Πως θα μπορούσε να αλλάξει το πολίτευμα;

[ST48410]

τι να σκεφτούμε, διατείνεσαι ότι είναι καλύτερο να ψηφίζει κάποιος αντί για εσένα, επειδή τον επέλεξες εσύ πριν 4 χρόνια με την ελπίδα να αποφασίζει καλά, και δεν θέλεις να αποφασίζεις κατευθείαν εσύ.

Όχι, απλά μια βόλτα στα κοινωνικά δίκτυα θα σε πείσει ότι μεγάλες μερίδες του λαού άγονται και φέρονται και είναι έτοιμες να πιστέψουν την οποιαδήποτε βλακεία. Εσύ θέλεις όλους αυτούς να ψηφίζουν για το μέλλον σου; Εγώ πιστεύω ότι το δικό σου σύστημα έχει νόημα μόνο αν μπορέσεις να ανεβάσεις δραστικά το μορφωτικό επίπεδο μεγάλης μερίδα της κοινωνίας. Αλλιώς θα έχεις άλλης φύσεως προβλήματα.

Που στην τελική στις εθνικές εκλογές υπάρχουν κάτι εκατομμύρια που δεν πάνε, δηλαδή δεν ασχολείται "κανείς" με τα κοινά. Σε ένα τέτοιο σύστημα οι πολίτες πραγματικά θα πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους αλλά και την ευθύνη για την πορεία της χώρας. Σίγουρα πιστεύω θα αυξηθεί η συμμετοχή, αλλά ακόμα και με αποχή ή με ανενημέρωτους πολίτες, για ποιον λόγο πιστεύουμε ότι οι ίδιοι ανενημέρωτοι ή μη ικανοί να ενημερωθούν μπορούν να εκλέξουν κάποιον αντιπρόσωπο χωρίς να πλανηθούν ή ότι αυτός θα ακολουθήσει με συνέπεια αυτά που νομίζουν;

Σε τελική ανάλυση το παρόν σύστημα δια αντιπροσώπων δημιουργήθηκε (και) γιατί ο πλυθησμός των κρατών γιγαντώθηκε και ήταν αδύνατη η (συχνότερη των 4 ετών) συμμετοχή όλων στα κοινά. Πλέον το πρόβλημα έχει λυθεί με την τεχνολογία αλλά μένουμε σε μια λύση ενός παρελθοντικού προβλήματος. Και εφεύρουμε σοφιστείες για να μην προχωρήσουμε στο αυτονόητο, την άμεση συμμετοχή όλων.

Για να μην παρεξηγούμαστε επί της αρχής είμαι μαζί σου. Θεωρητικά κάτι τέτοιο με διορθώσεις που θα κρίνονταν αναγκαίες στην πράξη, θα ήταν και πιο αξιοπρεπές και πιο δημοκρατικό. Στην πράξη όμως θεωρώ ότι δεν είμαστε έτοιμοι.

[Ληστοσυμμορίτης]

Θα γυρίζει ο άλλος από δουλειά πτώμα και θα κάθεται να μελετάει νομοσχέδια..;;

Γιατί; Τα μελετάνε οι βουλευτές;

εκτός από αυτό, στην ελλάδα κανεις δεν κουράζεται στη δουλειά, οι περισσότερες είναι δημιουργικές και καθόλου μονότονες και εκτελεστικές.

[esu]

Πάντα είχα απορία να δω δια ζώσης κάποιον που ψηφίζει Βελόπουλο. Να τον δω ρε παιδί μου να δω τι άνθρωπος είναι. Ε περνούσα από ένα ψιλικατζίδικο ξεχασμένο απ' τον θεό, είχα πάει για περπάτημα, και ήταν τρεις 50-60ρηδες με τις παντόφλες τους καθήμενοι στις πλαστικές καρέκλες που πουλάγανε οι γύφτοι κάποτε (τώρα πράκτικερ), λίγο "loosers" της ζωής, λίγο ψιλοαμόρφωτοι, λίγα δόντια ίσως, ε ο ένας με εξαιρετικό πάθος διατρανούσε το πόσο δίκιο είχε ο Βελόπουλος σε κάτι που τώρα μου διαφεύγει. Οπότε είδα κι από κοντά είμαι εντάξει.

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι είναι κι αυτοί στην κοινωνία μας, τι να κάνουμε. Όντως πρέπει να ανέβει το μορφωτικό επίπεδο, αλλιώς η υπόθεση είναι η χαρά του λαϊκιστή. Αλλά και στο τωρινό σύστημα κάποιον Βελόπουλο τροφοδοτούν αυτές οι μάζες που λες, κι αυτός αντίστοιχα από αυτές επωφελείται.

