Κωστής Παπαγιώργης: Η Ελληνική κακοδημοκρατία: ένα μέγα φροντιστήριο αδικίας
Κωστής Παπαγιώργης: Η Ελληνική κακοδημοκρατία: ένα μέγα φροντιστήριο αδικίας
.
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, επειδή γνωρίζει απ' έξω κι ανακατωτά το κακό, είναι και μανούλα στη διαίρεση. Την αδικία δεν τη φορτώνει σε μια κεντρική, αυταρχική εξουσία· απεναντίας έχει την κομψότητα να μοιράζει την ευθύνη σε όλους.
Η κούτρα μας μπορεί να κατεβάζει επιχειρήματα για τα πάντα με μερικά «αν υποθέσουμε», «λαμβάνοντας υπόψη τις δεδομένες συνθήκες», «λόγω των ιδιοτυπιών της χώρας», «όπως το μαρτυρεί η πρόσφατη ιστορίας μας» και τα παρόμοια, όλα εξηγούνται και πολλώ μάλλον αιτιολογούνται. Ο δημοκρατικός χαυνοπολίτης ή δημοπίθηκος καταπίνει μεγάλες ποσότητες καζουιστικής από τα χείλη θεσμισμένων προσώπων με αποτέλεσμα να συγχέει τη ρητορική πειθώ με την καζούρα. Τον πολίτη πρέπει να τον ταΐζουν το δημοκρατικό μάθημα με το κουταλάκι από πρωίας μέχρι νυχτός, οπότε οι εμετοί έρχονται ως φυσικό επακόλουθο.
Σοβεί κατά συνέπεια ένα σοβαρό πρόβλημα: πώς θα επιβιώσει το άτομο που έχει πάρει ηθικό διαζύγιο από την κοινωνία του, που έχει ξορκίσει την αλληλεγγύη και την κοινότητα, αλλά παραταύτα παραμένει δέσμιο υποχρεώσεων και οφειλών; Ασφαλώς απομένουν νησίδες ασφαλείας, η οικογένεια (αν υπάρχει), οι φίλοι και οι ομότιμοι, ένα είδος δικτύου τέλος πάντων που λειτουργεί ως καθαρτικό. Ωστόσο, όταν το κατ' εξαίρεση αποβαίνει κανόνας, δεν έχουμε πια μονώτες που αυτοβασανίζονται αλλά γενικευμένη επιδείνωση που λαμβάνει διαστάσεις κοινωνικής επιδημίας.
Ξέρει βέβαια ο καθένας ότι κοινωνικά είναι συμβασιούχος δεμένος δι' ακαταλύτου συμβολαίου με τους άλλους. Αποδέχεται -έστω και με σκοτεινές υστεροβουλίες- το νόμο, την ηθική, τα δικαιώματα, τη δικαιοσύνη, την υπακοή και την πειθαρχία. Πριν απ' όλα και μετά απ' όλα γνωρίζει ότι «ανήκει» στο κοινωνικό σώμα· εκεί επιβιώνει και τσαλαβουτάει καθημερινά, το ανώνυμο πλήθος της πόλης είναι το πλαγκτόν της παρουσίας του, η πίκλα που συντηρεί ζωντανή τη συνύπαρξη. Έχει ταυτότητα αριθμημένη, ισότιμη θέση στα επίσημα κατάστιχα, ΑΦΜ και ημερομηνία γεννήσεως, επάγγελμα και υπηκοότητα.
