες από χωριό της Ευρυτανίας κοντά στο Καρπενήσι που να θέλουν να μετακομίσουν στο χωριό και να γράψουν τα παιδάκια τους στα σχολεία».

Την αγγελία αυτή είχε αναρτήσει ο ιερέας του χωριού πατήρ Κωνσταντίνος, ο οποίος εξηγούσε στους ενδιαφερόμενους ότι: «Παρέχεται δωρεάν σπίτι και δουλειά (τουλάχιστον για τον σύζυγο) και εννοείται βοήθεια με τα πρώτα έξοδα από όλο το χωριό».

«Η κίνηση αυτή γίνεται για να κρατηθούν τα σχολεία ανοιχτά» επεσήμανε η σχετική ανάρτηση.

Αρωγός σε αυτή την προσπάθεια και η εκπαιδευτικός Παναγιώτα Διαμαντή, ευρυτανικής καταγωγής 4ης γενιάς, που έχει επιστρέψει στο χωριό και επιθυμεί να το δει να ζωντανεύει και πάλι.

Βασικός στόχος, ωστόσο και για την ίδια, είναι να παραμείνουν τα σχολεία ανοιχτά. Να σημειωθεί ότι το χωριό διαθέτει: νηπιαγωγείο, δημοτικό, γυμνάσιο και λύκειο και απέχει 40 χιλιόμετρα από το Καρπενήσι.

Οικογένεια με έξι παιδιά είπε «ναι» στην αγγελία.
Μια οικογένεια από την Γερμανία, ανταποκρίθηκε στην αγγελία και μετακόμισε στα Φουρνά.

Ο κ. Κωστόπουλος, πατέρας 6 παιδιών, μίλησε στο MEGA και στην εκπομπή «Κοινωνία Ώρα MEGA» για την απόφασή του να εγκαταλείψει την ζωή του στην Γερμανία και μαζί με την σύζυγο και τα 6 παιδιά τους, να εγκατασταθούν στο χωριό της Ευρυτανίας.

«Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν να ζήσουν τα παιδιά στην φύση, στην ηρεμία. Και στην Γερμανία και στην Αθήνα είναι μέσα στο άγχος, δεν είναι τόσο άνετα να βγουν έξω. Θεώρησα ότι θα είναι καλύτερα στο χωριό. Στην Γερμανία δούλευα σε εργοστάσιο με μέταλλα που φτιάχνεις εξαρτήματα για το αυτοκίνητο. Είμαι από την Νάξο και η σύζυγος μου είναι από την Αθήνα. Υπάρχουν θέσεις στον Δήμο για να εργαστώ, ή στην κοπή ξυλείας στο χωριό ή άλλες αγροτικές και όχι μόνο δουλειές», είπε χαρακτηριστικά.

Στην ίδια εκπομπή μίλησε και ο πάτερ Κωνσταντίνος αλλά και η δασκάλα του χωριού.

«Η ιδέα ήταν του μητροπολίτη Καρπενησίου, που μας το είπε και εμείς συνεχίζουμε σε αυτόν τον δρόμο. Με την δασκάλα μιλούσαμε μια μέρα για τα σχολεία και αν θα μείνουν ανοιχτά και αν θα έχουν μαθητές. Και ξεκινήσαμε αυτή την ανάρτηση στο Facebook να δούμε αν θα υπάρξει ενδιαφέρον. Είδαμε ότι υπάρχει πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον αλλά και σοβαρό πρόβλημα, γιατί δεν έρχονται έτσι απλά οι άνθρωποι να αλλάξουν τρόπο ζωής», τόνισε.

Για το πώς ήρθε σε επαφή μαζί του ο κ. Κωστόπουλος αποκάλυψε πως «ήταν θέλημα του Θεού».
https://www.megatv.com/2024/09/12/eyryt ... pliromena/
https://karditsastakra.com/2024/09/13/% ... %87%cf%89/

[The Rebel]

15.12.2024
Λάστα: Το χωριό «φάντασμα» στην Αρκαδία με τους μόλις 2 μόνιμους κατοίκους.
Τι αναφέρει ρεπορτάζ του αμερικανικού CNBC.



