Έρευνα: Οριακά βγάζει το μήνα το 87 τοίς εκατό των καταναλωτών. Το μεγαλύτερο ποσοστό στην Ευρώπη

[axilmar]

Χρειάζεται πέϊπερ, γιατί οι περισσότεροι δεν έχουν την δική σου λογική. Γιά να ανέβουν οι τιμές, κάποιος πρέπει να αγοράσει.

Και μη νοιάζεσαι, θα σε προτείνω να πάρετε μαζί με τον hellegennes το βραβείο Νόμπελ.

Αγοράζουν αυτοί που συνεχίζουν να έχουν.

Οι κρίσεις δεν πιάνουν όλους το ίδιο, πρώτα πιάνουν τα κατώτερα οικονομικά στρώματα της κοινωνίας.

Κανένα πειπερ δεν χρειάζεται λοιπόν...

Αν οι τιμές ανέβουν, αυτοί που έχουν θα μειωθούν ταχύτατα. Αυτό αναπόφευκτα οδηγεί κάποιου να ρίξουν τις τιμές. Φυσικά, αυτά ισχύουν όταν η προσφορά και η τεχνολογία μένουν σταθερές. Αν αυτά αλλάζουν, πολλά μπορούν να συμβούν.

α) δεν ανεβαινουν ολες οι τιμες μαζι
β) κοβονται δευτερευοντα εξοδα

Οποτε το γκρουπ 'δεν εχω να πληρωσω για το προιον Α' μειωνεται λιγο, καθε φορα που αλλαζουν οι τιμες.

Απο το γκρουπ αυτο φευγουν πρωτοι αυτοι που εχουν τα χαμηλοτερα εισοδηματα, αυτοι που μενουν κοβουν δευτερευοντα εξοδα, μεχρι να μπουν και αυτοι στο γκρουπ αυτο.

Εν τω μεταξυ, ο τζιρος των εταιρειων αυτων παραμενει σταθερος, γιατι η μειωση των πελατων αντισταθμιζεται απο την αυξηση της τιμης.

Ολα τα παραπανω γινονται μεχρι το γκρουπ 'εχω να πληρωσω' γινει πολυ μικρο και αρχισει να μειωνεται ο τζιρος μιας εταιρειας πανω στο προιον...τοτε αρχιζουν οι μειωσεις τιμης, ή οι μειωσεις ποσοτητας.

[hellegennes]

Βασικά η σχέση ζήτησης κόστους για τα περισσότερα προϊόντα και υπηρεσίες είναι κάπως έτσι:





Όποιος θέλει μπορώ να του εξηγήσω γιατί.

"Κόστος" εννοείς τιμή πώλησης;
Επίσης, μήπως έχεις βάλει ανάποδα τους άξονες; Αυτό το σχεδιάγραμμα οπως είναι βασικά λέει ότι όσα πανω κάτω και να κάνει η ζήτηση, το κόστος συνεχίζει να ανεβαίνει, αυτό θες να πεις; εντιτ, βασικά ούτε αυτό λέει, λέει ότι σε ένα επίπεδο ζήτησης μπορεί να έχεις 4 διαφορετικές τιμές

Όχι, λέω ότι η τιμή πώλησης (κόστος) επηρεάζει τις πωλήσεις (ζήτηση) κατ' αυτόν τον τρόπο περίπου. Ίσως έπρεπε να γράψω τιμή πώλησης και πωλήσεις.

Βασικά αυτό που λέει το διάγραμμα είναι ότι η ζήτηση για ένα προϊόν είναι σταθερή σε ένα συγκεκριμένο εύρος τιμών και δεξιά και αριστερά πέφτει σχεδόν απότομα. Ένα προϊόν που ο καταναλωτής θεωρεί ότι είναι πολύ φθηνό γι' αυτό που είναι δεν θα το αγοράσει, το ίδιο αν θεωρεί ότι είναι πολύ ακριβό. Από ένα επίπεδο κόστους και πάνω, κάνει kick-in η ανθρώπινη μαλάκυνση και ο κόσμος θα το αγοράσει ακριβώς γιατί είναι ακριβό. Βέβαια είναι υποσύνολο των καταναλωτών και έχει περιορισμένο εύρος ισχύς, αυτό είναι η δεύτερη καμπύλη.

