μαθητικό συλλαλητήριο.| πρώην παραπλανητικός τίτλος: "Μαθητικό συλλαλητήριο κατά των Ραφάλ"

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Εκείνο που έγραψα είναι ότι τα δύσκολα θέματα δεν ευνοούν ή πάντως την εποχή τη δική μου δεν ευνοούσαν τα παιδιά των πλουσίων διότι αυτά γνωρίζοντας ότι δεν έχουν ανάγκη δεν διάβαζαν όσο τα παιδιά των φτωχών.
Τι δεν καταλαβαίνεις από αυτό;το ποσοστό των παιδιών από λαικές συνοικίες που έμπαιναν σε καλές σχολές έπεσε μόλις οι εισαγωγικές έγιναν πανελλαδικές.
Δεν ξέρω ποιός ή ποιοί και τι τα έκαναν από σκοπού ή συνέβη εκ των πραγμάτων αλλά αυτό συνέβη.

Ας σοβαρευτούμε λοιπόν. Καταρχήν, από που προκύπτει ότι το ποσοστό των "λαϊκών τέκνων" που φοιτούν στις ανώτατες σχολές, έχει
μειωθεί? Μάλλον, το αντίθετο ισχύει. Αλλά ας πούμε ότι έχεις δίκαιο, πως αποδίδουμε την ευθύνη της μεταβολής που περιγράφεις στην
αλλαγή των θεμάτων εξετάσεων? Μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι η ύπαρξη της παραπαιδείας συμβάλλει στη μεγαλύτερη-αναλογικά με
το πληθυσμό τους- επιτυχία των "πλουσιόπαιδων".

Πρέπει να έχεις ζήσει την εποχή και την αλλαγή από τη δεκαετία του 70 σε αυτή τη δεκαετία του 80.Άλλο στοιχείο από τη μετάβαση από τη γενιά του πολυτεχνείου στη γενιά ΔΑΠ πρώτη δύναμη δεν έχω να σε πείσω.Αλλά όσοι έζησαν την εποχή εκείνη το βίωσαν.
Η παραπαιδεία δεν έχει σχέση.Σχέση έχει η διαφορετική ζωή που έκαναν αυτοί που ήθελαν οπωσδήποτε να περάσουν και αυτοί που δεν το είχαν ανάγκη.
Εάν εγω διαβάζω τρεις ώρες την ημέρα τα τελευταία δύο χρόνια του εξαταξίου γυμνασίου και ο άλλος ξημεροβραδυάζεται στις ντισκοτέκ επειδή έχει η οικογένειά του λεφτά πως μπορεί να με ανταγωνισθεί όταν μπουν δύσκολα θέματα εφ όλης της ύλης;
Eάν όμως τα θέματα μπαίνουν από συγκεκριμένες σελίδες ενός βιβλίου και είναι "βατά" ο πατέρας του θα πάρει έναν ιδιαιτερά και θα του τα βάλει στο μυαλό του έστω και με λίγες ώρες διάβασμα.

Η ΔΑΠ ήταν διαχρονικά η μονή δεξιά φοιτητική παράταξη και έπαιρνε τις ψήφους των ομοϊδεατών της κατ' αποκλειστικότητα. Από κάποιο σημείο
και μετά,προσέγγισε πολλούς απολιτίκ φοιτητές πασάροντας τους σημειώσεις, πάρτι κλπ.
Για το θέμα των φροντιστηρίων δε καταλαβαίνω τι εννοείς. Τα δύσκολα θέματα ωθούν περισσότερους μαθητές να στραφούν στα φροντιστηριακά
μαθήματα ή τα ιδιαίτερα.
Επιπλέον, δε μπορώ να κατανοήσω πως επιβεβαιώνεται το σχήμα που περιγράφεις αναφορικά με τα φτωχόπαιδα των Κάτω Πατησίων
που διαβάζουν σκληρά για να μπουν σε αντιδιαστολή με τα πλουσιόπαιδα των ΒΠ που διασκεδάζουν στις ντισκοτεκ. Πολλά άτομα, προερχόμενα από
"αριστοκρατικά" προάστια περνούν στο πανεπιστήμιο και μάλιστα θα λέγαμε ότι μπαίνουν σε σχολές του εξωτερικού συνήθως.

[Υδράργυρος]

Εχουν αρχισει και γινονται φαιδροι

[Μπεκρής]

Ας σοβαρευτούμε λοιπόν. Καταρχήν, από που προκύπτει ότι το ποσοστό των "λαϊκών τέκνων" που φοιτούν στις ανώτατες σχολές, έχει
μειωθεί? Μάλλον, το αντίθετο ισχύει. Αλλά ας πούμε ότι έχεις δίκαιο, πως αποδίδουμε την ευθύνη της μεταβολής που περιγράφεις στην
αλλαγή των θεμάτων εξετάσεων? Μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι η ύπαρξη της παραπαιδείας συμβάλλει στη μεγαλύτερη-αναλογικά με
το πληθυσμό τους- επιτυχία των "πλουσιόπαιδων".