Όσο κι αν το εγώ του κτίζεται από τα έξω, η αίσθηση της ιδιωτικότητας, αυτό το προσωπικό και ανεπανάληπτο που τον συνέχει αποδεικνύεται με τα χρόνια ανθεκτικό λημέρι το οποίο στα δύσκολα μετατρέπεται σε κρυψώνα και καταφυγή. Εκεί ξένο ποδάρι δεν πατάει. Οι στράτες και οι αγορές δεν το αγγίζουν. Εκεί άλλωστε παύει να ισχύει -προσωρινά τουλάχιστον- και η συμβολαιική του υποχρέωση. Οφείλω να λέω αλήθεια; Κι όμως το ψέμα είναι ο πιστότερος φίλος μου. Οφείλω να εκπληρώνω τις υποχρεώσεις μου; Κι όμως, η ανώδυνη απάτη σε βάρος των άλλων ποτέ δεν με έβλαψε. Οφείλω τέλος πάντων να είμαι ηθική μονάδα; Κι όμως, η ηθική μου χρειάζεται μόνο για υποχρεώνω τους άλλους, όχι τον εαυτό μου. Το δέον αποτελεί ασπίδα απέναντι σε τρίτους, όσο για μένα το μόνο που λογαριάζεται είναι η άμεση ζωή - ακόμη και εκτός ηθικής.
Συγκρίνοντας τη μουτσούνα που του έχει φορέσει η δημοκρατία με το μύχιο εαυτό του, ο πολίτης -εντός νόμου για τους άλλους, άνευ νόμου για τον εαυτό του- δεν αργεί να πάθει κρίση θαυμασμού και να αναμετρήσει την ασύμμετρη σχέση που του υπαγορεύουν. Διακρίνει το θλιβερό θέατρο των μασκαράδων και το θεωρεί κατώτερο από τη δική του ιδιωτικότητα όπου μουτσούνα δεν ισχύει. Η θετική στάση που υπαγορεύεται έξωθεν τελικά αποδεικνύεται σκέτο μύθευμα· ο νόμος αποδυναμώνει τον άνθρωπο, του κλέβει το αίμα, μετατρέπει τη βούλησή του σε ξεδοντιασμένο στόμα. Έτσι δεν αποκλείεται και το δίλημμα: ανίσχυρος με τους άλλους ή ισχυρός μόνο με τον εαυτό μου!
Αν αυτή η κατάσταση ιδιάζει σε νοσηρές εξαιρέσεις, τότε ο νόμος μπορεί να αμυνθεί και να αποκαταστήσει την τάξη. Στην περίπτωση όμως που διαποτίζει όλες τις ατομικότητες και εξαπλούται εν είδει λέπρας, το κοινωνικό σώμα εκφαυλίζεται, καθίσταται επικίνδυνο για τον εαυτό του μέχρι σημείου να μην ξέρει πια αν η φύση του είναι αντινομική ή αν η αντινομία είναι απλώς φυσική. Γιατί όμως να καταφεύγουμε πάντα σε απόλυτες λύσεις και να μην αναλογιστούμε τις σωτήριες ποσοστώσεις; Λίγη απάτη βοηθάει τις επιχειρήσεις, λίγο ψέμα κανέναν δεν έβλαψε, λίγη ανεντιμότητα σε σώζει από τα χειρότερα· όπως άλλωστε και λίγη ειλικρίνεια ευνοεί τα αισθήματα, λίγη αλήθεια φέρνει κοντά τους ανθρώπους, λίγη γενναιοδωρία δεν κάνει κακό. Χονδρικής πάντως μόνο η διαφθορά παρέχεται.
Άλλωστε η δημοκρατία, επειδή γνωρίζει απ' έξω κι ανακατωτά το κακό, είναι και μανούλα στη διαίρεση. Την αδικία δεν τη φορτώνει σε μια κεντρική, αυταρχική εξουσία· απεναντίας έχει την κομψότητα να μοιράζει την ευθύνη σε όλους. Ο τρόπος; Με το ιδιοφυές τέχνασμα της ψήφου που ισούται ευθέως με συνενοχή. Ό,τι κάναμε, μαζί το κάναμε, όπως λέει και το άσμα. Κατά συνέπεια ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω. Ως εκ τούτου, ο δημοκρατικός βίος εξελίσσεται δυναμικά, υπόγεια, καταθλιπτικά σε μέγα φροντιστήριο αδικίας.