Επί της ουσίας δηλαδή ή θα έχεις αμόρφωτές μάζες να ψηφίζουν απευθείας ή θα ψηφίζει ο αρχηγός των ηλιθίων, εκεί δεν αλλάζει κάτι.

[Ληστοσυμμορίτης]

τι να σκεφτούμε, διατείνεσαι ότι είναι καλύτερο να ψηφίζει κάποιος αντί για εσένα, επειδή τον επέλεξες εσύ πριν 4 χρόνια με την ελπίδα να αποφασίζει καλά, και δεν θέλεις να αποφασίζεις κατευθείαν εσύ.

Όχι, απλά μια βόλτα στα κοινωνικά δίκτυα θα σε πείσει ότι μεγάλες μερίδες του λαού άγονται και φέρονται και είναι έτοιμες να πιστέψουν την οποιαδήποτε βλακεία. Εσύ θέλεις όλους αυτούς να ψηφίζουν για το μέλλον σου; Εγώ πιστεύω ότι το δικό σου σύστημα έχει νόημα μόνο αν μπορέσεις να ανεβάσεις δραστικά το μορφωτικό επίπεδο μεγάλης μερίδα της κοινωνίας. Αλλιώς θα έχεις άλλης φύσεως προβλήματα.

Που στην τελική στις εθνικές εκλογές υπάρχουν κάτι εκατομμύρια που δεν πάνε, δηλαδή δεν ασχολείται "κανείς" με τα κοινά. Σε ένα τέτοιο σύστημα οι πολίτες πραγματικά θα πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους αλλά και την ευθύνη για την πορεία της χώρας. Σίγουρα πιστεύω θα αυξηθεί η συμμετοχή, αλλά ακόμα και με αποχή ή με ανενημέρωτους πολίτες, για ποιον λόγο πιστεύουμε ότι οι ίδιοι ανενημέρωτοι ή μη ικανοί να ενημερωθούν μπορούν να εκλέξουν κάποιον αντιπρόσωπο χωρίς να πλανηθούν ή ότι αυτός θα ακολουθήσει με συνέπεια αυτά που νομίζουν;

Σε τελική ανάλυση το παρόν σύστημα δια αντιπροσώπων δημιουργήθηκε (και) γιατί ο πλυθησμός των κρατών γιγαντώθηκε και ήταν αδύνατη η (συχνότερη των 4 ετών) συμμετοχή όλων στα κοινά. Πλέον το πρόβλημα έχει λυθεί με την τεχνολογία αλλά μένουμε σε μια λύση ενός παρελθοντικού προβλήματος. Και εφεύρουμε σοφιστείες για να μην προχωρήσουμε στο αυτονόητο, την άμεση συμμετοχή όλων.

Για να μην παρεξηγούμαστε επί της αρχής είμαι μαζί σου. Θεωρητικά κάτι τέτοιο με διορθώσεις που θα κρίνονταν αναγκαίες στην πράξη, θα ήταν και πιο αξιοπρεπές και πιο δημοκρατικό. Στην πράξη όμως θεωρώ ότι δεν είμαστε έτοιμοι.

Αυτό γίνεται μόνο με την επαναστατική μετάβαση στον κομούνισμό-σοσιαλισμό όπου ο ανθρωπος θα σκέφτεται επιστημονικά και η επιστήμη ανθρώπινα, όπου την αυξηση της παραγωγικότητας θα την καρπώνεται ο εργαζόμενος με περισσότερο ελευθερο χρόνο αντί να την καρπώνονται οι καπιταλιστές και να παρασιτούν πάνω στο σώμα της κοινωνίας ενώ διαχέεουν τον παρασιτισμό τους και στους εργαζόμενους πετώντας τους στην ανεργία.

[hellegennes]

Θέλουμε αμεσοδημοκρατια ;
Αν ο λαός αποφασίζει με ιδεολογικούς όρους και κριτήρια αντίθετα με τις δικές μας ιδεολογικές αντιλήψεις;
Αν πχ αμεσοδημοκρατικα αποφασίσει να επιβάλει την Σαρία ή να φέρει πίσω τον βασιλιά;

Αυτή είναι μια διαχρονική ερώτηση. Αν μπορούν οι πολίτες να έχουν διορατικότητα, τόλμη να εφαρμόσουν καινοτομίες, να βρίσκονται μπροστά στις κοινωνικές εξελίξεις.

