Πώς οι φανατικές πολιτικές απόψεις σας κάνουν ηλίθιους

[micmic]

Ξέρετε ποιοί είστε και ξέρουμε ότι δεν σας νοιάζει κιόλας.

[Ασέβαστος]

ολες οι φανατικες αποψεις, οχι μονο οι πολιτικες

[Saturn]

Άλλο φανατικές απόψεις άλλο Δογματικές Αλήθειες, δεν βρίσκονται στην ιδια κατηγορία ούτε έχουν την ίδια βαρύτητα.
Το λέω έτσι, για να τεθεί το ξεκαθάρισμα.

ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΣΥΖΗΤΗΣΩ ΠΑΡΑΠΑΝΩ (για να προλάβω καταστάσεις, το λεω )

[micmic]

ολες οι φανατικες αποψεις, οχι μονο οι πολιτικες

Όλες φυσικά, απλά στην Ελλάδα έχουμε κυρίως πολιτικό φανατισμό. Από θρησκευτικό φανατισμό δεν έχουμε πολύ έντονα πράγματα και όσον αφορά τον οπαδικό συνήθως πάει πακέτο με γενικότερη ηλιθιότητα. Άλλου είδους φανατισμοί είναι εξαιρετικά περιορισμένης έκτασης.

[enaon]

ωραίο βντεο αν ειναι αληθινά τα αποτελέσματα, πολυ ενδιαφέρον, αλλα μηπως ο τίτλος του ειναι λίγο απλοποιημένος; Εξηγέι με πειραμα οτι ακόμα και αναλυτική σκέψη να εχει καποιος, όταν τον βολέυει την στέλνει για ύπνο. Αλλά αυτο ειναι χαζομάρα σίγουρα; Νομίζω και εδώ αν το δουμε, ξέρουμε οτι δουλευόμαστε, το βλέπουμε σαν παιχνίδι που η λογική δεν εχει σημασία, νικάει όποιος την διαστρεβλώσει πιο καλά. Δεν ειναι ηλιθιότητα αυτό, ειναι;

[Δημοκράτης]

Δεν σε κάνουν οι φανατικές απόψεις ηλιθιο. Το οτι εισια ηλιθιος σε κανει να εχεις φανατικές απόψεις

[micmic]

Ο τίτλος είναι απλά "politically correct". Δηλαδή τους λέει "μπορεί ο φανατισμός να σας κάνει ηλίθιους αλλά αυτό συμβαίνει επειδή είστε γενικά πιο έξυπνοι. Αλλιώς δεν θα είχατε περιθώριο να γίνετε ηλίθιοι".

[enaon]

Δεν σε κάνουν οι φανατικές απόψεις ηλιθιο. Το οτι εισια ηλιθιος σε κανει να εχεις φανατικές απόψεις

δες βρε το βιντεο, μην απαντας σαν φανατικός ηλίθιος. Δεν εχει σημασία η εξυπνάδα, αυτο εξηγεί.

[Blackdog]

Άλλο φανατικές απόψεις άλλο Δογματικές Αλήθειες, δεν βρίσκονται στην ιδια κατηγορία ούτε έχουν την ίδια βαρύτητα.
Το λέω έτσι, για να τεθεί το ξεκαθάρισμα.

ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΣΥΖΗΤΗΣΩ ΠΑΡΑΠΑΝΩ (για να προλάβω καταστάσεις, το λεω )

Βασικα ειναι το ιδιο

Οι "δογματικες αληθειες" αποφασιζονται, δεν προκυπτουν απο παρατηρηση περαν αμφιβολιας. Οποτε ειναι αληθειες μονο για αυτους που αποφασιζουν οτι ειναι αληθειες, αρα για τους υπολοιπους ειναι απλα φανατικες αποψεις.

Δεν συζηταω το περιεχομενο της "αληθειας", εννοιολογικα το λεω

[Saturn]

[enaon]

αν τα νουμερά του ειναι σοβαρά εχουν πολύ πλάκα, σε ενα σημειο εξηγεί οτι καλύτερα να εισαι στόκος απο νορμαλ, αν εισαι νορμαλ θα βρεις τρόπους να πεις μαλακία πιο ευκολα, πιο βλακας θα βγεις στο τέλος.

[ΓΑΛΗ]

Είναι αυθεντικός φανατισμός ή επιλεγμένη και ενίοτε μηχανιστική αντίδραση;

Ας πάρουμε ως παράδειγμα τη στρατευμένη δημοσιογραφία. Είναι φανατικοί ή επαγγελματίες;

[micmic]

Είναι αυθεντικός φανατισμός ή επιλεγμένη και ενίοτε μηχανιστική αντίδραση;

Ας πάρουμε ως παράδειγμα τη στρατευμένη δημοσιογραφία. Είναι φανατικοί ή επαγγελματίες;

Το βίντεο προφανώς εξετάζει περιπτώσεις που οι ερωτώμενοι δεν έχουν κάποιο συμφέρον από το να διαστρεβλώσουν την απάντησή τους.

