Ο άνθρωπος θα έπρεπε να ζει σαν τουρίστας

[mec]

Μια μικρή απορία
Σαν τουρίστας η σαν ..Χιππυς ;

Σαν τουρίστας, με την έννοια της στάσης ζωής.

[ΑΙΝΕΙΑΝ06]

Μια μικρή απορία
Σαν τουρίστας η σαν ..Χιππυς ;

Σαν τουρίστας, με την έννοια της στάσης ζωής.

Αυτο που περιγραφείς είναι η ζωή ενος Χιππυ

[User_601]

Πωωωωωωωω,αρχικα νομισα απο τον τιτλο οτι το θεμα ελεγε,πως θα επρεπε ο ανθρωπος να μην εχει αναγκη να δουλευει και απλα να ταξιδευει και να γνωριζει τον κοσμο! Καλα τελειο θα ηταν!
Οσον αφορα το πραγματικο νοημα του θεματος,οκ ουτε με τοσο λιγα,οσα παιρνουμε σε ενα ταξιδι μπορουμε να ζησουμε,με την εννοαι οτι στην μονιμη κατοικια αμς χρειαζομαστε πραγματα για να μην τα παιρνουμε απεξω,ομως και αυτο το σαβουριασμα που γινεται ειναι τραγικο πραγματικα.Υπαρχουν ατομα που εχουν το συνδρομο του συλλεκτη.Και εχω παραδειγμα απο κοντινο,συγγενικο περιβαλλον.Μαζευουν τα παντα,οχι μονο απο αγορες αλλα και απο δειγματα,κατι που διδεται δωρεαν κλπ.Και δεν μπορουν,δεν αντεχουν να πεταξουν το παραμικρο.Σιχαινομαι τα σπιτια με παρα πολλα πραγματα,ειμαι του μινιμαλ.Μινιμαλ με ανεσεις βεβαια,αλλα οκ μινιμαλ.
Καλα και εγω θα παρω αχρηστα πραγματα ενιοτε,αλλα σε τακτα χρονικα διαστηματα βαζω σε σακουλες οτι δνε το χρησιμοπιοω και βουρ για τους καδους,οχι μεσα,ΑΛΛΑ ΑΠΕΞΩ..για να τα παιρνει οποιος τα θελει και σας πληροφορω δν μενει τιποτα.
Κατα τα αλλα,ολα τα υπολοιπα ειναι ο υπερκαταναλωτισμος που μας εμαθαν,διοτι αυτο βολευει τις πολυεθνικες και ειναι γεγονος.Αλλα οκ,μυαλο εχουμε,επιλογες κανουμε,θυματα δνε ειμαστε.

[mec]

Μια μικρή απορία
Σαν τουρίστας η σαν ..Χιππυς ;

Σαν τουρίστας, με την έννοια της στάσης ζωής.

Αυτο που περιγραφείς είναι η ζωή ενος Χιππυ

Κοίτα, για να είμαι ειλικρινής δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα με το φαινόμενο Χίππυς πέρα από τα στερεότυπα και μπορεί να κάνω και λάθος. Αυτοί μου φαίνονταν λέτσοι και άφραγκοι, αλλά ΟΚ φαίνεται να είχαν ένα καλό «βλέμμα» προς τα πράγματα.

Εγώ το βλέπω διαφορετικά, διότι το «λέτσος και άφραγκος» κλείνει πολλές πόρτες στη σύγχρονη κοινωνία, δηλαδή μειωμένη πρόσβαση σε άτομα και μέσα. Εκτός κι αν συναναστρέφεται κανείς μόνο τέτοια άτομα.

Για παράδειγμα μία βασικά αρχή για την δική μου «τουριστική» προσέγγιση είναι η ανάθεση των δευτερευουσών εργασιών σε τρίτους, ωστε να εξασφαλίσεις ελεύθερο χρόνο, αλλά αυτό απαιτεί και κάποιες οικονομικές δυνατότητες.

[Mole]

Το «τουριστας» είναι πολύ μπαναλ, νομίζω πως προτιμαται το «νομας», που ως πιο ρομαντική έννοια εκφράζει καλύτερα τον βαθμό αποξένωσης αυτών που ενώπιον της εντατικοποιησης της εκμετάλλευσής τους ανακαλύπτουν ένα είδος ανώτερης ελευθερίας.

[mec]

Το «τουριστας» είναι πολύ μπαναλ, νομίζω πως προτιμαται το «νομας», που ως πιο ρομαντική έννοια εκφράζει καλύτερα τον βαθμό αποξένωσης αυτών που ενώπιον της εντατικοποιησης της εκμετάλλευσής τους ανακαλύπτουν ένα είδος ανώτερης ελευθερίας.