Μην στέκεστε ιδιαίτερα στα επιμέρους χαρακτηριστικά. Το πλατό που έκανα ας πούμε είναι μεγάλο, στην πραγματικότητα είναι μικρότερο και η ζήτηση πέφτει αρκετά πιο σταδιακά, μέχρι ένα σημείο που πέφτει σχεδόν κατακόρυφα. Το πλατό αναπαριστά την τιμή που θεωρεί ο μέσος καταναλωτής ότι αξίζει το προϊόν.

Όντως, το διάγραμμα λέει ότι σε τέσσερις διαφορετικές τιμές η ζήτηση θα είναι ίδια. Π.χ. ότι το 10% των δυνητικών αγοραστών θα πληρώσει 0,30 και 5,00 για κάτι που θεωρεί ο μέσος καταναλωτής ότι αξίζει 2,50 ενώ ένα 10% μπορεί να πληρώσει 50 ή 100 ευρώ και αυτό συνήθως είναι άλλο 10% από το πρώτο.

Επίσης λέει ότι η ζήτηση θα είναι σταθερή περίπου για ένα εύρος τιμών, δηλαδή ελαφρές ανατιμήσεις ή εκπτώσεις δεν θα επηρεάσουν την ζήτηση, ειδικά αν είναι ένα προϊόν με σταθερή χρήση.

[hellegennes]

Ολα τα παραπανω γινονται μεχρι το γκρουπ 'εχω να πληρωσω' γινει πολυ μικρο και αρχισει να μειωνεται ο τζιρος μιας εταιρειας πανω στο προιον...τοτε αρχιζουν οι μειωσεις τιμης, ή οι μειωσεις ποσοτητας.

Σωστά, το πρώτο που μειώνεται πάντα είναι η ποσότητα, σε πράγματα που είναι δυνατόν να μειωθεί η ποσότητα. Η τιμή αλλάζει σε δεύτερο χρόνο.

[Leporello]

Βασικά η σχέση ζήτησης κόστους για τα περισσότερα προϊόντα και υπηρεσίες είναι κάπως έτσι:





Όποιος θέλει μπορώ να του εξηγήσω γιατί.

"Κόστος" εννοείς τιμή πώλησης;
Επίσης, μήπως έχεις βάλει ανάποδα τους άξονες; Αυτό το σχεδιάγραμμα οπως είναι βασικά λέει ότι όσα πανω κάτω και να κάνει η ζήτηση, το κόστος συνεχίζει να ανεβαίνει, αυτό θες να πεις; εντιτ, βασικά ούτε αυτό λέει, λέει ότι σε ένα επίπεδο ζήτησης μπορεί να έχεις 4 διαφορετικές τιμές

Π.χ. γι'αυτό το επίπεδο ζήτησης, έχουμε 4 δυνατές τιμές, όποια κάτσει

[Leporello]

Γιά να το αντικρούσεις μου έφερες κάποιες ειδικές περιπτώσεις.

Καμμιά ειδική περίπτωση, το ίδιο ισχύει σε όλα τα καταναλωτικά αγαθά και είναι δικό σου βάρος να αποδείξεις ότι δεν συμβαίνει γιατί ισχυρίζεσαι κάτι που είναι αντίθετο στις ιστορικές τιμές.

Τι να αποδείξω; Οτι επί μνημονίων είχαμε αποπληθωρισμό; Ανέβαινε τότε η ζήτηση και γι'αυτό έπεφταν οι τιμές;

Μετά το βραβείο Νόμπελ, σου έχω και άλλη μία διάκριση: Μπορείς να αποδείξεις ότι όλες οι κεντρικές τράπεζες κάνουν λάθος που ανεβάζουν τα επιτόκια (περιορίζοντας την κυκλοφορία του χρήματος) γιά να χτυπήσουν τον πληθωρισμό. Μη μου γράψεις πάλι ότι μερικές φορές αυτό δεν πετυχαίνει.