Πρέπει να έχεις ζήσει την εποχή και την αλλαγή από τη δεκαετία του 70 σε αυτή τη δεκαετία του 80.Άλλο στοιχείο από τη μετάβαση από τη γενιά του πολυτεχνείου στη γενιά ΔΑΠ πρώτη δύναμη δεν έχω να σε πείσω.Αλλά όσοι έζησαν την εποχή εκείνη το βίωσαν.
Η παραπαιδεία δεν έχει σχέση.Σχέση έχει η διαφορετική ζωή που έκαναν αυτοί που ήθελαν οπωσδήποτε να περάσουν και αυτοί που δεν το είχαν ανάγκη.
Εάν εγω διαβάζω τρεις ώρες την ημέρα τα τελευταία δύο χρόνια του εξαταξίου γυμνασίου και ο άλλος ξημεροβραδυάζεται στις ντισκοτέκ επειδή έχει η οικογένειά του λεφτά πως μπορεί να με ανταγωνισθεί όταν μπουν δύσκολα θέματα εφ όλης της ύλης;
Eάν όμως τα θέματα μπαίνουν από συγκεκριμένες σελίδες ενός βιβλίου και είναι "βατά" ο πατέρας του θα πάρει έναν ιδιαιτερά και θα του τα βάλει στο μυαλό του έστω και με λίγες ώρες διάβασμα.

Η ΔΑΠ ήταν διαχρονικά η μονή δεξιά φοιτητική παράταξη και έπαιρνε τις ψήφους των ομοϊδεατών της κατ' αποκλειστικότητα. Από κάποιο σημείο
και μετά,προσέγγισε πολλούς απολιτίκ φοιτητές πασάροντας τους σημειώσεις, πάρτι κλπ.
Για το θέμα των φροντιστηρίων δε καταλαβαίνω τι εννοείς. Τα δύσκολα θέματα ωθούν περισσότερους μαθητές να στραφούν στα φροντιστηριακά
μαθήματα ή τα ιδιαίτερα.
Επιπλέον, δε μπορώ να κατανοήσω πως επιβεβαιώνεται το σχήμα που περιγράφεις αναφορικά με τα φτωχόπαιδα των Κάτω Πατησίων
που διαβάζουν σκληρά για να μπουν σε αντιδιαστολή με τα πλουσιόπαιδα των ΒΠ που διασκεδάζουν στις ντισκοτεκ. Πολλά άτομα, προερχόμενα από
"αριστοκρατικά" προάστια περνούν στο πανεπιστήμιο και μάλιστα θα λέγαμε ότι μπαίνουν σε σχολές του εξωτερικού συνήθως.

Αυτό που σου λέει ο πατ είναι ότι τότε ήταν διαφορετική η φύση των εξετάσεων. Τότε, όταν έδιναν μαθηματικά, έδιναν τα μαθηματικά όλων των τάξεων μαζί. Τώρα δίνουν σε πολύ συγκεκριμένη ύλη. Η μεγάλη ύλη βοηθά τον έξυπνο και αυτόν που διαβάζει όλα τα χρόνια. Τώρα κάποιος μπορεί να μην ασχοληθεί όλα τα χρόνια, αλλά μόνο με αυτά που παίζουν στις εξετάσεις.

[Eθνικοκοινωνιστης]

απο αυτα τα παιδια θα προκυψουν τα φυτρα του εθνικοκοινωνισμου

[πατησιωτης]

Ας σοβαρευτούμε λοιπόν. Καταρχήν, από που προκύπτει ότι το ποσοστό των "λαϊκών τέκνων" που φοιτούν στις ανώτατες σχολές, έχει
μειωθεί? Μάλλον, το αντίθετο ισχύει. Αλλά ας πούμε ότι έχεις δίκαιο, πως αποδίδουμε την ευθύνη της μεταβολής που περιγράφεις στην
αλλαγή των θεμάτων εξετάσεων? Μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι η ύπαρξη της παραπαιδείας συμβάλλει στη μεγαλύτερη-αναλογικά με
το πληθυσμό τους- επιτυχία των "πλουσιόπαιδων".