Ενώ στο πρόσωπο του άλλου πρέπει να αναγνωρίζω τον καλό εαυτό μου και να εμπνέομαι την επιθυμία να του μοιάσω, τα πράγματα ρέπουν προς την αντίθετη κατεύθυνση. Ο άλλος μου θυμίζει τα αποθέματα οργής και καταστροφικότητας που κεφαλοποιώ μέσα μου. Αντί για την παντομίμα της αρετής που αγγίζει άμεσα την καρδιά, με κάνει θεατή εχθροπραξιών σημαίνοντας μέσα μου συναγερμό. Τι «χαλάει» τους ανθρώπους; Ότι μονίμως βρίσκονται επί ξηρού ακμής. Ο άλλος υποσκάπτει τη θέση μου, μειώνει την υπόστασή μου, με μηδενίζει δωρίζοντάς μου το δημοκρατικό του λοίδορο χαμόγελο· κι όλα τούτα επειδή η καθολική διαβούλευση και αντιπροσώπευση επινόησε τη μόνη δυνατή πολιτική λύση: όλοι ξεκινούν τύποις ισότιμοι και το μόνο πού επιδιώκουν είναι η κατάφωρη αδικία και ανισότητα.
Ακόμη μια προσπάθεια για να γίνουμε δημοκρατικοί!
Kωστής Παπαγιώργης
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, επειδή γνωρίζει απ' έξω κι ανακατωτά το κακό, είναι και μανούλα στη διαίρεση. Την αδικία δεν τη φορτώνει σε μια κεντρική, αυταρχική εξουσία· απεναντίας έχει την κομψότητα να μοιράζει την ευθύνη σε όλους.
Η κούτρα μας μπορεί να κατεβάζει επιχειρήματα για τα πάντα με μερικά «αν υποθέσουμε», «λαμβάνοντας υπόψη τις δεδομένες συνθήκες», «λόγω των ιδιοτυπιών της χώρας», «όπως το μαρτυρεί η πρόσφατη ιστορίας μας» και τα παρόμοια, όλα εξηγούνται και πολλώ μάλλον αιτιολογούνται. Ο δημοκρατικός χαυνοπολίτης ή δημοπίθηκος καταπίνει μεγάλες ποσότητες καζουιστικής από τα χείλη θεσμισμένων προσώπων με αποτέλεσμα να συγχέει τη ρητορική πειθώ με την καζούρα. Τον πολίτη πρέπει να τον ταΐζουν το δημοκρατικό μάθημα με το κουταλάκι από πρωίας μέχρι νυχτός, οπότε οι εμετοί έρχονται ως φυσικό επακόλουθο.
Σοβεί κατά συνέπεια ένα σοβαρό πρόβλημα: πώς θα επιβιώσει το άτομο που έχει πάρει ηθικό διαζύγιο από την κοινωνία του, που έχει ξορκίσει την αλληλεγγύη και την κοινότητα, αλλά παραταύτα παραμένει δέσμιο υποχρεώσεων και οφειλών; Ασφαλώς απομένουν νησίδες ασφαλείας, η οικογένεια (αν υπάρχει), οι φίλοι και οι ομότιμοι, ένα είδος δικτύου τέλος πάντων που λειτουργεί ως καθαρτικό. Ωστόσο, όταν το κατ' εξαίρεση αποβαίνει κανόνας, δεν έχουμε πια μονώτες που αυτοβασανίζονται αλλά γενικευμένη επιδείνωση που λαμβάνει διαστάσεις κοινωνικής επιδημίας.
Ξέρει βέβαια ο καθένας ότι κοινωνικά είναι συμβασιούχος δεμένος δι' ακαταλύτου συμβολαίου με τους άλλους. Αποδέχεται -έστω και με σκοτεινές υστεροβουλίες- το νόμο, την ηθική, τα δικαιώματα, τη δικαιοσύνη, την υπακοή και την πειθαρχία. Πριν απ' όλα και μετά απ' όλα γνωρίζει ότι «ανήκει» στο κοινωνικό σώμα· εκεί επιβιώνει και τσαλαβουτάει καθημερινά, το ανώνυμο πλήθος της πόλης είναι το πλαγκτόν της παρουσίας του, η πίκλα που συντηρεί ζωντανή τη συνύπαρξη. Έχει ταυτότητα αριθμημένη, ισότιμη θέση στα επίσημα κατάστιχα, ΑΦΜ και ημερομηνία γεννήσεως, επάγγελμα και υπηκοότητα.