Οι κεντρικές τράπεζες είναι κεντρικές τράπεζες, όχι μαγικός επόπτης της παγκόσμιας αγοράς για να ρυθμίζει τις τιμές. Είναι συγκεκριμένα τα πράγματα που ρυθμίζουν, δεν έχουν άλλου είδους εργαλεία. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να παίξουν με τα επιτόκια. Το οποίο εννοείται ότι είναι coin toss.

Είχα πεί να μην το πείς, αλλά δεν κρατήθηκες. Σημασία δεν έχει το αν θα πετύχουν οι κεντρικές τράπεζες στην καταπολέμηση του πληθωρισμού, γιατί αυτό είναι εξαιρετικά πολύπλοκο πράγμα. Σημασία έχει πως ΟΛΕΣ κινούνται προς την ίδια κατεύθυνση. Κατ'εσένα, (και αν είσαι συνεπής με αυτά που λες) θα έπρεπε να ρίξουν τα επιτόκια, να κυκλοφορεί το χρήμα γιά να αυξηθεί η ζήτηση και έτσι να πέσουν οι τιμές. Προφανώς είσαι οπαδός των Erdoganomics.

Κανείς δεν θέλει να αυξάνει τις τιμές του όταν αυξάνονται οι πωλήσεις του, πρώτον γιατί ήδη βγάζει περισσότερα και δεύτερον γιατί νομοτελειακά αυτό θα οδηγήσει σε μείωση πωλήσεων γιατί σε κανέναν καταναλωτή δεν αρέσει να ανεβαίνουν οι τιμές και οι καταναλωτές εκνευρίζονται εύκολα.

Κανείς δεν θέλει να αυξάνει το περιθώριο κέρδους του αν μπορεί, ε; Φυσικά υπάρχουν περιορισμοί, αλλά ο καθένας θα ήθελε να πουλάει στις υψηλότερες δυνατές τιμές.

Αυτό το ότι ο κόσμος δανείζεται περισσότερο όταν είναι φθηνά τα επιτόκια και αυτό αυξάνει τις τιμές είναι απλουστευτική πίπα. Ο πληθωρισμός στην δεκαετία του '90 ήταν πολύ υψηλότερος από ό,τι στην δεκαετία του '00 παρότι τα επιτόκια ήταν πολύ υψηλότερα στην δεκαετία του '90 και ταυτόχρονα ο δανεισμός ήταν πολύ υψηλότερος στην δεκαετία του '00.

Γιά την Ελλάδα μιλάς; Σε έχω ικανό να συγκρίνεις την δεκαετία του '90 με δραχμή, με την δεκαετία του '00 με ευρώ.

[Leporello]

Οταν πεφτει η ζητηση, ανεβαινουν οι τιμες για να καλυφτει το εισοδημα που χαθηκε. Δεν χρειαζεται πειπερ, κοινη λογικη ειναι.

Μεχρι ενος σημειου αυτο, μετα πεφτουν οι τιμες.

Χρειάζεται πέϊπερ, γιατί οι περισσότεροι δεν έχουν την δική σου λογική. Γιά να ανέβουν οι τιμές, κάποιος πρέπει να αγοράσει.

Και μη νοιάζεσαι, θα σε προτείνω να πάρετε μαζί με τον hellegennes το βραβείο Νόμπελ.

Οι τιμές ανεβάινουν ΠΑΝΤΑ και όταν ανεβαίνει το κόστος άσχετα αν υπάρχουν αρκετοί που μπορούν να το πληρώσουν. Κανείς δεν πουλάει με ζημιά παρά μόνο για πολύ μικρά χρονικά διαστήματα, π.χ. διάλυση. Αν η φρατζόλα κοστίζει 1 ευρώ στον φούρναρη αυτός αναγκαστικά θα την χρεώσει παραπάνω και αυτό είναι απαράβατος νόμος.

Αλήθεια; Ανέβαιναν και το 2012-13; Και φυσικά, μείωση τής τιμής δεν σημαίνει αναγκαστικά ζημιά γιά εκείνον που πουλάει. Συνήθως, υπάρχουν αρκετά περιθώρια.

[Leporello]

Αγοράζουν αυτοί που συνεχίζουν να έχουν.