Πρέπει να έχεις ζήσει την εποχή και την αλλαγή από τη δεκαετία του 70 σε αυτή τη δεκαετία του 80.Άλλο στοιχείο από τη μετάβαση από τη γενιά του πολυτεχνείου στη γενιά ΔΑΠ πρώτη δύναμη δεν έχω να σε πείσω.Αλλά όσοι έζησαν την εποχή εκείνη το βίωσαν.
Η παραπαιδεία δεν έχει σχέση.Σχέση έχει η διαφορετική ζωή που έκαναν αυτοί που ήθελαν οπωσδήποτε να περάσουν και αυτοί που δεν το είχαν ανάγκη.
Εάν εγω διαβάζω τρεις ώρες την ημέρα τα τελευταία δύο χρόνια του εξαταξίου γυμνασίου και ο άλλος ξημεροβραδυάζεται στις ντισκοτέκ επειδή έχει η οικογένειά του λεφτά πως μπορεί να με ανταγωνισθεί όταν μπουν δύσκολα θέματα εφ όλης της ύλης;
Eάν όμως τα θέματα μπαίνουν από συγκεκριμένες σελίδες ενός βιβλίου και είναι "βατά" ο πατέρας του θα πάρει έναν ιδιαιτερά και θα του τα βάλει στο μυαλό του έστω και με λίγες ώρες διάβασμα.

Η ΔΑΠ ήταν διαχρονικά η μονή δεξιά φοιτητική παράταξη και έπαιρνε τις ψήφους των ομοϊδεατών της κατ' αποκλειστικότητα. Από κάποιο σημείο
και μετά,προσέγγισε πολλούς απολιτίκ φοιτητές πασάροντας τους σημειώσεις, πάρτι κλπ.
Για το θέμα των φροντιστηρίων δε καταλαβαίνω τι εννοείς. Τα δύσκολα θέματα ωθούν περισσότερους μαθητές να στραφούν στα φροντιστηριακά
μαθήματα ή τα ιδιαίτερα.
Επιπλέον, δε μπορώ να κατανοήσω πως επιβεβαιώνεται το σχήμα που περιγράφεις αναφορικά με τα φτωχόπαιδα των Κάτω Πατησίων
που διαβάζουν σκληρά για να μπουν σε αντιδιαστολή με τα πλουσιόπαιδα των ΒΠ που διασκεδάζουν στις ντισκοτεκ. Πολλά άτομα, προερχόμενα από
"αριστοκρατικά" προάστια περνούν στο πανεπιστήμιο και μάλιστα θα λέγαμε ότι μπαίνουν σε σχολές του εξωτερικού συνήθως.

Θα πρέπει να γίνω πιο αναλυτικός.Κατ αρχήν ας συμφωνήσουμε ότι η ΔΑΠ ήταν η μόνη δεξιά φοιτητική παράταξη πάντοτε,και όταν είχε 7% στις φοιτητικές εκλογές (δεκαετία 70) και όταν έφθασε το 40% (δεκαετία του 80).
Πάμε παρακάτω : το εξωτερικό ήταν η οδός διαφυγής για τους πλουσίους πάντα και για μερικούς όχι πλουσίους μερικές φορές π.χ. η Ρουμανία του Τσαουσέσκου.Δεν αφορά τη συζήτηση.
Οι παραδοσιακές εισαγωγικές εξετάσεις διεξάγονταν τον Αύγουστο και ήσαν εφ όλης της ύλης του εξαταξιού γυμνασίου.Η επιτροπή των εξετάσεων μπορούσε να βάλει οποιοδήποτε θέμα σχετιζόμενο με την διδακτέα ύλη έξι τάξεων - συνήθως βέβαια έβαζαν από τις τελευταίες - του γυμνασίου.Αυτές τις εξετάσεις δεν μπορούσε να τις αντιμετωπίσει κάποιος που δεν είχε διαβάσει καλά και αρκετά.Ασφαλώς μπορούσε να διαβάσει ο οποιοσδήποτε αλλά το ερώτημα είναι ποιός είχε το κίνητρο να κουρασθεί τόσο.Δεν το είχαν όλοι.
Το νέο σύστημα των πανελλαδικών περιόρισε την ύλη σε συγκεκριμένα κεφάλαια συγκεκριμένων βιβλίων.Καλυπτόταν πολύ πιο εύκολα και δεν χρειαζόταν τόση προσπάθεια.
Η αλλαγή των εξετάσεων άλλαξε και τον φροντιστηριακό χάρτη.Λόγω των εισαγωγικών είχαν αναπτυχθεί μεγάλα φροντιστήρια στο κέντρο των πόλεων που ήσαν κανονικά δεύτερα σχολεία.Η μαζική προσέλευση είχε μειώσει τα δίδακτρα.Με το νέο σύστημα αυτά παρήκμασαν καθώς δεν χρειαζόταν τόσο εκτεταμένη προσπάθεια και άκμασαν τα ατομικά ιδιαίτερα.
Η αλλαγή διευκόλυνε την είσοδο ατόμων που δεν χρειαζόταν να προσπαθήσουν πολύ.