Όσο κι αν το εγώ του κτίζεται από τα έξω, η αίσθηση της ιδιωτικότητας, αυτό το προσωπικό και ανεπανάληπτο που τον συνέχει αποδεικνύεται με τα χρόνια ανθεκτικό λημέρι το οποίο στα δύσκολα μετατρέπεται σε κρυψώνα και καταφυγή. Εκεί ξένο ποδάρι δεν πατάει. Οι στράτες και οι αγορές δεν το αγγίζουν. Εκεί άλλωστε παύει να ισχύει -προσωρινά τουλάχιστον- και η συμβολαιική του υποχρέωση. Οφείλω να λέω αλήθεια; Κι όμως το ψέμα είναι ο πιστότερος φίλος μου. Οφείλω να εκπληρώνω τις υποχρεώσεις μου; Κι όμως, η ανώδυνη απάτη σε βάρος των άλλων ποτέ δεν με έβλαψε. Οφείλω τέλος πάντων να είμαι ηθική μονάδα; Κι όμως, η ηθική μου χρειάζεται μόνο για υποχρεώνω τους άλλους, όχι τον εαυτό μου. Το δέον αποτελεί ασπίδα απέναντι σε τρίτους, όσο για μένα το μόνο που λογαριάζεται είναι η άμεση ζωή - ακόμη και εκτός ηθικής.
Συγκρίνοντας τη μουτσούνα που του έχει φορέσει η δημοκρατία με το μύχιο εαυτό του, ο πολίτης -εντός νόμου για τους άλλους, άνευ νόμου για τον εαυτό του- δεν αργεί να πάθει κρίση θαυμασμού και να αναμετρήσει την ασύμμετρη σχέση που του υπαγορεύουν. Διακρίνει το θλιβερό θέατρο των μασκαράδων και το θεωρεί κατώτερο από τη δική του ιδιωτικότητα όπου μουτσούνα δεν ισχύει. Η θετική στάση που υπαγορεύεται έξωθεν τελικά αποδεικνύεται σκέτο μύθευμα· ο νόμος αποδυναμώνει τον άνθρωπο, του κλέβει το αίμα, μετατρέπει τη βούλησή του σε ξεδοντιασμένο στόμα. Έτσι δεν αποκλείεται και το δίλημμα: ανίσχυρος με τους άλλους ή ισχυρός μόνο με τον εαυτό μου!
Αν αυτή η κατάσταση ιδιάζει σε νοσηρές εξαιρέσεις, τότε ο νόμος μπορεί να αμυνθεί και να αποκαταστήσει την τάξη. Στην περίπτωση όμως που διαποτίζει όλες τις ατομικότητες και εξαπλούται εν είδει λέπρας, το κοινωνικό σώμα εκφαυλίζεται, καθίσταται επικίνδυνο για τον εαυτό του μέχρι σημείου να μην ξέρει πια αν η φύση του είναι αντινομική ή αν η αντινομία είναι απλώς φυσική. Γιατί όμως να καταφεύγουμε πάντα σε απόλυτες λύσεις και να μην αναλογιστούμε τις σωτήριες ποσοστώσεις; Λίγη απάτη βοηθάει τις επιχειρήσεις, λίγο ψέμα κανέναν δεν έβλαψε, λίγη ανεντιμότητα σε σώζει από τα χειρότερα· όπως άλλωστε και λίγη ειλικρίνεια ευνοεί τα αισθήματα, λίγη αλήθεια φέρνει κοντά τους ανθρώπους, λίγη γενναιοδωρία δεν κάνει κακό. Χονδρικής πάντως μόνο η διαφθορά παρέχεται.