Οι κρίσεις δεν πιάνουν όλους το ίδιο, πρώτα πιάνουν τα κατώτερα οικονομικά στρώματα της κοινωνίας.

Κανένα πειπερ δεν χρειάζεται λοιπόν...

Αν οι τιμές ανέβουν, αυτοί που έχουν θα μειωθούν ταχύτατα. Αυτό αναπόφευκτα οδηγεί κάποιου να ρίξουν τις τιμές. Φυσικά, αυτά ισχύουν όταν η προσφορά και η τεχνολογία μένουν σταθερές. Αν αυτά αλλάζουν, πολλά μπορούν να συμβούν.

α) δεν ανεβαινουν ολες οι τιμες μαζι
β) κοβονται δευτερευοντα εξοδα

Οποτε το γκρουπ 'δεν εχω να πληρωσω για το προιον Α' μειωνεται λιγο, καθε φορα που αλλαζουν οι τιμες.

Απο το γκρουπ αυτο φευγουν πρωτοι αυτοι που εχουν τα χαμηλοτερα εισοδηματα, αυτοι που μενουν κοβουν δευτερευοντα εξοδα, μεχρι να μπουν και αυτοι στο γκρουπ αυτο.

Εν τω μεταξυ, ο τζιρος των εταιρειων αυτων παραμενει σταθερος, γιατι η μειωση των πελατων αντισταθμιζεται απο την αυξηση της τιμης.

Ολα τα παραπανω γινονται μεχρι το γκρουπ 'εχω να πληρωσω' γινει πολυ μικρο και αρχισει να μειωνεται ο τζιρος μιας εταιρειας πανω στο προιον...τοτε αρχιζουν οι μειωσεις τιμης, ή οι μειωσεις ποσοτητας.

Σε επίπεδο ενός προϊόντος μπορούν να συμβούν περίεργα πράγματα, γιατί συμβαίνουν αντικαταστάσεις προϊόντων, π.χ. όσο ανεβαίνει το εισόδημα, μπορεί η ζήτηση να πέφτει γιά ένα προϊόν, επειδή οι καταναλωτές προτιμούν κάτι ακριβότερο και καλύτερο. Σε επίπεδο όμως όλης τής οικονομίας, αυτό που λες δεν γίνεται.

[Green Dragon]

Χρειάζεται πέϊπερ, γιατί οι περισσότεροι δεν έχουν την δική σου λογική. Γιά να ανέβουν οι τιμές, κάποιος πρέπει να αγοράσει.

Και μη νοιάζεσαι, θα σε προτείνω να πάρετε μαζί με τον hellegennes το βραβείο Νόμπελ.

Οι τιμές ανεβάινουν ΠΑΝΤΑ και όταν ανεβαίνει το κόστος άσχετα αν υπάρχουν αρκετοί που μπορούν να το πληρώσουν. Κανείς δεν πουλάει με ζημιά παρά μόνο για πολύ μικρά χρονικά διαστήματα, π.χ. διάλυση. Αν η φρατζόλα κοστίζει 1 ευρώ στον φούρναρη αυτός αναγκαστικά θα την χρεώσει παραπάνω και αυτό είναι απαράβατος νόμος.

Αλήθεια; Ανέβαιναν και το 2012-13; Και φυσικά, μείωση τής τιμής δεν σημαίνει αναγκαστικά ζημιά γιά εκείνον που πουλάει. Συνήθως, υπάρχουν αρκετά περιθώρια.

Αν η άνοδος του κόστους οδηγεί σε ζημιά με την τρέχουσα τιμή, η τιμή πώλησης θ' ανέβει ανεξαρτήτως ζήτησης. Διαφωνείς;

[hellegennes]

Τι να αποδείξω; Οτι επί μνημονίων είχαμε αποπληθωρισμό; Ανέβαινε τότε η ζήτηση και γι'αυτό έπεφταν οι τιμές;

Πρώτα απ' όλα αυτά είναι πολύ μπλα-μπλα και μηδέν στοιχεία. Έχεις κοιτάξει τους δείκτες τιμών καταναλωτή και τις αντιστοιχίες με την κατανάλωση; Είμαι πολύ βέβαιος πως όχι. Οι δείκτες τιμών έμεναν σταθεροί ή αυξάνονταν ενώ η κατανάλωση διαρκώς μειωνόταν, από το 2007 ως το 2015 χοντρικά. Πας κουβά ξανά.