[Maspoli]

Θα πρέπει να γίνω πιο αναλυτικός.Κατ αρχήν ας συμφωνήσουμε ότι η ΔΑΠ ήταν η μόνη δεξιά φοιτητική παράταξη πάντοτε,και όταν είχε 7% στις φοιτητικές εκλογές (δεκαετία 70) και όταν έφθασε το 40% (δεκαετία του 80).
Πάμε παρακάτω : το εξωτερικό ήταν η οδός διαφυγής για τους πλουσίους πάντα και για μερικούς όχι πλουσίους μερικές φορές π.χ. η Ρουμανία του Τσαουσέσκου.Δεν αφορά τη συζήτηση.
Οι παραδοσιακές εισαγωγικές εξετάσεις διεξάγονταν τον Αύγουστο και ήσαν εφ όλης της ύλης του εξαταξιού γυμνασίου.Η επιτροπή των εξετάσεων μπορούσε να βάλει οποιοδήποτε θέμα σχετιζόμενο με την διδακτέα ύλη έξι τάξεων - συνήθως βέβαια έβαζαν από τις τελευταίες - του γυμνασίου.Αυτές τις εξετάσεις δεν μπορούσε να τις αντιμετωπίσει κάποιος που δεν είχε διαβάσει καλά και αρκετά.Ασφαλώς μπορούσε να διαβάσει ο οποιοσδήποτε αλλά το ερώτημα είναι ποιός είχε το κίνητρο να κουρασθεί τόσο.Δεν το είχαν όλοι.
Το νέο σύστημα των πανελλαδικών περιόρισε την ύλη σε συγκεκριμένα κεφάλαια συγκεκριμένων βιβλίων.Καλυπτόταν πολύ πιο εύκολα και δεν χρειαζόταν τόση προσπάθεια.
Η αλλαγή των εξετάσεων άλλαξε και τον φροντιστηριακό χάρτη.Λόγω των εισαγωγικών είχαν αναπτυχθεί μεγάλα φροντιστήρια στο κέντρο των πόλεων που ήσαν κανονικά δεύτερα σχολεία.Η μαζική προσέλευση είχε μειώσει τα δίδακτρα.Με το νέο σύστημα αυτά παρήκμασαν καθώς δεν χρειαζόταν τόσο εκτεταμένη προσπάθεια και άκμασαν τα ατομικά ιδιαίτερα.
Η αλλαγή διευκόλυνε την είσοδο ατόμων που δεν χρειαζόταν να προσπαθήσουν πολύ.

Το 1970 έμπαιναν (και τελείωναν) το Πανεπιστήμιο ελάχιστοι. Το 1990 έμπαιναν (και τελείωναν) το Πανεπιστήμιο πολλοί περισσότεροι. Ανακυκλώνεις τη συζήτηση γύρω από ένα τελείως δευτερεύον θέμα-το εξεταστικό. Αν στο 1970 μπορούσαν να μπαίνουν (και να τελειώνουν) τόσοι (σε αριθμό) όσοι το 1990 δε θα άλλαζε κάτι από τον τρόπο των εξετάσεων. Η άνοδος του βιοτικού επιπέδου και η διαχρονική υψηλή εκτίμηση της ελληνικής κοινωνίας στον όρο "μόρφωση" έκανε την ελληνική οικογένεια πρόθυμη να διοχετεύσει ένα υψηλό (αναλογικά με άλλες χώρες) ποσοστό του εισοδήματός της στο "να μάθουν τα παιδιά γράμματα" (φυσικά αυτό το πάθος για μόρφωση δεν ήταν ατόφιο πάθος για την καλλιέργεια/δημιουργικότητα του παιδιού, συνοδεύονταν και από το μικροαστικό συναίσθημα του "να πιάσει το παιδί την καλή-να μην γίνει/καταντήσει εργάτης". Άλλη κουβέντα όμως αυτό). Αυτό το πάθος είναι που βασικά οδήγησε στην ανάπτυξη της φροντιστηριακής παιδείας. Το 1950, το 1960 ή το 1970 και να ήθελαν, οι περισσότεροι δε μπορούσαν να το κάνουν. Δεν τους περίσσευαν χρήματα. Το 1980 και μετά, μπορούσαν. Τα υπόλοιπα που ανακυκλώνεις, είναι κολλήματα.

[πατησιωτης]

https://www.liberal.gr/apopsi/to-eunouc ... ton/325302

[Λίνο Βεντούρα]

Δεν τα προτείνει, τα πετάει. Αν τον ρωτήσεις "Να τα κάνει η κυβέρνηση αυτά;" θα σου πει όχι όχι όχι δεν είμαστε για φασαρίες τώρα. Μόνο αφού δημιουργηθεί 90% συναίνεση.

Καλά. Η δικές σου προτάσεις ποιες είναι;

Καταρχάς εγώ δεν πιστεύω ότι η παιδεία είναι "διαλυμένη" οπότε ξεκινάω με τη λογική της αναβάθμισης. Το 2007 έφυγα από το σχολείο και μια χαρά κάναμε μαθήματα, 1-2 καταλήψεις έζησα χωρίς να γίνει κάτι φοβερό, φροντιστήριο έκανα μόνο Γ' Λυκείου και τα πήγα μια χαρά. Άλλοι που λείπανε συνέχεια κόπηκαν από απουσίες. Τα κύρια μαθήματα ποτέ δεν είχαν πρόβλημα από ταραξίες, μόνο κάτι ξυσααρχίδιδες στην οικιακή οικονομία ή πως σκατά λεγόταν είχαν θέμα, και σιγά την απώλεια. Η εικόνα ότι δεν δουλεύει τίποτα δεν είναι αληθής και προωθείται ύπουλα.

