Το κίνητρο δουλεύει καλύτερα από το μαστίγιο
Μοιράσου μαζί μας την μαγική συνταγή που κάνει τον άλλο να θέλει να δουλέψει χωρίς να έχει να προσδοκεί τίποτα καλύτερο από τον απέναντι που κοιμάται.
Το κίνητρο δουλεύει καλύτερα από το μαστίγιο
Δεν χρειάζεται δικαιολόγηση, τόσα ανεκμετάλλευτα μέρη έχει άλλα δεν έχουν γεμίσει κομμουνες. Όλοι εδώ μένουν. Είναι γλυκός ο καπιταλισμός.
Στην περιπτωση αυτη δεν λεμε οτι ειναι συμπαντικη-θεικη εντολη ο καπιταλισμος, αλλα οτι ο κομμουνισμος δεν θα πιασει ποτε λογω καποιων χαρακτηριστικων των ανθρωπων.Fluffy έγραψε: ↑28 Ιουν 2021, 15:39Αυτή είναι η χυδαία πλευρά της αστικής πολιτικής οικονομίας.
Ότι οι καπιταλιστικοι περιορισμοι είναι φυσικοί-συμπαντικοι, και καλά ο καπιταλισμός δεν είναι οικονομικός σχηματισμός στην εξέλιξη της ανθρώπινης κοινωνίας. Πάνω κάτω έτσι δικαιολογούσαν οι απολογητές της δουλείας και της δουλοκτησίας τα συστήματα τους. Ως συμπαντική-θεική εντολή deus vult κτλπ
Οι κοινωνικες αναγκες ειναι διαχρονικα οι ιδιες:
Φταίμε κι εμείς, φταίνε κι αυτοί: "Odious Debt".Freelancer έγραψε: ↑30 Ιουν 2021, 21:38Τρίτη πιο υπερχρεωμένη χώρα του κόσμου η Ελλάδα. Συνεχίζουμε τις προσπάθειες συνέλληνες με στόχο την πρωτιά.
Δυστυχως δεν θα μπορουσες να διαπραγματευτεις τιποτα παραπανω, διοτι ησουν σε δεινη θεση.Μπαντάς έγραψε: ↑01 Ιούλ 2021, 13:16Φταίμε κι εμείς, φταίνε κι αυτοί: "Odious Debt".Freelancer έγραψε: ↑30 Ιουν 2021, 21:38Τρίτη πιο υπερχρεωμένη χώρα του κόσμου η Ελλάδα. Συνεχίζουμε τις προσπάθειες συνέλληνες με στόχο την πρωτιά.
Θα μπορούσαμε να είχαμε διαπραγματευτεί πολλά το 2010.
Βασικά, στον καπιταλισμό, το χρήμα είναι ο μοχλός παραγωγής ανισοτήτων.
το χρήμα είναι μέτρο των αξιών, η αξία είναι κοινωνική σχέση επομένως το χρήμα δείχνει την κοινωνική σχέση.stavmanr έγραψε: ↑02 Ιούλ 2021, 11:41Βασικά, στον καπιταλισμό, το χρήμα είναι ο μοχλός παραγωγής ανισοτήτων.
Παράγεται χρήμα από το πουθενά, ανάλογα με τις ανάγκες, απαιτήσεις, θεωρίες των κεντρικών τραπεζών το οποίο δεν αντικατοπτρίζει πραγματικές εργασιακές σχέσεις.
Αυτό σημαίνει ότι μπορείς αν διατηρείς για τεράστια διαστήματα ψεύτικες οικονομίες, τεράστιων εσωτερικών ανισοτήτων, οι οποίες παλεύουν να ισορροπήσουν σε πλασματικό σχοινί.