Πέρα απ' αυτό, οι τιμές δεν είναι συνδεδεμένες μόνο με την κατανάλωση, είναι και με το κόστος. Όταν πέφτει το εργατικό κόστος υπάρχει περιθώριο για περισσότερο ανταγωνισμό με μικρότερες τιμές. Ο παραγωγός έτσι μπορεί να κερδίζει το ίδιο ανά μονάδα αλλά να αυξήσει τα κέρδη του εξαιτίας αυξημένου όγκου πωλήσεων.

Είχα πεί να μην το πείς, αλλά δεν κρατήθηκες. Σημασία δεν έχει το αν θα πετύχουν οι κεντρικές τράπεζες στην καταπολέμηση του πληθωρισμού, γιατί αυτό είναι εξαιρετικά πολύπλοκο πράγμα. Σημασία έχει πως ΟΛΕΣ κινούνται προς την ίδια κατεύθυνση.

Άρα αν κάνουν κάτι ανούσιο παραπάνω από ένα άτομα ή οργανισμοί, αυτό αυτομάτως γίνεται σωστό. Είναι το γνωστό επιχείρημα "μα όλοι αυτό κάνουν / μα όλοι το λένε".

Κανείς δεν θέλει να αυξάνει το περιθώριο κέρδους του αν μπορεί, ε; Φυσικά υπάρχουν περιορισμοί, αλλά ο καθένας θα ήθελε να πουλάει στις υψηλότερες δυνατές τιμές.

Μεγάλη ανακάλυψη έκανες. Όλοι θα ήθελαν να βγάζουν περισσότερα χρήματα. Όταν λέμε ότι κανείς δεν θέλει να αυξάνει τις τιμές του είναι γιατί ξέρουν ότι η αύξηση των τιμών ενδέχεται να έχει αρνητική επίπτωση στον όγκο πωλήσεων. Όλοι προσπαθούν να αυξήσουν το περιθώριο κέρδους τους κάνοντας την επιχείρηση πιο αποδοτική, μειώνοντας τα έξοδα, εκσυγχρονίζοντας εξοπλισμό, εγκαταστάσεις, προσωπικό, κτλ.

Όποιος σκέφτεται "α, έχει αυξημένη ζήτηση το προϊόν άρα μπορώ να αυξήσω την τιμή για να βγάζω περισσότερα" καταλήγουν συνήθως με μειωμένες πωλήσεις και προσπαθούν μετά να το σώσουν, αλλά η εμπιστοσύνη του καταναλωτή ξανακερδίζεται δύσκολα.

Οπότε όταν λέω "κανείς δεν θέλει να αυξάνει τις τιμές του" εννοείται "κανείς που έχει δυο δράμια μυαλό και εμπειρία". Οι τιμές αυξάνονται κατά βάση όταν υπάρχει πίεση από κάτω.

Αυτό το ότι ο κόσμος δανείζεται περισσότερο όταν είναι φθηνά τα επιτόκια και αυτό αυξάνει τις τιμές είναι απλουστευτική πίπα. Ο πληθωρισμός στην δεκαετία του '90 ήταν πολύ υψηλότερος από ό,τι στην δεκαετία του '00 παρότι τα επιτόκια ήταν πολύ υψηλότερα στην δεκαετία του '90 και ταυτόχρονα ο δανεισμός ήταν πολύ υψηλότερος στην δεκαετία του '00.

Γιά την Ελλάδα μιλάς; Σε έχω ικανό να συγκρίνεις την δεκαετία του '90 με δραχμή, με την δεκαετία του '00 με ευρώ.

Να γυρίσουμε πίσω τον χρόνο, να αλλάξουμε νόμισμα νωρίτερα ή ποτέ, ώστε να μην έχεις πανηλίθιες αντιρρήσεις ή να κάνουμε συγκρίσεις για το 1500 και το 1600 μ.χ. για να μην έχουμε θέματα με διαφορετικά νομίσματα.