Υπάρχουν δύο φιλοσοφικά στρατόπεδα, το ένα εκ των οποίων λέει ότι εφόσον το θέλει η πλειοψηφία, με γεια της με χαρά της. Άλλωστε πρακτικά αν νιώθει να καταπιέζεται μια μειονότητα από τις αποφάσεις της πλειοψηφίας, το ίδιο συμβαίνει και με την αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Κι εγώ νιώθω να καταπιέζομαι όταν κυβερνάει κάποιος που δεν επέλεξα, νιώθω να καταπιέζομαι από τις αποφάσεις που επηρεάζουν τα έσοδά μου, την ασφάλειά μου και την ευημερία μου γενικότερα.

Όσον αφορά το δεύτερο στρατόπεδο, που θεωρεί ότι ο λαός δεν βρίσκεται σε θέση να λαμβάνει αληθινά δημοκρατικές αποφάσεις γιατί η σύγχρονη έννοια της δημοκρατίας περιλαμβάνει την έννοια της ανοχής και των ίσων δικαιωμάτων, η βασική απάντηση είναι ότι οι κοινωνικές εξελίξεις που είναι να έρθουν θα έρθουν. Μπορεί μάλιστα να έρθουν ευκολότερα και ομαλότερα από μια επιβεβλημένη, ακραία νομοθετική πράξη.

Εξάλλου δεν είναι αυτόματη η θέση ότι με το σύστημα της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας προστατεύονται καλύτερα οι μειονότητες. Θα πρέπει κανείς να το αποδείξει αυτό.

[pylothess]

Η κεντρική ιδέα είναι να μεταρρυθμιστεί/αλλάξει το παρών παρωχημένο πολίτευμα με μία σύχρονη ψηφιακή άμεση δημοκρατία. Εφόσον την τελευταία δεκαπενταετία έχουμε την δυνατότητα να επικοινωνούμε με λίγα κλικ τις επιθυμίες μας και να υπάρχει ταυτοποίηση, τι μας εμποδίζει από το να πρωτοπορήσουμε και να κάνουμε τις διαδικασίες πιο άμεσες με την χρήση της τεχνολογίας; Αντί για ψήφο κάθε 4 χρόνια με φυσική παρουσία για να ορίσουμε αντιπροσώπους, μπορούμε να έχουμε:

α) συχνότερη εναλλαγή αντιπροσώπων άρα πιο άμεση αξιολόγιση (πχ καθε έτος ή εξάμηνο)
β) απευθείας ψήφιση ορισμένων νόμων απευθείας από τους πολίτες



https://en.wikipedia.org/wiki/Open-source_governance

στηριζω.

και οχι καθε ετος η εξαμηνο, καθε λεπτο.

καθενας μας θα μπορει δινει η να αποσυρει την ψηφο του στον αντιπροσωπο της επιλογης του, οποτε γουσταρει. και καθε αντιπροσωπος θα ψηφιζει στη βουλη οχι μια φορα, σαν ενας ψηφος, αλλα αναλογα με το ποσοι πολιτες του εχουν δωσει ψηφο.

Και μετά θα έρθει ο ψηφιακός ολοκληρωτισμός.
Η άμεση δημοκρατία είναι μια αποτυχία. Δεν μπορεί να λειτουργήσει. Καλύτερα κοινοβουλευτική δημοκρατία

[AOC]

Πάντα είχα απορία να δω δια ζώσης κάποιον που ψηφίζει Βελόπουλο. Να τον δω ρε παιδί μου να δω τι άνθρωπος είναι. Ε περνούσα από ένα ψιλικατζίδικο ξεχασμένο απ' τον θεό, είχα πάει για περπάτημα, και ήταν τρεις 50-60ρηδες με τις παντόφλες τους καθήμενοι στις πλαστικές καρέκλες που πουλάγανε οι γύφτοι κάποτε (τώρα πράκτικερ), λίγο "loosers" της ζωής, λίγο ψιλοαμόρφωτοι, λίγα δόντια ίσως, ε ο ένας με εξαιρετικό πάθος διατρανούσε το πόσο δίκιο είχε ο Βελόπουλος σε κάτι που τώρα μου διαφεύγει. Οπότε είδα κι από κοντά είμαι εντάξει.

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι είναι κι αυτοί στην κοινωνία μας, τι να κάνουμε. Όντως πρέπει να ανέβει το μορφωτικό επίπεδο, αλλιώς η υπόθεση είναι η χαρά του λαϊκιστή. Αλλά και στο τωρινό σύστημα κάποιον Βελόπουλο τροφοδοτούν αυτές οι μάζες που λες, κι αυτός αντίστοιχα από αυτές επωφελείται.

Επί της ουσίας δηλαδή ή θα έχεις αμόρφωτές μάζες να ψηφίζουν απευθείας ή θα ψηφίζει ο αρχηγός των ηλιθίων, εκεί δεν αλλάζει κάτι.

