Isildur έγραψε: ↑05 Ιουν 2024, 13:32
Η αντίδραση που λες πιστεύω κι εγώ ότι ισχύει, ή τουλάχιστον το βλέπω κι εγώ και στον εαυτό μου αλλά και στον περίγυρό μου.
Έπαιξαν ρόλο κι άλλα πράματα βέβαια (στην δική μου περίπτωση), αλλά αυτό αφορά την αρχική αντίδραση, η συνέχεια θα μπορούσε να είναι διαφορετική αλλά τελικά δεν ήταν. Εξηγούμαι: προ καραντίνων και τα ρέστα, οι έξοδοί μου με φιλαράκια (αντροπαρέα) είχαν πέσει στο ναδίρ. Λίγο η δουλειά, λίγο η ηλικία, λίγο η χάλια διάθεση, λίγο το 'να, λίγο τ' άλλο, είχα καταλήξει να βγαίνω μια φορά το δίμηνο-τρίμηνο (και αν, κατά περιόδους) για καμμιά μπύρα. Τίποτα κοινωνικές επισκέψεις ή καμμιά έξοδος μια στις τόσες μόνο, με ζευγάρια και τα ρέστα. Με το που ξανάνοιξε η εστίαση, πετάει ένας φίλος την ιδέα να βγούμε για μια μπύρα. Κι επειδή και οι 4 που βγήκαμε την πρώτη φορά έχουμε μαγαζιά και παραπλήσια ωράρια, το κανονίσαμε για Τετάρτη βράδυ. Την επόμενη Τετάρτη, ο ένας έφερε έναν κοινό γνωστό, ο άλλος κάποιον τρίτο, ξαναβγαίνουμε. Μην στα πολυλογώ, έχουμε φτάσει πλέον μετά από σχεδόν 3 χρόνια να βγαίνουμε για μπύρα
σχεδόν κάθε Τετάρτη (με ελάχιστες εξαιρέσεις μετρημένες στα δάχτυλα, ετησίως), έχουμε κάνει μια παρέα που στην φουλ σύνθεσή της αριθμεί 12 άτομα (ανά έξοδο να είμαστε από 4-5 έως και 7-8 συνήθως) και από γνωστοί γνωστών κλπ γίναμε καλά φιλαράκια όλοι μας. Έχουμε πάει ομαδικά σε γάμο εκτός πόλης (ο ένας έκανε την αποκοτιά για δεύτερη φορά), εκεί βέβαια με τις γυναίκες μας. Έχουμε πάει ΣΚ σε εξοχικό να δούμε τελικό τσουλού με μπάρμπεκιου και μπύρα (χωρίς τις γυναίκες μας εκεί
βέβαια) και διάφορα τέτοια. Και παρ' όλα τα ζόρια που τραβάμε, την μέρα μπύρας την θεωρούμε "ιερή" πλέον και δεν την κόβουμε με τίποτα. Κι όλα αυτά, παρά το ζόρι που τραβάμε όλοι μας στην παρέα (μαγαζάτορες, υπάλληλοι, συνταξιούχοι... όλα τα 'χει ο μπαχτσές), είτε οικονομικά είτε λόγω διάθεσης και γενικού κλίματος. Γι' αυτό σου λέω, αντίδραση αρχικά για την κλεισούρα που φάγαμε με τις καραντίνες, αντίδραση στη συνέχεια για την γενική κατάσταση που επικρατεί γύρω μας. Παρά τα ζόρια...