Το επόμενο βήμα είναι να βρούμε κάποια best practices από ευρωπαϊκές και ασιατικές χώρες και να δούμε τι μπορεί να ταιριάξει πιο εύκολα στην ελληνική κουλτούρα. Εγώ προσωπικά κρίνω ότι κάτι που λείπει από τα ελληνικά σχολεία είναι η αίσθηση της κοινότητας οπότε έχω προτείνει παραπάνω στο νήμα περισσότερες αθλητικές και κοινωνικές εκδηλώσεις ακόμα και με πολιτικό, αλλά φυσικά όχι κομματικό χαρακτήρα. π.χ. ντιμπέιτ, model UN και τέτοια.

Αν προκύψει ανάγκη αυστηροποίησης κάποιων πραγμάτων, πάλι δεν είμαι κατά.

Το μέγεθος της φροντιστηριακής παραπαιδείας είναι ένας δείκτης του κατά πόσο «διαλυμένη» είναι η παιδεία.
Απο εκεί και πέρα στα δημόσια σχολεία η υλικοτεχνική υποδομή είναι ανύπαρκτη. Δεν υπάρχουν πχ απλά εργαστήρια φυσικής ή χημείας, αλλά και στα τεχνικά λύκεια το μοτίβο είναι παρόμοιο. Θα μου πεις εδώ είναι ανύπαρκτη και στα πανεπιστήμια στα γυμνάσια περίμενες να μην είναι;
Ακόμη και σε ελάχιστες περιπτώσεις όπου υπάρχει υποδομή θα βρεθούν ενδεχομένως καθηγητές που δεν θέλουν ή δεν μπορούν να την χρησιμοποιήσουν.
Πολλά από τα προβλήματα θα λύνονταν σχετικά εύκολα, αλλά σίγουρα δεν υπάρχει θέληση ούτε από τους άμεσα εμπλεκόμενους.

[EKPLIKTIKOS]

[img]https://i.postimg.cc/q7QF4JQJ/FB-I ... .jpg[/img]

τα περισσοτερα απο τα αιτήματα της εικονας, αν οχι ολα, είναι δίκαια, κ θα μπορούσαν να έχουν πραγματοποιηθεί σε μια χωρα με αξιόλογη οργάνωση. Μερικα θέλουν κ χρήμα, ειδικα αυτα που έχουν να κάνουν με προσωπικό που αφορουν παγιες αναγκες, κ εκει κολλαμε λιγο, κ μαλλον θα κολλανε κ οι ιδιοι οι καταληψίες γιατι βλέπω το αιφον να πηγαίνει στη ρυθμιση στην εφορια του γερου, αν πραγματοποιηθεί.

Παρ ολα αυτα, η ολη φαση με τις συμβασεις δημοσίου έχει καταντήσει αηδία. Δεν μπορείς με ωρομισθιους, 8μηνα του οαεδ κ αλλα τετοια να καλύπτεις παγιες ανάγκες. Παίρνουν στο εκαβ εποχιακούς κ μέχρι να μάθουν τη δουλεια παιρνουν πουλο κ έρχονται οι επόμενοι. Τελικά ειναι βαρος κ στους συναδέλφους τους που χανουν χρονο να τους μαθουν πράγματα για να φύγουν μετα απο λιγο. Αυτα ειναι κουταμαρες

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Πρέπει να έχεις ζήσει την εποχή και την αλλαγή από τη δεκαετία του 70 σε αυτή τη δεκαετία του 80.Άλλο στοιχείο από τη μετάβαση από τη γενιά του πολυτεχνείου στη γενιά ΔΑΠ πρώτη δύναμη δεν έχω να σε πείσω.Αλλά όσοι έζησαν την εποχή εκείνη το βίωσαν.
Η παραπαιδεία δεν έχει σχέση.Σχέση έχει η διαφορετική ζωή που έκαναν αυτοί που ήθελαν οπωσδήποτε να περάσουν και αυτοί που δεν το είχαν ανάγκη.
Εάν εγω διαβάζω τρεις ώρες την ημέρα τα τελευταία δύο χρόνια του εξαταξίου γυμνασίου και ο άλλος ξημεροβραδυάζεται στις ντισκοτέκ επειδή έχει η οικογένειά του λεφτά πως μπορεί να με ανταγωνισθεί όταν μπουν δύσκολα θέματα εφ όλης της ύλης;
Eάν όμως τα θέματα μπαίνουν από συγκεκριμένες σελίδες ενός βιβλίου και είναι "βατά" ο πατέρας του θα πάρει έναν ιδιαιτερά και θα του τα βάλει στο μυαλό του έστω και με λίγες ώρες διάβασμα.