Άλλωστε η δημοκρατία, επειδή γνωρίζει απ' έξω κι ανακατωτά το κακό, είναι και μανούλα στη διαίρεση. Την αδικία δεν τη φορτώνει σε μια κεντρική, αυταρχική εξουσία· απεναντίας έχει την κομψότητα να μοιράζει την ευθύνη σε όλους. Ο τρόπος; Με το ιδιοφυές τέχνασμα της ψήφου που ισούται ευθέως με συνενοχή. Ό,τι κάναμε, μαζί το κάναμε, όπως λέει και το άσμα. Κατά συνέπεια ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω. Ως εκ τούτου, ο δημοκρατικός βίος εξελίσσεται δυναμικά, υπόγεια, καταθλιπτικά σε μέγα φροντιστήριο αδικίας.
Ενώ στο πρόσωπο του άλλου πρέπει να αναγνωρίζω τον καλό εαυτό μου και να εμπνέομαι την επιθυμία να του μοιάσω, τα πράγματα ρέπουν προς την αντίθετη κατεύθυνση. Ο άλλος μου θυμίζει τα αποθέματα οργής και καταστροφικότητας που κεφαλοποιώ μέσα μου. Αντί για την παντομίμα της αρετής που αγγίζει άμεσα την καρδιά, με κάνει θεατή εχθροπραξιών σημαίνοντας μέσα μου συναγερμό. Τι «χαλάει» τους ανθρώπους; Ότι μονίμως βρίσκονται επί ξηρού ακμής. Ο άλλος υποσκάπτει τη θέση μου, μειώνει την υπόστασή μου, με μηδενίζει δωρίζοντάς μου το δημοκρατικό του λοίδορο χαμόγελο· κι όλα τούτα επειδή η καθολική διαβούλευση και αντιπροσώπευση επινόησε τη μόνη δυνατή πολιτική λύση: όλοι ξεκινούν τύποις ισότιμοι και το μόνο πού επιδιώκουν είναι η κατάφωρη αδικία και ανισότητα.
Ακόμη μια προσπάθεια για να γίνουμε δημοκρατικοί!
Kωστής Παπαγιώργης
Η ελπίδα είναι παγίδα.
Re: Κωστής Παπαγιώργης: Η Ελληνική κακοδημοκρατία: ένα μέγα φροντιστήριο αδικίας
oταν η λογικη εκφαυλιζεται τετοιες σουπες θα μας ταιζουν οι διανοουμενοι για να τα εχουμε καλα με το στομαχι μας και για να ισοφαριστουν οι αποψεις του φταιμε εμεις ;ή οι αλλοι ;
Re: Κωστής Παπαγιώργης: Η Ελληνική κακοδημοκρατία: ένα μέγα φροντιστήριο αδικίας
Είναι παλιότερο κείμενο του Παπαγιώργη. Πληροφοριακώς, πέθανε το 2014.
Και δεν είναι νοσοκομειακό φαγητό.
Η ελπίδα είναι παγίδα.
Re: Κωστής Παπαγιώργης: Η Ελληνική κακοδημοκρατία: ένα μέγα φροντιστήριο αδικίας
Πήγε άπατο, όπως ακριβώς περίμενα, το νήμα.


Η ελπίδα είναι παγίδα.
Re: Κωστής Παπαγιώργης: Η Ελληνική κακοδημοκρατία: ένα μέγα φροντιστήριο αδικίας
Ο Παπαγιώργης ήταν από τους πολύ αγαπημένους μου. Τα κείμενά του τα λάτρευα, τα ρούφαγα. Υγιής άνθρωπος, το είδος έχει εκλείψει, απέμειναν οι μέλισσες και τα μελισσόπουλα, και τα ρακόμελα.