Πέρα απ' αυτήν την μαλακία που είπες για να βγεις από το αδιέξοδο στο οποίο οδήγησες τον εαυτό σου, η σύγκριση θα πρέπει να είναι διαρκής. Αν έχεις δίκιο θα πρέπει να στην διάρκεια της κάθε δεκαετίας να βλέπεις να συμβαίνει αυτό που λες, δεν χρειάζεται καθόλου να τις συγκρίνεις μεταξύ τους.

[hellegennes]

Οι τιμές ανεβάινουν ΠΑΝΤΑ και όταν ανεβαίνει το κόστος άσχετα αν υπάρχουν αρκετοί που μπορούν να το πληρώσουν. Κανείς δεν πουλάει με ζημιά παρά μόνο για πολύ μικρά χρονικά διαστήματα, π.χ. διάλυση. Αν η φρατζόλα κοστίζει 1 ευρώ στον φούρναρη αυτός αναγκαστικά θα την χρεώσει παραπάνω και αυτό είναι απαράβατος νόμος.

Αλήθεια; Ανέβαιναν και το 2012-13; Και φυσικά, μείωση τής τιμής δεν σημαίνει αναγκαστικά ζημιά γιά εκείνον που πουλάει. Συνήθως, υπάρχουν αρκετά περιθώρια.

Ναι, αλήθεια, ανέβαιναν και το 2012-2013. Τράβα άνοιξε τους δείκτες της ΕΛΣΤΑΤ και γύρνα να μας πεις πόσο βλακώδες είναι να επιχειρηματολογείς με θεωρίες της πούτσας χωρίς να κοιτάξεις τι λένε τα στοιχεία.

[Αρχέλαος]

Με αφορμή πιο πάνω σχόλιο, ας δούμε ένα παράδειγμα με πίνακες και στοιχεία.

Τα αλκοολούχα ποτά, ενώ υπέστησαν μείωση της κατανάλωσης τους την περίοδο 2009-20, οι τιμές τους αυξήθηκαν.
Γιατί άραγε;
Το ερώτημα απαντήθηκε με ορθότητα από τους Green Dragon, hellegennes αναφορικά με τις τιμές διάφορων προϊόντων και υπηρεσιών.











Ο Δημητράκης, ενώ μειωθηκε η ζήτηση, πλΕρωνε περισσότερα για την ίδια ποσότητα.

[axilmar]

Αν οι τιμές ανέβουν, αυτοί που έχουν θα μειωθούν ταχύτατα. Αυτό αναπόφευκτα οδηγεί κάποιου να ρίξουν τις τιμές. Φυσικά, αυτά ισχύουν όταν η προσφορά και η τεχνολογία μένουν σταθερές. Αν αυτά αλλάζουν, πολλά μπορούν να συμβούν.

α) δεν ανεβαινουν ολες οι τιμες μαζι
β) κοβονται δευτερευοντα εξοδα

Οποτε το γκρουπ 'δεν εχω να πληρωσω για το προιον Α' μειωνεται λιγο, καθε φορα που αλλαζουν οι τιμες.

Απο το γκρουπ αυτο φευγουν πρωτοι αυτοι που εχουν τα χαμηλοτερα εισοδηματα, αυτοι που μενουν κοβουν δευτερευοντα εξοδα, μεχρι να μπουν και αυτοι στο γκρουπ αυτο.

Εν τω μεταξυ, ο τζιρος των εταιρειων αυτων παραμενει σταθερος, γιατι η μειωση των πελατων αντισταθμιζεται απο την αυξηση της τιμης.

Ολα τα παραπανω γινονται μεχρι το γκρουπ 'εχω να πληρωσω' γινει πολυ μικρο και αρχισει να μειωνεται ο τζιρος μιας εταιρειας πανω στο προιον...τοτε αρχιζουν οι μειωσεις τιμης, ή οι μειωσεις ποσοτητας.