Η Λάστα είναι ένα χωριό – «φάντασμα» στην Αρκαδία, το οποίο σύμφωνα με την απογραφή του 2021 είχε μόλις 12 κατοίκους, ωστόσο στην πραγματικότητα οι μόνιμοι είναι μόλις 2!

Το αμερικανικό μέσο CNBC επισκέφθηκε την Λάστα φέτος και δεν υπήρχαν ενδείξεις μόνιμων κατοίκων.

Το δημοσίευμα επισημαίνει ότι η οικονομική κρίση του 2009 προκάλεσε, μεταξύ άλλων, ένα μεγάλο κύμα μετανάστευσης, κυρίως από νέους ανθρώπους που μετανάστευσαν στο εξωτερικό ή έφυγαν για κάποια από τις άλλες μεγάλες πόλεις της Ελλάδας.

Το CNBC έκανε αφιέρωμα στη Λάστα Αρκαδίας, θέλοντας να δείξει την απόκοσμη ματιά στο μέλλον της Ελλάδας με την μείωση του πληθυσμού να αποτελεί μία δύσκολη «εξίσωση» για την οποία πρέπει να βρεθεί λύση.

Το χωριό, το οποίο βρίσκεται σε ένα σημείο εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς, στο δήμο Γορτυνίας, έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός.

Αποτελεί πόλο έλξης για τουρίστες, που περιηγούνται στα εγκαταλειμμένα πετρόκτιστα κτήρια, αλλά και στα καλοσυντηρημένα μνημεία: Την πλατεία, το κλειστό δημοτικό σχολείο, την εκκλησία, τις δημόσιες βρύσες με κελαρυστό νερό.

Είναι επίσης γνωστό για το καφενείο του, με το όνομα «ΑΗ-ΓΙΩΡΓΗΣ», από την ομώνυμη εκκλησία στη πλατεία.

Είναι αυτοεξυπηρετούμενο, με μοναδική υποχρέωση ο επισκέπτης να διατηρεί το χώρο καθαρό και αν επιθυμεί να αφήσει τον οβολό του στο ταμείο – κουμπαρά. Είναι self-service, ο καθένας φτιάχνει τον καφέ του μόνος του, πίνει ένα ποτηράκι αλκοόλ και αφήνει την συνεισφορά του, εφόσον το επιθυμεί.

Το Action24 με αφορμή το ρεπορτάζ του αμερικανικού ειδησεογραφικού δικτύου βρέθηκε στο χωριό «φάντασμα» και συνομίλησε με τον πάτερ του χωριού.

«Όλοι οι κάτοικοι του χωριού έχουν μεταναστεύσει για λόγους βιοποριστικούς. Το χωριό ήταν άγονο και έτσι μετακινήθηκαν προς τα πιο ζωηρά μέρη. Εγώ το έχω προλάβει με κόσμο, ακόμα και με Δημοτικό σχολείο. Υπήρχε τότε μια απογραφή που έκανε λόγο για 600 μόνιμους κατοίκους. Το χωριό έχει μεγάλη ιστορία από την Επανάσταση.

Δυστυχώς όπως όλα τα χωριά -και ειδικότερα η Γορτυνία- είναι εγκαταλελειμμένα. Δεν υπάρχει κάποια μέριμνα για να ξαναζωντανέψουν αυτά τα μέρη. Στο χωριό μου, τη Νυμφασία, που είναι απέναντι είμαστε περίπου 75 μόνιμοι κάτοικοι και την τελευταία δεκαετία έχουν γεννηθεί μόνο δύο παιδιά».

Όπως είπε ο ίδιος ο πάτερ του χωριού η ανασφάλεια που αισθάνονται οι άνθρωποι σε σχέση με θέματα υγείας, οι αποστάσεις, το ανάγλυφο του εδάφους, η ανύπαρκτη συγκοινωνία και η απώλεια σχολικών συγκροτημάτων είναι μόνο μερικοί από τους λόγους που τους οδηγούν μακριά από τα χωριά, προσθέτοντας πως λειτουργία στην εκκλησία γίνεται δύο φορές τον χρόνο, του Αγίου Γεωργίου και των Αγίων Αποστόλων και τότε έρχονται μόνο κάτοικοι από τα γύρω χωριά.
https://www.pronews.gr/lifestyle/taxidi ... katoikous/

[axilmar]

Και οταν πεθανουν και οι τελευταιοι γεροι σε μερικα χρονια, στα ελληνικα χωρια δεν θα υπαρχει κανενας.