Εγώ παω για διδακτορικό δεν τον έχω ψηφίσει αλλά μπορεί και να τον ψήφιζα. Όσο τηλεαπατεωνας και να είναι, είναι το μοναδικό φιλορωσικο κόμμα και μόνο και μόνο από αυτό, μπορεί να κάνει ενδιαφέρουσα την πολιτική σκηνή του τόπου.
Οι κυβερνήσεις που λένε ναι σε όλα στους αμερικανους και λοιπους συμμαχους στην εξωτερική πολιτικη καταλήγουν να παίρνουν το μακρύτερο πιο συχνά όπως έγινε πχ με την χούντα.

[ST48410]

Επί της ουσίας δηλαδή ή θα έχεις αμόρφωτές μάζες να ψηφίζουν απευθείας ή θα ψηφίζει ο αρχηγός των ηλιθίων, εκεί δεν αλλάζει κάτι.

Δεν είμαι σίγουρος. Πολύ συχνά σκέφτομαι όλα αυτά τα κράτη που η Αμερικανική βίαιη παρέμβαση έριξε τυραννικά καθεστώτα και τους υποσχέθηκε μια (κουτσή και στραβή ίσως) δημοκρατία.

Είναι καλύτερα η Λιβύη σήμερα; Είναι καλύτερα το Ιράκ; Μπορούν πάντοτε να διαχειριστούν την ελευθερία τους οι άνθρωποι όταν και όση τους προσφέρεται τέλος πάντων;

Δεν έχω απάντηση. Σε θεωρητικό επίπεδο σου είπα ότι δεν τίθεται συζήτηση. Είναι πιο αξιοπρεπές και δίκαιο να αποφασίζεις ο ίδιος παρά κάποιος άλλος για σένα. Όποιος και ό,τι κι αν είσαι. Τελεία. Αλλά στην πράξη; Εκεί φοβάμαι λίγο. Γιατί ο αρχηγός των ηλιθίων που λες συνήθως είναι αρχηγός μικρού κόμματος με περιορισμένη επιρροή (και νομοθετική δυνατότητα), ενώ οι ιδέες του μπορεί να έχουν πολύ μεγαλύτερη απήχηση στην κοινωνία παρόλο που στις εκλογές δεν τον ψηφίζουν για άλλους λόγους.

ΥΓ. Έχω φίλο που ψήφισε Βελόπουλο και είναι μορφωμένος, εργατικότατος και τίμιος. Ό,τι ακριβώς θα περίμενες να μην είναι ψηφοφόρος του θεομπαίχτη. Δυστυχώς το πράγμα είναι πιο περίπλοκο.

[OANNHSEA]

Πρώτον, μετά από ένα απολυταρχικό καθεστώς (π.χ. μοναρχία ή μονοκομματισμός ή αποικιοκρατία), πάντα θα υπάρχει δικτατορία ή κάτι παρόμοιο. Μόνο μετά από πολλά χρόνια θα ξεκινήσει να υπάρχει δημοκρατία ΕΑΝ ο λαός είναι μορφωμένος. Εάν όμως είναι σαν την περίπτωση της Αϊτής και του Papadoc, τότε τα πράγματα είναι πολύ πιο περίπλοκα...
Δεύτερον, όταν οι συνθήκες παραμείνουν σταθερές για μεγάλο χρονικό διάστημα ή όταν υπάρχει αρκετό χρήμα, τότε υπάρχει πάντα διαφθορά (οικονομική η ιδεολογική) στα πολιτικά κόμματα. Δείτε τι έγινε π.χ. στην Ουρουγουάη ή και τώρα στην Αργεντινή...
Τρίτον, όταν οι συνθήκες αλλάξουν άρδην, τα διεφθαρμένα κόμματα δεν μπορούν να αλλάξουν το ίδιο. Οπότε κάποιοι άλλοι πολιτικοί θα εκμεταλλευτούν αυτό το κενό και πάντα θα βρουν ανθρώπους που δέχονται τις ιδέες τους - για την ακρίβεια οι πολιτικοί αυτοί απλά κάνουν δικές τους τις ιδέες που κυκλοφορούν, έστω και εάν δεν τις πιστεύουν (Παπανδρέου...)
Τέταρτον, πολλά κράτη έχουν δημιουργηθεί τεχνητά - και όχι μόνο... Ακόμα και η Βρετανία είναι ένωση κρατών... Οπότε όσο πιο πίσω πολιτιστικά είναι αυτά τα κράτη, τόσο θα υπάρχει διάθεση για ενδοκρατικές διαμάχες ή απλά κατάχρηση των οικονομικών και άλλων πόρων από τους εν καιρώ κυρίαρχους - όπως σήμερα η Νότια Αφρική.

