Δεν εξέθεσε το
πλήρες οικονομικό του πρόγραμμα ούτε προτού εκλεγεί πρόεδρος ούτε βέβαια στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματός του, αλλά σε
ομιλία του στον ΣΕΒ
εμφανίστηκε ως εκπρόσωπος
ενός «σύγχρονου», αλλά «δεξιού» κόμματος.
Δεν αρκέστηκε στην περιγραφή του
γνωστού μύθου της Δεξιάς για μια κοινωνία όπου «ο εργαζόμενος θα ευθυγραμμίζεται πιο στενά με την επιτυχία της επιχείρησης»
μίλησε «ρητά για την ανάγκη καθιέρωσης των
stock options προς επίτευξη συμπεριληπτικής ανάπτυξης»
επέλεξε και πάλι τον
ΣΕΒ («Thessaloniki Summit») την Τρίτη που μας πέρασε για να μιλήσει για τους
«νοικοκύρηδες».
Βέβαια ο κ. Κασσελάκης δεν τα ξεσήκωσε αυτά από την εφημερίδα του ΛΑΟΣ. Τα αντιγράφει από την εφημερίδα
«Εθνικός Κήρυξ» της Νέας Υόρκης,
υποστήριζε
δεξιές και νεοφιλελεύθερες απόψεις επί χρόνια αρθρογραφώντας στον «Εθνικό Κήρυκα»
- επειδή περνούσε μια δύσκολη περίοδο στην προσωπική του ζωή
«Δεν ξέρω αν ισχύει. Εγώ εργαζόμουν στον ιδιωτικό τομέα και ό,τι έγραφα το έγραφα επειδή ήθελα να εισφέρω στην ομογένεια».
ένα υμνητικό σχόλιο που είχε γράψει για την πολιτική του Ρέιγκαν
συγκρίνει τον Ντόναλντ Τραμπ με τον Αλέξη Τσίπρα. «Είτε σας αρέσει είτε όχι,
ο κ. Τραμπ είναι ένας άνθρωπος με μεγάλα επιτεύγματα»,
Κατηγορούσε τον Αλέξη Τσίπρα ότι «έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του μέσα στις κομματικές διαδικασίες» («Εθνικός Κήρυξ», 2.6.2012).
●
Υπερασπιζόταν τις «αγορές» και τις επαινούσε σε σχέση με τους «πολιτικούς»: «Μας έχουν πει πολιτικοί από την πατρίδα μας ότι η Ελλάδα δέχεται κερδοσκοπική επίθεση. […] Φαίνεται πως βρήκαν οι πολιτικοί τον αποδιοπομπαίο τράγο τους. Οι αγορές δεν είναι κάποιο οργανωμένο καρτέλ. […] Οι αγορές είναι ο πιο διαφανής κριτής. Μακάρι να έπαιρναν και οι πολιτικοί ρίσκο με τις θέσεις τους όπως οι επενδυτές παίρνουν με τα χρήματά τους» (26.11.2012).
●
Επαναλάμβανε με κάθε ευκαιρία ότι η «συρρίκνωση του δημοσίου τομέα» (απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων) στην Ελλάδα ήταν μικρή «και έπρεπε να είχε γίνει πολύ νωρίτερα» (13.7.2013).
● Οσο για τη σχέση του με το Δημοκρατικό Κόμμα που προβάλλει, αυτή καθώς φαίνεται
αφορά μόνο την περίοδο των σπουδών του, τότε που μετείχε στον προεκλογικό αγώνα του Μπάιντεν για τη Γερουσία.
Πιο πρόσφατα
τον βλέπουμε να προβάλλει τους σκληρούς Ρεπουμπλικανούς και τις στρατιωτικές επεμβάσεις: «Ο πρόεδρος Μπους πήρε κατά τη γνώμη μου μία από τις καλύτερες αποφάσεις της προεδρίας του: αντί να αποσύρει τις αμερικανικές δυνάμεις [από το Ιράκ], αύξησε τα επίπεδα των στρατιωτικών» (31.8.2013).
η «
αδιαμεσολάβητη» σχέση μεταξύ αρχηγού και μελών
δεν ήταν ο εαυτός» του, αλλά «δεν μετανιώνει» ούτε «κάνει αυτοκριτική» και στο ερώτημα πώς ήταν τόσο «σκληρός», δεν δίστασε
να περηφανευτεί ότι «δεν πετυχαίνεις στη ναυτιλία αν είσαι μαλακός».
Φρόντισε μάλιστα να αποδείξει τη
«σκληρότητά» του αποχωρώντας από την αίθουσα απροειδοποίητα, αφήνοντας σύξυλους όχι μόνο τον συγγραφέα αλλά και τον θερμό υποστηρικτή του Αντώνη Λιάκο
Αυτή η ομολογία του κ. Κασσελάκη έχει ιδιαίτερη σημασία, όχι γιατί δήλωσε «σκληρός», αλλά γιατί παραδέχτηκε ότι
εφαρμόζει στον ΣΥΡΙΖΑ αυτά που ξέρει από τη θητεία του στην Goldman Sachs και την επιχειρηματική του δραστηριότητα.
προσλαμβάνει»
μέλη μέσω βιογραφικών, όπως όλοι οι
διευθύνοντες σύμβουλοι των Α.Ε.
πολύ φοβάμαι ότι ακόμα δεν έχουμε δει όλες τις πραγματικές διαφορές του από τις αρχές και την πολιτική λογική της σύγχρονης Αριστεράς.
Κι αυτές δεν είναι καθόλου «μικρές».