Πού την βρίσκουν αυτήν την ανώτερη ελευθερία, σε τριτοκοσμικές χώρες; Εκεί συχνάζουν οι περισσότεροι. Έχουν μπερδέψει την ελευθερία με την έλλειψη κανονισμών λόγω οπισθοδρομικότητας αυτών των χωρών. Όσο δεν παρουσιάζεται πρόβλημα τα πάντα κυλάνε ρολόι, ανεβάζουν φωτογραφίες από τα πολυτελή τους ξενοδοχεία και κακολογούν τη χώρα τους που τους εκμεταλλευόταν. Αν τα πράγματα στραβώσουν, τρέχουν στην πρεσβεία τους να μεσολαβήσει, γιατί εκεί είναι χάος.

[Γιάννης]

Δηλαδή σαν τους ψηφιακούς νομάδες ή και τους νομάδες του καπιταλισμού;

Είναι μια καλή έμπνευση αυτοί. Μιλάω όμως για τουρισμό @home

Υπάρχει επίσημη τεχνική ορολογία για αυτό το είδος του τουρίστα. "Γύφτος" λέγεται.

[blackpaint]

Όταν ταξιδεύεις μπορείς να βολευτείς άνετα σε ένα σχετικά μικρό δωμάτιο ξενοδοχείου με τα πάντα όλα σου σε ένα μικρό βαλιτσάκι. Θα μπορούσε και η καθημερινότητά μας να μοιάζει με ένα ανάλαφρο στυλ ζωής; Τι είναι αυτό που τη βαραίνει κι εγκαθίσταται η ρουτίνα;

Το χω κανει για δυο χρονια. Ουτε καν επλενα τα ρουχα μου, καθε βδομαδα αγοραζα καινουρια και πεταγα τα βρωμικα. 100δες χιλιομετρα καθε βδομαδα. Γαμω ηταν, αν μπορουσα θα συνεχιζα ετσι. Οταν τελειωσε το παρτυ, μου πηρε λιγο καιρο να προσγειωθω στη μιζερη γκριζα πραγματικοτητα. Τα πραγματα ομως θα μπορουσαν να ειχαν εξελιχθει πολυ χειροτερα, οποτε ας μην παραπονιεμαι.

[Airman68]

Πωωωωωωωω,αρχικα νομισα απο τον τιτλο οτι το θεμα ελεγε,πως θα επρεπε ο ανθρωπος να μην εχει αναγκη να δουλευει και απλα να ταξιδευει και να γνωριζει τον κοσμο! Καλα τελειο θα ηταν!
Οσον αφορα το πραγματικο νοημα του θεματος,οκ ουτε με τοσο λιγα,οσα παιρνουμε σε ενα ταξιδι μπορουμε να ζησουμε,με την εννοαι οτι στην μονιμη κατοικια αμς χρειαζομαστε πραγματα για να μην τα παιρνουμε απεξω,ομως και αυτο το σαβουριασμα που γινεται ειναι τραγικο πραγματικα.Υπαρχουν ατομα που εχουν το συνδρομο του συλλεκτη.Και εχω παραδειγμα απο κοντινο,συγγενικο περιβαλλον.Μαζευουν τα παντα,οχι μονο απο αγορες αλλα και απο δειγματα,κατι που διδεται δωρεαν κλπ.Και δεν μπορουν,δεν αντεχουν να πεταξουν το παραμικρο.Σιχαινομαι τα σπιτια με παρα πολλα πραγματα,ειμαι του μινιμαλ.Μινιμαλ με ανεσεις βεβαια,αλλα οκ μινιμαλ.
Καλα και εγω θα παρω αχρηστα πραγματα ενιοτε,αλλα σε τακτα χρονικα διαστηματα βαζω σε σακουλες οτι δνε το χρησιμοπιοω και βουρ για τους καδους,οχι μεσα,ΑΛΛΑ ΑΠΕΞΩ..για να τα παιρνει οποιος τα θελει και σας πληροφορω δν μενει τιποτα.
Κατα τα αλλα,ολα τα υπολοιπα ειναι ο υπερκαταναλωτισμος που μας εμαθαν,διοτι αυτο βολευει τις πολυεθνικες και ειναι γεγονος.Αλλα οκ,μυαλο εχουμε,επιλογες κανουμε,θυματα δνε ειμαστε.

Σήμερα θα συμφωνήσω μαζί σου Εσθήρ.
Τα μόνα πράγματα που δεν πορώ να πετάξω είναι όσα έχω συνδέσει με πολύτιμες αναμνήσεις.
Μπορεί λόγω χώρου να μην τα έχω πάντα πρόχειρα, αλλά θέλω να ξέρω ότι είναι εκεί και ότι μπορώ να τα επισκεφτώ όποτε θέλω...

