Δεν ανήκω σε αυτούς που κατηγορούν τους Γερμανούς για τα δικά μας λάθη. Δηλαδή:
Ήταν περισσότερο από φανερό ότι το συνταξιοδοτικό δεν έβγαινε. Κατά την γνώμη μου ακόμα δεν βγαίνει. Εργάζονται λίγοι, πληρώνουν εισφορές ακόμα λιγότεροι και πληρώνονται πολλοί. Και αρκετοί από αυτούς πληρώνονται δυσανάλογα πολλά με αποτέλεσμα να λαμβάνουν μεγάλο ποσοστό της πίτας και να μένουν λίγα για τους υπόλοιπους.
Ακόμα και μετά από τα μνημόνια δεν μπορέσαμε να φτιάξουμε ορθολογικούς μηχανισμούς αξιολόγησης Δ Υπαλλήλων και απομάκρυνσης των επίορκων/καταχραστών και κυρίως των καθημερινών μικροτρωκτικών (αυτών που παίρνουν τα αναλώσιμα του γραφείου για το σπίτι τους πχ γνωστός μου τυπώνει τις εργασίες των παιδιών του στα φωτοτυπικά της υπηρεσίας του. Παλιότερα άλλος έλεγε ότι έβαζε καύσιμα με την πιστωτική του υπηρεσιακού του οχήματος και στα δικά του οχήματα).
Θα ήταν μια χρυσή ευκαιρία δεδομένου ότι η πλειοψηφία των πολιτικών είναι ευθυνόφοβοι να είχαν φορτωθεί όλες οι αναγκαίες αλλαγές στην κακιά τρόικα, αλλά να είχαν γίνει. Έγιναν κάποιες αλλά κράτος σοβαρό δεν αποκτήσαμε.
Δεν κατέχω από οικονομικά για να εκτιμήσω σωστά και η γνώμη μου δεν έχει κάποια αξία αλλά έχω την εντύπωση ότι και οι αλλαγές που επιβλήθηκαν δεν σχεδιάστηκαν με απόλυτο γνώμονα την ανάπτυξη της Ελληνικής οικονομίας. Και υποδομές φιλέτα ξεπουλήθηκαν, και έβγαλαν τα απωθημένα τους διάφοροι Β Ευρωπαίοι δοθείσης της ευκαιρίας και γενικά βρήκαν τρόπο να μας έχουν στο χέρι για πολλές δεκαετίες.
Παρόλα αυτά να είμαστε προσγειωμένοι. Ό,τι στραπάτσο κι αν πάθει η οικονομία της Γερμανίας με την τωρινή ενεργειακή κρίση, είναι πολύ πιθανότερο ότι σε 10 χρόνια θα εξακολουθεί να βρίσκεται σε πολύ καλύτερη κατάσταση από την δική μας και θα εξακολουθούμε να τραβιόμαστε με τεράστιο χρέος. Δεν βλέπω καμία πολιτική δύναμη να βγαίνει και να λέει στο λαό "κάντε αιματηρές θυσίες για 1-2 δεκαετίες αν θέλετε να αποκτήσουμε πλήρη έλεγχο του μέλλοντός μας περιορίζοντας δραστικά το χρέος". Και δεδομένου του ότι θα προχωρήσεις και σε άλλες εξοπλιστικές κινήσεις ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ, αργά ή γρήγορα θα βρεθείς να έχεις την ανάγκη (οικονομική και ας ελπίσουμε όχι στρατιωτική) της υπόλοιπης ΕΕ. Υπό αυτό το πρίσμα, και ειδικά αν ξέραμε πως δεν έχει πραγματικό νόημα ένας τέτοιος περιορισμός κατανάλωσης σε εμάς, θα έπρεπε να εμφανιστούμε διαλλακτικοί και υπέρμαχοι της ΕΕ αλληλεγγύης. Εκτιμώ ότι χάθηκε μια τέτοια ευκαιρία για να παρουσιάσει ένα πιο σκληρό προφίλ ο Μητσοτάκης στο εσωτερικό κοινό. Καθώς δεν γνωρίζω τις λεπτομέρειες και πιθανόν το παζάρι που γίνεται, μπορεί να κάνω και λάθος.