Οπότε ποιά είναι η λογική εδώ;
Να αφήσουμε τις δικτατορίες να υπάρχουν γιατί "θα αλλιώς θα διαλυθεί η χώρα";
Για σκεφτείτε το αυτό. Σε μία αμεσοδημοκρατία, η σημερινή κατάσταση είναι ουσιαστικά δικτατορία ενός δικτάτορα, των λακέδων και των οικονομικών κέντρων που τον στηρίζουν.
Όμως για να δημιουργήσεις μία πιο περίπλοκη και αντιπροσωπευτική δημοκρατία, θα πρέπει να μορφώσεις ανάλογα τους πολίτες, με τον ίδιο τρόπο που πρέπει να μορφώσεις τους πολίτες μίας π.χ. δικτατορίας όπως της Λιβύης, ώστε να μην υπάρχουν προβλήματα μετά την πτώση της δικτατορίας...

Εμείς αυτή τη στιγμή ως Ελλάδα, τι έχουμε;

.

[esu]

Δεν είμαι σίγουρος. Πολύ συχνά σκέφτομαι όλα αυτά τα κράτη που η Αμερικανική βίαιη παρέμβαση έριξε τυραννικά καθεστώτα και τους υποσχέθηκε μια (κουτσή και στραβή ίσως) δημοκρατία.

Είναι καλύτερα η Λιβύη σήμερα; Είναι καλύτερα το Ιράκ; Μπορούν πάντοτε να διαχειριστούν την ελευθερία τους οι άνθρωποι όταν και όση τους προσφέρεται τέλος πάντων;

Πως μπορεί να είναι καλύτερα η οποιαδήποτε χώρα με το οποιοδήποτε πολίτευμα, ύστερα από βομβαρδισμό;

Εν πάση περιπτώσει αυτές είναι ξεχωριστές και ιδιαίτερες περιπτώσεις. Αυτοί οι λαοί αν ψήφιζαν κάθε μέρα, κάθε μέρα Καντάφι θα έβγαινε, κάθε μέρα Ερντογαν και κάθε μέρα Σαντάμ Χουσεΐν.

Θέλω να πω σ' αυτό το σημείο, ότι αντιπρόσωποι μπορούν να ψηφίζονται, η διαφορά είναι στο πόση δύναμη και εξουσία και αρμοδιότητες θα έχουν, αλλά και στο κάθε πότε δύναται να αντικατασταθούν (για παράδειγμα θα μπορούσαν να ψηφίζουν για το εάν οι ψαράδες θα ψαρεύουν με 5 καλάμια ταυτόχρονα, αλλά σε θέματα όπως αυτό της δημόσιας παιδείας ή της τεκνοθεσίας ομόφυλων ζευγαριών θα ψήφιζαν απευθείας οι πολίτες). Επίσης θα μπορούσαν να υπάρχουν πολλαπλά επίπεδα αντιπροσωπευτικότητας ταυτόχρονα, δηλαδή ένα σώμα χιλίων, ένα σώμα 300 όπως η τωρινή βουλή και ούτω καθεξής.

Πρακτικά το μόνο που χρειάζεται είναι μια πλατφόρμα, γιατί με το taxisnet και το gov.gr έχει ήδη λυθεί το πρόβλημα της ταυτοπροσωπίας. Είναι μόνο να υπάρξει πολιτική βούληση και να γίνει από κάποιον με όραμα μια ουσιαστικά επαναστατική μεταρρύθμιση, λογικά θέλει και αναθεώρηση του συντάγματος.

Αλλά όταν συνέχεια στην Ελλάδα μιλάμε για την ανάγκη για καινοτομία και όλα μας τα νομοθετήματα και τα συστήματα είναι μιμιτισμός του εξωτερικού, κυρίως της δύσης και της Ευρώπης, ε δεν πρόκειται να γίνει ένα θαύμα κι εκεί που είμαστε σε όλες τις κατηγορίες οι κακόμοιροι ξαγνικά να εκτοξευθούμε. Πολιτική καινοτομία θέλει και όραμα. Όπου γίνει κάτι αντίστοιχο θα είναι παγκοσμίως η πρώτη φορά.
Ο Μητσοτάκης, ο ορισμός του "κάνω ότι κάνουν οι άλλοι", σε κάθε innovation απαντάει με το "δεν θα γίνουμε πειραματόζωα".