ΕΙΔΟΝ ΕΓΩ ΤΑΣ ΠΑΓΙΔΑΣ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ HΠΛΩΜΕΝΑΣ ΕΠΙ ΠΑΣΑΝ ΤΗΝ ΓΗΝ ΚΑΙ ΗΡΩΤΗΘΗΝ : ΑΡΑ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΑΙ ΕΚΦΥΓΕΙΝ ΤΑΥΤΑΣ; ΚΑΙ ΗΚΟΥΣΑ ΦΩΝΗΝ ΛΕΓΟΥΣΑΝ ΜΟΙ : "Ο ΤΑΠΕΙΝΟΣ".
Re: Κωστής Παπαγιώργης: Η Ελληνική κακοδημοκρατία: ένα μέγα φροντιστήριο αδικίας
Αν θυμάμαι καλά, είχε και ένα χρονογράφημα στο αθηνόραμα. Θεϊκός. Μου λείπουν αυτοί οι Έλληνες, νομίζω πως με το φευγιό τους πήρα διαζύγιο και με την ελεύθερη σχέση που είχα με τον Ελληνισμό.
ΕΙΔΟΝ ΕΓΩ ΤΑΣ ΠΑΓΙΔΑΣ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ HΠΛΩΜΕΝΑΣ ΕΠΙ ΠΑΣΑΝ ΤΗΝ ΓΗΝ ΚΑΙ ΗΡΩΤΗΘΗΝ : ΑΡΑ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΑΙ ΕΚΦΥΓΕΙΝ ΤΑΥΤΑΣ; ΚΑΙ ΗΚΟΥΣΑ ΦΩΝΗΝ ΛΕΓΟΥΣΑΝ ΜΟΙ : "Ο ΤΑΠΕΙΝΟΣ".
Re: Κωστής Παπαγιώργης: Η Ελληνική κακοδημοκρατία: ένα μέγα φροντιστήριο αδικίας
αυτο σημαινει οτι καποιο λαθος ειχαν στον συλλογισμο τους και αυτο δεν μπορει να το κατανοησει
ουτε η γαλη
οτι υπαρχουν ακομη ελ με σκεψη ειναι βεβαιο αλλα ειναι ολοι τους σαν να τρωμε νοσοκομειακη σουπα
οπως την ονομασε και η γαλη τους λειπει η φλογα το παθος να υποστηριξουν τον λογο τους
και αλλα πολλα βεβαια που ειναι της στιγμης υσ.. ενα απο αυτα ειναι οτι
στεκονται καπου απεναντι και απλα σκιαγραφουν τα συμβαντα σαν απλοι παρατηρητες
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος nemo την 04 Φεβ 2024, 13:49, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Re: Κωστής Παπαγιώργης: Η Ελληνική κακοδημοκρατία: ένα μέγα φροντιστήριο αδικίας
Η δική μου γνώμη είναι, πως έχουν μπει πολλά δόγματα στη σύγχρονη σκέψη. Προσπαθήσαμε ως κοινωνία να πολεμήσουμε αξιώματα και δόγματα επιστρατεύοντας αξιώματα και δόγματα.nemo έγραψε: ↑04 Φεβ 2024, 13:44αυτο σημαινει οτι καποιο λαθος ειχαν στον συλλογισμο τους και αυτο δεν μπορει να το κατανοησει
ουτε η γαλη
οτι υπαρχουν ακομη ελ με σκεψη ειναι βεβαιο αλλα ειναι ολοι τους σαν να τρωμε νοσοκομειακη σουπα
οπως την ονομασε και η γαλη τους λειπει η φλογα το παθος να υποστηριξουν τον λογο τους
και αλλα πολλα βεβαια που ειναι της στιγμης
ΕΙΔΟΝ ΕΓΩ ΤΑΣ ΠΑΓΙΔΑΣ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ HΠΛΩΜΕΝΑΣ ΕΠΙ ΠΑΣΑΝ ΤΗΝ ΓΗΝ ΚΑΙ ΗΡΩΤΗΘΗΝ : ΑΡΑ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΑΙ ΕΚΦΥΓΕΙΝ ΤΑΥΤΑΣ; ΚΑΙ ΗΚΟΥΣΑ ΦΩΝΗΝ ΛΕΓΟΥΣΑΝ ΜΟΙ : "Ο ΤΑΠΕΙΝΟΣ".
