Lord Snow έγραψε: ↑18 Ιουν 2018, 23:22
hellegennes έγραψε: ↑18 Ιουν 2018, 17:58
Ο δανεισμός ήταν απόρροια της οικονομικής ευμάρειας και της μείωσης των επιτοκίων. Σε κάθε περίπτωση, δεν νομίζω ότι μπορείς να επιρρίψεις ευθύνες στον πρωθυπουργό γι' αυτό. Η κουλτούρα αυτή καλλιεργήθηκε από τις ίδιες τις τράπεζες, τα ΜΜΕ και την βλακεία του κόσμου.
Νομίζω ότι είναι άδικο να βάλεις τον ΚΚΒ΄ πιο άχρηστο. Δύσκολα κοντράρεις τον χειρότερο χειρισμό όλων των εποχών από τον ΓΑΠ εν μέσω κρίσης. Βγήκε με σύνθημα «λεφτά υπάρχουν» και βγήκε και είπε δημόσια, λίγους μήνες αργότερα, ότι χρεοκοπήσαμε. Δεν υπάρχει χειρότερη αντιμετώπιση. Κι αντί να καταστρώσει κάποιο σχέδιο, σταύρωσε τα χέρια και πήγε να παρακαλέσει τους Ευρωπαίους να μας σώσουν. Τούτο είχε σαν αποτέλεσμα να χαθούν από την ελληνική οικονομία 100άδες δισεκατομμύρια ευρώ (με την μορφή ύφεσης, εξόδου καταθέσεων, δημιουργία πανικού στην αγορά, λουκέτων, αύξηση ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων των πολιτών, κ.α.). Όταν δε τού δόθηκε το σχέδιο διάσωσης, το υπέγραψε με κλειστά μάτια, παρότι ήταν καταφανώς για τον πούτσο και ακόμη πληρώνουμε τις συνέπειες και θα τις πληρώνουμε για πολλά χρόνια ακόμη.
Ειδικά το πρώτο μνημόνιο πήδηξε την οικονομία ανάποδα. Δύσκολα το συγκρίνεις αυτό με την απραξία του Κωστάκη και τα χαμένα τραίνα.
Θεωρω χειροτερο τον Βουδα απο το Γιωργακη γιατι οπως ειπα τοτε η Ελλαδα ειχε ακομη την ευκαιρια να μαζεψει 5 πραγματα. Επισης ολοι (και εν μερη δικαιως) κατηγορουν τον Αντρεα για την πορεια της οικονομιας, ομως ξεχνουν οτι ο Βουδας ηταν ο επομενος που εκτοξευσε το χρεος γιατι επρεπε να ικανοποιησει τους νεοδημοκρατες που ηταν με την πουτσα εξω περιμενοντας μπαξισια.
Ο ευκολοτερος δανεισμος ηταν επομενο της ζευξης της δραχμης με το ευρω. Ομως η εγκληματικη κουλτουρα η οποια επιβληθηκε με επικοινωνιακο βομβαρδισμο, ηταν τραπεζικη συλληψη μεν αλλα χωρις τις ευλογιες και διευκολυνσεις της κυβερνησης του κινεζου, δεν θα εδραιωνοταν τοσο ευκολα με τοσο καταστροφικα αποτελεσματα. Να υπενθυμισω οτι μεχρι τα μεσα του 90 οι περισσοτεροι Ελληνες ειχαν οικονομιες στην ακρη. Ναι υπηρχαν και αυτοι που ζουσαν σαν να μην υπηρχε αυριο ομως α) το ιδιο το συστημα δεν τους ευνοουσε β) ηταν κοινωνικα κατακριτεο να χρωστας.
Επι Σημιτη τα προσωπικα δεδομενα και ο σεβασμος της οικογενειακης γαληνης εκτελεστηκαν με μια τραπεζικη σφαιρα στο κεφαλι. Τα νοικοκυρια ολημερις και οληνυχτις κυριολεκτικα ομως βομβαρδιζονταν απο τηλεφωνηματα που με εντελως παραπλανητικο τροπο προσεφεραν δανεια, σαν να ηταν επιδοματα. Μιλαμε για κανονικο far west. Απο εκει που ολοι ζουσαν με βαση τις δυναμεις τους ξαφνικα επαιρναν διακοποδανεια για Χριστουγεννα στο Μπαλι, δημιουργωντας μια τελειως πλασματικη αγορα.
Η σημαντικοτερη συνεπεια αυτου ηταν η εναρξη της καταργησης των εργατικων δικαιωματων. Η οποια ξεκινησε ΠΟΛΥ πριν τα μνημονια, αυτα απλα εβαλαν την ταφοπλακα και ψιλοαγγιξαν το δημοσιο. Στον ιδιωτικο τομεα ομως ολοι ηταν ηδη δεσμιοι των χρεων τους. Πως θα αντισταθει ο εργαζομενος στην απληρωτη υπερωρια πχ οταν ξερει και πανω απ' ολα και η εταιρεια ξερει, πως χρωστα τα μαλλια της κεφαλης του? Ενας ανθρωπος δεμμενος με χρεη θα παει να διεκδικησει αυξηση? Ουτε καν σαν υπονοουμενο δεν το πεταγε. Οσοι δεν ανηκαν στην κατηγορια των χρεωμενων βρεθηκαν εν νυκτι να χαρακτηριζονται ''μη συνεργασιμοι'' ή ''δυσκολοι'' με τις αναλογες συνεπειες πολλες φορες.
Η φουσκα των στεγαστικων τοτε ξεκινησε. Ο καθε γυφτο εργολαβος εγινε ''κατασκευαστης'' και πουλαγε διαμερισματα οχι πολυ διαφορετικα απο αυτα σε σοβιετικο μπλοκ, σε τιμη που πρωτα ΕΧΤΙΖΕΣ μονοκατοικια. Δανεια με βαση το ελβετικο φραγκο και λοιπες απατεωνιες που τωρα εχουν καταστρεψει οικογενειες, τοτε ξεκινησαν.
Αν πανω σε αυτα βαλουμε και το χρηματιστηριο το οποιο ουσιαστικα ξεκαθαρισε τις οικονομιες ''για ωρα αναγκης'' αρκετων νοικοκυριων, με ευθεια ενθαρυνση απο τον πρωθυπουργο, οχι κανενα τυχαρπαστο, καταλαβαινει κανεις οτι τα θεμελια για την σημερινη πραγματικοτητα μπηκαν τοτε.
Μια Ελλαδα με τα περισσοτερα νοικοκυρια να εχουν ενα οικονομικο μαξιλαρακι θα αντιδρουσε πολυ διαφορετικα το 2009.
Δεν μπορεί να σε κρατήσει αυτό και πολύ. Επί πόσο το ετήσιο εισόδημά του μπορεί να έχει κανείς ως αποταμίευση (αν η αποταμίευση προέρχεται από την εργασία του) και τι να την κάνει σε μια αγορά σε καθίζηση όπως ήταν το 2010 ή σε πανικό όπως ήταν το 2011 (κατά προσέγγιση οι χρονιές); Έκ των υστέρων λίγους γνωρίζω που βρήκαν ευκαιρίες μέσα στη χώρα και έκαναν επενδύσεις που τους βγήκαν. Και πόνταραν εκεί τη στιγμή που άλλοι εγκατέλειπαν και τη χώρα. 
