Μιλούσε η Μαρίζα Κραψίτη
την οποία φυσικά δεν γνώριζα, αλλά αυτή τη φορά για να μην την πατήσω πάλι όπως την προηγούμενηΚάποιες ερωτήσεις πάνω στο μλκκε και κκεμλ
βάζω ήχο, και ακούω τον τύπο να λέει σε κάποια στιγμή που τελειώνει την απάντησή της η κοπέλα, ευχαριστούμε Μαρίζα.
Με σβέλτες κινήσεις αρπάζω το παλιάς τεχνολογίας μου για να μην με εντοπίζουν οι ανθοκόμοι κινητό και πληκτρολογώ "Μαρίζα ΚΚΕ μλ"
Αυτομάτως βλέπω τη θεά σε φωτογραφία πύρινης ομιλίας της όπου οι ομιλητές ως συνήθως είναι περισσότεροι από τους ακροατές, και μαθαίνοντας πως πρόκειται για τη Μαρίζα Κραψίτη πληκτρολογώ "Μαρίζα Κραψίτη" (άλλη μία διάκριση για το Phorum καθώς τα αποτελέσματα το βγάζουν τρίτο σε σειρά, με το όνομά της να αναφέρεται στο νήμα Προεκλογικά σποτ).
Βάζω ήχο για να ακούσω τη μελιστάλαχτη φωνή της και το πρώτο που ακούω να λέει με φτιάχνει - "Μπασιστικά σκουπίδια."
Στις άπειρες χυλόπιτες που έχω δοκιμάσει στη ζωή μου, και ενώ έχω αποκληθεί με διάφορα κοσμητικά, καμία δεν με έχει πει Μπασίστα.
Η πρώτη μου σκέψη εύλογη - αν τα φκιάσω με καμία μλ σίγουρα, ακόμη και αν δεν με στείλει, σε κάποιο καβγά θα με πει Μπασίστα. Ίσως μάλιστα, να με πει και μπασιστικό σκουπίδι. Αλλά μπορεί να δημιουργήσει και άλλα ευφάνταστα μπασιστικά collocations που θα μου προσφέρουν τρομερή ηδονή.
ΠΡΕΠΕΙ να γίνει δική μου.
Παρακολουθώ τις απαντήσεις της, βάζοντας μιουτ τους άλλους ανάμεσα, και διαπιστώνω ότι κάποιες λέξεις επανέρχονται - Μπασίστες, μπασισμός, δηλητήριο, πάλη, αγώνες, δρόμος, λαός, νεολαία, σύστημα, Ραμόν Μερκαντέρ.
Βλέπω τη Μαρίζα σε τέσσερα διαφορετικά κανάλια, με τίποτα να μη μου αποσπά την προσοχή - μαθαίνω μάλιστα στη νοηματική το δηλητήριο, σύστημα, και μπασιστικό σκουπίδι ενώ πηγαίνοντας στον φούρνο χρησιμοποιώ, για να υποδείξω στην όμορφη φουρνάρισσα το τυροκούλουρο που θέλω, αντί τον δείκτη του χεριού μου την κίνηση στη νοηματική που συμβολίζει το Ραμόν Μερκαντέρ.
Χαμογελάει και της λέω "Κομμούνι είσαι μωρέ;" κλείνοντάς της το μάτι - μου δίνει τζάμπα το τυροκούλουρο.
Το μόνο τελικά το οποίο με κάνει κάπως να αποσπαστώ από την όμορφη Μαρίζα είναι το ίντερβιου του ΟΑΚΚΕ
(α) επειδή είναι η πρώτη φορά που βλέπω τους ηθοποιούς που παριστάνουν τους ΟΑΚΚΕδες
(β) επειδή η γλώσσα του σώματος του τύπου που μιλά δεν δείχνει ότι προσπαθεί να πείσει εμένα, τον απλό θεατή, να τον ψηφίσω, αλλά μάλλον τους υπόλοιπους στο τραπέζι,
κ
(γ) διότι η διαλεκτική τους εν τέλει είναι πολύ γοητευτική - από όσο έχω ακούσει βγαίνω σκληροπυρηνικός neocon.
Όπως και να έχει κλείνοντας την τηλεόραση σκέφτομαι τη Μαρίζα
Δαγκωτό μλ μλ μου λέω στον εαυτό μου.