Κατ'εμε αυτο ειναι φυσιολογικο, οσο αλλαζει η ζωη μας και περιστρεφεται ολο και περισσοτερο γυρω απο την τεχνολογια.

Το παλιο μοντελο της οικογενειακης αγροτικης ζωης εχει πεθανει και δεν ειναι δυνατον να αναβιωθει.

[George_V]

Και οταν πεθανουν και οι τελευταιοι γεροι σε μερικα χρονια, στα ελληνικα χωρια δεν θα υπαρχει κανενας.

Κατ'εμε αυτο ειναι φυσιολογικο, οσο αλλαζει η ζωη μας και περιστρεφεται ολο και περισσοτερο γυρω απο την τεχνολογια.

Το παλιο μοντελο της οικογενειακης αγροτικης ζωης εχει πεθανει και δεν ειναι δυνατον να αναβιωθει.

Σωστα. Το χωριο της γιαγιας μου ειχε 1500+ κατοικους στο πικ του και μεχρι τα 60s δεν επεφτε κατω απο 1200+

Ειχε σχολειο, σταθμο χωροφυλακης κλπ.

Απο τα 80s και μετα εχει πεσει κατακορυφα και πλεον εχει 272 κατοικους, ολοι τους σχεδον 60+

Ο σταθμος χωροφυλακης εχει κλεισει απο 1984 και το σχολειο το 1989.

[The Rebel]

23|02|2025
Κοίλα: Το χωριό με τους δύο κατοίκους στον Έβρο.



Στο βόρειο άκρο της Ελλάδας, σε μια από τις πιο απομακρυσμένες περιοχές του Έβρου, το pameevro.gr «συνάντησε» το μικρό χωριό Κοίλα, μια περιοχή που μαρτυρά την ιστορία και τις δυσκολίες της ελληνικής υπαίθρου.

Η ιστορία του χωριού χάνεται στα βάθη του χρόνου, ενώ η περιοχή σημειώνει ενδιαφέρον για τους αρχαιολόγους, καθώς στον μικρό οικισμό του Έβρου υπήρξαν δείγματα ζωής ήδη από τον 6ο π. Χ…. Σήμερα τα Κοίλα Έβρου, μετρούν μόνο 2 μόνιμους κατοίκους.



Η ζωή στα Κοίλα ακόμα κι αν οι άνθρωποι την απλουστεύουν δεν είναι εύκολη.

Οι δύο κάτοικοι, καθημερινά αντιμετωπίζουν προκλήσεις, από τις απαρχαιωμένες υποδομές έως την ανάγκη για προμήθειες. Όπως μας λένε, ίσως να είναι ο μοναδικός οικισμός που δεν έχει άσφαλτο. Ωστόσο, η απλότητα και η αυθεντικότητα της ζωής τους είναι αυτές που τους κρατούν ενωμένους με τον τόπο τους, περνώντας από γενιά σε γενιά τις παραδόσεις και την ιστορία αυτού του μοναδικού χωριού.

Οι Θρακιώτες αγωνιστές έδωσαν σκληρές μάχες με τους Τούρκους, σε ένα από τα πιο δύσκολα γι’ αυτούς σημεία της τότε αυτοκρατορίας.

Τα Κοίλα κατοικήθηκαν αποκλειστικά από Πόντιους πρόσφυγες που έφτασαν από τα Σούρμενα και τη Σαμψούντα, ενώ τα τελευταία 10 και παραπάνω χρόνια ο οικισμός εγκαταλείφθηκε … Από το 1991 λειτουργεί παράρτημα του γερμανικού ιδρύματος “Κοινωνία για τα Παιδιά”, με σκοπό την ήπια και εναλλακτική έκτιση της ποινής ανήλικων Γερμανών υπηκόων, οι οποίοι έχουν καταδικαστεί για διάφορα αδικήματα μικρο-παραβατικότητας στη χώρα τους.

Όπως λέει o Πάρης Κεσεσίδης στην Κατερίνα Καλεντερίδου, ευτυχώς που υπάρχει κι αυτό και δίνει την αίσθηση ασφάλειας…
https://www.makeleio.gr/%ce%b5%cf%80%ce ... %83%cf%84/