Υπάρχουν φυσικά και αυτοί που έχουν συμφέρον. Αυτούς ας τους πούμε "λαμόγια". Και εξετάζουμε κατά πόσον είναι "φανατισμένα λαμόγια", δηλαδή δίνουν λάθος απάντηση επειδή την πιστεύουν κιόλας ή "μη φανατισμένα λαμόγια", δηλαδή ξέρουν ότι λένε πίπες αλλά τις λένε επίτηδες επειδή έτσι τους συμφέρει.

Στις τάξεις λοιπόν της "στρατευμένης δημοσιογραφίας", δε νομίζω ότι θα βρεις εύκολα "μη φανατισμένα λαμόγια". Αυτά τα βρίσκεις πιο εύκολα σε θέσεις που δεν έχουν τόση έκθεση στον κόσμο. Πχ διοικητές οργανισμών, αργόμισθους, κομματικά στελέχη χωρίς δημόσια παρουσία. Όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά επειδή οι στρατευμένοι δημοσιογράφοι συνήθως βγάζουν τόσο πάθος, που είναι δύσκολο να φανταστείς ότι μπορεί να μην πιστεύουν τις πίπες που λένε. Θα έπρεπε εκτός από μη-φανατισμένοι να είναι και πολύ καλοί ηθοποιοί ώστε να παίζουν πειστικά τους φανατισμένους για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Ανάμεσα στους λίγους που πιθανόν ανήκαν σε αυτήν την κατηγορία ίσως να ήταν ο Τράγκας. Ο οποίος, δεν έχω καμμία αμφιβολία, δεν ήταν καθόλου φανατικός κι ας το έπαιζε πολλές φορές. Αλλά και πάλι, όσο κι αν προσπαθούσε, όσο κι αν έφτανε σε σημείο λίγο πριν να βάλει τα κλάματα, ήταν προφανές ότι έπαιζε ρόλο. Δεν μπορούσε να βγάλει γνήσια οργή όπως άλλοι στρατευμένοι.

Υπάρχουν φυσικά σε όλα τα κόμματα κάποιοι που φροντίζουν να διαστρεβλώσουν τα νούμερα σύμφωνα με το συμφέρον του κόμματος, αλλά αυτοί είναι μη-φανατισμένοι. Απλώς τη δουλειά τους κάνουν, δεν θα μπορούσαν άλλωστε να την κάνουν καλά αν ήταν φανατισμένοι. Επικοινωνιολόγοι, αναλυτές, λογογράφοι κτλ πιθανόν να ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία. Και όπως σήμερα δουλεύουν για το Α κόμμα, αύριο πολύ πιθανόν να δουλεύουν για το Β.

Φυσικά, οι άνθρωποι δεν παραμένουν ίδιοι. Ένας μη-φανατισμένος βουλευτής πχ, που μπήκε στην πολιτική λέγοντας εν γνώσει του μαλακίες επειδή πχ μπορεί ο μπαμπάς του να του είπε να εκμεταλλευτεί το οικογενειακό όνομα, μπορεί να ξεκίνησε έχοντας πλήρη επίγνωση ότι κοροϊδεύει τον κόσμο. Αλλά προϊόντος του χρόνου πιθανόν να εμφανίστηκε άλλος πολιτευτής, μπορεί και του ίδιου κόμματος, ο οποίος να έλεγε ακόμα μεγαλύτερες μαλακίες και με ακόμα μεγαλύτερο φανατισμό οπότε ο πρώτος, συναισθανόμενος τον κίνδυνο να χάσει την έδρα, να μετατράπηκε σιγά-σιγά σε ηλίθιο φανατικό προκειμένου να διατηρήσει τα κεκτημένα.

Αλλά σε γενικές γραμμές, δε νομίζω ότι στην στρατευμένη δημοσιογραφία θα βρεις πολλούς μη φανατισμένους που το παίζουν φανατισμένοι μόνο και μόνο επειδή τους συμφέρει. Μπορεί να είναι πανέξυπνοι σε άλλα ζητήματα, αλλά στο συγκεκριμένο ζήτημα της πολιτικής ανάλυσης είναι (ή έχουν γίνει σιγά-σιγά) ειλικρινείς ηλίθιοι.

[Saturn]

Ανάμεσα στους λίγους που πιθανόν ανήκαν σε αυτήν την κατηγορία ίσως να ήταν ο Τράγκας. Ο οποίος, δεν έχω καμμία αμφιβολία, δεν ήταν καθόλου φανατικός κι ας το έπαιζε πολλές φορές. Αλλά και πάλι, όσο κι αν προσπαθούσε, όσο κι αν έφτανε σε σημείο λίγο πριν να βάλει τα κλάματα, ήταν προφανές ότι έπαιζε ρόλο. Δεν μπορούσε να βγάλει γνήσια οργή όπως άλλοι στρατευμένοι.