Η ΔΑΠ ήταν διαχρονικά η μονή δεξιά φοιτητική παράταξη και έπαιρνε τις ψήφους των ομοϊδεατών της κατ' αποκλειστικότητα. Από κάποιο σημείο
και μετά,προσέγγισε πολλούς απολιτίκ φοιτητές πασάροντας τους σημειώσεις, πάρτι κλπ.
Για το θέμα των φροντιστηρίων δε καταλαβαίνω τι εννοείς. Τα δύσκολα θέματα ωθούν περισσότερους μαθητές να στραφούν στα φροντιστηριακά
μαθήματα ή τα ιδιαίτερα.
Επιπλέον, δε μπορώ να κατανοήσω πως επιβεβαιώνεται το σχήμα που περιγράφεις αναφορικά με τα φτωχόπαιδα των Κάτω Πατησίων
που διαβάζουν σκληρά για να μπουν σε αντιδιαστολή με τα πλουσιόπαιδα των ΒΠ που διασκεδάζουν στις ντισκοτεκ. Πολλά άτομα, προερχόμενα από
"αριστοκρατικά" προάστια περνούν στο πανεπιστήμιο και μάλιστα θα λέγαμε ότι μπαίνουν σε σχολές του εξωτερικού συνήθως.

Θα πρέπει να γίνω πιο αναλυτικός.Κατ αρχήν ας συμφωνήσουμε ότι η ΔΑΠ ήταν η μόνη δεξιά φοιτητική παράταξη πάντοτε,και όταν είχε 7% στις φοιτητικές εκλογές (δεκαετία 70) και όταν έφθασε το 40% (δεκαετία του 80).
Πάμε παρακάτω : το εξωτερικό ήταν η οδός διαφυγής για τους πλουσίους πάντα και για μερικούς όχι πλουσίους μερικές φορές π.χ. η Ρουμανία του Τσαουσέσκου.Δεν αφορά τη συζήτηση.
Οι παραδοσιακές εισαγωγικές εξετάσεις διεξάγονταν τον Αύγουστο και ήσαν εφ όλης της ύλης του εξαταξιού γυμνασίου.Η επιτροπή των εξετάσεων μπορούσε να βάλει οποιοδήποτε θέμα σχετιζόμενο με την διδακτέα ύλη έξι τάξεων - συνήθως βέβαια έβαζαν από τις τελευταίες - του γυμνασίου.Αυτές τις εξετάσεις δεν μπορούσε να τις αντιμετωπίσει κάποιος που δεν είχε διαβάσει καλά και αρκετά.Ασφαλώς μπορούσε να διαβάσει ο οποιοσδήποτε αλλά το ερώτημα είναι ποιός είχε το κίνητρο να κουρασθεί τόσο.Δεν το είχαν όλοι.
Το νέο σύστημα των πανελλαδικών περιόρισε την ύλη σε συγκεκριμένα κεφάλαια συγκεκριμένων βιβλίων.Καλυπτόταν πολύ πιο εύκολα και δεν χρειαζόταν τόση προσπάθεια.
Η αλλαγή των εξετάσεων άλλαξε και τον φροντιστηριακό χάρτη.Λόγω των εισαγωγικών είχαν αναπτυχθεί μεγάλα φροντιστήρια στο κέντρο των πόλεων που ήσαν κανονικά δεύτερα σχολεία.Η μαζική προσέλευση είχε μειώσει τα δίδακτρα.Με το νέο σύστημα αυτά παρήκμασαν καθώς δεν χρειαζόταν τόσο εκτεταμένη προσπάθεια και άκμασαν τα ατομικά ιδιαίτερα.
Η αλλαγή διευκόλυνε την είσοδο ατόμων που δεν χρειαζόταν να προσπαθήσουν πολύ.