[esu]

Θέλουμε αμεσοδημοκρατια ;
Αν ο λαός αποφασίζει με ιδεολογικούς όρους και κριτήρια αντίθετα με τις δικές μας ιδεολογικές αντιλήψεις;
Αν πχ αμεσοδημοκρατικα αποφασίσει να επιβάλει την Σαρία ή να φέρει πίσω τον βασιλιά;

Αυτή είναι μια διαχρονική ερώτηση. Αν μπορούν οι πολίτες να έχουν διορατικότητα, τόλμη να εφαρμόσουν καινοτομίες, να βρίσκονται μπροστά στις κοινωνικές εξελίξεις.

Υπάρχουν δύο φιλοσοφικά στρατόπεδα, το ένα εκ των οποίων λέει ότι εφόσον το θέλει η πλειοψηφία, με γεια της με χαρά της. Άλλωστε πρακτικά αν νιώθει να καταπιέζεται μια μειονότητα από τις αποφάσεις της πλειοψηφίας, το ίδιο συμβαίνει και με την αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Κι εγώ νιώθω να καταπιέζομαι όταν κυβερνάει κάποιος που δεν επέλεξα, νιώθω να καταπιέζομαι από τις αποφάσεις που επηρεάζουν τα έσοδά μου, την ασφάλειά μου και την ευημερία μου γενικότερα.

Όσον αφορά το δεύτερο στρατόπεδο, που θεωρεί ότι ο λαός δεν βρίσκεται σε θέση να λαμβάνει αληθινά δημοκρατικές αποφάσεις γιατί η σύγχρονη έννοια της δημοκρατίας περιλαμβάνει την έννοια της ανοχής και των ίσων δικαιωμάτων, η βασική απάντηση είναι ότι οι κοινωνικές εξελίξεις που είναι να έρθουν θα έρθουν. Μπορεί μάλιστα να έρθουν ευκολότερα και ομαλότερα από μια επιβεβλημένη, ακραία νομοθετική πράξη.

Εξάλλου δεν είναι αυτόματη η θέση ότι με το σύστημα της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας προστατεύονται καλύτερα οι μειονότητες. Θα πρέπει κανείς να το αποδείξει αυτό.

Το θέμα είναι ότι η πλειοψηφία δεν είναι de facto αντίθετη με την μειοψηφία. Ίσα ίσα τις περισσότερες φορές γίνεται το αντίθετο. Το νομοσχέδιο τώρα με τους ομόφυλους, μπορεί να αφορά κυριολεκτικά κάποιες δεκάδες, εγώ σου λέω εκατοντάδες, ζευγάρια. Σου λέω χιλιάδες (τόσο λαρτζ). Όμως χοντρικά το 40% που αντιστοιχεί σε κάτι εκατομμύρια ανθρώπους είναι υπέρ.
Η πλειοψηφία λοιπόν μπορεί να προστατεύσει την μειοψηφία.
Πέρα από το ότι δεν θα τρελαθεί ξαφνικά όλος ο κόσμος και όλοι οι νόμοι θα αφορούν καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που και να συνέβαινε αυτό το σύνταγμα δεν θα σταματούσε να έχει την ίδια δύναμη με τώρα. Άρα όσο αντισυνταγματικό είναι τώρα να καθιερώσουν οι βουλευτές την θανατική ποινή πχ, άλλο τόσο θα ήταν και με το σύστημα που αναλύουμε.

[ΓΑΛΗ]

Η κεντρική ιδέα είναι να μεταρρυθμιστεί/αλλάξει το παρών παρωχημένο πολίτευμα με μία σύχρονη ψηφιακή άμεση δημοκρατία. Εφόσον την τελευταία δεκαπενταετία έχουμε την δυνατότητα να επικοινωνούμε με λίγα κλικ τις επιθυμίες μας και να υπάρχει ταυτοποίηση, τι μας εμποδίζει από το να πρωτοπορήσουμε και να κάνουμε τις διαδικασίες πιο άμεσες με την χρήση της τεχνολογίας; Αντί για ψήφο κάθε 4 χρόνια με φυσική παρουσία για να ορίσουμε αντιπροσώπους, μπορούμε να έχουμε:

α) συχνότερη εναλλαγή αντιπροσώπων άρα πιο άμεση αξιολόγιση (πχ καθε έτος ή εξάμηνο)
β) απευθείας ψήφιση ορισμένων νόμων απευθείας από τους πολίτες



https://en.wikipedia.org/wiki/Open-source_governance

στηριζω.

και οχι καθε ετος η εξαμηνο, καθε λεπτο.

καθενας μας θα μπορει δινει η να αποσυρει την ψηφο του στον αντιπροσωπο της επιλογης του, οποτε γουσταρει. και καθε αντιπροσωπος θα ψηφιζει στη βουλη οχι μια φορα, σαν ενας ψηφος, αλλα αναλογα με το ποσοι πολιτες του εχουν δωσει ψηφο.

