ΓΙΑ ΤΟΝ Κ. ΚΟΥΡΚΟΥΛΟ ΤΟΥ ΕΦΚΑ ΠΟΥ ΠΕΘΑΝΕ ΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ

[ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ]

Νομίζω πως αξίζει μια μνεία σε έναν άνθρωπο που έσβησε στα 57 του χρόνια εργαζόμενος μια Κυριακή στον ΕΦΚΑ
Ο λόγος στην ωραία πένα του Νικόλα Σεβαστάκη:

Μα πεθαίνουν άνθρωποι Κυριακή στο γραφείο;

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ που έσβησε πριν από λίγες μέρες μέσα στο τοπικό παράρτημα του ΕΦΚΑ Πατησίων έγινε μια στιγμή συγκινημένης δημοσιότητας.

Ανάμεσα στις αγανακτισμένες σελίδες των ημερών, στον Λιγνάδη ή στις λέξεις του Βερναρδάκη για την υπουργό Παιδείας, ανάμεσα στα θολά (πια) νέα από τους φονικούς βομβαρδισμούς των Ρώσων στην Ουκρανία και στις αναρτήσεις από ειδυλλιακούς κυκλαδίτικους γιαλούς, ένας άνθρωπος με ευγενικό πρόσωπο, στα πενήντα επτά του, πεθαίνει εν ώρα εργασίας.

Δεν ξεκουραζόταν, δεν χαλάρωνε σε διακοπές και η υπηρεσία δεν ήταν γι’ αυτόν, όπως φαίνεται, μια τυπική υποχρέωση, σαν αυτές που δεν μας διαπερνούν και μας αφήνουν, σχετικά, αδιάβροχους.

Μιλάμε για την ευθύνη και το αμετάθετο, μοναδικό βάρος της, συχνά ηθικολογώντας με στόμφο, μιμούμενοι μια μάλλον παρωχημένη γλώσσα, γλώσσα που έρχεται κατευθείαν από τα καθηκοντολόγια του παρελθόντος.

Ξεχνάμε πως εκεί έξω υπάρχει πάντα ένας κόσμος που τρέχει και δεν ησυχάζει. Είναι οι πραγματικά αφανείς, όχι μόνο οι «προλετάριοι» της πιο χαμηλής μισθολογικής κλίμακας αλλά και πολλά «αφεντικά», υπεύθυνοι υπηρεσιών, γραφείων, επιχειρήσεων. Μεσαία στελέχη που κινούν τις μηχανές της «κανονικότητας». Μάνατζερ που δεν αντιπροσωπεύουν τη στυφή, μανατζίριαλ, καπιταλιστική εικόνα που έχει πλάσει η καλλιτεχνική φαντασία γι αυτούς.

Χρήσιμοι άνθρωποι. Που συχνά παίρνουν επάνω τους έναν απίστευτο όγκο δουλειάς, υπερβαίνοντας τα τυπικά πλάνα, αφού κάθε λεπτομέρεια και κάθε δυσκολία είναι γι’ αυτούς κάτι που πρέπει να αντιμετωπιστεί δίχως αναβολές. Δεν απωθούν τη δυσκολία, ούτε τη φοβούνται όπως οι περισσότεροι. Και όλα αυτά δεν γίνονται πάντα για κάποια χρήματα, ούτε καν για το αβέβαιο έπαθλο κύρους που θα επιδειχθεί αργότερα για να μετατραπεί κι αυτό σε κέρδος ή εξουσία.

Η αλήθεια είναι πως έχει γίνει αφόρητα κουραστικός και μοιάζει και απίστευτα μικρόψυχος αυτός ο λόγος που βλέπει παντού μόνο κέρδος, συμφέροντα και εξουσίες του όποιου/ -ας προσπαθεί για κάτι περισσότερο και ξεπερνά τις συμβατικές προσδοκίες από το επάγγελμα ή τη θέση του.
Ο Κώστας Κούρκουλος του ΕΦΚΑ δεν έκανε ό,τι έκανε για να είναι ευχαριστημένος ο Κωστής Χατζηδάκης ή για να εισπράττει μετά θάνατον εγκώμια, κερδίζοντας μια θέση στο θέατρο των εφήμερων δημοσίων συγκινήσεων. Όλα δείχνουν πως έπαιρνε απολύτως σοβαρά τη δουλειά του. Γιατί αυτή η δουλειά δεν ήταν μια ουδέτερη επιχείρηση αλλά είχε σχέση με την αναγνώριση της δουλειάς των άλλων, όσων εργάστηκαν και πρέπει να βγουν στη σύνταξη.

Με άλλα λόγια, ο Κώστας Κούρκουλος είχε εσωτερικεύσει τις αγωνίες, τα παράπονα και τα ανεκπλήρωτα αιτήματα εκείνων των συμπολιτών του που περιμένουν κάτι σημαντικό στη ζωή τους από την υπηρεσία του. Η δική του δουλειά είχε άμεση σχέση με την ανταμοιβή και την αναγνώριση των άλλων.

Υπάρχει λοιπόν ένας κόσμος της εργασίας ή, για να το πω ακόμα πιο παλιομοδίτικα, της εργασιακής ηθικής. Σαν αόρατο θεμέλιο κάθε «κανονικότητας», έμπρακτη διάψευση κάθε κυνισμού, ζωντανή άρνηση του σνομπ μηδενισμού και όλων των θεωριών περί της κατάρρευσης του νοήματος. Άνθρωποι που η ζωή τους έχει πλήρες νόημα και είναι τεράστια αδικία πως αυτό το νόημα το ανακαλύπτουμε μόνο με το θάνατό τους.

Είναι βέβαιο πως αυτοί δεν σκέφτονται με υψιπετείς φράσεις, δεν εφαρμόζουν κάποιο πλάνο φιλοσοφικής ηθικής. Οι ίδιοι είναι η πρακτική της ηθικής, όχι η θεωρία της, ούτε καν οι υποσχέσεις της.

Και τώρα που η ζέστη, τα νησιά, οι θάλασσες έχουν την τιμητική τους, τώρα που προσπαθούμε να συλλαβίσουμε ξανά κάτι πιο κοντά στη χαρά της ύπαρξης (κόντρα σε όλα τα αρνητικά του περίγυρου της Ιστορίας), άνθρωποι σαν τον συμπολίτη μας Κώστα Κούρκουλο έρχονται να υπενθυμίσουν πως δεν είναι όλα για πέταμα και πως υπάρχει πάντα ένας αρμός σιωπηλής αξιοπρέπειας.

https://www.lifo.gr/stiles/optiki-gonia ... to-grafeio

[ΓΑΛΗ]

Χρήσιμοι άνθρωποι.

Οι "ανώνυμοι" άτλαντες ή "άγνωστοι" στρατιώτες.

[ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ]

Εδώ το "αντίο" της κόρης του:
https://www.flash.gr/greece/1977210/kos ... to-grafeio

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

Ένας ήρωας δημόσιος υπάλληλος. Να τα βλέπουν αυτά οι αχρειοι δεξιοί με τα ρατσιστικά τους τσουβάλιασματα.