Από όσα γράφεις, φαίνεται πως υπήρχαν και στην εποχή σου τα θέματα SOS αλλά και τα φροντιστήρια που τα δίδασκαν. Μάλιστα, μας λες πως τα
φροντιστήρια αυτά ήταν πολυπληθή. Εν πάση περιπτώση, η ουσία είναι πως το βασικό σου επιχείρημα χωλαίνει. Μας λες ότι "Οι εξετάσεις ήταν κάποτε πιο δύσκολες, άρα πριμοδοτούσαν τους φτωχούς μαθητές, οι οποίοι είχαν υψηλό κίνητρο να διαβάσουν και διάβαζαν σε αντίθεση με τους πλούσιους συμμαθητές τους που πήγαιναν στη ντισκοτέκ" Προσπερνάω το γεγονός, πως το προαναφερθέν επιχείρημα μου βγάζει μία φωσκολική αύρα για να τοποθετηθώ επ'αυτού. Καταρχήν, ας πούμε ότι υπάρχει αυτός ο υπερώριμος μαθητής του 1970που διαβάζει με αίσθημα αυτοσυνείδησης για να
μπει στο πανεπιστήμιο, πως θα καταφέρει να βγάλει μία πολύ μεγάλη ύλη μόνος του? Να τον διαβάσουν οι γονείς του δε παίζει μάλλον αφού είναι
κομματάκι αγράμματοι και μπορεί να δουλεύουν ολημερίς και ολονυχτίς στη φάμπρικα και το γιαπί. Στο δημόσιο σχολείο, αν κρίνω από τις παλιές ταινίες τουλάχιστον, οι υποδομές είναι ίδιες ή χειρότερες σε σχέση με εκείνες των κατοπινών χρόνων, η ενισχυτική διδασκαλία ανύπαρκτη και οι
εκπαιδευτικοί μάλλον περισσότερο ανεπαρκείς σε σχέση με τους διαδόχους τους. Τέλος, να το πάρουμε και αλλιώς για να συνεχίσουμε την ανάλυσή μας. Ας πούμε ότι ο γιος του βιομήχανου Κωνσταντάρα, δεν ενδιαφέρεται ιδιαιτέρως για να μπει στο πανεπιστήμιο, τι ισχύει για το γιο του γιατρού
ή του δικηγόρου που θέλει να αποκτήσει το γραφείο/ιατρείο του πατέρα του? Δε θα διαβάσει αυτός? Δε θα πληρώσει το φροντιστήριο της Κάνιγγος για να το βοηθήσει να μπει στο πανεπιστήμιο?
Πάμε λοιπόν και στο σήμερα. Τι ισχύει σήμερα? Υπάρχουν σχολές σε όλη την Ελλάδα,η ύλη είναι μικρότερη, η βάση στο Μαθηματικό της Σάμου είναι
1,3. Ε, τα περιθώρια για να μπει κάποιος φτωχός στο πανεπιστήμιο είναι υψηλότερα. Βέβαια θα μου πει κάποιος ότι χρειάζεται φροντιστήρια για να
μπει κάποιος στο ΕΜΠ, θα μου πει επίσης ότι το κόστος σπουδών σε άλλη πόλη είναι υψηλό.Σωστά, αλλά προς το παρόν ας μιλήσουμε για την εισαγωγή.

[πατησιωτης]

Η αξία ενός πτυχίου ΕΜΠ σήμερα είναι το ένα τέταρτο της αξίας ενός πτυχίου ΕΜΠ τότε.Οσο για την αξία του πτυχίου μαθηματικού Σάμου αμφιβάλλω εάν είναι ίση με το χαρτί στο οποίο τυπώνεται.Διότι ο νόμος του πληθωρισμού εφαρμόζεται και στα πτυχία.
Εκείνο που συνέβη είναι το εξής : σε πρώτη φάση - τη δεκαετία του 80 - με τον μηχανισμό που περιέγραψα ανετράπη η αναλογία εισοδηματικών στρωμάτων σε όσους εισάγονταν.Σε δεύτερη φάση με τη συνεχή αύξηση των εισαγομένων και την υπογεννητικότητα φθάσαμε στο σημείο να έχουν σχεδόν όλοι ένα πτυχίο,το οποίο μπορούν να το βάλουν σε μια κορνίζα στο σαλόνι τους.
Ετσι ο ανταγωνισμός μεταφέρθηκε στα ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ όπου ούτε εξετάσεις υπάρχουν ούτε κάποια θεσμισμένη διαδικασία αλλά βασικά γνωριμίες με τους καθηγητές.

[dna replication]

Θα πρέπει να γίνω πιο αναλυτικός.Κατ αρχήν ας συμφωνήσουμε ότι η ΔΑΠ ήταν η μόνη δεξιά φοιτητική παράταξη πάντοτε,και όταν είχε 7% στις φοιτητικές εκλογές (δεκαετία 70) και όταν έφθασε το 40% (δεκαετία του 80).
Πάμε παρακάτω : το εξωτερικό ήταν η οδός διαφυγής για τους πλουσίους πάντα και για μερικούς όχι πλουσίους μερικές φορές π.χ. η Ρουμανία του Τσαουσέσκου.Δεν αφορά τη συζήτηση.
Οι παραδοσιακές εισαγωγικές εξετάσεις διεξάγονταν τον Αύγουστο και ήσαν εφ όλης της ύλης του εξαταξιού γυμνασίου.Η επιτροπή των εξετάσεων μπορούσε να βάλει οποιοδήποτε θέμα σχετιζόμενο με την διδακτέα ύλη έξι τάξεων - συνήθως βέβαια έβαζαν από τις τελευταίες - του γυμνασίου.Αυτές τις εξετάσεις δεν μπορούσε να τις αντιμετωπίσει κάποιος που δεν είχε διαβάσει καλά και αρκετά.Ασφαλώς μπορούσε να διαβάσει ο οποιοσδήποτε αλλά το ερώτημα είναι ποιός είχε το κίνητρο να κουρασθεί τόσο.Δεν το είχαν όλοι.
Το νέο σύστημα των πανελλαδικών περιόρισε την ύλη σε συγκεκριμένα κεφάλαια συγκεκριμένων βιβλίων.Καλυπτόταν πολύ πιο εύκολα και δεν χρειαζόταν τόση προσπάθεια.
Η αλλαγή των εξετάσεων άλλαξε και τον φροντιστηριακό χάρτη.Λόγω των εισαγωγικών είχαν αναπτυχθεί μεγάλα φροντιστήρια στο κέντρο των πόλεων που ήσαν κανονικά δεύτερα σχολεία.Η μαζική προσέλευση είχε μειώσει τα δίδακτρα.Με το νέο σύστημα αυτά παρήκμασαν καθώς δεν χρειαζόταν τόσο εκτεταμένη προσπάθεια και άκμασαν τα ατομικά ιδιαίτερα.
Η αλλαγή διευκόλυνε την είσοδο ατόμων που δεν χρειαζόταν να προσπαθήσουν πολύ.