Αυτό που προτείνεις, έχει όντως ενδιαφέρον. Το να κρίνεται δηλαδή ψηφιακά η "αποδοτικότητα" του κάθε εκπροσώπου και η όποια συμβατότητα με τις προεκλογικές του δηλώσεις.

Το βασικό πρόβλημα είναι ότι ακόμη και με τις ψηφιακές αυτές εκτιμήσεις, ουδείς μπορεί να κρίνει αν οι συγκεκριμένες εκτιμήσεις προκύπτουν από τους δικούς του ψηφοφόρους ή τον οποιονδήποτε άσχετο από άλλο κόμμα.

Θα είχε δυναμική μόνον αν οι συγκεκριμένοι ψήφοι ήταν επώνυμοι.

[ST48410]

Πως μπορεί να είναι καλύτερα η οποιαδήποτε χώρα με το οποιοδήποτε πολίτευμα, ύστερα από βομβαρδισμό;

Όπως εγκαθιδρύθηκε δημοκρατία αλλού μετά από εθνικές καταστροφές. Ουσιαστικά κι εδώ δημοκρατία είχαμε μετά την καταστροφή στην Κύπρο.

Εν πάση περιπτώσει αυτές είναι ξεχωριστές και ιδιαίτερες περιπτώσεις. Αυτοί οι λαοί αν ψήφιζαν κάθε μέρα, κάθε μέρα Καντάφι θα έβγαινε, κάθε μέρα Ερντογαν και κάθε μέρα Σαντάμ Χουσεΐν.

Ε, πιθανόν κι εμείς να μην είμαστε στο σημείο ωριμότητας που επιθυμείς και να ψηφίζαμε Μητσοτάκη και Τσίπρα ακόμα κι αν μας δινόταν η δυνατότητα άμεσων και συνεχών αλλαγών.

Θέλω να πω σ' αυτό το σημείο, ότι αντιπρόσωποι μπορούν να ψηφίζονται, η διαφορά είναι στο πόση δύναμη και εξουσία και αρμοδιότητες θα έχουν, αλλά και στο κάθε πότε δύναται να αντικατασταθούν (για παράδειγμα θα μπορούσαν να ψηφίζουν για το εάν οι ψαράδες θα ψαρεύουν με 5 καλάμια ταυτόχρονα, αλλά σε θέματα όπως αυτό της δημόσιας παιδείας ή της τεκνοθεσίας ομόφυλων ζευγαριών θα ψήφιζαν απευθείας οι πολίτες). Επίσης θα μπορούσαν να υπάρχουν πολλαπλά επίπεδα αντιπροσωπευτικότητας ταυτόχρονα, δηλαδή ένα σώμα χιλίων, ένα σώμα 300 όπως η τωρινή βουλή και ούτω καθεξής.

Πρακτικά το μόνο που χρειάζεται είναι μια πλατφόρμα, γιατί με το taxisnet και το gov.gr έχει ήδη λυθεί το πρόβλημα της ταυτοπροσωπίας. Είναι μόνο να υπάρξει πολιτική βούληση και να γίνει από κάποιον με όραμα μια ουσιαστικά επαναστατική μεταρρύθμιση, λογικά θέλει και αναθεώρηση του συντάγματος.

Αλλά όταν συνέχεια στην Ελλάδα μιλάμε για την ανάγκη για καινοτομία και όλα μας τα νομοθετήματα και τα συστήματα είναι μιμιτισμός του εξωτερικού, κυρίως της δύσης και της Ευρώπης, ε δεν πρόκειται να γίνει ένα θαύμα κι εκεί που είμαστε σε όλες τις κατηγορίες οι κακόμοιροι ξαγνικά να εκτοξευθούμε. Πολιτική καινοτομία θέλει και όραμα. Όπου γίνει κάτι αντίστοιχο θα είναι παγκοσμίως η πρώτη φορά.
Ο Μητσοτάκης, ο ορισμός του "κάνω ότι κάνουν οι άλλοι", σε κάθε innovation απαντάει με το "δεν θα γίνουμε πειραματόζωα".

