- Casper - έγραψε: ↑06 Οκτ 2019, 19:28
Ήμουνα με μια φίλη της μαμάς μου χθες και πήγε να βάλει βενζίνη. Περίμενε τον υπάλληλο γιατί ξέρουμε πως φοράνε μπλε φανελάκια και είχε έναν άντρα που φορούσε γαλάζια μπλούζα με σήμα (νομίζω ήταν της ανόρθωσης αλλά είμασταν κάπως μακριά και δεν βλέπαμε) και πετάγεται και μας λέει "δεν έχει κάποιον εδώ να σας βάλει..." και εντελώς αθώα εγώ του κάνω "α μας συγχωρείτε, νομίζαμε πως είσασταν εσείς"... εμ τι' το θελα.... τα πήρε αυτός και μου κάνει "ευχαριστώ για την προσβολή!". Και του απαντάω μα γιατί προσβολή; Αφού οι υπάλληλοι στα βενζινάδικα φοράνε μπλε φανελάκια και απλά νομίζαμε πως δουλεύετε εδώ. Και ακριβώς εκείνη την στιγμή ήρθε όντως ο υπάλληλος και αυτός το βούλωσε αλλά ένιωσα τόσο άσχημα εκείνη την στιγμή και νευρίασα. Προσβάλλεσαι όταν κάποιος νομίζει πως είσαι υπάλληλος σε βενζινάδικο; Και την ίδια στιγμή ο υπάλληλος ήταν εκεί, τον άκουσε και δεν έβγαλε άχνα. Η φίλη της μάνας μου του είπε "κανένα επάγγελμα δεν είναι ντροπή, δεν καταλαβαίνω γιατί προσβληθήκατε" αλλά δεν την άκουσε και έφυγε στα γρήγορα μόλις είδε τον υπάλληλο.
Είμαστε ρατσιστές, ναι. Όχι μόνο με το φύλο αλλά και γενικά. Όταν τα βλέπω αυτά εκνευρίζομαι και ειλικρινά λυπάμαι.
Ήταν νεαρός ή μεγάλης ηλικίας; Αν ήταν μεγάλης ηλικίας ίσως να του δώσουμε κάποιο δίκιο. Ακόμη το παιδί του βενζινάδικου; Σ' αυτή την λογική.
Στα 90'ς ο αδερφός μου και κάποιος φίλος του, είχαν ντυθεί με χακί t-shirt και μπεζ παντελόνι και οι δύο και πήγαμε στο Praktiker νομίζω, να αγοράσουμε στρώματα. Οι υπάλληλοι του Praktiker είχαν παρόμοιο ντύσιμο. Κατάφεραν να μπερδέψουν ακόμη και την ταμία και έβγαλαν ένα στρώμα χωρίς να το πληρώσουμε.

Δείτε το σοκαριστικό βίντεο

Στα προγράμματα εξόντωσης ανθρώπων, γυναίκες, αυτές που θεωρούμε απλώς φλύαρες και σπαστικές, είναι τρομερό όπλο. Όπως οι βασανισμοί με μερικά τραγούδια. Τελευταία έπαιζε ένα τέτοιο τραγούδι σε διαφήμιση (δεν ξέρω ποια είναι η τραγουδίστρια, από τις καινούργιες), το οποίο όταν έπαιζε και είχα ανοιχτή την φωνή στην τηλεόραση, με έκανε να τρέχω να την κλείσω. Όταν δεν προλάβαινα, αισθανόμουν σαν να είχα βιαστεί ψυχολογικά.