Re: Κωστής Παπαγιώργης: Η Ελληνική κακοδημοκρατία: ένα μέγα φροντιστήριο αδικίας
Ο λόγος δεν υποστηρίζεται με φλόγα και πάθος. Είναι τελείως ψυχρή, στεγνή, ξηρή έννοια. Απόσταξη.nemo έγραψε: ↑04 Φεβ 2024, 13:44αυτο σημαινει οτι καποιο λαθος ειχαν στον συλλογισμο τους και αυτο δεν μπορει να το κατανοησει
ουτε η γαλη
οτι υπαρχουν ακομη ελ με σκεψη ειναι βεβαιο αλλα ειναι ολοι τους σαν να τρωμε νοσοκομειακη σουπα
οπως την ονομασε και η γαλη τους λειπει η φλογα το παθος να υποστηριξουν τον λογο τους
και αλλα πολλα βεβαια που ειναι της στιγμης
Τα φλογισμένα λογίδρια και οι περιστασιακές εξάρσεις που προκαλούν, σβήνουν πολύ πιο γρήγορα.
Η ελπίδα είναι παγίδα.
Re: Κωστής Παπαγιώργης: Η Ελληνική κακοδημοκρατία: ένα μέγα φροντιστήριο αδικίας
Και για μένα ισχύει το ίδιο. Εκλείπουν όλο και περισσότερο οι γήινοι και όχι θεϊκοί Έλληνες.
Η ελπίδα είναι παγίδα.
Re: Κωστής Παπαγιώργης: Η Ελληνική κακοδημοκρατία: ένα μέγα φροντιστήριο αδικίας
Τα δόγματα είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της ανθρωπότητας, σσ: η ελευθερία δεν είναι δόγμα είναι τρόπος να σκέφτεσαι και να ζεις.Exodus έγραψε: ↑04 Φεβ 2024, 13:47Η δική μου γνώμη είναι, πως έχουν μπει πολλά δόγματα στη σύγχρονη σκέψη. Προσπαθήσαμε ως κοινωνία να πολεμήσουμε αξιώματα και δόγματα επιστρατεύοντας αξιώματα και δόγματα.nemo έγραψε: ↑04 Φεβ 2024, 13:44αυτο σημαινει οτι καποιο λαθος ειχαν στον συλλογισμο τους και αυτο δεν μπορει να το κατανοησει
ουτε η γαλη
οτι υπαρχουν ακομη ελ με σκεψη ειναι βεβαιο αλλα ειναι ολοι τους σαν να τρωμε νοσοκομειακη σουπα
οπως την ονομασε και η γαλη τους λειπει η φλογα το παθος να υποστηριξουν τον λογο τους
και αλλα πολλα βεβαια που ειναι της στιγμης
Δεν εδιάβασα το οπ.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ
.
.
Re: Κωστής Παπαγιώργης: Η Ελληνική κακοδημοκρατία: ένα μέγα φροντιστήριο αδικίας
και ναι και οχι γενικα τα δογματα εξισορροπουνsys3x έγραψε: ↑04 Φεβ 2024, 14:08Τα δόγματα είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της ανθρωπότητας, σσ: η ελευθερία δεν είναι δόγμα είναι τρόπος να σκέφτεσαι και να ζεις.Exodus έγραψε: ↑04 Φεβ 2024, 13:47Η δική μου γνώμη είναι, πως έχουν μπει πολλά δόγματα στη σύγχρονη σκέψη. Προσπαθήσαμε ως κοινωνία να πολεμήσουμε αξιώματα και δόγματα επιστρατεύοντας αξιώματα και δόγματα.nemo έγραψε: ↑04 Φεβ 2024, 13:44
αυτο σημαινει οτι καποιο λαθος ειχαν στον συλλογισμο τους και αυτο δεν μπορει να το κατανοησει
ουτε η γαλη
οτι υπαρχουν ακομη ελ με σκεψη ειναι βεβαιο αλλα ειναι ολοι τους σαν να τρωμε νοσοκομειακη σουπα
οπως την ονομασε και η γαλη τους λειπει η φλογα το παθος να υποστηριξουν τον λογο τους
και αλλα πολλα βεβαια που ειναι της στιγμης
Δεν εδιάβασα το οπ.