Τώρα να μιλήσουμε λίγο σοβαρά και προσγειωμένα. Μια τέτοια αλλαγή μπορεί να έρθει μόνο μετά από χούντα ή εθνική καταστροφή. Εσύ αν ήσουν βουλευτής θα ψήφιζες ποτέ εν καιρώ ειρήνης να υπάρξει μια τέτοια αλλαγή που θα κινδύνευες να σου αφαιρούσε κατά πάσα πιθανότητα όλα τα προνόμια μετά από πολύ μικρό χρονικό διάστημα; Έχοντας κάνει μακροχρόνιο αγώνα για να εκλεγείς και έχοντας ξοδέψει ένα σκασμό λεφτά;

Ε, μην περιμένεις οι Έλληνες πολιτικοί να δεχθούν κάτι τέτοιο. Ο άλλος για να εκλεγεί βουλευτής έχει φιλήσει κατουρημένες ποδιές, έχει συμμαχήσει με το διάολο, χρωστάει σε επιχειρηματίες και καναλάρχες, χρωστάει σε γνωστούς, φίλους και βαφτιστήρια που περιμένουν τακτοποίηση, χρωστάει σε τράπεζες, μπορεί επίσης να είναι εκβιάσιμος από 100 μεριές. Όλοι αυτοί στους οποίους χρωστάει νομίζεις ότι θα τον στηρίξουν να εκλεγεί αν ξέρουν ότι κάθε τόσο η εξουσία του θα τίθεται υπό αίρεση και πιθανόν δεν θα μπορέσει να τους ανταποδώσει τίποτα;

Πως φαντάζεσαι σε καιρό ειρήνης ότι θα δεχθούν τα πολιτικά και επιχειρηματικά τζάκια να γίνει μια τέτοια αλλαγή; Και καλά άστους αυτούς. Ρώτα άτομα που σιτίζονται από κόμματα ή έχουν στενές σχέσεις αν επιθυμούν κάτι τέτοιο. Ο άλλος ξεφτιλίζεται και κουνάει σημαιάκια μια ζωή για να έχει άκρες να τακτοποιηθεί αυτός ή τα παιδιά του. Γιατί να θέλει μια μετάβαση σε τέτοιο σύστημα;

Άσε και αυτούς. Ρώτα εδώ συμφορουμίτες που υποστηρίζουν ένα συγκεκριμένο κόμμα όλη τους τη ζωή. Πως θα τους φαινόταν η αξιολόγηση και συχνή αλλαγή πολιτικών κάθε τόσο; Αρκετοί από αυτούς έχουν φιλικούς ή οικογενειακούς δεσμούς με πολιτικούς. Εκτιμώ ότι δεν θα δέχονταν κάτι τέτοιο.

Μη έχοντας περάσει ούτε έξω από πολιτικά γραφεία, να ξέρεις πάντως ότι αν και όποτε τεθεί στο τραπέζι μια τέτοια αλλαγή, εγώ θα στηρίξω. Κι ας μην πολυπιστεύω στην δυνατότητα της κοινωνίας να διαχειριστεί τόση ελευθερία και δημοκρατία. Σαν θέμα αρχής και θέμα αξιοπρέπειας και μόνο.

[esu]

Δεν διαφωνώ ότι το κατεστημένο, το τωρινό status quo, όπως ολόσωστα ανέλυσες δεν θα πάρει καμιά τέτοιου είδους "τρελή" πρωτοβουλία. Είναι ενάντια στα συμφέροντά του.

Οι οργανισμοί έχουν ένα εγγενές ένστικτο να αυτοσυντηρούνται.

[esu]

Όσον αφορά το δεύτερο στρατόπεδο, που θεωρεί ότι ο λαός δεν βρίσκεται σε θέση να λαμβάνει αληθινά δημοκρατικές αποφάσεις γιατί η σύγχρονη έννοια της δημοκρατίας περιλαμβάνει την έννοια της ανοχής και των ίσων δικαιωμάτων, η βασική απάντηση είναι ότι οι κοινωνικές εξελίξεις που είναι να έρθουν θα έρθουν. Μπορεί μάλιστα να έρθουν ευκολότερα και ομαλότερα από μια επιβεβλημένη, ακραία νομοθετική πράξη.

Εξάλλου δεν είναι αυτόματη η θέση ότι με το σύστημα της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας προστατεύονται καλύτερα οι μειονότητες. Θα πρέπει κανείς να το αποδείξει αυτό.

Some views of democracy put their main emphasis on a high degree of representativeness, others promote the protection of fundamental rights and freedoms, while others strive for inclusive and comprehensive involvement of citizens https://link.springer.com/chapter/10.10 ... 4-8_2#Abs1

Με λίγα λόγια ούτε η έννοια της δημοκρατίας είναι ορισμένη στο σύστημα SI. Άλλοι την θεωρούν "πιο" δημοκρατία όταν υπάρχει αντιπροσωπευτικότητα, άλλοι όταν προστατεύεται το δικαίωμα των λίγων, άλλοι όταν υπάρχει μεγάλη συμμετοχή.