- την είσοδο ατόμων διευκόλυνε κυρίως και πάνω απ'όλα η αύξηση του αριθμού των εισακτέων

- με το προηγούμενο σύστημα, τα παιδιά από την επαρχία έπρεπε να κατέβουν στην Αθήνα ή την Θεσσαλονίκη, να νοικιάσουν και να μείνουν 8-12 μήνες και να παρακολουθούν ιδιωτικά φροντιστήρια για να έχουν ελπίδες να περάσουν. Ηταν απολύτως ταξικό.

- το σύστημα επιλογής με τις πανελλήνιες-πανελλαδικές ενδεχομένως να ευνοούσε λιγάκι περισσότερο την παπαγαλία σε σχέση με το προηγούμενο χαοτικό/αυθαίρετο αλλά έφερε μεγαλύτερη δικαιοσύνη και διαφάνεια

[Fluffy]

καλημέρα Fluffy

επίσης elchav πως τους βλέπεις αυτούς στο βιντεο; Εγώ δε θα τους εμπιστευόμουνα πάντως ούτε για να μου τυλίξουν το πιτόγυρο

βρε άντε απο δω παπαγαλάκι που και καλα σε πήρε ο πόνος για το επιχείρημα των λεφτόδεντρων και τώρα μας τσαμπουνας την μειονότητα των αρνητών της μάσκας. Στην ουσία βολεύει την κυβέρνηση η κουβέντα για την μασκα γιαυτό και αναπαράγονται, θέλει να περικλείσει το μαθητικό κίνημα σε αυτήν την κατηγορία όμως η νεολαία που κατέβηκε στο δρόμο με μάσκες σας χάλασε την σουπα. Φέρε λοιπόν την ομιλία του συντονιστικου των μαθητων και ασε τις πουστιες, το νήμα για ττα ραφαλε δεν το άνοιξες;

[Fluffy]

Εχουν αρχισει και γινονται φαιδροι

[img]https://i.postimg.cc/q7QF4JQJ/FB-I ... .jpg[/img]

μπράβο στους μαθητές για τα αιτήματα τους

[Scouser]

Η παραπαιδεία δεν έχει σχέση.Σχέση έχει η διαφορετική ζωή που έκαναν αυτοί που ήθελαν οπωσδήποτε να περάσουν και αυτοί που δεν το είχαν ανάγκη.
Εάν εγω διαβάζω τρεις ώρες την ημέρα τα τελευταία δύο χρόνια του εξαταξίου γυμνασίου και ο άλλος ξημεροβραδυάζεται στις ντισκοτέκ επειδή έχει η οικογένειά του λεφτά πως μπορεί να με ανταγωνισθεί όταν μπουν δύσκολα θέματα εφ όλης της ύλης;
Eάν όμως τα θέματα μπαίνουν από συγκεκριμένες σελίδες ενός βιβλίου και είναι "βατά" ο πατέρας του θα πάρει έναν ιδιαιτερά και θα του τα βάλει στο μυαλό του έστω και με λίγες ώρες διάβασμα.

Εντάξει τώρα, νομίζω δεν έχεις καλή εικόνα από τις σημερινές πανελλαδικές εξετάσεις. Πρόκειται για μακράν τις πιο δύσκολες εισαγωγικές εξετάσεις που υπάρχουν στον δυτικό κόσμο, ποσοστό άνω του 75% γράφει κάτω από 15. Για την ακρίβεια είναι τόσο δύσκολες, που αν πηγαίνεις σε δημόσιο σχολείο δεν έχεις καμία πιθανότητα επιτυχίας σε καλή σχολή (όχι μαθηματικό Σάμου) αν οι γονείς σου δεν έχουν να πληρώσουν χρήματα για να σε στείλουν σε καλό φροντιστήριο ή ιδιαιτεράδες.