Μποτ και Δρομοκαϊτειο

[wooded glade]

Ένας παλιός φίλος μου είχε ένα πρόβλημα με τον γιό του.
Αυτός δημιούργησε ένα επεισόδιο σε δημόσιο χώρο και τον πήρε το ασθενοφόρο και τον πήγε στο Δαφνί.
Εγώ δεν το ήξερα μέχρι τότε ότι σε πιάνει το ασθενοφόρο και σε πάει στο Δαφνί - νόμιζα ότι μόνο οι θείοι-θείες τα αποφασίζουν αυτά, να κλείσουν κάποιον στο Δαφνί.
Αλλά ο νεαρός αυτός παρέμεινε για δέκα μέρες και μετά αφού ηρέμησε τον πήγαν σε ένα ιδιώτη γιατρό - δεν ξέρω τι έγινε παρακάτω,
Στις δέκα αυτές μέρες ο μπαμπάς του τον επισκεπτόταν και μετά απ' ότι μου αφηγήθηκε εκεί γίνεται το εξής:

Οι πιό πολλοί που είναι στο Δαφνί είναι άτομα χωρίς χέρια, χωρίς πόδια, με μισό κεφάλι, βαρειές περιπτώσεις ΑΜΕΑ.
Υπάρχουν και οι επικίνδυνοι που σφάζουν και τους έχουν σε πτέρυγες ειδικής φροντίδας.
Η δεύτερη μεγαλύτερη κατηγορία είναι όμως οι "πονηρές" περιπτώσεις, με διαθήκες, κληρονομικά και τέτοια που έχουν καθαρίσει την υπόθεση οι θείοι-θείες του ασθενούς ή "ασθενούς".

Αλλά από εμάς τους υπόλοιπους αν βγει κάποιος και πει "είμαι ο Μέγας Ναπολέων" το Δαφνί δεν ενδιαφέρεται.
Τους λένε "άντε ρε, τραβάτε έξω και κάντε ότι θέλετε".

Έτσι λοιπόν εξηγούνται πολλά.
Παρ' ημίν τους πολλούς και διάφορους "grand empereur" τους πληρώνει ο Ελληνικός λαός ως γνωστόν.