πατησιωτης έγραψε: ↑17 Νοέμ 2024, 11:31
Ανίκητος έγραψε: ↑17 Νοέμ 2024, 11:05
Πόσο φιλελευθεροποιημένο δηλαδὴ ἦταν τὸ προηγούμενο καθεστώς;
Μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Μαρκεζίνη δόθηκε αμνηστία και οι πολιτικοί κρατούμενοι απελευθερώθηκαν.Μέχρι και ο Παναγούλης βγήκε.Οι εφημερίδες έγραφαν ελεύθερα ότι ήθελαν.Φυσικά έλειπε η βουλή και για τον λόγο αυτό θα γίνονταν εκλογές.Όμως στους παλιούς πολιτικούς δεν άρεσε ότι πρόεδρος δημοκρατίας ήταν ο Παπαδόπουλος,δηλαδή αυτός που έκανε το πραξικόπημα και ο μηχανισμός έμενε άθικτος.Για τον λόγο αυτό αρνούνταν να συμμετάσχουν στις εκλογές παρ ότι ο Μαρκεζίνης προσπαθούσε να τους πείσει.Επειδή ο Μαρκεζίνης ήταν υπέρ των σχέσεων με την ΕΣΣΔ πίστευε ότι θα κατάφερνε με την υπόσχεση αμνηστίας και σοβιετική καθοδήγηση να κατέβει η αριστερά στις εκλογές.Εάν κατέβαινε η αριστερά οι παλιοί δεξιοί και κεντρώοι πολιτικοί (Καραμανλής,Κανελλόπουλος,Μαύρος ,Πεσμαζόγλου κλπ) θα υπερφαλαγγίζονταν.Το δίλημμα που είχαν ήταν ή να κατέβουν στις εκλογές και να νομιμοποιήσουν τον Παπαδόπουλο ή να περιθωριοποιηθούν.Εάν άνοιγε η βουλή με κυβέρνηση Μαρκεζίνη και αντιπολίτευση Ηλιού και Δρακόπουλο είτε το ήθελαν είτε όχι η πολιτική ζωή θα ξανάρχιζε.Θα υπήρχαν διαξιφισμοί,αντιπαραθέσεις ακόμη και απεργίες.Ήδη είχαν αρχίσει κινητοποιήσεις κατοίκων των Μεγάρων εναντίον της κατασκευής διυλιστηρίου από τον Ανδρεάδη στην περιοχή τους και αντιμετωπίζονταν κανονικά από την αστυνομία.
Τι θα έκαναν οι παλιοί πολιτικοί;εάν δεν μετείχαν στις πρώτες εκλογές και η κατάσταση σταθεροποιείτο θα έμεναν εκτός νυμφώνος.Φυσικά η αστυνομία είχε ακόμη αδυναμίες,δεν υπήρχαν τότε ΜΑΤ και κάθε κινητοποίηση ενείχε τον κίνδυνο να αντιμετωπισθεί με σφαίρες και να προκαλέσει θύματα.Αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που χάθηκε ο έλεγχος στο πολυτεχνείο.Αρχικά η κυβέρνηση προσπάθησε να το αντιμετωπίσει χαλαρά για να μη χαλάσει η φιλελευθεροποίηση.Δεν είχε όμως απάντηση χωρίς ΜΑΤ πως θα φερθεί ο μεμονωμένος αστυνομικός απέναντι σε μια επίθεση,θα έβγαζε το πιστόλι και θα πυροβολούσε ή θα καθόταν να τις φάει;όλα σχεδόν τα θύματα ήσαν από πυροβολισμούς αστυνομικών.Τα τανκς τα έβγαλαν και για να ψαρώσουν από τη θέα τους οι φοιτητές και να φύγουν όπως έγινε,οι στρατιώτες γενικά δεν πυροβολούσαν.
Με όλα αυτά η φιλελευθεροποίηση πήγε περίπατο και ξανακηρύχθηκε στρατιωτικός νόμος.Ωστόσο ο Μαρκεζίνης δεν πτοήθηκε,θυμάμαι ότι την εβδομάδα μεταξύ 17 και 25 έβγαλε ένα λόγο και ανέκραξε "ο εχθρός δεν θα περάσει".

Συνέχισε να σχεδιάζει μετά από λίγο καιρό να άρει πάλι τον στρατιωτικό νόμο και να πάει σε εκλογές ίσως μερικούς μήνες αργότερα.Αλλά στις 25 Νοεμβρίου τα τανκς ξαναβγήκαν για να ανατρέψουν τον Παπαδόπουλο για λογαριασμό του Ιωαννίδη και μαζί τελείωσε και ο Μαρκεζίνης.
Κατ' ἀρχὴν ἐννοοῦσα τὸ μεταπολεμικὸ καθεστώς, τῆς βασιλευομένης, μέχρι τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 1967, ὅταν ρωτοῦσα πόσο φιλελευθεροποιημένο ἦταν.
Ὡραῖα, στρογγυλὰ τὰ παρουσιάζεις, ἀλλὰ ἔχω τὶς παρατηρήσεις μου.
1. Οἱ ἐφημερίδες ἔγραφαν "ἐλεύθερα", ἐννοεῖς ὅτι περνοῦσε κάθε κείμενο ὡς εἶχε ἀπὸ τὴ λογοκρισία, ἢ δὲν ὑπῆρχε λογοκρισία γιὰ νὰ περάσει;
2. Θὰ ὑπῆρχαν διαξιφισμοί, ἀντιπαραθέσεις, ἀκόμη καὶ ἀπεργίες. Ἀλλά, στὴ δεύτερη κατάληψη κιόλας, ἂν ὄχι στὴν πρώτη, τῆς πανεπιστημιακῆς σχολῆς τῆς Νομικῆς, εἶχε χάσει τὸν ἔλεγχο. Μὲ τὴν ἀπειλὴ ἀκύρωσης τῶν ἀναβολῶν σπουδῶν μάλιστα, τὸ ἔκανε προσωπικὴ ὑπόθεση κάθε φοιτητῆ.
3. Τὸ καθεστὼς Παπαδόπουλου εἶχε σκοπὸ ρητὸ τὴν πάταξη τῆς "φαυλότητας", τῆς ὁποίας ὑπαίτιοι ἦταν οἱ παλαιοὶ πολιτικοί. Τοῦ πῆρε 5-6 χρόνια καὶ τελικὰ δὲν κατάφερε νὰ τοὺς ὑπερφαλαγγίσει.
4. Μὲ ἄλλα λόγια, τὸ σχέδιό του νὰ κρατήσει τὸν ἔλεγχο ὁ Παπαδόπουλος καὶ νὰ νομιμοποιηθεῖ ἀπὸ τὸν πολιτικὸ κόσμο, ἀπέτυχε. Τὸ ἀποδίδεις στὴν ἀπουσία ΜΑΤ: δηλαδὴ ἀπέτυχε στὸ νὰ ἀντιληφθεῖ τὴν κατάλληλη ἀντίδραση στὰ κινήματα πολιτῶν, ὅπως τὸ φοιτητικὸ (στὸ Πολυτεχνεῖο ὁ αὐτοσχέδιος ραδιοσταθμὸς ἔκραζε τὸ "εἴμαστε ἄοπλοι"). Τοὺς ἀντιμετώπισε μὲ ἔνοπλα σώματα, κάτι ποὺ ἐπέτεινε τὴν ραγδαία ἀπονομιμοποίηση ὄχι μόνο τοῦ ἴδιου, ἀλλὰ καὶ τοῦ διαδόχου του.