Σε επίπεδο ενός προϊόντος μπορούν να συμβούν περίεργα πράγματα, γιατί συμβαίνουν αντικαταστάσεις προϊόντων, π.χ. όσο ανεβαίνει το εισόδημα, μπορεί η ζήτηση να πέφτει γιά ένα προϊόν, επειδή οι καταναλωτές προτιμούν κάτι ακριβότερο και καλύτερο. Σε επίπεδο όμως όλης τής οικονομίας, αυτό που λες δεν γίνεται.

Γινεται σε πολλα και διαφορα προιοντα ταυτοχρονα.

Αυτο που λες 'σε επιπεδο ολης της οικονομιας' δεν εχει καποιο νοημα, εαν το καλοσκεφτεις.

[hellegennes]

α) δεν ανεβαινουν ολες οι τιμες μαζι
β) κοβονται δευτερευοντα εξοδα

Οποτε το γκρουπ 'δεν εχω να πληρωσω για το προιον Α' μειωνεται λιγο, καθε φορα που αλλαζουν οι τιμες.

Απο το γκρουπ αυτο φευγουν πρωτοι αυτοι που εχουν τα χαμηλοτερα εισοδηματα, αυτοι που μενουν κοβουν δευτερευοντα εξοδα, μεχρι να μπουν και αυτοι στο γκρουπ αυτο.

Εν τω μεταξυ, ο τζιρος των εταιρειων αυτων παραμενει σταθερος, γιατι η μειωση των πελατων αντισταθμιζεται απο την αυξηση της τιμης.

Ολα τα παραπανω γινονται μεχρι το γκρουπ 'εχω να πληρωσω' γινει πολυ μικρο και αρχισει να μειωνεται ο τζιρος μιας εταιρειας πανω στο προιον...τοτε αρχιζουν οι μειωσεις τιμης, ή οι μειωσεις ποσοτητας.

Σε επίπεδο ενός προϊόντος μπορούν να συμβούν περίεργα πράγματα, γιατί συμβαίνουν αντικαταστάσεις προϊόντων, π.χ. όσο ανεβαίνει το εισόδημα, μπορεί η ζήτηση να πέφτει γιά ένα προϊόν, επειδή οι καταναλωτές προτιμούν κάτι ακριβότερο και καλύτερο. Σε επίπεδο όμως όλης τής οικονομίας, αυτό που λες δεν γίνεται.

Γινεται σε πολλα και διαφορα προιοντα ταυτοχρονα.

Αυτο που λες 'σε επιπεδο ολης της οικονομιας' δεν εχει καποιο νοημα, εαν το καλοσκεφτεις.

Τίποτα απ' αυτά που λέει δεν έχει νόημα. Στις επιστήμες αν η θεωρία σου δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα σημαίνει ότι είναι λάθος και πάει για τα σκουπίδια. Στην οικονομολογία αν η θεωρία σου δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα, τόσο το κακό για την πραγματικότητα.

Φυσικά και η πρόταση "σε επίπεδο όλης της οικονομίας" δεν έχει κανένα νόημα. Τίποτα δεν συμβαίνει σε επίπεδο όλης της οικονομίας ταυτόχρονα. Ίσως ήθελε να πει "μαζικά" ή κάτι τέτοιο.

[Eθνικοκοινωνιστης]

δοξα τον θεο δεν γινατε βενεζουελα 2.0

[Garcia]

4 ευρω πηγαινει το σουβλακι,αυξησεις σε οτι εχει ζαχαρη,θα πουμε το ψωμι ψωμακι και τον καφε καφεδακι.Και ρεπορταζ πως φετος το χριστουγεννιατικο τραπεζι θα ειναι πιο ακριβο απο περυσι.

Ιωσηφ Βατοπεδινος mode on,Μόλις γίνει η πολιτειακή ανωμαλία, θα τραβήξει πίσω το κεφάλαιο. Το παγκόσμιο κεφάλαιο. Το κεφάλαιο είναι διεθνές, εβραϊκό. Μόλις τραβήξει πίσω το κεφάλαιο, θα απολυθούν όλοι οι υπάλληλοι.

Κατα τα λοιπα,μπειτε εσεις στο e-katanalotis και τρεξτε σε διαφορετικα σουπερ μαρκετ για να εξοικονομησετε λεφτα.