Re: Κωστής Παπαγιώργης: Η Ελληνική κακοδημοκρατία: ένα μέγα φροντιστήριο αδικίας
καθε μεγαλο γεγονος στην ιστορια της ανθρωποτητας σημαδευτηκε με λογους και φλογα και παθοςΓΑΛΗ έγραψε: ↑04 Φεβ 2024, 13:51Ο λόγος δεν υποστηρίζεται με φλόγα και πάθος. Είναι τελείως ψυχρή, στεγνή, ξηρή έννοια. Απόσταξη.nemo έγραψε: ↑04 Φεβ 2024, 13:44αυτο σημαινει οτι καποιο λαθος ειχαν στον συλλογισμο τους και αυτο δεν μπορει να το κατανοησει
ουτε η γαλη
οτι υπαρχουν ακομη ελ με σκεψη ειναι βεβαιο αλλα ειναι ολοι τους σαν να τρωμε νοσοκομειακη σουπα
οπως την ονομασε και η γαλη τους λειπει η φλογα το παθος να υποστηριξουν τον λογο τους
και αλλα πολλα βεβαια που ειναι της στιγμης
Τα φλογισμένα λογίδρια και οι περιστασιακές εξάρσεις που προκαλούν, σβήνουν πολύ πιο γρήγορα.
για το σημερα θα προτιμουσα μια γαλη και δεκα φανατικους αμορφωτους
Re: Κωστής Παπαγιώργης: Η Ελληνική κακοδημοκρατία: ένα μέγα φροντιστήριο αδικίας
Την ελευθερία την διατυπώνω κυρίως ως προς το, επιλέγω και αναλαμβάνω την ευθύνη. Ξεκινάν όλα όμως από το, βάζω κάτω όσα έχω, κι επιλέγω.
ΕΙΔΟΝ ΕΓΩ ΤΑΣ ΠΑΓΙΔΑΣ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ HΠΛΩΜΕΝΑΣ ΕΠΙ ΠΑΣΑΝ ΤΗΝ ΓΗΝ ΚΑΙ ΗΡΩΤΗΘΗΝ : ΑΡΑ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΑΙ ΕΚΦΥΓΕΙΝ ΤΑΥΤΑΣ; ΚΑΙ ΗΚΟΥΣΑ ΦΩΝΗΝ ΛΕΓΟΥΣΑΝ ΜΟΙ : "Ο ΤΑΠΕΙΝΟΣ".
Re: Κωστής Παπαγιώργης: Η Ελληνική κακοδημοκρατία: ένα μέγα φροντιστήριο αδικίας
Αρχίδια εξισορροπούν.
Είναι μη υλικές ανορθολογικές ιδέες που πολλές φορές δρουν σαν "αφορμές" ή/και "δικαιολογίες" προς την διάπραξη των πλέον ειδεχθών εγκλημάτων των ανθρώπων.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ
.
.
-
- Παραπλήσια Θέματα
- Απαντήσεις
- Προβολές
- Τελευταία δημοσίευση
-
-
Νέα δημοσίευση H ΠτΔ μετά τον Μεγα Μάγιστρο, θα συνεβρεθεί με τον Μεγα Γάμηστρο
από Μαδουραίος » 20 Οκτ 2024, 23:04 » σε Εσωτερική Πολιτική - 13 Απαντήσεις
- 437 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από Μπίστης
21 Οκτ 2024, 00:19
-
-
- 0 Απαντήσεις
- 172 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από vag_el
27 Φεβ 2025, 00:53
-
- 0 Απαντήσεις
- 79 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από Ίακχος
20 Φεβ 2025, 12:13
-
- 5 Απαντήσεις
- 884 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από Σπύρος
13 Απρ 2024, 02:33