[Ορέστης 35]

Όταν ταξιδεύεις μπορείς να βολευτείς άνετα σε ένα σχετικά μικρό δωμάτιο ξενοδοχείου με τα πάντα όλα σου σε ένα μικρό βαλιτσάκι. Θα μπορούσε και η καθημερινότητά μας να μοιάζει με ένα ανάλαφρο στυλ ζωής; Τι είναι αυτό που τη βαραίνει κι εγκαθίσταται η ρουτίνα;

Το χω κανει για δυο χρονια. Ουτε καν επλενα τα ρουχα μου, καθε βδομαδα αγοραζα καινουρια και πεταγα τα βρωμικα. 100δες χιλιομετρα καθε βδομαδα. Γαμω ηταν, αν μπορουσα θα συνεχιζα ετσι. Οταν τελειωσε το παρτυ, μου πηρε λιγο καιρο να προσγειωθω στη μιζερη γκριζα πραγματικοτητα. Τα πραγματα ομως θα μπορουσαν να ειχαν εξελιχθει πολυ χειροτερα, οποτε ας μην παραπονιεμαι.

Πες μας περισσοτερα.

[Von Mackensen]

Όταν ταξιδεύεις μπορείς να βολευτείς άνετα σε ένα σχετικά μικρό δωμάτιο ξενοδοχείου με τα πάντα όλα σου σε ένα μικρό βαλιτσάκι. Θα μπορούσε και η καθημερινότητά μας να μοιάζει με ένα ανάλαφρο στυλ ζωής; Τι είναι αυτό που τη βαραίνει κι εγκαθίσταται η ρουτίνα;

Το χω κανει για δυο χρονια. Ουτε καν επλενα τα ρουχα μου, καθε βδομαδα αγοραζα καινουρια και πεταγα τα βρωμικα. 100δες χιλιομετρα καθε βδομαδα. Γαμω ηταν, αν μπορουσα θα συνεχιζα ετσι. Οταν τελειωσε το παρτυ, μου πηρε λιγο καιρο να προσγειωθω στη μιζερη γκριζα πραγματικοτητα. Τα πραγματα ομως θα μπορουσαν να ειχαν εξελιχθει πολυ χειροτερα, οποτε ας μην παραπονιεμαι.

Με θύμισες ένα τυπο στο στρατό, αυτός πετούσε τα βρακια του και αγόραζε καινούρια.

[nostromos]

https://www.mixanitouxronou.gr/ti-einai ... is-kritis/


http://www.kathimerini.gr/427170/articl ... ropos-zwhs

[blackpaint]

Όταν ταξιδεύεις μπορείς να βολευτείς άνετα σε ένα σχετικά μικρό δωμάτιο ξενοδοχείου με τα πάντα όλα σου σε ένα μικρό βαλιτσάκι. Θα μπορούσε και η καθημερινότητά μας να μοιάζει με ένα ανάλαφρο στυλ ζωής; Τι είναι αυτό που τη βαραίνει κι εγκαθίσταται η ρουτίνα;

Το χω κανει για δυο χρονια. Ουτε καν επλενα τα ρουχα μου, καθε βδομαδα αγοραζα καινουρια και πεταγα τα βρωμικα. 100δες χιλιομετρα καθε βδομαδα. Γαμω ηταν, αν μπορουσα θα συνεχιζα ετσι. Οταν τελειωσε το παρτυ, μου πηρε λιγο καιρο να προσγειωθω στη μιζερη γκριζα πραγματικοτητα. Τα πραγματα ομως θα μπορουσαν να ειχαν εξελιχθει πολυ χειροτερα, οποτε ας μην παραπονιεμαι.

Πες μας περισσοτερα.

δεν μπορω.

[Μηχανικός]

Δηλαδή σαν τους ψηφιακούς νομάδες ή και τους νομάδες του καπιταλισμού;

Είναι μια καλή έμπνευση αυτοί. Μιλάω όμως για τουρισμό @home

Υπάρχει επίσημη τεχνική ορολογία για αυτό το είδος του τουρίστα. "Γύφτος" λέγεται.

Πριν μερικές χιλιετίες λεγόταν τροφοσυλλέκτης - κυνηγός.

[zoltan]

Το χω κανει για δυο χρονια. Ουτε καν επλενα τα ρουχα μου, καθε βδομαδα αγοραζα καινουρια και πεταγα τα βρωμικα. 100δες χιλιομετρα καθε βδομαδα. Γαμω ηταν, αν μπορουσα θα συνεχιζα ετσι. Οταν τελειωσε το παρτυ, μου πηρε λιγο καιρο να προσγειωθω στη μιζερη γκριζα πραγματικοτητα. Τα πραγματα ομως θα μπορουσαν να ειχαν εξελιχθει πολυ χειροτερα, οποτε ας μην παραπονιεμαι.

Πες μας περισσοτερα.

δεν μπορω.

βαποράκι;