Συνεχίζοντας, η σύνδεση του ρουβλίου με το χρυσό, εν πρώτοις για το περιορισμένο χρονικό διάστημα που αναφέραμε (αν και υπάρχει διάσταση απόψεων, με την κεντρική τράπεζα της Ρωσίας να δηλώνει πως δεν θα ανταλλάσσεται το ρούβλι με χρυσό, ενώ ο εκπρόσωπος του Putin είπε πως συζητείται, πηγή), ήταν η τελευταία σε μία σειρά κινήσεων που σχετίζονται με το ρούβλι από τους Ρώσους – με αφετηρία την ανακοίνωση στις 23 Μαρτίου πως θα δέχονται μόνο ρούβλια, για τις εξαγωγές ενέργειας στην Ευρώπη. Πρόθεση της πάντως φαίνεται να είναι η απαίτηση εξόφλησης σε ρούβλια όλων των εμπορευμάτων που εξάγει – όπως σιτάρι, νικέλιο, εμπλουτισμένο ουράνιο, αλουμίνιο και ΝΕΟΝ.
Ο βασικός στόχος αυτών των κινήσεων είναι αφενός μεν η εξασφάλιση της αξιοπιστίας του ρουβλίου, αφετέρου η αποδυνάμωση της κυριαρχίας του δολαρίου ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα – σε συνεργασία βέβαια με την Κίνα που έχει ήδη δρομολογήσει το πετρογουάν (ανάλυση). Προφανώς δε η απεξάρτηση της από το δυτικό σύστημα του χρέους (άρθρο) – βασικό «συστατικό» του οποίου είναι το δολάριο.
Βέβαια, η ενδεχόμενη υιοθέτηση του κανόνα του χρυσού από τη Ρωσία θα συνοδευόταν από ορισμένους κανόνες που θα έπρεπε να τηρήσει – κυρίως να είναι πρόθυμη να ανταλλάξει το χρυσό με ρούβλια, σε όποιον θελήσει να το κάνει. Αυτό ακριβώς έκαναν οι Η.Π.Α. την εποχή του Bretton Woods – ενώ το σύστημα κατάρρευσε, όταν τα αμερικανικά ελλείμματα αυξήθηκαν με τον πόλεμο του Βιετνάμ.
Τότε οι κάτοχοι δολαρίων ανησύχησαν για την αξία του, κυρίως οι Γερμανοί και προσπάθησαν να το ανταλλάξουν με χρυσό – ενώ η απόφαση του Νίξον να σταματήσει τη μετατρεψιμότητα προήλθε από το φόβο του πως οι Η.Π.Α. θα έχαναν το χρυσό τους, γεγονός που θα κατέστρεφε εντελώς την αξιοπιστία του δολαρίου. Από τότε όμως που ο πλανήτης έχει υιοθετήσει το σύστημα των κυμαινομένων συναλλαγματικών ισοτιμιών, τα χρήματα χωρίς αντίκρισμα (Fiat Money), η τιμή του χρυσού αυξάνεται σταθερά (γράφημα, όλα τα γραφήματα μεγεθύνονται πατώντας επάνω) – αφού όλα τα νομίσματα έχουν γίνει πιο αδύναμα.
Θα ήταν δε πολύ πιο υψηλή, εάν δεν χειραγωγούταν μέσω των «χάρτινων αγορών» – ενώ το σύστημα δεν θα υπήρχε καν, εάν δεν είχε υποστηριχθεί από τη συμφωνία που έκλεισαν οι Αμερικανοί στις αρχές της δεκαετίας του 1970 για να αγοράσουν πετρέλαιο από τους Σαουδάραβες.
Ευρύτερα παρέχοντας τους στρατιωτική υποστήριξη, με αντάλλαγμα οι Σαουδάραβες να χρησιμοποιήσουν τα δολάρια για να αγοράσουν αμερικανικά κρατικά ομόλογα – καθώς επίσης να συνδέσουν όλες τις πετρελαϊκές εξαγωγές τους με το δολάριο (πετροδολάριο, ανάλυση). Επί πλέον, από τη συμφωνία Smithsonian
Στο θέμα της Ρωσίας, η βιωσιμότητα της σύνδεσης του ρουβλίου με το χρυσό, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη ζήτηση της ρωσικής ενέργειας – όπου, εάν η Δύση αρνηθεί να πληρώνει με ρούβλια, πόσο μάλλον εάν υποκαταστήσει το ρωσικό φυσικό αέριο και το πετρέλαιο, τότε δεν θα τα καταφέρει η Ρωσία. Εκτός εάν βέβαια μπορέσει να αναπληρώσει τις εξαγωγές της στην ΕΕ – κάτι πολύ δύσκολο, με κριτήριο την εξαγωγική σημασία της ΕΕ (γράφημα).
(Σημείωση: Η Ολλανδία (NL) εμφανίζεται τόσο ψηλά, επειδή είναι διαμετακομιστικός κόμβος.)
Η εξάρτηση πάντως της Γερμανίας, του μεγαλύτερου πελάτη της Ρωσίας, είναι πολύ μεγάλη – ειδικά όσον αφορά το φυσικό αέριο (γράφημα). Μπορεί δε να υπάρχουν μελέτες που ισχυρίζονται ότι θα τα καταφέρει, χάνοντας λιγότερο από το 3% του ΑΕΠ της εάν επιβάλει ολοκληρωτικό εμπάργκο στη Ρωσία (πηγή), αλλά θα φανεί στην πράξη – αφού δεν αντιμετωπίζει μόνο αυτό το πρόβλημα, ειδικά όσον αφορά τη βιομηχανία της.
Πόσο μάλλον εάν η Ινδία και η Κίνα αγοράζουν ενέργεια σε πολύ χαμηλότερες τιμές, σύμφωνα με τις δηλώσεις της Ρωσίας – γεγονός που θα αύξανε σε μεγάλο βαθμό την ανταγωνιστικότητα τους, εις βάρος κυρίως των εξαγωγών της ΕΕ, ειδικά εάν τροφοδοτείται με το ακριβότερο αμερικανικό LNG (γράφημα). Εάν υποθέσουμε φυσικά πως αρκούν οι ποσότητες του LNG και τα πλοία που το μεταφέρουν – μόλις περί τα 600 συνολικά.
(Εξέλιξη τιμών LNG)
Τέλος, οι Η.Π.Α. φυσικά διασώζουν με τον πόλεμο και τις ευρωπαϊκές κυρώσεις τη σχιστολιθική τους βιομηχανία που δεν ήταν ανταγωνίσιμη με το ρωσικό φυσικό αέριο – ενώ το πουλούν πια ακριβότερα, ακολουθώντας την άνοδο των τιμών του φυσικού αερίου (γράφημα). Προδιαγράφονται δε τεράστια κέρδη και για άλλες χώρες που εξάγουν LNG, όπως κυρίως η Αυστραλία και το Κατάρ (πηγή) – καθώς επίσης των εφοπλιστών που το μεταφέρουν.
Εξέλιξη της τιμής του φυσικού αερίου
συνεχεια