Μιλάμε για μεγάλο θεατρίνο
Αυτός και η Χειλουδάκη (δεν επιλέγω τυχαία το όνομα Χειλουδάκη, αν παρατηρήσεις τη φάτσα και τα χαρακτηριστικά του Μακαρίτη του Τράγκα θα καταλάβεις)

[ΓΑΛΗ]

Είναι αυθεντικός φανατισμός ή επιλεγμένη και ενίοτε μηχανιστική αντίδραση;

Ας πάρουμε ως παράδειγμα τη στρατευμένη δημοσιογραφία. Είναι φανατικοί ή επαγγελματίες;

Το βίντεο προφανώς εξετάζει περιπτώσεις που οι ερωτώμενοι δεν έχουν κάποιο συμφέρον από το να διαστρεβλώσουν την απάντησή τους.

Υπάρχουν φυσικά και αυτοί που έχουν συμφέρον. Αυτούς ας τους πούμε "λαμόγια". Και εξετάζουμε κατά πόσον είναι "φανατισμένα λαμόγια", δηλαδή δίνουν λάθος απάντηση επειδή την πιστεύουν κιόλας ή "μη φανατισμένα λαμόγια", δηλαδή ξέρουν ότι λένε πίπες αλλά τις λένε επίτηδες επειδή έτσι τους συμφέρει.

Στις τάξεις λοιπόν της "στρατευμένης δημοσιογραφίας", δε νομίζω ότι θα βρεις εύκολα "μη φανατισμένα λαμόγια". Αυτά τα βρίσκεις πιο εύκολα σε θέσεις που δεν έχουν τόση έκθεση στον κόσμο. Πχ διοικητές οργανισμών, αργόμισθους, κομματικά στελέχη χωρίς δημόσια παρουσία. Όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά επειδή οι στρατευμένοι δημοσιογράφοι συνήθως βγάζουν τόσο πάθος, που είναι δύσκολο να φανταστείς ότι μπορεί να μην πιστεύουν τις πίπες που λένε. Θα έπρεπε εκτός από μη-φανατισμένοι να είναι και πολύ καλοί ηθοποιοί ώστε να παίζουν πειστικά τους φανατισμένους για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Ανάμεσα στους λίγους που πιθανόν ανήκαν σε αυτήν την κατηγορία ίσως να ήταν ο Τράγκας. Ο οποίος, δεν έχω καμμία αμφιβολία, δεν ήταν καθόλου φανατικός κι ας το έπαιζε πολλές φορές. Αλλά και πάλι, όσο κι αν προσπαθούσε, όσο κι αν έφτανε σε σημείο λίγο πριν να βάλει τα κλάματα, ήταν προφανές ότι έπαιζε ρόλο. Δεν μπορούσε να βγάλει γνήσια οργή όπως άλλοι στρατευμένοι.

Υπάρχουν φυσικά σε όλα τα κόμματα κάποιοι που φροντίζουν να διαστρεβλώσουν τα νούμερα σύμφωνα με το συμφέρον του κόμματος, αλλά αυτοί είναι μη-φανατισμένοι. Απλώς τη δουλειά τους κάνουν, δεν θα μπορούσαν άλλωστε να την κάνουν καλά αν ήταν φανατισμένοι. Επικοινωνιολόγοι, αναλυτές, λογογράφοι κτλ πιθανόν να ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία. Και όπως σήμερα δουλεύουν για το Α κόμμα, αύριο πολύ πιθανόν να δουλεύουν για το Β.

Φυσικά, οι άνθρωποι δεν παραμένουν ίδιοι. Ένας μη-φανατισμένος βουλευτής πχ, που μπήκε στην πολιτική λέγοντας εν γνώσει του μαλακίες επειδή πχ μπορεί ο μπαμπάς του να του είπε να εκμεταλλευτεί το οικογενειακό όνομα, μπορεί να ξεκίνησε έχοντας πλήρη επίγνωση ότι κοροϊδεύει τον κόσμο. Αλλά προϊόντος του χρόνου πιθανόν να εμφανίστηκε άλλος πολιτευτής, μπορεί και του ίδιου κόμματος, ο οποίος να έλεγε ακόμα μεγαλύτερες μαλακίες και με ακόμα μεγαλύτερο φανατισμό οπότε ο πρώτος, συναισθανόμενος τον κίνδυνο να χάσει την έδρα, να μετατράπηκε σιγά-σιγά σε ηλίθιο φανατικό προκειμένου να διατηρήσει τα κεκτημένα.

Αλλά σε γενικές γραμμές, δε νομίζω ότι στην στρατευμένη δημοσιογραφία θα βρεις πολλούς μη φανατισμένους που το παίζουν φανατισμένοι μόνο και μόνο επειδή τους συμφέρει. Μπορεί να είναι πανέξυπνοι σε άλλα ζητήματα, αλλά στο συγκεκριμένο ζήτημα της πολιτικής ανάλυσης είναι (ή έχουν γίνει σιγά-σιγά) ειλικρινείς ηλίθιοι.

Έχεις δίκιο σε ό,τι γράφεις, τόσο αναφορικά με τους ερωτηθέντες στο βίντεο, που είναι "απλοί" άνθρωποι και όχι στρατευμένοι αλλά νομίζω ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων επαναλαμβάνει πολύ πιο εύκολα τον μέινστριμ λόγο, ειδικώς όταν αυτός εκλαμβάνεται ως αντισυστημικός ενώ είναι καθαρόαιμο συστημικό παιδί.